장음표시 사용
431쪽
g. r. l. 2. Oῖ και ἐν τούτω) Stephanus Antina lv. in I ib. de Dialect. pag. 34 sia ibit, se aventiri Scholiastae in eo, quod putat, particillarii καὶ hic nainime supervacaneam este; sed de usii. quem illi tribiti t. plane ab eo clissentire. Hoc eo pertinere philo, qia Ni Scholiastes non reis cle verba εν τουτω de pace inte protrariar, Piae de bello accipienda esse, ostendunt semientia. ItaPae Valla non male: quo In m*am potiri in vos ita resimisit.
Pag. 32. l. 9. Προγὰς Ita sere I, io 3. c oniungit Andocides p. 266, & Aristulas I, a M. II, 247. alibi Πηγὰς Niσαν, lihi Nimαιαν legendum. vid. Thil cyd. I, Ioet. Pegas & Hompro varia aptui Graecos dialecto scribi int Licini. IV Ass. Uta Tροιζηνα Sic cuni edcl. Isocrates, Sitidas, alii. 'EMTροιζηνια Theophrastus Histor. Plant. IX, 2o. UAM. Pax. 33. l. I. οἱ δε πρὸς &c. Diodorus Sic. l. Ia scribit, legatos Laced. se totidem Athenienses captivos Drositis recidituros promisisse. mi Al negantibus iis legatos libere dixisse, qiloa plitris laicedaenaonios, quam se ipsos facerent Athenienses, qui per utare captivos nollent. HUDS. Pan 4. I. Io. Δυοῖν C. solita δυεῖν, recte, ut noster alibi, μη μιφ Φ φω - ἄλλα δυεῖν. & I, 33. Aristoteles Rhetor. e. 27, δυοῖν ἄρχα ν. sed ibi ex cunot. reponendis in itaειν. Mas c. aphul Ehiripidem Hel. 6 2. Netit. Iob. XIII, sto. Fen . ter fintiq. D. Halicarn. VI, I, 26, v II, 3. Iosephus Hilia n. ioa9, δε - θάτερον. At Bus quuCodex licet dissimulaverat e tot δυεῖν. & pag. Io et I , πρὶ δυσιν ημερων Biis D Rhe l. recte. & pag. io 36 ML Bigot. δυεῖν ε νεκα. Polybitis VI. 338, nuῖν δε στρατοπε - δων οντων. & sic p. 664, δυεῖν οντων. Hurin, notante Suida, δυεῖν ὴμερων. & δυεῖν θάτερον. Aretaeus 37, a , τοιν δυο, sed rectius G. δυεῖν. VASS. Od. l. ΙΣ. Περιωρμουνὶ Περιορμεῖν est . ut ait Pollux I,
432쪽
In oratione soluta Italid ita scriptiun memini. sed contracte semper, & passint alun σφῶν. Praeterea - ω duobus, non, ut hoc loco, cle plurilriis. WAm. Pap 7. l. t I. Xwὶ σιδηρα) Maniis semea erat, non qua hostes perimedi ni, Veritin navi in navi ita alligatant, ut coininus congredi, S, si occasio seri et, , in alterius navim transneare possent. Vide Schesteri Milit. Navat. l. 2, c. 7. HUDS. De initivo αὐτοῖς uta ad III, 98: Maχρι μὲν οὐν οἱ τοκόται εῖχόν τε τα βελη αὐτοῖς. ead. L 33. Ἀβάντων) Ms s. varie ἐμβάντων & ἐσβάντων. Sic III, 8o, ἐμβοναι ει ἐσβῆναι. & ibid. cap. 89, ἐσβα-
Et hoc secutus est in versione pocilis. Auctor Erymolog.M. inter alias significationes του ἄποσιμουν etiam thanc affert: λεγεται καὶ ἐπὶ νεων τὸ ἐκ διαστηματος ἐμβάλλειν. ecta Hesychii in ἀπεσίμωσεν, σφαι γλe H μετέωροι πρις ἀναβάσεις, Heliasius cap. rs Lection. Theocrit. ita laudat:σιμαι γαρ α μετέωροι ἁναβασεις. bene σιμαi; sed meli Salinas ius προσαναβασεις. Ruriunt in Hesychio v. ἀποσιμοῖν perpe in oditur ἀποστρεφειν, προς π ν σιμὸν φέρειν,
433쪽
