Thoukydides. Thucydidis *De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus studiis societatis Bipontinae

441쪽

d. l. a. Ηγαγε τοῖς ἄνδρας, ῶσπερ υπέστη Thomas Magister scistit, poetas υφiσταμαι dicere, pro υπισχνου - μαι , sed tamen etia in Thiicydi rem eo s emel sic uti hoc loco. Articulus ille apud Thomani satri perturbatus est. Praescribit ei υφισταμαι, & mox subiicit duo Liiciani loca, & tertium hunc Thucydissis, in quibus est forana activa υι τημι. Deinde consule quaedam de boiστημι & υτισταμαι proponit. Verum non solus Thucydides, quod Thomas videtur velle, l ed etiana Plato υφiστημι pro ὐπισχνου- μαι dixit. Locum indicavit Butaein Conament. Ι .ing. G.

P. F. 494 ex Alcib. II non longe a principio: Ei δε σε

ορωn ετι ἐλαττον δοκουντα εχειν, εἱ μn καὶ πασης Ευρώπης υποσταίη σοι scit. τύραννον γ ενέσθαι.

Od. l. 7. Mη ειναι De pleonalino του μη, de Pio hic monet Scitoliastes, vid. ad II, Io I. ead. l. 9. Δι ἀχθηδ όνα 'Aχθηδων vox apud Thucydiis deni poetica, in dicis Dionysius Halicarnasseus torn. 2, p. I 33. Utitiir tamen ea ipse Dionysitis in Anti* Rom. pag. 72. ΗUDS. Etiam alios prosae scripti res hoc vocasulo usos, ostendis clar. Vasie in Indice . Add. Lucon. Toxar. Pag. 37, μη πρὸς ἁχ'ηδονα μου ἀκουσης. ead. I. I 2. Aτρακτον Ita bis s. non Mρακτον. Hesych. Ἀτρακτος βέλος μεταφορικῶς. Sic opinor distinguenduin; supra eniim dixerat Gρακτον .διιν. Paulo distinctius Galenus το ξύλον του βέλους. usi Sophocles, Elimpides, Menander. Contemti in protulit Laco, ut alter eiusdem gentis, Oυ μ λει μοι τουτο δτι ἀποεανουμαι, ἀλλ' δτι υπο ΓΥΝΙΔΟΣ τοξιτου. Sinai Ie qiiid in pugna Leuctrica quidana nam rante Pli

dide hanc vocent Polliix I, 337. Add. Erymolog. M. &Suidam h. v. ibique Kusteriam. Lociis Euripidis est in Rheso v. 332 Usiri est eriain Conon Narrat. III apud Ph tiunt in Bibl. Galenus in Glossis Hippocrat. 'Aτρακτον, ου

μόνον τον εἰς το ιερουργὸν χρήσιμον , αλλα και το ξύλον του

βέλους. Annotat ibi Stephanus variani lectionem, τον εiς την ἱερουργίαν χρήσιμον. leg. τὴν ἐμουργίαν, vel , τι ἐριουργειν. ζ. 63. l. 2. Mεχοις Vid. Ea c. q. bis . non Variant

442쪽

l. l. 8. 'γγιζον Vid. ad III, 8s, icti itidem quidam

11ss. εληίζοντο. Mox ὁμόφωνοι οντες, qiuae a quibusdam id. abstini. possint videri a studiolb qilodam adscriptae cap. 3 huius litui. Sed non est recedendiim a scriptiira melio in Mis consensu confirmata. Nam ipse Tluicydides verta illa laic ob eamlena causam repetere potuit, ob quam ea supra addiderat.' Pan 64. I 3. Καὶ πολλάκις φοιτώιπων Huc respicit Aristopli. Pace v. 636, 637. Add. ibi Scholiast. Od. l. 7. 'γγδώκοντα ) Diodori exemplaria ἐξήκοντα, ὁ τλπας τρισχιλιους p. 39 c. ξ' pro lapsu hailii ita facili. sed ex seqq. patet ὲζήκοντα a Diodori naanu esse. Νotiri nihil mutant. WAsiae a d. l. I 2. 'είτου Alveos quosdam aquariana in Attica 'ει τους Jictos inenrorat TlHic H. lI, I9, & Pausan. Atti c. c. 38 , & Corintla. 24. Hic quoqtie sociassis eiusmodi alveus designatur. Sed nihil de hoc 'Pειτ* apud alios invenio. Fr. Portiri in Commentar. scribit, esse oppiduin, sed sine testi inonio scriptoriam veterrum. Locus Polyaeni, item in Var. Leeh. latui it Hinisontis, est 1, 39 , I. Pine-co ad Steplicinum putat, hic legendum Σολίγειος, ut in Stephano. P . 6 s. r. Ἀπο δε - κατέσχον Thom. Magister .n προσέσχον. ubi excidit E . d. l. s. 'Εκ πλειονος uae ilic in Var. Dct. legun-riir, descripta sunt e marg. ed. a Stephaani, qui ea ad verissionei a Vallae, esu ante suminerant, ἔ nnotaverat, Stepha. num seqilitiir Aem. Portita : sed Fr. Porius in Appendic.

