Historici Graeci minores edidit Ludovicus Dindorfius Nicolaus Damascenus

발행: 1870년

분량: 609페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

561쪽

OLYMPIODORI λιορκομι. καὶ Κωνσταντῖνος καταφυγὼν εἰς εὐκτήριον πρεσβύτερος τότε χειροτονεῖται, ορκων αὐτῶυπερ σωτηρίας δοθέντων ' καὶ τοῖς πολιορκουσιν αι πύλαι τῆς πόλεως ἀναπετάννυνται. καὶ πέμπεται συντω υἱῶ Κωνσταντῖνος προς υνώριον ' ὁ δὲ μνησι- sκακῶν αὐτοῖς υπὲρ τῶν ανεψιῶν αυτοs, ους ἐτύγχανε Κωνσταντῖνος ἀνελών, προ τριάκοντα τῆς --βέννης μιλίων παρὰ τους ὁρκους προστάττει τούτους ἀναιρεθῆναι. Γερόντιος δε. , παοαγενομένων Ουλ- φιλῶ καὶ Κωνσταντίου, φεύγει καὶ καταληφθείς, 1oὁτι ἐγκρατῶς ηρχε τοs οἰκείου στρατos, ὐπ αυτῶνεκείνων ἐπιβουλεύεται πυρ γὰρ κατὰ τῆς οἰκίας αυ- τοὐ ἀνῆψαν. ὁ δε προς τους ἐπαναστάντας κρατερῶς εμάχετο, ἔνα συναγωνιστὴν ἔχων ωλανον το γένος, εἰς δούλους αυτοs ἀριθμούμενον. τέλος τόν τε 'Aλα- 15νὀν καὶ την γυναῖκα, τούτο προθυμουμένους, αναιρεῖ, ἐπικατασφάζει δὲ καὶ εαυτόν. Mάξιμος δὴ ὁ παῖς ταλα μαθὼν προς τοὐς ὐποσπόνδους φεύγει βαρβάρους. Cons. Soetorn. 9, 14.J7 Utι λβῖνος ἐν Μουνδιακφ -γουντιακῶ IIoesclael.) sto τῆς ἐτέρας Γερμανίας κατὰ σπουδὴν αρ τos 'Aλα- νου καὶ Γυντιαρίου, δς φύλαρχος ἐχρημάτιζε τῶν

Βουργουντιόνων, τύραννος ἀνηγορεύθη. προς ον παραγενέσθαι υφαλος Αδαοὐλφον παραινεῖ καὶ

παραγίνεται ἄμα τοί πλήθους. καὶ Σοβῖνος ἀνιῆται Βἐπι τῆ 'Aδαούλφου παρουσία, καὶ μέμφεται δι' αἰνιγμάτων τῶ παραινέσαντι υττάλω την ἄφιξιν. καὶ Σάρος δὲ εμελλε προς Ῥοβῖνον παραγενέσθαι αλλ' 'Aδα λφος τοὐτο μαθὼν προυπαντιάζει, χιλιάδας δέκα συνεπαγόμενος στρατιώτην, ἔχοντι ἄνδρας περὶ soαυτὸν σάρω addit corin A. Σάρω Nieb. Sed haud

diabie nonien ex margine illa tuna: clina praecedenti στρα

562쪽

PRAGMENTA.

τιώτην, quod olini scribebatur στρατιώτll, cons. στρα

τιώτην supi a p. 453 , 28J ὀκτωκαίδεκα η καὶ εἴκοσιν. Oν ἔργα ηρωικὰ και θαυμάσαι ἄξια ἐπιδειξάμενον μόλις σόκκοις ἐζώγρησαν, καὶ υστερον ἀναι-5 ρουσι. Σάρος δ' ην ἀποστὰς υνωρίου, ὁτι Βελλερίδου, δς ην αυτῶ δομωτικος, ἀναιρεθέντος οὐδεὶς λόγος τψ βασιλεῖ τῆς ἀναιρέσεως ουδὲ του φόνου γίνεται