mol. M. ἀποσιμοῖν, ἀποτρέχειν πρὸς το σιμον. σιμα δεέκάλουν τα τροσάντη χωρia: inai pro ἀποτρέχειν, fortetissis ex Hesuchio reponendum est ἀποστρέφων. Nam & sic in postreina significatione limitis vocabuli idem Etumol. καὶ ἐπὶ σιδηρου, τὶ ἀποστρέφειν την ἁκίν. Pag. 38. l. II. ' εσiνην Vereor, inquit Cliveritis, ne in Thiicycliciis exemplatabiis cora Lipta sit illa vox aciditione syllabae κε. Vide tali vetat Siciliana pag. 92. ΗUDS. Sunt di eiusdein notrunis filix ii in Taurica & Indo. Naxos posmea Tauromenium. Vid. Theophrast. IV, 3, & XII , pag. 93. 'VASS. Pag. 39. l. IO. Ἐπειρωντο omnes Mss. έπείρων, qtia sor
VAM. Hesychii , διαμώμενοι, διῖστάντες. Ab -η cum Scitoliaste derivat Erymol. M. qui dicit αμην esse γεωργ ι- κον εργαλιῶν, την λεγομένην δρεπάνην. Suidas τεκτονικὸν έροαλειον. de quo Vide, quein ibi laudiit Kusteriis, Salai sum ad Tristeli. Poll. Claud. c. I 4. Pag. 4 I. I. I. καὶ των - δρμουν Suidas in σῖτος, φii omittit κατά μέρος. 'VAM.
Od. l. s. 'D ἀ- τε ἐρήμη in Thomas Mag. ἔρημος χῶρα dicit esse Atticum, ἐρήμη χωρα poeticiam. Sed Eustallitiis in Odyss. γ', pag. 3467 , T. δὲ ἐρήμη οὐ μόνον ποιητικόν
d. l. 7. Ἀληλςσμένον Suidas h. v. in mutato verbo rum ordine citat. WASs. Habet etiarn αργυρὼ υ πολλῶ ωνή. σασθαι, εd alia omittit. Va Κvifer. Pag. 42. l. 3. Tπώκελλον - χρημάτων Suidas τετιημέ- να Iegit. Hesychius τετιημένοι, τετιμωρημένοι. τιω Vix ali-hi lioc significani: Mssi etiam consanter τετιμημένα. illud etiam poetariun tantam esse allicinat Eustallaitis. IV Ass.
434쪽
te. Non recte on issa sit ni in vertione Porti. d. t. I 3. Κωλύμης) Hoc inter poetica aptui Tllucvdidem recenset Dion. Halic. Epis . et ad An naretin , P. I 33. Pag. 44. l. 3. . Θεογένους Quidana libri Θεαγενους. Ita saepitis hoc nomen scribi invenias, quam Θεογο/M. Θεαγένης tyrannus Megarensi una, s ocer C donis, Thiicyd. I. 126, & Pausan. Anic. XXXVIII. Alitis Θεαγε, ς Atheniensis aphul Thucyd. V, 24, qui titinen ibid. c. I9 Θεογέ-ν Ω ΘεαγDης athleta apini Paulan. VI, 6, ii & i s. Plutarct . πολιτικοiς παραγχέω. Lucia n. de Conscrib. Histor. Pag. 626, &Deor. concit. p. 7r4. plures alii apud Xenophontem VII Ἀναβα r. p. 4 Io, Lucran. Catapl. p. 427,
Suulam, Vossit in de Histor. talec. Lib. III, & Ionsum I, 3 de Scriptor. Histor Philos. Nec dubito. quin vir destiss.1 honias Gale in Inscriptione c. 6 Eroti coriun Panhenii pro
& 98 cass. Ohi empla isin recte. Conser u , 6s , V, 28. Hyperides 88. Demosthenem Amator. 1 s8. Aeli hines in Timarch. I73. Plerodorus I, i et, coniunctim, sed exen pla-riunt vitio. In libris ementatus inis haud raro μὴ δε. WASS. Pag. 4s. l. 4. T. ἐπὶ σφας εiναι γ Laborasse in hoc I interpretes, ex eortina verilonibus intelligi potest. Pomnis sectuus est Antyllum, ciui, ut Schosas ct significare videriir, te ebat επὶ σφισιν. Nam Attici dicunt το έπ' ἐμοὶ
εἶμι , quod ad me intinet, non , τὶν επ' ἐμὲ ειναι. Thucydid.
