Musai

361쪽

γουσι-ουδὲν εσσον, καὶ ὀμνύουσι δε λέγοντες. νθ ρ φάγοι δὲ ἀγριώτατα --αν ἀνθρώπων ἔχουσι θεα, ἀτε δίκην - --ες Οὐα -- οὐδενὶ ρεύμενοι, νομάδες δέ εἰσι, ἐσθῆτα δὲ φορέουσι- ωλκῆ ὁμοίην, γλῶσσαν δε ἰδίην ἔχουσι ἀνθρωποφαγέουσι ε οὐνοι - 1 7 τουτων Μελάγχλαινοι δὲ ε ατα μεν μέλανα φορέουσι στάντες ἐπ' ἀν ἐπ- -ίας ἔχουσι, νόμοιοι 108 Σκυθικοῖσι χρέ-αι - μι- ι ος-- κῶπολλον γλαυκόν τε πῆν ίσχυρῶς ἐστὶ καὶ πυρρόν πόλις ἐν αὐτοισι πεπόλιστα ξυλίνη , υνομα δὲ τῆ πόλι ἐστὶ Γελωνός του δὲ τείχεος μέγαθος κῶλον καστον τριη-

Ἐλληνικῶν θεῶν ἱρὰ Ἐλληνικῶς κατεσκευασμένα ἀγάλμασί τε καὶ βωμοῖσι καὶ νηοωι ξυλίνοισι, καὶ τ Θι νυν-τρι- δας ἀνάγ- κάνβακχευουσι - γαρ αναστάντες οlkησαν ἐν τοῖσι Β δίιουσι, κιὰ γλώσση ταμὸν Σκυθικοὶ, τα δε Ἐλληνικῆ χρέονται Βουδῖνοι δε--αυο γλώσση πωντοι καὶ Γελωνα. αλλ' υδὲ δίαια αὐτή - λο---α-ρορ Βουδῖνοι ἐόντες αυτόχθονες νομάδες τέ εἰ - φθειρ τραγεουσι μουνοι τῶν ταυτη, Γελωνοὶ δὲ γης, ἐργάται καὶ σιτοφάγοι καὶ κηπους ἐκτημένοι, ουδεν τὴν

362쪽

LIB. IV. CAP. 105 111.

D-τη ἴδη πλείστη ἐστὶ λίμνη μεγάλη, καὶ πολλὴ καὶ ελος ω, κάλαμος περ αυτην ἐν ΟΦ ταυτηὶ ἐνυδριερπτεται, καὶ ο ορχιες αυτοῖσί εἰσι χρησιμοι- στερεωνακεσιν Σαυροματέων δε περιώδε λεγεται. τε Ἐλλη IIo

- , ---- -- κῶμα καὶ μεμον, καὶ ἀπικνέον- λίμνης της Μαιήτιδος ἐπὶ Κρημνούς. οἱ δὲ μ

μνοί εἰσι γης της Σκυθεων των ἐλευθερων ἐνθαυτα-ρβασαι, πο των πλοίων αἱ Ἀμαζονες δοιπόρεον ἐς

των Σκυθεων οἱ δὲ Σκυθαι-- εἶχον συμβαλέσθαι 1υτὸ πρῆγμ' υτε γὰρ φρον ουτε μ - ουτε το ἔθνος

ων--ν, ἀλλ' ἐν θώυμα Ἀσιην, κόθεν μοιεν, ἐδόκεον αφὰς εἶναι - ας την πιτην ηλικιν ἔχοντας μάχην τε δὴ, λαυτὰς ἐποιευντο ἐκ δὲ τῆς μάχη

των νεκρῶν ἐκράτησαν οἱ μαι καὶ ουτω ἔγνωσαν--ας γυναζκας βουλευ--οισιῶν αυτοῖσι ἔδοξε κτεμ

363쪽

περ ἐκεῖνα ησαν ' τουτους δὲ στρατοπεδευεσθαι πλησίον ἐκείνων καὶ ποιέειν τά περ αν καὶ κεῖναι ποιέωσι, ναυτοὐ διώκωσι, μάχεσθαι μὲν μὴ, ποφευγειν δέ, ἐαεὰ ποιέσωνται, μοντας αὐτους, νων στρατοπεδευμ ι ταυτα ἐβουλεύσαντο οἱ Σκύθαι βουλόν

