Historici Graeci minores edidit Ludovicus Dindorfius Nicolaus Damascenus

461쪽

419 439 vel 44 bellum intulit Theodosio ΙΙ, maietsi armis superior esset, ipse tamen primus legatos de pace ineunda ad Persas misit Socrates VII, 18, p. 364. 9ed. Reail. , Τheoplianes p. 134 ed. Bonn. . Pax illa I acta est a. 422 in annos centum Sogoni. IX, 4, p. 369, 28). At duodeviginti sere annis post laedet a rupta bellumque instauratum, Sive eodem adhuc regnante Vararane lut Procopius De bell. Pers. I, 2, et Agathias IV, 27 tra- illint , sive sub initio regni Is liger lis silii, ut Eustativus dicit probabilius utimie, V. Τillemont. p. 61 1 , ac statuisse videtur Claron. Marcellini, ubi res ponitur in a. 441. IIinc deinceps usque ad Anastasii annum duodecimuin de bellis inter Romanos Persasque gestis nillil in notitit, ac revera eousPie pacem suisse testatin' Eustathius. Patet igitui' apud Euagrium non de bello anni G2, sed de bello anni 441 cogitandunt esse: idque vel inde colligas, quod in antecedente capite Euagrius de Attila Hunnorum rege sata a. 433ὶ verba facit. Consequitur pro 'Dδιγέρδου πατρὸς Iegendum esse 'Dδιγ. υἱου, nisi sorte ipsius Euagrii errorem esse mavelis. Deni pie pro παροινησάντων Ieg. propono παρασπονδησάντων. MULLERUS. Sic infra p. 362, 15.

2 Λέων δὲ γαμβρὰν ἐπὶ θυγατρὶ υριάδνη προσλαμ

βάνεται Ζήνωνα, υρικμήσιον μεν ἐκ σπαργάνων καλου μενον, μετὰ δε του γάμου καὶὶ την προσηγορίαν προσκτησάμενον ἔκ τινος παρὰ τοῖς Ἱσαυροις ἐς μεγακλέος ἐληλυθότος, ουτω προσαγορευομένου. Dθεν οδε προήχθη ουτος ο Ζήνων, τίνος τε χάριν πάντων παρὰ του Λέοντος προυκρίθη, Ευσταθίω εκτεθειταιτω Συρω. uagrius II, 15.Jυρικμήσιον cod. Florent. et Niceptiorus pro 'Aρι-

462쪽

FRAGMENTA.

IV, 29: Ζήνων . . δς δὴ πρωην Ἀρασισκωδίσεος ante Nieluilirium, qui Tαρακωδισαῖος e cod. Illaedi ., 5 ubi Nρασις Κωδιαῖος, in Chironico Pascli. p. 599. 12Zήυων ὁ Κοδισσευς ὁ Ἱσαυρος Κοδισσέος apud Malalani p. 375, 15: 376. 13 . In epistola Verinae Aug. apti l Theoplianem p. 200, 11 Πασκαλισσαῖον τον μετακληθέντα Ζήνωνα. - ἔκ τινοςJ Intellige ma-I0 viuna Zenonem, consulem a. 448 et niagistrilin militum in Oriente. V. Priscus D. 8 ex tr. , 12, 14, 15.

Tillemont. VI, p. 109, 114, 229. MULLERUS.' ανίσταται δε τω Ζήνωνι καὶ Θευδέριχος Σκύ- 3θης ων γένος, καὶ τὰς οἰκείας δυνάμεις ἀνὰ την 15 Θρακῶν ἀθροίσας ἐπιστρατευει κατὰ του Ζήνωνος, καὶ μέχρι στόματος τοὐ Πόντου δηώσας τὰ ἐν ποσὶ χωρία μικρου την βασίλειον εἷλε πόλιν, εἴ γε μή τινες των ἐς τὰ μάλιστα - τω ἐπιτηδείων υπαχθέντες ἐβουλευσαντο αυτὸν ἀνελεῖν. δς ἐθελοκακουντας 2ο τοὐς οἰκείους ἐγνωκώς, ἐς τοὐπίσω μὲν αποχωρεῖ 'ου πολλω δὲ υστερον τοῖς ἀπελθουσι συναριθμεῖται.

