Declamationes Leptineae

161쪽

paragogica nonii ad Or pro Lept. g. 57. Im meminerit, non miaeret ille, cur niti innaeserim Iectioni, viam non solum volsitis ani litteram doleverit, sed nunc eius nociudicium Codico at confimari rideatur quod iussin clam soriasse θεονόρητο ideoque eivissimum videDIturi ἐξίσης στερησονται. Praetuli et ni et infra g. 34. nanc meta formam passivae Veneti, Propter sonum au viorem, in pio ratio erat usurpan si aeseus illas sommas pro eiusdem futuri passivis et wnspirant in a

forma utrivi eodices infra g. 8o. 8a. g. io. εἰς ναξίους τελέσουσι. Conf. ad Or. Pro L.ept. q. 34. - Proxime ταυτησὶ, laod praeDuit Vat. et segnificetuitius est et ex Aristidis consuetiuitae. q. i. τουναντίον το πράγμα σοι περὶῖσταται. Amtid. Or Rhod. T. I. p. 546 τα δε νυν εἰς τοὐναντίον περιεστηκε διηγεῖσθαι. Demosin a IV. Pantaen P. 96

ορῶν το πρῆγμα μοι περιεστηκὰς εἰς, πον. Id in Mid. p. 55 i. το πράγμα εἰς περδεινόν μοι περιέστη. Olyntn. III. p. i. εἰς ωτο περιστησεται τὰ πράγματα. Oratii Aristog. I. p. 73. φοβωμαι ν το πράγμα εἰς του- ναντίον περίστy. Audaeliis, ut solet, nucydides I. 32. περιέστη κεν η δοκολα μῶν πρότερον σωφροσυνη - - αβουλία καὶ ἀσθένεια φαινομένη. Lentu itam. I. B.,

τοM ἀναξίοι ἐπηρεάζειν. Est hoc vocabulum valdo

usitatum oratores iis ac metoridus Demosin in id.

p. 39. παρηκολουθησε παρ' λην την λειτουργίαν ἐπ ρεάζων μοι σννεχῶς και μικρά και μείζω. Didinuamie mox eoniunguntur 'ρεαζομενω μοι κα ὶ βριζομἐνω. Ideam adv. Lept. i. oo. μην να Λεπτίνης δια τισὶν, οῖς ἀηδῶς χει, ἐπηρεάση. Unde apparet, signiscari eo

Vocanulo superbam, pia iis alios vexet, violantiam. Sed artius pleniusmie potestatem eius desinit hic Arist

162쪽

ιβρίζων δε ολιγωρεῖ. εστ γὰο βρι τὰ βλάπτειν καὶ

lacum adscriDentes interpretos Thucyd. I. 26. post aliorum, ad iiovissinium style, dum defraudatum voc ut 0ιποδισμός assemant, mutilatam sententiam emiserunt a prope nullana. Nimimitu licitur ibi a G - ρειαν κε ευειν,-iod ipsum s statilivuin vernum ac vi usitatum est, ut Isaeo m Nicostr. Her P. O. Saepissime ver ἐπηρεcii ad alia transfertur, ut abiunerio

Or. XXII. 3. ο φθόνος ἐπηρεάζων. .it,an Pri Arist. T. I. p. 24. Μ ἄρα του δαίμονος η μγενεια - ἐτικαὶ νυν ἐπηρεάζοι. Nonnun fiam tamen minae tantum a perlae eo estgilantur mio im de Herodote valet VI. q. pluribus vero lustratur a IVassio ad lau d. l. I. - Ουδε. Ven o Est noc ex illa particularum ou et xu permutatione, in locum x. Pro Leptis a . sana t. Φῶς δε ἀδικεῖς μεν ουνηττον καὶ τούτο τ μερος. Πο μερο ipsum est almi unicum, quo iniuriam inente iuus laod faciat ILeptines culpatur. Quid ergo καὶ ΘVitium est, si iid video, reponendunt e κατὰ τουτοτ μ. Ouod sexcenties in virus ira epsit. -υχεia Veis, cp1od abet editio Ven. non signitica id iod oreIllus expressit numer os Supponens suos senos vero nillilominus calamitatibus oriris. V Bene ergo quod Vat. δι- .κεr asservavit, iustum haud dubie ac genuinum.