didi VIII, 88: εἰδὼς, ως εiκὸς, ἐκ πλειονος την Tισσαφέρνου γνώμην. Et cum supplenientO χρόνου, ibid. 9I: Tαυτ οὐν εκ πλειοι ος υρόνου ο Θηραμένης διεθρόει. .ead. l. 9. Oι κατασχήσουσιν Thomas Magister i. d. ἔκατασχ. Haec etiam ali Di permittantur. Vid. ad I, I 36. Pag. 66. l. 9. 'Υπερδωρύσαντες 'Υποχωρήσαντες Cl. &Gr. ὐπερχωρεῖ, vix alibi invenitur. WAsS. 'Υποχωρήσανωτες , quod habent quatruor melioris notae Codices, confii matur e cap. seq. Καὶ υπεχώρησαν προς τὸν λόφον. Od. L II. Παιωνισαντες Quidam litii σοιιαν ι αντες.

443쪽

ciet tu Helim. Od. l. II. Καὶ ἐθεντο τἀ Prλαὶ Varias significationes lautius phta seos e Vigerio exponit Hiulsoniis supra ad II, 2. Muretus ad haec Xenophontis Vlt Cymp. p. Io7 eL Steph.

p. I 8ci est Lmmcl. ὼς ειδε - τα δὲ των χαλδαλν ὀπλα ερη- μα , scribit, hoc perperam verti anna sonet, pro temoria Msena. Nam 3πλα etiam esse locunt . in clito iri ilites tendunt, in quo consistunt iliterquiescendi causa, & ὀπλα θέσθαι dici, chi in locutri sibi sumunt milites, iii i consistant. Eius rei ignoratione alitein prope innitinerabiles imos aptaia Xen pirontein & Thucycli sena pessitire acceptos esse ab interpre. tibus: quoriana nonnullos e Xenoplionte apponit. Pan 68. l. 3. Ἐλλοτριοι ςὶ Omittunt libri. haud vere.. WAss.

ιρη. Plutarch. Cleom. 'sapia, sed ML Α. τα 's νωα. Vide Udielem Itinerar. pag. 437. WASS. Ad l. Xylandi'. ad Plii. rarci . l. d. Od. I. I 4. Δυῶ Sic reposui pro δυοῖν. WAss. Vide ad cap. 47

Pup. 69. l. 6. Κρομμύωνα Gr. passim Κρομμυωνἀ, quomodo Strata, IX, pag. 39o. WASS. OL I. ro. NAωνην) Dubito an hic in annotatione Hiul- soni, qtiae in Var. Lect. est, error sit. Nana haec leguntur in Strab. VIII, 374, ubi locum Miθανα vocat, seci in nonnullis codicibiis Thucydi cliis Maωνη scribi dicit. Et sic ipse Strrabo eam vocat I, p. 39. At Pausian. II, 34. Mβα- γα. Scylaci Guoque pag. 37. 38, eL Gron. cluae urbessiint Μιεώνη & Μεθανα. Aherrat ille quidem in situ, ut ibi obseriat Palinerius, sed tamen . quae Thucydidi Mεθωνη , illi hic in est Add. Casauhon. ad Strabon. Il. M. Pag. o. l. 14. Tἡν Πτυχών) Hinc colligitur, inqiiit Palmer. in Graec. Antiq. p. 362,ean insulani sui de Corcyraeomni civitati vicinam: nec alia, ut puto, potest esse. qtian ea, quae ad os portus Orsu civit itis praeiacet, &niine Institi m si riti vocatur. I UDs. Plin. IV, 12: Ante Corcynain F ricti a , Marathe, Pt Ga, Tarrachie. sic fere& Steph. Perperam inter oppida Corcyrae recensent Pto-

