Musai

371쪽

350 EROI 0TIνος διὰ τα ψυχεα υβρίζοντες ν οἱ ονοι ἐτάρασσον τὴν τους Πέρσας μεταξλοκως ἀκοέσειαν. ει ι ων-νων της φωνῆς, ἐταράσσοντό τε ποστρεφόμενοι κώ ευ θώυματι ἔσκον, ὀρθὰ ἱστάντες - - ἄτε οἴτε ἀκουσαντες πρότερον φωνης --της - αες τὸ δος. ταῶτα μέν νυν οὐ σμικρόν τι ἐφέροντο του πολέμου. 130 Οἱ δὲ Σκυθαι κως τους Πέρσας ι δοιεν τεθορυβημένους, ἶνα παραμένοιέν τε ἐH πλέω χρόνον ἐν τῆ Σκυλκὴ καὶ παραμένοντες νιφατο τῶν παντων ἐπιδεέες ἐύντες, ἐποίευν τοιάδε κως τῶν προβάτων τῶν σφετέρων -- των καταλιποιεν μετὰ τῶν νομέων αυτοὶ αν πεξηλαυνον ἐς αλλον χῶρον, οἱ ναν Πέρσαι πελθόντες ἐλάβεσκον τὰ πρόβατα, καὶ λαβοντες ἐπηείροντο ἄν φ13 πεποιημέν' Πολλάκις δὲ τοιούτου γινομένου τέλος Θαρειός τε ἐν πορίησι εἴχετο, καὶ οἱ Σκυθέων - λέες μαθόντες τουτο ἔπεμπον κήρυκα δῶρα αρεωροντα ορνιθά τε καὶ μυν καὶ βάτραχον καὶ δωτους πέντε.

Πέρσοα δὲ τον φέροντα τὰ δῶρα ἐπειρώτεον τον νόοντων διδομένων ὐδὲ -δὲ, ἔφη οἱ ἐπεστHA MVλλ ηδόντα την ταχίστην ἀπαλλάσσεσθαι, αυτοὐς δε τους

Πέρσας ἐκέλευε, εἰ σοφοί εἰσι, γνῶναι το ἐθελε τὰ δῶρα λέγειν ταῶτα ἀκουσαντες οἱ Πέρσαι ἐβουλευοντο. 132 Θαρείου μέν νυν ἡ γνώμη ν Σκύθας ουτ διδοναι σφέας τε αυτους καὶ γῆν τε καὶ υδωρ, εἰκάζων τ ρδε, ς

μυς μεν ἐν γ Dγίνεται, καρπον τον αυτον ἀνθρώπω σιτεόμενος, βάτραχος δὲ ἐν δατι, ορνις δὲ μάλιστα οἰκεει , τους δὲ δωτους- τη- έω τῶν ἀλκην παραδυ- μωσι αυτη μὲν Θαρεω η γνώμη ἀπεδέδεκτο, συνεστη κε δὲ ταυτην τῆ γνώμη βρυεω, των ανδρῶν των έπτὰ ενὸς τῶν τον μάγον κατελοντων , εἰκάζοντος τὰ δῶρα λέγει, 'Τω μη ορνιθες γενομενοι ἀναπτῆσθε ἐς

372쪽

LIS. V. AE A P. 129 - 134. 351 τὸν οὐρανον, ω Πέρσαι, ' μύες γενόμενοι κατὰ τηsγης ---ε η βάτροχοι γενόμενοι ἐς τας λίμνας ἐσπηδησητε, - ἀπονοστήσετε πίσω υπὸ τ δε τῶν τοξευμάτων βαλλόμενοι Πέρσαι μὲν νουτω τὰ ω. 133 μαζον η κυθέων μία μοῖρα η ταχθεῖσα πρότερον μὲν παρὰ την μνησιν λίμνην φρουρέειν, τότε ἐπὶ Ψον στρου 'γωσι ἐς λόγους ἐλθεῖν λ Axtareo BQ την γέφυραν, λεγε τάδε υνδο ες γωνες , λευθερίην ἡμῖν δεομεν φέροντες, ην πέρ γε εθέλητε ἐσακούειν πυνθα-νύμψα γαρ ΘαρεῖχMν δεαεα-- μω κοντα ημέρας