Cap. 5. 3. 12. φιλονεικεῖς ἀποφαίνειν. id Oripro Lepti g. 63. Nola ἐσόμεθα πεπορίσθαι. Hoc utimi sex andum

arbita or, non recipiendum illud quod habet ossi Vat..ιο τε πορέζειν σομεθα lao eurrectorem sapit, plura huius codicis Perfecti inunitivus mάlto magis axeonsuetudine Aristidis, quod ostendi ad Or Droa,epti init.

163쪽

xecepi, illud secutus sum praeceptum, coniunctim cri-henda esse osui illud ea, intor Ula non directa notionumini, r mila copulatu , sed verbis aliouod mente sit ad

164쪽

orati pr. T. I. P. 556. M om. Folieliter vivorum persona Mi Iuuntur , ut locutionibus o/ως κελευet, ἀπαγορευει, ιτεI, similibus quae rea nec nobis inni clita cons. d. r. p. Lept. . o. . . μεὶ πρόρροθε. - vos auctor8s accedatas se More ius. Sed ho vii potest fieri Scribendum Put πρόησθε, a VerD προῖεσθαι, Perinittere, not is tores ei peruo utuntur. aderi permutatio cum multis locis est aliis , tum etiam versus finein huius oratio

Cal. 6. g. 5. πὲρ τελείας. nota perplexiore: non liuellectaraiiurariis, ortum esse vidistiis quod Vonet hauω πειν, piae permutatio ter reculii infra. - - θανάτου τιμώσαι. Neque In ragmentis .eptineaegis, a Demosthene allatis, elae in iis, piae anonyma auctoris et Libani arguimanta in Demosthenis orationem exhibent, pio heio Aristides asseret, additamentum legero

U1omi veruis fragmentum Diodiuit Ibeptineae legis Oncludi videtur ac vel maxime utetiis, vio eadem Verba

τὰν νομον m. r. Mihi vero rectissime Volsius monuisse videtur, Periculosin esse ea quae Aristicles passim habeat solus, ad legem ieratio Proteg. - Lepti p. LXX. not. 33. melle Demosthenis veri, vii Iviam compro hant nam et multa inde surrisit Aristides initatumis, et ea ipsa Potius non prae se femini speciem legis tau siti Ioως εἴποι. αλλ υκ ελεμ εχοις. Reriiritur omnino haeo negativa ententia, sequenti contrariae adversaria, quacta Cod. Marc. tota abest oculis enim librarii a priore ctu ad alterem aberrantibus interei sit. Malo autem Cod. i. λλ ομαι τo cetera e egim

165쪽

autem non tam ineptum no argumentum iam videatur primm aspicienti Fingit enim orator in soae dicero comm populo, uniriuo delectari eiusmodi vocatallis atoua decipi. καλόν τε κἀγαθον. Foaetassis καλῶν τε κἀγαθῶν. Μ ο r. Praestaro certe nec tamen inaudita dis in

lectio est , . . . . .

ακριβεία. coirexit Volsuis Pio nunc at mise nati i 7 - ακριβεια καὶ τον Ῥαδάμανθυν αν παράόντων. Iani in Communi pro erui versaturinnatanianini Luciae Tegis et Oetensium legislatoris itistitia insigitis, in modi tuomun iudex constitui inerisit Aristi te Piocine noster

in Oratione Platonici secumla T. II. p. 4 . 'Pαδαμάνθει, inviat, τοσουτον περιῆν ευσεβείας - δικαιοσυνης, ωοτε και τελευτησας τοῖς ἐκεIσε ροκνουμενοι δικαζειν δοκε περὶ των ἔν τε βίω πραχθεντων. m. r. ἔ- 7- μεν μῶν πατη κρατεῖ. Optime sic ait trecitaritur pronomen Vel ob sePiens inemorum ML- έτο μως λομεν. Verum expressit, ut saepius, Veriendi More, si r at enim si contra nos deceptio quidviani potest.'

