Historici Graeci minores edidit Ludovicus Dindorfius Nicolaus Damascenus

241쪽

2 Οὐτος εν τῆ ἄλλρ παιδεία διατεθραμμένος, διὰ τὸ

καὶ τον πατέρα αυτου περὶ ταυτα μάλιστα σπουδάσαι,

ἐπειδὴ ἀπ' αυτῆς αυτῶ ο τε πλοίτος καὶ ἡ δόξα ύπε- γένετο, ἔτι μῶλλον ηυξησε ταύτην, ἔρωτά τινα ἀδιήγητον αυτῆς σχών, ἄλλως τε και φύσεως ου φαύλης ελαβόμενος' ῶστε πριν γενειῶν ευδόκιμος εἶναι ἐν τῆ πατρίδι και των ἡλίκων διαφέρειν. γραμματικῆς τε γὰρ οὐδενὸς χεῖρον επεμεμελητο και δι' αυτὴν ποιητικῆς πάσης, αυτός τε τραγωδίας ἐποίει καὶ κωμωδίας ευδοκίμους, ἔτι μὰλλον ἴστερον αυξηθείς, id

ῶστε και την δυναμιν συναυξῆσαι, ρητορικῆς τε και

μουσικῆς και τῆς περὶ τὰ μαθήματα θεωρίας και φιλοσοφίας πάσης. ζηλωτὴς γὰρ 'Αριστοτέλους γενόμενος καὶ το ποικίλον τῆς περὶ τον ἄνδρα παιδείας ἀγαπήσας, χάριν εἰδέναι πῆσιν ἔλεγεν αεὶ τοῖς μαθή- uμασι, πολυ μεν ἔχουσι τὸ ἐλευθέριον, πολὐ δε τὸ χρήσιμον εἰς τον βίον, πάντων μάλιστα τὰ ευδιάγωγον πρός τε νεότητα καὶ γῆρας. ἔλεγε δὲ και τὰς Μούσας ἄρα διὰ τοὐτο πολλὰς υπὸ των θεολόγων παραδεδόσθαι, ὁτι πολῶ τὸ ποικίλον ἔχει τὰ παιδεύ- ροματα καὶ πρὸς πἀσαν βίου χρῆσιν οἰκεῖον, και Ουτετην ἐμπειρίαν αυτῶν Ουτε την ἀπόλειψιν ομοίως υπελάμβανεν εἶναι τῆ των βαναύσων τεχνῶν, ἀλλατουναντίον ἐπονείδιστον τοῖς μετρίως ζῶσι την τε τούτων ἄγνοιαν καὶ την τῶν βαναύσων ἐπιστήμην. Hουτος μεν ουν ουκ ἔστιν ἴτω τῶν παιδευμάτων πρὸς

ἀργυρισμὸν ἐχρήσατο Ουδε ἐκαπήλευσεν. μη δε Νικόλαος ὁμοίαν ειναι την ὁλην παιδείαν αποδημία. ως γὰρ ἐν ταύτll συμβαίνει τοῖς ἀποδημοὐσι και μακρὰν οδὸν διεξιοsσιν ὁπου μεν 4ρεγκατάγεσθαί τε καὶ ἐναυλίζεσθαι μόνον, ὁπου δεἐναριστῶν, ὁπου δε πλείους ἐνδημεῖν ημερας, ενίους

242쪽

δὲ τόπους ἐκ παρόδου θεωρεῖν, ἐπανελθόντας μέντοι ταῖς εαυτῶν ἐνοικεῖν εστίαις, ουτω καὶ διὰ τῆς ὀλης παιδείας διερχομένους δεῖν ἐν οἷς μεν ἐπιτηδεύμασιν ἐπὶ πλέον ἐνδιατρίβειν, ἐν οις δ' ἐπ' ἔλαττον, καὶ ε τα μεν ὁλα, τὰ δὲ ἐκ μέρους, τὰ δὲ ἄχρι στοιχειώσεως παραλαμβάνειν, καὶ τὸ ἐκείνων χρήσιμον κατασχοντας ἐπὶ την ώς ἀληθῶς πατρωαν ἱστίαν ἀνελθόντας φιλοσοφεῖν. Suidas v. Νικόλαος. J' καὶ παρακαλέσας οἷα δη φιλόσοφον καὶ ἀμνησί- 310 κακον ἐν πολυ πλείονι ηγε τιμῆ καὶ εὐνοία. οτι ἐπράχθη τι φιλανθρωπίας πολλῆς ἐχόμενον Νικολάω. γλιεῖς γάρ, ἀφικνουμένης νύκτωρ ῶς αυ- τοὐς 'Dυλίας τῆς Καίσαρος μεν θυγατρός, γυναικὰς δὲ Ἀγρίππα, καὶ τοὐ Σκαμάνδρου μεγάλου ρυέντος