εἴσπραξος. υτι διαλαμβάνει περὶ μνάτου καὶ περὶ των 18 10 Oύννων, καὶ περὶ τῶν ρηγῶν αυτων τῆς ευφυεστάτης τοξείας, καὶ ώς ποος αυτοὐς καὶ Αονάτον ὁ ἱστορικὸς ἐπρέσβευσε καὶ την διὰ θαλάσσης αυτοs πλάνην ἐκτραγωδεῖ καὶ τον κίνδυνον, καὶ ὁπως ὁρκωμνάως ἀπατηθεὶς ἐκθέσμως ἀποσφάζεται, και 15 ὁπως χαράτων ὁ τῶν ρηγῶν πρῶτος ἐπὶ τῶ φόνωεἰς θυμὸν ἀνάπτεται, ὁπως τε πάλιν βασιλικοῖς δώροις διαπραυνεται καὶ ησυχάζει. ἐν οἷς καὶ ἡ πρώτη τῆς ιστορίας δεκάλογος.

Αρχεται δὲ ἡ δευτερα ἁδε, ὁτι 'Dβῖνος παρὰ 1920 γνώμην Ἀδαουλφου τον ἴδιον αδελφὸν Σεβαστιανὰν βασιλέα χειροτονήσας εἰς ἔχθραν 'Aδαουλφω κατέστη. καὶ πέμπει 'Aδαουλφος προς Ονώριον πρέσβεις, υποσχόμενος τάς τε τῶν τυράννων κεφαλὰς καὶ εἰρήνην ἄγειν. gν υποστρεψάντων καὶ ὁρκων μεσι-2ο τευσάντων, Σεβαστιανοῶ μὲν πέμπεται τῶ βασιλεῖ ἡ κεφαλή, γοβῖνος δὲ υπὸ 'Aδα-λφου πολιορκουμενος εαυτὀν ἐκδίδωσι, καὶ πέμπεται κἀκεῖνος τῶ βασιλεῖ, δν αυθεντήσας Θάρδανος ὁ ἔπαρχος αναιρεῖ. καὶ

ἀποτίθενται ἄμφω αἱ κεφαλαὶ Καρθαγένης Ῥαβέν-- νης Schoitus) ἔξωθεν, ἔνθα καὶ ἡ Κωνσταντίνου καὶ ἡ γουλιανοῶ ἀπετμήθησαν πρότερον, ἡ τε Μαξιμίνου Μαξίμου Nisib. καὶ ἡ γενίου, οῖ ἐπὶ Θεοδοσίου του

563쪽

OLYMPIODORI μεγάλου τυραννίδι ἐπιθέμενοι εἰς τούτο τέλους κατέστρεψαν.20 υδαosλφος Πλακιδίαν ἀπντεῖτο κατὰ σπουδὴν μάλιστα Κωνσταντίου, ὁς ὐστερον αυτῆ καὶ εἰς γάμους ἔζευξεν' ἀλλα των προς 'Aδαοειφον ἡπο- sσχέσεων μη περαινομένων, καὶ μάλιστα της σιτοπομπίας, οὐτε ταύτην ἀπεδίδου καὶ εἰς μάχην ἐμελέτα τὰ τῆς εἰρήνης διαλύεσθαι. 21 πιτι Ἀδαosλφος ἀπαιτουμενος Πλακιδίαν ἀνταπήτει τον ορισθέντα σῖτον. απόρων δ' ἔντων των 1oυποσχομενων εἰς το δούναι, ουδὲν δὲ ἡττον ὁμολογούντων, εἰ λάβοιεν Πλακιδίαν, παρασχεῖν, καὶ ὁ βάρβαρος τὰ Ομοια ὐπεκρίνετο, και προς Μασσαλίαν, πόλιν ούτω καλουμένην, παραγενόμενος, δόλω ταυτην λαβεῖν ἡλπιζεν. ἔνθα πληγεὶς Βονηφατίου τοs 15 γενναιοτάτου βαλόντος, καὶ μόλις τον θάνατον διαφυγών, εἰς τὰς οἰκείας ἡπεχώρησε σκηνάς, την πόλιν ἐν εὐθυμία λιπὼν καὶ δι ἐπαίνων καὶ ευφημίας

