Historici Graeci minores edidit Ludovicus Dindorfius Nicolaus Damascenus

571쪽

OLYMPIODORI γενέσθαι τοὐς φυλάρχους και προφήτας των κατὰ

την αλμιν βαρβάρων, ητοι των Βλεμμυων, τῆς ἐν- τυχίας αυτοs ἐκίνει γὰρ αυτοὐς ἐπὶ τοὐτο ἡ φήμη καὶ ἔλαβόν με, φησί, μέχρι αυτῆς τῆς Ἀλμεως, ῶστε κἀκείνους τοὐς χώρους ἱστορῆσαι, διέχοντας εαπό τῶν Φιλῶν διάστημα ημερῶν πέντε, μέχρι πόλεως τῆς λεγομενης Πρῖμα, Θις τὰ παλαιὸν πρώτη πόλις τῆς Θηβαῖδος απὸ του βαρβαρικοί ἐτυγχανε διὰ παρὰ τῶν ' μαίων μαία φωνῆ Πρῖμα, ἡτοιπρώτη, ὼνομάσθη, καὶ νυν ούτω καλεῖται, καίτοι ἐκ io πολλου οἰκειωθεῖσα τοῖς βαρβάροις μεθ' ετέρων τεσσάρων πόλεων, Φοινικῶνος, πιριδος, Θάπιδος, Ἀλ-μιδος. παρὰ τούτους τοὐς χώρους φησὶ καὶ σμαράγδου μέταλλα εἶναι μαθεῖν, ἐξ ἁν τοῖς Αἰγυπτίων βασιλεῶσιν ἡ σμάραγδος ἐπλεόναζε. καὶ ταλα, φη- Ibσίν, οἱ προφῆται τῶν βαρβάρων προυτρεπόν με θεάσασθαι ' ἀλλ' οὐκ ἐν τούτο δυνατὸν γενέσθαι χωρὶς

βασιλικῆς προστάξεως. 38 'Oτι Λιβάνιόν τινα τερατολογεῖ, υσιανὸν τὰ γένος, κατὰ την βασιλείαν υνωρίου και Κωνσταντί- 20 ἐπὶ αβενναν παραγενέσθαι. ἄκρον δὲ τούτον εἶναι τελεστικόν. και δύνασθαι δέ φησι και υπισχνεῖσθαι αυτὸν χωρις ὁπλιτῶν και και χωρὶς ὁπλιτῶν Niel .ὶ κατὰ βαρβάρων ἐνεργεῖν. εἶτα πεῖραν δους, φησίν, -τος τῆς ἡ ποσχέσεως, καὶ τῆς φήμης δρα-ra μουσης, ἄστε καὶ Πλακιδίαν την βασιλίδα μαθεῖν, αναιρεῖται Ο τελεστής ήπείλει γάρ, φησίν, ἡ Πλακιδία Κωνσταντίω χωρισμὸν τοὐ γάμου, εἰ τοῖς ζῶσι Λιβάνιος περιλείποιτο, ἀνὴρ γόης καὶ ἄπιστος. 39 'Oτι Κωνστάντιος Ἱλλυριὸς ἐν τὸ γένος, απὸ ηοNαῖσσου πόλεως τῆς Λακίας, καἰ πολλὰς στρατείας απὸ τῶν Θεοδοσίου χρόνων του μεγάλου διελθών,

572쪽

FRAGMENTA.

υστερον καὶ την βασίλειον αρχην, ώς ἐρρήθη, υπέδυ. ἐν δὲ τἄλλα μὲν επαινετος και χρημάτων δε κρείττων, πρὶν η συναφθῆναι Πλακιδία. ἐπεὶ δὲ αὐτῆσυνέζευκτο, εἰς φιλοχρηματίαν ἐξώκειλε. μετὰ μέν-5 τοι τον αυτου θάνατον δεήσεις κατ' αυτου των εἰς