112 νοι εξ αυτέων παῖδας εγγενήσεσθαι. ποπεμφθεντες δε οἱ νεηνίσκοι ἐποίευν τὰ ἐντεταλμένα επε ἔμαθον

αυτοὐς α Ἀμαζόνες μ' υδεμιῆ δηλησι ἀπιγμένους, ἔ- χαίρειν, προσεχώρεον δὲ πινγιαιτέρω το ς πόα--δον τω στρατοπεδ ει ημερη κάστti. εἶχον δὲ Ουδὲν οὐδ' οἱ νεηνίσκοι, σπερ οὐθε αἱ Ἀμαζόνες, εἰ μη ταδπλα καὶ τοὐς ππους, ἀλλα ζόην ἔζωον την αυτην ἐκελ1ia HVG, ρευοντές τε, ληροζόμενοι. ποίευν αἰζύμαζόνες ἐς την μεσαμβρίην τοιόνδε ἐγίνοντο σποράδες κατὰ μίαν τε καὶ δυο, πρόσω δη ἀπ ἀλλήλων ἐς ευμαρείην ἀποσκιδνάμεναι μαθόντες δὲ καὶ οἱ Σκύθαι ἐποίευν, - τουτο καί τις μουνωθεισέων τινὶ αὐτέων ἐνεχρίμπτετο, καὶ ρυμαιῶν - ἀπωθέετο, αλλὰ περιείδε χρήσα ψαι καὶ φωνῆσαι μὲν ου εἶχε ου γὰρ συνίεσαν αλληλων , χειρι φραζε ες την στεραίην ἐλθεῖν ἐς τἀυτὸ χωριον και τερον ἄγειν, σημαίνουσα

ηγε, καὶ την Ἀμαζόνα εὐρε δευτέρην αὐτην προήνου σαν οἱ δὲ λοιποὶ νεηνίσκοι - ἐπύθοντο ταῶτα , καὶ Iiε αὐτοὶ ἐκτιλ--- τὰς λοιπας τῶν ' αγνω/. Μεταδὲ συμμίξαντες τὰ στρατόπεδα οἴκεον μου, γυναῖκα ἔχων καστος ταυτην τη το πρῶτον συνεμίχθη την δὲ φωνην την μὲν των γυναικῶν οἱ ανδρες οὐκ ἐδυνέατο μαθεῖν, την δὲ τῶν ανδρῶν αἱ γυναῖκες συνδεαβον.

ἐπεὶ δὲ συννιαν ἄλλήλω, ἔλεξ α ν προς τὰς Ἀμαζόνας

364쪽

IV. CAP. III, 116. 343σιες νυν ἄν μηκέτι πλευ- χρόνον ζόην τοιηνδε θωμεν, αλλ' ἀπελθόντες το πλῆθος διαιτώμεθα , γυναῖκας δε ξομεν μως καὶ ουδαμὰ αλλας. ἱ δε προς ταῶτα ἔλεξαν τάδε Ῥμεῖς - αν δυνα μεθα οἰκεειν μετὰ των υμετέρων γυναικῶν ' - γα τα αυτὰ νόμαια ημῖν τε καὶ ἐκείνησι ἐστι. μεῖς μὲν τοξεύομέν τε καὶ ἀκοντίζομεν καὶ ιππαζόμεθα, ἔργα ε γυναικηΓα υκ ἐμάθομεν, αἰ--οτεραι γυναῖκες τουτων μὲν οὐδὲν των ημεῖς κατελωμεν ποιευσι, ἔργα δὲ γυναικηια - - ζονται, καὶ μένουσιν ἐν Φι αμάξησι, οὐτ' ἐπὶ ρην χῶσαι οἴτε ἄλλη ουδαμῆ. --ῶν δυναίμεθα εκεμννσι συμφέρεσθαι ἀλλ' εἰ βοέλεσθε γυναῖκας ἔχεινημέας καὶ δοκέειν εἶναι διαπιότατοι, ἐλθόντες παρα τους τοκέας ἀπολάχετε των κτημάτων - μέρος , καὶ ἔπειτεν ἐλθόὶ τες οἰκέωμεν ἐπ ἡμέων αυτῶν Ἐπεί ντο καὶ 111 ἐποίησαν ταλα οἱ νεηνίσκοι ἐπεί τε δὲ ἀπολαχόντες

