장음표시 사용
511쪽
συνήθεις διατριβὰς πανάξομεν, πριν λάθης τελέως ταὼ
τοις με του λωτου γευσαμενοι και τῶν Σειρήνων κου-
σασιν λεθρος ην της τε ἐδωδης καὶ της κροάσεως του- i5πιτίμιον, μοι δε προς φ την δονὴν παρὰ πολλὴ δίω πεφυκεναι και τὰ τέλος γαθὴν ἀποβεβηκεν ο γὰρ εις λήγην τῶν οἴκοι οὐδ' εις ἀγνωσίαν τῶν κατ' εματτὰν σιεριίσταμαι, λχ εἰ χρὴ μηδεν ὀκνήσαντα ιπεῖν, μακρφαινDτώτερος και τῶν ν φ ἱρο διορατικώτερος εκ O 20 θεάτρου σοι πανελήλυθα. ,ἀλλον δε- του μηροι
ῶν κυνῶν μάλα υλακτικονής δο- κει καὶ κάρπαθον ἀνορυξας. 11. πλην τό γε παράδει
512쪽
οὐδ αισχυνν ἐπ αυτοις, αλλὰ και σεμνυνομεν εοικας. το γουν δεινότατον τουτ εστιν, τι μηδε ἰάσεώς τιναὴμῖν ποταίνεις ἐλπίδα ἐπαινεῖν τολμῶν τὰ ντως αισχρὰ και κατάπτυστα.5. . - Εἰπε μοι, Ἀρατων, ταυτ δε και περὶ ὀρχήσεως και των ν φ θεου φθινομενων, δών πολλά- 10 κις αὐτός, πιτιμῆς, η ἀπε--ος ων του θεάματος μως αισχρὴ αυτ και κατάπτυστον, ως φής, νομίζεις εἰ μεν
γαρ εἶδες, ἐξ ἴσου μῖν και συ γεγενησαι - δε μή, ορα μὴ λογος η ἐπιτίμησις ειναί σου δύο και θρασεῖα κα
15 PAT 'Tτι γαρ τουτό μοι λοιπὰ ἰν, ἐν βαθεῖ τούτω τ πώγωνι καὶ πολι τῆ ὀμν καθῆσθαι μέσον
ἀναπετάσας τους φθαλμούς, εο ὶδ ως οὐκ ἀνάσχοιο
19. ὀλέθρο τινὶ ἀνθρώπ φmie de nisi escr Alex. e. l. Ioλεθροι ἐκεῖνοι Παφλαγόνες . . Pseudol. e. 18. παραδους αυτον
22. Οὐκ ἀνάσχοιο αν μηουχί . . . καταλαμβώνων μ' o bei Infinitivρ uni Participien
513쪽
αν- ουχὶ προ των αλλων θέαν εὐεπιτηδειο καταλαμβάνων, γε και φει κριβῶς και ἀκούσy παντα. APAT. - Πρασιν ἄρα ἱκοίμην, εἴ τι τοιοLToν ἀνασχοίμ ν ποτέ, σι αν δασύς τε εἴη τα σκέλη και το γένειον γερούτιλτος ' ς νῖν γε και σε δη λεῶ τελέως οήμὶ εκβεβακχε μένον. 6. A . ούλει οὐν ἀφέμενος β εταιρε, των βλασφημιῶν τούτων κουσα μου τι περ ὀρχήσεως λέγοντος καιτων ε aDr καλῶν, και ου τερπνὴ μόνον, αλλὰ καιωφέλιμος ἐστι τοι θεωμένοις, και σα παιδευε κa 10oσα διδύσκει και ς ρυθμίζει των ὁρώντων τὰς ψυχὰς καλλίστοις θεά/ωσιν ἐγγυμνάζουσα και ἀρίστοις ἀκούσμασιν ἐνδιατρίβουσα και κοινόν τι ψυχῆς καὶ σώματος κάλλος ἐπιδεικνυμένη το γαρ μετὰ μουσικῆς καὶ ε θμου ταῖτα πὰντα ποιεῖν, ου ψόγος α αυτῆς, αλλ' παινος ομαλλον ν R. KO T. μοι μεν ου πάνυ σχολὴ μεμηνότος αν- θρώπου ἀκροβσγαι την νόσον τον αυτο επαινουντος' ob δἐ εἰ βούλει λῆρόν τινα κατασκεδάσαι μου, τοιμος φιλικὴν ταίτυν λειτουργίαν ποστῆναι καὶ παρασχειν τὰ θdca, καὶ ἄνευ κζρου παρακούειν τῶν φαύλων υνύμενος.
