Historici Graeci minores edidit Ludovicus Dindorfius Nicolaus Damascenus

321쪽

αρχην Ηerxveriten.); και ὁ μεν πολῖς ἄνθρωπος ταυταπάσχοντες Ομως ἔλαττον ἐς τὸ γράφειν ἐξεβιάζοντο το δὲ ἐξαίρετον καὶ δ,τιπερ ην ἐν παιδεία γνωριμώτατον, ουδὲ ἀφιέντα ἡφίεσαν, αλλ' ἐνέκειντο παραθαρσυνοντες ώς ἐπιληψόμενοι συνεπιλ. Bevis.) του sπόνου. ὁ δὲ ἐς τὰ μάλιστα γεγονὼς αυτῶ γνωριμος, ὁ Περγαμηνὸς ἀνὴρ υρειβάσιος, ἐκ φυσικῆς φιλοσοφίας ἰατρικην ἐπιτάττειν αριστος καὶ δρῶν ἔτι θειότερος, και ἀσεβήσειν ἐβόα περιφανῶς, εἰ μη συγγράφοιμι' καὶ των γε πράξεων, πάσας δὲ ἡπίστατο 1οπαρὼν ἀπάσαις, μάλα ακριβῶς υπόμνημα συνετελειπρος την γραφην' ἄστε οὐκ ην αναβολη καὶ βουλομένω ραθυμεῖν. 6το ἐγένετο τὸ ευτύχημα, καὶ πάντα ῶσπερ ὀστράκου μεταπεσόντος ἐπι τὸ βέλτιον ἐχώρησε ' - 15μαίοις. Exc. de sentent. cod. p. 121, 122J p. 254-255Mai., 62-63Niebular. Postrema ex Eunapio asseri Suidas V. ὀστράκου περιστροφή.J

8'Εξιστάμενος, αντὶ του παραχωρῶν. 'ὁ ουν Μάρ- Εοκελλος κύριος ην τῶν πραγμάτων, ονόματος μόνου καὶ σχηματος τῶ γουλιανῶ ἐξιστάμενος, την δε ἀληθεστέραν αὐτὸς αρχην μεταχειριζόμενος . Suidas. Eu

napii liaec esse amn advertit Valestiis ad Ammian. Marcell.

9 τι φησὶν Εὐνάπιος περὶ του παραβάτου γουλιανου J Τῆς δε στρατείας ταυτης σφοδροτάτης τε ἄμα καὶ κλεινοτάτης τῶν προ αὐτῆς γενομένων τὴν διήγησιν ἐς τήνδε τὴν γραφὴν ἐντείνοντες οὐ πεισόμεθα ταυτὸν τοῖς ἐν ημέρα δῶδας ἀνασχουσιν, ῖνα ωτι κρυπτόμενον ἀνευρωσιν, οὐδε υπερ ἄν ἱκανῶς

322쪽

FRAGMENTA.

ἄμα και συνενθουσιῶν τοῖς εαυτου καλοῖς βιβλίδιον

ὁλον τῆδε ἀναθεὶς τῆ μάχη διῆλθεν ὁ βασιλικώτατος

καὶ ἐν λόγοις γουλιανός, αυτοὶ παραβαλουμεθα καὶ συνεκθησομεν ετέραν γραφην τα αυτὰ σημαίνουσαν,5 αλλὰ τοῖς μεν βουλομένοις τὸ μέγεθος των ἐκείνου λόγων τε καὶ ἔργων ἀνασκοπεῖν το περὶ τουτων βιβλίον αναγιγνωσκεινJ ἐπιτάξομεν, και προς ἐκείνην φέρεσθαι την ακτῖνα της συγγραφῆς, ἐκ τῆς ἐνεργείας των τότε υπ' αυτου πραχθέντων ἐπὶ την του 1ο λόγου δυναμιν ἀπορρυεῖσαν καὶ διαλάμψασαν ' αυτοὶ δε ἴσον ου προς ἄμιλλαν μειρακιώδη καὶ σοφιστικήν, ἀλλ' ες ἱστορικὴν ακρίβειαν ἀναστῆσαι και διαπλάσαι τον λόγον, ἐπιδραμουμεθα τα γεγενημενα, συνάπτον τες τοῖς εἰρημένοις τα ἐχόμενα. Exc. de sentent. cod.is p. 122) p. 255 Mai., 63-64 Nielathr.J οτι γουλιανὸς τους ἀρχομένους καὶ τους πολε- 10μίους ἐδίδασκεν ἀρεταῖς τίσι δει τον ὁντως βασιλεα κρατεῖν, και ως ανδρεία μεν καὶ ρωμη και χειρῶν κράτος προς τους ἀνθεστηκότας μόνον των πολεμίων ο χρήσιμα, δικαιοσυνη δὲ μετ ἐξουσίας ωσπερ πηγή τις Ουσα τῶν αρετῶν καὶ τους μη παρόντας χειροήθεις ἐμποιεῖ τε ποιεῖν Beri.) και δουλουσθαι πέφυκε.τοιαυτας υποτείνων ἀρετὰς καὶ σπέρματα φιλοσοφίας ἐς τους υπηκόους ἄπαντας απὸ βήματος ἐπέταττε -

