Historici Graeci minores edidit Ludovicus Dindorfius Nicolaus Damascenus

발행: 1870년

분량: 609페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

PRISCI

δεξάμενοι προς σφῆς διεφέροντο ' ὁ μεν γὰρ Θεγγι- χ, ἀπράκτως ἐπανελθόντων των πρέσβεων, πόλεμον μαίοις ἐπάγειν ἐβουλετο, ὁ δε υρνὰχ προς

ταύτην ἀπηγόρευε την παρασκευήν, ως των κατὰ χωραν ἀπαγόντων αυτὸν πολέμων. Exc. de legat. bp. 44 Par., 160 161 Nietallu .J37 υτι Σαράγουροι 'Aκατίροις καὶ ἄλλοις ἔθνεσιν ἐπιθέμενοι ἐπὶ Πέρσας εστράτευον. καὶ πρότερον μεν ἐπὶ Κασπίας παρεγένοντο πύλας ' καὶ φρουρὰν Περσικὴν ἐν αὐταῖς ἐγκαθεστῶσαν ευρόντες ἐτέραν 10oδὸν ἐτράποντο, δι' ἐς ἐπὶ τοὐς Ἱβηρας ἐλθόντες την

τε αυτῶν ἐδήουν καὶ τα υρμενίων χωρία κατέτρεχον, ἄστε Πέρσας προς τω πολέμω των Κιδαριτῶν τω πάλαι αυτοῖς συστάντι καὶ ταύτην εὐλαβουμένους

την ἔφοδον παρὰ Ῥωμαίους πρεσβεύσασθαι καὶ 15 αἰτεῖν χρηματα σφίσιν αὐτοῖς δίδοσθαι η ἄνδρας προς φυλακην του γουροειπαὰχ φρουρίου, καὶ λέγειν ἄπερ αυτοις πολλάκις εχητο πρεσβευομένοις, ῶς αυτῶν υφισταμένων τας μάχας καὶ μη συγχωρούντων τὰ ἐπιόντα ἔθνη βάρβαρα πάροδον ἔχειν κη των ' μαίων αδρωτος διαμένει χωρα. των δὲ ἀποκριναμένων ώς ἔκαστον ανάγκη τῆς οἰκείας υπερμαχοῶντα γης τῆς σφετέρας φρουρῆς ἐπιμελεῖσθαι, πάλιν ἄπρακτοι ἐπανέζευξαν. Exc. de legat. P. 44Par. , 161-162 Niebular.J 2538 Dτι Λεγγιζὰ πόλεμον ἐπὶ ' μαίους ἐπενεγκόν- τος καὶ τῆ του Ἱστρου ἔχθη προσκαρτερούντος, τουτο μαθὼν ὁ υρνιγίσκλου 'Αρνεγίσκλου Ιordani, 'Aνεγίσκλου Ioanni Ant. D. 206)' αυτὸς γὰρ εἶχε την προς τῶ Θρακίω μέρει τοὐ ποταμοὐ φυλακήν' ω ἐκ των ἀμφ' αυτὸν ἐκπέμψας ἐπυνθάνετο ὁ,τι βουλόμενοι προς μάχην παρασκευάζονται. ὁ δὲ

452쪽

FRAGMENTA.

Aεγγιζὶχ του 'Aναγάστου κατολιγωρήσας τους υπ'αυτου πεμφθέντας απράκτους ηφίει, παρὰ δὲ τον

βασιλέα τους διαλεξομένους ἔστελλεν, ὼς εἰ μη γην καὶ χρηματα αυτω καὶ τωJ επομένω δοίη στρατω,

ε πόλεμον ἐπάξει. των δε παρ' ἐκείνου πρέσβεων ἐς τὰ βασίλεια ἀφικομένων καὶ τα αυτοῖς ἐνταλθέντα ἀπαγγειλάντων, απεκρίνατο βασιλεῶς ετοίμως ἔχειν