15 υπὸ χειμαρρων πολλῶν, κινδυνευούσης περὶ την διάβασιν ἀπολέσθαι συν τοῖς κομίζουσιν αυτὴν οἰκέταις

οὐκ ῆσθοντο. ἐφ' οἷς ἀγανακτήσας ὁ γρίππας, ὁτι οὐ παρεβοήθησαν οἱ γλιεῖς, δέκα μυριάσιν αυτοὐς ἐζημίωσεν αργυρίου. οι-ἀπόρως ἔχοντες, καὶ ἄμαm οὐ πρ πιδόμενοι τον χειμῶνα οὐδὲ ὁτι ἐξίοι ἡ παῖς, Ἀγρίππα μὲν οὐδ' οτιουν εἰπεῖν ἐτόλμησαν, ῆκοντα δὲ του Νικόλαον δεόμενοι παρασχεῖν αὐτοῖς Ηρώδην βοηθὸν καὶ προστάτην. καὶ ἶς μάλα προθυμως ἡπέστη διὰ την τῆς πόλεως δόξαν, καὶ ἐδεήθη τμ βασιλέως, 25 διηγήσατό τε αὐτῶ τὸ πρῆγμα, ώς ου δικαίως αὐτοῖς οργίζεται, οὐτε προειπὼν ὁτι πέμποι την γυναῖκα ώς αυτοὐς Ουθ' ολως ἐκείνων προησθημένων διὰ τὸ νυκτὸς ἰέναι. τέλος δ' Ουν ἀναδεξάμενος ὁ ἀνὴρ την προστασίαν εὐρίσκεται αὐτοῖς την ἄφεσιν τῆς ζημίας, M καὶ την υπὲρ ταύτης ἐπιστολήν, ἄτε δη ἀπεληλυθύτων ξδη διὰ τὀ ἀπογνῶναι την ἀπόλυσιν, Νικολάωδίδωσι πλέοντι ἐπὶ πιου και Ῥόδου, ἔνθα ἐσαν αὐτῶ

243쪽

NICOLM DAMASCENIοι υἱεῖς' αυτὸς γὰρ ἐπὶ Παφλαγονίας ξει συν 'Aγρίππα. Νικόλαος δὲ ἐκ τῆς ' ισοί πλεύσας ἐπὶ Βυζάντιον, κἀκεῖθεν εἰς τὴν Πωάδα γην, ἀνέβη εἰς γλιον, καὶ

την τῆς απολυσεως του χρέους επιστολὴν ἀποδους, σφόδρα υπὸ τῶν Πιέων αυτός τε καὶ ἔτι μῶλλον ὁ εβασιλεὐς ἐτιμήθη. ΓΕxc. de viri. et vit. p. 418. J4 Ptι υρώδης πάλιν διαμεθεὶς τον φιλοσοφίας ἔρωτα , ο φιλεῖ τοῖς ἐν υπεροχῆ ουσι συμβαίνειν διὰ τὸ πλῆθος τῶν ἐξαλλαττόντων αυτοὐς αγαθῶν, ἐπε- μησε πάλιν ρητορικῆς, καὶ Νικόλαον ήνάγκαζε id συρρητορευειν α ἰτῶ, καὶ κοινῆ ἐρρητόρευον. αυθις δ' ἱστορίας αὐτὸν ἔρως ἔλαβεν, ἐπαινέσαντος Νικολάου το πρῆγμα καὶ πολιτικώτατον εἶναι λέγοντος,

