Ausgewählte schriften des Lucian

541쪽

Nσιόδου καὶ τῶν ρίστων ποιητῶν καὶ μάλιστα της τρα- γψθίας λεγομενων γνοήσει. Tαυτα- ίνυ λίγα ε πολλῶν, μαλλον ὁ απείρωντο πληθος ξελών τὰ κεφαλαιωδέστερα κατέλεξα, τα αλλα τοῖς τε ποιηταῖς ἀφεις ἔδει και τοῖς ὀρχ σταῖς αυτοῖς

62 62 1πει δἐ μιμητικός ἐστι καὶ κινήμασι τὰ δόμενα οδείξειν πισχνεῖται, ναγκαῖον αυττ, οπερ και τοῖς ρήτορσι, σαφήνειαν ἀσκεῖν, ς καστον τῶν δεικνDμένων α' υ-

του θλουσθαι μηδενδ ελγητο δεόμενον, αλλ' περε φη ὁ Πυθικὰς χρησμός, δει τον θεώμενον ρχησιν καὶ

κωφου συνιέναι και μὴ λαλέοντος του ὀρχηστοῖ κού- 1563 ιν. 63. δὴ καὶ ημήτριον τον Κυνικὰ παθεῖν λέγουσιν επε γα και αυτὰς μοι σοι κατηγόρει της ὀρχηστικῆς, λέγων του τλου καὶ τῶν συρίγγων και τῶν κτύ-5. Tot τε ποιηται ἀφεὶς ειδειν, de Dicntern xvclen diei rainen sui die Pantonitinen fabulas salticae Dearvellen, E. B. Silo. S. ii c. 29. c. 84.

62. 10. μιμητικός. Das at

10. κινήμασι τα δόμενα

14. ὁ Πυθικὸς χρησμός aus

οιδα V θῶ ἄμμου τ' ἀριθμον καὶ μέτρα θαλάσσης καὶ κωφοὐ συνίημι καὶ οὐ

νικόν. . adv. liuioci. c. 19.18. του αὐλου καὶ τῶν συρίγγω, Macrob. Saturia. II. T. er-Zalut on Pylades, cinent de Be-gminde de pantomimischen unst: me piria ferebatur mutasse vidis illius saltationis ritum, Pgae apud mar iores vigi uit, et venustam in oras novitat&m, interrogatus ab Augusto,

plas saltationi eontulisset, respondit αυλῶν συρίγγων τ' ἐνοπην μαδόν τ ἀνθρώπων.

542쪽

τὰ δραμα συντελουντα, κινούμενον δε λογον λλως κίνησιν καὶ μάταιον ουδενδ αιτῶ νου προςόντος, ων δε ανθρώπων τοῖς περὶ τὰ πρῆγμα γοητευομένων, σθητι Σηρικῖ και προς υπείτ ευπρεπει, αυλτ τε και τερετινα- σι και τ των ρδόντων θυφωνία, οἷς κοσμεισθα μη δἐνον τὼ του ὀρχηστο πρῆγμα ὁ τότε κατὰ τον ερωναευδοκιμων ὀρχηστὴς υκ σύνετος, ως φασιν, αλλ ει καί τις λλος εν τε στορίας μνήμy κά κινήσεως κάλλει 10 διενεγκών ἐδεήθη του ημητρίου ευγνωμονεστάτην, ἶμαι, την δεησιν, ἰδεῖν ρχούμενον, πειτα κατηγορεῖναυτου, και Τrέσχετό γε νε αυλοῖ και νάτον ἐπιδείξασθαι αυτρο και υτως ποίησεν συχίαν γαρ τοῖς τε κτυπουσι καὶ τοῖς υλουσι και υττ παραγγείλας τω