ποιουμένην Βονηφάτιον. 22 'Οτι 'Aδαosλφος τον γάμον μελετῶν Πλακιδίας, 20 Κωνσταντίου ταύτην ἀπαιτοὐντος, βαρυτέρας προύτεινεν αἰτήσεις, ἶνα διὰ την αποτυχίαν των αἰτήσεων εὐλογον δόξη την κατάσχεσιν αυτῆς πεποιη

κέναι.

23 'Οτι Κωνστάντιος δισίγνατος πάλαι γεγονὼς 25ύπατος κατὰ την αβενναν προέρχεται, μεθ' ου

κατὰ την Κωνσταντινουπολιν υπατεύει Κώνστας

καὶ χρυσίον μὲν σύμμετρον καὶ ικανὀν προς τὸ τῆς ὐπατείας ἀνάλωμα εἴρηται ἐκ των τ Nρακλειανοῶ,ῖς τυραννίδα μελετῶν ἀνήρηται, ου μήν γε τοσοὐ-Mτον εὐρεθη ὁσον καὶ ὴλπίζετο. χρυσίον μεν γὰρου δὲ μέχρι κεντηναρίων κ εἴρηται ἡ δε ἀκίνητος

564쪽

FRAGMENTA.

αυτos oυσία καὶ αυτὸ εἰς δισχιλίας λίτρας συνέτεινε. καὶ ταύτην ἄπασαν την ἡπόστασιν Κωνστάντιος ἐκ μιας αἰτήσεως παρὰ ονωρίου εἰλήφει. ἐν δεκωωστάντιος ἐν μεν ταῖς προόδοις κατηφὴς καὶ σκυ-5 θρωπός, μεγαλόφθαλμός τε καὶ μεγαλαυχην καὶ πλατυκέφαλος, νεύων διόλου ἐπὶ τον τράχηλον τοὐφέροντος αυτὸν Ἀπου, καὶ Ουτω τῆδε κἀκεῖσε λοξὀν ἐκπέμπων τὸ ὁμμα, ώς τὰ τοs λόγου πῆσι φαίνεσθαι εἶδος ἄξιον τυραννίδος ἐν δὲ δείπνοις καὶ συμ- 10 ποσίοις τερπνὸς καὶ πολιτικός, ως καὶ ἐρίζειν τοῖς μίμοις πολλάκις παίζουσι προ τῆς τραπέζης.

Oτι Ἀδαούλφω σπουδῆ καὶ υπ-ήκρ Κανδιδια-24νos ὁ προς Πλακιδίαν συντελεῖται γάμος, μην ὁ Ια-νουάριος ἐνειστήκει, ἐπὶ δὲ τῆς πόλεως Νάρβωνος,

λβ ἐν οἰκία ἔγγενίου τινος πρώτου τῶν ἐν τη πόλει ἔνθα προκαθεσθείσης Πλακιδίας ἐν παστάδι τε ρωμαῖκῶς ἐσκευασμένη καὶ σχήματι βασιλικω συγκαθέζεται αυτῆ καὶ 'Aδαοὐλφος, ἐνδεδυμένος χλανίδα καὶ την ἄλλην Ῥωμαίων ἐσθῆτα. ἐν οἷς μετὰ τῶν D ἄλλων γαμικῶν δώρων δωρεῖται 'Aδαosλφος καὶ νευειδεῖς νεανίας σηρικὴν ἐνδεδυμένους ἐσθῆτα, φε-oοντος εκάστου ταῖς χερσὶν ἀνὰ δύο μεγίστων δι-

σκων, ἄν ὁ μὲν χρυσίου πλήρης, ὁ δὲ τιμίων λίθων, μῆλλον δὲ ατιμητων, ἐτυγχανεν, ἀ τῆς Ρώμης υπῆρχε

25 κατὰ την ἄλωσιν τοῖς Γότθοις ἀποσυληθέντα. εἶτα λέγονται καὶ ἐπιθαλάμιοι, υττάλου πρῶτον εἰπόντος, εἶτα Ῥουστικίου καὶ Φοιβαδίου ' καὶ συντελεῖται ογάμος παιζόντων καὶ χαιρόντων ὁμοί τῶν τε βαρβάρων καὶ τῶν ἐν αὐτοῖς Ῥωμαίων.

