Declamationes Leptineae

171쪽

laudes, Vaticano obsea mendum esse auxi Mox xc cose rexit Voliuis nivi enotavit Maius.

confusione itubatus horariiu δικαίους σπουδαίους Pe 'nuitavit Verum suppeditavit Vat. Λικαιοσυνης nulla io Pars erat: erat σπουδης. Terminatio fovit confusionem. πῶς λογον τυμ γε σωζον ως ἔστιν οὐλογον --γν Aristides orat Plat. r. .m. p. 5, mi via ουδὲ γαρ υτ αρετὴ κτλ. Misere corruptus locus totus ni in Veneto est, ita ut ii Vari .ecti uni exH-bid. E quibus tamen Gπολαύουσαν Μοrellio denetiis, visi pateticipiunt cum s stantiu reconciliare voltiit, cum hoc, non illud, in eulpa esset codicem niui nauere ἀπολαυουσα , annotavit ipse contra egregie vidi ἀπορρούντι emendandum esse ita ut fieret ἀπορουντα, Pod nunc felicito compronavit, ut eum liueraliter PraeDuit, codex Vaticanus. g. 3 i. εὐ- προσηκον ἀμφ Non ridellam, quo sum particula,ὲ in lectione Vaticani, iunx nini hineat sini respondens, ideo*ie stare maliti a Veneto In semioniiuus autem legere Velim βασκάνου, aut, si prae- placet, in prioriDu προς ἀγαθῶν , ut non desit concordia Praeterea adVerie animiuno axiorem suumiram

αυτ α τουτων ποστερειν.

καν ναρ αυτ ιδων τεταράχθαι και ναρ μοι δοκεῖ σύγε δων εἰκοτως ν αισχυνθηναι. Aristides in

oratione legator Graec ad cndlema. II. p. 541. Mori Constraeire ad Ioacian Hermol. . IV. p. 364. Bip. . e M. Hoc tirans Vati non suppeditasset, tamen eorrigendum Russet.

vari muneribus illius necessarium censes.' Bectissimo si vertit Morellius, nec tamen correxit vitiosam aperte lectionein τούτοις, nevie. magis Volfius correctum nauuit Vat.ει ταύτην. Coniecit sic scribendum Orellius, vitio lectionis etαλω manifesto ac nimiam modestiam dicas,

quod non ecepit Wolfius. Sed is ni ludum omnino alba teinpetravit. Nunc distia dispellit au

172쪽

τοὶ πράγμασι διανταν. Hae locutio et proba est

et iuuata, ut nihil sit Vaticaulinii διαιταν. Sed somniasse omnino hie librarium, x ximo πευξαιντ evincitur. υτ απάντων plenius suaviusque visum in sententias sine ost orelliano a πάντων : solet Aristides, iumna adest nomen, ponere παντες, οὐπάντες.

σου ἄλλους πλάς. Egregiam lectionem suppedit

vit Cod. at omni caret vi pronomen --υς. κατ υρυβατον χν. Hominem improbum Eumbatum appellare, et υρυβατευεσθαι Pro pravis esse nioribus licere, solemne apud Graecos est; ducto proverino Euobato no ne perfido et nequitia incluto Satis multa hac re lint apud Diodoreii Siculum T. II. p. 553. Ed. Vess. Harpocrationem, Suidam, et Mimaelem Apostolium Prove143. Cent. IX. n. 33. M o r. Adde Erasm. P. 3o8. Cons Liban. p. 49. Perduraverunt mitem talia ex comoema maxinte, Et taedam ex oratoribus.