μουνας φρουρησα τα την γεφυραν αὐ- μη παραγενομέν, ε τουτwτω χρόνω ἀπαλλάσσεσθαι ἐς την μετέρην νυν ἄν μεῖς τάδε ποιευντες ἐκτος μεν εσεσθε

προς ἐκείνου αἰτίης, ἐκτῖς προς ημέων τὰς προκειμένας ημέρας παραμείναντες τὸ ἀπο----δεταλλά

σεσθε. οὐ τοι μεν νυν ποδεξαμένων γάνων ποιησειν

ταυτα ὀπίσω την ταχίστην πείγοντο, Περσησι δὲ μετὰ μαλωρα τα ἐλθόντα Θαρεω ἀντετάχροσαν οἱ υπολειφθέντες Σκύθαι πεζ - Ἀποι- ως συμβαλέοντες

τεταγμενοισι δὲ τοῖσι Σκυθησι λαγος ἐς το μέσον διηrξε τῶν δὲ Αὐεκαστοι ρεον τον λαγον ἐδίωκον ταραχθέν των δὲ των Σκυθεων καὶ βοῖ χρεομένων εἴρετο, Θαρεῖος των ἀντιπολέμων τον θόρυβον, πυθόμενος δέ σφεας τον λαγον δι--τας εἶπε αρα προς- ς περ ἐώθεε κιὰ τὰ ἄλλα λεγειw ουτοι ἄνδρες- μεων πολ- λον καταφρονεουσι, καί μοι νυν φαίνεται Γωβρέης εἰπαι

περὶ των Σκυθικῶν δώραν ορθῶς ώς ἄν -τω δηδοκεόντων καὶ αυτω μοι χειν βουλῆς ἀγαθῆς δεῖ, κως ἀσφαλέως η κομιδη μῖν στα το οπίσω Προς ΤαsταΓωβρυης εἰπε βασιλευ, ἐγω σχεδον μὲν καὶ λόγω πιστάμην τουτων - αν - την πορίην, ἐλθὼν δὲ μῆλλον ἐξέμοὶ ν, ρε- αυτοῖς ἐμπαιγν- ημῖν

373쪽

135 εμολευε, μετὰ δὲ νύξ τε ἐγέ-το, καὶ Θαρεῖος ἐχρατῆ γνώμη ταυτη τους - αματηρούς τῶν ἄνδο

καὶ των ην ἐλάχιστος ἀπολλυμένων λόγος, καὶ τους νους πάντας καταδησας κατέλιπε αυτου ταύτη ἐν τω στρατοπέδη - ιιπε δὲ τούς τε νους καὶ τους ψευδεπτης στρατιῆς τd- ῶνικεν, - οἱ έχωνται, οἱ δε ανθρωποι ἀσθενείης δεν,νεκὲν κατε- λείποντο, προφάσιος δὲ τῆσδε δ=iλαδη, ς αυτος μὲν σει, καθ ' του στρατο ἐπιθησεσθαι μέλλοι τοῖσι Σκύθησι, υροι δὲ - στρια-πεδον τομον τὸνἈμνον

ἐυοίατο ταυτα τοῖσι πολειπομμοιαι ποθεμενος ὁ Θαρεῖος κά πυρὰ ἐκκαυσας την ταχιστην πείγετο ἀτον υτρον οἱ δὲ νοι ἐρημωθεντες του μίλου ουτω

36 Πέρσας εἶναι. μέρης δε γενομένης γνόντες οἱ ναο λειφθέντες, προδεδομένοι εἶεν υπο αρείου , χεῖράς τε προετείνοντο τοῖσι - σι καὶ ἔλεγον τα κατήκοντα οἰ δὲ - -κναν -- την ταχίστην σχ στραψέντει ,αῖ τε δύο μοῖρα των Σκυθέων καὶ η μετὰ Σαυρομο- τεων καὶ Βουδῖνοι καὶ Γελωνάὶ ἐδίωκον τους Πόρπιας ωλ-sἹστρου ἄτε δὲ του Περσικου μὲν του πολλοs ἐόντος πεζου στρατο κὰ τὰς ολὰς οὐκ ἐπισταμένου ωστε - τετμημένων τῶν οδῶν - δὲ Σκυλκ- ω ποτεω κα τὰ σύντομα της οδολἐπισταμενου ἀμαρτύν--