ῶςτε δ σιωπήσομαί σοι, καὶ λέγε πόσα ἐθέλεις ώς
514쪽
τὰ λεχθησόμενα. καὶ πρῶτον γε κειν πάνυ ὐγνοηκέναι μοι δοκεῖς, ου νεώτερον το της ὀρχήσεως πιτήδευμα τοιτ εστιν οὐδε χθε καὶ ρτην ἀρξάμενον, οιον κατὰ τοῖς προ/rύτορας μῶν η τοίς κείνων, αλλ' ο γε τἀ- ληθέστατα ορχήσεως πέρι γενεαλογουντες αμ τ πρ Ayγενέσει των λων ναῖεν α σοι καὶ ρWσιν ναφῖναι ψἀρχαίφ κείνφ Ἐρωτι συναναφανεισαμ ὴ γοῖ χορεία τῶν στερων καὶ προς τοις πλονεῖς τῶν πλανήτων
συμπλοκὴ καὶ τρυθμος υτῶν κοινωνία και ευτaκτος
10 αρμονία ἐς πρωτογόνου ὀρχήσεως δείγματα εστι κατολόγον δε αυξανομένη καὶ της προς το βέλτιον εἰ προς-
θήκης τυγχάνουσα νυν εοικεν ς το ἀκρόTατον ἀποτετελέσθαι και γεγενησθαι ποικίλον τι καὶ παναρμόνιον καὶ πολύμουσον γαθ4ν.
15 S. Πρῶτον δέ φασι μαν ησθεῖσαν τῆ τέχνη εν Θωρυγί με τοι Κορύβαντας, εν Κρήτη δε τοῖς Κουρῆτας
ὀρχεiσθαι κελευσαι και ου τὰ μέτρια νατο της τέχνης αυτῶν, ο γε περιορχούμενοι διεσώσαντο αυτ τον τα,
ῶςr καὶ σῶστρα εἰκότως ν ὁ ε ς ὀφείλειν μολογοίη
515쪽
Θεόν τι και πολεμικόν μετὰ ὁ Κρητῶν ι κράτιστοι ἐνεργῶς ἐπιτηδεισαντες αυτ αριστοι ὀρχησται ἐγένοντο, Ουνοι διωται μόνον, αλλὰ και ι βασιλικώτεροι και πρω- τετειν ἀξιοῖντες. ὁ οὐ ' μηρος το Μηριόνην ου αι- σχῖναι βουλόμενος, αλλὰ κοσμῆσαι, δρος στῆν προςειπε, και ουτως ρα πῶσιν πίσημος η και γνώριμος επὶτyἈρχηστικῆ, ςτε Ουχ-PEλλ ες μόνον ταυτα πίσταντο
κουφότητα και ευρυθμίαν, ην ξ ὀρχήσεως ἐκέκτητο νη- θοὶ δέ πως ὁ τὰ πη Μηριόνη, τύχα κέν σε και ὀρχηστήν περ εδντα
εγχος μὰν κατέπαυσε. και μως ου κατέπαυσεν αυτόν τε γαρ σκημένος εν
516쪽
του τοιγαρον τὴν γλιον τέως ἀνάλωτον υσαν Ἀκείνου ορχηστικὴ καθειλε και εἰς δαφος κατέήριψε. 10. Αακεδαιμόνιοι μεν ριστοι Ἐλλήνων εἶναι δ o 10 κοιντες παρὰ Πολυδευκους και Κάστορος καρυατίζειν μαθόντες - ὀρχήσεως ὁ και τουτο εἶδος εν Καρύαις της
Αακωνικῆς διδασκόμενον - παντα μετὰ Μουσῶν ποι - ουσιν χρι του πολεμεῖν προς αὐλὰν και ρυθμὴν και ευ- 10 τακτον εμβασιν Ου ποδός κα το πρῶτον σύνθημα Αακεδαιμονίοις προς τὴν μάχην ὁ αυλὰς ἐνδίδωσι τοιγαρ- ου και ἐκράτουν πάντων μουσικῆς ἐτοῖς και αρυθμίας γουμένης ἴδοις δ αν νυν τι και τους ἐφήβους αυτῶν ου μεῖον ὀρχεῖσθαι η πλομαχεῖν μανθάνοντας
15 ταν γὰρ ἀκροχειρισάμενοι, και παισαντες και παισθε -
σιακή τις εἰναι δοκει, πιεικεστ
ραχυσα τῆς αρχαίας. εχουσι γαροι ὀρχουμενο θυρσους ἀντὶ δοράτων, προίενται δ' ἐπ' αλλήλους καὶ νάρθηκας καὶ λαμπάδας τε - ρουσιν ' ποῖ ταί τε α περὶ τον Αιόνυσον καὶ τὰ περι του - δούς, ἔτι δε τὰ περὶ τον Πενθέα. lebe eine Affen-πυδ Qq gl. Pisc.
518쪽
πάνυ εικὴς ν ὀρχήσει χαίρειν βρούς τε οντας και ναάσ ευδαιμονία διατρίβοντας. ὁ γοῖν ομηρος τουxo aυ- τῶν μάλιστα θατμώζοντα πεποίηκε τον 'Oδυσσέα και τὰς μαρμαρυγὰς των ποδῶν θεώμενον. 14. ε κέν γε Θεσσαλί τοσουτον ἐπέδωκε της ὀρ- 14 10 χηστικῆς ὴ σκησις, τοι προστάτας και προαγω - νιστὰς αυτῶν προορχηστῆρας ἐκάλουW και δηλουσι τουτοαὶ τῶν ανδριάντων ἐπιγραφαί, ους τοις ἀριστευσασιν ἀνίστασαν Προυκρινε γύρ, φησί, προορχζστῆρα α πόλις.
