Ausgewählte schriften des Lucian

81쪽

Πήλιον εἰνοσίφυλλον.ορρς πως αδίως ἄμα και ποιητικῶς ἐξειργάσμεθα φέρ'

πόθεν γάρ, ε πῶς γάρ, λπου

5. 21. πω μὲν γὰρ των

82쪽

τῶν ἀρκττων τα ἐπὶ τάδε του ' στρου μόνον, κἀκε7θεν Κρητη υ πάνυ σαφῶς μετακινητέα μῖν, ω πορθμεν, και η ἴτη, ς εοικεν, εὶμ ὁ Πορνασσος ἐπὶ πῶσιν. P. Oυτω ποιῶμεν. ρ μόνον η λεπτότερον ὐεξεργασώμεθα τ εργον ἀπομηκυναντες πέρ του πιθανοῖ, εὶτα συγκατaωιφέντες - πικρας της μηρον οἰκοδομῆς πειραθῶμεν ξυντριβέντες τῶν κρaνέων. Μ Θόωει Ἀσφαλῶς ξει παντα μετατίθει την Οἴτην ἐπικυλινδέσθω ὁ Παρνασσός. δου δή, πάνειμι 10 αυθες ε εχει πάντα πῶ ανέβαινε ὁ και συ. P. Oρεξον, ω ' μῆ, την χειρα ' υ γαρ επὶ μικράν με ταυτην μηχανην ναβιβάζεις. Em H γε και ἰδεῖν θέλεις, ω λήρων, areana' ου ενι δε αμφω aι σφαλη καὶ φιλοθεάμονα εἶν&ι αλλ' i5 ἔχου μου της δεξιας και νείδου μ κατὰ του λισθηρου τεῖν - γε ἀνελήλυθας και σύ επείπερ δε δικόρυμβος ὁ Παρνασσός ἐστι, μίαν κάτερος κραν ἀπολοβόμενος καθεζώμεθα συ δέ μοι ὁ εν κυκλω περιβλέπων

20 AE P. ρῶ γην πολλην και λίμνην τινὰ μεγάλην 6

84쪽

σοι και ξυδερκεστατόν σε εν βραχε αποφανῶ ναρ Ομήρου τινὰ και προς τουτο ἐμφθ λαβών, καπειδὰν ει πω ταμη, μέμνησο μηκέτι ψμβλυ -τειν, ἀλλα σαφῶς πάν-

τα ραν.

r. 20. μως δέ, ' ἐθελήσητε ἀκοῖσαί μου λεγουσης, οὐ ῶπολ δικαιότερα ταύτης ἐρεῖν

4. μέμνησο μηκέτι - -

Ἐπεὶ δὲ ν ς ὼ 'Aνήχαρσι, καὶ τηνἀλλην Ἐλλάδα ἐπελευσεσθαι μέ - μνησο, ην ποτε κω ἐς Αακεδαίμονα ελθθς, μη πιατ α 4 λείσα ι μηδὲ ἐκείνων μηδὲ οἴεσθαι

85쪽

μικρος τότε κατελάμβανεν. ἐπεὶ γὰρ ρξατο δειν υπάνυ ἴσιόν τινα δην τοι πλέοτσιν, ς ὁ Ποσειδῶν συνηγαγε τὰς νεφέλας καὶ σάραξε τον πόντον ἄσπερ τορυνην τινὰ ἐμβαλων την τρίαιναν καὶ πάσας τὰς μέλας ρόθυνε καὶ ἄλλα πολλά, κυκῶν την Θάλ-ων πο των ἐπων, βχειμὼν ἄφνω καὶ γνόφος εμπεσὼν λίγου δεῖν περιέτρεφενημῖν την ναυ τε περ καὶ ναυτιάσας κεῖνος ἀπήμεσε των αφφδιῶν τὰς πολλο αυτὴ Σκυλλη καὶ λαρυβδει καὶ

κροτουσι δ' υτο ι Ἐλληνες, τι τον ταυρον ἀράμενος φέρει διὰ του σταδίου μέσον. 16 P. Ἀαι πόσου δικαιότερον αν ἐμέ, ω Ἐρμῆ, ἐπαινοῖεν, ς νεόν σοι το Μίλωνα με Ἀλίγον ξυλλαβῶνενθήσομαι ς το σκαφίδιον, πόταν κ προς γῆς πο