30 πιτι μετὰ την υπὸ Γότθων ἄλωσιν τῆς Ρώμης ουλβῖνος ὁ τῆς Ῥώμης ἔπαρχος, ἡδη ταύτης πάλιν ἀποκαθισταμένης, ἔγραψε μη ἐξαρκεῖν τὰ χορηγού-

565쪽

OLYMPIODORI

μενον μερος τῶ δήμω, εἰς πλῆθος ξδη της πόλεως ἐπιδιδου ς' ἔγραψε γὰρ καὶ ἐν μια ημέρα τετέχθαιαριθμον χιλιάδων δεκατεσσάρων. 26 Uτι Ἀδαουλφος, τεχθέντος αυτω εκ της Πλακιδίας παιδός, ω ἐπέθετο κλῆσιν Θεοδόσιον, πλέον 5 σπάζετο την προς Ῥωμαίους φιλίαν ' Κωνσταντίου δε καὶ των περὶ Κωνστάντιον ἀντιπραττόντων, ἔμενεν ἄπρακτος η τουτου καὶ Πλακιδίας ορμή. τελευτήσαντος δε του παιδός, πένθος μέγα ποιουσιν ἐπαυτω, καὶ θάπτουσιν ἐν λάρνακι καταθέντες ἀργυρα 1οπρο τῆς Βαρκέλλωνος ἔν τινι ευκτηρίω. εἶτα αναιρεῖται καὶ ωδα-λφος, εἰς ἐπιτήρησιν των οἰκείωνιππων, ως εἴθιστο αυτω, διατρίβων ἐν τω ἱππῶνι.αναιρεῖ δὲ αυτὸν εἷς των οἰκείων Γότθων, Αουβιος τουνομα, ἔχθραν παλαιὰν καιροφυλακήσας ' πάλαι 15

γὰρ ην ὁ τουτου δεσπότης, μοίρας τθικῆς ρήξ, υπ4 Aμου - ἀνηρημένος, ἐξ Ου καὶ τον Βουβιον

λαβὼν Ἀμουλτος ωκειώσατο ' ὁ δε τῶ πρώτω δεσπότη ἀμυνων τον δευτερον διεχρήσατο. τελευτῶν δὲ 'Aδαουλφος προσέταττε τῶ ἰδίω αδελφῶ ἀποδου- mναι την Πλακιδίαν, καὶ εἴτι δυναιντο, την ' μαίων φιλίαν εαυτοῖς περιποιήσασθαι. διάδοχος ὁ του Σάρου αδελφὸς Σιγγέριχος σπουδῆ μἀλλον και δυναστεία ἡ ακολουθία καὶ νόμω γίνεται. ος τά τε παιδία, ἁ ἐκ της προτέρας γυναικὸς ἐτυγχανεν υδα- 25ουλφω γεγεννημένα, ανεῖλε, βία των του ἐπισκόπου Σιγησάρου κόλπων ἀποσπάσας, καὶ την βασιλίδα Πλακιδίαν εἰς υβριν υδα λφου ἐκ ποδὸς προηγήσασθαι του ιππου ἄμα λοιπῶν αἰχμαλώτων επέταξε '

και - διάστημα ην τῆς προπομπῆς ἐκ τῆς πόλεως ω μέχρι δωδεκάτου σημείου. ἔπτὰ δε ημέρας ἄρξας αναιρεῖται, ἡγεμὼν δὲ τῶν Γότθων Ουαλίας καθίσταται.