β μαίοις μηδένα Σαλίων ἀδικεῖν μη3ὲ δηουν ἡ σμνεσθαι την ἰδίαν χώραν. ἰδίαν δ' ἀπέφαινε πάσαναυτους δεῖν υπολαμβάνειν, ἐν ἄνευ μάχης και πόνων ἔχουσιν ως αναγκαῖον εἶναι πολεμίαν την τῶν πολεμουντων ἡγεῖσθαι καὶ νομίζειν, οἰκείαν δε τηνω τῶν προσκεχωρηκότων.

323쪽

11 Gυτον δεξάμενος εταῖρον ἐφ'J ἐαυτῶ συνιστάμενον εἶχεν ειτ αλλος προσξει, καὶ πλῆθος ἐυ καὶ καθάπερ οἱ Πυθαγόρειοί φασι, μονάδος ἐπὶ δυάδα κινηθείσης οὐκέτι την των ἀριθμῶν ἡρεμεῖν φύσιν, ἀλλα διαχεῖσθαι καὶ ρεῖν ἐς πολυ, οἴτω πιριέττω- 1νος Κερκίωνα προσλαβόντος αῖ τε πράξεις ἐπὶ πολὐ

προίεσαν καὶ ὁ τῶν συνισταμένων ὀχλος ἀνὰ λόγου κολούθει ταῖς πράξεσι . Ibid. sco l. p. 28M p. 257Mai., 65 Nieb.J' gνειχεν, ἐκωλυε. V Xαριέττων μεν οὐν καὶ προ 1οτούτου φανερός τις ἀν καὶ ἀνυπόστατος τῶ τε πλεονάζοντι του δραστηρίου φοβῶν, ἀνεῖχεν απὸ λnστείας ἄπαντας Suidas. Eunapio haec vitulicavit Valesius ad Amitian. XXII, 11. Cons. Zosinius IlI, 7, 4. JἘδόκει γὰρ τὸ σῶμα γιγαντώδης εἶναι καὶ τον 15 θυμὸν θηριωδης καὶ ἐς αγχίνοιαν τῶν συλληστευόντων απάντων πολυπλοκώτερος. Suidas V. γιγαντώδης. IIaec ex eodem sonte ducta esse censet Maius, collato

Zostino III, 7, 1, qui de C ariettone: υνήρ τις ην μέγεθος σώματος ἡπὲρ τοὐς ἄλλους απαντας ἔχων καὶ τον mανδρείαν ἀνάλογον τῶ σωματι. 12 Dτι του γουλιανοῶ ἐς την πολεμίαν χωρουντος, καὶ τῶν Ταμάβων ἱκετευόντων φείδεσθαι καὶ ταύτης ως οἰκείας, ὁ Ἱλυλιανὸς συνεχωρει, καὶ τον βασιλέα σφῶν προελθεῖν κελεύσας, ἐπειδὴ προῆλθε α

καὶ ἐπὶ τῆς ἔχθης εἶδεν ἐστηκότα, ἐπιβὰς πλοίου,

τὸ πλοῖον ἔξω ἔχων τοξευματος, ερμηνέα ἔχων διελέγετο τοῖς βαρβάροις. ἐκείνων δὲ πάντα ποιεῖν ὁντων ετοίμων, ορῶν εὐπνόσωπόν τε ἄμα καὶ ἀναγκαίαν αὐτῶ την ειρήνην' πιμάβων γὰρ μὴ βου- 'λλομένων ἀδύνατόν ἐστι την τῆς Βρεττανικῆς νήσου σιτοπομπίαν ἐπὶ τὰ μαῖκὰ φρούρια διαπέμπεσθαι '

