Hellados periegesis. Graeciae descriptio. Graece. Recensuit ex codd. et aliunde emendavit, explanavit Jo. Frider. Facius

발행: 1795년

분량: 525페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

οὐχ υπο ἰσχυος ἀνείλοντο τον κότινον. όπόσοις

ἡ αὐτοῖς ειχεν ἐς δόξαν, ἡ τοῖς ανδριάσιν ὀπηρχεν

ἄμεινον ἐτέρων πεποιήσθαι ' , τοσαῖτα και αὐτος μνησΘησομαι. 'E ν εν δεξια του ναου τῆς ' Ηρας,

ανδρὸς εiκων παλαις οὐ, γένος δε ἀν Nλεῖος. Σύμμα-χας Αἰσχύλου ')ρ παρὰ αὐτον εκ Φενεοῖ τῆς 'Αρκάδων Νεολαίδας Προξένου, πυγμης εν παισινάνη ζημένος νίκην ' εφεξης δε 'δερχίδαμος Τ) Ξενίου,

καταβαλων καὶ οὐτος παλαιτας παῖδας, γένος καὶ αὐτος υλεῖος. τούτων των κατειλεγμενων εἰροάσατο 'Aλυπος τας εἰκόνας Σικυωνιος, Nαυκύδους

επιγραμμα τὸ ε π' αὐτω φησιν εἶναι των ε χωρίων, εκ δε αγελης αὐτὸν οἰκείας ιπιζων κρατησαι κελητι.

ΠAησίον δε τοὐ Κλεογενους, Δεινόλοχός τε κεῖται, Πύρρος τε, καὶ δ ρωίλος 'Aλκίνου τούτοις γένος μεν και αὐτῶς ε ν ή 'Hλιδος γεγόνασι δέ σφισιν οὐ κατὰ ταυτὰ αἱ νῖκαι, άλλα τω ριεν ελλανολκεῖν τε ὀμοὐ καὶ ἴππων ὐ πηρξεν ανελέσΘm νίκας, τω ωίλω δε τελεία τε συνωρίδι - και πώλων ἄρματι 'ολυμπιάδι δε εκράτει δευτέρα πζος ταῖς εκατόν.

et Selaol. ad Sophocl. Aiaci v. 63 . A maf, qtii interpretatur Drais f aude, legisse vide

elius Aesiliis filius. Amas

videtur 'AM AR

132쪽

I 2Iάπο τουτου δὲ και νόμος ἐγένετο υλειοις, μηδὲ ἶππους του λοιπου των ἐλλανοδικούντων κα9ιέναι μηδένα. τουτου μεν δη τον άνδριαντα ἐποίησε Λυ- σιππος. 'H δε του Δεινολόχου μητηρ εἶδεν οψιν ὀνείρατος, ῶς ἔχοιτο του παιδος ἐν τοἰς κόλποις εε ες-- νωμiνου ' και τοὐδε εῖνεκα ἐς τον ἀγωνα ό Δεινόλοχός ἐσκηθη, κοὰ τοῖς παῖδας παρεΘει τρέχων. Σικυωνιου σε Κλέωνός ετιν εἰκων. Ἐς δη την 'Αρχιδάμου Κυνίσκαν, ἐς το γένος τε αὐτης, καὶ ἐπὶ ταῖς ολυμπικαῖς νίκαις, πρότερον ετι ἐοηλωσα εν τῶῖς λόγοις,οι') ἐς τοὐς βασιλέας τοὐς Αακεσαιμονίων ἔχουσι. Πεποιηται δὲ ἐν λυμπία παρα τον ἀνδριάντα τοὐTζωιλου, .λβου κρηπις, και αρμα τε ἶππων, καὶ ἀνηζ ηνιοχος, και αὐτης Κυνίσκας εἰκων, 'AπελλούγέγραπΤαι δὲ και ἐπιγράμματα ἐς την Κυνίσκαν ἔχοντα. εἰσι δὲ Λακεδαιμόνιοι καὶ ἐφεξης

αμα κείμενοι τη Κυνίσκα ' ἱππων νῖκαι γεγόνασιν

αὐτοῖς. 'Aνάζανδρος μεν αρματι ἀνηγοζεύθη πρω- τος ' το δε ἐπιγραμμά φησι το ἐπ' αὐτω τοῖ πατρος τοὐ 'Λναξάνδρου πρότερον ἐπιτεφανωΘηναι τον πατέρα πεντάθλω - ουτος μεν δη ἐοικεν ευχόμενος τω Θεω. Πολυκλης ἐπίκλησιν λαaων Πολύχαλκος τε-

CAPUT

133쪽

ΕUΑCORUM POSTERIOR

Statuae Iacedaemoniorum equis alendis inclytonini de statua Tlarass)uli vatis et Prisca ex alii nialium extis vaticiiaan si ratione - Iamissis vatibus - Tiniosthenis et Antipatri alioriantiliae statuisse Nessensi e Peloponneso ea ecti victoriarum in ludis Ol rapicis expertes sunt et reducti illarii ni participes evadunt.