lectioni Marcianae o propterea viodoristulos in deliciis habet attractiones, ut Attidisini apprime studiosus. δεινους τινqς Αθηναίους scit. εἶναι, M. ccpIentes infinitivi pendeant a δεινούς. Similiter τινες inis positiun g. 23. καλοὶ κἀγαθοί τινες β. 33. ac similia. των ευρόντων μεινον χρῆσθαι μορώντων 1od

est in Ven. ita interpretatus est Mellius se eos reuua

inelius uti viam mi optime viciint.' quod non potestrie κάλλιον του μάλιστα πάντων τα δεοντα ἐφοραν. Ne in ea D ευορά alius quisquam, puto, raus est: non autem Aristidis est novis lingitan verDis ditare. Duodvero in lexica illud taedain . migravit. ex Origenia almPIo, ut Hletur loco, item corrupto, V. Striivium in Suppl. ad Scnneid. Lex. Gr. v. υοράω , exsulandum ma sua en Possuntvi alii, cautelam asseris, ne tenter.

166쪽

Acutum est, saepiusPie dictum, Athenienses inventoribus uelius ipsis uti rebus Posso. temn or naeo annotavit Aristides orat Sicula priori T. I pag. 364. ωτεσαρ σοφωτατοι τῶν Ἐλλήνων, ουτοί τε φ υμων -- των λογίσασθαι - δέοντα, καὶ ἐρ- λέγοντος κρῖναι. Et in Leuctrica seounda T. I. p. 444 λόσος ἐστὶ παλαιόρ, ωαὶ γνῶναι τὰ βελτιστα καὶ προξαι πάντων μάς οξυτα- τους εIναι. Et in Leuctrica tertia T I p. 453 πολύ

μάλλον πην μετερα πόλιν η την Λακεδαιμονίων εἰκόριτι αυτοὐ δεδιέναι , καὶ δια φρονομα καὶ δι ἐμπω ρια πραχμάτων καὶ δ οξύτητα καὶ την ἐπὶ πάσι παρ-

ει αελιτίδα ἐντάττειe cessit is proverDium a Mida allatum latuitas Melitidis de pio Sonorius in Ad

via r ecoriam mini 1612. Antve etae impressa S ipt minis a Sonotio allatis Apuleius accedit, ilitis nae in Apologia vecta sunt iuxta ricae editionem p. 28. itis dei te Flori si per P. 444. Apud socoHissimos Sc thas Anacnarsis sapiens natus est a d Mnenienses Catos Meletides fatuus. Quo in loco mitides iam olim restis me a M. Antonuis manantius in Annotationum Sylum,mine veteri manu Seraptae apud me sunt et narrem simil- deni in posteriori, capite sexto, scribit : Apuleii verna haec sun1 -ud socordissimos Scythas Anacharsis spiens natus est apud Athraiiemses V Mesreides altis. Interpres AH opnanis inmanis Melitidem initor nominesmtultitia inclytos censeri raro in legeDatur Mesecides fatus, tu meo periculo vetitadEs fatuus repono.' oriημά προς τεον. Sic at Sensi caret Veneth lectio O . Veriuri coniectiara ni Domi asseeutus est Mo, restius, ita Herens et , utris nos animum advertere pom. 18. - σους - φληνάφους. necurrit infra g. 33. Iam n. Mann. . - δελοις ληρον μὰν καὶ φληνά-M Excidisse videtur eat . e.

167쪽

naei p. 338. e. ην παντων μαρτυρίαν. Sic etiam sine at scrutiendum fuerint. προπιμοτεραν της ἐν μέρει. - Εst haec inter praesta tiores lectiones a Vaticano suppeditatas Morellius Iam viam nini montiat, nacsisse tamen ridetur, si versionem eius respicias se alvio omnium, quae in mundis sunt, longe praestantissinium revera existimare.'ς μην θεον προςειρησθαι. Famae divinitas iam inde Hesiodo testimonium accepit per et Diei'. .V. 63.

Φημ ν ουτις πάμπαν απολλυται, μνινα πολλοὶ λαοὶ φημέρουσι θεος νύ τίς εστι καὶ - .Hinc Demos nes Falsa ieg. . . . a . et Aristides in Oratione Platonica secunda T. II. . 5o. Hesiodo auctore Famam eam praedicant. Immo vero Aesonines in Timaraelium T. III. r. r. p. 43 ad e teras Famae laudes addit, apud Atnenienses etους προγο--- Φημης, ω θεον μεγίστης, βωμὼν ἐδρυμέν-e. oriCap. . . q. φαυλους ποιεῖσθαι. Ἀλλὰ καὶ φονίσματα πολλὰ πολλάκις ἐξαπατηθεντες κεχειροτονήκατε, καὶ συμμάχους δη τινὰς ττου ἀντὶ κρειττονων ἐπελ σθητε λεσθαι. Demosin in septi T. I. p. 457. 1neisli. mi P. λαοί; Demostlienica somnula, via attentos assciue alacres sex vabat auditoriina animos, nonnullanimi Vigoris partem orationilius suis infundit. Studiose talia conse latur Aristidea.