444쪽

λους Puto distinctionem potius ponendiim esse pos

γους. Tις cuni ὀλίγος saepissime ex supervacuo ponitiar ab Atticis. Insea cap. s6, καὶ ανδρες τέ τινες ἀπεθα ν αύτων ολέγοι. c ap. 37, νιγον δε τινας και ἐκ των Κυθήρων ανδρας ιλιγους. Et cap. III, οι μώ τινες ολίγοι διαφθείρονται. Pag. 72. l. 7. Δυειν Sic reposui. ante δυοῖν, quoniodo Aretaeus. Herodotus fere Aων. Aeschylus Prorrieth. δυεῖν, Lysias, & Dionys Hasic'. ex nostro. WASS. Vid. c. M. eis. l. Io. Μαστιγοφόροι - προσιόWτας Haec habet Sui das sine nomine auctoris in σχολαiτερον. Supra II, 7s etiam qiutam libri habent σχολαiότερον. Sca Thom. Mag. σχολά τερον inelitis esse clicit. Pro προσώντας soria sitis aliauis nialit προiόντας. Nam thaec interdum permutantur. via II, ai. PQ. 73. l. 6. 'Aναβάντες - κεράμω Haec latulat Eustathius in OdHI. α, pag. I 421, onust is voculis τού οἰκηαματος. WAsS. Male Gr. στέλος. Thomas Mag. στέγος &ci iubet, τεγος alitent poeticum esse pronuntiat. Verius est, Piod actit, στεγος commune, τεγος Atticiami esse. Nana τε γος cscunt omnes prosbe scriptores Attici. Vid. Stephan. Tires aur. Demostiaenes in Androt. pa . 393: η τε - γος ως τους γεiτονας ὐπερβαινοι. Ibi Ulphinus, τεγος τούδώματος ὐπέρτερον μέρος. Od. l. Io. Ἐς τὰς σφαγὰς Suidas Voc. σφαγας, Καὶειστο υς καθiεσαν ἐς τὰς σφαῖ ας, nuntas sincere. Pollux II. 33, κοιλον διεστασιν αἱ κλεῖδες. at thici. 363, τό

τεινας, δρατε, ειπε: qtlini Suetonius Galb. XX cscit, obruis Esse ultro iugulum. Antonin. Liberat. cap se: έπαταξαν εαυωτὰς τοῦ κερκιδι παρα τὴν κλειδα. καὶ ανγρρηξαν την σφαγήν.

445쪽

31 ANNOTATIONE A

Ulpiantis ad Demosthenem pag. 33 , ἀφαιρηματα. WASs. Anud Suiestin in παραιρήσεται , uui hic locita citariu , cum alia non recte lesunthir, thim pro τοὶς σπὰρ u male σπάρτα scribitur: iit ibi annotat Kusteriis. In Schol insta minosilienis ad Pliilippic. i ect indain pag. 46 essit. Pacis eadem ad verbum legiinnir , quae in Suilla , adclito etiam loco scriptoris anon unai, qui est aptita Suidiam, nisi quod ibi

teriun haec ex altero descripssisse. Si Sitidas id, quod in

Thucydide est τοῖς σπαρτοις, de itulustria nIutavit in σπάρ- eo eri asse videriar, qturil putavit casum huius nonitis nis de re convenire cium sequenIi παραιρήματα. Particu- Iam ex hoc loco decerptam, ἐκ κλινων τοῖς σπαρτοις ἄπαγχόμενοι, in Onoinasticon suum contulit Pollux X. 37.ωd. l. I 4. Ἀναδσωτες 'Aιαλούντες legit Hessin. quain Iedlionem firm it Phavorinus: 'Aναλοῖντες, ἀντὶ του ἀναι-

pretationein Stephani. eas. I. I 4. Ἀνακτόριον, Κορινθiων πόλιν Corinthioriini coloniam ex hoc loco vocat Stephanus. Ud. supra I, 1s, Pag. 7 . I. I. Oiκἡτορας Aemil. Portus supplementum suum ἁποστεiλαντες clebet Scholiastae. Sed admodum dura, &, ni fallor, insolens est illa ellipsis. Fr. Porti conie-dhirae lavet lilκr c a T. Nec puto haec ita ordinari post..

