Ausgewählte schriften des Lucian

발행: 1872년

분량: 566페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

252쪽

αυτὰς ἐπιτρίψειε φθονερον ουτω και ὀξυφωνον οντα, ς με πλουτουντα και δίστW ὀνείρωξυνόντα και θαυμαστὴν δαιμονέα ευδαιμονουντα διάτορόν τι και γεγωνὰς ἀνα-

βοήσας ἐπήγειρας, - μηδ νυκτωρ γουν την πολυ σου. μιαρωτέραν πενίαν διαφυγοιμι καίτοι εἴγε χρὴ τεκμαίρεσθαι, τε συχία πολλῆ σι υω και του κρυε μηδέπω με τ ορθριον σπερ εἴωθεν ἀποπηγνυντι - γνωμων γαρουτος ἀφειδέστατός μοι προσελαυνουσης ημέρας - ουδέπω 1 μέσαι νύκτες εισίν, ὁ δ αυπνος ουτος σπερ τὰ χρυσουνεκεῖνο κώδιον φυλάττων ἀφ' σπέρας σθις δη κέκραγεν, αλλ' υτι χαίρων γε ἀμυνοῖμα γαρ ἀμέλει σε, ην μινον

254쪽

mmTA . υλλα σε κακιστε ἀλεκτρυών, ὁ Ζευς' -τω ἐπιτρι ει φθονερὸν ουτ και ὀξυφωνον οντα, ς με πλουτουκτα και δίστW ὀνείρωξυνόντα και θαυμαστὴν

ευδαιμονέα ευδαιμονουντα διάτορόν τι και γεγωνὰς ανα-

βοήσας ἐπήγειρας, - μηδ νυκτωρ γουν τὴν πολυ σου

. μιαρωτέραν πενίαν διαφυγοιμι καίτοι εἴγε χρὴ τεκμαίρεσθαι ἴ τε συχια πολλῆ σι ι γ καὶ τ κρύει μηδέπω με- ορθριον σπερ εἴωθεν ἀποπηγνυντι - γνωμων γαρουτος ἀφειδέστατός μοι προσελαυνουσης ημέρας - ουδέπω 1 μέσαι νύκτες εἰσίν, ὁ δ αυπνος ουτος σπερ ει χρυσουνεκεῖνο κώδιον φυλάττων φ εσπέρας ευθυς δη κέκραγεν, ἀλλ' υτι χαίρων γε ἀμυνουμα γαρ ἀμέλει σε μον

νότερον βοῶν. b. ῶς μηδε νυκτωρ γουν

την - πενίαν διαφυγοι -

255쪽

ημέρα γένηται, συντρίβων τῆ βακτηρία, νυν γαρ μοι πράγ

ματα παρέξεις μεταπηδῶν εν του σκότου. AAΕKO N. Μικύλε δεσποτα, μην τι χαρι

άῖσθαί σοι φθονῶν της νυκτὸς ὁπόσου αν δυναίμην, ς ἔχοις ἐπορθρευόμενος ἀνυειν τα πολλὰ των ργων Maγουν, πριν λιον νίσχειν, μίαν κρηπῖδα ἐργάσαν, προ ὁδο εω τουτο ἐς τὰ ἄλφιτα πεπονηκώς. εἰ δέ σοι καθεύδειν διον, ἐγώ μεν σπάσομαί σοι και πολ ἀφωνότερος σομαι των χθυων, συ ορα οπως μὴ ναρπλουτῶν λιμώττῖς ἀνεγρόμενος. 10-K. Ω Ζευ τεράστιε και Βράκλεις ἀλεξίκακε, τί το κακὼν του ἐστιν ἀνθρωπίνως λάλησεν ὁ ἀλεκτρυών. AMK. Uτά σοι τέρας εἶναι δοκεῖ το τοι τον ειομόφωνος μῖν εἰμι; Μα Πῶς γα ου τέρας αλλ' ἀποτρέποιτε, ω θεοί, 15τ δεινὰν φ' μῶν. AMK. μοι δοκεῖς Μικύλε, κομιδῆ παίδευτος εἶναι μηδ' ἀνεγνωκέναι τὰ ομήρου ποιήματα, ἐν

οἷς και ὁ του ιLλέως λαος ὁ Ξάνθος μακρὰ χαίρειν φράσας του χρεμετίζειν ἔστηκεν ἐν μέσω φ πολέμωδια 20 λεγόμενος ερο λα αφφδῶν, - ῶσπερ ἐγώ νιν ανα

των μέτρων, αλλὰ και εμαντεύετο κώῖνος και τὰ μέλλοντα προεθέσπιζε κα ουδέν τι παράδοξον εδόκει ποιεῖν, ουδ' ἀκμων ἐπεκαλεῖτο σπερ υ ταν ἀλεξίκακον ἀπο-