χρήσιμον δὲ καὶ βασιλεῖ, ώς τα τῶν προτέρων ἔργα καὶ πράξεις ἱστοροίη. καὶ ἐπὶ τολο ὁρμήσας πρου- Hτρεφε καὶ Νικόλαον πραγματευθῆναι τὰ περὶ ἱστωρίαν. ὁ δὲ μειζόνως ἔτι ἄρμησεν ἐπὶ το πρῆγμα, πῶσαν ἀθροίσας τὴν ἱστορίαν, μέγαν τε πόνον υπο- στας καὶ οIου οὐκ ἄλλος ' ἐν πολλῶ δὲ χρόνω φιλο- πονήσας ἐξετέλεσεν αὐτήν, ἔλεγε τε ώς τοsτον τον νήθλον ρυσθάς εἰ προυτεινεν 'Hρακλεῖ, σφόδρα αν αὐτὸν ἀπέτρυσεν. ἐκ τούτου πλέων εἰς Ῥώμην Καίσαρα μώδης ἐπήγετο τον Νικόλαον ὁμοὐ ἐπὶ τῆς αυτῆς νηός, καὶ κοινῆ ἐφιλοσόφουν. Exc.

de viri. et vit. p. 421.J is

5 ἰτι ἐστράτευσεν ἐπὶ τὴν 'Αραβίαν 'Hρώδης, οὐ συνδοκουν Καίσαρι, ἐφ' οἷς ἐκεῖνος ήφίει φωνάς, καὶοργὴν εἶχε χαλεπὴν εἰς τον Ἀώδην, ἐπέστειλέ τε αὐτῶ πικρότατα, καὶ τοὐς ῆκοντας παρ' αυτ πρέσβεις οὐ κατὰ κόσμον ἀπέλυσεν ' ἀφικόμενος δ' ως ω Καίσαρα Νικόλαος οὐ μόνον τῶν ἐγκλημάτων ἐρρυ- σατο 'φώδην, αλλὰ καὶ τὴν οργὴν ἀπέστρεψεν ἐπὶ

244쪽

του δε διοικητου ηδη κατέγνω πεισθεὶς τῆ Νικολάου κατηγορία, καὶ ὐστερον ευρὼν κάκιστον ἀπέκτεινεν. τούτω- Ηρώδου ὁ οἶκος ἐταράχθη, τουθ πρεσβυτάτου τῶν υἱέων τους μετ' -τὀν διαβαλόν-

τος ώς ἐπιβουλλοντας τῶ πατρί, op τη μὲν ηλικία μετ' αυτὸν ἡσαν, ἀξιώματι δὲ πρότεροι διὰ τὸ ἐκ βασιλίδος γεγονέναι, τον δὲ ἐξ ἰδιώτιδος γυναικός. πρὶν δε ἐλθειν ἐκ μης Νικόλαον, ἐν συνεδρίω

10 κατεδικάσθησαν οἱ νεανίσκοι, καὶ παρωξυμμένος ευ μάλα ὁ πατηρ ἔμελλεν αυτοὐς ἀναιρήσειν ' καταπλεύσαντι δε Νικολάω περὶ τῶν γεγονότων ἀπήγγελλε καὶ σύμβουλον εποιεῖτο. ὁ δὲ αὐτω παρήνεσεν ἀποθέσθαι αυτοὐς ἔν τινι τῶν ερυμάτων, ἄχρι ἐν 1ε τῶ πλείονι χρόνω βουλεύσαιτο περὶ αυτῶν ἄμεινον, μη δοκοίη υπ' οργῆς προαχθεὶς ἀνηκεστόν τι γνῶναι περὶ τῶν αναγκαίων. αἰσθόμενος τοὐτο Ἀντίπατρος τόν τε Νικόλαον ὁπέβλεπε καὶ ἄλλους ἐπ' ἄλλοις αυτὸς καθιεὶς τὸν πατέρα ἐφόβει, ώς αυτίκα ao μάλα ἀναιρεθησόμενον υπὸ τῶν νεανίσκων διεφθαρκότων καὶ τὸ στρατιωτικὸν ἄπαν, ὼς ἔφη, και τους απὸ τῆς θεραπείας, εἰ μὴ διὰ ταχέων ἐκποδὼν αυ- τοὐς ποιήσαιτο. καὶ Ος δείσας περὶ αὐτου θἀττον ἡ κάλλιον ἐβουλεύσατο, οὐθεν ἔτι μεταδους Νικολάω, εο αλλὰ νυκτωρ τοὐς ἀναιρήσοντας υποπέμψας. και οἱ

μὲν ἀπέθανον, ' φώδρ δὲ τῶν συμπάντων ἡδη γίγνεται κακῶν αρχή, τὰ προ τούτων εὐ έστώτων αὐτω τῶν πραγμάτων.

'Eχθρὰν δ' ηγεῖτο υντίπατρος Νικόλαον, ἀνελὼν ω τοὐς αδελφούς, ἐμισεῖτό γε μην δεινόν τι μῖσος οὐχ υπὸ τῆς βασιλείας μόνον, ἀλλα και τῆς Συρίας καὶ

245쪽

142 NICOLAI DAMASCENITων περαν οικουντων. ἐχώρει δε ὁ λόγος καὶ εις

Ῥώμην, καὶ ουδεὶς - οἴτε μέγας ουτε μικρός, δς Ουκ ἐμίσει τον ἄνθρωπον δι ἀμφότερα, καὶ ὁτιπολῶ κρείττους αυτου αδελφοὐς απεκτεινε και ὁτιτον πατέρα επεισε τοιουτου προσάψασθαι μυσους καὶ ετην προυπουσαν ευνοιαν αἰσχυναι. επεὶ δ' ουν τα

ἀκόλουθα δρῶν τοῖς προτέροις ἀνὴρ καὶ ἐπὶ τον πατέρα ἄρμησε, θἀττον ἐπειγόμενος την βασιλείαν λαβεῖν, καὶ τὸ φάρμακον ἐώνητο ἐξ Αἰγυπτου, ὁπερεμήνυσεν εἷς των κοινωνουντων τῆς πράξεως, ἐβα- Hσάνιζέ τε τοὐς οἰκέτας αυτου ὁ πατήρ, οῖ δη τὸ συμπαν φανερὸν ἐποίησαν, ώς καὶ την τηθίδα ἔμελλεν ἀναιρήσειν καὶ τοὐς ἄλλους αδελφοὐς ὁντας τούς τε των ἀνρρημένων παῖδας, ώς μηδεὶς λείποιτο κληρονόμος, ἐτυρευσε δέ τι μιαρὸν καὶ εἰς τον οικον Καί- uσαρος, πολὐ μεῖζον των εἰς τὸ γένος παρανομημάτων, ηκε μὲν ὁ τῆς Συρίας στρατηγὸς Ουαρος καὶ οἱ αλλοι ἐπιμεληταί, καθίζει δὲ συνέδριον ὁ πατὴρ αυτου, παρηνέχθη δὲ εἰς μέσον τὸ φάρμακον καὶ αἱτων οἰκετῶν βάσανοι τά τε ἐκ ' μης γράμματα, Νι- ροκολάω δε τον αγῶνα ἐπέτρεψεν ὁ βασιλευς. κατηγορει μεν ουτος, ἀπελογεῖτο δε υντίπατρος, ἔκρινε δὲ Ουαρος μετὰ τῶν φίλον. καταδικάζεται δ' ουν 'Aντίπατρος καὶ την ἐπὶ θανάτω παραδίδοται. Νικόλαος καὶ τότε παρήνει πέμπειν αυτὸν ἐπὶ Καί- 25σαρα, επεὶ καὶ εἰς αυτον ἡδίκησε, καὶ δ,τι αν ἐκεῖνος γνω, τοὐτο πράττειν. ἔφθη δὲ τὰ παρὰ Καίσαρος γράμματα ῆκοντα καὶ τῶ πατρὶ κολάζειν αυτὸν ἐπιτρέποντα. καὶ ὁ μὲν ἐκολάσθη. ἀπέκτεινε δε καὶ ὁ Καῖσαρ την συγκακουργήσασαν αυτῶ ἀπελευθέραν. Moυδεὶς δὲ ην δς Οὐχὶ Νικόλαον ' κάλλιστα κατηγο-

ρ σαντα του πατραλοίου τε καὶ ἀδελφοκτόνου.

246쪽

FRAGMENTA.