τοι γινομένοις τουτον επαινον ποδοῖναι τον μέγιστον

543쪽

174 AOYAIANOYφθέγξατο, Ἀκούω, ανθρωπε, α ποιεῖς, υτ ορῶ μόνον, αλλά μοι δοκεις ταις χερσι αυτάῖς λαλεῖν. 64 64. αε δε κατὰ τον Νέρωνα ἐσμεν φ λόγω βου- λομαι καὶ βαρβάρου νωδ το - του -ου ρτηστου γενόμενον εἰπεiν, περ μέγιστος παινος ρἈστικῆς -- ονοιτ απι των γαρ εκ ου Πδντου βαρβάρων βασιλικὁς τις ανθρωπος κατά τι χρέος κω ώς ον έρωνα θεειομετὰ των αλλων τον ὀρχηστὴν κεινον ουτως σαφῶς ὀρχούμενον, ς καίτοι, επακούοντα τω ψδομένων - ὴμιέλλην γαρ τις, σύγχανε - συνιῶναι πάντων. καὶ δ 10 απιών ' ἐς την οἰκείαν του Νέρωνος δεξιουμένου και τι βούλοιτο αιτεῖν κελεύοντος και δώσειν υπισχνουμένου, Toν ὀρχηστήν, φη, δοις τα μέγιστα ευφρανεις του δεωρωνος ερομένου, ναν σοι χρήσιμος γένοιτο εκεῖ Προς- οἰκους, φη, βαρβάροις χω, οὐχ ὁμογλώττους, και ερμη 15 νέων ου ρδιον ευπορεῖν προς αυτ ς' ην υν τινος δέωμαι, διανεύων υτος καστά μοι ερμηνεύσει τοσου- τον αρα καθίκετο αυτου η μέμησις της ὀρχήσεως πί -

65 μύς τε και σαφὴς φανάχα 5. δε πλείστη διατριβὴ και ὁ σκοπὰς της ὀρχηστικῆς φυπόκρισίς ἐστιν, ὼς φην, ο

κατὰ τ αυτ και τοι ἡ τορσιν ἐπιτηδευομένη, και μάλιστα τοῖς τὰς καλουμένας ταυτας μελέτας διεξιουσιν άIδε γὰρ και εὐεκείνοις μῶλλον παινουμένη φ ἐοικέναι τοις ποκειμένοις προςώποις και μὴ ἀπφθὰ εἶναι τὰ λεγόμενα των εἰςαγομένων ἀριστέων η τυραννοκτόνων η 5 πενήτων η γεωργῶν, αλλ' εὐεκά-φ τούτων, ἴδιον καὶτ εξαίρετον δείκνυσθαιl. 66 66. Ἐθέλω γουν σοι και αλλου βαρβdeo siῆσιν ἐπιτούτοις ειπεω ἰδών γὰρ πέντε πρὁςωπα φ ὀρχηστῆ

544쪽

175 παρεσκευασμένα - τοσούτων γα μερῶν τὰ δραμα ην - ἐζήτει να κῶν τον ὀρχηστήν, τίνες ι ὀρχησόμενοι και

5 Eλελήθεις δ βέλτιστε, φη, σῶμα μεν τουτο εν, πολλὰς δε τας ψυχὰς χων. I. ταυτα μεν ὁ βάρβαρος ου 6Iἀπεικότως δε και ι ταλιῶται τον ὀρχηστὴν παντόμιμον καλοῖσιν, αὐτου δρωμένου σχεδόν καλὴ γαρ ὴ ποιητικὴ παραίνεσις κείνη τό, , ἁ παῖ, ποντίου θηρὁ πετραίου 10 νόον ἴσχων πάσαις πολίεσσιν μέλει, ε και φ ὀρχηστῆαναγκαία και δει προςφυντα τοι πράγμασι συνοικειουνεαυτον κουστο τῶν δρωμένων. ὁ δε ολον θη και πάθη δείξειν και ποκρινεῖσθαι η ρχησις ἐπαγγέλλεται νυν με ἐρῶντα, νυν ὁ ὀργιζόμενόν τινα εἰςάγουσα, και αλ- 15 λον μεμηνότα και αλλον λελυπημένον, και παντα ταυταμεμετρημένως τὀ οὐ παραδοξότατον, της αυτης μέ

ρος αρτι μεν Ἀθάμας μεμηνώς, αρτι δε γνῶ φοβουμένη

δείκνυται, και αλλοτε Ἀτρεις ὁ αυτός, και μετὰ μικρῖν Θυέστης, εἶτα Αἴγισθος Ἀερόπη και αὐτα πάντα 20 ει ανθρωπός ἐστι. 68. τὰ μεν ιν αλλα θεώματα και ηακούσματα ενδ εκάστου εργο την επίδειξιν ἐχει- η γὰρ

νήμασι τὰ δόμενα δείξειν πι

545쪽

aυλός εστιν η κιθάρα η διὰ φωνης μελωδία η τραγικὴ δραματουργία κωμικὴ γελωτοποιία ὁ ε ὀρχηστὴς τὰ

πάντα χει ξυλλαβών, και νεστι ποικίλην και παμμιγητην παρασκευὴν αυτου ἰδέῖν, αὐλόν, σύριγγα, ποδῶν κτίσπον, κυμβύλου ψόφον, ποκριτο εὐφορίαν, Ἀδόν- 69 των ὁμοφωνίαν. 49. τι δἐ τὰ μεν λλα θατερου ων εὐ