των κτημάτων τὸ ἐπιβάλλον φθον ὀπίσω παρὰ τὰς

υμαζόνας, ἔλεξ αν αἱ γυναῖκες προς αὐτους τάδε ομέας ἔχει φόβος τε καὶ δέος, κως χρη οἰκεειλεν φδε τω χώρoa, Osτο μεν μως ἀποστερησάσας πατέρων τομοδὲ την γην την ἡμετέρην δηλησο γέν- πολλά ἀλλ' ἐπείτε ἀξιοὐτε ημέας γυναῖκας ειν, τάδε ποιέετε αμα -- φέρετε, ἐξαναστέωμεν ἐκ της γης τησδε, καὶ περησαν-

ηλιον ἀνίσχοντα τρι- μὸν ημερέων πτὰ - --χος ὁδον, τριῶν δὲ ἀπὸ τῆς λίμνης της Μαιητιδος προς βορέην ανεμον ἀπικόμενοι δε ες τοὐτον τον χῶρον ἐντμ νυν κατοίκηνται, οἴκησαν τομον καὶ διαδε Ῥυπῶ

365쪽

τας οὐ γωνέεται παρθένος οὐδεμία, πρὶν αν των πωλεμίων ανδρα ἀποκτ νη. μι η τινες αυτων καὶ ωει Ἐπὶ τούτιον - των καταλεχθέντων ἐθνέων τους βασιλέας ηλισμένους ἀπικόμενοι τῶν Σκυθεων οἱ αγγελοι λεγον ἐκδιδάσκοντες, ως ὁ Πήρqης, ἐπ' τὰ ἐν τῆ ταρφ-λήρη- άντα -- ραπται,, ἡ νέρα ζευξας ἐπὶ τ αὐχένι του Βοσπόρου διαβεβηκε ἐς τηνδε την πειθον, διαβὰς ε καὶ καταστρεψάμενος ρήΓκας γεφυροῖ ποταμὸν γωρον, βουλόμενει καὶ τάδε πάντα τ' -- ποιήσοιο ι Ῥμι- ῶν μαψεν τρύπτου μέσο κατημενοι περι-τε η ας διαφθαρέντος,

ἀλλα τωυτο, σαντες ἀντιάζωμεν τον ἐπιόντα Ουἐῶν ποιησετε ταυτα; μεις μὲν πιεζόμενοι η ἐκλείη ομεν την

χωρην η μένοντες θολογίη τρησομεθα τί γὰρ πάθω- μεν-βουλομένων - ω τιμωρέειν. υμιν δὲ ἡ ἐπὶ τούτω ἔσται ἐλαφρότερον. κε γαρ ὁ Πέρσης ουδέν

χ σε ημως καταστρεψαμένωυμέων ἀπέχεσθαι μέγα δὲ μω λόγων τῶνδε μαγούριον ἐρέομν α γαρ ἐπ' μιας μούνους ραπη τε ὁ Παρ- τω -- ῆς - δουλοσυνης βουλόμενος, χρῆν αὐτον πάντων

τῶν αλλων ἀπεχόμενον υτω ἰέναι ἐπὶ την ημετέρην,

366쪽

LIB. IV. CAP. iis. 345 καὶ τους μῖν ἐόντας πλησιοχωρους Γέτας sτα Σκυ- lis θεων ἐπαγγελλομένων ἐβουλευοντο οἱ βασιλεες οἱ αποτῶν ἐθνέωνήκοντες, καί προ- μυ σαν - γνῶμαι --ο --ενοι w-ώοντο κωμι τιμω σειν, ὁ δὲ Ἀγάθυρσος καὶ μυρος κοὶ Ἀνδροφάγος καὶ οἱ τῶν-λαγχλαίνων καὶπαύρων τάδε α -οῖσι -- - - κο λαρωντες πολέμου. του τι 'εόμενοι τῶν νυν δέεσθε λέγηιν τε αν ἐφαίνεσθε μῖν ὀρθὰ καὶ μεῖς υπακου---ες τώ- αν,μῖν μησσομεν νιν δὲ υμεῖς τε ἐς