VIII, 48, τὸ μὲν έπ' ἐκλοις ψαι. Xenophon III Histor.
435쪽
ναι, ἀπολώλατε. sint oinnes libra laic habent scriptiiram vulgarum, quae, si recta est, vix aliam interpretationem recipit , qticina earn, qtrae a Scitoliaste prirno loco ponit r. Nec tamen eam n agnopere pro qtiod non facile ostendi posse credo, Graecos του ἐπέ τινα ευπι dicere, pro ad vetu es inn. Plane parii culae vi, & εἶναι favent sententiae
48 annotat Scholiastes, vi l. Saeptam. ad c orant h. Eritc. 29,& Append. ad Script. de Dialcet. pag. 17 .ead. l. i 2. Ἐξανεχώρει τα εiρημένα ) Tironias ing. ιξαν χώρει exponit παρσεαινε. Melitis Sinosiastes, cui in interia pretiitionem sententia si ritus loci postillat. Tα εἰρημisae stini illa, de qui biis est in fine cap. praecedentis. Pag. 46. l. s. Aιιου γ Aenos urta, asio nota A ιυν- θος, ad Hebra ostia si GL est. Provinciae Rhodopae tama A. r. 367, Aminiano teste, cleptitabarii r. va Aristot. Pol. p. Is 4. Schol. Nicat ut i 44 a. Atheriariun 4r', Aelian. de Aniniat. V. 6. L. GaIcondylas IX, 2 7. Αἶνον πόλιν ni
Od. l. 6. Εση Conso Scholias . Aristoph. in istit. v.
33. WASS. . ΠρM τους ἐν Πῶλυ στρατιάσας Valla vertit, D reos, qui ad Pylum essent: unde elim videri legisse προς το έν Π-εν ορατιωταις. annotat Stephantis. Hanc lectionem coniarniat alictoritas plerori linque Mssiorum, & probat etiani Aemil. Pori , in postremi parte annotationis ad hirnc locum, Piam omisit Hudsonus. Stipplementrum illini interpretis. si latiram, valde fribet, nix puto exemplum hii iusinodi ellipseos e Thucydide proseret posse. Incat L Cass. recens cotTector supra articialiun Mic scripserat vulgatam temonem τούς. Ἀποιανεῖν , Guod paulo post vi denir legisse Valla pro ὰπακτω ν, nullus liver habet. Retinet etiam recentani scriptiiram Thorn. Magister in βούλο.μαι . & firmat Plutarcturi in Nuna pag. 964, qui κατακτενεm dicit. In verbS Scliol. Aristoph. ad Equit. V. ss,
επηγγείλατο ἡμερῶν Φθμον, puto addendum L, notam
436쪽
hnim in ceteris omnibus tam scriptis, qtiam insita, est δυοῖν. quod & at ibi liabet Thucyivies; etsi scriptiara ple-
Pag. 48. l. a. 'Aμαρτήματαὶ Vocannir αμαρτήματα , id est, et rores, Vel peccata, quae temeritate atu alia nostra culpa accidiant intortunia; vel, quae inconsulte suscepta non sit edunt. Sunt qiu interpretentiu innsiones. STEPH. I. l. ra. Προσέσχοντας G. προέσχοντες, in mam. Vero προσχόντες. vid. Inditan. IV Ass. Non est inuandus castri participii in noininativun . Vul. ad c. 4 huius libri.
