Historici Graeci minores edidit Ludovicus Dindorfius Nicolaus Damascenus

331쪽

bet v. νεωτερίζειν, ubi: ὁ δε βάρβαρος ουδὲ ἐπὶ την νεωτερίζουσαν τὰ πράγματα τυχην ἔσχεν ἀνενεγκεῖν την αἰτίαν, ως ἄν ἔννομόν τινα καὶ υπαιθρον εἀγωνισάμενος μάχην J20 πτε ἴλη των καταφράκτων ιππέων υπερ τους τετρακοσίους ἐς τους οπισθοφυλακας κατερράγη. Suidas v. ἴλη.J21 οἱ δὲ των Πάρθων οἰσυ ας ἀσπίδας ἔχοντες id

καὶ κράνη οἰσυινα πλοκην τινα πάτριον πεπλεγμένα. Suulas V. οἰσυινος.J22 'Οτι τῶ Λυλιανῶ ηκμαζεν ὁ προς Πέρσας πόλεμος, τάς τε Σκυθικὰς κινησεις ώσπερ ἐν κωφω ἔτι κυματι συνετίθει πόρρωθεν η θεοκλυτῶν η λογιζόμενος. 15 λέγει ουν ἐπιστέλλων, Σκυθαι δὲ νυν μεν ἀτρεμουσιν, l σως δὲ Ουκ ἀτρεμησουσιν ἐς τοσόνδε ἐξικνεῖτο χρό νον η των μελλόντων αυτω πρόνοια ἀσθ' ἔτι του ἐπ' αυτου μόνον καιρὸν ησυχάσουσι προγιγνωσκειν. 2 Dτι τὸ προ Κτησιφῶντος πεδίον ορχηστραν πο- 20λέμου πρότερον ἀποδείξας, ῶς ἔλεγεν Ἐπαμεινώνδας, Λιονυσου σκηνην ἐπεδείκνυ γουλιανός, ανέσεις τινὰς τοῖς στρατιώταις καὶ ηδονὰς ποριζόμενος. 3 πιτι τοσαυτη ἐν τοῖς προαστείοις Κτησιφῶντος αφθονία των ἐπιτηδείων ην ἄστε την περιουσίαν 2b κίνδυνον τοῖς στρατιώταις φέρειν μηποτε υπὸ τρυφῆς διαφθαρῶσιν. 4 Dτι ἐοικε τὰ ανθρώπινον και ἄλλως ἐπίφορον εἶναι καὶ κάταντες προς τό βάσκανον. και οἱ στρατιῶται Ουκ ἔχοντες ὁπως ἐπαινῶσιν ἀξίως τὰ πρατ- ωτόμενα, 'τους 'Aχαιους, φασίν, ἔκρινον απὸ πυργος, στρατηγικός τις καὶ περιττὸς ἐς φρόνησιν ἔκαστος

332쪽

FRAGMENTA.

εἶναι βουλόμενοι. καὶ τοῖς μὲν Γλη τις ἡπῆν φλυαρίας ' ὁ δὲ των ἐξ αρχῆς ἐχόμενος λογισμῶν ἐπὶ την

οἰκείαν ἀνέστρεφεν. Exc. de Sentent. cod. p. 286, 171 p. 260 Mai., 68-69 Niebri limJ6 Mσπερ δὲ ἐν πολεμω καὶ τοσουτων ἐπικειμένων 23αρχοντος δεόμενον τὰ στρατόπεδον την αἶρεσιν περιεσκόπει. καὶ καθάπερ οἱ ἰατρικοί φασι κατὰ ταυτὰν γενομένων δυεῖν ἀλγημάτων τὰ ἐλαττον υ του σφοδροτέρου λύεσθαι, οἴτω καὶ τότε θεωρεῖν ἐξην10 ως την υπεροχὴν του κατὰ τον βασιλεα πάθους ὁ του

πολέμου φόβος παρὰ πόδας ἔστὼς καταμαραίνων ἀπήμβλυνεν. τὰ μεν γὰρ γεγενημένον ῆν φανερόν, τὰ δὲ ἔπως εἰκαζεν ἄλλος ἄλλως, ήπίστατο δε οὐδεεἷς. πλὴν ῖν τουτό γε ἔδεσαν ώς αωεῖσθαι προσῆκέ