g. 33. τί πλέον - ἔσται i. e. quid lucr erit usitiitior enim hic potestas Met, non insolentior illa reliquum erit, iani tetigi ad Or pro Lept. g. 42. και φίλους. Vide luculentum exemplum ingentis lacunae cuius in ossice Veneto ne ullum qui lem Vestigium s Perest veri, καὶ φίλους - τηρῆσαι felicissime asservavit liber Vat. Nimiritin ab extremis sullain veri, ἀποστερῆσαι libi arii oculus desiluit ac, si coniicere ea ratione fas est, bis fortasse illae ρῆσαι initium versus secemini. καλοὶ κάγαθοὶ Sic M., a forina uti Ar1stides solet Vule paullo nox.Cap. 13. g. 34. ερ γ υτῶν. Festinantia iadam apud Volfiuniis impressum Videtur. idναιρεῖσθαι φησι. Resinenda utique haec lectio erat Marciana Vaticana nini Hrε confusione notionum ex aevienti ur oreta. Vice versa duobus interiectis Versibus λαμβάνουσι, io habet orellius, atrum videtur ex acci tali terminatione vecti παρέχουσιν. 'misero etiam oἷ articulus loco relativi ex ementitione ei a vestitue sis, tanquam de eo nitissmaius. -δε διὰ πάντων απλῶς τουσήκει. Immo vero tum

173쪽

eum de Lieminis et abroganda agebatur, vix un*ied nospitiinis, totidemmi de civibus immunitate fruebantur, Demosinen manubsto iurniante in Leptitae P. 463. Iisdem vero nonnisi a nuneribus publicis tempo- Pacis immunes esse licetait: των γαρ εις τον πολεμον καὶ την

σωτηρίαν της ηολεως πασῶν εἰ ορῶν καὶ τριηραχών leg. τριηρυρχιῶν a'. ὀρθῶς καὶ δικαίως ουδείς ἐσι τελης

Q ἐγωικυ τοσουτον δεόμενοι, σον. quae n. l. Praebet Vaticanus, ωμαι, τοσούτο, σο, constanterno modo scripta habet ac potest iis ini domonstrari amplius, lain librarium sic ea scribere solitin fuisse: sp ammaticum rariasse ali Diem, a suam suaeve aetatis consuetii linem in antita tempora transferebat.

νος. Non potest Verbo finito carere coniunctiva particulacri nec susucit solum participii . . manioDrem levi manu corrigo ως - ουδ αν του ἡ γεγονός. Nam et facito corruptela et repsit per pravam litteram Cyronunctanda consuetudinem, et fremienter nae ration Aristules vernum ειμ cum participio copulat, io omnino amant scriptores Graeci, proprie ad designan in statum alitiem per durantem: r. pro Lept. g. 3o ων τι μη καλῶς ἔχονῆ ib. g. 38 κα ει πολλάκις ευεργετῶν εἴη την πόλιν. iis. g. 37. το μεν γαρ καὶ δίκαιον καὶ συμφερον καὶ -

ώἰτιώτατον καὶ - κεκροτηκος. το γερῶν ζιῶσθαι. Articulus ad infinitimui nece sarius est, ad substantivum redundat orare Issiens accepi

quod obtuli Vat.οι πομπικοι στεφανοι. Sane tanta fuit Olympiacas Victoriae laus, στε τον ναήσαντα αυτῶν ἐσόθεον -- μέζεσθαι 1 a Lucianum de Gnautassis T. II. p. v. d.

174쪽

Boiig. Asseri plura Darisius in Cicoronis Tuscillan suaestiones Lab. I. Cap. 46. et Iab. II. Cap. 6. M o r. δε τῆς ει πει ἀπέλαυσαν προμηθείας. Nullus

Iu os providentia locus, INOPI Vertas. ut fallor, aut scriptuin D Aristido fui προ ρειας. Ut ucto et ou ὀ saepissinae, ita e προμηθεια προμηθι enunties et v ρο μ. confiini poterant. Similite apud Alcipnro- aieni p. I. o. 38. προ - ουμενο Vulgatum, Pro ma6eum m l. legondian προμηθούμενοι - In fine hiatis p ragraphi Quod typograpnico, ut videtur, vitio habet Morelliana oditio, ἐδειδιως, correxit Volsius Maium, Plinilii notavit, oculis trivismisisse credas.

xp. 4. g. r. του παρὰ τῆς πόλεως τετιμῆσθαι.

Scripsi ita ex Vat , quonian non pretiebet aptam sente tin praepositio ωι.