566쪽

FRAGMENTA.

Oτι ὁ ἱστορικός φησι παρὰ Ουαλερίου τινος των27 ἐπισήμων ἀκουσαι περὶ ανδριάντων αργυρῶν τετελεσμένων εἰς βαρβάρων ἀποκώλυσιν. ἐν γὰρ ταῖς ἡμέραις, φησί, Κωνσταντίου τοὐ βασιλέως, ἐν τῆ 5 Θράκη Ουαλερίου ἄρχοντος, μήνυσις γέγονεν ώς

θησαυρὸς ευρεθείη. Ουαλεριος δὲ παρὰ τον τόπον παραγενόμενος μανθάνει παρὰ των ἐπιχωρίων ἱερὸν εἶναι τον τόπον, καὶ ἐξ αρχαίας τελετης ανδριάντας

ἐν αυτῶ ἀφιερῶσθαι. εἶτα αναφερει ταυτα τῶ βα-w σιλεῖ, και δέχεται γράμμα ἐπιτρέπον αυτῶ ἀναλαβεῖν τὰ μηνυθέντα. ανορυχθέντος τοίνυν του τόπου

ευρίσκονται τρεῖς ανδριάντες διόλου ἐξ ἀργυρου πεποιημένοι, ἐν σχήματι βαρβαρικῶ κατακείμενοι ναὶ ἐξηγκωνισμένοι κατ' ἀμφοῖν ταῖν χεροῖν, ἐνδε- 15 δυμένοι δὲ βάρβαρο πεποικιλμένην ἐσθῆτα, καὶ κομῶντες τὰς κεφαλάς, νευοντες ἐπὶ τὸ ἀρκτωον μέρος, τουτέστι κατὰ του βαρβαρικοs χώρου. ών ανδριάντων ἀναληφθέντων, πάραυτα και μετ' ὀλίγας ημέρας πρῶτον μεν τὸ Γότθων ἔθνος πῆσαν ἐπιτρέχει την2ο Θράκην, ἔμελλε δε μικρὸν υστερον καὶ τὰ των Ουν- νων καὶ τὸ τῶν Σαρματῶν καταδραμεῖσθαι τό τε γλλυρικὸν καὶ αυτην την Θράκην ἐν μέσω γὰρ αυ- της τε Θράκης καὶ του γλλυρικου κατέκειτο τὰ της τελετῆς, και ἐωκει τῶν τριῶν ἀνδριάντων ὁ ἀριθμὸς 25 κατὰ παντὸς ἔθνους τετελέσθαι βαρβάρου. Oτι ὁ ἱστορικὸς περὶ του οἰκείου διαλαμβάνων 28 διάπλου πολλὰ παθεῖν καὶ δυστυχῆσαί φησι. λέγει δε καὶ εἰς τὰς 'Ἀθήνας κατῆραι, καὶ τη αυτου σπουδῆκαὶ ἐπιμελεία εἰς του σοφιστι ν θρόνον ἀναχθῆναι 3ο Λεόντιον ουπω ἐθέλοντα. λέγει δὲ και περὶ του τρίβωνος, ῶς οὐκ ἐξην κατὰ τὰς 'Aθήνας περιβαλέσθαιαυτόν τινα, και μάλιστα ξένον, ω μη τῶν σοφιστῶν

567쪽

OLYMPIODORI ἡ γνώμη ἐπέτρεπε καὶ αἱ κατὰ τους σοφιστικους νόμους τελεταὶ εβεβαίουν το αξίωμα. ην δε τα τελου- μενα τοιαυτα. πρῶτον μεν κατήγοντο ἐπὶ τὸ δημόσιον βαλανεῖον ὁσοι νεήλυδες, ἄν τε μικροὶ ἄν τε μεγάλοι. ἐξ ών καὶ οἱ προς τον τρίβωνα ἐπιτήδειοι, 5ηλικίας ἡδη καιρου γεγονότες, ους εἰς μέσον ἔβαλλον