οἰμώξεται Ἀμῖν ὁ λαδη μεμνημένος τῶν στεφάνων -- των καὶ του κρότου νυν ὁ μέγα φρονεῖ θαυμάζόμενος

86쪽

Olum is per Massium inmagua esse Milo dicitur, quum humeris a tinerti bovem visum.

e i. in ad solst Vsi de lapsu in salui. e. . ova ὁ ως θεοῖς, ἀλοου δ' ἀνθρώποις δεξιοῖς πρέπον. De

ἔκείνης, αμ λ ωυ δ' ἔμολαυτης ποιοῖνται λόγον. de domo e. 15.φ'μ γαρ υν καὶ γυναιξὶ καλαῖς Ουχ πως συλλαμβάνειν ἐς το εὐμορφότερον, αλλὰ καὶ ἐναντι-

87쪽

πλουτον και του θησαυρους και σος ἄσημος χρυσός 5 ἐστιν μῖν και την ἄλλην πολυτελειαν, δειπέ μοι, τίνα ηγῆ των πάντων ἀνθ ρώπων ευδαιμονέστατον εἶναι.

88쪽

ροπι φιλόμαντις δε ὁ ἀνη ἐκτόπως. P. Ἐκεῖνο γάρ στιν Ἀρισός, το λαμπρὸν ο

παρα τῶν κaταπλεόντων ε κύστου κλέγων.

XXI. 2. τὰ δὲ νδοθεν ἔλεγχος ακριβης. XX. 2. κόνις πάντα καὶ λῆρος πτή de ineri ede coitiluetis c. 28 κίνδυνος υ μικρός. e. r. 5. μανία δη τουτό γε σαφης. 11. 2. μικρον στερον Wie

ἀλλα μετριώτερός γε ὁ ἰδιώτης

20. πλην ἀλλὰ ἐκεῖνά γε αὐτην

89쪽

P. Λεινήν τινα λέγεις τῶν ανθρώπων την ἀβελτερίαν, εἰ τοσουτον ερωτα ἐρῶσιν χρου και βαρέος κτή

ματος.

Μ. λλ' υ Σόλων γε κεῖνος, ω άρων, ἐρῶναυτου φαίνεται , ως ορῆς, καταγελ γαρ του Κροίσου και της μεγαλουχίας του βαρβάρου, και μοι δοκῶν ἐρέσθαι τι βούλεται αὐτόν επακούσωμεν ουν. 12 12. Hπε μοι, Ἀροiσε, οἴει γάρ τι δεῖσθαιτων πλίνθων τούτων τον Πύθιον;

ἀνάθημα υδἐν τοιουτον. OA ODκουν μακάριον Ιει τον θεον ἀποφανεῖν, εἰ κτήσαιτο συν τοῖς αλλοις και πλίνθους χρυσῶς;

αυτους, ην ἐπιθυμήσωσι. Ora. Που γὰρ τοσουτος α γένοιτο χρυσος σος

90쪽

μέλει τω σων χρυσοποιῶν.

δοκεῖ, πρῆγμα, πένης νθρωπος ου ναοπτήσσων, τοδε παριστάμενον ελευθέρως λέγων. μεμνήσεται δ' ιν20 μικρον στερον του Σόλωνος, ταν αντον δέ ἀλόντα ἐγιι την τνραν υπὸ του Κύρου ἀναχθῆναι ' κοτσα γαρτης Κλωθοῖς ρτην ἀναγινωσκουσης τα κάστρο επικεκλωσμένα, ἐν οἱ και ταυτα ἐγέγραπτο, ραῖσον μενάλῶναι α Κύρου, Κιρον δε αυτον α ἐκεινησι της

ἐπειδηπερ ἀνήσειν οὐκ ἐοίκατε καὶ αυτις ἐν το μεταξυ πλω περὶ

των αυτῶν οὐ κέκρικα δε λελσθαι τι μάλιστα παραστὰν εἶναί μοι δίκαιον ἀποφανουμαι. 20. μικρόν ύστερον. . iae. 11.22. της κλωθου eine derdrei mire undisvbar die, Relelae de Faden spiunt 'gl. e. 16.24. π' ἐκεινηχὶ της Μασσαγέτ4dhi. si Herodot. I. 204.