τῆς προ Giῶς φιλοτιμίας ἀπῆρχθαι. Non re neci

liun percipere ' Sensus est ne pie omnino dignati essent studii erga nos initimi iacere. Vernuin ἀπαρχεσθαι Ρl rumque de sacrificio in initio usurpatur, saeΡenumemininon etiarai de aliis relatis dicitiis v. Burinianni Liexit. T. I. . OQ. PI.

sani certo ac cinali vulnere 1sceaee.' , Optime sic e tu otellius, ad avi n e docte alvio accurate Espmtat: καίρια codex inanisesto' et attamen καίρια vel κύρια μέρη Vidissicet, legas, naud multum interest, x iis cpiae accurate disputat rescitis inmiscellaneis ODserv tioni Diis novis T. I p. 63 in Auctario Dilucidationuni Tnucydi leamin P. 321. quinus ea Tiomi si adiaciantur, Dia Paulus leopardus mendat UD. V. Cap. 5. et Salinarius in Simplicium p. 4. Glissemini, Vocis liuilis interpretationem, quam dedi, staDiliri nonio non idci . Ut vero διαμ/ξαι, viod codex hanet, in 'ooυξα commutarem, animum Demosthenes PIovi fecit, cuius Perquam similis locutio est in Oratione in Stepnanum T. II.

175쪽

stuenem eundem et in ortitione teretia in Philippum T. I. P. ii 3. ουτ δε κακῶς διακείμεθα καὶ διορωρυγμε κατὰ πόλεις. Quem vocum Volfius veriit et , adeo vero

amarus anientes, atque oppidatim, tanquam fossis inter tectis et vallis, separatur avius Manuuiis , ita male assecti, ita antino fracti per urbes sumus; meisidus vero in Indice Graecit. Demostnen. δωρωρυγμεθα confossi, per lati sumus, . . cormipti, pessunt lati Hactenus Morelli anilotatio. o prorsus eadem imagine Himemus

Eol. V. 6. ταῖς πρεσβείαις διορύττεις την ἐπὶ των καλλίστων φιλοτιμίαν της πόλεως. Similiter vero Aeschines in Ctesipn P. 59 . ἐπειράξει γὰρ τον γοητα και βαλαντιοτομον και διατετμηκοτα την πολιτείαν. Ceterum o ρυζα videri debet Vaticanus confixiliare, tanquam Maius miscripsit init is enim ad ea, quae Morellius in textu Posita inuet, collatas codicis sui lectiones adposuit, non Tespeetis Morelli animadversionibus: lio Per totam hanc libelli partem tenendum.

epiod exprimi iussit, non hoc, confrixiat Vaticanus nam nini annotavit Maius Celemn αμφοτερων βρις κώλααξία sunt contunielia ac dedecus, quibus altera afficit, alter afficitur. ἐπὶ πάντων ονειδος. Cod. Vat. περὶ. Ad auod aliis: παρά ). Non inepta vero coniectura, vae a PTOg Trita utetur, ita constrinari possit varia lectione prGxime Praecedente n. 99 et g. 69. n. 166. Sed retineri, Credo, Potest Moressiana lectio, a significatur avita Omnes tsi enim etiam ἐπὶ πολλων dicitur: v. alchen ad Eurip.Hippol. 213.

ἐπὶ μηδενὶ πεπιστεsσθαι. Dinum dedit Vaticanus rqvi vel ex coniectura estituendus fuisset. Infinitivum intactum reliqui, tanquan πεπιστευθα in conuari or tione g. r. laam formam tum veram Putabam, sed nunc video corrigendam potius fuisse. o euan του θατμα- ζεσθαι vel sine Vati montaiulum fuisset vides non posse verbum nisi cum toσο- coiiiung

176쪽

χωμενην ἀνθρ τε καὶ θ καταοτ at Locum nune ante oculoso uisse videtur inanitas, utpote in Aristulis scriptis, si quis alius, versatus. Sic enim Iulianum ass6

initur in PanegΠico . . Oper. p. 1 6. εις γὰρ τηναρχαιοτάτην καὶ σοφωτάτην καὶ θεοφιλεστάτην καὶ κοι-