χρηματα ἀδικηθέντων ἐπὶ ειβενναν πανταχόθεν συνέρρεον, ἀλλ' η τοs Oνωρίου, φησί, κουφότης καὶ η της Πλακιδίας προς αυτὸν οἰκειότης απράκτους αυτῶν τὰς αἰτήσεις καὶ την ἰσχυν του δικαίου ,ο ἀπέφηνεν. Oτι τοσαυτη διάθεσις υνωρίω προς την οἰκείαν καδελφην, ἐξ ουπερ ὁ ταυτης ἀνὴρ Κωνστάντιος ἀπεβίω, παρεμπεφυκει, ώς την ἄμετρον αγάπην αυτῶν καὶ τὰ συνεχῆ κατὰ στόμα φιληματα εἰς υπόληψιν15 αἰσχρὰν αυτους τοῖς πολλοῖς ἐμβαλεῖν. ἀλλα τοσαυτηπάλιν αυτοῖς ἐναπετέχθη ἔχθρα σπουδῆ Σπαδουσης καὶ 'Eλπιδίας, τροφὸς δ' ην αυτη Πλακιδίας, αἷς καὶ τὰ πολλὰ προσεῖχε, συμπράττοντος αυταῖς και Λεοντέως του ταυτης κουράτωρος, ῶστε στάσεις μὲν πολ-2ο λάκις εν τῆ ειβέννρ συστῆναι περιῆν γὰρ κἀκείνrrπλῆθος βαρβάρων ἐκ τῆς ποος 'Aδαosλφον συναφείας καὶ ἐκ τῆς προς Κωνστάντιον συζυγίας ' καὶ πληγὰς δε προελθεῖν ἐξ ἐκατέρου μέρους. τέλος ἐκ τῆς ἀναφθείσης ἐκείνης ἔχθρας καὶ του αντιρροπουr5 τῆς πρὶν φιλίας μίσους εἰς Βυζάντιον Πλακιδία,

του αδελφου υπερισχυσαντος, συν τοῖς οἰκείοις παι

σὶν ἐξορίζεται. καὶ μόνος αυτῆ Βονηφάτιος τὰ πιστὰ

φυλάττων, απὸ τῆς Ἀφρικῆς, ἐς ἐρχε, καὶ χρήματα

ώς ἐδυνατο ἔπεμπε καὶ προς την ἄλλην αυτὰς 3ο ἔσπευδε θεραπείαν, υστερον δὲ καὶ εἰς την τῆς βασιλείας ἀνάληψιν ἄπαντα συνεβάλετο. οτι υνώριος υδερικω νοσήματι ἀλοῶς προ ἷξ4130

573쪽

OLYMPIODORI καλανδῶν σεπτεμβρίων τελευτα και πέμπονται γράμματα προς την ανατολὴν τον βασιλέως θάνατον μηνυοντα. εν ω δε ταυτα ἐπέμποντο, γωάννης

τις αυθεντήσας τυραννεΓ ἐφ' ου καὶ τῆς ἀναρρήσεως γινομενης, ἐρρήθη ωσπερ από τινος προρρή- 5σεως προαχθέν ' πίπτει, ου στήκει,' καὶ τὰ πλῆθος ωσπερ ἀναλυοντες ἐπὶ τὸ ρηθεν ἀναφωνουσι

στήκει, ου πίπτει

42 'Oτι Βονηφάτιος ἀνὴρ ην ηρωικὸς καὶ κατὰ πολλῶν πολλάκις βαρβάρων ἡρίστευσεν, ἄλλοτε μὲν συν 1ο ὀλίγοις ἐπερχόμενος, ἄλλοτε δε καὶ συν πλείοσιν, ἐνίοτε δε καὶ μονομαχων καὶ απλῶς εἰπεῖν, παντὶ τρόπω πολλῶν βαρβάρων καὶ διαφόρων ἐθνῶν ἀπήλλαξε την Ἀφρικήν. ην δὲ καὶ δικαιοσυνης ἐραστὴς και χρημάτων κρείττων. ἐπράχθη δὲ αυτῶ καί τι 1sτοιουτον. ἀνήρ τις αγροικος, εχων ἀνθουσαν γυναικα την ώραν, υπό τινος των συμμάχων βαρβάρων ἐμοιχευετο. δεῖται τοιγαρουν Βονηφατίου, τηνυβριν ὁλοφυρόμενος. ὁ δὲ Λονηφάτιος μαθὼν τὰ