πάντα ποιεῖν, εἴ γε υπακουσόμενοι αυτω παραγένωνται ' χαίρειν γαρ τοῖς απὸ των ἐχθρῶν ἐπὶ συμ- 1ο μαχία ἀφικνουμένοις. Exc. de legat. p. 4 GPar., 162 Niebiuir.JDτι υναγάστου καὶ Βασιλίσκου καὶ 'οστρυου καὶ 39ἄλλων τινῶν στρατηγῶν Ῥωμαίων τοὐς Γότθους ἔς

τινα κοῖλον χῶρον συγκλεισάντων καὶ πολιορκουντων,15 λιμῶ τε πιεζομένων των Σκυθῶν σπάνει των ἐπιτηδειων, πρεσβείαν παρὰ τοῖς Ῥωμαίους ποιησασθαι, ἄστε αυτοὐς ἐνδιδόασι νεμομένους γην υπακουειναυτῶν o,τι δν θέλοιεν. τῶν δὲ ἐπὶ βασιλέα την ἐκείνων φέρειν ἀποκριναμένων πρεσβείαν, και τῶν ο βαρβάρων του λιμου πέρι σφῆς θέσθαι ἐθέλειν τας συμβάσεις φαμένων, καὶ μη οῖους τε εἶναι μακρὰς ποιεῖσθαι ἀνακωχάς, βουλευόμενοι οἱ τὰς μαἶκὰς τάξεις διέποντες, τροφὰς χορηγησειν αυτοῖς υπέσχοντο ἄχρι της βασιλέως ἐπιτροπῆς, εἴ γε σφῆς

25 αυτους διέλοιεν ἄσπερ και τὸ Ῥωμαῖκὸν διακέκριται πλῆ ς' ἔσεσθαι γαρ αυτῶν ραδίως Ουτως ἐπιμέ λειαν, ἐς τοὐς κληρουμένους καὶ Ουκ ἐς πάντας αποβλεπόντων τῶν στρατηγῶν, οῖπερ ἐς φιλοτιμίαν ὁρῶντες προς την αυτῶν πάντως ἁμιλληθησονται 30 κομιδην. τῶν δὲ Σκυθῶν τοὐς απαγγελθέντας διατῶν πρέσβεων προσδεξαμένων λόγους καὶ ἐς τοσαυ- τας σφῆς αὐτοὐς ταξάντων μοίρας, ἐς οσασπερ καὶ

453쪽

PRISCI οἱ Ῥωμαῖοι διεκέκριντο, πιλχάλ, τοὐ Ουννων γένους ἀνὴρ καὶ υποστράτηγος των διεπόντων τὰ 'Aσπαρος

τάγματα, παρὰ την ἐπιλαχοίσαν αὐτοῖς βαρβαρικὴν μοῖραν ἐλθών, καὶ των Γότθων, πλείονες δὲ των ἄλλων ὐπῆρχον, μεταπεμψάμενος τοὐς λογάδας τοι- sῶνδε ἐποιήσατο λόγων αρχην, ώς δώσει μὲν αὐτοῖς

γην ὁ βασιλεύς, οὐκ ἐς σφετέραν δὲ αυτῶν ἔνησιν,

ἀλλα τοῖς ἐν σφίσιν Ουννοις. τούτους γὰρ ὀλιγώρως γεηπονίας ἔχοντας δίκην λύκων τὰς αυτῶν ἐπιόντας διαρπάζεσθαι τροφάς, ῶστε θεραπόντων τάξιν ἐπέ- 1οχοντας της εκείνων ἔνεκα ταλαιπωρεῖσθαι τροφῆς, καίπερ ἐς αεί ποτε τοῖς Οἴννοις τοὐ Γότθων γενους ἀσπονδου διαμείναντος, καὶ ἐκ προγόνων την αυτῶν