15 σφισιν ἄρχοντας. εἰ δὲ και πλῆθος ησαν, τουτο γουν ἡπίσταντο σαφῶς ὁτι ἄρχοντος μὲν ευπορήσουσι, τοιουτον δὲ Ου δὲ εἰ πλάττοι θεός, εὐρήσουσιν, γε διὰ φυσεως ἐξουσίαν καὶ τὸ ἰσομέγεθες τῶ θείωαγωγῆς τε ανάγκην ἐβιάσατο προς τὸ χεῖρον ελκου-2ο σαν, και ἐκ τοσουτων ἀνενεγκών κυμάτων Ουρανόν

τε εἶδε καὶ ἐπέγνω τα ἐν αὐτῶ καλά, τοῖς τε ἀσωμάτοις ὁμιλήσας σῶμα ἔχων ἔτι. και βασιλείας τε ἔτυχεν χ ὁτι ξρα βασιλείας, ἀλλ' ὁτι τὸ ανθρώπειον ἐώρα δεομένους βασιλευεσθαι, φιλοστρατιώτης τε ηνs5 διαφερόντως, ουχ ὁτι ἐβουλετο δημαγωγεῖν, ἀλλ' ὁτιτούτο ἡπίστατο τοῖς κοινοῖς συμφέρειν. υτα ληρεῖν ἀνέχη, ἐμβροντητος τῶ ὁντι καὶ ἀνεπιγνώμων των πεφλυαρημένων; τίς γαρ τῶν ἐγγενῶν Ελλησι δογμάτων ουρανίων μεμυηται μυστηροω ρίων θεατὴν ὐπάρξαι τον ἀπαλλαττόμενον τῆς ἐντευθεν βιοτῆς ἡ συνόμιλον ἀσωμάτων γενέσθαι; και τίνες οἱ ἀσώματοι ουτοι, εἰ μή που Γανυμήδης και

333쪽

Zευς ὁ Γανυμήδους ἐκ δειόων ἐραστής, δι' ου καὶ Ἐρα παραγκωνίζεται ἡ αδελφη καὶ γαμετη τω Φρυγὶ

μειρακίω; ἀλλα τὰ μεν κλέψας ἔχεις των μιστιανικῶν οργίων, τὰς ἀσωμάτους φημὶ τοατρίας ἐπεὶ των γε σῶν δογμάτων μη ουχὶ και ἐμπαθέστερον τῶν εκατὰ τον φθαρτὸν τουτον βίον ἀκρατεστάτων οἱ κατ 'ουρανόν σοι ἀλοῖεν μάκαρες βιοῶντες οἷς η μὲν

οἰνοχοεῖ, οἱ δε πολλῶ τῶ νέκταρι μεθυσκόμενοι τὰ απαίσια διεξίασι Πώων πόλιν εἰσορόωντες. προς τίνας και τῶν καθ' Ἐλληνας εαυτὸν ἀναφέρων φι- 1ολοσόφων ῆρα βασιλείας; προς 'Aντισθένη; προς Αι γένη; ἀλλα τουτοις μεν ἴσμεν ουτως ἀπραγμοσυνης μέλον ως την κυνῶν ἐζηλωκότας ζωην και τη του- των ἐγκαλλωπίζεσθαι κλησει. ουκουν ἐπανορθῶν τον ἀνθρώπινον βίον εῖλετο βασιλευειν, ὁστις μηδ' ἐπα- 15νώρθωσέ τι, εἰ μη πρῶτον μὲν φιλοδοξίας κακῶλυττήματι αχάριστος περὶ τον ευεργέτην διαγιγνόμενος, ἔπειτα καὶ ὁπως τοῖς ἄγουσιν αυτὸν δαίμοσι τοὐλέθριον ἀφοσιουμενος σέβας λάθοι προς τῶν υπ-του σπουδαζομένων δαιμόνων τοιουτου καὶ τέλους 2οκυρησαι, ἀξίου και τῆς εκείνων ἀπατης καὶ τῆς εαυτοs ἐμπληξίας.J Exc. de sentent. cod. p. 171, 172 p. 261-263 Mai., 69-71 Niebutir. Ad ea miae Christianus Zelotes subiecit, in mamine Miscriptum: Στηλιτευτικος κατὰ μναπίου.J 25

