Ausgewählte schriften des Lucian

221쪽

NIGRINUS. gera de de Versu urun gege nube die Festi glceit

222쪽

μεν παροιμια φησι, Γλαυκα ει - νας, γε- λῶον ον ει τις ἐκει κομίζοι γλαυκας, τι πολλαὶ παρ' αυτῶ εισίν. ἐγώ δ' εἰ μεν δυναμιν λόγων ἐπιδείξασθαι βουλόμενος επειτα ιγριν γράψας βιβλίον πεμπον, εἰ-

χόμην ἄν φ γελοίου γλαυκας ς ἀληθῶς ἐμπορε υόμενος ἐπεὶ δε μόνην σοι δηλῶσαι την ἐμὴν γνωμην θέλω, πως

τε νυν πω καὶ τι μὴ παρέργως προς των σων λόγων εἴλημμαι, ἀποφευγοιμ' αν εἰκότως και τλτου Θουκυδι δουλεγοντος, τι η ἀμαθία με θρασεῖς, ὀκνηροτ δε τὰ λε- 10 λογισμένον απεργάζεται 'λον γαρ, H χή ἀμαθία μοι μόνη της τοιαύτης τόλμης, αλλὰ και ὁ προς τους λόγους

ερως αιτιος. ρήωσο.τα δυσχερῆ ἀνασχό μενον τότ' δη τὸ λυσιτελες καὶ δυ

σαν αὐτοις.

3. ε - ἐπιδείξασθαι βουλόμενος ἔπειτα - ἔπεμπον, ἔπειr nev die temporale Bedeu-tiis des oraugeliende Pateticipshervor. VgI. Icarom. e. 17. σπεραν εἴ τις παρα στησάμενα - πολλους χορους ἔπειτα προστάξειε - ωιον δειν μέλος. Ebenso εἶτα nacti Parileipien et B. GaIl. e. 7. 14.ὶ τότε Anaesiars. e. 10.

χρὴ τονἈρεγόμενον αυτῆς πολλὰ

223쪽

ομιλίας μεταδίδως - κοινωνεῖς - Ομοίων λόγων, αλλ' αφνω μεταβέβλησαι και λως περοπτικου τινι εοικας. ηδέως ὁ α παρὰ σου πυθοίμην, θεν ουτως ἀτόπως 5

εχεις, και τι τουτων αἴτιον.

AOYK. Udo πάρεργον κω σοι ευδαίμων τε και μακάριος γεγενημένος και τουτο δὴ το αδ της σκηνης 10ονομα, τρισόλβιος. EOI Ηρακλεις, ουτως ἐν βραχεῖ; AOYK. Ἀαι μάλα.ETAL ' δε το μέγα τουτο ἐστιν, ἐφ' οττ και κο-μgς, να μη εν κεφαλαιο μόνω σφραινώμεθα, χωμεν δέ 15 τι και κριβῶς εἰδέναι το πῶν ἀκουσαντες:AOYK. O θαυμαστὀν ε να σοι δοκεῖ πρὸς Λι/ς, αντὶ μεν δούλου με ἐλευθερον, ἀντι δε πένητος ς ληθῶς πλουσιον αντὶ ὁ ἀνοήτου τε και τετυφωμένου γενέσθαι μετριώτερον; 20

Denaon. 4. u. a.

224쪽

ETAL Μέγιστον μεν ουπι ἀτὰρ οἴπω μανθάνω σαφῶς ὁ τι κα λέγεις.

AO . Ἐστάλην μεν εὐθοτης πόλεως ὀυλόμενος

ἰατρῖν ὀφθαλμῶν θεάσασθαι τινα το γαρ μοι πάθος τὰ ἐν τφ ὀφθαλμφ μὰλλον ἐπετεινετο. ET L Oὶδ τούτων καστα, και ηυξάμην σε τινι

γρινον τὸν Πλατωνικὸν φιλόσοφον, ωθεν ἐξαναστὰς ς 10 υτὰν ἀφικύμην και κύφας τὴν θύραν του παιδιου ἀγγειλανeto εισεκλήθην και παρελθών εἴσω καταλαμβάνω τὴν μεν εν χερσι βιβλίον χοντα, πολλὰς δἐ εἰκόνας παλαιῶν φιλοσόφων ἐν κύκλου κειμένας. προυκειτο δε ἐν μέσω και πινάκιον τισι τῶν. ἀπ γεωμετριας σχημάτων καταγεγραμ-