374쪽

353τες αλληλων , ἐφθησαν πολλ' οἱ Σκύθαι τους ΙΠρσας σῶ την γέφυραν ἀπικώμενοι μαθόντες δε τους Πέρσιπωλω ἀπιγμένους λεων προς τους μνας ἐόντας ἐν τῆ

νηυσί υνδρες 'γωνες - τε μέραι μιν του ἀριθμου διοίχηνται, καὶ ου ποιέετε δικαια ἔτι παραμένοντες ἀλλ'

ἐπι πρότερον δε μαίνοντες ἐμένετε, νυν λύσαντες τον στωρον τὴν ταυστην ἄπιτε χαίροντες ἐλεύθεροι, θερω τε καὶ Σκυθ3ὶσι εἰδότες χάριν , τον δὲ πρότερον ἐόντα

Θεων δεσπότην μεῖς παραστησόμεθα ουτω στε ἐπὶπιγδαμους ἔτι ανθρώπους αυτον στρατευσασθαι Προς 37ταπιτα οἱ 'γι-ες ἐβουλευοντο Μιλτιάδεω, τ- ναίου, στρατηγέοντος καὶ τυραννευοντος ερσονησιτέων των ν Ελλησπόντφ, ν γνώμη πείθεσήλεα Σκυθζσι και

ἐδευθερουν γωνίην δε- σου δε του Μιλησίου ἐναντίη ταύτη, λέγοντος, ει νυν μὲν διὰ Θαρεῖον ἔκαστος αὐτῶν τυραννεύει πόλιος, τῆς αρείου δὲ δυναμιος καταιρεθείσης υτ αυτος Μιλησίων οἷός τε σεσθαι πεινοίτε αλλον ουdένα οὐδαμῶν βουλησεσθαι γαρ ἐκάστην τῶν πολίων δημοκρατέεο- μὰλλον η τυραννευεσθαι. Tστιαίου δε γνώμην ταυτην ἀποδεικνυμένου αυτίκα πάντες ησαν τετραμμενοι προς ταυτην την γνώμην προτε - ρον ν Μιλτιάδεω αἱρεόμενοι. Ησαν δὲ Ουτοι οἱ δια--i38

φέροντές τε την ψῆφον κὰ ἐόντες λόγου προ βασιλεος, Ἐλλησποντων μὲν τυραννοι Θάφνις τε Ἀβυδηνος καὶ Ἱπποκλος Λαμψακηνος καὶ πιόφαντος Παριηνος καὶ Μητρόδωρος Προκοννησιος καὶ Ἀρισταγόρης Κυζικηνος καὶ Ἀρίστων Βυιάντιπις, ουτοι μὲν ησαν οἱ ἐξ 'Eλλησπόντου, ὀ Η γωνίης δὲ Σωττις τε πιος καὶ Αἰάκης Σάμιος καὶ Λαοδάμας Φωκαιευς καὶ Ἱστιαῖος Μιλήσιος, τρυχ γνώμη η προκειμένη ἐναντίη τη Μιλτιάδεηο ἰολέων δὲ παρην λόγιμος μονος Αρισταγύρη μ QS

375쪽

σφι προς ταυτy τάδε εργα τε καὶ ἔπεα προσθεῖναι, της μὲν γεφυρης λυειν τὰ κατὰ τους Σκυθας ἐόντα, λυειν

δὲ οὐ τόλμα ἐυκνέεται, να καὶ ποιέειν τι δοκέωοι ποιε τε μηδὲν καὶ οἱ Σκύθαι μὴ πειρήατο βιώμενοι καὶ βουλόμενοι διαβῆναι τὸν στων κατὰ την γέφυραν,