324쪽

καμπτόμενος υπῖ τῆς χρείας χαρίζεται τὴν εἰρήνην, και δμηρα ξτει λαβεῖν πίστεως ἔνεκεν. των δε ἱκα-νοὐς εἶναι τοὐς αἰχμαλωτους λεγόντων, εκείνους ἔφη τον πόλεμον αὐτ- δεδωκέναι' καθ' ομολογίαν γὰρ μὴ ε λαβεῖν νυνὶ δε ζητεῖν παρ' αυτῶν τοὐς ἀρίστους, εἰ μὴ τεχνάζουσι περὶ τὴν εἰρήνην. των δε ἱκετευόντων και ἀξιούντων εἰπεῖν οὐς βούλεται, μεταλαβὼν

αὐθις τον τοὐ βασιλέως αυτῶν αἰτεῖται παῖδα, πλαττόμενος, δν εἶχεν αἰχμάλωτον, ἄσπερ οὐκ ἔχων.io ἐνταὐθα ὁ τε βασιλεὼς αυτῶν και οι βάρβαροι πρηνεῖς ἐκταθέντες οἰμωγῆ τε ἀφθόνω καὶ ὀλοφύρσει

προσεκεχρηντο, δεόμενοι μηδεν αδύνατον ἐπιτάττεσθαι αδύνατον δε αὐτοῖς εἶναι και τους πεσόντας ἀναστῆσαι καὶ Ομήρους δοίναι τοὐς τετελευτηκότας.

5 γενομένης δε σιωπῆς, ὁ των βαρβάρων βασιλεῖς ἀναβοήσας μέγιστον ὁσον, Εἴθε εζη μοι, ἔφη, ὁ παῖς, ινα σοι δοθεὶς ὁμηρος, ω Καῖσαρ, δουλείαν ηὐτύχει τῆς ἐμῆς βασιλείας εὐδαιμονεστέραν. ἀλλ' ὐπο σοί τέθνηκεν, ἀτυχήσας ἴσως καὶ τὸ ἀγνοηθῆναι. πολεμω2ο γὰρ ἐπίστευσε το σῶμα νεος ἄν, δν σὐ μόνον αντάξιον εἰρήνης υπολαμβάνεις. καὶ νῶν, ἁ βασιλεs, σὐμεν ἐξαιτεῖς ώς ὁντα, ἐγὼ δ' ἄρχομαι θρηνεῖν, συνο-

ρων τίνα οὐκ ἐχω. παῖδα γὰρ ὀδυρόμενος ἔνα και κοινὴν εἰρήνην τω παιδὶ συναπολώλεκα. καν μὲν 25 πιστεύσnς τοῖς εμοῖς ἀτυχήμασι, παραμυθίαν ἔχει μοιτο παθος ως υπὲρ απάντων ἡτυχηκότι ' αν δὲ ἀπιστήσης, καὶ πατὴρ ατυχὴς καὶ βασιλεῶς ὀφθήσομαι. τοῖς γὰρ ἐμοῖς κακοῖς οὐκ ακολουθήσει μὲν ὁ παρὰτων ἄλλων ἔλεος, ὁσπερ ἄπασιν οφείλεται τοῖς ἐν 30 τοιουτοις καθεστηκόσι, προσκείσονται δὲ αἱ κοιναι συμφοραί. και οὐ παραιτήσομαι τοῖς ἄλλοις ἀτυ-χων, αλλὰ κοινωνεῖν ἐμοὶ των δεινῶν αναγκάσω,

325쪽

τοσοίτον ἀπολαύων τῆς βασιλικῆς ἐξουσίας ὁσον ἀτυχεῖν μόνος μὴ δύνασθαι. τούτων ἀκουων ὁ βασιλεὐς την τε ψυχὴν ἔπαθε καὶ τοῖς λεγομένοις συμπαθῶς ἐξεδάκρυσε. καὶ καθάπερ ἐν τοῖς δράμασιν,