εν τῆ ὀρχήσει αμφότερα συμμέμικται και γὰρ διανοίας ἐπίδειξιν τὰ γινόμενα χει και σωματικῆς σκήσεως ἐνέργειαν το ὁ μέγιστον ή σοφία των δρωμένων 10 και ηδἐ ἐξω λόγου εσβῶναξ γοῖν ὁ Μυτιληναiος, ανῆ καλὰς και γαθός, χειροσόφοις τους ὀρχηστὰς ἀπεκάλει και μι επὶ την θέαν αὐτῶν ς βελτίων ἀναστρέφωναπὰ του θεάτρου ιμοκράτης ὁ ὁ διδάσκαλος αιτουιδών ποτε π&ξ, υκ ἐξεπίτηδες ἐπιστάς, ὀρχηστὴν τὰ ιβ GUTO ποιουντο, Ιου με, φη, θεάματος ή προς φιλο-70 σοφίαν,ιδῶς ἀπεστέρηκεν. 40 ε δ εστιν ἀληθῆ α περὶ

ψυχῆς ὁ Πλουτων λέγει, τὰ τρία μέρη αυτῆς καλῶς ὁ ὀρχηστῆς θείκνυσι, το θυμικόν, ταν ὀργιζόμενον επιδεικνυηται, τὰ ἐπιειμητικόν, ταν ἐρῶντας ποκρίνηται, οτ λογιστικόν, ἰταν καστα τῶν παθῶν χαλιναγωγὴ

0. 17. α περὶ ψυχης ὁ Πλά

546쪽

177 τουτο μέν γε εν παντι μέρει της ὀρχήσεως καθάπερ

αφῆ εν ταις αἰσθήσεσι κατέσπαρται κάλλους δἐ προνοων και η εν τοις ὀρχήμασιν ευμορφίας, τί αλλο η το τουωριστοτέλους παληθεύει, το κάλλος παινοῖντο και μέρος τι ηγουμένου τἀγαθ ο και τουτο εἶναι ηκουσα δέ τινος και περιττότερόν τι νεανιευομένου ni της τωνορχηστικῶν προς υπείων σιωπης, ὁτι αυτ και Πυθαγορικόν τι δόγμα αἰνίττεται. 1. τι δἐ τωνάλλων πιτηδευμάτων των με το τερπνόν των ε το χρήσιμον

10 πισχνουμένων, μόν ὴ ρχησις αμφω χει και πολυ γετο χρήσιμον φελιμώτερον, σφ μετὰ του τερπνου γίνεται. πόστ γαρ τουτο διον ὁρῶν η πυκτεύοντα νεανίσκους και αγματι ρεγένους και παλαίοντα αλλους ἐν κόνει, ου η ρχησις πολλάκις ἀσφαλέστερον δμα και

15 ευμορφότερον και τερπνότερον επιδείκνυται. TV μενουν γε σύντονον κίνησιν της ρVστικης και στροφὰς αυτῆς και περιαγωγὰς καὶ πηδήματα και πτιασμους τοις

με αλλοις τερπνὰ εἶναι συμβέβqκεν ὁρῶσι τοῖς δε νερ-

γιστικον.

ρηγητον οντα - ἐνίων δε τηrώμενοι ρυπαίνουσι τ μακάριον, οιόν εὐγενείας, εὐrεκνίας κάλλους. b. μέρος τι ηγουμένου τἀγαθοῖ καὶ Οὐτο εἰναι. Solst voti nach dei oben angessit,i te Stellei stat μέρος τρίτον u

μετὰ σιωπῆς πάνθ' μῖνι, φανή ζω, σαφέστερον η οἱ τὰ τῶν λόγων τέχνας ἔπαγγελ

547쪽

178 AOYMANOYγοῖσι αυτ,ῖς γιεινότατα γυμνασίων γα το κάλλιστόν τε δμα καὶ ιρυθμότατον τουτ φαίην ν ἔγωγε εἶναι, μαλάττον με το σῶμα καὶ κοπτον καὶ κουφίζον καὶ - χερες εἶναι προς μεταβολὴν διδάσκον ἰσχύν τε Ου μικρὰντ περιποιον τοῖς σώμασι. I2. πῶς ουν ου παναρμόνιόν 5