Pag. 3 o. I. a. Ἀνήγαγον Sic & Lib. III, cap. rs , a cipiti iv ἀναγαγόντες. Hic cum optimi Mis haveant B γαγντο, eoque & Thucydides, ta alii omnes se lentius urantur, nulla causa est, cur id praeseret non debeat. Pollux, Shii las, & Hesuchitis non habent ἀνάγειν liac si nificatione. Paulo post etiam probamla vhleriar eortingem
alteram lectionem βιαιοτέρα , quociun sententiae accinio. Narn καταλαμβάνειν fere clicitiar de malis & calansitatissius. II, I 8, οπετε πόλεμος καταλάβοι. Ibid. 34, ηi δέ γε ποτε αλλος πόλεμος καταλαβη. IV, 2 , πρου τι ἀνήκεστον διαμέσου γενομενον ψας καταλαβεῖν. ead. I. Io. Πλην Θαλαμιαὸν Thalatrali infinitis remigum
ordo, medius Zygitae, sit perior vero Thranitae. Vide Pal-merium in Gr. ΑuE . pau. I 6, & Schetarum de Militia Navasi Lib. II, cap. a. HUns. Item Meilaon itini in si lode Fabrica Triremium, &, qui eum consutavit, oppelliana, id est, Scit esserunt. Ouod in Stata v. θαλααακε
437쪽
Ientur, ἡ δὲ ἄνω θρανῖται. ἡ θρανίτης ὁ πρης τη πρώρα. vel cotTu priuri, vel negligenter e Sclaoliaste Aristoplianis ad Ran. v. i Io6 descriptiana est: nain hic ita scribit, ii δε
T Graev. & Isocrates orat. ad Philipp. is s. Xenophon
χόθεν βαλλόμσνοι. Et Euit ath. in o lysi . ἁ, p. I 4o6, ἀμ- φιβάλλειν δε, καὶ το εκατερωθεν βάλλειν. ῶς δηλον ἐκ τουαμzιβολος , ος παρά τε Ἀρριανω relpicit ad loctini Armani apud Sti id am καὶ σεροις τὸν - toτερωθεν βαλλόμενον σημαiνει. Et ira hic accipiendium esse, ex sequentibus timet. In Hesychio περιβαλλόμενοι legit Gityeriis; ouae significatio itidem hi lic voci convenire potest. Nam Sc ἄμφιβαλεῖν esh περιλαβεῖν, περικλεῖσαι, περισχεῖν, ut Eustathitis in Od. f, pag. 1823, & Od. ., I944. Od. l. 8. Oi απορώτατοι Non asielior, quae hic sententia sit huius vocis. E Scholiastae geininis interpretati
ad Aelian. II v. H. 14, inutari hoc Arrianum V de Ex-
438쪽
pM Alex. Io: Καὶ ταυτη ευῖυς δηλος εγένετο Darius τοῖς ἀμφ' Ἀλεξανδρον τη Ῥώμη δεδουλωμένος. d. l. I 2. Καταzρονήσαντες - αυτοῖς Dionys Halic. Tom. II, pag. I 48 , καταφοο; ἡσαντες ουν αυτων, καὶ ω- βοήσαντες leoa, non male; ivit ob secuens αυτούς ἔκHira. mento miniis necessario. IVAss. Iaicit ibi Dionysii is, coli cationena membrorrum huius periodi contoriana facere orationem, & osterulit, quo orati ne ex sententia sita collocari debuissent, iit clarior & luavior fieret oratio. Sed in iis, qLiae ibi leguntur, των δε ΛαωGraiμονiων Ουκέτι ἁπελθεῖν ἡ προσπίπτειν δυναμώων, mihi suspectum est ὰπ eas, , oiuod hui iis loci sententiae non convenit. Fortassis Dionysius, pro επεκθεis, qui ct Thucydi les dicit, scripsdrit επελεσῖν: nam S hoc est in Are, in nram Thucycl. I, 2, αδηλον ιν οπότε τις έπελθων - ὰλλος ἀφαιρέυτM. Sic paulo ante cap. 32, οῖς μηδὲ ἐπελθεiν οiον τε ἡν. Et infra cap. 92, ἔστις - ἐκών τινι ἐπέρχετο. Vici. Buctuum Con mentire. p. Ioo, & Polluc. I, I72. Pag. 33. l. 8. Ειχόν τε ουδὲν σφισιν αυτοῖς χρήσασθαι Stephantis recte, intam erant, pud agerent , Vel, quo se verterent: quod non deinierat incriastare Poreus. Nec satis causae est, cur patilo ante πίλους maluerit reddere armaturam, secivus priorem inte pretationem Sciroliastae, piam pile,
τε ἐναποκέκλαστα βαλλομένων , potius de hastis Laceda moniorum coniectu lapidum levis arinariirae fractis accipienda sint. eis. I. 9. Ἀποκεκλ μένοι Ἀποκεκλεισμένοι etiam supra
dides alibi: saepius ως ές. 'VASs. eiad. l. 3. Ἀλλως) Hoc pro ματαίως poni. ex Aristoplaane, Euripide, & Homero ostendit auctor Etymologici M. A Uit, καὶ ς ς επι το πλεῖστον ἀντὶ του μάτην ἐχρῶντο οἱ