ἴταν ἐς απορον καὶ δύσλυτον αἱ των υποκειμένων ε ἔργων πλοκαὶ τελευτήσωσιν, ο καλούμενος απὸ μηχανῆς θεὸς μεσόδιος ἐς μέσον ἔλκεται, πάντα συμ- περαίνων καὶ καταστρέφων ἐπὶ τὸ σαφέστερον καὶεύκριτον, οἴτω καὶ αυτὸς ἐπὶ πράγμασιν ἀμηχάνοις καὶ δυσεξόδοις, μετ' οἰμωγῆς απάντων την μὲν εἰ- 1ορήνην αἰτούντων, τον δε ἐπιζητούμενον ὁμηρον ἀπαγορευόντων μὴ ἔχειν, τόν τε νεανίσκον παραγαγὼν ἄπασιν ἔδειξε βασιλικῶς παρ' αὐτω διαιτώμενον καὶ διαλεχθῆναι τω πατρὶ κελεύσας ὁσα ἐβούλετο περιεσκόπει τὸ πραχθησόμενον. τα δε ἐπὶ τούτοις is ν ἄξια τούτων. Ουκ ἔτεκεν ὁ ῆλιος τοιαύτην ημέραν, οῖαν τότε ἐξῆν τοῖς παρουσιν ὁρῶν καὶ ἱστορεῖν. οἱ

μὲν γαρ απὸ θορύβου καὶ θρήνων ἐκπλήξει καὶ θάμβει συνδεθέντες ἐς το ακίνητον ἐπάγησαν, ωσπεργουλιανοs δείξαντος αὐτοῖς Ου τὸν νεανίσκον, ἀλλ' Dεἰδωλον. ὁ δὲ βασιλεύς, επεὶ ησυχία μυστηρίωναπάντων ἐγένετο σταθερωτέρα, βαρῶ φθεγξάμενος ἐς μέσον, ' τοὐτον, εἶπεν, ὁ μὲν ἡμέτερος, ώς υμεῖς υπολαμβάνετε, πόλεμος ἀπολώλεκε, θεὸς δὲ ἴσως καὶ

τὸ ωμαίων σέσωκε φιλάνθρωπον. ἔξω δὲ αυτὸν Εὁμηρον, ου παρ' υμῶν καθ' ομολογίαν, αλλὰ παρὰ του πολέμου λαβὼν καὶ τω κρατεῖν ἀρκούμενος. καὶ ουτος μεν οὐδενὸς ἀτυχήσει των καλλίστων ἐμοὶ συνών, υμεῖς δὲ πειρώμενοι παραβαίνειν τὰς συνθήκας αποτεύξεσθε πάντων. φημὶ δὲ οὐχ ὁτι κολάσο- ωμαι τὸν ὁμηρον, ον ουδὲ ἐνέχυρον παρ' υμῶν εἰληφα

τῆς εἰρήνης, ἀλλ' ἀνδρείας ἀπόδειξιν καθ' υμῶν

326쪽

ἔχω ' ο καὶ αλλως ἄνισον καὶ θεομισές, τους ουδὲν ἀδικοὐντας υπερ των ἀδικούντων δάκνειν καὶ σπαράττειν, ῶσπερ τα θηρία τους απαντῶντας, οταν υφ'ετέρων διώκηται' ἀλλ' ἔτι πρῶτον μὲν ἄρξετε χει-5 ρῶν αδίκων, ου μείζων ολεθρος Ουκ ἔστιν ἀνθρώποις, καν δοκῶσι προς τὸ βραχί καὶ παρον ἐπιτυγχάνειν ' δεύτερον δὲ οτι προς Ρωμαίους υμῖν ο λόγος

ἔσται καμε τον ἄρχοντα τούτων, δν Οἴτε πολεμοῶντες Ουτε εἰρήνην αἰτοῶντες ἐνικήσατε'. προσεκύνησαν

io ἐπὶ τούτοις ἄπαντες καὶ ἀνευφήμουν, θεόν τινα ἐπὶ τοῖς λόγοις ηγούμενοι. σπεισάμενος γούν καὶ τηντοs Νεβισγάστου μητέρα μόνον αἰτήσας, ἐκείνων ὁμολογουντων τε ἄμα καὶ δόντων, ἀνέζευξεν ἐπὶ τοιαύταις πράξεσι, μετοπώρου τε εστηκότος και χειμῶνος 15 ῆδη συνισταμένου καὶ διαφύχοντος. Exc. de legat. p. 15 - 17 ed. Par. , p. 41-45 Melatilii JOτι Βαδομάριός τις δυνάμει και τόλμη προεῖχε 13 Γερμανῶν, καὶ ἐς τοὐτο υπετύφετο μεγαλαυχίας ῶστε ἐτύγχανε μεν ομηρον τον εαυτου δεδωκὼς υἱόν, λςaο ῖν αποδῶ τοὐς αἰχμαλώτους, ους ἐκ της καταδρομῆς εἶχε συνηρπασμένους, τούτους δε ουκ ἀποδιδοίς ἀπίτει τον ὁμηρον, πολλὰ απειλῶν, εἰ μὴ λάβοι. απο- πέμπει δὴ τοὐτον γουλιανὸς αὐτῶ, τοσουτον ἐπιθεὶς ως οὐκ ἔστιν αξιόπιστον δν μειράκιον υπὲρ πολλῶν

