Musai

발행: 1864년

분량: 404페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

βληματα διὰ δὲ αὐτῶν Κῖνυψ ποταμ ιμ- ωλός

καλευμένου αρίτων ἐς θάaασσα, ἐκδιδοῖ ὁ δὲ λόφος ουτος ὁ χαρίτων δασυς ωyσί ἐστι ἐουσης πης αλλης της προκαταλεχθείσης ψυης φιλης ἀπο θαλάσσης - 1764ῶτον σταδιο διυ μιοι Μακέων δὲ τούτων ἐχόμενοι Γινδανές εἰοι, τῶν γυναῖκες περισφύρια

δερμάτων πολλα ἐκάστη φορεε κατὰ τοιόνδε τι, - γεται, ' κατ ανδρα εκαστον μιχθέντα περισφυριον περι

δέεται- η δ αν πλεῖστα ἀρων δέδοκτα- αι 17 - - πλεωτων ἀνδράνω φιληθεῖσα Ἀωτην δὲ - μὴ - ω έχουσαν ἐς τον πόντον τούτων των Γινδάνων νέμονται

γοντες ζ -υσι ὁ δὲ του λωτο καρπός ἐστι μέν--- τε της σοίνου, γλυκύτη α δὲ του φοίνικος φαται - προσίκελος ποιε τω δὲ ἐα του κα-σὐ τουτου 178 οἱ Λωτοφάγοι καfοἶνον. Λωτοφάγων δὲ το παρὰ θαλασσαν ἔχονται Μάχλυες, φ - - κῶ -τοι χρεόμενοι, ἀτὰρ ῖσσόν γε τῶν πρότερον λεχθέντων. κατ- ώουσι δὲ ἐα ὶ ποταμον μέγαν τω ἀνομα ι, των ἐστί ἐκδιδοῖ δὲ -- ἐς λίμνην μεγάλην ριτωνίδα ἐω δὲ

αυτs νῆσος ἔνι, η υνομα Φλά. ταυτην την νῆσονώ κεδαιμονίοισί φασι λόγιον εἶναι καί χ.

τη αλλην τε κατόμβην καὶ δ καὶ τρίποδα χάλκεον περιπλώειν Πελοπόννησον, βουλόμενον ἐς Θελφ ς ἀπ-κέσθαι καί μιν πλώοντα γενέσθαι κατὰ Μαλέην,--αβεῖν ανεμον βορέην καὶ λαο ---τηρο αι - βυη- πον δὲ καπιδέσθαι γῆν ἐν τοῖσι βράχεσι γενέσθαι λίμνης της ριτωνίδος καί οι ἀπορέοντι την ἐξαγωγὴν λύγος ἐστὶ σνῆναι ρίτωνα, κι, κελεύειν τον γήσονα

392쪽

μ-φ λυνα τον τρίποδα, φάμων σφι - τον πόρω δαειν καὶ ἀπημονας ἀποστελέειν πειθομένου δὲ του

σονος ουτ δη τόν τε διεκπλοον των βοαχέων δεικνύναι τον Τρίτωνα σφι, καὶ τον τρίποδα θεῖναι ἐν φε--είρ' ἐπιθεσπίσαντά τε τῶ τρίποδι καὶ τοῖσι σμγησον σημηπιαντα - πάντα λόγον - ἐπεὰν τον τρίποδα κομίσηται των τις ἐκγόνων των ἐν τηλωργο συμ- πλωόντων, τότε κατον πόλιας οἰκῆσαι περὶ την ριτωνίδα λ μνην Ἐλληνίδας, αν εἶναι ανάγκην ταυτα ἀκουσα τα τοῖς δετιχωρίους των σιβύων τρυμαι -

τρίποδα.Gυτων δὲ ἔχοντα των Μαχλυων Λυσέες ουτοι Ιωκαὶ οἱ Μάχλυες πέριξ την ριτωνίδα λίμνην οἰκέουσι, το μέσον δέ σφι οὐρίζει Tρίτων καὶ οἱ μν-τλυες τι σπίσω κομέουσι της κεφαλης, ο δὲ υσέες τὰ εμπροσθε ορτῆ δε ενιαυσίy θηναίης αἱ παρθένοιαυτῶν δίχα διαστῆσαι μάχονται προς ἀλληλα λίθοισί