και αὐθις, Εἰλατίωνι τὰν εικόνα ὁ ἀμος ευ ὀρχησαμένο
15. G λεγειν, ὁτι τελετὴν οὐδἐ μίαν ἀρχαίαν εστιν 15 εἱρεῖν νευ ὀρχήσεως, ρφέως δηλαδὴ και Μουσαίου, τῶν ἡτε ρίστων ὀρχηστῶν, καταστησαμένων αὐτάς, ῶς
519쪽
σιν, τι τους ξαγορεύοντας τὰ μυστήρια ξορχεισθαι 16 λέγουσιν πολλol. 16. ἐν λω δέ γε υδ α θυσίαιανε ορχήσεως, ἀλλα σιν ταύτy και σὰ μονσικῆς γένοντο παίδων χοροὶ συνελθόντες υσι αυλ και κιθύραο μεν εχόρευον, πωρχοῖντο δε ι αριστοι προκριθέντες ε αυτῶν. τὰ γοῖν τοῖς χοροῖς γραφόμενα τούτοις ἔσματα πορχήματα ἐκαλεῖτο και ἐμπέπληστο των τοtούτων
17 17. Καὶ τί σοι τους Ἐλληνας λέγω, που και Ἱνδοὶ πειδὰν νωθεν ἀναστάντες προςεύχωνται τον πιλιον, 10
Ουχ ςπερ μεῖς τὴν χεῖρα κίσαντες γοίμεθα εντελῆ μῶν εἶναι τὴν εὐχ , ἀλλ' κεῖνοι προς τὴν ἀνατολὴν
στάντες ὀρχήσει τον πιλιον σπάζονται σχηματίζοντες εαυτοῖς σιc0πῆ α μιμούμενοι τὴν χορείαν του θεοῖ και
καὶ ἐχρῶντο τοι σχήμασι σημείοις μόνον των ἐδομένων - ωθεν
beat siclitigi. gl. c. 19. Fugit. c. I 3. σχ Ρατίζουσι - καὶ μετακοσμουσιν αὐτους εἶ μαλα εἰκότως.
520쪽
τοῖτό ἐστιν γνδῶν καὶ ιχ καὶ χοροὶ καὶ θυσία διὰ καὶ
τούτοις λεοῖνται τον θεὰν δις καὶ ρχομένης καὶ δυομέ-νζς της μέρας 18 Aιθίοπες δέ γε καὶ πολεμοῖντε 18σιν ὀρχήσει αυτ δρῶσι, καὶ οὐκ αν νείη το βέλος Αι- θίος ἀνὴρ φελῶν της κεφαλης - ταυτη γαρ αντὶ φαρέτρας χρῶνται περιθέοντες αυτῆ ἀκτιν δὴν τα βέλη - εἰ μὴ πρότερον ορχήσαιτο καὶ τ σχήματι ἀπειλήσειε
καὶ προεκφοβήσειε τῶν ὀρχήσει τον πολέμιον. 19. ξιο 19 δέ, νεε τ ν νδικὴν καὶ την ιθιοπίαν διεξεληλύθαμεν,10 καὶ ς την γείτονα αυτῶν Αἴγυπτον καταβηναι φ όγω δοκεῖ γάρ μοι ὁ παλαιὰς μυθος καὶ Πρωτέα τον Αἰγυπτιον οὐκ αλλωτι η ὀρχηστήν τινα γενέσθαι λέγειν, μιμητικὰ ανθρωπον καὶ προς πάντα σχηματίζεσθαι καὶ μεταβάλλεσθαι δυναμενον, ς καὶ δατος γρότητα μι- 15 μόχθαι καὶ πυρὰς ξύτητα εν ῆ της κινήσεως σφοδρότητι καὶ λέοντος αγριότητα καὶ παρδύλεως θυμὼν καὶ δένδρου δόνημα, καὶ λως ο τι καὶ θελήσειεν ὁ δἐ μυ- θος παραλαβὼν προς το παραδοξότερον την φύσιν αυτου διηγήσατο, ς γινομένου ταυτα περ μιμεῖτο οσι ερ δὴ
20 καὶ τοι νυν ὀρχουμένοις πρόςεστιν ἴδοις δ' ν υναυτοῖς προ τον καιρὰν διαλλαττομένους κέως καὶ αυ- τὰν μιμουμενον τον Πρωτέα εἰκάζειν δε χρὴ καὶ την φαουσαν την ς μυρίας μορφα μεταβαλλομένζ τοιαίτην τινὰ νθρωπον αὐτου μύθου παραδεδόσθαι.