256쪽

ὀπαιον γούμενος- ακουσμα καίτοι τί αν εποίησας,

εἴ σοι η της Αργους τρόπις ἐλάλησεν, σπερ ποτε φφηγὰς

ἐν Λωδώνη--δφωνος ἐμαντευσατο, τε βύρσας εἶδες ερπούσας και βοῶν κρέα μυκωμενα, ημίοπτα, περιπεπαρμένα τοις ὀβελοῖς ἐγώ δεχρμου πάρεδρος ων λαλιστατου καὶ λογιω--που θεῶν πάντων και ταλλα ὁμοδίαιτος ἡμῖν και σύντροφος ο χαλεπῶς μελλον ἐκμαθησεσθαι την ανθρώπων φωνην. εἰ δἐ εχεμυθησειν ἡπόσχοι μοι, υκ αν ὀκνήσαιμί σοι την ἀληθεστερα αἰτίαν εἰπεῖν της προ αμας ὁμοφω- 10 νέας καὶ θεν πάρχει μοι υτ λaλεῖν. Μα. Ἀλλὰ μη νειρος και ταυτά ἐστιν, ἀλεκτρυών ουτω πρός με διαλεγύμενος εἰπε δ' οὐ πρὰς του Ἐρ- μου βέλτιστε, ο τι και λλο σοι της φωνος αἴτιον.ώς δε σιωπησομαι κά προς ουδένα ἐρῶ, τί σε χρὴ δεδι- 15 έναι τίς γαρ α πιστευσειε μοι, εἴ τι διηγοίμην ς ἀλεκτρυόνει αυτ ειαδντος ἀκηκοώς; AAE K QAκουε τοίνυν παραδοξότατον σοι - οἶδ'

Eiene in Dodona iugeserit, das ehenso die Galie der Veissagurighesass, Wie de Bauru sellast. de saltat. e. 52. καὶ Θετταλία δε παρέχεται - την πω την λάλον αυτης τρόπιν.

φηγος ἐν Θωδώνη die dein Zeus ecelline lene in Dodona

λοῖς. Dies natis siel inii denuo de Gesani te de Odysse seiddieten Mndern des Helios Euge- tragen Odyss. XII. 395.

dere Bedeurunce 9.

7. ἔμελλον ἔκμαθήσεσθαι,

3. 11. υλλα μη νειρος καὶ

257쪽

οτι λόγον, ἁ Μικυλε δεύτοσι γαρ ὁ νυν σοι λεκτρυών φαινόμενος ου προ πολλο ανθρωπος ν.-K. Hκουσά τι και πάλαι τοιουτον ἀμέλει περὶ

υμῶν, ς λεκτρυών τις νεανίσκος φίλος γένοιτο,μ έρει

και ρομαίνοι τλθελκαι ξυγκωμάζοι και κοινωνοίη των πωτικῶν πότε γουν ἀπίοι παρὰ την άφροδίτην μοι- χείσων ὁ ' Ἀρης, ἐπάγεσθαι και - ωλεκτρυόνα, και επειδήπερ - Ηλιον μάλιστα φωρῶτο, μὴ κατιδών ἐξείποι προς το Ηφαιστον, ω προς ταῖς γυραις ἀπολείπειν ἀει τον νεανωκον μηνυσοντα ὁποτε ἀνίσχοι ὁ Ηλιος ειτά 10 ποτε κατακοιμηθῆναι με τον Ἀλεκτρυόνα και προδουναι τὴν φρουρὰν κοντα τον δε Ηλιον λαθδντα ἐπιστηνα τῆ

Ἀφροδίτη και τὶ Αρει ἀφρόντιδι ἀναπαυομένου δια το

πιστευειν τον Ἀλεκτρυόνα μηνῖσαι ν, εἴ τις ἐπέοι καιουτω ον Ηφαιστον παρ ιλίου μαθόντα συλλαβεῖν -- 15τους περιβαλόντα και σαγηνευσαντα τοις δεσμοῖς, α πάλαι

πεποίητ εα αιτους ἀφεθέντα δἐ ώς ἀφείθη τον Ἀρη

ἀγανακτησαι κατὰ τοι Ἀλεκτρυόνει και μεταβαλεῖν αυτώες τουτι- ορνεον αυτοῖς πλοις, ετ της κόρυθος το λόφον χειν ἐπι την κεφαλῆ και δια τουτο μῶς areo 20 λογουμένους φ ζάρει, τ ουδο φελος, ἐπειδὰν αἴσθησθε νιόντα τἄν Ηλιον, προ πολλου βοαν ἐπισημαινομένοις τὴν ἀνατολὴν αυτοs.