σκουσας των παρθένων ἐκ των τρωμάτων ψευδοπαρθμνους καλεουσι πρὶν ἀνεῖναι αυτὰς μάχεσθαι τάδε

ποιευσι - φατ- ένον την καλλιστεύουσαν ἐκάστοτε κωμησαντες κυνορτε κορυνθίη κοὰ πανοπλίη Ἐλληνικὴ καὶ π ἄρμα ἀναβιβάσαντες περιάγουσι την λίμνην κέκλφ. τέοισι δε το πάλαι κόσμεον τὰς παρθένους η σφι πιληνας παροισασμαι - ἔχω εἶπαι δ

κέω δ' - -γυπτίοισι οπλοισι κοσμέεσθαι --. ἀπογὰρ Αἰγυπτου κάντην ἀσπίδα καὶ το κράνος νη- χθαι ἐς τους Ἐλληνας την δὲ Ἀθηναίην φασὶ Ποσειδίωνος εἶναι θυγατέρα καὶ της ριτωνίδος λίμνης , - μιν μεμφθεῖσάν τι - τρὶ δουνα ἐωυτην τρAM, - δε ει μυ- μι ποιήσασθει θυγατέρα ταῶτα -

393쪽

ουτε συνοικεοντες κτηνηδόν τε μισγόμενοι ἐπεὰν

γυναικὶ το παιδίον δρὰν γένηται, συμφοιτέουσι--λα α δρης τρίτου --, κοὰ τμανχειρ -- .a-I8 ουτοι μὲν οἱ παραθαλάσσιοι των νομάδωω Λιβυ- εἰρέαται, περ δε τούτων ἐς μεσόγαιαν η θηριωδης ἐστὶ

οδο αλός ἐστι τρυφεα κατὰ χονθρους μεγάλους εν κολωνοισι, καὶ ἐν κορυφῆσι ἐκάστου του κολωνο ἀνα--ντίζει ἐκ μέσο του δεος δωρ νυτρον καὶ γλυκυ,-- δὲ αὐτο ανθρωποι οἰκέω - ωχ τοι προς της ἐρημον κώ υπὲρ της ριώδεος, πρῶτοι μὲν ἀπο Θηβέων διὰ δέκα μερέων ὁδου Ἀμμώνιοι, ἔχοντες το ἔρον ἀπο-υ Θηβαιέος ιός -ὶ γαρ το ἐν βησι, - καὶ πρότερον εῖ-αί μοι, κριοπρόσωπον του--γαλμα τι τυγχάνει δὲ καὶ ἄλλο οδωρ κρηναῖον ν τὸ τον μὲν ὁρθρ0ν γίνεται χλιαρον, ἀγορης δὲ πληθυουσης ψυχρότερον μεσαμβρίη τέ ἐστι, καὶ το κάρτα γίνεται φνπον, τηνικαυτα δὲ αρδουσι τους κηπους ἀποκλινομένης δὲ της ημέρης ὐπίεται του φαρου, - ὁ δύεταί τε χλιος καὶ το δωρ γίνεται χλιαρόν- ἐπὶ δε μῆλλον ἰον ἐς το θερμον ἐς μέσας νύκτας πελάζει, τηνικαυτα δὲ γε ἀμβολά - παρέρχονται τε μέσαι νύκτες καὶ ψήχεται μέχρι δεχω ἐπω ησι, δὲ αὐτη η κρήνη καλέ-I82τα ηλιου Μετὰ δὲ ' μω νμυς, δια της ὀφρυης της ψάμμου δι αλλων δέκα ημερέων οδου, κολωνός τε αλός ἐστι ομοιος φυμμωνί καὶ δωρ, καὶ ανθρωποι περὶ αυτον οἰκέουσι τ δὲ χώθ -- ου-- ιγιλήμα ἐς τομον τον χῶρον οἱ ασαμωνες --μεν-u