οἱ κατάγοντες σχολαστικοί. εἶτα των μεν εμπροσθεν τρεχόντων καὶ κωλυόντων, των δε ἀθούντων καὶ επεχόντων, πάντων δε των κωλυόντων ταυτα βο--των' ' στῶ, στἀ, - λούει , κατακρατεῖν δῆθεν του 1o ἀγῶνος εδόκουν οἱ ἀντωθουντες εἰς τιμὴν του καταγομένου σχολαστικου, ὁστις μετὰ πολλὴν ἄραν, στάσεως πολλῆς ἐπὶ τοῖς προαχθεῖσιν ἐθίμοις ρήμασι προγενομένης, εἰσάγεται εἰς τον θερμὸν οἶκον καὶ ἀπολούεται ' εἶτα ἐνδυσάμενος. ἐδέχετο την του τρί- 15βωνος ἐξουσίαν, καὶ αυτόθεν μετὰ του τρίβωνος ἐκ του βαλανείου ἐντίμω καὶ περιδόξω δορυφορούμενος πομπὴ ἀπήει, δαπάνας ἐπιγνους φανερὰς εἰς τοὐς των διατριβῶν προστάτας, τοὐς λεγομένους 'Aκρω

μίτας. 20

29 υτι οἱ Ουάνδαλοι τοὐς Γότθους Πούλους κα λουσι διὰ τὸ λιμῶ πιεζομένους αυτ ς τρουλαν σίτου παρὰ των Ουανδάλων ἀγοράζειν ενὸς χρυσίνου ' ἡ δὲ τρουλα τρίτον ξέστου χωρεῖ.

30 Dτι κατὰ τὰς Ἱσπανίας των Ουανδάλων κατα- 25 δραμόντων, καὶ των ' μαίων εἰς τὰς τετειχισμένας πόλεις καταφυγόντων, τοσουτος αυτῶν λιμὸς κατεκράτησεν ως εἰς ἀλληλοφαγίαν ἐκβιασθῆναι. καὶ γυνὴ τέσσαρα τέκνα ἔχουσα πάντα κατέφαγε, πρόφασιν ἐφ' εκάστου ποιουμένη την τῶν υπολοίπων 30 τροφὴν καὶ σωτηρίαν, ἐως δν πάντα καταφαροίσα

568쪽

FRAGMENTA.

οτι Κυπλουτιος ὁ μαγιστριανὸς προς Ουάλιον 3I infra Oυαλίας), ος των Γότθων ἐχρημάτιζε φυλαρχος, ἀποστέλλεται ἐφ' ω σπονδάς τε θέσθαι εἰρηνικὰς καὶ ἀπολαβεῖν την Πλακιδίαν ' ὁ δε ἐτοίμως

5 δέχεται. καὶ ἀποσταλέντος αυτῶ σίτου ἐν μυριάσιν ἐξήκοντα απολύεται Πλακιδία παραδοθεῖσα Ευπλου- τίω προς υνώριον τον οἰκεῖον αυτῆς αδελφόν. υτι ζητηματος ἐν ταῖς Απήναις ἀνακυψαντος 32 περὶ των κεκωλισμένων βιβλίων μαθεῖν τοῖς ἐπιζη- 10 τουσι τὸ μέτρον του κωλου, Φιλτάτιος ὁ του ιστορικοs εταῖρος, ευφυῶς περι γραμματικην ἔχων, τοίτο ἐπέδειξε, καὶ ευδοκιμήσας τυγχάνει παρὰ των

πολιτῶν εἰκόνος.

