장음표시 사용
341쪽
γλῶτταν ἐπεπίστευτο. πέμπεται δε ομως τον ποι
τικὸν και μυθώδη Ἐχετον, καὶ εἰ δη τις αλλος ἐκ Σικελίας η Θετταλίας τοιουτος, χρυσὸν ἀποδείξων καὶ πανηγυριν. ην δὲ η μανία ου θυραθεν, αλλ' ἔνδοθεν ἐλυττα καὶ ἐμαίνετο, ἀνηρ φυσει πονηρὸς εκαὶ ἐξουσίαν ἔχων καὶ την ἐν ταῖς κολάσεσιν αγρι
τητα καταλιπὼν ευδοκιμουσαν - τοῖς βασιλείοις
Ουκ ἔστιν ὁ,τι παρανομίας ἀπέλιπε καὶ ἀσελγείας, αλλ' ἐπι τοσόνδε παραφορῆς Φουη καὶ φόνων ωστε καὶ Μῶξιμον ξίφει διέφθειρε, Κοίρανον Αἰγύπτιον Ιοἐπισφάξας αυτω, καὶ ἔτι θερμὸς ἀν καὶ ζέων τω λυ-
θρω πάντας συνανηρει καὶ κατέφλεγε. Suidas v. Φῆστος. Eunapio locum primi vindicariant Valesius ait Ammian. XXIX, 2, 22, Κusterias ad Suulam, Hen Stertiuis ad Luci an . Necyom. c. 4. Nonnulla huius fragm. 15 Suidas repetit uv. Ἐχετος, θέραθεν. usLLERUS.J40 Σιμωνίδης ' Ουτος ην ἐπὶ γοβιανου του βασιλέως διὰ φιλοσοφίαν πῶσιν ἐπισημότατος. Πατρίκιος Ουτος ηκμασεν ἐπὶ γοβιανοὐ βασι- λεως ' ην δὲ ἐκ Λυδίας ' ὁ στις της απὸ των φαινομεν- 2φη καὶ παρατρεχόντων σημείων τεκμάρσεως ακριβqς ην ἐξεταστής.
γλάριος ὁ ἐκ Φρυγίας' ἐπὶ γοβιανου βασιλέως
' μαίων ' κατὰ παιδείαν μὲν ην ἀνηρ - γνωριμος, κοινωνεῖν δὲ αὐτω θεὸς ἐδόκει της του μελλοντος προ- 2 γνωσεως, ωστε ην μάντις ἄριστος. Suidas sine notane.J41 Κατὰ μεν ουν τὰ πρῶτα τῆς συγγραφῆς, ου δε νὸς Ουδεν σαφὲς λέγειν ἔχοντος ἔθεν τε ὁντες οἱ Ουννοι ὁπΠ τε κείμενοι την Ευρώπην πάσαν ἐπέδραμον καὶ τὸ Σκυθικον ἔτοιψαν γένος, ἐκ των παλαιῶν συν- ω τιθέντι κατὰ τους εἰκότας λογισμους εἴρηται ' τὰ δεεκ των απαγγελλομενων δοξάζοντι προς τὀ ακριβές,
342쪽
ώς αν μη τω πιθανου την γραφην ἀπαρτήσαιμεν μηδε παραφεροι προς την αλήθειαν ὁ λόγος. ημεῖς δὲ - ταυτὸν πάσχοντες τοῖς ἐκ παίδων οἰκίαν μικρὰν καὶ φαυλην οἰκήσασιν, εἶτα διὰ τυχης ευροιαν μεγά-5 λων καὶ λαμπρῶν ἐπιλαβομένοις οἰκοδομημάτων, ὁμως δεὶ διὰ συνήθειαν τὰ αρχαῖα θαυμάζουσι καὶ περιστέλλουσιν, ουτως αυτοὶ τὰ προειρημενα γεγράφθαι συγχωρησαντες ετέρων ἀποστε ρουμεθαὶ πάλιν, αλλὰ μὰλλον ῶσπερ οἱ κατά τινα θεραπείαν σώματος 1ο τὰ πρῶτα χρησάμενοί τινι φαρμάκω δι' ἀφελείας
ἐλπίδα, κατα το κρεῖττον πείρα δοκιμάσαντες ἐπἐκεῖνο μεθίστανται καὶ ρέπουσιν, ου τω δευτέρω τοπρότερον αναιρουντες, αλλὰ τω δεδοξασμένω κακῶς