394쪽

LIB. IV. CAP. 180-184. 373ημερέων δελ- μονετερος αλος κολωνος κοὰ ἴδωρ καὶ

φοίνικες καρποφόροι πολλοὶ, κατά περ και ἐν τοῖσι ετε- ροισι, καὶ ἄνθρωποι οἰκέουσι ιν αυτῶ τοῖσι οὐνομα

ἄλα γην ἐπιφορέοντες ἀτω σπείρω - συντομώτατον εστὶ ἐς τους Λωτοφάγους , ἐκ των τριηκοντα μερεων αὐτοὐς οδός ἐστι, ἐν τοῖσι, καὶ οἱ ὀπισθονόμοι βόες κεκυφότα ἐς τὸ ἔμπροσθε μου τουτο ὀπίσω ἀναχωρ&τες νέμονται ἐς γαρ το ἔμπροσθε ΟυκὰIo τέ εἰσι προεμβαλλόντων ἐς την γῆν των κερέων. αλλο οὐδὲ, διαφέρουσι τωμαλλον βοῶν, - μη τουτο καὶ το δέρμα ἐς παχυτητά τε καὶ τρῖψιν οἱ Γαράματτες δὲ Οὐ- τοὐς τρωγλοδυτας Αἰθίοπας θηρευουσι τοῖσι τεθρίπποισι. γαρ τρωγλοδυται Αἰθίοπες πόδας τάχιστοι ἀνθρώπων πάντων φὶ τῶν ημεῖς πέρι λόγαγυς ἀποφω- νους ἀκουομεν σντέονται δὲ οἱ τρωγλοδυται τις καὶ σαυρας καὶ τὰ τοιαsτα τῶν ερπετῶν ' γλῶσσαν δὲ Ουδε- μι αλλη παρομοίην νενομίκασι, αλλὰ τετρίγασιαι νυκτεε, ς. AG δὲ Γαραμαντον δι' αλλω, δέκα IMημερέων όω ἄλλος αλός τε κολωνὸς - μωρ, καὶ ανθρωποι περ αυτον οἰκέουσι, τοῖσι υνομά ἐστι Ἀτάραντες, νανώνυμοί εἰσι μομο ανθρώπων τῶν ημεῖς

υπερβάλλοντι καταρεονται καὶ προς τουτοισι πάντα τα αἰσχρὰ λοιδορέονται , οτι σφέας καίων ἐπιτρίβει, αυτους

τε τους ἀνθρώπους κου, τὴν πιώ- αὐτῶν μετὰ δε ἄλλων δέκα ημερέων όδos ἄλλος κολωνὸς αλος κειέδωρ,

καὶ ανθρωποι περ αυτον οἰκέουσι ἔχετα δε ολαλος τούτου ονρος, οὐνομά ἐστι'-λας ἐστιχε στεινὸν

395쪽

κοτε γαρ αὐτὰς ἀπολείπειν νέφεα -τε θέρεος ουτε χειμῶνος τουτο τον κίονα τορουρανοφλέγουσι οἱ πιχω- ριοι εἶναι επὶ τούτου του ο εος οἱ ανθρωποι ουτοι

ἐπωνυμοι ἐγένοντο καλέονται - δῆυτλαντες. λέ- γ γ αι δὲ Ουτε ἔμψυχον-- σιτέεσθεα ουτ μανιαi85 ορ- Μέχρι μὲν δὴ των Ἀτλάντων τούτων ἔχω τὰ Ουνόματα των ἐν-οφρυ κατοικημένων καταλέξω, το δ απὰ τουτων οὐκέτι διηκε δ' ἄν- οφρυη ἐπιμα-ων παμέω Ἀμὰ - τουτων δὲ αλός τε μέταλλον ἐυ αυτ φλα δέκαχμερέων odos καὶ ανθρωποι οἰκέο ντες τὰ δε οἰκία τουτοισι πῆσι εατων αλίνων χόνδρων οἰκοδομέαται ταλα γαρ ηδη της φύης ανομβρά ἐστι - γα αν δυνέατο μένειν οἱ τοῖχοι όντες αλι νοι, εἰ - ὁ δὲ λς αυτόθι καὶ λευκος καὶ πορφυρεος το εἶδος ορύσσεται. πὲρ δὲ της ὀφίδνης ταύτης , το προς νόσον καὶ μεσόγαιαν τῆς σιβύης, ἐρημος και ανυδρος