υτι περι τῆς υάσεως ὁ συγγραφεώς πολλὰ πα- 3315 ραδοξολογεῖ, περί τε τῆς ευκρασίας αυτῆς και ὁτι οι την ἱερὰν νόσον εχοντες ου μόνον ἐκεῖσε - γίνονται, ἀλλα καi αλλαχόθεν παραγινόμενοι ἀπαλλάττονται

τοὐ νοσήματος διὰ την τοs ἀέρος ευκρασίαν. καὶ περὶ τῆς ψάμμου τῆς πολλῆς ἐκείνης και των ὀρυσ-20 σομένων φρεάτων, ώς εἰς διακοσίους καὶ τριακοσμους, ἔσθ' ὁτε δὲ καὶ εἰς πεντακοσίους πήχεις ὀρυσσόμενα ἀναβλυζουσι τὸ ρεῖθρον, αυτοs του στομίου προχεόμενον ἐξ ου κατὰ διαδοχὴν ἀρυόμενοι, ὁσοις κοινὸν γέγονε τὸ εργον, τὰς οἰκείας ἀρουρας ποτί- 25 ζουσιν οἱ γεωργοί. καὶ ὁτι αἱ ὀπῶραι ἀεὶ τοῖς δένδρεσι φέρονται, καὶ ὁτι ὁ σῖτος παντὸς κρείττων σώτου καὶ χιόνος λευκότερος, καὶ ὁτι ἔσθ' ὁτε δὶς τουετους σπείρεται ἡ κριθή, τρὶς δε ἀεὶ ἡ κέγχρος. ἀρδευουσι δὲ τὰ γήδια αυτῶν ἐν θέρει μὲν διὰ τρί- βο της ημέρας, ἐν χειμῶνι δὲ διὰ εκτης, εξ ου καὶ ἡ

ευφορία γίνεται. καὶ ὁτι Ουδέποτε συννεφια γίνεται. καὶ περὶ τῶν ποιουμένων αυτοῖς ωρολογίων. λέγει

569쪽

δὲ ὁτι νῆσος το παλαιον ἐν καὶ ἀπεχερσώθη, καὶοτι ταύτην καλει Ηρόδοτος μακάρων νήσους' φό- δωρος δε ὁ την υρφέως καὶ Μουσαίου συγγράψας

ιστορίαν Φαιακίδα ταύτην καλει. τεκμηριοῖ δε νησον αυτην γεγονέναι ἔκ τε του ὁστρακα θαλάσσια 5

καὶ ἔστρεα λίθοις του ὁρους προσπεπλασμένα εὐρίσκεσθαι του ἐπὶ την χασιν απὸ της Θηβαῖδος φέροντος, δευτερον ὁτι ψάμαθος πολλη ἐπεκχεῖται αε καὶ τας τρεῖς ἀναπληροῖ υάσεις. τρεῖς γάς φησινυάσεις καὶ αυτὸς εἶναι, δυο μεγάλας, την μὲν ἐξω- 1οτερω, την δε ἐσωτέρω, καταντικρυ κειμένας ἀλλήλαις, συντείνοντος εἰς ἐκατὸν σημεῖα του μεταξυ διαστη- ματος ' εστι καὶ αλλη τρίτη μικρά, πολλω διαστήματι των δυο κεχωρισμένη. λέγει εἰς πίστιν του νῆσον γενέσθαι ἔτι καὶ υπὰ ορνέων ὁρῆσθαι συμ- 15βαίνει πολλάκις ἰχθυς φερομένους καὶ ἰχθυων ἄλλοτε λείψανα, ώς εντεsθεν εἰκάζεσθαι μη πολῶ πόρρω εἶναι την θάλασσαν. φησὶ δὲ καὶ Θηρον ἐκ τῆς προς ταυτy Θηβαῖδος ἔλκειν τὸ γένος. 34 Οτι υπατος ὁ βασιλευς Ονωριος προελθὼν τὰ Ψοενδέκατον, καὶ συν αὐτω Κωνστάντιος τὸ δευτερον, τον Πλακιδίας γάμον ἐπιτελοsσιν' ἐφ' ω πολλὰ μὲν αυτὴ ἀνανεύουσα Κωνστάντιον παρεσκευασε κατὰ των αυτῆς ὀργίζεσθαι θεραπόντων. τέλος εν τῆ τῆς υπατείας ημωα απὸ χειρὸς ταύτην ὁ βασιλευς καὶ ει αδελφὸς υνωριος ακουσαν λαβὼν ἐγχειρίζει παραδιδους Κωνσταντίω, καὶ ἐπιτελεῖται εἰς τὸ λαμπρότατον ὁ γάμος. εἶτα καὶ παῖς αυτοῖς τίκτεται, ὴν ὀνομάζουσιν υνωρίαν, καὶ ἔτερος πάλιν, ω κλῆσιν ἔθεντο Ουαλεντινιανός ' δς ζῶντος μὲν υνωρίου νωβελίσσι- Mμος γινεται, βιασαμένης τῆς Πλακιδίας τον αδελφόν, μετὰ δε τον θάνατον του βασιλέως, καὶ ἔτι μετὰ την

