Harpocrationis Lexicon in decem oratores Atticos ex recensione Gulielmi Dindorfii

발행: 1853년

분량: 387페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

onibus non sol una haec fornia reperitur, quae aritiquior est, sed etiam Θυμοι-Mι: v. Boeotch. Corp. II SCr. V l. I. P. 226. et Rossium in libro de deuiis P. ΣΟ. la I. 6. τῆς ad lituita ex B. N. - Ουμίτου Η. C. Ceteri θυ

192쪽

λίας, καθά φησι Δίδυρος επαγόρονος μααρτυριον ἐκ της ά Νικάνδρου

των Αἰτωλικων. ηροῖς μέντοι ἐν τοῖς Αττικιανοῖς δια του τ Θυτιονευροριεν γεγραμ λενον.

Αθηναίοις παροδώυναι καὶ την πόλιν καὶ την χωραν, εἴρηκε Θεοπομπος ο ρ Φιλιππικων. IEPA ΟΔΟΣ: 'Iσαῖος εν προς ωοφάνην απολογία. 'Iερα 13Aός εστιν ην οι μυσται πορευονται ἀπο του αστεος ἐπ Ελευσῖνα.

3. αττικιωκλῖς P. Q. apti l Do-brieti in ad Pliot. P. 74O. videtur, A., quemadmodum Cor. rexerat Henasterii. ἀττικισμῶs B. correetus, C. et Ald.

ιδιωτικόν, Contra mentem Harpo

crationis, qui in priore loco Demosthenis ἰδίαν Per ἰδιωτικην interpretatus non poteriit eandem interpretationem alteri adhibere loco, quem ut diversum opponit priori. 7. Ζηνόθεμιν Uulesius. Le batur Zηνόβιον. 9. 'Iovi H p. IO a P. - Φιλίσωφ Belcherus. Libri Φι

λιππικρ.

- Μαυσώλ-J Μαυσωλοῖ Epi- tonne accentu in codicilnas non infrequenti, de quo dixit L. Din- domus in Thesauro vol. 3. P. 62 . Proparoxytoniana probat Eustath. ad Homer. p. 3I l. 8. I I . Δημοσθεν'ri P. II, I l. - ΦιλιππικῶνJ φιλιππικῆ C.

193쪽

IEpnNTMox: Λυσιας εν τω προς Ιπποθέρσπν. 'Iερωνύμου του στρατηγησαντος Αθηναίων αλλοι τε μνημονευουσι και Ἐφορος εν τε ιη καi εν τη ι . ετερος δ' εστιν Ιερώνυμος 11 εγο λοπολίτης, ουμ μονεύει Δημοσθένης εν τω κατ' Αισχίνου. οτι δ' ουτος ἡν των μα- χοκεδονιζοντων μάλιστα καὶ Θεόπομπος ειρηκεν εν νά.

194쪽

160 ΛΕΞΕΙΣ

κλάδος στεμματι εστεμμένος. I 'Io NioΣ: Λυσίας ἐν 'Ολυμπιακω. τον Αδριαν καλιουμενον ουτως

ωνόμαζον ἐνίοτε οἱ παλαιοί. Eπίδαμνός ἐστι πόλις ἐν δεξια ἐσπλέ- οντι τὸν Iόνιον κόλπιοῦ Θουκἀίδης α. In Nox: Λυκοῖργος ἐν τp κατα Λυκόφρονος ά. μέρος τι της οικίας ουτω καλειται, το λεγόμενον παρ' ημῖν μαγειρεῖον' ἔστι γοῖν is δραμα Φερεκράτους Ἱπνος η ΓΠαννυχίς, εν ῶ δηλοῖται τοῖτο, ἔτι μέρος εστὶ της οικίας. λέγεται δὲ κυρίως ἰπνος ἡ κάμνος, ῶθεν καιιπνοπλάθους τινας ονομάζουσιν.