IJ αγκρατιας οὐ δε ανδρος τον μὰν ἀνδριάντα εἰργό

hunc locum pro irrore optime emendarunt, et ita pro Ulgatas του ἐξ αὐr. Varou resertia re, minime haesitandum esse putavi. De Strato, maxima Acarnaniae ues e, vid. Strabon. I, X. P. 631. A. et Steph. ME., qui oet 31 Στρατoc ilici affirmat. Mox Pro AOάργηe Caed. Vin I. Ea 4mire et Mosc. n v M. 2ὶ Λακεδαιμονι- εο δεJ Tuditant constria tionem et sententiam voces oι ὸa. Quare Cum Aniasaeo scribere mallem Aακεδαιμόνιοι δέ.

134쪽

SEU LIB. VI '

μασθέντος ἐνος ἐξ αὐτων, καθηκεν ἐς των ἱππων τον δεψον των τελείων τοὐς πωλους, και ενίκα λ' αὐτων. ἀνέθηκε δ'ε και άνδριάντας δύο ες 'Oλυμπίαν, Mm teωνος του 'AΘηναίου πιώματα. τω δε Ἀζκεσιλάμκαὶ Λίχα τω παισὶ, τω μεν αὐτων γεγόνασι δύσ'Oλυμπικαὶ νῖκαι Aίχας δε , εἰσγομενων τηνικαῖτα τού αγωνος Λακεδαιμονίων, καΘηκεν ἐπὶ oνόματι τοῖ Θηβαίων δήμου το ασμα, τον δε ἡνίοχον νικησαντα ἀνεδησεν αὐτος ταινία ' και επὶ τούτω μα- γοῖσουν αὐτον οἱ Ἐλλανοδίκαι. καὶ διὰ τον δείχαν τούτον ἡ κατὰ 'Λγιν βασιλια επιςρατεία Λακεδαιμονίων εγενετο επὶ υλείους, καὶ ε ντος της Ἀλτιως μάχη. καταπαυΘεντος δε τοὐ πολεμου, την μενaἰκόνα ενταῖ ετησε. τὰ δε υλείων ἐς τοὐς 'ολυμπιονίκας φασι γράμματα, οὐ Λααν, Θηβαίων δὲ τον δημον σχῶν νενικηκότα. I οὐ δε Αίχα πλησίον αμάντις ετηκεν Ἀλεῖος Θζασύβουλος εκ των Ιαμιδων '),

νίων και Ἀγιδος τοὐ Εὐδαμίδου βασιλεως' ἁ δη καὶες πλεον εν τω λόγω τω ἐς Ἀρκάδας επιξειμι του Θρασυβούλου δε τη εἰκονι γαλεωτης θ πρὸς τονωμον προσέρπων ες ι τον δεξιόν καὶ κύων ἱερεῖον δὸπαρ αὐτω κεῖται διατετμημένος τε δίχα, καὶ φαίνωντο μαζ. μαντικη δε ἡ μν ἐσίφων καὶ ἁζνων τε καὶ μόσχων o Adiae uete J In Tlhucyd.