24 Οτι προς τον υρειβάσιον εἰπόντα ως ου χρῆ τον θυμον, καν ἐπεσπωρ, διὰ τῶν ὀμμάτων καὶ τῆς φωνῆς ἐκφορεῖσθαι, 'Doα τοίνυν, εἶπεν, ἐπειδὴ καλῶς λέγεις, εἰ τοὐτο εγκαλέσεις ἔτι δεύτερον οτι φασὶν Ἀλεξάνδρου θειάζοντος εαυτὸν ἐκ MAιος ωλυμπιάδα θρυπτομένην φάσκειν, Π Ου παυσεται το μειράκιον διαβάλλον με προς τηι πιραν.

334쪽

Oτι προσαγορεύων ὁ θεὸς τον γουλιανόν φησιν, τέκος ἀρμελάταο θεου, μεδέοντος απάντων. . υτι ὁ λυλιανὸς ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς ἴδιον πατερα addit Mai.J ανακαλεῖ τον ηλιον, Ουχ ῶσπερ υλέξανδρος ε διαβάλλεται φάσκων προς την χραν ὁτι υλυμπιὰς αυτὸν ἐκ Λιὸς ἀνελομένη τοὐτo ουκ ἀπεκρυπτετο, ἀλλ' ουτός γε ἐπὶ ταῖς του θεου μαρτυρίαις αἰωρουρομενος ἐς τον Πλάτωνα υποφέρεται, ἄσπερ ὁ ἐκείνου

Σωκράτης φησί, ' μετὰ μεν Λιὸς ημεῖς, ἄλλοι δὲ1o μετ' ἄλλου του θεῶν ' ταυτην γαυτη Nieb. καὶ αυτὸς ἐς την ηλιακὴν βασιλείαν τινὰ καὶ χρυσην σειρὰν

ἀναφέρων και συναπτόμενος. Exc. de Sentent. cod.

p. 172ὶ p. 263-264 Mai , 71-72 Niebutir.Jυ δὲ γουλιανὸς ὁ παραβάτης, καίπερ τοσουτοις ἐμ- 25 16 βεβηκώς, τῆς τε περὶ λόγους ηπτετο φιλοτιμίας καὶ τὸν τῆς υντιοχείας σοφιστήν, φ Λιβάνιος ἔνομα, διαφερορόντως ἐθαυμασεν, τα μὲν ἴσως ἐπαινῶν, τα δὲ ὁπως

λυποίη τον μέγαν σοφιστὴν Προαιρέσιον, προτιμῶν ἔτερον. ,κάκιος γουν τις αυτῶ των περὶ την ρη- 20 τορικὴν δεινῶν καὶ ὁ ἐκ Φρυγίας υσκιανὸς ἀεὶ προς ταυτα ἐπεκάλουν και διεμέμφοντο τὰς κρίσεις. Suidas v. Λιβάνιος. Euna pio vitulicat Boissona lus.J

Περὶ τῆς τελευτῆς γουλιανου του παραβάτου 26 του ἀθέου χρησμὸς ἐν τοιουτος Jas ἀλλ' οπότε οπόταν Suulas) σκήπτροισι τεοῖς Περσήιον αIμα ἄχρι Σελευκείης κλονέων ξιφέεσσι δαμάσσPς,δη τότε σε προς πιλυμπον ἄγει πυριλαμπὲς ἴχημα ἀμφὶ θυελλείησι κυκώμενον ἐν στροφάλιγξι,ao λυσάμενον ωίψαντα S.) βροτέων ρεθέων πολυτλητον ἀνίην.

335쪽

ἔνθεν ἀποπλαγχθεὶς μεροπήιον ἐς δέμας ἐλθες.