και το ἀληθες ἐπεσάγοντες, και καθάπερ φῶς α 15 λαμπάδος διὰ τῆς ηλιακῆς ἀκτῖνος ἀφανίζοντες καὶ ἀμβλύνοντες, ομοίως ἐπιθήσομεν τοῖς εἰρημένοις τἀληθέστερα, κἀκεῖνα διὰ την ἱστορικὴν δόξαν συγχωρησαντες μένειν και ταυτα διὰ την αλήθειαν ἐφελκυσάμενοι και παραζευξαντες. Exc. de sentent. cod.26 p. 174, 283ὶ p. 269-270 Mai., 75-76 Niel libr.JUτι τῶν Σκυθῶν ἡττηθέντων καὶ υπὰ τῶν Ουν- 42νων ἀναιρεθέντων καὶ ἄρδην ἀπολλυμένων τὸ πλῆθος), οἱ μεν ἐγκαταλαμβανόμενοι συν γυναιξὶ καὶ τέκνοις διεφθείροντο, καὶ Ουδεμία φειδὼ τῆς περὶ
25 τους φόνους ην ἁμότητος. τό δε συναλισθεν και προς
φυγὴν ὁρμῆσαν πλῆθος μεν ἐν ) ου πολυ τῶν εἴκοσι μυριάδων ἀποδέουσαι ἀποδέον, οσοι ) συνῆλθον τῶνJ ἐς τὸ μάχιμον ἀκμαζουσας ἀκμαζόντων η. 'κινηθέντες νικηθέντες Ηoesch.J καὶ ταῖς ἔχθαις ἐπι-30 στάντες χεῖράς τε ώρεγον πόρρωθεν μετ' ολοφυρμῶν καὶ βοῆς καὶ προέτεινον ἱκετηρίας, ἐπιτραπῆναι την διάβασιν παρακαλουντες καὶ την σφῶν συμφορὰν
343쪽
ὀδυρόμενοι καὶ προσθήκην τῆ συμμαχία παρεξειν ἐπαγγελλόμενοι. οἱ δὲ ταῖς ἴσαις ἐπιτεταγμένοι - μαίων ουδεν ἔφασαν πράξειν ανευ βασιλεως γνωμης. ἐντευθεν ἀναφερεται μὲν ἐπὶ τον βασιλεα η γνῶσις πολλῆς δὲ αντιλογίας γενομενης, καὶ πολλῶν ἐφ' sέκάτερα γνωμῶν ἐν τω βασιλικω συλλόγω ρηθεισῶν, ἔδοξε τω βασιλεῖ. καὶ γὰρ υπῆν τι ζηλοτυπίας αυτωπρος τοὐς συμβασιλευοντας, οῖ παῖδες μὲν ησαν αδελ- φos ' καὶ γεγραπται Ουτω πρότερον ' την βασιλείαν δε διηρῆσθαι κατὰ σφῆς ἐδόκουν, την διανομὴν -κ Io ἀνενεγκόντες ἐπὶ τον θεῖον. τούτων δὴ θνεκα, καὶ ως μεγάλη προσθήκη το Ρωμαῖκὸν αὐξήσων, δεχθῆναι κελεύει τους ἄνδρας τα ὁπλα καταθεμένους. κριν δὲ την διάβασιν ἐκ βασιλεως ἐπιτραπῆναι, Σκυθῶν οι τολμηρότατοι καὶ αυθάδεις βιάσασθαι τον 15 πόρον εγνωσαν, καὶ βιαζόμενοι κατεκόπησαν. οἱ δὲ διαφθείραντες τον ἀποδασμὸν τοsτον τῆς τε ἀρχῆς παρελύθησαν καὶ περὶ τοῖς σώμασιν ἐκινδύνευσαν, ὁτι πολεμίους διεφθειραν. οῖ τε παραδυναστεύοντες βασιλεῖ καὶ δυνάμενοι μέγιστον κατεγέλων αυτῶν τὀ eo φιλοπόλεμον καὶ στρατηγικόν, πολιτικοὼς δὲ Ουκ ἔφασαν εἶναι. ὁ μὲν γὰρ βασιλεῶς εξ υντιοχείας ἐπέτρεπεν αὐτοῖς την ἀχρεῖον ηλικίαν πρῶτον υποδεξαμενοις καὶ παραπεμψασιν ἐς την Ῥωμαῖκῆν ἐπικράτειαν, και ταυτην ἐς ὁμηρείαν ἀσφαλῶς κατέχου- 25σιν, ἐπιστῆναι ταῖς ἔχθαις, καὶ μὴ πρότερον τοὐς μαχίμους δεξασθαι διαβαίνοντας, μηδε τὰ πλοῖα παρασχεῖν ἐς την περαίωσιν, εἰ μὴ τὰ ὁπλα καταθέμενοι γυμνοὶ διαβαίνοιεν. οἱ δε ταυτα ἐπιτραπεντες, ο μὲν ἐκ των διαβεβηκότων ἡρα παιδαρίου τινος λευ- Mκου καὶ χαρίεντος τὴν ἴψιν, ὁ νῆλω γυναικὸς εὐπροσώπου των αἰχμαλώτων, δς δὲ ἐν αἰχμάλωτος