Πεσσέων, οσον χρόνον υμν ὁ θεος παρεδίδου, καὶ ἐκεῖνοι, ἐπεί σφεας ι τος θεὸς ἐγείρει, την μοίην μω οδιδρῶσι. μεῖς-ουτε τι τότε ηδική - του αν--

ἀδικεων, καὶ μεῖς, πεισόμεθα μέχρι δὲ τουτο ἴδω- νων, μενέομεν παρ' μῖν αυτοῖσι ' κειν γὰρ δοκέομεν

αίης γενομένους. -υτα ῶς ἀπενειχθεντα ἐπύθοντο οἱΣκυθαι, βου- 20Mso--μυμαχίην μὲν μηδεμίαν ποιέεσθαι ἐκ του φανέος, --σ χυτρί- - - οὐ προσεγένοντο, πιπιωντες ει κιὰ -ξελαύνοντες - φρώτα, τα παρεξίοιεν αυτοὶ , καὶ τὰς κρήνας συγχosν, την ποίην τε ε τη γ Ἀμρίβειν, ' H σφως διελόντες καὶ προς μν την μίαν τῶν -- της ψαφευε Σκώμοις, προσχωρέειν Σαυρομάτας τούτους μὲν δη πάγειν, πνει τοίτο τράπησα ὁ Περσης, ἡ Τανάrδυ ποταμ- - την -'τιν λίμνην ποφεύγοντας, πελ υνον

367쪽

τός τε του Περσεω ἐπωντας διωκειν αυτη μεν σφι μιαμοῖρα τῆς βασιληῖης, τεταγμένη ταυτην την δῖν, φαερ εἰ Μαι τὰ δύο τι- βασιληων, την τε μεγάλην, - - μνος, καὶ την τρίτην, τῆς -

λευε άξακις, συνελθούσας ἐς μυτο - Γελ -- τε καὶ Βουδίνων προσγενομενων, μερης καὶ τούτους ὁδω προέχοντας τῶν Περσέων πεζάγειν, πιόντας τε καὶ π ε τας τὰ βεβουλευμένα πρῶτα μέν νυν-πάγειν σφέας ἰθῶ τῶν χωρέων τῶν απειπαμένων την σφετέρην συμμαχίην , να καὶ τούτους ἐκπολεμώσωσι, εἰ δε μηέκοντες γε πεδυσαν τον πόλεμον τὸν προς Περσας, αλλ' ἀέκοντας ἐκπολεμῶσαι, μετὰ δὲ τουτο -- Φειν την σφετέρρο καὶ ἐπιχειρέειν, ν δη βουλευομένωσι In δοκέη. -τα οἱ Σκυθαι βουλευσάμενοι πηντίαζον την Θαρείου στρατιὴν προδρόμους ἀποστείλαντες τωνιππέων τους ἀρίστους τὰς δὲ ἁμάξας, ἐν τῆσί σφι διαι --το τὰ τέκνα τε - αι γυναῖκες πασαι, καὶ τὰ βατα πανταJ πλην - σφι ἐς φορβην ἱκανὰ ην, -- σαυτα πολιπόμενοι τὰ ἄλλα αμα ησι αμάξησι προεπεμ- 122 ψαν, ἐντειλάμενοι αἰεὶ τὀ προς βορέεω ἐλαυνειν. αυτα μὲν δη προεκομίζετο , --δὲ Σκυθέων οἱ πρόδρομοι ς ευρον τους Πέρσας οσον τε τριῶν ημερέ- ψων μένοντας ἀπὸ τοsu-ρ- Gτοι μὲν --- ευρόντες ημμρης ὁδῶ προέχοντες ἐστρατοπεδευοντο , τὰ ἐκ της γης φυόμενα λεαίνοντες. οἱ δὲ Πέρσαιῶς εἶδον ἐπιφανεῖσαν τῶν Σκυθέων την --, ἐπήωα κατὰ στίβον αυπαγόντων κιὰ ἐπειπεν προς γαρ την μίαν τῶν μοι' ρέων ἴθυσαν οἱ Πέρσαι ἐδίωκον προ η τε καὶ - Ἀνάἶδος διαβάντων ε τούτων τον άναΓν ποταμὸν οἱ Πέρσαι ἐπιδιαβάντες θίωκον, ἐς ο τῶν Σαυροματέων