ρ τὴν των πραγματων ἀνωμαλίαν. Non pruna est, viod haDet d. V . ἐπὶ. Praepositio Me nio ea significatione posita est, ain explicui ad Or petra Lepti

ταυθ ούτω. Coriectum a Wolfio vitiosum ταυτ nurnuivit liber Vaticanus,

μηδὲν ων βουλομεθα γέγονε Cod. en. πονεναι ad pleni locum nacciorellitis: Ita Coclex ex versione

168쪽

suppleas , si rhγονε legere nudis. Uo iam exhibet Mossi. t. Possis vero inde coniicere: - γέγονε, νάιτην - αιτῶ. Sed nescio an idonea eius usus exempIadestiterentur. Illud extitis Videtur , scriDendum esse

ἐβουλόμεθα.

g. o. ν --ποβῆ. Praeserendum no dux alterisπεμ, Doniam, eum ii cativo nonnisi ab recentissimis scriptorious ponitur: V. Schaeser ad Append ad Basti ut ex d. p. 26. et in UL Aristopn. Plut p. XXXVIII. Mi statia semiitur, κατορθοὶ, et Vojus couexit, et in recte seriptum est. ἔ- δικαίου νικῶντος. Aristidea Iocutio, misi in hac ipsa oratione suo sinem: - κοινῆ διὰ πάντων λυσιτελούντος, θεῶν βουλομενον, οιε δ rοτε νικῶντοe et In Platonica secunda T. I. p. 258. -υ γ εἰκότος νικῶ τορ. r. Sintilliine intra g. 43. του εικότος αει μκῶντος. Fre*ienter hoc Veruo oratores utuntur, uti

mosine ne in Timoer P. G. το φῆτισμα τὸ νικησαν. in P . I. p. 55 νικῶ ν ο τι πάσιν μει μελλε συνοι- σειν. Aesonines in Ctes. . 462. τελορ ταμα ἐνίκα Pr cessit hoc a poetis, maxime tragicis. Recordare modo Aeschyleui λινον, αῖλινον εμε του - νικάτω. g. i. α με ημῆς τρης. Optati ran wροις, Mest in Ven. reiiciendum iussicavi. Quanviam enim Thomas Mag. p. 276. hane partices uti, interitum cun optativo iungi assimnet, paucissima tamen ea exempla Minhv iure GDitare de hoc pretiecepto possis.έκασταχόσε χωρεIν. Tritum attamen est et omis hior do υρβουλια inconsulta tenaeeritate ineniensium, vios eo nomine Aristopnanes in iiDiuus v. 58 . exusta ac ταχυβουλους ε μεταβουλον in cnarnensinus voci ta v. 63o et Met. Inde Suidiis T. I. . a. e via atum adagium affert το κακῶς βουλευεσθαι Ἀθηναιοις ηοκητο. Eiuscemodi 1 io vitium Avieniensibus Isocrates ubiicit in latione de Pace . . p. 2o5. d. iigerii. Hanc in rem alia dabit Erasnius Adaaior Utilia l. I. n. 44. M or.

ὁ καὶ τω τί δε ποιεῖν θεμῶν - ditio Venetae

169쪽

του τί δε ποιεῖν fortasse invinis porro ipsissima Cossicis veri a sunt o καὶ τω εἶ δε ποιεis r mio annotare placet, ne Gigentiae maidvim desit.' Aente sic coniecit ac vere clare nunc ident praenet Cod. at Simillimo νομον του τι δεῖ ποιεr Aristules dixit r. pro

Lept. g. 55. καὶ προφητης Αιος προφητη δ ἐστὶ Λοξία πα

τρός. Aesonylus una. q. ,quae Phoeno pater omnipotens, milia Pno elatis Apollo Prae lixit.' Virgil Aen. III. g51. g. 22. ου μονον Ηο utpote tactius anteponendiunxatus sum Marcianae lectioni oυ μόνον οὐκ. Nec tamen emiidem limteor, sallere in talidus ipsam rationem iacit posse quod Uiunx set, non se certe eum magno si

terarum detrimento.