ead. l. 9. 'Eκ των Ἀσσυρὸν γραμμάτων) Brissonius lib. I de regno Persar. pag. 14i dicit, Tlluc idein referre , tras literas Ais etio sermone scriptas fuisse. Et Fr. Portus laicannotat: Fo se quod sin a Assyriorum longius latius que pateret, O genidus esset notior, ideo Persae ea ureliantur famiasiario. Non video, cur 'Aσσυρια γράμματα hic pro sermone Assyrio accipi debeant: nain noc potius dixisset ἐκ της Ἀσσυρεις γλώσσώ, ill I, ret 8, Περσιδα γλῶσσαν; vel λαλεκτου, ut Plutarcia. Apopnthegna. pag. 32 , τηi Περσιδα διαλεκτον. Nec scio ab aliis proditiun, persas tuin

linora Assyria usos fuisse. Fortassis hoc significat Thucydides, Perias non habuisse sitas ac proprias literarum sor.

446쪽

mas, sed ad strataendum assilibuisse ii aeras Assyrias, quas pro antiquissimis Iaal et Plinius VII H. N. 36, S ab Assyriis ad Phoenices alii ostiue orientis populos Venisse, viri ci cti existimant. Assvriae literae quulem exponi possem Pei sicae, latissime a epta significatione nominis Ast,rius. qtio iniitrae gentes comprehendebantiar: nam & Piidam, ait Elore Suida in 'Aσσύριοι, clicet alit, Assyrios esse Persas Sed ne Thucvdidra, nec, ut puto, alii probati historici Aisvrios pro Persis Ulc ratimg. 7O. l. 6. Πeιησαμενοι μέντοι 'ως 'AθηναIους πιστεu Vallae versionem, etsi M- μreant, O, quoad poterant, suri Aunt, se HUI advesu illos novi cogataragros, Protarunt miana Stephantis & Acacius. Cur ab ea recoelere voluerit Portiis, non intelligo: nec assiuic inveni πέσοις, vel πιπια, ποιεi, τινι & πρός τινα, alia significatione iaci, quamea . qua Valla & alii hic acceperiam. Pag. 77. l. i. ' τιονὶ Ira usi S noster VIII, ior. Descripturae lainen Veritate ampliata sum. Nam Stephantis,mii Thiicydidem sere sequitiir, 'λέτειον scribit. Atque ita Stratκγ. Scylax. Hermionis, Xenophon, Philomnis, - lymus . Geopon, Mirelas, Epit. Simois, Apollonii , hol. Dicta etiatri urbs ὰπὸ 'pοιτείας τῆς Πρωτέως ' γατρὶς , ut nos docet Apollonii Schol I Argon. v. 929. Denique 'Pοι- τιον lia tui longe a Megalopoli. vi l. Plutarct . Cleom. pag. 81s. Est & Ῥοιτια urta Bactrorun . oriis apud Stepnan. Nuclas, Xenophon, Mholiast. Apollon. promontorium laciunt. Antipater Epig. III, επὶ Γοιτη ισιν ἀκταῖς. Apollon. I, λοιτειάδος ενυεν Ητης. Strabonis tempore laria erat ἔρημος. WASS. Od. l. 2. Στατῆρας Φωκαέτας Vid. Hemsterliti sitim ad Politicein IX, 93, Spanti. ad Callimachum p. 7 6. IDEM.ead. I. 6. Ἀς πρότερον Μιτυληναιων νεμομένων Ἀθηναῖοe εἶχον Dei est III, so: Παρι αβον δὲ καὶ τα ἐν τῆ η-

sidis laiulat inter loca Potniii & Dio loci Sic. in ciuibus . Triviae Vol. III. E e

447쪽

de Acte Peloponnesi aspriar. Voluit, credo, hoc testim nio ostendere, omnia oppida in ora maris posita posse v cari ' ταῖα. De Aeolicis oppidis continenci, Miae pallio post memorat, est etiam aphul Melam I, I 8: Gargara OAsson, Aeossonun colonias. Et apini StraNyn. XIlI, p. 6 Io.ead. l. I 4. Αὐτή θερειὶ Diodor. 32o a. tibi Alsi. pe peram et pro r: centum pro sexaginta. WASS. Sexaginta n bet etiam Dion. Halicarii. Tona. II, pag. 242. Rig. 79. l. s. Γιγνομέν-ὶ Sic resicripsi. antea γεινομἐνης. pion octo Dionys. Halic. Et plerive Mst. cyna editis. Dionysius i. d. liaec a καὶ μάχης iu lue ad θανάτου descripsit. ead. l. 7. Tὴν ἄνω πόλιν Stephanus laic annotat, Scit Iiasten ali abi την ἄνω πόλιν exponere ἀκρόπολιν. Is locus