λέξω δε καὶ τον τῆς τελευτῆς τρόπον, ἄδε γενόμενον. δόρυ διηγκυλημένον προ τῆς σκηνῆς αυτω μετΠώρητο σχῆμα βαρβαρικόν. εἶτα διακινῆσαι το σῶμα βου- 25 ληθεὶς Ἀπον ἀχθῆναι προστέταχεν ' ἀναβολεῖ δὲ οὐκ εἰωθὼς χρῆσθαι τῶ Ἀπω προσήλατο. ὁ δέ, ἀγελαῖός τις ἀν καὶ υβριστής, ουπω περιβάδην Θευδερίχου καθίσαντος, μετεωρίζει τί πρόσθε πόδε, τῶ ὀπισθω μόνp ακροβατῶν, ώς διαφιλονεικουνταM τον Θευδέριχον καὶ μήτε τῶ χαλινῶ ἀνασειράζειν τὸν Ἀπον τολμῶντα, ώς ῖν μὴ ἐμπέσοι γε αυτῶ,

μήτε τῆς εδρας βεβαίως ἀντεχόμενον, ἐν τῶJ τῆ δε

463쪽

EUSTΑΤΗΙΙ ΕΡΙPHANIENSIS κἀκεῖσε περιδονεῖσθαι διασεῖσαι την αἰχμην, ταυτην τε επ' αυτὸν ἐνεχθῆναι πλαγίαν καὶ την πλευρὰν κατατρῶσαι ' ἔνθεν τε κλινήρη γενόμενον καὶ βραχείας ημέρας ἀρκέσαντα τον βίον ἐκ τουδε του τραυματος καταστρέψαι. Euagrilis III, 25. Cons. Marcellin. s Claron. ad a. 481 Ρlacidio solo cons.): Theodorichus,

Τriarii f., rex Gottiorum, adscitis silis usque ad Anapitiin, quarto uilis milliario advenit; nulli tamen nonianoriim noxius continuo reversus est. Poreo in Illyricum pio-perans, duim inter Suor In Imoventia plaustra Pi ogredi- 10 tur , iacentis Super carpentum teli acumne et pavescentis equi sui impulsione fixus traiisvelleratusque interiit.JΜετὰ ταυτα διενεχθεὶς προς Ζήνωνα Μαρκιανός, παῖς μεν υνθεμίου του μης βασιλεύσαντος, κῆδος δὲ προς Λέοντα τον βεβασιλευκότα πρότερον ἐσχη- 1οκώς, ἐπεὶ την νεωτέραν αυτου θυγατέρα Λεοντίαν ἐσωκίσατο, τυραννεῖν ἐπειρῶτο καὶ μάχης ἰσχυρῆς περὶ τὰ βασίλεια συρραγείσης καὶ πολλῶν εκατέρωθεν πεπτωκότων, τρέπει τοὐς ἐναντίους ὁ Μαρκιανός, καὶ των βασιλείων ἐγκρατὴς γέγονεν ἄν, εἰ μὴ Βτον καιρὸν παρῆκεν, ἐς αυριον την πρῆξιν αναβαλλόμενος ' ὀξυπετὴς γὰρ ὁ καιρὸς καὶ παρὰ πόδας μὲν ἰὼν ἴσως ἀλίσκεται' ἐπὰν δὲ την λαβὴν διαδράση,