εἰπεω τε λύοντας της γεφυρης το ς την Σκυ θικην χον,

' λ πάντα ποιησουσι τὰ Σκυθροί ἐστι ἐν δονῆ ταυταμ, προσω. --γνώμη, μετὰ πάντων --ρώ- νατο Ἱστιαως τάδε λέγων 'Aνδρες Σκυθαι,

ηκετε φέροντες καὶ ἐς καιρον πείγεσθε. καὶ τα τε απυμήων μω χρηστῶς ολυται καὶ τὰ ἀπ' ημέων ἐς μίας - δίως ἡπηρετέεται - γα ορατε, καὶ λύομεν ον πορον - προθυμίην πασα, ομεν, μέλοντες ἀναιἐλευθεροι. ἐν δὲ μεῖς τάδε λύομεν, μεις καιρός ἐστι δίζmθαι ἐκείνους, ευρόντας δὲ υπέρ τε ημέων καὶ iω νμέων αυτῶν τίσασθαι Ουτλώς κείνους πρέπει Σκυ- α μὲι - δευτερον 'χωσι πιοτευσαντες λέγειν ἀλθίαυπέστρεφον δερὶ ζητησιν τον Περσέ- - ωρ --πάσης της κείνων διεξόδου αἴτιοι δὲ τούτου αυτοὶ οἱ Σκύθαι ἐγένοντο, τὰς νομὰς τῶν Ἀπων τα ταυτη ιαφθείραντες καὶ τὰ ματα συγχώσαντες. εἰ γαρ ταὐτα μὴ ἀπωσαν, παρεῖχε - σφι, εἰ ἐβούλοντο, εὐπετέως ἐζευ- ρέειν τους Πέρσα. νυν δὲ τά σφι ἐδόκεε αμοτα βεβου- λεὐσθαι, κατὰ ταὐτα ἐσφάλησαν Σκυθαι μέν νυν της σφετήρης χώρης τη χιλός τε τοῖσι Ἀποισι καὶ δατα ην,--1ρ διεξιόντες Λει - τους ἀντιπολέμουs, δοκιοντες κῶ ἐκείνους διὰ τοιούτων - ἀπόδρη νιν ποιέεσθα , ἰδὲ δη Πέρσαι τὸν πρότερον μυτῶν γενόμενον στίβον,

τουτον φυλάσσοντες ἴσαν, καὶ Οὐτω μόγις ευρον τον

πόρον οἱ δε νυκτός τε ἀπικόμενοι καὶ λελυμένης της γεφυρης ἐντυχόντες ἐς πασαν ἀρρωδίην ἀπίκατο, μηIM σφεας οἱ Ἱ-- ωσι ἀπολελοιπότες , δὲ περὶ

376쪽

TOsτον τον ανδρα καταστάντα επὶ του χείλεος τοs 'γωτρου ἐκέλευε Θαρεῖος καλέειν Ἱστιαχω Μιλησιον ὁ

ἐποίεε ταυτα, Ἱστιαῖος δὲ ἐπακουσας τ' - λευματι τάς τε νέας άπάσας κοπεῖχε διαπορθμευειν τὴν στρατι ην καὶ την γέφυραν ἔζευξε Πέρσαι μὲν ων ουτω ἐκφευγουσι Σκύθαι δὲ διζημενοι καὶ τὰ δεύτερον ημα τον τογνΠερσέω, καὶ τουτωμ' ες ἐόντας -- ιλευθέρους, κωψίστους τε καὶ ἀνανδροτάτους κρίνουσι . - απάυΤωυ ανθρώπων, τολ δὲ, ῶς δούλω γώνων τον λήγον ποιεύμενοι, ἀνδράποδα φιλοδέσποτά φασι