195쪽

ουτος Ερετρίας. ἔτερος δ' εστ ιν Ιαππαρχος περι ου Λυκοῖργος εν κατα Λυκόφρονός φησουν, ' Iπιταραγς ό Πεισιστράτου. ἄλλος εστιν ' Iππαρχης ό Xάρμου, ως φησι Λυκουργος εν τω κατα Λεωκράτους' περὶ δε τούτου 'νδροτίων ἐν τῆ φησὶν οτι συγγενης μν η' Πεισιστράτου του τυράννου καὶ πρωτος εξωστραεμίσθη του περι τον 5οστρακισμον νόμου τοτε πρωτον τεθέντος δια την υποψίαν των περὶ

ΙΠεισίστρατον, ἔτι δημαγωγος ων καὶ στρατηγος ετυράννησεν. ἄλλος δ' εστὶν ' Iππαρχος υποκριτης, ου μνημονεύει Δημοσθένης ἐν τω κατ Νεαίρας, εἰ γνησιος. λέγεται δε παρ' Αθηναίοις ιππαρχος και ό των ἱππέων αρχων' δυο δ' ησαν ουτοι, ως Δημοσθένης ἐν ν Φιλιππικων Ιοφησι καὶ Αριστοτέλης ἐν 'θηναίων πολιτεία. InΠAE: Ἱσαῖος εν τω περὶ του πολλοδωρου κληρου απεγρά-

ψατο μῆν τίμημα μικρον ίς ἱππάδα τελῶν. Ἱριστοτέλης εν

χθηναίων πολιτεία φησὶν οτι Σίλων εις τέτταρα διεῖλε τέλη το πανπληθος Αθηναίων, πεντακοσιομεδίμνους καὶ ιππέας καὶ ζευγ. τας καιθητας. των ουν ἱππέων αἱ ἱππόδες.

Inni A AsuNA : 'Iσαιος ἐν τω προς Καλυδωνα. Μνασέας ἐν ά Ευρωπης την ἱππίαν χθηναν Ποσειδῶνος εἶναί φησι θυγατέρα και

Harpocratione excerpta e e Conjicio. Hipparchum Timarchi, in

Lae ratea coimmemoratum, capitis

illum damnatum, et Hipparchum Charmi fili una, Pisistrati amnem. Ostracismo patria pulsum, homines Prorsus diversos, confudit. De Charini filio cons. Plui. V. Niciae c. II. et Meier. in Indice loci.Halens. I 835-36. p. VI. SAUPP. Fraga . p. 268. Mei erus de hoc loco iterum dixit in vita Lycurip. lxxvi. 8. Δημοσθέν ςJ P. I 353, 15. 354, 6. O. Δημοσθέ ςJ P. 47.

196쪽

Κορυφης της Ωκεανοῖ, αρμα δε πρωπην κατασκευάσασαν δια τουτοιππίαν κεκλησθαι.

In ΠΟΔΑΜ Ei A : Δημοσθένης ἐν τω προς Τιμόθεον ἀγοράν φησιν εἴνω εν ΙΠειραιεῖ καλουμένην Ιππιδάμειαν απο 'Iπποδάμου Μιλησίου

ITA 1 ΦὐΦoi : Aισώνης κατα Κτησιφῶντος Ρ ετερος δὲ πλευσας ' ιδιώτης ει Ρόδον, οτι τον φόβον ανάβρως ηνεγκε, v v μέν ποτερο εἰσηγγελθη και ισαι αἱ ψηφοι αὐτω εγένοντο, εἰ δε μία ψηφος ὐπερ- έπεσεν, υπερώριστο αν καὶ απέθανεν IEAiox: εἶς μέν ἐστι των δέκα ρητορων ουτος, με Πης δε ησο-Φ5 κράτους, διδάσκαλος δε Δηροσθένους, Αθηναιος τὸ γένος, καθά φησιν Ερροππος εν περὶ των Ἱσοκράτους Θεητῶν. Δημητριος δ εν τοῖς περὶ ωνύμων ποιητων Xαλκιδέα φησὶν αυτὸν ίἶναι.