ἀποφυγεῖν ὁμαιχμίαν ὀμοσαμένων, ἐφ' ω καὶ ὁρκων

πατρίων προς τῆ τῶν οἰκείων στερήσει καταφρονεῖν. 15αυτὸν δε, εἰ καὶ τὸ Οἴννων αὐχεῖ γένος, δικαιοσύνης πόθω τάδε προς αυτοῖς εἰπόντα δεδωκέναι περὶ του πρακτέου βουλήν. ἐπὶ τούτοις οἱ Γότθοι διαταραχθέντες, καὶ εὐνοία τῆ προς αυτοὐς ταύτα τον πιλχὰλ εἰρηκέναι νομίσαντες, τοὐς ἐν αὐτοῖς Οἴν- ερνους συστάντες διεχειρίζοντο ' καὶ μάχη καρτερὰ ἀμφοτέρων συνίστατο τῶν ἐθνῶν ἐκ συνθήματος. ο ' σπαρ πυθόμενος, αλλὰ γὰρ καὶ οἱ τῶν λοιπῶν στρατοπέδων ηγεμόνες μετὰ τῶν οἰκείων παραταξ μενοι τον ἐπιτυχόντα τῶν βαρβάρων ἀνήρουν. ntoso δόλου καὶ τῆς απάτης οἱ Σκύθαι λαβόντες ἔννοιαν σφῆς τε ἀνεκαλουντο καὶ ἐς χεῖρας τοῖς Ῥωμαίοις ἐχώρουν. ἀλλ' οἱ μεν υσπαρος την σφίσιν ἐπιλαχοίσαν ἔφθασαν ἀναλώσαντες μοῖραν τοῖς δὲ

λοιποῖς στρατηγοῖς οὐκ ακίνδυνος ἡ μάχη ἐγένετο, a. τῶν βαρβάρων καρτερῶς ἀγωνισαμένων, ἄστε τοὐς ἐξ αυτῶν ὐπολειφθέντας τάς τε Ῥωμαῖκὰς τάξεις

454쪽

διώσασθαι καὶ τῆδε την πολιορκίαν διαφυγεῖν. Exc. de legat. p. 45 - 46 Par. , 162 164 Nieinitar.Jυτι Λέων ὁ βασιλευς στέλλει προς τον Γεζέριχον κουλαρχον την του 'Aνθεμίου βασιλείαν μηνυσων καὶ ε πόλεμον απειλησων, εἰ μη γε τῆς Ἀαλίας καὶ Σικελίας ἀφεlοιτο. ἐπανῆκε δὲ ἀγγελλων μη ἐθέλειν αυτον τους του βασιλεως προσίεσθαι λόγους, αλλὰ ἐν πολέμου εἶναι παρασκευῆ , ἁς υπὸ των εωων ' - μαίων παρασπονδουμενον. Exc. de legat. p. 76 Pari,16 221 Niebular.JDτι μεγίστης προς τὸ Σουάννων ἔθνος ' μαχις 41 τε καὶ Λαωῖς υπαρχουσης διαφοράς, καὶ σφοδρα ἐς την του σήματος ' των Σουάννων συνισταμένων μάχην '. καὶ Περσῶν δὲ ἐθελόντων αυτῶ πολεμεῖν διὰ i5 τα φρουρια, ἄπερ fυπoJ των Σουάννων ἀφήρηντο, πρεσβείαν ἔστελλεν, ἐπικουρους αυτῶ διαπεμφθῆναι παρὰ βασιλέως αἰτῶν ἐκ των παραφυλαττόντων στρατιωτῶν τὰ ωρμενίων δρια των Ῥωμαίοις υποτελῶν, ἐφ' ω προσχωρων ἔντων ετοίμην ἔχειν βοήθειαν, και 20 μη κινδυνευειν τους πόρρωθεν ἀπεκδεχόμενον, ξπαραγενομένων ἐπιτρίβεσθαι δαπάνη, του πολέμου, ἀν ουτω τυχη, διαναβαλλομένου, καθάπερ ξδη πρότερον ἐγεγόνει. τῆς γὰρ συν 'Hρακλείω απεσταλμένης βοηθείας, καὶ Περσῶν καὶ 'Iβήρων των αυτωα ἐπαγόντων τον πόλεμον προς ετέρων ἐθνῶν τότε ἀπα- σχοληθέντων, μάχην ' την συμμαχίαν ἀπέπεμψεν ἀσχάλλων ἐπὶ τη των τροφῶν χορηγία, ἄστε αυθις τῶν Πάρθων ἐπ αυτὰν ἀναζευξάντων Ῥωμαίους ἐπικαλέσασθαι. τῶν δε στεῖλαι την βοήθειαν ἐπαγ- ω γειλαμένων καὶ ἄνδρα τον αυτῆς ἡγησόμενον, παρεγένετο καὶ Περσῶν πρεσβεία ἀγγέλλουσα τους Αιδαρίτας Ουννους υπ' αυτῶν κατηγωνίσθαι καὶ Βα-