i86 υτω μὲν μέχρι της ριτωνίδος λίμνης ἀπ AO πτου νομάδες εἰσὶ κρεοφάγοι τε καὶ γαλακτοπόται - - βυες, και λέων τε βοῶν οὐτι γευόμενοι, διήτι περ-δὲ -γυπτιοι, - ὁ ο τρέφοντες. μων μέν νυν λεων -δ' αἱ Κυρηναίων γυναῖκες δικαιεῶσι πατέεσθαι δια την ἐν ιγυπτω μιν, αλλὰ καὶ νηστηὶας αὐτηκα ορτας ἐπιτελέουσι, αἱ δε των Βαρκαίων γυναῖκες

38 -δὲ τῶν προς τῆ νβουσὶ γλονται. ταπιτα, η' οντωθει, λει προς σπέρης της ριτωνίδος λίμνης οὐκέτι

νομαδες δε, Λίβυες, ουδὲ νόμοισι τοισι αὐτοισι χρεόμενοι, ουθε κατὰ τὰ παιδία ποιεsντες οἷόν τι και οἱ

νομάδες ἐώθασι ποιέειν οἱ γαρ δη τῶν μύων --

396쪽

LIB. IV. AP. 184--189.

μάδες, εἰ μὸν πάντες, οὐκ ἔχω ἀτρεκέως τομο παι,

murii 1 αυτῶν συχνοὶ τοιάδε, των παιδίων των σφε τέρων, ἐπεὰν τετραμεα γενηται, οἴσπη προβάτων καλουσι τὰς ἐν τῆσι κορυφῆν φλεβας, μετεξέτερο α τῶν τὰς οὐ κρ-άφασι -- εῖνεμεν ει μη σφεας ἐς τον πάντα χρόνον καταρρων φλέγμα ἐκ της κεφαλῆς δηληται καὶ διὰ Οὐτο σφέας λέγουσι εἶναι υγιηροτάτους εἰ ἰ γὰρ ς ἀληθέως οἱ Λίβυες ἀνθ ρώπων πάντων μη--οι τῶ ημεῖς ἴδμεν εἰ μὲν διὰ τουτο, -κ ἔχω ἀτρεκέως παι, γιηρότατοι - EM. . καίουσι τὰ παιδία σπασμὰς ἐπιγένηται, ἐξευρηταί σφιακος τράγου γὰρ ουρον σπείσαντες Γονταί σφεα. λέγω δὲ τὰ λέγουσι αὐτοὶ Λίβυες Θυσία τοῖσι -- 188 6 εω -ε μεαν του λος ἀπάρξω-- του κτήνεος,

λήν ιμ-νοισι τούτοισι μέν νυν πάντες δίβυες θύουσι, ἀτὰρ οἱ περὶ την ριτωνίδα λίμνην νέμοντες τρω ναίχὶ μάλιστα, μετὰ τ Πίτωνι καὶ τμΠοσειδέωνι Πναρα τα καὶ τὰς αἰγίδας των αγαλμάτων της ναίης ἐκ τω--μσσέων ἐποιησαντο οἱ Ἐλληνες ' πλην γὰρ τοτ σκυτίνη ἡ ης-- ιβυσσέων καὶ οἱ θύσανοι οἱ ἐκ των αἰγίδων αλησι οὐκ Οφιές εἰσι, αλλὰ ἱμάντινοι, τὰ θε ἄλλα πάντα κατὰ τωυτο ἔσταλται καὶ δ καὶ το ουνομα κατηγορέει, τι ἐκ Λιβυης κει στολὴ των Παλλαδίων αἰγέας γὰρ πεμβάλλονται ψιλὰς περὶ την ω τα θυσανωτὰς αἱ Λίβυσσαι, κεχριμένας ἐρευθεδάνφ, ἐκ δὲ των αἰγέων τούτων αἰγίδας οἱ Ἐλληνες μετουνόμασαν δοκέει δ' ἔμοι γε και η ὀλοῖα γημὶ ἱροῖσι ἐνθαμα πρῶτον γε- ,πι- - α γαρ τι α χρέονται, αἱ Λίβυσσαι, καὶ χρωνται καλῶς καὶτέσσερας Ἀπους συζευγνύναι παρὰ Λιβύων οἱ Ελληνες μεμα --