μετεωροπορεῖ, γελῶ τε τοὐς διώκοντας, ἐφικτὸς αυτοῖς λοιπὸν -κ ανεχόμενος εἶναι ' ὁθεν ἀμέλει Οἱ εο πλάσται καὶ ζωγράφοι κόμην ἔμπροσθεν καθέντες αυτῶ την κεφαλὴν ὁπισθεν ἐν χρω ξυρῶσιν , ευμάλα σοφῶς αἰνιττόμενοι ώς οπισθόπους μεν τυγχα- νων τω καθειμένω τῆς κόμης ἴσως κρατεῖται, ἐμπροσθόπους δε γενόμενος τέλεον διαφεύγει, ουκ ἔχων βοοτω κρατηθείη τω διώκοντι. οπερ και ἐπὶ Μαρκιανωγέγονε, τον μὲν εὐθετον αυτῶ καιρὸν ἀπολέσαντι,

464쪽

ἐξευρεῖν δὲ τοὐτον λοιπὸν οὐ δυνηθέντι. ἀνὰ γὰρ την ἐξῆς προς των οἰκείων καταπροδοθεὶς καὶ μόνος ἀποληφθεὶς πέφευγεν ἀνὰ τὸ τέμενος των θεσπεσίων ἀποστόλων ἐκειθέν τε προς βίας ἀφελκυσθεὶς ἐς 5 Καισάρειαν πόλιν εἰς τὰ Παπουρίου καστέλλιν Theoph.) τῆς Καππαδοκῶν ἐξοικίζεται. καί τισι μοναχοῖς συναγελαζόμενος ὐστερον ἐφωράθη λαθεῖν ἐθέλων. καὶ προς του βασιλέως ἐς Ἀρσὰν τῆς Κιλικίας ἐκπεμφθεὶς καὶ την κόμην ἀποθέμενος πρε-

10 σβύτερος χειροτονεῖται. γέγραπται ταυτα κομψῶς σταθίω τῶ Συρφ. Euagrius III. 26. Cons. Tlieopluines

p. 196 seq., qui eodem modo liaec tiarrat post memoratam necem Theodericia.JΟ αυτὸς γράφει τον Ζήνωνα καὶ Βηρινρ τῆ πεν- 415 θερῆ μυρίας ἐπιβουλὰς ράψαι ' μετὰ δε ταυτα καὶ προς την Κιλίκων ἐκπέμψαι χωραν. ὐστερον δε μεταβῆναι ταύτην προς τὀ Παπιρίου λεγόμενον φρου- ρων, γλλου τυραννήσαντος, αὐτόθι τε τον βίον ἐκλιπεῖν. καὶ τὰ κατὰ γλλοὐν δε γράφει μάλα λο-ao γως ὁ Ευστάθιος, ὁπως προς τοὐ Ζήνωνος ἐπιβουλευθεὶς διέφυγε, καὶ ὁκως ὁ Ζήνων τον ἀποσφάξαι τούτου προσταχθέντα ἐς θάνατον ἐκδέδωκε, μισθὸν τῆς αποτυχίας την τῆς κεφαλῆς ἐκτομὴν αυτω παρα- σχων δν καὶ στρατηγὸν ὁ Ζήνων τῶν ἐωων ἀπο- 25 δείκνυσι δυνάμεων, τὰ λαθεῖν πραγματευόμενος ὁ δε Λεόντων προσεταιρισάμενος, Μάρσον τε Ουν, ἄνδρα δόκιμον, καὶ Παμπρέπιον, ἀνὰ τὰ τῆς εωας γέγονε μέρη εἶτα την Λεοντίου ἀνάρρησιν την ἐς

Ἀρσὸν τῆς Κιλικίας γενομένην δπως τε και ουτοι 30 τῆς τυραννίδος ἀπωναντο, Θευδερίχου κατ αυτῶν

ἐκπεμφθέντος, ἀνδρῖς Γότθου τὸ γένος υπάρχοντος, παρὰ Ρωμαίοις τε αυ ἐπισήμου, μετὰ ημεδαπῆς τε