455쪽

PRISCIλαὰμ πόλιν αυτῶν ἐκπεπολιορκηκέναι. ἐμήνυον δὲ την νίκην καὶ βαρβαρικῶς ἐπεκόμπαζον, την παρουσαν αυτοῖς μεγίστην δυναμιν ἀποφαίνειν ἐθέλοντες. ἀλλα αυτους παραυτίκα των ἀγγελθέντων ἀπώπεμπε βασιλευς, ἐν μείζονι φροντίδι τὰ ἐν Σικελία εσυνενεχθέντα ποιουμενος. Exc. de leg't. p. 46 Par., 164 165 Niebulir.J Classenus voce μάχην in locis coi ruptis p. 349, 13

et 26 indicari censet nomen proprium ducis Suannorum. Tillelmontius VI, p. 401, suspicabatur legendum esse ioἐς την κατὰ του Σηματος sc. duciS Lagorum) . . . μάχην. M0 ERUS.42 υτω τῶ ἔτει Λέων ὁ βασιλευς κατὰ Γιζερίχου του των Αφρων κρατουντος στόλον μέγαν ἐξοπλίσας ἀπέστειλεν. ὁ γὰρ Γιζέριχος μετὰ τον τελευτὴν Μαο- i5κιανου πολλὰ δεινὰ ἐνεδείξατο ἐν ταῖς υπὸ την των ' μαίων βασιλείαν χώραις ληιζόμενος καὶ αἰχμαλωτίζων πολλους καὶ τὰς πόλεις κατασκάπτων ' ἔθευ

ζηλω κινηθεὶς ο βασιλευς ἐκ πάσης τῆς ἀνατολικῆς θαλάσσης ἔκατὸν χιλιάδας l. ἔκατὸν καὶ χιλιάδα R1113 naves sec. Cedren.) πλοίων ἀθροίσας, καὶ στρα- τῶν καὶ ὁπλων ταυτα πληρώσας, κατὰ Γιζερίχου ἀπέστειλεν. φασὶ γὰρ αυτὸν ατ κεντηνάρια δεδαπανηκέναι χρυσίου ἐν τουτω τῶ στόλω. στρατηγὸν καὶ ἔξαρχον του στόλου κατέστησεν Βασιλίσκον 25τον Βηρίνης τῆς Αυγούστης ἀδελφόν, τῆς υπάτου τιμῆς ῆδη μετασχόντα καὶ Σκυθας πολλάκις νικήσαντα ἐν τῆ Θράκη. δς δη καὶ συνδραμουσης αυτῶ εκ τῆς ἐσπερίου ουκ ολίγης δυνάμεως, συμπλακεὶς εἰς ναυμαχίας πολλάκις τῆ Γιζερίχου μετὰ τμ an Classentis) τῶν νηῶν τῶ βυθῶ παραδους, εἶτα καὶ αυτὴν ὴ δυνήθη Καρχηδόνα κρατῆσαι. υστερον δὲ