διάστημα του τόπου καὶ τό ἔνομα του αγρου, εν ω 20

τὰ τῆς μοιχείας ἐπράττετο, τον μεν ἱκέτην τέως ἀπώπεμπε, προστάξας πάλιν τῆ εξῆς αυτῶ προσελθεῖν, ὀψίας δὲ λαθὼν ἄπαντας, καὶ ἐπὶ τον αγρὸν ἐλάσας

εβδομήκοντα διιστάμενον σταδίοις, καὶ ευρῶν τον βάρβαρον τῆ μοιχευομένy συγκαθευδοντα, τέμνει τε 25αυτου την κεφαλὴν καὶ δι αυτῆς υποστρέφει νυκτός. προσελθόντι δε κατὰ τὸ πρόσταγμα εἰς τροαυριον τῶ ἀνδρὶ ἐπιδίδωσι του βαρβάρου την κεφαλήν, διαπυνθανόμενος εἰ ἐπιγινώσκοι αυτήν. ὁ δὲ τοῖς παρουσιν ἄμα καταπλαγεὶς καὶ ἀμηχανήσας, ιο ἔπειτα ἐπιγνους και πολλὰ τῆς δικαιοσυνης σχαριστήσας, συν χαρῆ ἀπήει.

574쪽

FRAGMENTA.

OG εκαστος των μεγάλων οἴκων τῆς ' μης, ῶς 43 φησιν, ἄπαντα εἶχεν ἐν ἐαυτω ὁπόσα πόλις συμμετρος ἡδυνατο ἔχειν, ἱππόδρομον καὶ φόρους καὶ ναοῖς καὶ πηγὰς καὶ λουτρὰ διάφορα. διὸ καὶ ὁ συγγραε φεὐς ἀπεφθέγξατο, εἷς δόμος ἄστυ πελει, πόλις ἄστεα μυρία κευθει. σαν δε καὶ λουτρὰ δημόσια παμμεγέθη. αἱ δὲ 'Aντωνιαναὶ 'Aντωνινιαναι) ουτω καλουμεναι εἰς χρείαν των λουομένων καθέδρας εἶχον παρακειμενας χιλίας 1ο εξακοσίας, ἐκ μαρμάρου κατεσκευασμένας ξεστου, αἱ δὲ Βιοκλητιαναὶ ἐγγὐς διπλασίους. τό τε τεῖχος τῆς μης μετρηθὲν παρὰ υμμωνος τοὐ γεωμέτρου, καθ' ον καιρόν Γότθυι την προτέραν κατ' αυτῆς ἐπιδρομὴν ἐποιήσαντο, εἴκοσι και ενὸς μιλίου διάστημα ἔχον,5 ἀπεδείχθη. Οτι πολλοὶ οἶκοι μαίων προσόδους κατ ἐνιαυ- 44τον ἐδέχοντο απὸ των κτημάτων αυτῶν ἀνὰ μ χρυ- σου κεντηνάρια, χωρὶς τοὐ σίτου καὶ τos οἴνου καὶ των ἄλλων απάντων εἰδῶν, ά εἰς τρίτον συνετεινεν,ει εἰ ἐπιπράσκετο, του εἰσφερομένου χρυσίου. των δε μετὰ τους πρώτους δευτερων οἴκων τῆς Pώμης πεντεκαίδεκα καὶ δέκα κεντηναρίων ἡ πρόσοδος ἐν. καὶ ὁτι φόβος ὁ παῖς υλυμπίου υλυβρίου Reinestiis , τελώσας την οἰκείαν πραιτουραν κατὰ τον καιρὰν τῆς 25 γωάννου τυραννίδος, δώδεκα κεντηνάρια χρυσου ἀνήλωσε. Συμμαχος δὲ ὁ λογογράφος, συγκλητικὸς ἀντων μετρίων, πρὶν ἡ την ' μην ἀλῶναι, τοί παιδὸς Συμμάχου πραιτοsραν τελούντος, κ κεντηνάρια ἐδαπάνησε ' Μῶξιμος δέ, εἷς των εύπορων, εἰς την