258쪽

AAΕΚ aσι μεν και ταυτα, β Μικυλε, το δ' ἐμὰν ετερῶόν τι γέγονε και πάνυ εναγχος εἰς ἀλεκτρυόνα σοι μεταβέβηκα.

Μ Κ Πῶς ἐθέλω γὰρ τουτο μάλιστα εἰδέναι. 5 AER. κουεις τινὰ Πυθαγόραν Μνησαρχίδην Σά

μιον ἰωκ σοφιστὴν λέγεις, τον λαζόνα ος ἐνομοθέτει μήτε κρεῶν σεσθαι μήτε κυάμους εσθίειν, διστον εμοὶ γουν φον ἐκτράπεζον ἀποφαένων, σι δε πείθων 10 τους ἀνθραπους ες πέντε ετ μὴ διαλέγεσθαι. AAEK. Ισθι δῆτα κἀκεῖνοὶ ne του Πυθαγό- eo Evφορβος γενοιτος πια γόητά φασι και τερατουργόν τινα - αν ωπον, ω ἀλεκτρυών.

1s AAEK. Ἐκεῖνος αυτὰς ἐν σοι εἰμι ὁ Πυθαγόρας,

δώς Αὀς τις ἰν τον τρόπον.

11. ς προ του Πυθαγόρου

259쪽

τρυών φιλόσοφος. - ει μως, Ἀγησάρχου παιοπως μῖν αντι με ἀνθρωπου ρνις, αντ ει Σαμίου

σας ἀνέλεξας αυτούς ἄστε η ἐφευσθαι σοι ἀνάγκη καὶαλλψ ἀναι η Πυθαγόρα ντι παρανενομηκέναι καὶ τοισον ῆσεβηκέναι κυάμους φαγόντα, ο αν εἰ την κεφαλὴν του πατρῖς βεβρώκεις. AER Ου - οισθα, ἁ Μικύλε, τις αιτια τού

ου ησθιον των κυάμων, ἐφιλοσόφουν γάρ νι δἐ φάγοιμ'

αλλ' εἴ σοι φίλον, κουε πως ἐκ Πυθαγδρου τουτο - 20 εἰμι, καὶ ἐν λις μοι πρότερον βιότευσα, καὶ ἄτινα της μεταβολης κάστης ἀπολέλαυκα. MIN. Aέγοις αν-ώς μοιγε περήδιστον αὐτὰ ακ - σμα γένοιτο, στε εἴ τις αἶρεσιν προθείη, πότερα ἀλ- λον εθέλω σου ἀκούειν τα τοιαῖτα διεξιόντος η τω παν- 25

23. λέγοις ἄν, imperativisen.

260쪽

α δαίμονα νειρον κεῖνον αυθις ὁραν τον μικρμ εμπροσθεν φανέντα, ο οιδα, ὁπότερον ν λοίμην ουτως

ἀδελφὰ γοιμαι τὰ σὰ τοις δίστοις, και ἐν ἴση μῆς

τιμῆ γω σέ τε και το πολυτόμητον ενυπνιον.

Eα ετ γαρ συ ἀναπεμπάζ,τον ονειρον τίς ποτε φανείς σοι ν, και τινα ινδάλματα μάταια διαφυλάττεις κενὴν και ώς ὁ ποιητικὰς λόγος, ἀμενηνην τινα, δαιμονιαν τῆ μνημ' μεταδιώκων; -K. 'mi δ' ἐπιλήσομαί ποτε βώλεκτρυών, σ1 ἴσθι της ψεως κείνης Ουτω μοι πολυ, μέλι ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς ὁ ονειρος καταλιπὼν χετο, ος μόγις ἀνοίγειν τὰ βλέφαρα α' -- ἐς πνον αυθις κατασπώμενα. H, γουν ἐν τοις σι τὰ πτερὰ εργάζεται στρεφόμενα, τοιαυτον γάργαλον παρεῖχέ μοι τὰ ὁρώμενα. 1 AMK. ράκλεις, δεινόν τινα φὴς τον ερωτα, εἴγε πτηνὼς - ῶς φασι, ὁ νειρος και πον χωντης πτήσεως - πνον περ τὰ ἐσκαμμένα δη πη- δ και εὐδιατρίβει ἀνεφγόσι τοι ὀφθαλμοις μελιχρὰς ουτ και ἐναργης φαινόμενος ἐθέλω γουν ἀκουσαι Ιός 1 τὰ ἐστιν ουτω σοι τριπόθητος ων.

ρων.

14. παρεῖχέ μοι τὰ ὁρώμε

ον λέγεις, δεινός τίς ἐστι.

Icarona. l. 4.

SEARCH

MENU NAVIGATION