456쪽

δώροις υπὸ Γιγρίχου και πλείστοις χρήμασι δελεασθείς, ἐνέδωκεν καὶ ἡττήθη ἐκών, ως Πρίσκος ωσπερ σικὰς et ώς Περσικος codd.) ἱστόρησεν οωραξ. Theophanes citron. p. 178-179 ed. Bonn.Js 'Tπὸ τοῖς αὐτοῖς χρόνοις του Σκυθικοὐ πολεμου 43συνισταμένου προς τοὐς εωους μαίους, ῆ τε Θρακία γη καὶ ὁ Ἐλλήσποιτος ἐσείσθη καὶ γωνία καὶ αἰκαλούμεναι Κυκλάδες νῆσοι, ως Κνίδου καὶ τῆς Κῶ των νήσων τὰ πολλὰ κατενεχθῆναι. καὶ ομβρους δὲ io ἐξαισίους ὁ Πρίσκος ἱστορεῖ γενέσθαι ἀνὰ την Ιωνσταντινούπολιν καὶ την Βιθυνῶν χώραν, ἐπὶ τρεῖς καὶ τέσσαρας ημέρας ποταμηδὰν τῶν υδάτων ἐξ Ου- ρανοὐ φερομένων καὶ ἴρη μεν ἐς πεδία κατενεχθῆναι, κατακλυσθείσας δε κώμας παραπολέσθαι ' γε-

15 νέσθαι δὲ καὶ νήσους ἐν τῆ Βοάνη λίμνy, ου μακρὰν

τῆς Νικομηδείας ἀφεστώση, ἐκ τῶν συνενεχθέντων ἐς αυτὴν παμπόλλων φορυτῶν. αλλὰ ταυτα μὲν ἴστερον ἐπράχθq. Euagrius IIist. eccles. II, 14.J

Capita nonnulla eortini, Plae deinceps PriSeiis tra-20 ctavit, recenset Euagrius Hist. eccles. II, IG. Vidds ra p. 270, 14. MOLLERUS. Prisci fragmentis incerta coniectura annun erata sunt liaec Suldae:

1. Θλαδίας, ευνοόχος. υποβάλλει τοίνυν ὁ θλα- εο δίας addendum ex Zonara p. 1046ὶ τους μάλεντος μυστικούς, την γυναικωνῖτιν λέγω φάλαγγα postrema liaec ponit etiam in γυναικωνῖτις , οῖπερ εἰσὶν αεὶ τῶν φαύλων πράξεων ἐμπύρευμα, κατηγορῆσαι τοὐυετίου κατὰ βασιλέως ἐμμελετῶν, ως ἄν ἐπιβατεύσρω τῆς ἐξουσίας. deinde exei lit alimaul.J αγωνίζονται

πεῖσαι τον βασιλέα. ἐν γὰρ βαρύς ὁ σταθμὸς τosυποσχεθέντος χρυσίου, ὁ υποσμήχων - σμύχων

457쪽

PRISCI Kusterus) αυτῶν τα ἔντοσθεν. δεινοὶ γὰρ εἰς τὸ συρράψαι βλάβας προκειμένης χρυσίου υποσχέσεως. ἄπληστον γὰρ τὸ γένος καὶ πρὸς πλεονεξίαν αεὶ κέχηνε, καὶ ουκ ἔστι τι των φαυλων ἄνευ τῆς αυτῶν δυστροπίας ἐν τοῖς βασιλείοις τελούμενον. πείθεται εταῖς συκοφαντίαις ὁ βασιλεῖς καὶ λόγου ταχύτερον πρὸς τὸν φόνον Ῥετίου κινηθεὶς τουτον αναιρεῖ, καιώς ερμαιον αὐτῶ τὸ πραχθὲν λογισάμενός φησι πρός τινα τὸν στοχάζεσθαι τὰ απόρρητα δυνάμενον τῶν - δυναμένων Ρorsonus), Ου καλῶς μοι πέπρακται 1οή του Ῥετίου, ἁ ουτος, ἀναίρεσις; ὁ δε φησιν, Εἰ καλῶς ἡ μὴ οὐκ οἶδα ' γίνωσκε δὲ ὁτι τῆ λαια χειριτὴν δεξιάν σου ἀπέκοψας. Quae Prisco tribuit Rei-nesius, probante Muliero ad Ioannem Antioch. p. 614, D. 200. Ηenisteritusti Eunapio tribuentis emorem re-radarguit Titimannus. Ad Ουάλεντος, bis apud Suidam positum, Kusteriis: ., Aetius non ab imperatore Valente, sed Valentiniano occisus est, ut ex historiis constat. Quare scribendum Ουαλεντινιανοῶ

2. Ἀρσοὶ καλάμων. V οἱ δε Λαζοὶ βόθρους ὀρύ- ωξαντες καὶ δόρατα τοῖς βόθροις ἐγκαταπήξαντες ταρσοῖς καλάμων καὶ υλη μὴ βεβαίαν ἐχούση βάσιν, ἀλλα πρὸς τὸ ἐπιφερόμενον ἄχθος ὀλισθαινούσy

- θανουση), τὰ στόματα τῶν ορυγμάτων ἐκάλυψαν καὶ χοsν ἐπιβαλόντες, τά τε παρ' εκάτερα χωρία γεωργήσαντες καὶ πυροὐς σπείραντες, ἐτροπώσαντο τοὐς ωμαίους.VPrisco loclina tribuit Berntiar ly et ab Suida contractiun suspicatur. Idem eidem hunc apud eundein:

3. Tιμωρὸς ὁ ἐκδικητής. οἱ δὲ ωοντο αὐτὸν κτιμωρὸν ἀφῖχθαι του 'Aετίου φόνου.

458쪽

Prisco assieci quem illum pariter atque Dexipum in compeIulium redegisse testatur Euagrius Eustatiliuni Epiphaniensem, Pium fieri possit ut Prisci sint quae quatenus illius laistoriae fines non excedunt, sunt apud Eustathium, de quo ita Mulieriis p. 138: , , Eustallitus ex Epiplia-nia Syriae tiri, e oriundus liis toriae epitomen condi tu, in qua, sumpto inde ab antiqmSSims temporibus exorisio, usque ad Anastasii tui p. annum duodecuntun 502ὶ na1 rationem deduxit. Opus lioc ex uno sere novimus Euagrio, qui iis locis quilaus historiae profanae sunt uia capita relais ecclesiasticis interponit, Saepius ac suuuia acum lavile Eustam facit mentionem. Neque dullito quin Euagrius Iaistoriae civilis l)reviaria sua usque ad a. 502 longe plurima liauserit ex Eustathii epitome, adeo ut etiani hist0rici, vii maioriim operum comitiores passim ab eo citantiu , ex Eustatino conamemorentur. 'j Idein lib. V, 24 divisionem operis itulicat. Etenim P0St- piam historiae prosanae scriptores recensuit Chiaracem, Tlieopompum, Eplioriana, Di 0nysiiun Halicaritassensem,

) Eustatinum inter sontes Euagrii recenset etiam Ni-

osphorus Callist. H. ee l. Prooem. HIS T. GR. HIN. I. 23 Diuitiroci by Cooste

459쪽

EUSTΑΤΗΙΙ ΕΡΙΡΗΑNIENSIS Polubiunt, Appianum, Diodortim, Dionem Cassium, Herodianum, Nicostratum, Dexippum, Arrianum, Asinium0uadratum, Zosimum, Prisciun, stibiicit haec: υπερ ἄπαντα μσταθίω τῶ 'Eπιφανεῖ ἐπιτετμηται πανάριστα ἐν δυο τευχεσιν, ενὶ μὲν εως ἀλώσεως γλίου, τῶ δε λερω εως δωδεκάτου ἔτους της υναστασίου

βασιλείας. In his verba εν δυο τευχεσιν intelligenda sunt de duolnis operis partibus, PIariun utram Ie complures libros continuisse consentaneum est. In priore parte, Plae myttuca continebat, prae ceteris secutus erit Characem, Paem per multos libros argumentum illini tractasse scimus, atPle primo loco inter auctores, pios Eustathius excerpserit, ab Euagrio memorari videmus. De altera parte, quae a Troianis temporibus

iniuum cepit, Suidas lo*iitur in hisce: Ευστάθιος, ait, 'Επιφανευς. χρονικην ἐπιτομην ἄραιοτάτην add. Evilocia) των απι Αἰνείου του Πωὀς ad i. Eud.)μεχρι υναστασίου βασιλέως εν τόμοις καὶ ἄλλα τινά. Eu locia pro D τόμοις θ' liabet D τόμοις εἴκοσι. Κusterus scribi voluit D τόμοις β , ex Euagrio