τούτοις ἀρθέντα τοῖς ἔπεσιν αυτον καὶ λογίοις μάλα ἡδέως φησὶν ἀπολιπεῖν το θνητον καὶ ἐπίκη- ρον. πρόκεινται δε τῶν λογίων ἄλλαι τινες ευχαί τε , καὶ θυσίαι περὶ τοὐς θεούς, ας ἐκείνω μὲν δρῶν ἀναγκαῖον ἰν ἴσως, ἐς δὲ ἱστορικὸν τύπον καὶ βάρος φέρειν -κ ην ευλογον το γὰρ γράφειν addit Nieb.Jκαθ' ἔκαστα ουκ ην αλήθειαν τιμῶντος, ἀλλα διὰ πολυπραγμοσύνην ἐς λῆρον ἀποφερομένου καὶ παρο- 1ολισθάνοντος. mxc. de Sentent. cod. p. 172, 173ὶ p. 265

266 Mai., 72 Niebuhr. Mein oraculum Suidas V. Tουλιανος assert, praemissis verius quae uncis incliisimus.J27 Ἐστι δὲ καὶ ο χρησμὸς ὁ δοθεὶς αὐτω, οτε περὶ Κτησιφῶντα διῆγε, 15 γηγενέων ποτὲ φυλον ἐνήρατο μητιέτα Ζευς ἔχθιστον μακάρεσσιν υλύμπια δώματ ἔχουσι. Ῥωμαίων βασιλεὼς γουλιανος θεοειδὴς μαρνάμενος Περσῶν πόλιας καὶ τείχεα μακρὰ ἀγχεμάχων διέπερσε πυρὶ κρατερῶ τε σιδήρω, νωλεμέως δ' ἐδάμασσε πόλεις τε καὶ ἔθνεα πολλά. ἀλλα καὶ ἐσπερίων ἀνδρῶν 'Aλαμανικὸν οἶδας ὁσμίναις πυκιναῖσιν έλὰν ἀλάπαξεν ἀρουρας.

28 Ποτι φησιν ὁ Ευνάπιος,J Περὶ μὲν οὐν τῶν παλαιοτέρων καὶ ἴσα προ ημῶν ἀνάγκη συγχωρεω τοῖς γράψασιν ἡ τοῖς προ περὶ Νieb.) ἐκείνων λόγοις ἐς κ

336쪽

μένοις καὶ καθήκουσιν ' οσα-ἐφ' ημῶν αυτῶν γέγονεν, ἀλήθειαν τιμῶντι, καθά φησι Πλάτων, παραδοτέον τοῖς ἐντυγχάνουσιν. Exc. de sentent. cod.s p. 173j p. 266 Mai , 72-73 Niebutir. )JDτι Βαλεντινιανου ἀνάρρησις ἐν Νικαία τῆς Βι- 29θυνίας γίγνεται, πρεσβεῖαί τε, οσαι συνεπεφοιτήκεσαν ἐπὶ τουτον τους χρυσους ἔχουσαι στεφάνους, προς εκεῖνον ἀνεφέροντο. καὶ προς πάσας ἀπεφαί- 10 νετο μεν ουδέν, ἐπιτρέχων ραδίως Ουτωσὶ και συν

τόμως, ἐπηγγέλλετο δε ἄπασιν ώς τιγὶ ποιήσων

αὐτίκα μάλα. Exc. de legat. p. 18 Par. , 46 Niebular.JΣαλούστιος, ἔπαρχος πραιτωρίων ος προεβάλετο κβασιλέα Βαλεντινιανον. ὁ δὲ βασιλεύσας διεδέξατο 15 αυτόν, καὶ ἔθηκε προθέματα, ἶνα, εἴ τίς τι ήδίκηται παρ' αυτοὐ, προσέλθη τῶ βασιλεῖ. οὐδεὶς δὲ προσῆλθεν ἐν γὰρ αγνότατος ὁ Σαλούστιος. ούτω δὲ ὁ Βαλεντινιανὀς τον πραιπόσιτον 'λδανὸν καὶ τουπραιπόσιτον ἔκαυσε μυσάφιον, Suid. V. προθέματα), 20 ἀδικήσαντα Βερονίκην τινὰ χήραν, ἐς προσελθούσης τῶ βασιλεῖ ἔδωκε δικαστὴν Σαλούστιον ' o δε κατεδίκασε τον πραιπόσιτον' καὶ τούτου καταφρονήσαντος, τον πραιπόσιτον ἐν τῶ ἱππικῶ πυρὶ παραδίδωσι καὶ την κτῆσιν πῆσαν τοὐ ἀρχιευνούχου τῆ χήρα 25 δίδωσι ' καὶ φοβηθέντες πάσης αδικίας ἀπέσχοντο.