30 του υιου πραιτουραν μ κατεβάλετο κεντηνάρια. επτὰ

δε ἡμεραις οἱ πραίτωρες τὰς πανηγυρεις λέλουν. Oτι ὁ συγγραφευς τῶ 'Oδυσσεῖ την πλάνην Ου 45

575쪽

κατὰ Σικελίαν φησὶ γεγενῆσθαι, ἀλλα κατὰ τα πέρατα τῆς 'Ιταλίας Ισπανίας L a Meus) και την εἰς ἄδου κάθοδον παρὰ τον ωκεανον γεγενῆσθαι, ἐν ω και η πολλὴ πλάνη. αγωνίζεται δε διὰ πολλῶν τούτο παραστῆσαι. ημεῖς δε καὶ ἄλλους διαφόρους ἀνέγνωμεν εεν τούτοις αὐτῶ συμφωνοῶντας. 46 'Οτι ἀποστέλλεται ε πῖ Κωνσταντινουπόλεως παρὰ Θεοδοσίου Πλακιδία ἄμα παισι κατὰ τοὐ τυράννου,

καὶ ἐπαναλαμβάνει αυτὴ μὲν το τῆς Αὐγούστης, ὁ δὲ

πέμπεται δὲ αὐτοῖς καὶ στρατὸς καὶ στρατοπεδάρχης εκατερας δυνάμεως 'Αρδαβούριος ἄμα τω παιδὶ υσπαρι, και τρίτος Κανδιδιανός. κατὰ-τὴν Θεσσαλονίκην 'Hλίων ὁ των όφφικίων μάγιστρος παρὰ Θεοδοσίου ἀποσταλεὶς ἐνδύει Βαλεντινιανὸν ἐπ' αυτῆς 15 Θεσσαλονίκης τὴν τού Ιαίσαρος ἐσθῆτα, πέμπτον ἔτος ἄγοντα τῆς ηλικίας. κατιόντων δὲ αυτῶν, υρδαβούριος μὲν ἀλίσκεται παρὰ τῶν τού τυράννου, καὶ ἀναπεμπεται προς αυτόν, καὶ φιλιάζει αὐτῶ ὁ δὲ τούτου παῖς ἄμα Πλακιδία ἐν ἀθυμία καὶ λύπη ἰσαν. εο Κανδιδιανὰς δὲ πολλὰς πόλεις αἱρῶν καὶ ευδοκιμων λαμπρῶς τὸ λυποῶν διεσκέδαζε καὶ ἐψυχαγώγει. εἶτα σφάζεται ὁ τύραννος Σωάννης, καὶ Πλακιδία ἄμα Καμσαρι τω παιδὶ εἰσέρχεται εἰς τὴν Ῥάβενναν. υλίων δε ὁ μάγιστρος καὶ πατρίκιος, καταλαβὼν τὴν μην 25 καὶ παντων ἐκεῖσε συνδραμόντων, τὴν βασιλικὴν ἐσθῆτα επταέτηρον ὁντα ἐνδύει Βαλεντινιανόν. ἐν

οἷς καὶ τὰ τῆς ιστορίας τελευτἀ a Uit Nieb.J. 2 Ἐν δὲ τῆ μβέννη, μητρόπολις δὲ Φλαμινίας, πόλις ἀρχαία, Θεσσαλῶν αποικία, Ῥήνη κληθεῖσα διὰ ωτὀ πανταχόθεν ἴδασι περιρρεῖσθαι, καὶ οὐχ, ως ὁ υλυμπιόδωρος ὁ Θηβαῖος φησι, διὰ τὸ Ῥῶμον, ὀς

576쪽

FRAGMENTA.