25 εὐγενεστέρων ὁμηρευον παρ' αὐτῶ, ἀλλ' ἡ τοὐς αἰχμαλώτους ἀποδιδόναι προσῆκον, ὁντας υπὲρ τρισπι χιλίους, τοῖς αυτίκα ῆξουσι πρέσβεσιν, ἡ ἀδικοῶντα

εἰδέναι. ταυτα ἔγραφέ τε καὶ την πρεσβείαν ἔστελλε.

327쪽

ΕUΝΑΡ1Iδε γενομένους μεμνῆσθαι προσῆκεν ως νυν ἡ γραφηπεριέχει τα του Καίσαρος ἔργα, ταυτα δὲ ἐγίγνετο Κωνσταντίου βασιλέως βασιλευοντος ωσπερ οὐν ἐν τοῖς κατὰ Κωνστάντιον ἀμφοτέρων μεμνημένη τα του προκειμένου Κωνσταντίου μἀλλον ειλκε καὶ παρῆγεν οες τον λόγον, ουτως ἐπειδὴ τον λόγον ἐκ τῆς γενέσεως ἐς 'Ιουλιανὸν ἐλθόντα τον Καίσαρα νυν αναγράφει, ἐπιμνήσεται πάλιν, ἐς ὁσον ἀν ἐγχωρῆ, των κατὰ τοὐς παραπίπτοντας καιρους ἐς τον Καίσαρα Κωνσταντίω συντεθειμένων τε καὶ μεμηχανημένων. 1ο2 'Ο μὲν γὰρ Ῥωμαῖος Μάριος τον ἀντίπαλον Συλλαν διπλουν θηρίον ἀποκαλῶν, ἀλωπεκα καὶ λέοντα, μῆλλον ἔφασκε φοβεῖσθαι την ἀλωπεκα' Κωνσταντίω δὲ λέων μὲν οὐδεὶς παρῆν, πολλαι δὲ ἀλώπεκες κύκλω περιτρέχουσαι διεθορυβουν τον Καίσαρα. Ib

3 Πἀσα δὴ βία την γραφὴν κατὰ μικρὰ καὶ ἐπὶ

Κωνστάντιον φέρεσθαι καὶ των υπ ἐκείνου πραττομένων ἔκαστον ἀναγαγεῖν ἐπὶ καιροὐς καF Ους θί

γνετο και συνέπιπτεν.

ἔδει δυσφορῶν καὶ ὁσα ἔπραττεν 'Dυλιανὸς ἔλεγχον τῆς ἰδίας βασιλείας υπολαμβάνων, τάς τε δηλουμ νας ἐπινικίους ἐορτὰς ἐς πένθος καὶ συμφορὰν μετέβαλε καὶ διοιστρουμενος υπο φθόνου καὶ λυττης προς τον ἐμφυλιον ἐξωγκωτο πόλεμον. 255 Ῥοικε μεν οὐν καὶ ἄλλως ὁ χρόνος ἐν ταῖς μακραῖς περιόδοις καὶ κινήσεσι πολλάκις ἐπὶ τὰ αυτὰ καταφέρεσθαι συμπτώματα, καθάπερ οἱ τω Θαρείω συστάντες ἐπὶ τοὐς μάγους ἐσαυ επτὰ καὶ οἱ πολλοῖς υστερον χρόνοις υρσάκη κατὰ Μακεδόνων συν- θοεγερθέντες ἴσοι τον ἀριθμὸν ἔτυχον. 6 Συνορῶσι δὲ ἔτι θερμότητος μὲν δεῖται καὶ ὁρ-

328쪽

μῆς το ἀσφαλές το γὰρ της ανάγκης παρὰ πόδας ἐστὸς ἐπίσκεψιν ῆκιστα ενδεχόμενον προχειρότερον

απαιτεῖ τον κίνδυνον.