344쪽
υπὸ παρθένου, τους δε τὸ μέγεθος κατεῖχε των δω- ρων, τά τε λινἀ υφάσματα καὶ τὰ τῶν στρωμάτων ἐπ' ἀμφότερα θυσανοειδές' ἔκαστος ἀπλῶς αυτῶν
υπελάμβανε καὶ την Οἰκίαν καταπλήσειν οἰκετῶν καὶ ι τὰ χωρία βοηλατῶν καὶ την ἐρωτικην λυτταν της περὶ ταυτα ἐξουσίας. νικηθέντες υπὸ τουτων νίκην αἰσχίστην καὶ παρανομωτάτην, ῶσπερ τινὰς ευεργέτας καὶ σωτῆρας παλαιους μετὰ τῶν οπλων ἐδέξαντο. οἱ δὲ τοσουτον ἀκονιτὶ πρῆγμα διαπεπραγ- 10 μενοι καὶ την οἴκοι συμφορὰν ευτυχήσαντες, οῖ γεαντὶ της Σκυθῶν ἐρημίας καὶ του βαράθρου την ' μαῖκην αρχην ἀπελάμβανον, ευθυς πολυ τὀ βάρβαρον ἐν τῶ παρασπόνδ' καὶ απίστω διέφαινον. ημὲν γὰρ ἄχρηστος ηλικία προλαβουσα κατὰ την διά 15 βασιν μετὰ βαθείας σπουδῆς καὶ φροντίδος τῶν ταυταβεβουλευμένων ἐς τὰ ἔθνη κατεχεῖτο καὶ διεσπείρετο. οἰκέται δὲ καὶ γυναῖκες καὶ παῖδες ἐκείνων, οἱ μὲν βασιλικὰ παράσημα ἔχοντες, τὰς ην ἀβροτέρας ὁρῶν η κατὰ αἰχμάλωτον. παῖδες αυτῶν καὶ τὸ
Ψο οἰκετικὸν πρός τε την ευκρασίαν τῶν αέρων ἀνέδραμον καὶ παρὰ την ηλικίαν ηβησαν, καὶ πολυ τὸ ἐπιφυόμενον ην πολέμιον γένος. οἱ μὲν ουν παλαιοὶ μυθοι λέγουσι περὶ την Βοιωτίαν καὶ την Κολχίδα, δρακοντείων ὁδόντων κατασπαρέντων, ἐν ὁπλοις ἄμα 25 τῶ σπόρω τους ἄνδρας ἀναπάλλεσθαι ἀνατέλλεσθαι Irati.)' ὁ καθ' ημῆς χρόνος καὶ τον μυθον τουτον ἐς φῶς καὶ ἔργον συνηγαγε καὶ ὀφθῆναι κατηναγκασεν. ου γὰρ ἔφθασαν του Σκυθικου γένους ἐς την ἐπικράτειαν την Ῥωμαῖκὴν οἱ παῖδες ἄσπερ ὁδόντες ω διασπαρέντες καὶ πάντα ην μεστὰ θυμου καὶ μανίας
καὶ φόνων, ἀνελθόντων αυτῶν ἐς ηλικίαν μάχιμον παρὰ τὸν χρόνον. τὸ δε ἀκμάζον τῆς Σκυθικῆς αλκῆς
345쪽
EUΝΑΡΙΙ καὶ γενναιότητος, τοῖς υποδεξαμένοις αντὶ των ἐκβεβληκότων ἐς ἐπανάστασιν ευθυς ἐγερθεν καὶ μαχόμενον, πολυ δεινότερα καὶ τραγικώτερα συνετόλμησενών ἔπαθεν. η μὲν γὰρ Θράκη πῶσα καὶ η συνεχὴς
αυτῆ χωρα Μακεδονία και Θετταλία τοιαυτη τίς ἐστι 5 καὶ Ουτω πολυύμνητος ωστε ουδὲ εις κατὰ καὶ Vvit. ταυτα ἀναγράφειν σ λογος ην. τοσαύτην ουσαναυτὴν καὶ ουτω πολυάνθρωπον, ευδαίμονά τε ἄμα