est cap. 66 hutiis ita. Hic ἡ ἄνω πόλre fortassis est ἀκρόπωλις. Alio sestsii Lib. III, cap. 34, ἡ ἄνω πόλις Colopli

nioriim, S cap. 37 lauius libri u ανω πόλις Αe saetariim, Gui Thγmani teneDant, dicitiar; Pion into hic quoque valla videriar accepisId : naim vertit ad uestin Deturiorem, id est . earn, quae aliqviinto spatio ala illa, quae Ea mare erat, di italacu. quod non caret ratione, si quis alia loca, tibi eodem modo tollitiir Tlnicvdides, cuin tioc conferat. Nec accedo Scholiastile insta acl cap. 66, την ἀνω πολιν Μebat ensium inae pretanii την ἀκρόπολιν. Nam designat ibi ipsani Limein Megara , ouam respectri Nisaeae, portiis 1

garensiti in , oet O ab urme stadita remotae, την ἄνω πόλιν

vocat. Ita recte Aenid. Poritu ad cap. 69. Od. I. I 2. Tα τῆς ὁμολοίας A plerisque ins abest artichilus τἀ, Vitio, opinor, scribarii in , qtubus emandi cau-lii in praebuit ultima vocis praecedentis syllaba. Nam Attici articulum nexurius generis chi in genitivo substantivi pro silinantivo ponum. Tlaucust IV, I 8: Ουκ εἰκὸς υμας -το της τύχης οιεσθαι ἀεὶ μεθ' -- εσεσ2γαι, prO την τύ

ead. I. I 3. Ἀνέστησαν γαρ &c. Si hanc lectionem reti- . nean ira, dicendiun est , Athenienses expulisse suis sedibus Cytherios, quod partim convenit cum aequitate conditi nil m. de qua paulo ante ἐπιτηδειότερον &c. Deinde Aste nienses non moverrunt omnes Cytherios ut videbimus imo sta cap. 17. Iraque, net sibi male coastare videretur Tlnse

448쪽

cyclides, puto aliauul supplendii in esse, st. paniculam negantem , aut alitiae simile. Fr. Pori. HUDS. Ἀν supplendum censet Hellin. me. 81. l. s. Ἀφροδεσiαν Est alia Aphro as, si ni sit-pra ariliana , non lon3e a Rhae le1 o. cairn bibera conii imgit Plocopius de Aedii. IV, io; qui muro cinxisse Iussi-I ianum etiam travit. Vid. Ptolem. IV, 2, Notit. Epis c. &Aivonini Itin. το unκὸν in nurno 'Vlieleri 'Aφμδεισισυς. Κορτύταν agnoscunt vitiola Stepliani exemplaria, ut ex literarum serie patet. Lege ergo Κοτύρταν in Q. Gr. At- qite ira etiam Stepilani odex Pousin . hil iam gentile xοτυρταῖος. De hoc oppido nihil oninino veteres Ass. Etiam Berialius ex or ne literarii in victu, in Stephano per

In Cota. v l. pleris lue locis vallia est scriptura huius noni inis. vid. II, 27, & V, 4r. Stirabo VIII, pag. 376, Θυρεας num. plurali vocat; Stephaniri. & alii Θυαεαν. Κυνοσουρίας, quod hic est in nrum C. etiam olim legetanir in Stratione l. d. tibi id emendariint Xulander, & Hariunt ire Tona. Il Facis G teri pag. 666. Ideni vultun e Liiciani Icaron enippo p. mo sustulit Petilineritis in Exercitationib. p. 349. Et sic illuuiue ibi emendandiri est Scholiastes. I e Thyrea Aesenetis a Lacedaenioniis concessa Idem, Pi dinc, etiam II, 27 scripsemat Titii dides. P. 83. c. I a. Nθελησεν Non deterius est Mεν. Et

sic mox ανευωρησαν, & alia nuinem plurali, nota in talibus figura. Paulo post αὐτούς κίνδυνος ἔφαινετο κατακλείε-

σαυ eesendi qii idein potest. Sed praesem coniecturam Pomti, ala omnibus fere MT. conticinaram.