οτι περὶ της στρατείας τῆς κατὰ Ναρδινῶν 76 υλαμανῶν Beliis ) πολυτρόπου γενομένης ἐκτίθησι μὲν αυτὸς λυλιανός, ἄλλα δὲ αλλαχου καὶ προς πολ- λους ἀναφράζων ἐν ἐπιστολαῖς. πρός τινα γουν Κυλλήνιον καὶ ταυτα ἐξηγουμενον τὰ μὲν ἐπιτιμῶν ώς διαμαρτάνοντα τῆς ἀληθείας φαίνεται, και παρεκτί- 16 θησί γε τὰ πραχθέντα ὀπως γεγονε φάσκων δε μ' δεισθαι του τά τε ἔργα λέγοντος, ουδε γὰρ Παλαμήδην ' ηρου προσδεηθῆναί φησιν ἐς δόξαν, καὶ τὰς ἀλλοτρίας συγγραφὰς τῶν ἰδίων ἔργων υπὸ μεγαλοφυχίας παραιτούμενος, αυτὸς ὁμως διὰ μέγεθος

15 τῶν πεπραγμένων πρὀς τὀ λέγειν αυτὰ κατασειόμενος, ουθε συγγραφὴν απλῆν, ἀλλ' ἔπαινον ακριβῆ τινα καὶ λαμπρὸν ἐαυτου διέξεισιν αυτοκέλευστος, καὶ πρὸς πολλους αυτὰ διὰ τῶν επιστολῶν υμνῶν. Exc. de sentent. cod. p. 285, 286J p. 257-259 Mai., 65 - 67 Niebutii JΙΟΥΛΙΑΝΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ. 20 'Οτι μετὰ την γουλιανοὐ τῆς βασιλείας ἀναγό- 15ρευσιν πρεσβεῖαι πανταχόθεν συνέβαινον καὶ στέφανοι πολλοὶ χρυσοῖ αυτῶ παρὰ τῶν ἐθνῶν ἀνεκομίζοντο. ἐνταυθα καὶ οἱ την γωνίαν οἰκουντες ἔτυχον ἴσων ἐδεήθησαν, καὶ πλειόνων καὶ ἐλαττό- β νων. Λυδοὶ καὶ ευχῆς κρεῖττον ἔπραττον, μνα πίου ) μὲν του ἐήτορος υπὲρ αυτῶν πρεσβευοντος, ευημερήσαντος δὲ Ουτω κατὰ την πρεσβείαν ῶστε

καὶ δίκη τινὶ περιμαχήτω συνειπεῖν, ἡ ὁ βασιλευς

329쪽

Κλαζομενῶν δε Πείσων ευδοκίμει λέγων. Exc. delegat. p. 17 - 18 Par. , 46 Niebular.J16 οτι ἐπὶ τos 'Dυλιανὸν πολλαὶ δίκαι ἐχώρουν, χανδὸν εμφορουμένων των ἀνθρώπων τῆς δικαιοσύ- sνης τοί κρίνοντος' ἀναβολαί τε οὐκ ἐσαν ἐπ' αὐταῖς, ὁσαι νόμιμον ἐκ των συνήθων γραμμάτων τὸ ἄδικον ἴσχουσιν ἐς βοήθειαν των ἀδικούντων καὶ προειληφότων, ἀλλ' ἡ παραχρῆμα ἔδει τὸ ἴσον ἐλέγχεσθαι κατὰ φύσιν ἡ τὸ μελλον καὶ διωθούμενον ἐς τον iοχρόνον ὐποπτον ήν. βαρὐς μὲν ουν καὶ λυπηρὸς