την χωρον διεξελθόντες ἀπίκοντο ι. τὴν τῶν Βουδίναργια ρο υσον, Ἀη χρόνον οἱ Πέρσαιήωαν διετης Σκυθικ π

368쪽

LIB. IV. UAP. 120-125. 347

και της Σαυρομάτιδος χωρης, ο ν εἶχον ουδὲν σίν σθαι τε τῆς χώρης - ς χήμου, πρί τε δν ἐς τη- των Βουδίνων χώρην ἐσέβοώιον, ἐν αὐταδη ἐντυχόντες

τω ξυλίνω τείχε ἐκλελοιπότων των Βουδίνων καὶ κεκει- νωμένου του τείχεος πάντων ἐνέπρησαν αυτῶ τομο δὲ

ποιήσαντες ῖποντο αἰεὶ το πρόσω κατὰ στων, ἐς οδιεξελθοντες ταυτην ἐς την ἐρῆμον απίκοντο. η δὲ ἐρ--μος αυτη πο ουδαμῶν νέμεται ἀνδρῶν, κεεταιὰ περτῆς Βουδίνων χώρης, ἐουσα πλῆθος επτὰ ημερέων ὁδοs. ἡπὶ δὲ της ἐρημου Θυσσαγέται οἰκέουσι, ποτιφο ὶ δὲ ἐξαυτῶν - σερες μεγάλοι ἐέοντες δια Μαιητέων ἐκδιδουσι ἐς την λίμνην την καλεομένην Μαιητιν, τοῖσιουνόματα κέεται τάδε, Λυκος, Ῥαρος, ουνα ς, Συργις.ππε ων ὁ Λαρεχ ηλθε ἐς την ἐρημον, παυσάμενος 12 - δρόμου χρωσε την στρατιὴν ἐπὶ π--λυάρφ. τοsτο δε ποιήσας Οκτὼ τείχεα ἐτείχεε μεγάλα, ἴσον απἀῖιληλων πέχοντα σταδίους, ἐζηκοντα μάλιστάτω ἔτι ἐὸ ἐμὲ τὰ ἐρείπια σῶα ν ἐν ψ δὲ Ουτος προς ταυτα ἐτράπετο, οἱ διωκύμενοι κώθω περιελθόντες τὰ κατυπερθε μωτρεφον ἐς την Σκυθικην ἀφαιωθέν των δε τουτων το παράπαν, ς οὐκετι ἐφαντάζοντό σφι, Ουτω δη ὁ Θαρεῖος τείχεα μεν κεῖνα μίεργα μετῆκε, αυτος δὲ υποστρέψας ηα προς σπέρην , δόκων τούτους τε πάντας τους Σκύθας εἶναι καὶ προς σπέρην σφέας φευγειν. Eλαυνων δὲ την ταχίστην τον στρατον . . st 125την Σκυθικην ἀπίκετο, ἐνέκυρσε ἀμφοτέροπι τῆσι μήθργι τῶν Σκυθων , ἐντυχὼν δὲ ἐδίωκε --φέροντας ημέρη ο- σα λου γαρ ἀνίει ἐπιὼν ὁ Θαρεῖος , οἱΣ--θαι κατὰ τὰ βεβουλευμένα πέφευγον ὐ των ἀπειπαμένων την σφετέρην συμμαχίην, πρωτην δὲ ἐς των --λαγχλαίνων την γρο ώς δὲ σβαλόντες τούτους ἐτάραανοῖ τε Σκύθαι σιω- ωέρσαι, κατηγέοντο οἱ Σκύθαι ἐς