397쪽

HERODOTI I90 κασι. Θάπτουσι δε του ἀποθνήσκοντας οἱ νομάδες κατά περ, Ἀλληνες, πλην σιφωνιον ουτοι δὲ κατ- χην, κως μιν κα--σι μηδὲ πτιος ἀποθανέετια. οἰκήματα σύμπηκτα ἐξ ἀνθερίκων ἐνερμενων περὶ σχοίνου ἐστὶ, κῶ ταμ περισοι τά --σι μὲν τοιούτοισι ομοι χρέονται. I9 δὲ προς σπέρης του δεί- νος ποταμο σέω ἔχονται ἀροτῆρες δη Λίβυες καὶ οἰκια νομίζοντες ἐκτῆσθαι, τοῖσι οὐνομα κέεται Μάξυες, οντὰ δερὶ δεξιατων κεφαλέων κομέουσι τα δ' ἐπ' ἀριστερὰ κείρουσι,

το δὲ σωμα -- πωνται φασὶ δὲ Ουτοι ἀναι τῶν ἐκτροίης ανδρῶν η δὲ χώρη αυτη τε καὶ φλοιπὴ τειβυης η προς ἐσπέρην πολλω θηριωδεστερη τε κώ δασυτέρη ἐστὶ της τῶν νομάδων χώρης η μὲν γαρ η προς την - νης, τηνὰ νομάδες νέμουσι, ἐστὶ τα

πεινη τε κῶ ηναμμώδης μέχρι του ρίτωνος πο- λ δε ἀπο τούτου τὰ προς σπερης η τῶν ἀροτήρων, ὀρεινή τε κάρτα καὶ δασε καὶ θηριώδης καὶ γαρ οἰ-ιες οἱχπερμεγάθεες καὶ ο λέοντες κατα τούτους εἰάὶ - ὶ ο ἐλέφαιτές τε καὶ αρ-οι κιὰ ἀσπίδες τε καὶ οἱ τὰ κέρεα ἔχοντες καὶ οἱ κυνοκεφαλοι καὶ οἱ ακέφαλοι οἱ ἐν τοῖσι στηθεσι τους οφθαλμοὐς ἔχοντες, ῶς δη λέγονταί γε υπο Λιβύων, καὶ οἱ αγριο ανδρες καὶ γυναι' κες ἄγριαι καὶ δελα πλοι πολλα -ία -- πιστα 192 κατα -- ωομάδας δέ ἐστι τουτων - , ἀλλ' αλλα τοιάδε, πυγαργοι καὶ ζορκάδες καὶ βουβάλιες καὶ νοι, - οἱ τὰ κέρεα ἔροντες, ἀλλα αλλοι ἄποτοι οὐ γὰρ δὴ πί--0, καὶ ορυες, τῶν τα κέρεα τοῖσι φοίνια ι οἱ πη χεες ποιε ται μέγαθος δὲ - - ρων τουτο κατὰ μ ἐσα , και βασσάρια καὶ υαιναι καὶ στριχες καὶ κριοὶ πριοι κάνδίκτυες καὶ θῶες καὶ πάν ρες καὶ βορυ-

398쪽

sIσι ἐμφερέστατοι, κάν ' ρουθοὶ κατάγαιοι καὶ οφιες σμικροὶ, κέρας καστος ἔχοντες ταυτά τε δὶαυτόθι

ἐστὶ ρία, καὶ τά περ ἄλλη πλην ἐλάφου τε καιυος αγρίου ἐλαφος δὲ κανυς ἄγριος ἐν ψR πάμπαν