570쪽

FRAGMENTA.

κατάλυσιν του τυραννήσαντος γωάννου, καὶ μης βασιλευς ἀποδείκνυται. ὁ δε Κωνστάντιος συμβασιλευει τῶ υνωρίω, αυτου μὲν χειροτονουντος, ἀλλα σχεδόν τι ἄκοντος. χειροτονεῖται δε καὶ η Πλακιδία 5 Aυγουστα, του τε ἰδιου αδελφου καὶ του ἰδίου ἀνδρὸς χειροτονησάντων. εἶτα πέμπεται προς Θεοδόσιον, ὁς ἀδελφιδους ῶν υνωρίου τῶν προς εω μερῶν ἐβασίλευεν, η ἀνάρρησις μηνυομένη τῆς του Κωνσταντίου βασιλείας, καὶ μένει απαράδεκτος. εφίστα- 10 ται νόσος Κωνσταντίφ, καὶ μετέμελεν αυτῶ ἡ βασιλεία, ὁτι Ουκέτι ἡν αυτῶ - ἀδείας, ῶσπερ πρότερον, ἐξιέναι τε καὶ ἀπιέναι ὁπη καὶ ὁπως βουλοιτο, καὶ ὁτι -κ ἐξῆν αυτῶ χρῆσθαι βασιλευοντι οἷς ἔθος εἶχε χρῆσθαι παιγνίοις τέλος επτὰ βασιλευσας μῆ- 15 νας, ῶσπερ αυτῶ καὶ ὁ ὀνειρος εἶπεν ῆδη πεπλήρωνται καὶ ἄρχονται επτά, V πλευριτικῆ νόσω τελευτά, συντελευτησάσης αυτῶ καὶ τῆς κατὰ την ἀνατολὴν οργῆς και ορμῆς, ἐν ἄδινεν, ὁτι την ἀναγόρευσιν αυτου τῆς βασιλείας ου προσήκαντο. so 'Οτι Ουαλίου του φυλάρχου τελευτήσαντος Θευ- 35 δέριχος την ἀρχὴν διαδέχεται. πιτι κατὰ θάλασσαν πολλὰ παθὼν ὁ συγγραφευς 36 μόλις διασώζεται. ἐν ω καὶ περὶ ἀστέρος τινος τερατολογεῖ, ἐπιβρίσαντος τῶ ἴστω του πλοίου μέλλειν 25 αυτους βυθίζεσθαι' ουρανίαν δὲ τὸ φανεν παρὰ τῶν

ναυτῶν καλεῖσθαι. λέγει δὲ περὶ ψιττακου, ω εἴκοσιν ἔτεσι συνδιῆγεν, ώς σχεδόν τι ουδὲν τῶν ἀνθρωπω πραττομένων ἀμίμητον κατελίμπανεν' ώρ-

χεῖτό τε γὰρ καὶ ἡδε καὶ ἐκάλει ἐξ ονόματος καὶ

ω τἄλλα ἔπραττεν.

οτι ὁ ἱστορικός φησι διάγοντος αυτου κατὰ τὰς 37 Θήβας και την Σοήνην ιστορίας ενεκα ἐν ἐπιθυμία

SEARCH

MENU NAVIGATION