Θαρεχ δὲ δια της Θρηtκης πορευόμενος ἀπικετο IMἐς Σηστον της ερσονησοw ἐνθευτεν δὲ αυτὸς μὲν ωβη τῆσι ν - ἐς την Ἀσω , λείπει δὲ στραπησον ἐν Εὐρωπι Μεγάβαζον ἄνδρα Πέρσην, ω Θαρεῖος κοτε ἔδωκε γέρας τοιο νδε εἴπας ἐν Πέρσηὶσι ἔπος ἄρμημένον αρεχυ Οιὰς τρώγειν, ῶς ανοιξε τάχιστα την πρώτην των ἐοιέων, ιρετο ---ο ἀδελφεὸς Ἀρτάβα-νος, ὁ τι βουλοιτ' ἄν οἰ τοσουτο πληλ γε--αι,οσοι ἐν τηχοιχὶ κόκκοι. Θαρεῖος δὲ εἶπε Μεγαβάζους αν οἱ τοσουτους ἀριθμον γενέσθαι βούλεσθαι ἀλλον η τὴν Ἐλλάδα μήκοον ἐν μὲν δη Πιρορσι τα τά μιν ἀπας - τότ δὲ αὐτο ὐπέλιπε στραπηγὸν ἔχοντα

στρατιῆς της μυτου κτῶ μυριάδας. υτος δὲ ὁ μΜεγάβαζος εἴπας τόδε το ἔπος ἐλίπετο ἀθάνατον ν νη-μην προς Ἐλλησποντί- γενόμευος γαρ ἐν Βυζαντί' ἐπύθετο ---εκα μεσι πρότερον Καλχηδονίους κτίσαντας την χώρην Βυζαντίων, πυθόμενος ω Καλχηδονίους τουτον τον χρόνον τυγχάνεινώντας τυφλοις οὐ ν άν - - λίονος παρεύντος

377쪽

45 Oλος μέν νυν ταυτα δε- , τὸν αὐλὸν δὲ του-

ἐπὶ Λιβυην ἄλλος στρατιῆς μεγας στόλος δια πρόφασιν, την ἐγὼ ἀπηγήσομα , προδιηγησάμενος πρότερον τάδε. ων ἐκ της Ἀργους ἐπιβατέων παίδων παῖδες ἐξελαθέντες - Πελασγῶν - . ἐκ Βραυρῶνος ληῖσαμένων τὰς Αθηναίων γυναῖκας, πο

δακεδαίμονα, ἱζόμενοι δὲ ἐν τρο ηοετωπυρ ἀνέκαιον. Λακεδαιμόνιοι δὲ ἰδόντες αγγελον ἔπεμπον, πευσόμενοι, τίνες τε καὶ οὐθεω - οἱ δὲ τραγγί εἰ--τέοντι ελεγον , λ είησαν μεν Μινυαι, παῖδες δὲ - των ν τῆ ' ποῖ πλωόντων ρω- προσσχόντας δε τούτους δε ημνον --αι σφεας οἱ δε Λακεδαιμο-- ἀκηκοότες τὸν λόγον της γενεῆντων Μινυέων, πέμψαντες τὸ δεύτει- εἰρωτων, τί μέλοντες ηκοιέν τε ἐς την χωρην καὶ - αἴθοιεν οἱ δε φασαν πομ-ο Ἀκβληθέντες ηκειν ἐς τους πατέρας ' M- ιότατον γαρ ἀναι -- τουτο --σθαι δέ-- τε οἰκειν αμα τούτοισι μοῖράν τε τιμέων μετωΜαες καὶ της γης ἀπολαχόντες Λακεδαιμονίοισι δὲ - δέκεσθαι τους Μινύας ἐπ' οἷσι ἐθέλουσι -οἱ μάλιστα δε ἐν γέ σφεας - ποιέειν ταλα των Τυνδαριδέων

τε μετέδοσαν καὶ ἐς φυλὰς διεδοαναντο οἱ δὲ αυτίκαμεν γάμους γημαν, τὰς δε ἐκ Λημνου ηγοντο ζέθοσαν λελαλλοισι μόνου δε οὐ πολλο διεξελθόντος αυτίκα οἱ Μινώα ἐξυβρισαν της τε βα- - μεταιτέοντες καὶ ἄλλα ποιευντὴς οὐ μια -- ἄν --δαιμονίοισι

378쪽

ἔδοξε αυτους ἀποκτεῖναι, συλλαβόντες δέ σφεας κατ βαλον ἐς φιτην κτανουσι τους - κτείνωσι, - - κεδαιμόνιοι νυκτος, μετ' ημερη-ουδένα ἐπεὶ - ἔμελλόν σφεας καταχρησε σθαι , παραιτήσαντο αἱ γυναμκες τῶν Μινυέων, μυσαι ἀσταί τε καὶ τῶν πρώτων