465쪽

καὶ αλλοδαποsς δυνάμεως. αναγράφει μάλα σοφῶς ὁ αὐτὸς Ευστάθιος καὶ τους δειλαίως ανη μενους προς Ζήνωνος αντὶ τῆς ἐς αυτον ευνοίας ' καὶ ὁτιγε ὁ Θευδεριχος τῆς ἐπιβουλῆς Ζήνωνος αἰσθόμενος, ἐπὶ τὴν πρεσβυτέραν ' μην αναχωρεῖ ' τινὲς δέ οφασιν ως καὶ υποθήκη Ζήνωνος. καὶ 'οδόακρον μάχη κρατήσας υφ' εαυτον τὴν μην ποιεῖται, ρῆγα προσονομάσας ἐαυτόν. Euagrius III, 27. Cons. Τheophanes p. 197 seq*J5 υ Ζήνωνος τοίνυν ἄπαιδος τελευτήσαντος ἐπι- 10 ληψίας νόσω μετὰ εβδομον καὶ δεκατον ἔτος τῆς αυτου βασιλείας ξλπισε μεν Λογγῖνος ὁ τούτου αδελφός, ες μέγα δυνάμεως προκεχωρηκώς, τὴν βασιλείαν

εαυτω περιθήσειν ου μὴν των δοκηθέντων ετυχεν.

ἡ γὰρ Ἀριάδνη 'Aναστασίω τον στέφανον περιτίθη- 15σιν, ουπω μὲν ῆκοντι ες γερουσίαν, ἐν τῆ λεγομένη των σιλεντιαρίων σχολῆ καταλεγομενω. ἱστορεῖ δ' ουν ὁ στάθιος μετὰ τὴν αρχὴν τῆς Αιοκλητια νου βασιλείας ἐς τὴν Ζήνωνος τελευτὴν καὶ τὴν ἀνάρρησιν ' Αναστασίου ἔτη διελθεῖν επτὰ καὶ διακόσια ' ω ἀπὸ τῆς Αυγούστου μοναρχίας ἔτη δύο καὶ τριάκοντα καὶ πεντακόσια προς μησὶν επτά' ἀπὸ δὲ τῆς 'Αλεξάνδρου του Μακεδόνος αρχῆς ἔτη δύο καὶ τριάκοντα καὶ Οκτακόσια ὁμοίως προς μησὶν επτά' ἐκ δετῆς των ωμαίων καὶ Ῥωμύλου βασιλείας ἔτη δύο Β

καὶ πεντήκοντα fata. καὶ διακόσιαJ καὶ χίλια καὶ προς γε μῆνας επτά ἀπὸ δὲ ἀλώσεως Ποίας ἔτη καὶ ὀγδοήκοντα καὶ εξακόσια καὶ χίλια πρὸς μησὶν

επτά. ουτος ὁ Ἀναστάσιος πατρίδα τὴν ' ίδαμνον ἔχων, Θυρράχιον νυν προσηγόρευται, τήν τε Ζήνω- ωνος βασιλείαν καὶ γαμετὴν του αυτου Ζήνωνος τὴν 'Αριάδνην ἐσοικίζεται' καὶ πρῶτα μεν Λογγῖνον Ζή-

466쪽

FRAGMENTA.

νωνος αδελφόν, την του μαγίστρου αρχην διέποντα, ον ηγεμόνα των ἐν τn αυλὴ τάξεων οἱ πρόσθεν ἐκάλουν, ἀνὰ την ἐνεγκαμένην εκπέμπει ' εἶτα δε καὶ πολλους ετέρους 'Dαυρους, τοὐτο δῆθεν αἰτήσαντας. 5 Euagrius III, 29. Zeno moriuus est a. 491. Anni epocharum, quas Euagritis assert, par in ac curate notati.