νην ἐρωμένην ἀνθρώπων τε καὶ θεῶν γην, τὼ Ἀθηνάς

ἐπέμπου. Saltem non succur rit, quonam ex auctore Sersertor utervae magnificam hanc Athonamini appellationem hauserit. M o r. quam Verq,omini collocationem ex V ticano vestitui, mimina nunc in imodum Libani a Morellio Iaudatus locus confimat, 'o Die ningis ipsius stabilitiiveonieci ira , Duersati Litiani esse verba Aiistulis.

καὶ ἔχω καὶ παντι πρεσβευουσι τω θυμω Ου μόνον δε- των διω- ουτω πρεσβευουσι τάς Ἀθήνας, αλλὰ καὶ πόλεις. Aristides in Panatnenaico T. I. P. 33. τ αν εἴποις, των θεῶν παντα ταυτ εἶναι, βουλο- μενων πανταχῆ τὰς Αθηνας πρεσβευειν. Idem P. 189Conser Scholiastem et Barnesium in uripulis Hippotv-

tum V. 5. Mor. Praestantem lectionem suggessit Vat.

Non inusitatum est et Oλω θύμω παντὶ θυμῶ.

ηνεγκεν ἄνθρωπον, καὶ πρωτη πατρίς ἐστιν ἀνθρώπου.

Aristides in Panath. . . . Ioz. Iam eri haud percio pretitam esse arbitror hoc loco immorari in explicandis miriscis hisce anulis de inenarari origine, de nominum e terra ipsa ortu, de divina magum largitione, o deomun ipsa de civitato inter se contentiolie, mutuisquotlissidias idem commissis Piae omnia Aristides in Pan inenaica ratione fusius percenset. dire praestat Pi tonis Menexenum et Periclis orationem funeDrem ex Thucvdide, et suae Io Christianus GotueDemi ea a notavit in editione Lipsiens an i 3 , ut scriptores nautitos antilios et novos praeteream, qui in manibus eorum omnium sunt , mi historiae Graecae peram aliquam navant. Unius ante Ciceronis verna splendidissima, quibus universas propemodum has Athenamim laudes complectiatur, E huc transferam, facere nequeo: Adsunt, in I sit pro L. Flacco, Athenienses, urule numandas, doctrina, M

177쪽

religio, si ages , iura lege orta at Iiae in omnes terras distributae putantur de quomini urbis Possessione Pr pter pulctritii linem etiam inter deos certanten sitisse prosis ditum est: quae Vetustate ea est, ut ipsa ex os suos cives genuisse dicatur, et comam adeam terra, arens, altrix, patria ilicatur auctoritale auten tanta est, ut latu fractum prope ac delialitatum Graeciae non1en huius ur- his Iaiule nitatur.V m o r.

καταφυγὴ καὶ προστάτις. alii ad Boni XVI. 3. de Phoebo: καὶ γαρ αύτη προστάτις πολλων γενήθη καὶ

aυτο ἐμοὐ. quem locuni Bega vertit se Ipsa enim tinximultis hospitium pracbuit tum milii; V non sane abludens intorpi etatio si aristidea locutione. . Ch sostonius tarmen in Epist ad Hebr. apiti Budaeum omni Ling. r.

στάτις των εργα μενων αυτ ν. Porro Athenae κοινὴ ἐστὶ της Ελλαδος, viam exsules et aemiinnis Vexati confugerent, oraculo divinas dictae sunt apud Aelianum Var Hist Lill . IV. Cap. 6. ubi Perigoidua scii digna profert o r. περ ε δυοῖν ποδοῖν. Ex Aristid; Panathenaico adagium Erasmus in Chiliades suas derivavit Clul. I. Cent. V. n. 35.). Siliat vero ipsa Aristulis eidia T. I. P. 11 . :καὶ μην - τοsτο πρῶτον, το πάντα τους εν χρεία