Σπαρτιητέων θυγατέρες, ἐσελθεῖν τε ἐς την -ην καὶ ἐς λόγους ἐλθεῖν εὐστη τω δε της ἀνδρί. οἱ δέ σφεας

παρηκαν , ουδεν δολον δοκεOντες ε αυτεων σε- σθαι αἱ δε ἐπεί τε ἐσηλθον, ποιεfσι τοιάδε πῆσαν

- εἴχ- ω τα παραδουσαι τοῖσι ἀνδράσι αυταὶ την τῶν ανδρῶν ἔλαβον οἱ δὲ Μινύαι ἐνδύντες την

γόντες δε τρόπωτοιουτω οντο αὐτις ς το ηυγετον. ν-αυτον τουτον χρόνον Θήρας ὁ τεσίωνος του 147noαμενου - Θερσάνδρου τ- Πουλυνείκεος ἔστελλε ἐς ἀποικίην κ Λακεδαίμονος ην δὲ ὁ Θηρας ουτος, γενος ἐὼν Καδμειος της μητρὸς ἀδελφεος τοῖσι Ἀριστοδημου παισὶ Ευρυσθένεῖ - Προκλέr, ἐόντων δ' ἔτι των παμδων τουτων νηπίων ἐπιτροπαίην ἶχε ὁ Θηρας την ἐν Σπάρτη βασιληχν αυξηθέντων δε των ἀδελφιδεων καιπαραλαβόντων την ἀρχην ουτω δη ὁ Θήρας δεινὸν ποιεύμενος αρχεσθαι - αλλων , ἐπεί τε ἐγευσατ ἀρχης, ουκ ἔφη μενέειν ἐν τῆ ακεδαίμονι, ἀλλ' ἀποπλώ - σθαι ἐς τους συγγενεας ἐσαν δὲ ν τη νυν Θήρη καλεομένη νήσω, πρότερον δε Καλλίστη τρ αὐτη ταυτη, ἀπήγονοι Μεμβλιάρεω του Ποικίλεω ἀνδρος Φοίνικος βάδμος o. . γαρ λυγηνορος υρώπην διζήμενος ροσέσχε ἐς την νυν Θήρην καλεομένην , προσσχόντι δὲ ειτε δ οἱ χώρη οε σε εἴτε καὶ λλως θήλ σε ποιῆσαι τουτο, καταλείπει γὰρ ἐν τὶ - ταυτη αλλους τε των Φον -- κων καὶ καὶτῶν--- συγγενέων Μεμβλίαρον --ι ἐνέμοντο την Καλλίστην καλεομένην ἐπὶ γενεας, πρὶν

379쪽

τουτους φῶν ο Θηρας λεὼν ἔχων πο των φωλέων ἐστιπιε, συνοικησων τουτοισι καὶ ουδαμῶς ἐξελῶν - τους, αλλὰ κάρτα Οἰκηrευμενος ἐπεί τε δὲ καὶ οἱ - - ἐκδράντες της ερκτῆς ωντο ἐς το ηυγετον,των Λακεδαιμονίων βουλευομένων σφεας ἀπολλύναι παραιτέεται ὁ Θηρας, οκως μ ε φόνος γένηται, αυτός

τε υπεδεκετό σφεας ἐξάξειν ε της χώρης. συγχωρησάντων δὲ τῆ γνώμη τῶν αεδαιμονίων τρισὶ τριηριο- ροισι ἐς τους Μεμβλιάρεω ἀπογόνων ἔπλωσε, υτι πάντας αγων τους Μινύας, ἀλλ' ολίγους τινάς οἱ γαρ πλευνες αυτῶν τράποντο ἐς τους Παρωρεῆτας καὶ Καυκωνας, τούτους ἐξελάσαντες ἐκ τῆς χώρης σφως αὐτ ς ἐς ἔξ μοίρας διεῖλον, καὶ ἔπειπεν ἔκπι σα πόλιας τάσδε ἐν αὐτοῖσι, Λέπρεον, Μάκιστον, Φριξὰς Πυργον, Ἐπιον, μύδmw τούτων δὲ τὰς πλευνας ἐκ μοχλεῖοι ἐπόρθησαν. I δε νησαν επὶ Μντου οἰκ-τέω Θήρα η ἐπωνυμίη μετο. δὲ πιαῖς οὐ γαρ ἔφη α συμπλώσεσθπι τοιγαρων ἔφη απιτον κατα