De Longino etc. v. Theophan. p. 210 sel MULLERUS. J κ απὸ δὲ τρόπου καθ' ῆν ἐτυχομεν προκατα- 6βεβληκότες υπόσχεσιν καὶ τα ἔτερα λόγου ἄξια υπὀ10 τοῖς Ἀναστασίου χρόνοις γεγενημένα συνάψαι τῆἱστορία. Λογγῖνος ὁ Ζήνωνος ὁμαιμος την ἐνεγκα μένην, ως προδεδιήγηται, κατειληφώς, τον προς τον αυτοκράτορα πόλεμον αναφανδὸν ἀναζώννυται. καὶ πολλῶν ἔνθεν τε κἀκεῖθεν συναθροισθέντων δυνά- 15 μεων, μεθ' ίν καὶ Κόνων ἐτυγχανεν ἄν, ἐπίσκοπος τῆς ἐν 'Aπαμεία των Σύρων επαρχίας γεγονώς, τοῖς σαυροιs ώς'μαυρος συνεστράτευσε, τέλος ἐπιτίθεταιτω πολεμω, των μεν 'Ισαυρων των συστρατευσάντων

τω Λογγίνω πανωλεθρία φθαρέντων, τῶν δὲ κεφα- 20 λῶν Λογγίνου καὶ Θεοδωρου προς γωάννου του Σκυ- θου σταλεισῶν ἀνὰ την βασιλέως πόλιν ας καὶ ἐν κοντοῖς περιαρτήσας ὁ βασιλευς ἐν ταῖς καλουμέναις Συκαῖς ἀντιπέραν τῆς Κωνσταντίνου κειμέναις ἐπηώρησεν, ἡδὐ θέαμα τοῖς Βυζαντίοις ἀνθ' ων κακῶς 25 προς Ζήνωνος καὶ τῶν 'Ισαυρων ἐπεπόνθεσαν. καὶ ὁ ἔτερος δε Λογγῖνος τὸ πολὐ τῆς τυραννίδος συνέχων, ὁ ἐπίκλην Σελινουντιος, καὶ Ἱνδης συν αυτῶ, προς γωάννου του ἐπίκλην κυρτου στέλλονται τῶ 'Aναστασίω ζωγρίαι ' ὁ μάλιστα τόν τε βασιλέα τούς 30 τε Βυζαντίους τεθεράπευκε, θριάμβου δίκην ἀνὰ τὰς λεωφόρους τῆς πόλεως ἀνά τε την ἱπποδρομίαν Λογγίνου τε καὶ Ἀνδου περιενεχθέντων καὶ τῶν ἐκ

467쪽

362 EUSTATΗΙΙ EPIPHANIENSIS σιδήρου πεποιημένων ἀλυσεων ἀνὰ τους αυχένας καὶ τὰς χεῖρας περιβεβλημένων. ἐντευθεν καὶ τὰ καλου- μενα πρώην 'Ισαυρικὰ τοῖς βασιλικοῖς ἐσηνέχθη θησαυροῖς' ην δε αρα τοὐτο χρυσίον ἐς ἔκαστον ἔτος βαρβάροις χορηγούμενον, πεφακισχιλίας ἔλκον λί- sτρας. Euagrius III, 35. Cons. Tlieophan. p. 216, 224.JAπεκώμασαν οὐκ εἰς το συνοῖσον σφίσι κατὰ τῆς

' μαικῆς ἐπικρατείας καὶ οἱ Σκηνῖται βάρβαροι, τά

τε τῆς μέσης των ποταμῶν τά τε τῆς Φοινίκης ἔκα- τέρας καὶ τὰ Παλαιστίνων ληισάμενοι πράγματα. id Gπερ κακῶς παρὰ τῶν ἔκασταχοὐ στρατηγουντων παθόντες, υστερον την ἡσυχίαν ῆγαγον, προς ' -