βοηθείας καταφεύγειν ἐνὶ την πόλιν σπερ ἐκ δυοὶ π δοiν ς ληθῶς, καὶ μηδεμίαν - αλλων πόλεωνορῶν μεγα καὶ φανερὸν σύμβολόν εστι, καὶ στήλης ἄμεινον το προεχειν εὐθῶς ἐξ ἄρχης, οὐχ σον λανθάνειν καὶ μαρτύριόν γε δυοὶ καὶ καλλίστοιν ανδρείας καὶ φιλανθρωπίας. Affert lovis rasinus Pro vel si explic tionem ex Scholiaste inodito Collicis CCCXXIII. Mameiani sumptam, cuius Veriba: I Ουοῖν πολIν ἀντι προθύμως καὶ ἐνδοιάστωρ, παρά δ τυψ σπεψαντας ἄμφοτεροις ἐπείγεσθαι τοις ποσίν ἀντὶ δύο ποδαλἰοις, ναιομοιον τω ἐπὶ δυοῖν ὀρμεῖν δοξαν. Scholiastes quoque alter Codicis Maiciani CCCCXXIV. ἐκ δυοὶν παροιμία ἐπὶ των πάνυ σπουδαζοντων λεγομενη ' ννοτιοι μη σπενδεντες όν μόνω χρωνται ποδί niae ues

178쪽

ύλλα το λέγειν ἐκ δυοῖν εμφασιν εχε μεγαλης σπουδης'ύλλως τε καὶ ι μη σπουδάζοντες ει καὶ δυσι χρῶνται ποσὶν, αλλ' ἐνδρ τάχος παρεχονται. Aristidis autem provectiun ἐπ hoi ορμεῖ T. I. p. cio. S cIioliastes Cod. CCXXIII. nisce inclarat: παροιμία το - δυοῖν ορμεῖν, ἐπ των σφαλῶς προς τι χωρουντων εἰρηται δε ε μεταφορά των πλεόντων, ταν η δυσὶν ἀγκυραις ορμέζονται οτα ελλυ ενίσωσι μεν, προπρησωνται δε καὶ ἀγκυρα δια πλείστην ἀσφάλειαν λεγε ουν ἐνταυθα, ραπαντες καὶ της πατρίδος εῖχοντο, καὶ ταυτην πλείονορ ἐνόμιζον ἀξίαν. Morioυτω καὶ θεοφιλης. suanviam explicari etiamticana lectio iniura poterit, simplieior tamen ac facilior visa est Veneta, Omie uigis commendabilis. I κρειetτοσιν. quod κρείττονες dii appellari soleant, res in comperto est, eoae id anterum certe latuit, vimini, ia iis alius, litterariam Graecamini egregio Petrium cino et in Aristi lis interpretationetersaepe de-elaravit. Idem ipse tamen Canterm Semel ιros rODO iterum vero praestantiores Per allucinationem redilidit. T. I. p. 53 . Monταυτ αυτους ἐπὶ - βέλτιον μεθιστάναι Μοrellius rL τουτ'. Sed cogitanota sunt ea, in rivus peccare o sint. Ceteriam idem naec:

Aristopnanes in Naviiuus V. 58 . qui Dias similia naDet etiari in Ecclesimusis V. 4 4. Cap. 15. g. 4ο εἰςκωμάσαιο πόλει. Sic mendavi invito utroque codice, nec corrigento Volui, sede legibus gramina ae. De locutione ipsa dixi ad Or. pira L ept. q. 5. . ' του κοινο μάντεως καὶ ἐξηγητου. Codex perperam εξητου. Non me praeterit, ἐξηγητὼ apud esvcnium appellari τους περὶ ἐρείων καὶ διοσημείων ἐξηγουμενους:vain etiam de illis a quo aliis interpretum generinus Vο-een lautiusmodi speciatu usurpari, ex allatis in Hem

179쪽

steinusio ad Pollucem T. II. p. 4'. et sum ni ad

Timaei Lexico I p. o.) Aristides tamen ipse in Pan atnenaic T. I. p. 196 id nominis pollini tribuit iisdem omnino veribis, quivus in I,eptinea: φανερα δε καὶ η παρGυτῶν των θεῶν ευνοια καὶ φη ος, καὶ διά του κοινουμάντεως και ἐξηγητου του πατρωο τ πυλει. Et P. I S,

Apollinen vocat κοινὰ των πιληνων ξηγρο τυμ, αντῆδε πόλει πατρωον. In ratione autem de Paraentheg male T. II. p. 368. τὴν νυν ἀξίαν τε Απόλλων, τεμάντις. καὶ ποιητής ων καὶ κατ υμφότερα ἐξηγητης της

αποθω/εὶ παρεσκευασαν. Illustria tria facta aec, ad incniensium caritatem in patriam ostentati lam, coniunctim extituet Aristides etiam in Panatnenaico . I. P. 11 3. 319. , albus lux assiliget Vel ex allatis a Meui si de reclatheo iiD. I. de Re Dus Allien Cap. . de Iie vel leone in Ceramico gemino Cap. 1 . et de Co- Qx Liu. III de Reg. Ainen Cap. 1. Ad Iae factuim quod attinet, illud annotaverim, antomim in Panath naico . c. ro ἐν τι λοιμω, io Codices manuscripti Mareiani ac ditiones cornuiuinter nanent, ἐν τῶ λιμP, Dinis tempore. legen Hii iudicasse a propterea in exemplari Aristi lis inelliano ex emtione Iuniarium a tori manu recensit, Vir idem doctissimus ad oram . . t. fort.' G1 Lε τω λιμω adscripsit. Eaden in sententia Veisantur Micnae Apostolius in Provei Dus Cent. I.

n. 84. et nonymus aucto Scholii in L Danium P I. Operi p. 6ο5.): edericus vero Morellius insigniter fallitur, dum arabibani verba T. I. p. o3. ό εώς τους θυνατερας ἐζωκε reddit , populus filias tradidit.V Codex Marcianus in instulis iratione Leptinea o Aia haud

Ponentiun Herodotus reseri Lissi VIII cap. 65. im

180쪽

loeum Videlienariis observat, Aristidem in orationinas iam editis 1ater huius upsius falnila metitionem iniecisse. f. a. ἐπὶ τω ταύτης τυχεis eo eonsili eius coni potes anti' Haec sontentia est, ideovi dativiis, pilei t in Vat. genuina lectio. Infinitivus v ποιεi penuet a προτρέπονται , omissa particula ως. 'κεῖνοι. Volsius cur ἐκεμο dederit, nisi proporanter dedit, nercle nescio. Dicam de hoc infra . ioo. p. 16. g. 43. προτιμησομεν ταέτης. Non Psidem iustior, dici potuisse προτιμησομεν ταύτην, vaο Prae-het oriri sed genitivuII et Verius et elegantius positiim esse affirmo Etenim eorιμάν, accusativo iuncto, est animonere genitivo adidit , alicuius re gerere, magni q id facere. εὐκαλλίου κεχρῆσθαι. Praestat noe multiam Venetae Iectioni κάλλιον propter tenorem sermonis: in Vatic

προς λογον λυσιτελουντο i. e. τῆς λυσιτελειας, par ticipio generis neutrius pro suustantivo posito se Pio Inihil faciunt ad rationein eius quod civitati utilo est 'Sic πρὰς λογον saepius: aerian. Expe l. l. III. q. το

μὲν γαρ ευρος ην ἐς ξ μάλιστα σταδίους βάθος γαρ

ουδε προ λογον του ευρους, ἀλλα πολλδη τι βαθυτερος. δ' εἱρτιρουν. Ita Cocle haud semel PH οὐαστις--ν. m. r. Non solum codex, sed scaeiptores Graeci

omnes.

g. 44. πως ἐξαλειφαιμεν απιην. Hoc o Dulum quum proprie de litui in lanulis ceratis dicatur, proximodo te Dus, ut Dem a lv. Lept. P. 46B. ad . Pantaeir.

라틴어 텍스트