I 8. X κ tal Potuit fieri ut Chalcide natus, neque minuS tR-

197쪽

ἹΣΜΗΝΙΑΣ : Λυσίας ἐν τp κατα Θρασυβούλου, εἰ γνησιος. εἷς τῶν παρα Θηβαίοις Ο πολέμαρχος ἐπιφανης. 1ΣΟΔΑiTAE : 'Υπερείδης εν τ' υπερ Φρυκης. ξενικός τις δαίμων,

λάκις. τιμη τις διδομένη τοῖς αξίοις φανεῖσι τῶν μετοίκων, καε ην και του μετοικίου ἄφεσις αυτοῖς εγίγνετο, ώς Λυσίας εν τε προς Σω-

στρατον υβρεως, ει γνήσιος. οτι δε και των ἄλλων ων επραττον οι

μέτοικοι ἄφεσιν έιχρον οι ἰσοτελεῖς Θεόφραστος ειρηκεν ἐν ιά των No ,' οἶτος φησιν ώς ἐνιαχοῖ καὶ πόλεσιν ολαις ἐψηφίζοντο io τὴν ἰσοτέλειαν 'Aθηναιοι, ωσπερ Ολυνθίοις τε καί Θηβαίοις. ἔστι δε μαθεῖν εκ τοῖ προγεγραμμενου Ἱσαίου λόγου και ἴσα ετελει οἰσοτελής. ΙΣx ANAPOΣ : Δημοσθένης κατ' Αἱ σχίνου. τραγικος ὐποκριτὴς ὁ

Ισχανδρός ἐστι. δοκεῖ δ' αὐτp συνυποκρινόμενος Αἰσπνης ὁ λήτωρ

men in nuus esset civis Atticus, siquidem Cli iaculensis agri aliquam partem usque ad Olum P. 92. a. tenuisse videntur Attici cleruchi, eorum posteri, qui paucis ante bellum Persicum primum annis Chalcidem missi erant. Oe chos en ina patriae civitatem retinuisse et modo ab laac modo ab illa in quan missa erant uppellatos esse satis constat. SCHOEM. Praelat. ad Isaeuua P. V. P. t 6a, i 8. φησιν post emal C.

198쪽

Κολλυτω καταπεσεῖν, καθά φησι Δημοχάρης εν τοῖς Διαλόγοις. ITE AioΣ: Λυσίας ἰν τω κατα Νικίδου. δημος ἐστι της Α -

μαντίδος Ιτέα, ἀφ' ό γηροτης Ιτεαιος, ως φησι Διόδωρος.

υἱος δε θομένους, επίκλησιν δὲ Ξούθου. εγραψε δὲ μέλη πολλα

και τραγαβίας και φιλόσοφόν τι συγγραμμα τον Γριαγμον ἐπιγραφόμενον, ἄπερ Καλλίμαχος αντιλεγεσθαί φησιν ές Επιγένους' ἐν ἐνίοις και πληθυντικως επιγράφεται Γριαγμοί, καθα Δημητριος Ιοό Σκμιος καὶ Aπολλωνίδης ὁ Νικαευς. ἀναγράφουσι δε εν αυτωταοε αρχὴ ηοε μοι του λογου. παντα τρια και πλεον Ουοεν ουοε ελασσον. τουτων των τριων ένος εκάστου αρετη τριας, σύνεσις καὶ

kerus.