scilicet. Verum Euagrius duas historiarum partes, uti dixi, non vero duos in ros Significare voluisse mihi videtur. - Ιnter ἄλλα τινά χρονι 2 συνεγράψατο addit Eudocia) fortasse suit historia belli Persici, piod contra Cabadem Anastasius 502-505ὶ gessit. Eana vero Ustoriam ne ultra primum belli annum, lii Aundae urbis expugnatione clarus erat, deduceret lato impeditus est.

Euagrius I, 19 D. 1, ubi de Tlieodosii ΙΙ temporibus sermo est): υπερ ἱστόρηται μεν και ἄλλοις, ἐπιτέτμηται δὲ - μάλα κομψῶς καὶ Ευσταθίω τῶ ἐξ Ἐπιφανείας τῶ Συρω, δς καὶ την ἄλωσιν 'Aμίδης συνεγράψατο. Ideni III, 37 D. 6. ubi inter belli Per-

460쪽

FRAGMENTA.

sici initia Τheodosiopolis et Anaidae expugnatio commemoratur): Et τω δε φίλον λεπτῶς τα περὶ τουτων εἰδέναι καὶ τῆ ακριβεία πάντων ἐπεξελθεῖν, Ευστα- θω ευ μάλα σοφῶς μετὰ πολλου του πόνου καὶ τῆς, ες ἄγαν κομψείας ἱστόρηταί τε καὶ συγγέγραπται ἶς μεχρι τῆς γραφῆς ταυτης ἱστορήσας τοῖς ἀπελθουσι συναριθμεῖται, δωδέκατον ἔτος τῆς 'Αναστασίου καταλελοιπὼς βασιλείας. Malalas p. 399, 3 sla. 7ὶ:Περὶ ου πολέμου στάθιος . . . συνεγράφατο ὁστις,ο καὶ σθέως ἐτελευτησε, μηδὲ εἰς τέλειον την ἔκθεσιναυτου συντάξας.

'Εν τοῖς αυτοῖς χρόνοις Θεοδοσίου ἐπαναστάσεις 1 συχναὶ κατὰ την Κυρωπην γεγόνασιν, Ουαλεντινια- νου μης βασιλευοντος ἶς καὶ καθεῖλε Θεοδόσιος,1s μεγάλας δυνάμεις ἐκπέμψας κατά τε γῆν καὶ θάλασσαν, πεζικω τε και νηίτη στρατω. ουτω δὲ καὶ Περσῶν παροινησάντων κεκράτηκε, βασιλευοντος αυτῶν,σδιγέρδου πατρὀς του μαραράνου, ἡ ως Σωκράτει δοκεῖ, αυτου μαραράνου βασιλευοντος, ῶς καὶ πρε- εο σβευσαμένοις αυτοῖς εἰρήνην χαρίσασθαι, ἡ και διήρκεσε μέχρις δυοκαίδεκα ἐτῶν τῆς 'Αναστασίου βασιλείας. ἄπερ ἱστόρηται μὲν καὶ ἄλλοις, ἐπιτέτμηται δὲ ευ μάλα κομψῶς καὶ σταθει τω ἐξ Ηιφανείας τω Συρω, δς και την ἄλωσιν 'Aμίδης συνωρs γράψατο. Euagrius Hist. eccI. I, 19. Et Iagrium exscripsit Nicephorus .Callist. Bist. eccl. XIV, 57, p. 579e l. Paris.J 'Dδιγέρδου πατρὸς του αραράνουJ His mendas est, quae in errorem truluxit diligentissimum Til-30 lemonitum Hist. des emp. VI, p. 44. 45, 610. Etenim Is ligerdem I 398 3.9ὶ, patrem Vararanis, omnino nullum contra Romanos suscepisse inluni diserte te-23.

SEARCH

MENU NAVIGATION