μαίους πασσυδεὶ σπεισάμενοι. Ib. c. 36. Cons. Theο- plian. p. 217 seq., 'onnosi Exc. ap. Photium.Jυλλὰ καὶ Πέρσαι παρασπονδήσαντες υπο Κα- Ibβάδη τῶ βασιλεῖ, καὶ τὰ οἰκεῖα καταλελοιπότες ἡθη,

πρῶτα μεν ' μενίαις ἐπεστράτευσαν, καὶ πολίχνιον ἐπίκλην Θεοδοσιούπολιν ἐλόντες ἐς 'Aμιδαν πόλινοχυρὰν της μέσης τῶν ποταμῶν ἀφικνουνται, καὶ ταυτην ἐκπολιορκήσαντες εἷλον. ἐν αυθις ὁ ' - Εμαίων βασιλεὐς πολλοῖς ἀνενεώσατο πόνοις. εἴ τω δὲ φίλον λεπτῶς τὰ περὶ τουτων εἰδέναι καὶ τη ακριβεία πάντων ἐπεξελθεῖν, Ευσταμ' ευ μάλα σοφῶς μετὰ πολλου τοὐ πόνου καὶ τῆς ἐς ἄγαν κομψείας ἱστόρηταί τε καὶ συγγέγραπται ος μέχρι τῆς γρα- 2βφῆς ταύτης ἱστορήσας τοῖς ἀπελθούσι συναριθμεῖται, δωδέκατον ἔτος τῆς 'Αναστασίου καταλελοιπὼς βασιλείας. ΓΙb. c. 37. Cons. Theophan. p. 222 sessi, Procop. Beli. Pers. I, 7: De ae sis. III. 5, Marcellin. Chron. ad a. 502 Probo et Avieno coss.)J MI 'Eαὶ δὲ τῆς αυtos 'Aναστασίου) βασιλείας παρε λήφθη 'Aμιδα, μητρόπολις Οχυρὰ πάνυ τῆς Μεσοπο-

468쪽

ταμίας, καὶ Θεοδοσιουπολις, πολέμω ληφθεῖσα υπὀKωάδου βασιλέως ΙΠερσῶν, ἐπελθόντος του βασιλέως μετα δυνάμεως πολλης. ἔλαβε δε παραλήπτους

ὁ αυτος βασιλευς Περσῶν Κωνσταντῖνον, στρατηγονο Ῥωμαίων δυνατόν, φυλάττοντα την αυτην Θεοδο- σιουπολιν, καὶ αλλους δὲ πολλους' ἀτινες καὶ ετελεύτησαν ἐν τοῖς Περσικοις μέρεσι. καὶ ἐπεστράτευσε κατὰ Περσῶν ὁ αυτὸς υναστάσιος βασιλευς, πέμψας 'Αρεόβινδον τον Βαγαλαῖφου υἱόν, στρατηλάτην 10 ανατολης, τον ἄνδρα γουλιάνας, καὶ Πατρίκιν, στρατηλάτην του μεγάλου πραισέντου, καὶ ,πάτην, στρατηλάτην πραισέντου, τον υἱὸν Σεκουνδίνου του πατρικίου, καὶ τον πατρίκιον υππίωνα, ποιήσας αυτὀν ἔπαρχον πραιτωρίων ανατολης, καὶ πληθος 15 ἄπειρον στρατιῆς μετ' αυτῶν πεζικης καὶ ιππικῆς

δυνάμεως. καὶ συνέβαλον μετ ἀλλήλων τα ἀμφότερα τάγματα, καὶ ἐσφάγησαν πολλοὶ καὶ ἔπεσαν ἐξ ἀμφοτέρων των μερῶν. περὶ Ου πολέμου στάθιος ὁ σοφώτατος χρονογράφος συνεγράψατο οστις καὶ ' ευθέως ἐτελευτησε, μηδὲ εἰς τέλειον την ἔκθεσιναυτου συντάξας ). Ioannes Malalas p. 398, 11.J

J Dubimn an eiusdem Epiphanii sit quaa in codico Pa-xis1no 1555 A. chartaceo sec. 14 exeuntis exstat inscripta,

Eυσταθίου 'Eπιφανέως Συρίας ἐπιτομὴ τῆς αρχαιολογίας

469쪽

Ex eodem Malala, Pii solus praeter Euagrium Eustathii Epiphaniensis secit mentionem, alioriun munialiutule non cognitor In liistoricoriina l1ic inseriti si ammenta, ex qtubus fieri poteSt ut plura etiam apud Malalain sint repetita quam nunc illis licet ascribere.