Suidas v. Σαλούστιος. Pariem liuius Ioci, ex hiberiori narratione male contracti, habet Suidas v. προθέματα, ubi praepositus ille non Blio laniis, sed Chrysaphius licitur.JUτι Φίλιππος ὁ Μακεδὼν τὸ μέτρον ἰδὼν τοὐ 313ο σφετέρου σώματος, ἐν παλαίστρα γὰρ ἐπεπτώκει, δια-

337쪽

ναστὰς απὸ του πτώματος σώφρονα ἀφῆκε λόγον ώς ὀλίγην κατασχήσων γην εἶτα ἐπιθυμοίη της ἀπάσης. υτι τον Θησέα φασὶν οἱ παλαιοὶ ζηλωτὴν μα- κλέους γενόμενον μικρὰ της μιμήσεως εκείνης ἀπο-

κερδάναι. 5 Oτι του Προκοπίου του συγγενους γουλιανουστασιάσαντος καὶ τυραννίδι ἐπιθεμένου 'φάκλειος ὁ κυνικὰς προσελθών αυτω καὶ κατακροτήσας ευ μάλα τη βακτηρία τούδαφος ἄλκιμος ἔσσο, φησίν, λατίς σε καὶ ὀψιγόνων ευ εἴπη Exc. de Sentent. cod. 1op. 173J p. 267 Mai., 73 Nie ulir.J32 υ δε Προκόπιος τους χαριεστέρους ἀναλαβὼν

ἐαὶ του βασιλέα ουάλεντα διὰ Φρυγίας συνηπείγετο. Suidas V. χαριεστέρους.J33 Σωπερ ουν οἱ φυσικοί φασι πάσης κινήσεως εD ISναι τέλος ἀκινησίαν, η ταῖς ἄλλαις κινήσεσι το κινείσθαι δίδωσιν αυτη μένουσα, ουτως ἄν τις υπέλαβε καὶ τότε τον πρεσβυτην υρβιτίωνα παρατυχόντα τηντου βασιλέως ἄτακτον καὶ κυματώδη φορὰν ἐς Ομαλὸν καὶ λεῖον καταστορέσαι του λογισμου πάθος eo μικρου γὰρ ἐξέστη διὰ δειλίαν των κοινῶν πραγμάτων. Exc. de sentent. scod. p. 173ὶ p. 267 Mai., 73 Niebutir. 34 Μικρου τὰ πράγματα μετακινήσαντος υρμίσδου του Πέρσου. Suritas V. μικρου.JΜικρου τὰ πράγματα μετακινησαντος, ἀντὶ του, 25 παρ' ολίγον, παρὰ μικρόν. Smdas v. μικρου δεῖν.

Cons. Zosimus IV, 8, 1.J35 Μεγαλόφυχον γὰρ και λίαν θεοειδὲς τὸ καὶ των αἰτίων φείσασθαι, Ουκ ἔξω δε τῆς ανθρωπίνης φυσεως τὀ μη καὶ των αναιτίων. τὰ μὲν γὰρ ξένον τῆς πιτιμωρίας λόγω γίγνεται τῆς αρχῆς, λα φόβω συνέχνται τὸ ἀρχόμενον ' τὸ δὲ υπεροπτικὸν τῆς κολάσεως

338쪽

δι' αρετης ὐπεροχην γίγνεται, ως τῆς βασιλικῆς αρχῆς δια μέγεθος καὶ ἔγκον ἀρκουσης εαυτῆ καὶ ἄνευ τιμωρίας. ἀλλα ταυτα μεν, ὁπη γνώμης ἔχει τις καὶ κρίνει, ουτως ἐχέτω.s 'Oτι ὁ Ποσειδώνιος ἔλεγεν ἀπελθόντος υλεξάνδρου τὸ στρατόπεδον ἐοικεναι τῶν Μακεδόνων ἐκτετυφλωμένω τῶ Κυκλωπι. Exc. de sentent. cod. p. 173