L. V. s. so., qui eadem paullo accuratius refert, legitur Aa

135쪽

μόσχων εκ παλαιου δήλη καοεςωσά εον ἀνθρώποις Κυπριδι δε ως και') ὐσὶν ε πεξευρόντες εἰσὶ μαντευ- σ3αι. κυσὶ δε ρυδένες επι γε μαντικης νομίζουσιν δεν χραο Θαι. εοικεν οὐν ἰδίαν τινα ό Θρασύβουλος επὶ σπλάγχγων μαντικην κυνείων κατα ησασθαι. 3 οἱ 'Iαμίδαι καλούμενοι μάντεις, γεγόνασιν ἀποἹάμου τον δε εἶναι παῖοα 'Aπόλλωνος, καὶ λαβεῖν Α μαντικήν φης ν εν ασματι ΙΠίνδαρος Παρὰ δε- τοὐ Θρασυβούλου τὴν εἰκόνα Τιμοσθενης τε 'Hλεῖος ε μηκε ςαδι ου νίκην ἐν παισιν εἰληφὼς, και bd.ιλησιος 'Aντίπατρος Κλεινοπάτρου , πάιδας κατειeγασμενος πύκτας. Συρακουσίων δε ἄνδρες αγοντες ἐς 'ολυμπίαν παρὰ Διονυσίου Θυσίαν, τον πατερα του 'Aντι

Τιμσσθληe dictus, ex orationis serie tu lentem patet. Quare A lite scii beii duin esse puto

pro Δημοσθένουe, sicini etiam Amasaeus legitai3 εχον τιμαeJ Cod. Vinit. ἔχων τιμάς. Sic ad artificem

136쪽

γραμμα, ἐς δὲ αυτόν τον πύκτην ἐσήμαινεν οὐδέν. Παρα δὲ Mεσσηνίων Δαμίσκος ' ), ὸς δύο γεγονως φετη καὶ δέκα ἐνίκησεν ἐν υλυμπία. Θαῖμα δὲ ε περ

γαρ' ) ἐκ Πελοποννησχυ φευγοντας επέλπεν η πεζὶ τον αγωνα τύχη τον Ῥλυμπικόν. ὁτι γὰρ μη Αεοντίσκος και Σύμμαχος των ἐπὶ πορθμω Mεσσηνίων, ἄλλος γε οὐδεὶς Mεσσηνιος, οὐδὲ Σικελιωτης Οἴτεκ Nαυπακτου, δηλός ἐς ιν 'Oλυμπιάσιν ἀνηρημένος νίκην. εἶναι δὲ οι Σικελιωται καὶ τούτους των ἀρχαίων Ζαγκλαίων, καὶ οὐ Mεσσηνίους φασί. συγκατηλθε τοῖς Hεσσηνίοις ἐς ΙΠελοπόννησον I a καὶ

137쪽

ELIACORUM POSTERIOR

Reeensio signorum athletariam ol rapiae positorrum continuata - de tempore expeditionis Eleorum et I laeti Irorum contra Sicymnios - statua Cimitini ex Aegira, illius aetatis lionii nutri pulcherrimi - statua Oel otae, quem pugnast ad 'Plataeas non interesse potiail se ex tetraporum ratione patet - statua Diconis Cauloniatae et de Cau-i Ioniae urtiis sau, - statua Lysandri Lacedae

Δαμίσκου δε εγγυτατα ετηκεν ἁνὴρ οέτις δη' τογαρ ονομα οὐ λέγου ν ἐπ' αὐτω IΠτολεμαίου σε ανά- Θημά επι τού Aάγου. M ακεδόνα δὲ αυτον ο Πτολεμαῖος εν τω επιγράμματι εκάλεσε βασιλευων ομως Αἰγυπτου. Xαιρεμ δὲ Σικυωνίν πύκτη παιδὶ ') επίγραμμα ἐς ν ι ώς νίκην εἴλεν ηλικίαν νέος, κιμ ολ πατρος ε* Xαιζημονος. γεγραπται καὶ ό τον ανδριάντα εἰργασμενος 'A tίων Αἰσχυλου. Mετα-τον Xαιζέαν Mεσσηνιός τε παῖς Σόφιος, και ἀνηρ 'Hλεῖος ἀνάκειται Στόμιος. και τω μεν τοῖς συνθ εοντας των παίδων παρελθεῖν, Στομίω δε πένταμόν τε εν 'ολυμπία καὶ Nεμείων τρεῖς υπηρξεν ἀνελεσθαι νίκας.