15 μένον και σφαιρα καλάμου προς τὰ του παντὰς μίμημα ος ἐδόκει πεποιημένη σφdde ovν με φιλοφρονως ασπασάμενος ρώτα, ο τι πράττοιμι. κἀγὼ πάντα διηγησάμην τW, και δῆτ' ἐν μέρει και αυτὰς ηξίουν εἰδέναι, ο τι τε πράττοι και ει υθις αὐτ ἐγνωομένον - στέλλεσθαι

τούτων λέγειν και τὴν αυτο γνώμην διηγεισθαι τοσαύτην τινά μου λόγων ἀμβροσίαν κατεσκέδασεν, στε και

ἐκείνους εἰκός ἐστιν; Lar. e. s. 3. 18. καὶ δηc ἐν μέρει,

225쪽

τας ειρηνας ἐκείνας, ει τινες αρα γενοντο, και τας

Κηληδόνας καὶ τον Ομήρου λωτὰν ἀρχάῖον ἀποδεῖξαι χιτω θεσπέσια εφθέγξατο προήχθη γαρ αυτήν τε φιλοσοφίαν ἐπαινέσαι καὶ την αὐταυτης ἐλευθερίαν καὶ των δημοσία νομιζομένων ἀγαθῶν καταγελάσαι, πλούτου καὶ δόξης οκαὶ βασιλείας καὶ τιμῆς, ἐτι τε χρυσου καὶ πορφύρας καὶ

των πάνυ περιβλέπτων τοι πολλοις, τέως δε καμοὶ δοκούντων ' περ εγωγε ἀτενεῖ καὶ ἀναπεπταμέν γ ῆ φιχῆ δεξάμενος αυτίκα μεν ουδλειχον εἰ κασαι οπερ ἐπεπόνθειν,

ἀλλα παντοῖος ἐγιγνόμην καὶ αρτι ἐν λυπούμην, -- ο

σπεσιάων

φθόγγον ἀλεύασθαι καὶ λειμῶν'

καὶ τον μηρου λωτόν. OdyM. IX. 94 ff.των ν δ τις λωτοῖο φάγοι μελιη- δεα καρπόν, οὐκέτ' ἀπαγγεῖλαι πάλιν θελεν ουδὲ νέεσθαι, αλλ αυτοὐ βούλοντο ρετ' ἀνδράσι. ωτοφάγοισιν λωτὸν ἐρεπτόμενοι μενέμεν νόστου

τε λαθέσθα .

altinodiscli darstellen, d. h. ver- tunicet n. 4. I. Ἀκούντων, erg. εἶναι περιβλέπτων.

φροσύνης γενομένους - ἐληλεγμένων ἐλέγχω adeIn nemib-

226쪽

λεγμένων μοι των φιλτάτων, πλούτου τε και αργυρίου και δόξης, και μόνον ου ἐδάκρυον εα αυτοις καλ7ρημένοις, αρτι δε αυτὰ μελεδόκει μοι ταπεινὰ και καταγέλαστα

εχαιρον δ' υ σπερ ἐκ ζοφερου τινος ἐρος του βίου του πρόσθεν αἰθρίαν τε και μέγα φως ἀναβλέπων ἄστε δή, τὐ καινότατον του φθαλμου με και της περὶ αυτὰν σθενείας πελανθανόμην την δε φυτην ὀξυδερκέ

στερος κατὰ μικρὰν γιγνόμην ἐλελήθει γὰρ τέως αυτὴν τυφλωττουσαν περιφερων. προῖὼν ὁ ἐς τόδε περιήχθην, 510 περ ἀρτίως μῖν πεκάλεις γαῖρός τε γὰρ αὐτου λό

γου και μετέωρος εἰμι και λως μικρὰν ουκέτι Ουδεν ἐπινοῶ δοκῶ γάρ μοι μοιόν τι πεπονθέναι προς φιλοσοφίαν, Ιὀνπερ και ι γνδοι προς το οἶνον λέγονται παθῶν οτε πρῶτον επιον αυτοῖ ' θερμότεροι γὰρ ἔντες φυσει 15 πιόντες ἰσχυρῖν ουτ ποτὰν αυτίκα μάλα ἐξεβακχεύθησαν και διπλασίως υπὰ του ἀκράτου ξεμάνησαν. υτω σοι καιαυτὴς νθεος και μεθυων α τω λδγων περιέρχομαι.