καὶ ευανδρον, ἡ των Σκυθῶν ἄπιστος καὶ παράλογος ἐπανάστασις ἐξαπιναίως καὶ παραχρῆμα τῆς διαβά- 10σεως συντολμηθεῖσα καὶ ἀνοιδήσασα κατεστόρεσεν ἐς τοσόνδε καὶ καθημάξευσε ταῖς συμφοραῖς ωστε χρυσὸν ἀποδειχθῆναι προς τα Θράκια πάθη την Μυσῶν παροιμιώδη λείαν. δόξαν δ' αὐτοῖς στασιάζειν, αξιομαχου μὴ παρούσης δυνάμεως ἐς ἄμυναν, τῶ τε 15 πλήθει προς ανθρώπους αφυλάκτους καὶ ανόπλους ἐφάνησαν φοβερώτατοι καὶ τω φονικωτάτω προς τοκρατουμενον πάντα ἀνδρῶν ἐχήρωσαν. περιειστήκει δὲ ἐς ἴσον λόγον καὶ Σκυθας Ουννων μὴ φέρεινονομα καὶ ' μαίους Σκυθῶν. πόλεις γουν ευαρίθμη- 20 τοι καὶ ὀλίγαι τινὲς διεσώθησαν καὶ ἔτι σωζονται τειχῶν ενεκεν καὶ οἰκοδομημάτων' ἡ δὲ χώρα καὶ κατὰ Wrti.) τὸ πλεῖστον ἀπανάλωται, καί ἐστιν ἀοίκητον καὶ ἄβατον διὰ τον πόλεμον. βασιλευς δε ἐπειδὴ τουτων ἐπύθετο των ἀδιηγήτων κακῶν, προς 2 μεν τους Πέρσας ἀναγκαίαν εἰρήνην συνθέμενος, ἐαυτω δὲ πολεμησας ἐπὶ μεταγνώσει τῆς υποδοχῆς,τω θυμῶ τε ὐπερέζεσε και προς τον πόλεμον ἐντεί- νων ἐντυνων Β.) εαυτὸν προκαταπέμπει τό Σαρακηνῶν ἱππικὰν ώς ἀντισχῆσον τοῖς βαρβάροις. ἡδη κγαρ καὶ τὴν Κωνσταντίνου πόλιν κατέτρεχον, καὶ τείχεσιν ηνώχλουν περικαθήμενοι, πολέμιόν τε Ουδεν
346쪽
ὁρῶντες ἐς αντίπαλον μάχην καὶ τοῖς φρονήμασιν ἐς πῆσαν υβριν ώλισθηκότες. ο δη καὶ περιφανῶς
εδοξε κάλλιστα στρατηγῆσαι κατὰ τον καιρον εκεῖνον
η τύχη. Exc. de legat. p. 19-21 Par., 48 2 Nieb.Js D βασιλευς τουτους δεξάμενος κτήματά τε 43αυτοῖς καὶ χώραν ἀπένειμε, καὶ προβόλους τε υπελάμβανε γενναίους καὶ α δαμαντίνους ἔχειν προς τὰς ἐκείνη τῶν Ουννων ἐμβολάς. Suidas v. προβύλος. Jυτι Μαρκιανὸς ἀνὴρ ἐς αρετὴν ἄπασαν ἄσπερ 441o τις κανών ὴκριβωμένος. Exc. de sentent. cod. p. 283 p. 270 Mai. . 76 Niphulir.JΜουσώνιος ἐπι γοβιανου ην βασιλέως. πάντα ὁσα 45ην ἄριστα μικρὰ ἐφαίνοντο προς τον ἔγκον Μουσωνίου και την συν τω δραστηρίω τῆς γνώμης βαθυτητα 15 δι' ἀ κατὰ λόγον ευδοκιμων τήν τε ἁλιτενῆ χώραν τῆς υσίας ἐπῆλθε καὶ ὁ τὴν ἀνθυπατον και μείζονα ἔχων ἀρχὴν προς τὰς ἐπιδημίας ἐξίστατο, κἀκεῖνος ἄπαντα ἐπιὼν ἐν ὀλίγαις ημέραις τὴν θάλατταν ἐπλήρωσε τῶν απὸ τῆς 'Ασίας ἐσφορῶν. ἐπεκάλει-ουδεις ἄδικον2ο ουδεν τοῖς γιγνομένοις αλλὰ παιδιά τις ἡν ἄπασι τοῖς καταβάλλουσι τὰ ἐσφερόμενα Ευνάπιος γὰρ ὁ ἐκ Φρυγίας ρήτωρ ἐπεστάτει τοῖς πραττομένοις. Suidas. Φιλόκαλος γὰρ ἀν και φιλάγαθος ὁ Μουσώνιος τους πανταχόθεν καθεῖλκε παρ' εαυτόν, ῶσπερ ἡ 25 μαγνῆτις λίθος τον σίδηρον. ουκ ην δε βασανίζειν οποῖος τις ὁ δεῖνα, αλλὰ Μουσωνίου φίλον ἀκουσαντα ἔτι καλὰς κἀγαθὸς ἐν εἰδέναι.