ποδες καλέονται, οι δε ζεγεριες το δε ουνομα τosτο ἐστὶ

μευ ψυκον, δύναται δὲ κατ Ἐλλάδα γλῶσσαν βου-0, η των νομάδων Λιμων γη ἔχει, ὁσον ημεῖς στορεοντες ἐπὶ μακρότατον οἰοί τε ἐγενομεθα ἐξικέσθαι. -αξέω ν 193 Λιβύων Ζαυηκες ἔχονται, τοῖσι - γυναῖκες ηνι - τευσι - αρματα ἐς τον πόλεμον. ούτων δὲ Γυζαν- aBτες ἔχονται, ἐν τοῖσι μέλι πολλον μὲν μέλισσαι κατεργα-- ζονται, πολλ' δ' ἔτι πλέον λέγεται δημιουργοὐς ανδρας ποιέειν μλτουνται δ' - πάντες μοι καὶ - κ- ουσι οἱ δέ σφι αφθονοι μοι ἐν τοῖσι, εσι γίνονται. κατὰ τούτους δὲ λέγουσι Καρχηδόνιοι κέεσθαι I95νησον τῆ ουνομα ἐναι κυραυνιν, μῆκος μὲν διηκο--σί- σταδίων, πλάτος δὲ στειν ' διαβατον ἐκ της ηπεί- ρ ρ ἐλαιέων τε - pH-P--ων λίμ/Ἐν δὲ ἐν αυτῆ εἶναι, ἐκ της αἱ παρθένοι των ἐπιχωριων πτεροῖο ορ- ωίθων κεχριμένοισι πίσση ἐκ της ἰλύος Φηγμα ἀναφέρουσι χρυσοs ----μέν ἐστι ἀληθέως, ου οἶδα, τὰ

δε λέγει&H γράφω εἰ δ' αν πώ οκου ἁ ἐν Ζακύνθφἐκ λίμνης καὶ δατος πίσσαν ἀναφερομένην αυτος ἐγὼ

ωρεον ' εἰσὶ μὲν καὶ πλευνες αἱ λίμναι αυτόθι η δ' ων μεγίστη αυτέων ἐβδομηκοντα ποδῶν πάντη, μοπις δὲ διώργυιώς ἐστι ἐς ταύτην --ον κατιερ ι ἐπ α φ σίνην προσδησαντες , καὶ ἔπειτεν αναφέρουσι Π μυ σίνy πίσσαν, Ουην μεν εχουσαν ασφάλτου, τὰ δ' ἄλλα

399쪽

Καρχηδόνι0ι εἶναι της ψυης χῶρόν τε καὶ ἀνθρώπους εξ Ἀρακλέων στηλεων κατοικημενους, ἐς τους ἐπεὰν ἀπίκωνται καὶ ἐξέλωνται τὰ φορτία, θέντες αυτὰ ἐπερης παρὰ την κωματωγη. ἐσβάντες ἐς τὰ πλοῖα τυφειν --πνόν του δ' ἐπιχωρίους ἰδομένους τον καπνον μαιἐπὶ την θάλασσαν, καὶ ἔπειτεν αντὶ των φορτίων χρυσον τιθέναι καὶ ἐξαναχωρέειν πρόσω απὰ των φορτίων.

-υς δὲ Καρτηδονίους ἐκβάντας σκέπτεοθαι. καὶηθμον φαίνηταί σφι ἄως ὁ χυμος τῶν φορτίων, ἀνελόμενοι ἀπαλλάσσονται, ν δὲ μη αξιος, ἐσβάντες οπίσω ἐς ταπλοῖα κατέαται, οἱ προσελθόντες αλλον προς νεθηκαν χρυοῖν, λολαν πείθωσι. ἀδικέειν δεχυδετέρους ἀτε γαρ αυτ ς του χρυ- απτεσθαι, πρὶν - σφι πισ- ρ ἀξίη τῶν φορτίων, ουτ' ἐκείνους τῶν φορτίων πτεσθαι, πρότερον η υτῶ τὸ πυσίον λάβωσι. B7 μοι μέν εἰοι τους ημεῖ ἔχομεν ιβύων ουνομα--σαι κάὶ τούτων οἱ πολλοὶ βασιλέος του Μηδον -- τι νυν ουτε τότε ἐφρόντιζονουδέν τοσουτο δὲ ἔτι ἔχω εἰπεῖν περὶ της χωρης ταύτης οτι τέσσερα εθνεα νέμεται, αὐ-την καὶ οὐ πλέω τούτων, οσ- ημεις ἴδμεν, καὶ τὰ μεν