Cap. q. f. καὶ ουτως ἀποφανθέν. At te hoc

msidem ita se habet, et usque adeo nihil in eo repem tur.' Sic vetetit orellius, veruis ingenio, ut solet, suo turrens. Nam praeteripiam io male nae copulantur: sorines enim est και τομο μεν δη τοιούτον, nec no mxecipit definitionem nullo scriptoriam loquendi usu COI pi nata est nae VerD ἀντοφθαρθε potestas. Alterum vero ἀποφανθὲν explicat tantun τοιουτο istud novici Perinducit ninit. ἐλουσσούσθαι τῆ πόλει. Haud temere Leptineas legis verba nonnulla o Ioeo nunc primum prodire, piispiam siDi persuadeat. M o r. Non tamen sit, persuaut Volsius Prolog. p. LXV. not. εἴπερ του. I inermarcianus εἴπερ τούτου. Ad Dodin nota Morellius: , f. περ του δεI.' inustus posteriore ero non erat opus. I περ του notavumaius et 1οd Teiecto nostram ita morem accenti nihil unitans recepi.ου ἡδενὰς τούτων πάντων. Quaenam ea ταυτα ταντ sint , nemo indicavit. Repone ως ουδενος τυν

σαυτόν, ε ἴσθι, λανθάνειe a facilitate et vigoraliae striactura praestat alteri j ἴσθι σαυτὰν λανθάνειν. τἀ λειτουργως περικόπτων. Similiter Latinis et

170쪽

eumerdere, quod tamen praecipue do Mutile dicitur. Si infra g. 3. το μάλιστ αυτοῖς σπουδασθὲν περικόφαι. g. 4 πάντ ξεντι. Ad codicis su lectionem και λειτουργεῖν μὲν ου μι ξε- haec Morellius r,, καὶ λειτουργιων νει ου τι πράττειν. Core tam Iectionem ita restituerem; o aluvie ξεστ ex margino in textum irrepsisse videtur, vocis is exsicandae gratia 'Acute quulem ille sed hoc est illud, lod modo lice-hiun fallere rationem. Restitui locum ex at CorrupteIaindi prosecta est, iod iurarius normavit ad Traximo aequentia: εἴπερ λειτουργεῖν μὲν ου ενι. την Ἀτελεια, αναιρῶν συναναιρε7. Emendari ita Ex ingenio, daan Diam codices et Marcianus et Vaticanus 1 ean συναιρεῖ emendavi autem et vectoram fretus compositione et Ioeo otionis contrariae . I. Oe της

Πτελεια αναιρουμένης συναναιρπεπαι πάντως καὶ ὀυπερ α της ἐθέλειν ντινων προθυμεῖσθαι. g. 25. πως τὰ κασχμάς ριστα ἔχειν. Particulae

Oπω eum inlinitivo, audi vero cum subiunctivo o striictae exempla ex idoneis auctoribus in i mptu sunt

apud Vesselingium in Diodimini T. . . o8. Mirescium in Aescnvium p. 39o et alios m. r. και ς ευεργέτας - καλουμεν. Nescio viid sit, v lit pateticula comparativa e Male iterata est, ni fallor, ex semientio 'οἶς δε, ὀφειλεταις, ideoque exstirpanda.ὀτι παρὰ με των αυτ τούτο μόνον νησίς ἐστι τῆ

a or. p. I .ept. g. 4. Hinc solitarius est alliculus των. Qui etia possit accipi pro τούτων cons. Or pro Leptis 2 . , male atrie respondiant sequens memorum esquamobrem transpositis vectis scribendum aed

g. 6. κτησόμεθα correxit Volnus et coissimat Cod. Vatia, eo nis certo Pus est. τουτους, ην - ἀγνωμονοέντες φανωμεν, της - riooθυμίας. In codice Arave transfertur post φαν μεν; id tamen factim a manu, nam a congruit cum M.

라틴어 텍스트