p. 267-268 Mai., 74 Niebutir.JΑἰλιανός. Ουτος επὶ Ουάλεντος ἐστρατήγησεν ' 3616 ἐν δὲ εκ Συεδρων' ἐλευθερος δε ἀν ἄγαν καὶ ἀνεστηκὼς ἐκ παιδὸς την ψυχὴν γενόμενος, ἀφθόνως ἐχορηγήθη τὰ παρὰ του σώματος' τὰ γὰρ οργανα συνεπεπήγει καὶ ἐνέτρεχε τοῖς τῆς ψυχῆς κινήμασιν, ἄσθ' ἄμα τι πράξαι ἐδέδοκτο καὶ ἐπεπρακτο καὶ 15 παιδείας Ουτε ἐντὸς - ουτε ἄμοιρος, ἀλλ ' ἰυ ἀγροικότερος , οσον θυμοειδεστερος, καὶ τὸ θηριῶδες τοί μου καὶ ἄγριον ουκ ἐξημέρωτο καὶ κατείργαστο υπὸ

του λόγου. Suidas. , ,Τotum liunc locum ex Historia deperilita Eunapii depromptum esse viscimus e Suida V. 20 ἀνεστηκώς : ubi fragmenti maius pars addito scriptorris istius nomine adducitur. Κuster. Prima vecta lisPIe ad ἐκ παιδός itemina Suidas v. Συέδρων apponit.Jπιτι τφ βασιλεῖ Ουάλεντι ἡσυχίαν απὸ τῶν οἰ-37κείων καὶ τῶν ὀθνείων ἄγοντι τὸ ἐπίλεκτον ἀγγελ- 25 λεται τῶν Σκυθῶν στράτευμα πλησίον ξδη που τυγχάνειν, ους ὁ Προκόπιος ἐς συμμαχίαν ἐξεκεκλήκει παρὰ του Σκυθῶν βασιλέως. γαύρους εἶναι τὰ φρο

νήματα ἔλεγον τους προσιόντας καὶ περιφρονητι

κοὐς τῶν ὁρωμενων Ῥωμαίων Boiss. , ὀλιγώρους 30 τε προς το ἀκόλαστον μεθ' υβρεως καὶ πολῶ τὸ ἀγέρωχον καὶ θερμὸν ἐπὶ πάσιν ἔχοντας. ὁ δε βασι- λεῶς συντόμως αυτοὐς αποτεμὼν τῆς ἐπὶ Σκυθας

339쪽

ΕUNAPΙΙύποστροφῆς κατεῖχεν ἐντὸς ἀρκύων, καὶ τὰ οπλα παραδουναι κελεύσας. οἱ δε ἔδοσαν, την της γνώμης υπεροψίαν μέχρι του κινῆσαι τὰς κόμας κώμας Vxttenti. ἐπιδειξάμενοι. διασπείρας ουν αυτοὐς κατὰ τὰς πόλεις ἐν ἀδέσμω κατεῖχε φρουρα, καὶ καταφρό- 5νησιν ἐνεποιεῖτο τοῖς θεωμένοις αυτῶν τὰ σώματα πρός τε μηκος ἀχρειον ἐλαυνόμενα καὶ βαρυτερα τοῖς ποσί, κατά τε το μέσον διεσφιγμένα, ηπερ φησινυριστοτέλης τὰ ἔντομα. δεχόμενοι δ' ουν αυτοὐς ἐς τὰς οἰκίας οἱ τὰς πόλεις οἰκουντες καὶ πειρώμενοι 10 τῆς ἀσθενείας, την εαυτῶν ἐξαπάτην γελῶν ἡναγκάζοντο. τούτους ἀπίτει τους γενναίους ὁ Σκυθῶν βασιλεύς. καὶ ἐν το πρῆγμα δριμυ καὶ πρὸς τον του δικαίου λόγον ουκ ευδιαίτητον. ὁ μὲν γὰρ ἔφασκε βασιλεῖ δεδωκέναι κατὰ συμμαχίαν καὶ ορκους' ο δε 15 ἀπέφασκε βασιλέα μὴ τυγχάνειν καὶ αυτὸν οὐκ ὀμωμοκέναι. ἐκείνου δὲ προστιθέντος τον γουλιανόν, καὶοτι διὰ την ἐκείνου ἐδεδώκει συγγένειαν, καὶ τὰ τῶν πρέσβεων αξιώματα προστιθέντος, ὁ βασιλευς ἀντεφώνει, τους τε πρέσβεις ἔχειν την δίκην καὶ τους κπαρόντας ώς πολεμίους κατέχεσθαι, πολεμίω πρὸς συμμαχίαν ηκοντας. ἐκ τούτων δε τῶν προφάσεων ὁ Σκυθικος ἀνεγείρεται πόλεμος, τῶ μεν ἀξιώματι τῶν συνιόντων ἐθνῶν καὶ τοῖς μεγέθεσι τῶν παρα- σκευῶν ἐπὶ μέγα προβήσεσθαι καὶ χωρήσειν πολυ- raτροπων συμφορῶν καὶ ἀτεκμάρτου τύχης προσδοκη-