υτι συνηρτῆσθαι του πολέμου δοκουντος Μουσώνιος Ἀπον ἐπιβὰς ἐξήει τῶν Σάρδεων. καὶ ο Θεό-30 δωρος τον συγγραφέα μεταπεμφάμενος ἐδάκρυσε τὴν ἐξοδον, και ἀνδρι τἄλλα γε ἀτεράμονι καὶ ἀτέγκτωδάκρυα κατεχεῖτο τῶν παρειῶν ἀκρατέστερον.
347쪽
EUΝΑΡΙΙ 'Οτι τὸ ἐς Μουσωνιον ἐπίγραμμα τὸ παρὰ Θεοδωρου τοιουτόν ἐστιν ἔνθα μεν Αἴας κεῖται ἀρήιος, ἔνθα δ' 'Aχιλλεύς, ἔνθα δε Πάτροκλος θεόφιν μηστωρ ατάλαντος, ἔνθα δ' ἐπὶ τρισσοῖσι πανείκελος ηρώεσσι οψυχην καὶ βιότοιο τέλος Μουσώνιος ηρως. Oτι Οἱ Ρωμαῖοι κατεκόπησαν παρὰ Ἱσαυρων, καὶ τουτω ἄσπερ δράματι μεγάλω καὶ τραχεῖ το κατὰ Μουσωνιον ἐπεισόδιον Ουκ ἔλαττον ὁ δαίμων ἐπη- νεγκεν. ἐνταυθά που της συγγραφης ἀφωρισται το 1οπραχθέν, ὁτι τοῖς χρόνοις παρέτεινε καὶ συγκατέστρεψεν επὶ τὰ προειρημένα, ἄστε τοῖς καιροῖς μη πολῶ παραλλάττειν ἐς το τέλος την γραφην. Exc. de Sentent. cod. p. 283J p. 270-271 Mai., 76-77 Niebaeir.