δε και το σῶμα, τέρπουσα δε τους ορῶντας διδάσκουσα δε πολλὰ τῶν πύλαι υα αδλοις και κυμβδλοις και μελῶν ρυθμία και κηλήσει διά τε ὀφθαλμῶν και κοῆς εἴτουν φωνῆς ευμοιρίαν ζητεις που αν ἀλλαχόθι εἶροις, ο ποιον πολυφωνότερον κουσμα η εμμελέστερον εἴτε aυλου και σύριγγος το λιγυρώτερον, λις καὶ τούτων οὀρχήσει ἀπολαυσα σοι νεύρεστιν. εῶ λέγειν, ὼς ἀμείνωντο γος μιλῶν τῆ τοιαύτη θέα γενήσy, ταν ὁρει το θέατρον μισου μεν τὰ κακῶς γινδμενα, επιδακρυον 5 δε τοις δικουμένοις, και λως τὰ γη τῶν πώντων παι-78 δαγωγοῖν. 3. δέ ἐστι μάλιστα εγιι τῶν ὀρχηστῶν ἐπαινέσαι, τοῖτο δ ερῶ τὰ γὰρ ἰσχύν τε δμα και υγρότητα τῶν μελῶν ἐπιτηδευειν μοίως παρήδοξον ειναί μοι δοκεῖος εἴ τις εν τ υτρο καὶ ιρακλέους τ καρτερὴν καὶ 20

nolo χρὴ εἶναι τον αριστον ὀρχηστὴν εν τε ψυχὴ καὶ σώματι κοίτοι της ἐν φυχῆς προεῖπον τὰ πλεῖστα μν - μονικόν τε γὰρ καὶ ιφυῆ καὶ ξυνοῖν καὶ δειν πινοῆ- 25σαι καὶ καιρου μάλιστα ἐστοχάσθαι φημὶ δεῖν χυτόν,ετι δἐ καὶ κριτικόν τε ποιημάτων καὶ σμάτων καὶ με-

27. ποιημάτων καὶ ισμά -

548쪽

λῶν των ρέστων διαγνωοτικὸν καὶ των κακῶς πεποιη

μένων ἐλεγκτικόν. 75. τὰ δε σῶμα κατὰ τω Πολυκλεί- βτου κανόνα ὁ επιδείξειν μοι δοκῶ μητε γαρ φηλὴς αγαν ἐουτω καὶ πέρα του μετρίου πιμήκης μήτε ταπει- νὰς καὶ ναννώδης την φύσιν ἀα εμμετρος κριβῶς, ουτε πολύσαρκος - ἀμήχανον γάρ - ουτ λεπτὼς ες περβολήν - σκελετῶδες τουτ καὶ νεκρικόν. 76. ἐθέλω γοῖ 76

σθαι βοὰς ειπεῖν οἱ γὰρ ἈντιοχUῖς ειφυεστατη πόλις 1 και ρχησιν μάλιστα πρεσβευουσα υτως πιτηρεῖ των λεγομένων καὶ των γινομένων καστα, ως μηδένα μηδἐναυτῶν διαλανθ άνειν μικρου μεν γὰρ ὀρχηστου εἰςελθόντος καὶ τον Ἀκτορα ὀρχουμένου μι φωνηὶ πάντες ἀνεβόησαν, Συ Ἀστυάναξ, Ἀτωρ δε που αλλοτε δέ ποτε 15 μηκίστου τι νὼς σι ἐρ- μέτρων ὀρχεῖσθαι τον Καπανέα ἐπιχειριῶντος καὶ προςβάλλειν τοις ζβαίων τείχεσιν, Ἐπέρβηγι, φησαν, ὁ τειχος ουδέν σοι δει κλίμακος. καὶ αἱ του παχέος ὁ καὶ πιμελους ὀρχηστοι πηδῶν μεγάλα πειρωμένου, Αεόμεθα, φησαν, πεφεῖσθαι η θυ-20 μέλης. 4 ὁ ἐναντίον φ πάνυ λεπτφ πεβόησαν, Κα-

b. εμμετρος κριβῶς. S.

2 de nisi conscr. e. 19.