- Δημοχάρης ἐν τοῖς ΔιαλόγοιςJHaec in corruptelae suspicionem adduci videbantur Ruhnicenio ad Rutil. Lup. p. 8. quod Pseudo-Plutarctius in Vitis decem Oratorum P. 84o. traleam aEschinis vocem non ex Democliaris Dialogo, sed ἐκ τοῖΔπιοχάρους λόγου coufirmet. Quod argumentum est ejusmodi ut si alter locus ex altero corrigendus sit, Plutarcho potius 8αὐιόρου restituendum videri possit. Nam

Harpocratio si orationem citare Voluisset, non εν τοῖς λόγως vel ., - λόγου dicturias, sed orationis inscriptionem positurus erat. Dialogos autem Democharis quod ex uno novimus loco hoc Harpocrationis non nauis est mirandum quam quod rerum historiani ab Demochare scriptani esse uno compertum habemus testimonio Ciceronis Brut. C. 83. 3. ψ. om. C.

199쪽

ΚΑ ΗΥΛΗ : Δημοσθένης εν η Φιλιππικῶν. χωρίον εστὶ της Θράκης, ως φησι Θεόπομπός τε εν κ και Αναξιμένης ἐν έ Φιλιππι - κων. ουτος δε Φησιν αυτο Φυσθαι προς τω Ἀξω ποταμp καταμέσον της Θράκης. 5ΚΑΛ1ΣΚΟΣ : 'Iσαῖος ἐν τω πιρὶ του μνίου κλήρου. ἀγγεῖόν τι εἰς ὸ εὐηφοφορουν οἱ δικασταὶ ουτως ελεγον. Φρυνιχρος Λέούσως

ΚΑΔΜΕΙΑ : Iσοκράτης ΙΠανηγυρικω. τῆς Καδμείας καὶ οι ἄλλοι Ιολτορες πολλάκις μνημονευουσι, λέγεται δε ουτως ἡ των Θηβαίωνακρόπολις, ῶς παρὰ πασι σχεδὸν τοῖς ιστορικοῖς -ολ- αι. ΚΑΘΛPΣION : Αἰσχίνης κατὰ Τιμάρχου. εθος ἐν Αθ νησι καθαίρειν την εκκλησίαν καὶ τα θέατρα καi ἄλως τὰς τοῖ δήμου συνόδους μικροῖς πάνυ χοιριδίοις, ἄπερ ωνόμαζον καθάρσια. τοῖτο δ' εποίουsis οἱ λεγόμενοι πιριστίαρχροι, οἴπιρ ωνομάσθησαν ουτως ἡτοι ἀπο του περιστείχειν ἡ ἀπο τῆς εστιας. ΚΑΘΕΛΩN : Δημοσθένης εν τω κατ' Αριστοκράτους φησὶ, ἡ ἰυ

Correxit Maussacus ex Demosthene.

200쪽

γραφότες τὰ φλοια ειρη- σιW ό δε Αριστοτέλης Ουκ ἐξεῖναί φησιν ἀποδημεῖν τοῖς Λακέδαιμούοις, οπως μη ἐθίζωνται ἄλλων νάμαν ίἶναι

φίλοι. του μέντοι 'Iσοκράτους τους μαχίμους μόνους λέγοντος -- λυεσθαι ἀποδημεῖν οἱ περὶ Αριστοτέλην τους πάντας Λακἀπιμονίους 5 φασίν.ΚAiΝΩΣ : Iσοκράτης Πανηγυρικω, οἷον ώς τοῖς νεωτέροις --μόττει πράγμασιν. 'Εφορος τρόπον τινὰ εξηγησατο αυτο - τη α.ΚAκοτκx sinΝ : δίκης ἔνορια, ην οἱ ἔλοντες τινὰ μἀομ τυ- et oριων κατὰ του παρασχομένου αὐτον εδίδοσαν Δημοσθένης ἐν τω

Γλιου πέρσει Μaussaeus. Scripsi 'Iλιοπερσιδι, προπαροξυτόνως. 'Iλιουπερσιδoe et, quod rectius, 'Iλωπερσιδι aliquoties apud Pausaniam et Athenaeum.

2I. αὐτὸνJ Legebatur aυτου, quod aut omittenduin erat, ut factum est in Epitome, aut a δν Scribendum, ut ego seci cum Beklcero. Di iligeo by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION