Historici Graeci minores edidit Ludovicus Dindorfius Nicolaus Damascenus

351쪽

EUNAPIIμη δουποίη τὰ οπλα, μητε τῶ παραστάτy θλιβόμενα μήτε τῶ φέροντι διὰ τον συνωθισμὸν περικτυπου- μενα. Suidas v. παραστάτης.J52 Ο δε φέρων γράμματα ἐν χαλκῶ, στέατι περιπεπλασμένα, καθεὶς ἐν πήρα, ἐπιθεὶς δε καὶ ἄλλους , ἄρτους ομοίως καὶ ἄρτους ὁμοίους Casaut onus), μή τινα γνῶναι το απόρρητον. Suidas v. στέατα. Ad eundem locum spectaro videntur quae Suidas habet v. καθείς, ἐμβαλών, χαλάσας. καθείς τε την χεῖρα ἐς την πήραν αναιρεῖται την ἐπιστολήν. J 1ο53 υβρπάστης, Φράγγος, ὁ ς κατὰ αλκὴν σώματος καὶ μου τραχυτητα φλογοειδὴς ην, δευτεραγωνιστὴς τυγχάνων Βαυδωνος. ἄλλως τε ἡν καὶ προς σωφροσυνην πεπηγώς τε καὶ διηρθρωμένος, καὶ προς χρήματα πόλεμον πολεμων ἄσπονδον. διέφερε γουν 15των ευτελῶν στρατιωτῶν ὁσον γε ἐς πλουτον ουδέν' καὶ διὰ τούτο ἐδόκει τῶ βασιλεῖ Θεοδοσίω χρήσιμος, ἴς γε προς τον Ουαλεντινιανοῶ τρόπον, αρρενωπὸν ὁντα καὶ δίκαιον, καὶ το παρ' εαυτου βάρος ἐπετίθει, καθάπερ ὀρθὰν καὶ ἀστραβῆ τινα κανόνα τοῖς βα- 2οσιλείοις, προς τὰ μηδεν τῶν περὶ την αυλὴν παρα- βλάπτεσθαι ἡ ἀμαρτάνεσθαι. Sindas. ,,Εustaunus Il. p. 513. 20 locum hunc c s. - φλογοειδὴς ἐνὶ de Abrogasto, Paena ρογάστην vocat, ex Suida, ut opinor, αυτολεξεὶ descripsit. Κuster. Pariem affert Zonaras. raΕunapio vindicavit Boissona dias.J54 Tοιουτον δε τι ἱστόρηται γενέσθαι κατὰ την Νέρωνος βασιλείαν, αλλὰ περὶ μίαν πόλιν. φασὶ γὰρ τραγωδόν τινα διὰ την Νέρωνος ἐς ταύτα φιλοτιμίαν ἐκπεσόντα τῆς Ῥώμης εἶτα πλανῆσθαι, δόξαν 3οαυτῶ καὶ το τῆς φωνῆς πλεονέκτημα προς ανθρώπους ἡμιβαρβάρους ἐπιδεικνυναι, καὶ παρελθεῖν ἐς ταυ-

352쪽

FRAGMENTA.

την Ἱσπαλιν Berilarg.) μεγάλην πόλιν καὶ πολυάνθρωπον, συναγεῖραί τε αυτοὐς ἐς θέατρον. και συνελθόντων την μὲν πρώτην ημέραν σφαλῆναι της ἐπιδείξεως ' οὐδὲ γὰρ την ὀψιν υπομείναντας τους 3 θεατάς, ἄτε αρτι καὶ πρῶτον ἐορακότας, φεύγειν θλιβομένους περὶ ἀλλήλοις καὶ πατουμένους. ώς δὲ ὁ τραγωδὸς ἰδία τοὐς πρώτους αυτῶν απολαβών την τε του προσωπείου φύσιν ἐδείκνυ καὶ τους ἀκρίβαντας, υφ' ων τὸ μέγεθος ἐς ύφος παρατείνεται, καὶ 1ο συνέπειθεν ουτως ἀνασχέσθαι καὶ τλῆναι την οψιν, τότε παρελθὼν ἐς ανθρώπους καὶ ῶς μόλις ὐφισταμένους την θέαν, τὸ μεν πρῶτον ἐπιεικῶς καὶ μετρίως της φωνῆς αυτοὐς διέγευσε καὶ τοὐ μέλους 'Eυριπίδου δὲ την υνδρομέδαν ὐπεκρίνετο προῖὼν 15 σφοδρότερόν τε ἡχησε καὶ υφῆκεν αὐθις, εἶτα ἐπήγαγεν αρμονίαν σύντονον, ἐπὶ ταύτn δε πάλιν ες την γλυκεῖαν περιήνεγκεν. ἄρα ην θέρους ὁ τι- περ ἀκμαιότατον καὶ τό θέατρον κατείχετο. καὶ ὁ τραγωδὰς ἀναπαυσαμένους ήξίου σφῆς φοιτῶν ἐπὶ την ο ἀκρόασιν περὶ λήγουσαν καὶ ἀποψυχουσαν ημέραν ' οἱ προ ποδῶν πεσόντες καὶ καλινδουμενοι πάσας ήφίεσαν φωνὰς μήποτε αυτοὐς ἀποστερῆσαι τοιαύτης μακαριότητος καὶ ηδονῆς. ἐνταυθα ὁ τραγωδὰς ἀφεὶς εαυτον ἐπὶ την σκηνὴν καὶ τὸ πάθος, - καίτοι γε 25 τα πλεῖστα περιήρητο τῆς τραγωδίας προς ανθρώπους ἀξυνέτους, ἄγκος τε καὶ βαρύτης λέξεων καὶ τὸ περὶ ταῶτα εἶδος καὶ ἡ τοὐ μέτρου χάρις τό τε

τῶν ηθῶν ἐναργές, ὀξύτατόν τε καὶ ἐπιφο0ωτατον ἐς ακοῆς κίνησιν, καὶ προς τούτοις τὰ γιγνώσκεσθαι so την ὁπόθεσιν, - ἀλλ' ὁμως τούτων απάντων γεγυμνωμένος ες τοσόνδε τῆ τε ευφωνία καὶ τῶ μέλει μόνω κατεκράτησεν ἄστε οι μὲν ἀνεχώρουν προσ-

353쪽

κυ-υντες ώς θεὸν καὶ τὰ εξαίρετα τῶν παρὰ σφίσιν αυτοῖς δῶρα ἐκόμιζον, καὶ τον πλοίτον ὁ τραγωδὰς ἐβαρυνετο. μετὰ δὲ την ἐβδόμην τῆς ἐπιδείξεως ημώραν νόσημα κατέσκηψεν ἐς την πόλιν, καὶ πάντες ου τὰς λέξεις σαφῶς, ἀλλα τὸ μέλος, ῶς ἔκαστος εἶχε sδυνάμεως καὶ φύσεως, ἐκβοῶντες, καὶ διαρροίας ἀκρατούς ἄμα ἐπιπεσουσης ἐν τοῖς στενωποῖς παρε θέντες ἔκειντο, κακῶς υπὸ τῆς υνδρομέδας ἐπιτριβόμενοι, και ἐχηρώθη ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν ἡ πόλις , ἄστε ἐκ τῶν προσοίκων ἐποικισθῆναι. ἀλλ' ἐπ 1ο ἐκείνων μεν ευφωνίαν τε ἐν αἰτιάσασθαι καὶ ἀέρος

υπερβάλλουσαν θερμότητα, ἡ τὸ μέλος διὰ τῆς ἀκοῆς

ἐπὶ τὰ κύρια τῶν ψυχικῶν οργάνων συνέτηξε καὶ διέκαυσεν' ἐπι δὲ τῶν καθ' ημῆς ἀνθρώπων αἱ μεν αἰτίαι του πάθους ευ θεώρητοι περὶ τὰ ἔντερα γὰρ 15ησαν ἄπασαι καὶ υ γαστέρα ' τὸ δε καί τινας τῶν Ουκ ανοητων προς τosτο ἀλισθηκέναι Ουκ ἐς φυσικὴν αν τις εἰκότως, ἀλλ' ἐς θειοτέραν ἀνενέγκοι κ νησιν, ποινηλατεῖσθαι σαφῶς τὸ ἀνθρώπινον. Exc. sentent. cod. p. 127, 128ὶ p. 274 Mai., 79-82 εο Νlebi ilir.J55 Φυλαὶ μὲν γὰρ τῶν πολεμίων την αὐχὴν διεβεβήκεσαν ἄπειροι, καὶ πλείους ἐπιδιέβαινον, ουδενὸς

κωλυοντος ἀλλ' ἐν τοσουτοις κακοῖς κέρδος αυτοῖς ἐδοκει γνησιον τὸ δωροδοκεῖσθαι παρὰ τῶν πολεμίων. 25

εἶχε δε ἐκάστη φυλὴ ἱερά τε οἴκοθεν τὰ πάτρια συνεφελκομένη καὶ ἱερέας τούτων καὶ ἱερείας' ἀλλαστεγανή τις ἐν λίαν καὶ ἀδαμάντινος ἡ περὶ ταῶτα σιωπὴ καὶ τῶν ἀπορρήτων ἐχεμυθία, ἡ δε ἐς τὸ φαμνερὸν προσποίησις καὶ πλάσις ἐς την τῶν πολεμίων 3οαπάτην διηρτυμένη. καί τινας ώς ἐπισκόπους αυτῶν ἐς τὸ θαυμαζόμενον σχῆμα καταστολίσαντες καὶ περι-

354쪽

κρυψαντες, και πολλῆς αυτοῖς τῆς ἀλώπεκος ἐπιχέαντες, ἐς το μέσον προηφίεσαν, πανταχοs το αφυλακτον διὰ των καταφρονουμένων οoκων παρ' ἐκείνοις, παρὰ δε τοῖς βασιλευσι σφόδρα φυλαττομένων,5 υποτρέχοντες καὶ κατασκευάζοντες. ην δε καὶ των καλουμένων μοναχῶν παρ' αυτοῖς γενος, κατὰ μίμησιν των παρὰ τοῖς πολεμίοις ἐπιτετηδευμένον, - δεν

ἐχουσης τῆς μιμήσεως πραγματῶδες καὶ δυσκολον, αλλὰ ἐξήρκει φαιὰ ἱμάτια συρουσι καὶ χιτώνια πο- 10 νηροῖς τε εἶναι καὶ πιστευεσθαι. καὶ τ το ὀξέως συνεῖδον οι βάρβαροι το θαυμαζόμενον παρὰ τοῖς Ρωμαίοις ραδίως ἐς παραγωγὴν ἐπιτηδευσαντες ' ἐπεὶ τα γε ἄλλα μετὰ βαθυτητος καὶ σκέπης οτι μάλιστα στεγανωτάτης των ἀπορρήτων τὰ παρὰ σφίσιν ιερὰ 15 γεννικῶς τε καὶ ἀδόλως φυλάττοντες διετέλουν addit

Nieb J. Ουτω δε ἐχόντων τουτων, ομως ἐς τοσαυτην ἄνοιαν ἐξεπεπτώκεσαν ἄστε συμπεπεῖσθαι σαφῶς και ἀμάχως τους δοκουντας νουν ἔχειν οτι χριστιανοί τέ εἰσι καὶ πάσαις ταῖς τελεταῖς ἀνέχοντες. ΓΕxc. dem sentent. cod. p. 128, 319ὶ p. 277-278 Mai., 82-83 Niehuhr.JDτι ἐπὶ Θεοδοσίου του βασιλέως ἐς τοὐτο ἡδη 56

συνέπεσεν ἄπαντα καὶ περιηνέχθη κατά τινα βίαναπαραίτητον και ἀνάγκην ἀνυπόστατον και θεήλα- 25 τον ως και τὸ των ονων γένος, μὴ οτι των Ἀπων, αλλὰ καὶ των ἐλεφάντων γενέσθαι τιμιώτερον. ὁ μενουν Μακεδὼν Φίλιππος ἀναζευγνυναι μέλλων περὶ εσπέραν ἐδη, εἶτα πυθόμενος ώς ου δυνατόν, εἰπόν των των κωλυόντων χιλόν ουχ υπάρχειν ἱκανον τοῖς 30 υποζυγίοις, ἀνέζευξε τοὐτ εἰπών, ὼς ουδεν βασιλέως ἀτυχέστερον , ος καὶ προς τον των ονων καιρὸν ζηναναγκάζεται. ὁ δε καθ' ημῶς χρόνος ἐκινδυνευσεν

355쪽

57 υ βασιλέως Γρατιανου τα μὲν καθ' εκαστον καὶ οἷός τις ἐν Ουτε δυνατον ἐν περιεργάζεσθαι ' τὰ γὰρ ἐν τοῖς βασιλείοις ἐπικρυπτεται καὶ μάλα στεγα- ενῶς ' ουτε πολυπραγμονουσι συμμαθεῖν' τὰ γὰρ απαγγελλόμενα παρ' ἐκάστου, πολλὰς καὶ πολυμόρφους τὰς διαφορὰς ἔχοντα, μόνην την ἀλήθειαν ωσπερ

τινὰ θησαυρὸν απόρρητον Ου διεγυμνου και ἀπεκάλυπτεν. ωσπερ ουν τοῖς γράφουσι τὰς εἰκόνας καὶ 1οτο δοθὲν παράδειγμα χαρακτηρίζουσιν επιτείνει την περὶ το πρόσωπον ομοιότητα μικρά τινα των υποκειμένων συμβόλων, καὶ η ρυτὶς ἐπὶ του μετώπου διακεχαραγμένη η τις ἰονθος παρανατέλλων παρὰ τὸ γένειον η τοιουτό τι μικρὸν και παρημελημένον των Η κατὰ την ἴψιν, ο παροφθὲν μεν ουχ υπογράφει τὸ εἶδος, ἀκριβωθὲν δε μόνον αἴτιον τῆς ομοιότητος γίγνεται, ουτως ἔξεστι και ἐπὶ τουδε του βασιλέως συλλαμβάνειν οἷός τις ην, νέος τε ἀν καὶ ἐν ἐξουσία βασιλικῆ τραφεὶς ἐκ παιδὸς καὶ μη μεμαθηκὼς οἷον αὶ τὸ ἄρχον καὶ οἷον τὸ αρχόμενον ' τουτο γὰρ μάλιστα διαφαίνει το τῆς φυσεως μέγεθος, ὁταν την προτεθεῖσαν αγωγὴν καὶ συνήθειαν ἡ φυσις ἐπὶ τὰ κρεῖττον ἐξώση και βιάσηται. ἔξεστι δε μαθεῖν ἐκ τῶν υποκειμένων παραδειγμάτων, ἐς ἀ συνωμολόγουν Hἄπαντες καὶ ἀντέλεγεν ουδὲ εἷς τῶν ληρεῖν συνειθισμένων καὶ τον κοινὸν φλήναφον ήσκηκότων. Exc. de sentent. cod. p. 319) p. 279 - 280 Mai. . 83 - 84 Niebutii J58 Dτι ἐπὶ Θεοδοσίου τοὐ Μαξίμου στασιάσαντος ω καὶ βαρβάρων κατὰ Ῥωμαίων ἐκστρατευσάντων φήμη κατέσχε τους βαρβάρους ώς οἱ ' μαῖοι στρατὸν ἔτι

356쪽

πλεῖστον συλλέγουσι. και συλλογισάμενοι το δεινον

οἱ βάρβαροι ἐπὶ τὸ συνηθες ἀνέδραμον σόφισμα, και κατέδυσαν ἐπὶ τὰς Μακεδονικὰς λίμνας. καὶ συμφανές γε ἄπασι κατέστη ώς ἡ Ρωμαίων βασιλεία, τρυι φὴν μεν ἀρνουμένη, πόλεμον δὲ αἱρουμένη, Ουδεν ἀφίησι τῆς γῆς τὸ ἀνήκοον καὶ ἀδουλωτον. ἀλλαδεινόν γέ τι χρῆμα ταῖς των ανθρώπων φύσεσιν ὁ θεὸς ἐγκατέμιξεν, ῶσπερ τοῖς ἀστακοῖς την ἐπικίνδυνον χολὴν καὶ τοῖς ρόδοις τὰς ἀκάνθας, ουτω ταῖς 10 ἐξουσίαις συγκατασπείρας την ηδονὴν καὶ ραθυμίαν, δι' ῆν, πάντα ἐξὀν ἐς μίαν μεταστῆσαι πολιτείαν καισυναρμόσαι τὰ ανθρώπινον, αἱ βασιλεῖαι τὸ θνητὸν σκοπουσαι προς τὸ ἡδὐ καταφέρονται, τὸ τῆς δόξης αθάνατον Ουκ ἐξετάζουσαι καὶ παρεκλέγουσαι. Exc. 15 de sentent. cod. p. 319, 320ὶ p. 280-281 Mai., 84-85 Niebutir. Cons. Eunapii epilomen in Zosimi 1 , 45. 4 seqq.Jυτι ολισθηρόν, ὼς ἔοικε, καὶ σφαλερώτερον αν- 59προς τιμὴν ὴ συμφοράν. θεραπευσαντες γὰρ λ τον Ἀτιανὸν οἱ περὶ τον βασιλέα Θεοδόσιον, τιμάς τε υπερφυεῖς ἐκ του βασιλέως καὶ μεταγνώσεις ἐπιτοῖς γεγενημένοις ἐνσπόνδους ποιησάμενοι, καὶ περὶ τῶν μελλόντων Ουρανομήκεις ἐλπίδας υποσπείραντες, τουτον παρέπεισαν ἀγαγεῖν τον υἱῖν αυτοs Πρόκλονα τοὐνομα δν ἐς τὸ δεσμωτηριον συνέκλεισαν, καὶ τον τιανὸν ἐπὶ Λυκίας ἀπέπεμψαν του παιδὸς χηρώ σαντες. Exc. de sentent. cod. p. 320J p. 281 Mai., 85 Niebular.J Οαι ἐπὶ Θεοδοσίου τους πρώτους χρόνους τῆς 60M βασιλείας τὰ τῶν Σκυθῶν ἔθνος ἐξελαυνόμενοι τῆς χώρας υπὸ τῶν Ουννων διεβεβήκεσαν τῶν φυλῶν ηγεμόνες, ἀξιώματι καὶ γένει προήκοντες. ουτοι ταῖς

357쪽

252 EUNΑΡΙΙ τιμαῖς του βασιλέως ἐξωγκωμένοι και πάντα ἐφ' εαυ- τοῖς ὁρῶντες κείμενα, στάσιν ἐν ἀλλήλοις ου μικρὰνηγειραν, οι μὲν αγαπῶν καὶ δέχεσθαι την παρουσανευδαιμονίαν κελευοντες, οἱ δε τον οἴκοι γεγονότα φυλάττειν ορκον αυτοῖς καὶ μη παραβαίνειν ἐκείνας sτὰς συνθήκας. αυται δε ἡσαν ἀσεβεσταται και βαρβαρικὸν ἡθος ἐς ωμότητα παρατρέχουσαι, παντὶ τρόπω Ῥωμαίοις ἐπιβουλευειν καὶ πάση μηχανῆ καὶ δόλω τοὐς υποδεξαμένους ἀδικεῖν, καν τα μέγιστα υπ αυτῶν ευ πάσχωσιν, ως ἄν τῆς ἐκείνων ἀπάσης 16 χωρας εγκρατεῖς γένωνται. περὶ τούτου μεν ουν ἡναυτοῖς ἡ στάσις, καὶ διανεμηθέντες ἀπερράγησαν, οἱ μὲν τὰ χείρω προθέμενοι τῆς βουλῆς, οἱ δε τα ευσε βέστερα, ἐπικρυπτοντες δε εκατέρα στάσις την πρόφασιν τῆς οργῆς ομως. και ὁ βασιλευς τιμῶν Ουκ i5

ἔληγεν, ἀλλ' ὁμοτραπέζους ειχε καὶ ὁμοσκήνους, καὶ πολὐ τὸ φιλόδωρον ἐς αυτοῖς ην' ουδαμου γὰρ ἐξεφέρετο καὶ παρεγυμνουτο τὰ τῆς φιλονεικίας. ην δὲ ἡγεμὼν τῆς μὲν θεοφιλοές καὶ θείας μερίδος Φράβιθος, ἀνὴρ νέος μεν κατὰ την ηλικίαν, γεγονὼς δε mk αρετὴν και αλήθειαν απάντων ανθρώπων κάλλιστος. θεούς τε γὰρ ἄμολόγει θεραπευειν κατὰ τον ἀρχαῖον τρόπον καὶ Ουδεμίαν υπέστη πλάσιν ἐς απάτην καὶ διάκρουσιν, αλλὰ γυμνὴν καὶ καθαρὰν διέφαινε την ψυχὴν ἐπὶ του βίου, ἐχθρὸν υπολαμ- 25βάνωνόμως 'Aῖδαο πύλησινος χ ἔτερον μεν κευθη ἐνὶ φρεσίν, ἄλλο δε εἴπη. γυναῖκα ουν ρτησε ' μαίαν ευθές, ἴνα μηδὲν υβρίζηδιὰ σώματος ανάγκην. καὶ ὁ βασιλευς ἐπέτρεψε τον κγάμον, καὶ ὁ πατὴρ τῆς κόρης, ἐτρέφετο γὰρ υπὸ

358쪽

FRAGMENTA.

πατρί, καὶ τὸ πρῆγμα ἐθαυμασε, μακάριον εαυτὸν υπολαμβάνων, εἰ τοιουτον ἔξει γαμβρόν. των μενουν ομοφυλων ολίγοι τινες την ευσέβειαν καὶ αρετην ἀγασθέντες του νεανίσκου προς την ἐκείνου γνώμηνε ἐχώρησαν και συνειστήκεσαν, οἱ δὲ πολλοὶ καὶ δυνατώτεροι των δεδογμένων ἐξ ἀρχῆς ἀπριξ εἴχοντο, καὶ προς την ἁδῖνα της ἐπιβουλης σφαδάζοντες ἐμεμηθνεσαν ' ἄν ηρχεν πρίουλφος, ἀνὴρ ἡμιμανὴς καὶ των

ἄλλων λυττωδέστερος. συμποσίου δε προτεθέντος 16 αυτοῖς παρὰ του βασιλέως άδροτέρου καὶ πολυτελεστέρου, την παροιμίαν ἀποδείξαντες ἀληθῆ την λεγουσαν ' οἶνος και ἀληθεια ' του Θιονυσου καὶ τότε ρήξαντος αυτοῖς παρὰ πότον την ἐπικρυπτομένην στάσιν, διαλυεται μεν τὀ συμπόσιον ἀτάκτως καὶ 15 διὰ θυρῶν ἐχώρουν τεθορυβημένοι καὶ παρακεκινη κότες ' ὁ δε Φράβιθος δι αρετῆς υπερβολὴν τὀ καλὸν καὶ δίκαιον κάλλιον ἄμα και θεοφιλέστερον ὀφθήσεσθαι νομίζων, εἰ προσθείη τάχος, ου περιμείνας ἔτερον καιρόν, ἀλλὰ σπασάμενος τὸ ξίφος τῆς πλευ- ad 0ῆς ' ιούλφου διήλασε. καὶ ὁ μὲν ἔκειτο πεσών, υνειροπολήσας την ἄδικον ἐπιβουλήν' οἱ δε Exc. de legat. p. 21-22 I ari. 52-54 Niebutir.JΣυμποσίου δε προτεθεντος αυτοῖς παρὰ του βασιλέως αδροτερου και πολυτελεστέρου, την παροι ε5 μίαν απέδειξαν ἀληθινὴν την λέγουσαν ' Voἶνος καὶ ἀλήθεια του Αιονυσου διὰ καὶ τον θεὸν εἰκότως Λυαῖον καλουσιν, ώς ου μόνον διαλυοντα τὰς λυπας, ἀλλὰ καὶ τὸ στεγανὸν των απορρήτων θιαχέοντα καὶ διακαλυπτοντα. και τότε ρήξαντος αυτοῖς παρὰ πότον

359쪽

ΑΡΚΑΔΙΟΣ ΚΑΙ ΟΝΩΡΙΟΣ. 662 Οτι οι παῖδες Θεοδοσίου ἐπὶ τῆς βασιλείας -- του ἔστησαν. εἰ δε το ἀληθέστερον, ὀπερ ἐστὶ σκοπὰς ἱστορίας, προστιθέναι δει τοῖς γεγενημένοις, τὸμεν ἴνομα ὴν των βασιλεων, τό δε ἔργον των μεν κατὰ την ἔφαν Ῥουφίνου, τα δὲ εσπερια Στελίχωνος 1οες ἄπασαν ἐξουσίαν ' Ουτω γούν Οἱ μὲν βασιλεῖς επετ ττοντο παρὰ των ἐπιτροπευόντων τὰς ἀρχάς, οἱ δε ἐπιτροπεύοντες αεὶ προς ἀλλήλους ἐπολεμουν ωσπερ βασιλευοντες, φανερῶς μεν ουκ ἐναντίας χεῖρας καὶ

ὁπλα ἀράμενοι, κρυφα δε απάτης καὶ δόλου μηδὲν uυπολείποντες διὰ γὰρ μαλακίαν και ασθένειαν φυχῆς τὸ διερπον καὶ υπουλον των μηχανημάτων αυτοῖς

ως ἀνδρεῖον. .. Exc. de sentent. cod. p. 320ὶ p. 28 I 282 Mai., 86 Niet, ultri J63 Ῥουφῖνος. ουτος ἐπὶ Θεοδοσίου ην, βαθυγνωμων Nἄνθρωπος καὶ κρυψίνους. ῆσαν δε ουτός τε καὶ Στε- λίχων επίτροποι των Θεοδοσίου παίδων. ἄμφω δὲJτα πάντα συνήρπαζον, ἐν τω πλουτω τό κράτος τιθέμενοι, και ουδεὶς εἶχεν ἴδιον ουδεν, εἰ μη τουτοις ἔδοξε ' δίκαι τε ἄπασαι προς τούτων ἐδικάζοντο, και raπολῶς ην ἴχλος των περιθεόντων, εἴ που τινι χωρίονυπάρχοι παντομιγές τε καὶ ευκαρπον' καὶ ὁ δεσπότης ευθῶς συνήρπαστο, κατηγορίας πεπλασμένης

εὐλογου, διά τινων υφειμένων ἐνηδρευμένος. καὶ ὁ αδικούμενος ἡδικεῖτο, τοs ἀδικουντος κρίνοντος. - Mτοίτο τοσουτον Suidas v. ἀμετροκάκου δε ὁ Ῥουφῖνος

360쪽

ἐχώρησεν ἀμετροκάκου πλεονεξίας ὐστε καὶ ανδράποδα δημόσια ἀπημπόλει καὶ ὁσα δημόσια δικαστηρια Ρουφίνω πάντες ἐδίκαζον. και ὁ τῶν κολάκων περὶ αυτὀν ἴχλος ην πολυς. οι δε κόλακες χθὲς μεν καὶ ε πρωην δεδρακότες του καπηλείου καὶ του τὰ βάθρα καλλυνειν καὶ τουδαφος κορεῖν, ἄρτι δε χλαμυδας τάς τε ευπαρυφους ἐνδεδυκότες καὶ περόναις χρυσαῖς διαπεπερονημένοι καὶ σφραγῖσι χρυσοδέτοις διεσφιγμένοι '. τὰ δε πολλὰ κατὰ Ῥουφίνου ευροις 16 ἐν τη του Σαρδιανου μναπίου μονογραφία. Suillas. Eiusdem loci particulas Sitidas exilibet vV. παντομιγές, ἀμετροκάκου, βάθρα, καλλυνων, περόνη. In brevius Eunapii locus contractus est in Exc. Ioannis Antiocheni p. 849 Vales. MULLERUS.J15 υμείλικτον, ἀππνη, ἀκαμπῆ. καὶ αμείλικτος, 64απάνθρωπος. μνάπιος 'ουτως αμείλικτοι ησαν ἄμφω κατὰ την αληθειαν, καὶ το ἔργον ἐχώρει περιφανέστερον Suidas.JPrimo Areadii anno Alaricinis per Thermopylas in65go Graeciana ii rumpens Boeotiam et Atticam vastavit, ipsasque oppugnare aggressus est Athenas, PIas tutabatin' cum Achille Minerva. De his ad IIistoriariun suariun voluntina Eunapius lectorem ablegat in lVita Maximi

p. 52: ... καὶ ουκ ἐς μακρὰν πολλῶν καὶ ἀδιηγητων Ψ5 ἐπικλυσθέντων κακῶν, ἄν τὰ μεν ἐν τοῖς διεξοδικοῖς της ἱστορίας εἰρηται, τὰ δέ, εὰν ἐπιτρέπη τὸ θεῖον, λελέξεται , oτε υλάριχος ἔχων τους βαρβάρους διὰ τῶν Πυλῶν παρῆλθεν, ἄσπερ διὰ σταδίου καὶ ἱππο-

κρότου πεδίου τρέχων. τοιαυτας αυτῶ τὰς πυλας

ω ἀπέδειξε της Ἐλλάδος η τε τῶν τὰ φαιὰ ἱμάτια ἐχόντων ἀκωλυτως προσπαρεσελθόντων ασέβεια καὶ ὁ τῶν ἱεροφαντικῶν θεσμῶν παραρραγεὶς νόμος καὶ