6 ἀμηχανον γάρ, es lassi

549쪽

μνήσθην, αλλ' ς ὁ γ δτι και δημοι ὁλοι μεγάλην σπουδὴν ἐποιήσαντο επὶ τῆ ὀρχηστικῆ, ς και ρυθμίζειν τὰ καλὰ και τὰ αισχρὰ αυτῆς δύνασθαι. 7. ευκίνητος ἐ

το μετὰ Ουτ πάντως ἐ στω και το σῶμα λελυμένος τε αμα και συμ7πεπηγώς, ς λογίζεσθαί τε πη καιρὰς καιτ συνεστάναι καρτερῶς, ει τούτου δέοι. 78. τι δε υκ ἀπήλλακται ρχησις και της ἐναγωνίου χειρονομίας, αλλὰ μετεχει και των Ἐρμοῖ και Πολυδευκους και πιρακλέους εν γλήσει καλῶν, δοις αν κάστ τῶν μιμήσεων επι 10σχών. modύτφ μεν ιν τὰ δι' ομμάτων φαινόμενα,ιστότερα εἰναι τῶν των δοκῶ ὀρχήσει δἐ και τὰ των και ὀφθαλμῶν πρόςεστιν. 9 79. -υτω ὁ θέλγει ρχησις, πε αν ἐρῶν τις εις το θέατρον παρέλθοι, σωφρονίσθη ἰδὼν ὁσα ερωτος κακὰ 15 τέλη και λύπη ἐχόμενος ξέρχεται του θεάτρου φαι-ορύτερος ςπερ τι φάρμωκον ληθεδανὴν και κατὰ τον ποιητὴν Γ πενθές τε και χολον πιών. σημειον ὁ τῆς

3. ρυθμίζει, τὰ καλά in

77. 5. το σῶμα λελυμένος τε ἄμα καὶ συμπεπηγώς, ῶς

78. S. τος ἐναγωνίου χει -

nisi con Ser. c. b.

79 14 αν ἐρῶν τις - παρέλθοι. S. Eu de hist conser. e. 5.17 ῶς περ τι φάρμακον κατὰ τον ποιητην ηαενθές - πιών. Homer Odyss. IV. 220.221.

αυτίκ' αν εἰς οἶνον βάλε Helena)φάρμακονι ἔνθεν ἔπινον νηπενθές τ' ἄχολόν τε, κακῶν ἐπίληθον απάντων. 18. της προς τὰ γινόμενα

550쪽

προς τὰ γινωσα οἰκειότητος καὶ του γνωρίζειν 'καστον των ὁρώντων τὰ δεικνύμενα, δακρύειν πολλάκις τους θεατάς, πόταν τι οἰκτρὰν καὶ ἐλεεινὰ φαίνηται η μέν γε Βακχικὴ ορχησις εὐγωνία μάλιστα και εν Πόντφ σπου- δαζομένη, καίτοι σατυρικὴ ουσα, υτω κεχείρωται τους ανθρώπους τους κεῖ, κατὰ τον τεταγμένον εκαστοι καιρὰν πάντων πιλαθόμενοι - λλων κάθηνται δι' ημέρας στῆνας και κορύβαντας και σατύρους και βουκόλους ὁρῶντες και ὀρχοῖνταί γε τam o ευγενέ-aτοι 10 και πρωτεύοντες εὐεκάστη των πόλεων ουχ πως αἰδούμενοι, αλλὰ και μέγα φρονουντες επὶ τ πράγματι μῶλ- λον περ εα ευγενείαις και λειτουργίαις και ἀξιώμασι

προγονικῶς.

80. Ἐπει δε τὰς ἀρετὰς φην τὰς ὀρχηστικάς, κουε 015 και τὰς κακιας αυτῶν τὰς μεν ουν εν σώματι ἐδη δειξα, τὰς ὁ της διανοίας Ουτως ἐπιτηρεῖν οἶμαι δύναιο αν αὐλοὶ γὰρ αυτῶν α' ἀμα9ίας - ἀμήχανον γὰρ απαντας εἰναι σοφούς - καὶ σολοικίας δεινὰς ἐν τῆ ὀρχήσει ἐπιδείκνυνται, οἱ μεν λογα κινούμενοι και μηδέν, ς2 φασι, προς τὴν χορδήπι τερα μεν γὰρ ὁ πους, τερα δ' ὁ υθμος λέγει. ι δἐ ευρυθμα μέν, τὰ πράγματα ἐμετάχρονα η πρόχρονα, οἷο εγώ ποτε ἰδών μέμνημαι τὰς γὰρ υ ιδ γονὰς ὀρχούμενής τις και τὴν του Κρόνου

κράτης, οὐδεν φαυλότερος αυτῶν,ος ἐκεκράγει προς παντας υχοπως μη πάντα, αλλὰ μηδ' ολως ε/δέναι τι η τοῖro μόνον, ὁτι υκ

19. μηδέν - προς την χορ δήν. οὐδεν προς χορδην Ἀ