449쪽

rium, etiam laci vini Scholiastes Tllucvcsidis V, s, Eustathitis in Homer. Odyss b, in sin. ex Aelio Dionysio, &

d. l. II. Toῖς επικαλουμένοις G1L. τοις επικαλουμένους.

Sic infra cap. 92: Εἱώθασι - τὸν μὲν ησυχα πτα - ἄδεέστερον επιστρατευειν. Et Stephanus aliique ex Euripide aia seriint οἱ τὴν δ' επεστράτευσαν πόλιν. Sed quia alii omnes libri hic liabent Tole έπικαλουμένοις, id Die etia in aliquanto usitatius esse videtur . nihil novaiulum arbitreor. ibid. Κακῶς - οἰκειοις Thon . Mag. Voc. τέλος. WAssee t. l. I 3. Προκοπτόντα Stephantas in Thes scribit. Scholiasten palilo post aliter legere, nempe περικοπτόντων. eamque lectionem commodiorem videri posse. Non habe allisti exemplum hilius significationis verbi προκόπτω : nana quod affertur e VII, 36, dubiuna est. & asiain syntaxini abet. Sed quia omnia exemplaria Thucydulis trahent προκοπτόντων , nec Steplianus postea ad hunc locum qui Gquam monuit, non putem , hanc scoprii ram deserendam esse: chim praetenim & Scholiastes eana tisic a noscat, apiui

quem illa i μων αυτων περ α ιρο- των καὶ περικοπιόντων τῆς

450쪽

ἔπελθεn o7εσθε καὶ τα δτοιμα αν βλα4αι. Vide ibi Scholiasten. d. I. II. Δωριεῖς &c. Dores & Iones sunt ditae gentes, unde reli sui Graeciae populi ori nem siIairi di ixerunt. Uxilculenses & Athenienses ex Ionisiis, Lacini lena onu &xeliqui Peloponnesii ex Doribus. Vide Me si Miscellan. Lacon. p. 216, & Cragium de Rep. I aced. p. 9. HUDS. ead. L I3. 'Oτι δίχα πέφυκs Etiam Stephaniis, & alii, coniungunt om δίχα πέφυκε του ἐτερου. & Vertiant, quod alter ab arum Assi M. Mihi Fr. Portiri recte videtur dis inctionem ponere post πέφυκε, hac sente , μod G

neris a Ie oris raris sint.

νούντας, & infra οὐδέν. Fimiat Eusebilis Praep. XV, 62, eiusque Mi lex Ioannens. Denique kπὰντων , non πὰντων , uti Mic Pithoei. Noster V, 43 ilhul alterii ni ina Iuit. Isocrates sortasse restitis Pane . Io 3, 42 , divisim eri hibet ουδὲ π rοτ εβίωσαν. Sic μηδε μιαν idem III, 48, di similia. IVAsS. eis. l. 7. Πέφυκε - δε ε τλν) Stobaeus Serin. LII, p. 36η. P . m. l. 1. Παύονται Quod Stephanias scribit, v aulam legi sie παύσονται , id non aliunde sitspitari poniit, Uiani quod hoc venit sedalitur. Sed ita etiam alii. Poruit valla putare, praesens παύονται hic habere significationem laniri, ut mox ἀπίασι. de quo usu praesentis supra quaedam annotata sunt ad II, 44. - . I. a. OF τ' -- ἐλθόντεςὶ Thornis Magist. επικλη

τὶν μεν παυσαι Sententia hortim ver,n uni satis aperia est ;sed syntaxis adinodum obsistra: nam non liquet, quΟΠΤΟ-do nominativi ησυχία & πολεμος iungannir infinitivis παύ- σαι & διασωσαι. qui is pro nominativis apponendi videbantur amicitivi, hoc modo : ἡ δοκῶτε - οὐχ ησυχων μαλλον , ἡ πόλεμον , τι μὲν παῖσαι, τὸ δ διασῶσαι , ut in semienti meinbro , και τὰς τιμας - εχ ιν την εἰρώνην, non η εἰρἡνη. Hoc recte animadvertit Aemil. Poreus, qui ανακόλουθον esse putat. Si oro eo haberi debet. nec video.

라틴어 텍스트