46 Dτι ὁ βασιλεὼς Ουάλης κατὰ τον καιρον ηνίκα οἱ Σκύθαι την Μακεδονίαν ἐπέτρεχον παρελθὼν ἐς την πόλιν τὰς πανταχόθεν δυνάμεις συνήγειρεν, ώς μέγα τι καὶ παράδοξον ἐργασόμενος. ὁσον δὲ παιδεία ΙοδιὰJ ἀναγνώσεως ἰσχύει προς τοὐς πολέμους κώη διὰ της ἱστορίας ἀριβης θεωρία προς ἄμαχόν τινα καὶ γραμμικην ἔκβασιν τελευτῶσι καὶ συνηναγκασμένην καὶ τότε ὁ χρόνος ἀπέδειξεν. πολλῶν γὰρ ἐπὶ
πολλοῖς μαρτυρουντων, καὶ της πείρας πόρρωθεν 25 βοώσης οτι Ουτε πολλοῖς οἴτε ὀλίγοις μάχεσθαι προσῆκεν ἀπεγνωκόσιν εαυτῶν καὶ προς κίνδυνονετοίμως ἔχουσιν, ἀλλ' ὁτι τοιαυτα στρατόπεδα κατα- λυειν συμφέρει χρονοτριβουντα τον πόλεμον καὶ περικοπτοντα τὰς ἀφορμὰς των ἐπιτηδείων, ὁπως υφ' κεαυτῶν πολεμοῖντο δι' ἔνδειαν πολλοὶ τυγχάνοντες,
καὶ μη προς τύχην ἀποκινδυνεύωσιν, ἀλλ' ἐν ἀπόρω
348쪽
καὶ τὀ κινδυνευειν ἔχωσιν, ἐπὶ τοῖς ἐναντίοις Ουσης τῆς ἐπιχειρήσεως ' Ως δε ἰν τοιουτων αρετῶν ἡ κτῆσις ' - σπανιώτερον δὲ Ουδεν αρετῆς ἐν βίοις διεφθαρμενοις καὶ ε ἀγωγαῖς ἐπι τὸ χεῖρον προκατειλημμέναις. Exc. de sentent. cod. p 283. 284 p. 271-272Mai. . 77-78 Niebutir.JΣεβαστιανός. ουτος ἐπὶ Ουάλεντος ἡν' ἐγενετο 47 επὶ τούτου ἀνδρῶν πολεμικῶν ζήτησις ευρεθη δεουτος ὁ ἀνὴρ πάσης ελπίδος κρεisτων, ουδεμιῆς ἀρε- ,ο τῆς ἀποδεων ουδενὰς γὰρ μὴ ὁτι τῶν καθ ' αυτὸν ἀνθρώπων ἐλείπετοὶ, ἀλλα καὶ τοῖς παλαιοῖς δίκαιος
ἐν παραβάλλεσθαι, καὶ τούτων τοῖς ἄγαν ευδοκιμου- σιν ἐς ἄπαντας ος γε φιλοπόλεμος μεν ἀν ῆκιστα φιλοκίνδυνος ην, ου δι εαυτόν, τῶν ἀρχομένων 15 ενεκεν χρημάτων δε αυτῶ πλήθους εμελεν, ὁσα τοσῶμα διὰ τῶν οπλων κοσμήσειν ἔμελλε τροφὴν δεπροήρητο σκληρὰν καὶ τραχεῖαν καὶ οση καμόντιῆρκει καὶ ὁρμωμένω προς κάματον ουκ ἐν κώλυμα.φὶλοστρατιώτης δὲ ἀν διαφερόντως στρατιώταις ουκ2ο εχαρίζετο, ἀλλα πάσάν τε ἀφήρει πλεονεξίαν την ἀπὸ τῶν οἰκείων, καὶ το ἀρπακτικὸν ἐπὶ τους πολεμίους ετρεπεν ἐκόλαζε δε ἰσχυρῶς τους παραβαίνοντας ταυτα, και τοῖς πειθομένοις ἐς τὰ εἰναι l) συνηγωνίζετο ' απλῶς εἰπεῖν, υπόδειγμα καὶ χαρακτῆρα
25 παρεῖχεν εαυτὸν ἀρετῆς γεγονὼς δε ἐπὶ μεγάλαις και λαμπραῖς στρατηγίαις, ῶσπερ ὁ ειδίων κολοσσός, διὰ μέγεθυ καταπληκτικὸς ἄν, ουκ ἔστιν ἐράσμιος, κἀκεῖνος διὰ τὸ ἀφιλοχρήματον θαυμαστος ων ουκἔσχε χάριν προσκεκρουκὼς δὲ διὰ γνώμης ὀρθότητα
30 τοῖς κατακοιμισταῖς ευνουχοις τῶν βασιλεων, ευκολος
ὼν διὰ πενίαν καὶ κουφος ἐς μετανάστασιν, διεδεχθη τῆς στρατηγίας. Suidas.J16.