Μετὰ δε ταυτα ολίγου χρόνου διελθόντος τελευτὰ καὶ ὁ βασιλεύς, καὶ τὰ ἔθνος ἐπανίσταται τοῖς τέκνοις αυτου καὶ τοῖς Ἐλλησιν. ἡσαν δε πλείους μυρίων. γενομένης δε μάχης νικῶ τὸ Ελληνικόν ' καὶ ε ὁ διάδοχος 'Αρχέλαος εἰς Ρωμην πλέων ἔνεκα της ὁλης αρχῆς μετὰ των ἄλλων αδελφῶν παρακαλεῖ συμπλεῶσαι Λικόλαον, ἀναχωρεῖν ῆδη ως ἐαυτὸν ἐγνωκότα ' καὶ γὰρ ἐν περὶ εξήκοντα ἔτη. συνέπλευσεν Ουν καὶ ευρε πάντα κατηγόρων πλέα ἐπὶ τον Ἀρ-iο χέλαον. χωρὶς μὲν γὰρ ὁ νεώτερος αδελφὰς τῆς βασιλείας ἀντεποιεῖτο, χωρὶς δ' οἱ συγγενεῖς ἄπαντες

κατηγόρουν αυτου, ου τω νεωτέρω συναγωνιζόμενοι 'ἐπρεσβεύσαντο δὲ καὶ αἱ υφ' Ηρώδρ Ἐλληνίδες πόλεις αἰτουμεναι την ελευθερίαν παρὰ Καίσαρος, καὶ 15 ολον δε τὸ Σουδαίων εθνος ἐπικαλοῶν φόνον τρισχιλίων ἀνδρῶν των ἐν τῆ μάχη πεσόντων, καὶ ἀξιουν μάλιστα μεν υπο Καίσαρι εἰναι, εἰ δὲ μή, υπό γε Ουντω νεωτέρω ἀδελφώ. τοσουτων δὲ δικῶν ἐπηγγελμένων, ἀγωνισάμενος υπὲρ υρχελάου Νικόλαος τον2ο πρὸς τους συγγενεῖς αγῶνα πρῶτον κατώρθωσεν, ἔπειτα δε τον πρὸς τους υπηκόους 'Dυδαίους τον μέντοι πρὸς τὰς Ἐλληνίδας πόλεις Ουκ ὴξίου, αλλὰ καὶ 'Αρχελάω παρήνει μὴ ἐναντιουσθαι αυταῖς ελευθερίας γλιχομέναις ' ἀρκεῖν γὰρ αυτω την ἄλλην δυ- 25 ναστείαν. ομοίως δ' ουδὲ πρὸς τον αδελφὸν αυτου ξίου ἀγωνίζεσθαι διὰ την πρὸς του κοινὸν αυτῶν πατέρα φιλίαν. διήτησε δὲ Καῖσαρ καὶ τό ὁλον, εκά- στω τῶν παίδων μέρος ἀποδους τῆς αρχῆς, την δ' ημίσειαν μοῖραν Ἀρχελάω. καὶ Νικόλαον μὲν ἐτμω μησεν ὁ Καῖσαρ, Αρχέλαον δὲ ἐθνάρχην κατέστησεν υπέσχετο δέ, εἰ αυτον ἄξιον παρασκευάσει, και βασιλέα ταχὐ ποιήσειν ' τοὐς δε μετ' αυτον αδελφοὐς

247쪽

Escor. p. 64-68 Fed., 351-354 Mull.J6 ἰτι πάνθ' ὁσα παρήγγελλεν, ἐπὶ των ἔργων διεξίει αυτῶν, και ἀπεδείκνυτο χρημάτων μὲν Αν κρείττων, θἀττον δε λαμπρότατα ἐφιλοτιμήθη, οὐδέν τε εων μη δεῖ ἐφάνη χρημάτων ἔνεκα πεποιηκώς. ηδονῆς δ', ὁ τάχ ἄν τω θαυμαστὸν εἴη, ἡστινοσουν κατεφρόνει , καὶ ταυτα βασιλεsσι καὶ ἡγεμόσι συνὼν πολλάκις ' ἡν γὰρ αυστηρὸς φυσει καὶ ἐναντίος προς αυτὴν καὶ ἀνδραποδώδεις νομίζων τοὐς των ἀπολαύ- 10σεων των τοιουτων ἡττους ἐπαινετής τε αὐταρκείας

ἀεὶ καὶ ὁπλότητος, καίτοι γ' ἐν οἷς δεῖ λαμπρύνεσθαι μεγαλοπρεπής, ου γλίσχρος, ἡν, ώς μὴ δόξαν ανελευθερίας λάβοι, πρός γε μην πόνους καὶ καρτερίαν, εἴ ποτε δέοι, πάντων ἀοκνότατος, οὐκ ἐν νεότητι μό- Ibνον, αλλὰ καὶ ἐν γήρα, και ὁπη κίνδυνος καταλάβοι