ETAL Ἀαι μὴ τουτό γε - μεθυειν, αλλὰ νηφειν τε και σωφρονεῖν ἐστιν. ἐγώ δε βουλοιμην ἄν, ει οἷόν τε,

meth. o. 17. δἰ μάλιστα με ἀποπνίγει του ἔστιν, τιμεμ - μενοι την ἀνθρωποποιίαν - μάλισr γε τας γυναῖκα Ῥως ἐρατε

8. κατὰ μικρόν, nael und

227쪽

αυτῶν ἀκοῖ- των λόγων ουδῖ - οὐδ' ἀπορειν αὐτῶν οἶμαι θέμις, αλλως τε εἰ και φιλος και περὶ τὰ Ῥοια ἐσπουδακὼς ὁ βουλόμένος ἀκούειν εἰ η. AOYK. Qikει, γαθέ τουτο γαρ τοι τὰ τ χμη- ρου, σπεύδοντα και αυτὰν παρακαλεῖς, και εἴγε μὴ , α 5αυτὸς αν ἐδεηθην ἀκουσαι μου διηγουμένον μάρτυρα γάρ σε παραστήσασθαι προς τους πολλοῖς ἐθέλω, τι υκ ἀλόγως μαίνομαι ἄλλως τε και ηδ μοι τὰ μεμνησθαιαυτῶν πολλάκις, και ταυτην ηδη μελέτην ἐποιησάμην Ἀπεικα μή τις παρὼν τύχη και υτ δις η τρις της μέρας δε

ἀνακυκλῶ προς μα-ὼν τὰ ειρημένα και σπερ ι ἐραστα των παιδικῶν ου παρόντων ργ' αττα και λόγους ειρημένους αυτοῖς διαμνημονεύουσι και τούτοις ἐνδιατρίβοντες ἐξαπατῶσι την νόσον, ως παρόντων σφίσι των ἀγαπωμένων Ἀνιοι γουν αὐτοις και προσλαλῶν τονται, 15 και ος αρτι λεγομένων προς αυτοῖς. τότε μουσαν δονται, και προσάφαντες την ψυχὴν τῆ μνημy των παρεληλυθότων σχολὴν ου αγοισι τοις εν ποσὶν ἀνιῶσθαι Ουτω

δὴ και τὰς φιλοσοφίας ου παρούσης τοῖς λόγοις,

παρακαλεις.

228쪽

- μικρὰν πω παραμυθίαν, και λως καθάπερ εν πελάγει και νυκτι πολλῆ φερόμενος ες πυρσόν τινα τουτοναποβλέπω, πασι με παρεῖναι τοις υπ' ἐμου πραττομένοις τον ανδρα κεινον ιδμενος, ἀει δἐ σπερ ἀκουων υτ τα αυτ προ με λέγοντος ἐνίοτε δέ, και μάλιστα τανενερεἰσω την ψυχήν, και το πρόσωπον αυτου μοι φαίνεται

και η φωνης Ἀχος ἐν ταῖς ἀκοαῖς παραμένει και γαρτοι κατὰ τον κωμικὸν ς ληθῶς ἐγκατέλιπέ τι κέντρον

ETAL Παυε δ θαυμάσιε, μακρὰν ἀνακρουόμενος,

και λέγε ἐξ ἀρχης ἀναλαβὼν ὁ τὰ εἰρημένα, ο ου μ

τριως με ἀποκναίεις περιάγων. AOYK. υ λέγεις κα ουτω χρὴ ποιεῖν. λλ' ἐκεῖνο, 15 ω ταῖρε, δη τραγικοῖς η και - ἱ κωμικοῖς φαυ- λοπ εώρακας ποκριτάς, των τριττομένων λέγω τούτων

πων λέγειν '

χείλεσε.