349쪽
244 EUNΑΡΗ Οτι Σεβαστιανὸς την ηγεμονίαν παρὰ του βασιλέως Οὐάλεντος εἰληφὼς παρὰ τηρο πάντων υπόνοιαν δισχιλίους ρτησεν ὁπλίτας. την δὲ ἐξουσίαν τῆς αλοεσεως αυτὸς ἐπιτραπείς, του βασιλέως και χάριν προσομολογήσαντος, ὁτι κινδυνεύσει περὶ δισχιλίους, 5 εἶτα ἐρομενου την αἰτίαν, ἡν ολίγους αἰτοίη, τὰ λοιπὰ ὁ Σεβαστιανος ἔφη τον πόλεμον εὐρήσειν τοῖς γὰρ ευ πράττουσι πολλους προσθῆσεσθαι ' πλῆθος δε μετακαλεῖν ἀναγωγίας δυσκολον ολίγων δε ἀρχομένων ἐς το καλὀν μεταπλασθεντων, και τῆς αγωγῆς 10 ἐπιτυγχανουσης, τους κατὰ μικρὸν προσιόντας ἡῆον επὶ τὸ κρεῖττον ἐνταθήσεσθαι. ΓΕxc. de sentent. eo l. p. 284) p. 27 273 Mai.. 78 Niebulai . Suidae locum Eu-
napio vitulicavit Valesius ad Ainnatan. XXXI, 11. I onnulla ex eo Remirn assert Suillas uv. κολοσσις et προσκεκρουκώς.J 15 ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ.
48 υ δε βασιλευς Θεοδόσιος, παραλαβὼν τοσαυτηναρχὴν καὶ βασιλείαν, συνεμαρτυρησε τοῖς παλαιοῖς ἡλίκον ἐστὶ κακὸν ἐξουσία και οτι προς τὰ πάντα
στεγανόν τε και μόνιμον πλὴν ευτυχίας ἄνθρωπος. φύου γαρ εφθασε παρελθών ἐπὶ την ἀρχήν, καὶ καθάπερ μειράκιον νεόπλουτον πατρὸς επὶ χρόνω πολλὰ χφήματα σεσωρευκότος διὰ σωφροσύνην καὶ φειδώ,
αθροωεἰ κυριευσαν των πραγμάτων σφοδρόν τινα καὶ παντοῖον ὁλεθρον κατὰ των ευρεθέντων μαίνεται, 25ουτω καὶ τότε ην ορῶντα επισκοπεῖν ῶσπερ εκ περιωπῆς, τόν γε εμφρονα, μηδενα τρόπον ἀμελουμενον κακίας καὶ ακολασίας ἐς την κοινὴν των πραγμάτων διαφθοράν.
350쪽
ραθυμία ἐκκείμενος. Suidas v. ἐκμελές.J Vella Elinapii
agnoscu Boissona dus. I lena ad reriam statum, qui Theodosii temporibus erat, Spectare censet Sequentia apud
s Suidam: Σιρομάστης, σκευός τι σιδηρομ, λαβην ξυλίνηνεχον παρὰ τοῖς τελώναις εἰς ερευνυν. μνάπιος Π ωστε ὁ σιρομάστης μὰλλον ευδοκιμει του δόρατος' μη, ορμὴ βιαία. μνάπιος τοσαυτη τις ην 10 προς τὸ ασελγέστερον ρυμη τε καὶ φορὰ ωστε οἱ ἄρχοντες των πολεμίων ἐσαν πολεμιώτεροι ' Cons. Zosilii. IV, 29, 3: Oἰ τὰς πόλεις οἰκουντες πενία τε καὶ αὐχόντων κακία τρυχόμενοι δυστυχῆ καὶ οἴκτιστον ετριβον βίον κτλ.15 'Eπέκλυσεν, ἐκαθάρισεν ἡ αντὶ του ἐπέρρευσε. τοσαύτα καὶ τοιαυτα επέκλυσε κακὰ ωστε χρυσὸς
ὴν καὶ λευκή τις ημέρα κρατῆσαι τους βαρβάρους
Εunapii esse conlicitant Henasteriaisius ad Luciani Ne-cγoni. 4 et Boissona lius.Jεο πιτι οἱ Νικοπολῖται των ἄλλων Θρακῶν κατεγέ- ωλασαν, οῖ τῶ φόβω τῆς βασιλείας τὰ δεινὰ ἔπασχον, etὀ μὲν βοηθῆσον αεὶ δι' ἐλπίδος λεπτῆς εἰκάζοντες, τὸ δὲ των κινδυνων ἐνεστηκὸς πείρα καὶ ὁ φει διὰ
μαλακίαν υπομένοντες. ουτε γουν αυτοὶ φρουράν 25 τινα στρατιωτικὴν πεμφθήσεσθαι προσεδόκησαν Ουτε ἐν ἐτέροις ἔθεντο την σωτηρίαν, αλλὰ των μὴ δυναμένων ἐαυτοῖς ἀμυνειν περιφρονήσαντες ἐς ἐλευθερίαν ἐπικίνδυνον απέστησαν.