ἐκ πολεμίων ἡ ληστῶν ἡ διὰ νόσον ῆ χειμῶνα κατὰ θάλατταν ἡ ἄλλως πως, οὐτω δὴ σφόδρα εὐψυχος ήν

ωστε καὶ τοῖς ἄλλοις ἀεὶ θαρρεῖν παρεῖχεν, ὁπόσοι κοινωνοὶ ἐσαν αὐτω τοί κινδύνου, πρός γε μην το η δίκαιον ἀκλινὴς οἴτω καὶ ἀθώπευτος ἄστε καὶ απειλὰς ἐνεγκεῖν τινων ηγεμόνων ποτε δικάζων υπὲρ τοὐμὴ τούτο παραβῆναι. πολλοὶ γὰρ αυτὸν ρροῶντο καὶ δικαστὴν καὶ διαιτητήν, φανερῶς εἰς πάντας αυτούκαὶ τῆς δικαιοσύνης γενομένης, ἔν τε συμβολαίοις καὶ ταῖς πρὸς τους ἰδιώτας κοινωνίαις οὐδεὶς πώποταυτὸν ἐμέμψατο, οὐδ' εἴ τις πονηρὸς εἴη, διὰ τὴν ἐπιείκειαν ' ουδὲ γὰρ μαρτύρων ἔδει πρὸς αὐτὸν ἐσυμβολαίων, ἀλλ' ο,τι ἄν ὁμολογήση, βέβαιον ἐν.κοσμιότητα δὲ καὶ σωφροσύνην οὐδεὶς αὐχήσει πλείω κκατὰ το ἔν τε ἀγοραῖς καὶ ὁδοῖς' )

248쪽

τιμην τῶ φιλοσόφω καὶ ἄλλας χάριτας καὶ ἀφελείας παρὰ τῶν δυνατῶν οὐκ εἶναι, πόνου δ' ἀλλότριον. τίνι γὰρ ἄν μἀλλον ἀρμόττοι ταυτα καρπosσθαι απὀ5 του βελτίστου καὶ σπουδαιοτάτου γιγνόμενα ἡ τῶτοιούτω; ου γὰρ δη τῶ φαύλω καὶ - δενὸς ἀξίω.χρήσεται γὰρ αὐτοῖς ἀφύρτως τε καὶ ἐμμελῶς, καθώς Νικόλαος τῶ γνώριμος εἶναι καὶ ευπορος εἰς οὐδενἄτοπον ἐχρήσατο, ἀλλ' εἰς μετριότητα τε καὶ δημο- 10 τιρον φιλανθρωπίαν, πόλεως μὲν οἴποτ' ἀφ' ἔτέρας οἰόμενος δεῖν, ἀλλ' απὸ τῆς αυτοὐ προσαγορευεσθαι' κατεγέλα δε καὶ τῶν καθ' αυτὸν σοφιστῶν, οῖ μεγάλοις τιμήμασιν ἐωνοὐντο 'Aθηναῖοι ξ Ρόδιοι καλεῖσθαι, βαρυνόμενοι την ἀδοξίαν τῶν πατρίδων 15 ἔνιοι δε καὶ συνέγραψαν περὶ τοὐ μη εἶναι ἀφ' ἐς πόλεως ἡσαν, ἀλλ' από τινος τῶν δι' ονόματος Ἐλληνίδων' ὁμοίους τε ἀπέφαινε τοῖς τοὐς εαυτῶν γονέας βαρυνομένοις. οτι ρτιῶντό τινες τον Νικόλαον πλεῖστα χρήματα 20 παρὰ φίλων λαβόντα ου σώζειν αυτά, καὶ ὁτι τὰς πλείους διατριβὰς ἐποιεῖτο μετὰ τῶν δημοτικῶν, ἐκκλίνων τους μεγάλους καὶ ὐπερπλούτους τῶν εν