τόρωντο κέντρον ἐγκατέλειπε τοις ἀκροωμένοις. 8. 11. Παυε, amentite in Duruern nient seuen Wie παυου; bei Lucia in dieseni Sinne selbstulit dem Part. Wie nie ἀνακρουόμενος. VsI GaIl. e. 4. 6.11 μακρὰν ἀνακρουόμενος naen F. V.FmtZsehe' meistertiaster Verbesseruns. Sinn: dre aut mi de inem langen Orspi eled. i. Init deine langeniinteireng; ἀνακρουεσθαι Von adteninstrumente pratu dire n. Bis Aeens. e. 26. να, μακρὰ προοιμιάζωμοι. 14. αλλ' ἐκεῖνο - at ilitidi elliptiscn, ven man eine plotχlieli

229쪽

βαλλομένων, καίτοι των δραμάτων πολλάκις ευ ἐχόντων

τε και νενικηκότων;

ET L ioλλους οἶδα τοιούτους. Ἀλλα τι τουτο; AOYα Λέδοικα, μή σοι μεταξ δόξω γελοίως αυτ εμιμεῖσθαι, τὰ ἐν τάκτως συνείρων, ἐνίοτε δε και αυτ ὁπ' ἀσθενεέας τον νουν διαφθεέρων,- τα προαχθyς ῆρεμα

και αυτο καταγνῶναι του δράματος. και δ μεν ἐμὰν ου

πάνυ ἄχθομαι, ὴ δἐ πόθεσις ου μετρέως με λυπήσειν εοικε συνεκπίπτουσα και τὰ ἐμὰ μέρος ἀσχημονουσα. ο τουτ' υν παρ' λον μέμνησό μοι το λόγον, ς ὁ ἐν ποιητὴς μῖν των τοιούτων μαρτημάτων ἀνεύθυνος καιτος σκηνης-δήή που κάθηται, οι δἐν αὐτφ μέλον των ἐντρο θεάτρου πραγμάτων. πῶ δ' ἐμαυτοῖ σοι πεῖραν παρ-

9. H. παρ' ὁλον μέμνησό τον λόγον, neben alis Rede hin,

230쪽

11έχω, ποῖος τις ειμι την μνήμην ποκριτὴς ουδἐ αγγέλουτ αλλα τραγικου διαφέρων. στε καν ἐνδεέστερδν τι δοκῶ λέγειν, ἐκεῖνο μεν ἐστω πρόχειρον, ς μεινον, κοιαλλως ὁ ποινῆς σως διεξῖει ἐι ἐίλκαν ἐκσυρίττIς, ου πάνυ τι λυπήσομαι. ET L N ευγε νὴ τον Ἐρμῆν και κατὰ τον των 10

ἡ τόρων νόμον πεπροοιμίασται σοι εοικας γουν κακεινα

προσθήσειν, ς δι' λίγου τε μῖν ὴ συνουσία ἐγένετο και ουδ αυτὰς κεις προς το λόγον παρεσκευασμένος 1 καὶ ς μεινον ἀχεν αυτο ταυτα λέγοντος ἀκούειW συγαρ λίγα και σα ιόν τε ν τυγχάνεις τῆ μνήμη συγκεκομισμένος ο τ τ' ἐρεῖν μελλες ουδἐν δ αυτῶν επι δει σοι προς μέ νόμισον δῶ τούτου γε νεκα πάντα σοι προειρῆσθαι ' ς ἐγώ και βοα και κροτειν λοιμος. 15 ην δέ γε διαμέλλης μνησικακήσω παρὰ τον αγῶνα καιοξύτατα συρίξομαι.

AOYK. Ἀαι ταυτα, - διῆλθες, ἐβουλόμην ci 11 εἰρῆσθαί μοι, κἀκεῖνα δέ γε, τι οὐχ εξῆς, οδἐ ς ἐκει- νος λεγε, ἐῆσίν τινα περὶ πάντων ρῶ πάνυ αὐτοῖο '20 μιν ἀδύνατον Ουδ' - ἐκείν περιθεὶς τοι λόγους, μῆ

a die, Wi προσῆκεν, χρῆν, ἐξῆν

is e in dein Digende Salete Moυν μὴ καὶ αυτις λόγχωμαι,

das in dein vortiemenen leti Feluemle dein Sinne nacti vervolistandis isti de Worteu ἀπ γυμνο σοι βουλομαι τουμο προσώπου προσλαλειν.

περιθεὶς τους λόγους. Das