ἐτύγχανε, καὶ ἐπὶ τοῖσδε καὶ τὸ των πονηρῶν ἔθνος καὶ ἀδικουντων διηγείρετο ου γὰρ ἀδικεῖν ἐξῆν Ουδὲ λανθάνειν ἀδικΟὐσι. βαρύτερον δὲ αυτὸν ἀπεδείκνυε τοῖς μοχθηροῖς καὶ τὸ εὐπρόσοδον. οἷα γὰρ 15 προῶντος μὲν πολλάκις διὰ τὰς ἱερομηνίας καὶ θυσίας, ἡμερου δε φύσει προς πῆσαν εντευξιν τυγχάνοντος, ἀκώλυτον ἰν τοῖς δεομενους λόγου τυχεῖν.ο μὲν οὐν ἐλάχιστον τῆς υπὸ των πονηρῶν ταυτης βλασφημίας τε καὶ οργῆς ῆσθάνετο καὶ ἐφρόντιζε. go Suillas v. γουλιανὸς ex Eunapio, ut coniecit Kusteriis. Cons. Ammian. Maiaeellin. XXII, 10, 1.4 17 Οτι Σαλούστιος ὁ τῆς αὐλῆς ἔπαρχος ἐπὶ Ῥουλιανοῶ ἀνὴρ ην διαφερόντως περιττὸς ἐς φιλανθρωπίαν ' ω γε τοσοίτον ἡμερότητος καὶ πραότητος 25υπῆρχεν ἐς ἄπαντας ῶστε καὶ τον Μάρκελλον ἐκεῖνον, τον ἡνίκα ην Καῖσαρ ἡβριστικῶς αὐτῶ χρησάμενον, πάνυ περιδεῆ ὁντα διὰ τὰ προγεγενημενα, καίτοι του παιδὸς ἐλεγχθέντος ἐπανίστασθαι διὰ την προς

Κωνστάντιον φιλίαν, τῶ νεανίσκω την δίκην επέ- ωθηκε, τον δὲ Μάρκελλον καὶ διαφερόντως ετίμησε. Suidas v. Σαλούστιος. ., Tot una litinc loriini ex Eunapio

330쪽

FRAGMENTA.

excerptum esse Suspicatur Valesius ad Ainnatan. Marcellin. XXII, 11, 2: qiu recte etiam monitit Suulani hic omnia confundere et ait Salustium male res ei re ea quae Iuliano conveniant. Κuster.J5 Dτι κρατεῖν ώς ἐπίπαν εἴωθεν εν μεν τοῖς ἀπεμ 18ροις τὸ πλέον, ἐν δὲ τοῖς ἐπιστήμοσι τὸ γεγυμνασμώνον Ου γὰρ ἐν τοῖς μετὰ τέχνης ἀπαντα τὸ παράλογον τῆς τυχης, ἀλλ' ἐν τοῖς ἀτέχνοις χωραν ἔχει τὰ αυτόματον, ἄσπερ καν ταῖς ἄλλαις ἐπιστήμαις ὁρῶ λο μεν τὰ προτεθὲν οὐχ υπὸ των απείρων, ἀλλ' υπὸ τῶν μελετησάντων ἐκτελουμενον ώς ώφείλετο.

οτι παν ἔργον κρεῖττον ἀπορρήτως στρατηγου- 2μενον ' ἔστις ἐν πολέμω κρυπτει τα πλείονα, κρείττων ἐστὶν η ὁ μετ' ἔργων θρασύτητος φανερῶς ἐπιών. 15 Dτι ὁ κυνικὸς 'φάκλειος ἀκροασόμενον ἐκάλει 3τον γουλιανὸν ώς ἐς την βασιλείαν ώφελήσων αυτόν. ὁ δὲ θαυμάσας τὸ τῆς υποσχέσεως υψος λοίμως υπήκουσεν. ἐπεὶ παρὰ δόξαν ἀπήντησεν, ὁ γουλιανὸς ἀντιγράψας λόγον την εαυτου δύναμιν ἐξέφηνε και τὰ

η' τῆς φυσεως ανυπέρβλητον. οἱ δε ἀκούσαντες καταπλαγέντες την δύναμιν του λόγου καθάπερ θεουπροσεκυνησαν την φιλανθρωπίαν, ὁτι τον βασιλικὸν

θυμὸν διέλυσε λογικῆ φιλοτιμία. ὁ δὲ καὶ ἐτέρω λόγω

τον αυτὸν κυνικὸν ἐτίμησεν. Exc. de sentent. cod.

5 p. 286) p. 259 Mai., 67-68 Nieinilii .J Μάξιμός τε καὶ Πρίσκος λόγου μὲν μετειχέτην, 19

τῆς δὲ τῶν κοινῶν και υπαίθρων πραγμάτων πείρας ἐλάχιστον και αυθις ῶς αν υπαιθρόν τινα καὶ ἔν-

15 NράκλειοςJ Codox li. l. Nράκλειτος; infra in rebus Procopii tyranni idem codex liabet Bράκλειος. Priora lectioni favet Sitidas; posteriora textus Iuliani in oratione contra hunc Cynicirin ed. Petav. MAIUS. HIST. GR. MIN. I. 15 Duligini by Gorale