θείς, τῆ δὲ του βασιλέως ὀξύτητι καὶ προνοία κατενεχθεὶς ἐπὶ τὸ σταθερὸν καὶ ἀσφαλέστερον. Εxc.

de legat. p. 18-19 Par., 46-48 Niebular. Ex postrema huius fragmenti parte quaedam delibavit Suidas s. ἀτμ M

τῶν συνιόντων ἐθνῶν καὶ τοῖς μεγέθεσι τῶν παρα-

340쪽

σκευῶν ἐπὶ μέγα προβήσεσθαι adde καὶ χωρήσειν)πολυτρόπων συμφορῶν καὶ ἀτεκμάρτου τυχης προσδοκηθείσης l. προσδοκηθείς). Quae se linantur apitii Eunapium item habet Suidas v. σταθερόν. MULLERUS.J, υ δὲ Θεόδωρος ὁ κατειλεγμένος τοῖς νωταρίοις 38 ἐν δίκη λιμῶτο παρὰ του βασιλέως ' τό τε γὰρ ευγεγονέναι προσῆν αὐτῶ καὶ τὸ ευ πεφυκέναι προς αρετην ἄπασαν, τό τε σῶμα συνήνθει ταῖς ἀρεταῖς, καὶ τὰ ἐπαφρόδιτον ἐν ταῖς συνουσίαις κόσμος ἐδόκει 10 των αρετῶν ἐμμελής τις εἶναι καὶ παναρμόνιος. ἀλλ'

ἔλαθεν, n φησιν πιμηρος, υπὰ των ἰδίων διαφθαρεὶς καλῶν. τὸ γὰρ ανθρώπινον, καὶ ὁσοι περὶ στρατείας ἐπὶ τὰ κέρδη καὶ τὰς κοινὰς τυχας ἐπτοημένοι καὶ

κεχηνότες, την ημερότητα καταμαθόντες αυτ καὶ 15 τὸ προς τὰς ομιλίας ευκρατὲς καὶ πρόχειρον, ταχῶμάλα την ἄμαχον καὶ φοβερὰν καὶ τοῖς νουν ἔχουσι κολακείαν υποδυντες καὶ προβαλόμενοι καθάπερ ἐλέπολίν τινα καὶ μηχανὴν ἄφυκτον, ἐξέωσαν των ασφαλῶν καὶ σωτηρίων λογισμῶν τον νεανίσκον καὶ 20 κατέσεισαν ἐς τον μανιώδη καὶ σφαλερὰν τῆς βασιλείας ἐρωτα. οτι φιλοχρηματίαν φασὶ πηγήν τινα πάσης κακίας τυγχάνειν, ουδὲ τῆ κακία πότιμόν τε καὶ χρήσιμον ' εξ ἐκείνης γὰρ τῆς αρχῆς και απὸ τῆς των ε χρημάτων περιττῆς ἐπιθυμίας τὰ τῆς ψυχῆς ἄλογον ἀρδόμενον ἔριν τ ἀνέφυσεν ἀνθρώποις καὶ μάχην ' ἔρις

δὲ αυξηθεῖσα πολέμους ἀνεβλάστησε καὶ φόνους φόνων δε ὁ φυόμενος καρπὸς φθορὰ τos γένους καὶ ἔλεθρος ' δ δη καὶ ἐπὶ Ουάλεντος συνεπράττετο. Exc. de O sentent. cod. p. 173,17M p.268-269 Mai., 7 75Niebutir.J τος περὶ τοὐς χρόνους Ουάλεντος ἐς την 39'Aσίαν ἐκπέμπεται ἀνθύπατος' τ ν δὲ βασιλικὴν