369쪽

προλθοντες, . εἰ πειρήσονται ἐσβαλόντες, σφωι πρῶταλόντων των Περσεων ἄμα Σκυθησι υτ πρὸς ἀλκην ἐτράποντο , πιλαθόμενοί τε της ἀπειλῆς ἔφευγον αἰεὶ το προς βορέεω ἐς την ἐρημον τεταραγμένοι. ἡ δε ς κνέοντο, ἰδὲ ἐκ τῆς μυρίδος χωρης την σφετέρην

θίων βασιλέα 'V θυρσον ἐλιπε τάδε - μόνιε ἀνδρῶν, τί φευγεις αἰH, H --τῶνδε τὰ ἔτερα ποιων; εἰ μὲν γαρ ἀξιοχρεως δοκέεις εἶναι σε - τοῖσι ἐμοῖσι

πρήγμασι ἀντιωθῆναι, σεδ στάς τε καὶ παυσάμενος πλάνης μάχεσθαι, εἰ δὶ γογιν ηεαι εἰνιν ἐμμη, σὐ

ταυτα ὁ Σκυθεων βασιλευς γδάνθυρσος ἔλεγε τάδε Ουτωτο ἐμον ἔχει, πιέρσα εγώ υδένα κω ἀνθρώπων δε σ*ς ἐφυγον ουτε πρότερον ουτ νυν σε φευγ'

ι τι, φερόν ἐποιήσας νυν η - ἐν εἰρήνη ἐλθε πο-- ο τι δὲ οὐκ αυτίκα μάχομαί τοι ἐγ-καὶ

τουτο σημανεω ἡμῖν Οἴτε αστεα υτε γῆ πεφυτευμενη

370쪽

LIB. IV. CAP. 25 - 129. 34s

τάμοι πατρώχι φέρετε, τούτους ἀνευρόντες συγχέει σπειρα- αὐτους, καὶ γνώσεσθε τότε, εἴτε μω μαν-

ποέ τε ἐλθεῖν, ἀντὶ δὲ του τι δεσπότης ἔφησας εἶναι ἐμος κλαίειν λεγω. τουτό ἐστι η ἀπὸ Σκυθέω- σις. I

πιθέων βασιλέες , --αHνες τη δ γδοσύνης - ουνομα οργης ἐπλησθησαν την μεν δη μετὰ Σαυροματέων μοῖραν 'θεῖπαν, της ρχε Σκώπασις, πεμπουσι Ιωσι κελιέοντες ἐς λόγω ς δεα σμα -- , freto ἐζευγμένον ἐφρουρεον, -- δὲ τοῖσι ἡπολελομένοισι ἔδοξε πλανῆν μὲν μηκετι Πέρσας, σῖτα δὲ μάστοτε ἀνα- ρεομένοισι ἐπιτίθεσθαι νωμῶντες ἄν σῖτα ἀναιρεομέ-νσυς τοὐς Θαρείου ἐποίευν τα βεβουλευμένα - ματος τηι ἶ---τράπεσκε ἡ τῶν δε υρέων, οἱ δὲ τῶν Περσέων ἴπκότα τεχτοντες ἐσέπιπτον ἐς τον πεζον, ὁ δὲ πεζος αν ἐπεκουρε, οἱ δὲ Σκυθαι ἐσαράξαντες την Ἀ-- πέστρεφον, ---βεόμεσαγα ἐποι-M Ma τὰς νυκτα παραπλησίας προσβολὰς οἰ -- T δε τοῖσι Πέρσρσί τε ν σύμμαχον καὶ τοῖσι ΣκυθIM 129 ἀντί*00ν επιτιθεμένοισι, φΘαρείου στρατοπέδω, θῶυμα μεγιστον ἐρέω, των τε ναον ἡ κο ὶ τῶν ημόνω π

φέρει, ς καὶ πρότερόν μοι δεδηλωται , -δε ἔστι ἐν τῆ Σκυθικῆ πάση χώρει το παράπαν ουτ ονος ουτ πω