τω νεηνίσκω τούτω Οἰόλυκος ἐγένετο, καί κως το ομνομα τουτο ἐπεκράτησε. Οἰολύκου δὲ γίνεται Αἰγευς,

απ' ὁ Αἰγεῖδαι καλευνται, φυλὴ μεγάλη ἐν μάρον. τοῖσι δὲ ἐν τη τλη ταύτη ἀνδράσι - γαρ πέμεινα, τὰ

τέκνα, ἱδρύσαντο ἐκ θεοπροπίου ρινυων τῶν Λαχυ τε καὶ Οἰδιποδεω ἱρόν. καὶ μετὰ τουτο πέμεινε τώ-ὀGUNT. καὶ ἐν Θηρη τοῖησι - τῶν αν - τούτων γεγονόσι.ra mrρι μεν νυν τούτου του λόγου -κεδαιμόνιοι Θηραίοισι κατὰ ταὐτα λέγουσι, το δὲ ἀπο τούτου μου νοι Θηραῖοι ἄδε γενεσθαι λέγουσι Γρινος ὁ Αἰσανίου,

ἐων Θηρα----απόγονος κά βασιλεύων Θηρης τῆς

380쪽

ραίων περὶ ἄλλων χρε η Πυθίη κτίζειν ἐνίψω, λιμο δὲ ἀμ ετ λέγων 'Eγὼ μὲν ἄνα, πρεσβυτερος τε

ηδη εἰμὶ και βαρὐς ἀείρεσθαι, - δέ τινα τῶνδε των νε- τερων κέλευε ταμα ποιέειν αμα τε ἔλεγε τα6τα καὶ

ἐδείκwυε ἐς το Βάττον. με μ ν τοσαυτα, μετὰ δὲαπεψόντες ἀλογον εἰχον-- χρηστηρίου. ---β- εἰδότες ὁκου γης εἴη οὐτε τολμῶντες ἐς φανες χρῆμα

αποστέλλειν ἀποικίην Ἐπτ-λέων μετὰ ταυτα ου Ibiυε την Θηρην, ἐν τοῖσι τὰ δένδρεα πάντα σφι τὰ ἐν τῆ νη- πλην νος ηυάνθη χρεομένοισι δὲ - - ραίοισι προέφερε η -- την ἐς Λιβύην ἀποικίην

ἐπεί τε δε κακολουθεν ην σφι μῆχος, πέμπουσι ἐς Κρη- την αγγέλους διζημένους, εἰ τις Κρητῶν η μετοίκων ἀπιγμένος εἰη ἐς Αιβύην περιπλανωμενοι δὲ αὐτην -- ἀπίκοντο - ἐς τα-ν πόλιν, ἐν ταυτη δὲ νω μισγDυσι ἀνδρὶ πορφυρέι', τῶ οἴνομα ν Κορωβιος ες ἔφη, ανέμων ἀπενειχθεὶς ἀπικέσθαι ἐς Λιβυην καὶ Αιβυης ἐς Πλατέαν νησον. μι- δὲ τομον πείσαντες ηγο- ρην, ἐκ δὲ Θηρης ἔπλωον κατάσκοποι ανδι- τὰ πρῶτα ου πολλοι κατηγησαμενου δὲ τοπι Κορωβί- ἐς την νῆσον ταυτην δη την Πλατέαν τοὐμὸν Κορωβιον λείπουσι, σιτία καταλιπόντες σων μηνῶν, --ὶ ἔπλωον την ταχίστην απαγγελέοντες Θηροίοισε περὶ της νησου. ποδημεόντων δὲ τούτων πλέω χοό- 152

νον του συγκειμένου τον Κορώβιον επέλιπε τα πάντα.