n, ' οὐδαμῶς ξει, πολλῶν καὶ ἐνδοξων αυτὸν βια- ωμένων, ἀλλα δι' ὁλης ημέρας ἐν ταῖς φιλοσόφοις 25 θεωρίαις ην. ὁ δ' ἀπελογεῖτο περὶ μεν τῶν χρημάτων, ὁτι ἡ κτῆσις, ῶσπερ λύρας ἡ αυλῶν, Ουδενὸς ἄν εἴη ἀξία, ἡ χρῆσις δὲ τὸ κυριώτατόν ἐστιν, ἐν εἰμέν τις εἰς ἄσωτον καὶ ἀμετάδοτον ἡ ὁλως ἄφρονα ἡ φαέλον καταδαπανα βίονJ, ἐπίμεμπτος ἀν εἰη, εἰ δέ

ro τις εἰς σώφρονά τε καὶ κόσμιον καὶ κοινωνικὸν καιφιλάνθρωπον, δεχόμενος καὶ ἔτε δεῖ ταυτα καὶ παρ' ἄν δεῖ, καὶ προῖέμενος καὶ τοῖς τέκνοις ἀπολείπων,

249쪽

144u NICOLAI DAMASCENI FRAGMENTA.ἀμείνων αν εἰη. ορον δε ἔνα ἔφη ποιεῖσθαι τον ἄνδρα τον ἀγαθον τοῖς ἐπιεικεστέροις ἐθέλειν αεὶ συνεῖναι, τοιουτους δ' ἐν τοῖς δημοτικοῖς ὁρῶν πλείους η ἐν τοῖς βαρυπλουτοις φυομένους. πολλης γαραγαθῆς τύχης δεῖται πλοῶτος ωστε εἰς ἐπιείκειαν 5 φέρειν' εκτρέπει γαρ τους πλείους εἰς φιληδονίαν

τε και υπερηφανίαν.

τι τοὐς εαυτού οἰκέτας ἐκπαιδευσας, καὶ ἐκ του συζῆν αεὶ πολλην ὁμοήθειαν αυτοῖς ἐμποιησας, ἐχρητο ουδεν χείροσιν η φίλοις. Εxc. devitet. et vit. p. 421-425.J ist

250쪽

ΕΘΩΝ ΣΥΝΑΓΩΓΗ.

'Αρίτονοι των ἐμψυχων οὐδὲν ἀποκτείνουσι, τα 1δε κεραμεῶ των χρηστηρίων ἐν χρυσοῖς ἐλυτροις φυλάττουσιν. Stoliaet Flor. 5, 50. JAαρδανεῖς, γλλυρικὸν ἔθνος, τρὶς ἐν τῶ βίω 25 λουονται μόνον, οταν γεννῶνται, καὶ δευτερον ἐπὶ γάμοις, καὶ τρίτον τελευτῶντες. i5, 51.JΓαλακτοφάγοι, Σκυθικὸν ἔθνος, ἄοικοί τέ εἰσιν, 3 ῶσπερ καὶ οἱ πλεῖστοι Σκυθῶν, τροφην δ' ἔχουσι γάλα μόνον ἶππειον, ἐξ ου τυροποιουντες ἐσθίουσι 1ο καὶ πίνουσι, καὶ εἰσὶ διὰ τουτο δυσμαχώτατοι, συναυτοῖς πάντss την τροφην εχοντες. ουτοι καὶ Ααρεῖον ἐτρέψαντο. εἰσὶ δὲ και δικαιότατοι, κοινὰ εχοντες τά τε κτηματα και τὰς γυναῖκας, ωστε τους μὲν

πρεσβυτέρους αυτῶν πατέρας νομίζειν, τους δὲ15 νεωτέρους παῖδας, τους δ' ηλικας αδελφους. G ην καὶ Ἀνάχαρσις, εις των επτὰ σοφῶν νομισθείς, ὁςηλθεν εἰς την 'Ελλάδα, ἶνα ιστορηση τὰ των Ἐλλήνων νόμιμα. τουτων καὶ πιμηρος μέμνηται ἐν οἷς φησιν qu Μυσῶν τ' ἀγχεμάχων καὶ ἀγαυῶν Ἱππημολγῶν, Γλακτοφάγων ἀβίων τε, δικαιοτάτων ανθρώπων.

ἀβίους δ' αυτους λέγει η διὰ το γην μ' γεωργεῖν ηδιὰ το ἀοίκους εἶναι η διὰ το μη χρῆσθαι τουτους μό