δύο αυτόχθονα τῶν ἐθυέων, τὰ δὲ δύο - μει, καὶ Αἰθίοπες αυτόχθονες, οἱ μεν τὰ προς βορέεω , o Mτα προς νότου της Λιβύης οἰκέοντες, Φοίνικες δε καὶ - Ελληνες ἐπηλυδες Θοκέει δέ μοι οὐδ' ἀρετην εἶναί τιs

400쪽

IV. CAP. 195 - 200. 37s ,-- κλην Κίνυπος μούνης τὰ γαρ δη-- ουνομα γῆ τω ποταμω χει αυτ ομοίη Π ἀρίστη γεῶν Λη- μητρος καρπὴν ἐκφέρειν, ουδὲ οἶκε ουδεν τη λλ yAψυ ρ' μελάγγαιος τε γάρ ἐστι καὶ ἔπυδρος πίδαξι, ι- ου τε αυχμου φροντιζων - οὐδὲν ουτε ὀμβρον πλει πιουσα δεδηληται Ῥεται γαρ δη ταsτα τῆς Λιβύης των δε εκφορίων του καρπου ταυτὰ μέτρα, αβυλωνίη χὶ κατ- όπταται ἀγαιθη-γη - την αεσπιρῖται νέμωααι - ματοστὰ γαρ, ἐπεὰν αυτ μυτης ριμα νείκη ἐκφέρει, η ε ν τῆ Κίνυπι ἐπὶ τριηκόσια. Ἐχει δὲ και 199 Κυρηναίη χωρη,4 μ νψηλοτάτη ταύτης της Λιβυης, την οἱ νομάδες νέμονται , τρεῖς ρας ἐν έων- νας θώματος πρῶτα μὲν γαρ τα παραθαλάσσια-- stet πῶν οργῆ ἀμῆσθαί τε καὶ τρυγῆσθαι, τουτων τε δησυγκεκομισμένων λυπερ των θαλασσιδίων χώρων ταμέσα ὀργε συγκομίζησθαι, τὰ βουνους καλέουσι συγκεκόμισται τε ο - ο μι- καιμος καὶ ο ἐν τῆ κατυπερτάτη της γης πεπαίνεταί τε κα οργῆ, στε ἐκπέ- ποσαί τε καὶ καταβέβρωται πρῶτος καρπὸς καὶ τελευτησος συμπαρα-νεται. ἴτω ἐπ' οκτὼ μηνας κυ--αίους πώρη ἐπεχει ταυτα μέν νυν τοσουτο

Οἱ δὲ Φερετίμης φωροὶ Πέρσαι ἐπεί τε ἐκ της γ Αἰγυπι- σταλέντες - - ωρυάνδεω ἀπίκατο ἐς αὐ-ως. ἐπολιή - την πόλιν, μαγγελλόμενοι διδόναι τους αἰτίους του φόνου του Ἀρκεσίλεω των δὲ παν γαλην τὸ πληθος μεταίτιον ου ἐδέκοντο τους λόγους ἐνθαλα δὲ ἐπολιόρκεον την Βαρκην ἐπὶ μῆνας ἐννέα, ὀρύσσοντές τε ορύγματα πόγαια φέροντα ἐς το τεῖχος, καὶ προσβολὰς καρτερὰς ποιεύμενοι τα μέν νυν ορπιγματα ἀνη χαλκευς ἀνευρε επιχάλκφ σπωμ

SEARCH

MENU NAVIGATION