Ἀττικοὶ τω ἁλλως. καὶ παρὰ Θουκισιδη συνεχως ἐστιν αυτο εὐρεῖν κείμενον. Sed non tam freques ter τω ἀλλως
hac significatione utitur Thucydides; ac multo crebraiis &prope συνεχως apini eum legas αλλως τε και , pro e mptustam, Vel praeterea. d. l. IO. Κατα το ἀεὶ παρῆκον του κρημνώδουe Stephanus, cuius versionem adoptavit Porius, in interpretatula
439쪽
ML Bois. καλεόμενον : aliter Med. sed male. Vid. I, 6, 364, Ii, 44 IVAM. E. I. Io. 'Oτι - διαφθαρησομμους ἀυτους Henr. Stephanus in Appen s. ad Script. d. Dialect. p. 77 purat, hic acare . ante pariicipium, cum alioqui csce lum fuisset. ὀτι διαιευάσανταu αυτεi: neque tamen Thiic peculiarem esse nunc usum particulae οτι , nam eam apud alios Proque abundare seqtiente infinitivo. Posterioris generis pleonasini initia exempla congesseriant viri doctis li-rni, Gronovius ad Arrian. II de Exped. Nex. i 6, & Raphelius ad Acta Apostol. XXVII, Io. in quibus omnissiusEτι post se habet infinitivum expressum, vel tacituin cum accusativo. His plane similis foret haec forma I tenes,Vους πιι δεα βαμ σεσθαι αὐτους. Sed cum Thucydides pro infinitivo maluerit uti panicipio, quaerendum est, an alii citroque ita lociuantrur. mo s9. l. 8. Καὶ ἐκείροιν Non indiget locus ementauone Stephani καὶ μετ' ἐκεινων. Vide Periam. ad Aelian.
440쪽
1, 13, 6, & ad Sandi. Mnem. IV, 3,9. Notiani est hoc Itilii Caesaris apiui Stictonium Caesar. LXXXII, Καὶ -
Od. l. IO. 'Iππαγρετου De Hippagietis apti l Lacedaemonios agit etiain Cragius II de Repti M. Lamlaemonior.34. Videriar crpo TMicydules sectin una hunc ducem non Proprio , ut alios , sed naiineris nomine appellare. Paulo post coniungo ἐφηρημένος κἀτὲ νόμον. Nani inclicat Thu- Cycli ira, qti oti et lain illa , ειτι ἐκεῖνοι πάσχοιεν, ostendunt, hortini ductim alios aliis non sumassis nauirum, Psi in praesulio emit, sed anteliain hi in insillam traiicerentur, publice ex lege si in gatos misse, ut in lociun priorum , si qisul his accitasset, succellerent: mien assin iuri in militia navali navarcho legariis ad si soletat, quem έπιστολέα vocat Xenophon li His . Graec. in princ. IV, p. 36 . & alibi. de clivo Ilingerinann. ad Polluc. I, 96, &Schesteriis de Milit. Nav. IV , s. Stephanus conilingit ἄρχειν κατὰ νόμον, ac vertit, l inum imperium neret. Nec inimen nevi , κατα νόμον etiam ad έφηρημένος reser riposse. Hoc melius est. Nam hic solo ver, αρχειν sari, si nificariir legitimuim imperiun , & supervacuum est ei addi κατα νόμον. Sic paulo ante, των μὲν πρότερον ἀρχόντων , &s 'pra cap. 9 , ηρχε δ' αὐτων Σπιτάδας. isti nemo desule.rat illa κατα νόμον. Od. l. t . Αὐτὸς τρίτος Ira noster II, t 3. IV, 2, 7 , V, 4. WASS. Pag. 6o. l. 3. Γενομωης ἐπερωτήσεως mn γενομDων επε.
ead. l. 9. Και τὸν έπιο σαν νύκτα Desunt Gr. & abesse possunt. d. l. r. 'Aπῶανον - διεφθάρρησαν) omittit .sse non bene D. Halic. II, I a. uin i e dederiant Sparrant Iaci, sociorum I 8o, iuxta Dioclormin p. 338 d. 'VASI. Par. 6 I. I. I a. Τακατελειφθη uitam libri εγκατελάφθη. ut Ass. Haec saepe perinlitantiar. sed ἐγκατελήφθη hic non deteritu est viilMto. Et sic Scholiastes quolae vid riir legisse: nam pauso post interpretatur τα ευρεθοπα πιτία Od. I. I 4. 'Aνεχώρησαν τω στρατω in Ellipseos praepositionis Gν, Guam hic annotat Scholiastes, ni ta exempla
collegit Stepilantia in Appen l. ad Salpt. de Dialect. p. 96.