138쪽

το-ε πίγραμμα το επαύτω καὶ ταδε ε λεγει, της ἶππου τε υλείοις αὐτον ηγούμενον ἀν-pησαι τροπαια,κ- ανδρα τοῖς πολεμίοις ς ατηγουντα ἀποθανεῖν ύπατοῖ Στομίου μονομαχησαντά οἱ κατα πρόκλησιν. εἶν δε αὐτον εκ Σικυωνος οἱ 'Hλεῖοί φασι, καὶαρχειν Σικυωνίων ' ςρατεῖσαι δε επι Σικυωνα αὐτοὶ,

φιλία Θηβαίοιν, ψοὐ τη εκ Βοιωτίας δυνάμει. Φαίνοιτο αν οὐν ἡ επὶ Σικυωνα Ῥλείων καἡ Θηβαίων χς ζατεία γεγενησθαι μετὰ το ατύχημα Δακεδαιμονίοις το ἐν Αεύκτροις. 'Εφεξης δε ἀνάκειται μὰν πύκτης εκ Αεπρεου τού υλείων Λάβαξ Eυφρονος. ἀνάκειται δε καὶ ἐξ αὐτης 'Hλιδος παλαιήτης ἀνηρ ριτόδημος Θράσυδος ' γεγόνασυ δε αὐτω καὶ Πυθ οι δύο νῖκαι. η δε εἰκών εςι τοῖ Ἀζι δημου τέχνη Δαιδάλου τοὐ Σικυωνίου μαΘητοῖ, καὶ πατζος Πω' τροκλέους. 'Imrον δε υλεῖον πυγμη παῖσα κζα τησαντα εποίησε Δημόκζιτος Σικυώνιος, ος ες πέμπτον διδάσκαλον ἀνησι τον 'Aττικον Κριτίαν. Πτόλιχος

μεν γὰρ ἔμαθεν ὀ Κορκυραῖος παρ' ἀὐτω Κριτίμ' Πτολίχου δε μαΘητης 'Aμφίων - Πίσων δὲ άνηρεκ Καλαυρsίας εδιδάχΘη παρ 'Aμφίορι- ό δε παρὰ τοῦ Πίσωνι Δαμόκριτος Κρατῖνος δε εξ Αἰγείρας 3. I s

ἡ δε εἰκais νον δήμου τέχνm etc.J Hoe inso- demi luctatoris simiam interpulictionis ope Ariuoismi saluaria arti vinclicavi, cum prava distinctio vulgata illud Daedalo reii ueret. De

Arsodratio statuario vid. Plin.

Hist. Nat. L. XXXIV. C. g. p. 6 7. , illum potissimum luctatores fecisse reginius.s Iκουεν δε 'Hλιχ,J Sic ex Codice Vind. reseripsi , con

6 ΔαμόκροτοeJ Paullo supra filii Δημόκριτος. Paullo intra

139쪽

13 ELIACORUM POSTERIOR

τῆς Ἀχαιουν τότε ἐγένετο κάλλιτος των εῖ' αὐτοδ, καισυν τεχνη μάλιτα ἐπάλαισε. καταπαλαισαντι δὲ αὐτω τοὐς παῖδας, πζοσανατηναι καὶ τον παιδοτρίβηνυπο υλειων εδόθη. τον-άνδριάντα εποίησε Σικυω- νιος Κάνθαρος, 'Aλέξιδος μεν πατρος, διδασκάλου δε ὼν Εὐτυχίδου. Εὐπολεμου δε υλsiου την μεν εἰκόνα Σικυωνιος εἰ γας αι Δαίδαλος' τα δἐ επίγραμμα τοἐπ αὐτω μηνυει ς κδίου μεν ἀνδρων υλυμπιάσι νίκην ἀνελέσΘαι τον Ευπολεριον, εἶναι δε καὶ δύο Πυθικολαύτη πεντάβλου ς εφάνους, καὶ αλλον Nεμείὼν ' . λεγετα δε επὶ τω Εὐπολεμω και τάδε ως εφετηκοιεν τρεῖς επι του δρόμου τω περατι Ελλανοδικαι, νικαν

δε τω μεν Εὐπολέμω δυο εξ αὐτων οοῖεν, ὀ τρίτος

Ἀμβρακιωτη Λεοντι, και ως χιζημάτων καταδικάσαιτο ἡ δεεων επι της 'ολυμπικης βουλης ἐκατερου των 'Eλλανοδικων , οῖ νικαν τὸν Ευπολεμον εγνωσαν.

4 Οἰβωτα δε τὸν μεν ἀνδριάντα 'Λχαιοὶ κατὰ πρός-

140쪽

τοὐς διδαχθεντας, ζωομος ἀπὸ τομου μαθητός. Δίκων δε ό Καλλιβρότου '') πεντε μεν Πυθοῖ δρόμου ς νίκας, τρεῖς δε ἀνείλετο Ἱσυίων, τέσσαζας δε ἐν

SEARCH

MENU NAVIGATION