1 Μετὰ δὲ ολίγον καιρον ἐτελευτησεν ὁ αυτὸς βασιλευς Κωνσταντῖνος εν Νικομηδεία τῆς Βιθυνίας, ῶς ἔστιν ἐν προκέσσω, ἐν προαστείω τινὶ λεγομένω υχυρῶνι προ ολίγου διαστήματος τῆς πόλεως, ἀρρωστήσας ἡ αέρας εξ, προ του πληρωθῆναι τὸ κτίσμα 5 ἐν 'Aντιοχεία τῆ μεγάλη τῆς Συρίας τὸ τῆς μεγάλης ἐκκλησίας. τὸ μέγιστον καὶ δν ον των θεαμάτων. τελευτῶ δὲ ἀν ἐνιαυτῶν ξ καὶ μηνῶν γ ώς ταυτα συνεγράψατο καὶ τους χρόνους πάντας των προγε γραμμένων βασιλέων ὁ σοφώτατος Νεστοριανὸς ό 1οχρονογράφος p. 324, 5. Ergo eiusdem sunt τὰ προγεγραμμένα.J2 Μετὰ δε την βασιλείαν Λέοντος του μεγάλου ἐβασίλευσε Λέων ὁ μικρὰς ετος α' και ημέρας εἰκοσιτρεῖς ἐν δὲ παιδίον μικρόν. υπεβλήθη δε υπὸ τῆς ἰδίας αυ- ibτου μητρὸς τῆς ἐπιφανεστάτης 'Αριάδνης' καὶ ώς προσκυνεῖ αυτὸν ώς βασιλέα Ζήνων ο στρατηλάτης ὁ πατρίκιος ὁ αυτου πατήρ, ἐπέθηκε στέφανον βασιλικὸν ἐπὶ

470쪽

την κεφαλην αυτου, τῆ ἐνατη του περιτίου μηνὸς της δωδεκατης ἐπινεμησεως ' καὶ ἐβασίλευσαν ἄμα. ἐβασίλευσε δε ὁ αυτὸς βασιλευς Ζηνων ὁ Κοδισσέος sic etiam p. 375, 15 Ζηνωνα τον Ἱσαυρον τον Κο-5 δισσέον: v. sitra p. 357, 1J ὁ Ἱσαυρος μετα του ἰδίου αυτου υἱου Λέοντος ολίγον χρόνον. καὶ προῆλθεν υπατος ὁ θειότατος Λέων ὁ μικρὸς ἔτους κατὰ 'Aντιόχειαν φκν ἰνδικτιῶνος δωδεκατης. καὶ τῶ ενδεκάτω μηνὶ της αυτου υπατείας ηρρώστησε καὶ τε- 1ο λευτα ὁ θειότατος Λέων ὁ μικρὰς μηνὶ νοεμβρίωωδικτιῶνος ι , ἔτους χρηματίζοντος κατὰ 'Aντιόχειαν φκγ , ῶν ἐνιαυτῶν ζ , καθὼς συνεγράψατο Νεστοριανὸς ὁ σοφώτατος χρονογράφος ως Λέοντος του

μικρου. fp. 376, 13. Eadem sere Cliron. Pascli. P. 15 599, 8, ubi Mδισσευς, ex eodem Nestoriano, licet priori loco, ubi de Constantino, p. 532, 10, eundem

non sequatur aut memoret.JDisiti in1 by Cooste