αδελφος γέγονε Ῥωμυλφ, της πόλεως ταύτης οἰκιστην

γεγονέναι. . . , ἐν τli Pαβέννη τοίνυν ταυτύ παρεσκευασμένω Στελίχωνι ταῖς γλλυριῶν πόλεσι μετὰ στρατευματος επιστῆναι, καὶ συν υλαρίχω παρα-5 σπάσασθαι μεν αυτὰς 'Αρκαδίου, περιποιήσασθαι δε

τρ υνωρίου βασιλεία, δυο κωλύματα συνέβη παρεμπεσεῖν, κτλ. a. 506j. Zosinatis 5, 27, post nai rationem de victoria Rodagaisi in Phot. Exc. 3 9 memorata' . J

J ROItorneierus ad h. l. : ,,In postrema hac historiae suae parte Zosinius, postquam in superioribus maxime Eunapuam ducem habuit, ola inpiodori nunc, scriptoris aequalis, diserti et fide dignissimi, vestigiis insistit, eiusque silvam ita Se Daitur, quantum Seilicet comparatione epitomae a Photio confectae et historiae Zosinaeae intelligitur, ut Nili Onena et ordinem eundem servet, et ubi res naturali vinculo haud coniunctae explIcaudae sunt, R remam gerae cum eo deflectat, veluti in historia Constantini tyranni, Miae paullo quidem Seriore, eo nodo tamen loco integra et aliis hami in tormipta

ritatem ducis suI Secutum, argumento errant loci, in quibus ab Olympiodori discedit, et alia, quae vel in breviario Photii paullo prolixius Stant erplicata, docebunt, mi antum sit in Zosimo brevitatis stitilium, qmul vel obscuritatem nonnullis

videtur affudisso locis e. g. V, 34, 2; 37, 6. VI, 8, I . Quae

de reriim causis iis Hie Uaae inde Secraantur, ac de Virtutibus vitiisque imperiitorrem, rebusque prine sectorum ciVilibus aut militaribus iudicata in hac parte legimus, Olympiodori potius osse viam ab Zosimo animi acie Inventa, suspi- Camur, eamqDe ob causam ea, quas de Stilichonis virtutibusae vitiis ab omni iniquitate alienus iudicavit, non Eunapio, qui ut impium in maiorum saera homnem eum ex RgitRVernt, sed Olympiodoro duco scripsit. Qui cum Zosimo hie compurari scriptores adhiberique irit eius emendationem possint, si et paucissimi sunt et minimi montenti. Orosius quidem, nisi iusto pii retor ac brovior in rebus enarrandis suisset, indulsisset quo Ininus Ingenio snperstitioso. ut aequalis aetate adeoque maxiIDE auctoritato pollens, utilissimus ad hunc usum foret. Suppeditant nonnulla, quae huc faciunt, praeter SOZOInenum et Philostorgium et chronographos M cellinum et Prosperiana, Iordanes et Procopius, hic in ultimis, ille in prioribus, denique Augustinus, ae Pialis, ae Frigeridus Turonensis. Ultimo loco monebimus hiatum esse quodamnodo historiae rem1In quae Diuiliam by Corale

577쪽

intor anuum 404 et 407 gestae erant. Quum enim Euuapius historiae suae finem anno 404 fecerit, Olympiodoris autem suam anno 407 exorsus sit, relictum ab iis est spatium, miod nisi aliunde sartum Zos inuis praestitit ac rebus in illo temporis intervallo gestis explevit, ipsius iustoriam imperfectam reddero debuit. Quantum comparando potest eoniaei, ex obnapiodoro, qui exoritium Hstoriae suae paullo altius duxisse videtur, ea, PIae iis annis sunt inelusa, sumta Sunt et translata. Duiligod oste

578쪽

Photius Bibl. cod. 3: 'Aνεγνώσθη Νοννόσου ἱστορία, ἐν ἡ διαλαμβάνεται πρεσβεία αυτου προς τε Αἰθίοπας καὶ 'Aμερίτας καὶ Σαρακηνούς, τὰ ἰσχυρότερα των τότε ἐθνῶν, ἔτι δὲ καὶ προς ἄλλα ἀνατ ε λικὰ ἔθνη. 'Dυστινιανὸς δὲ τὸ τηνικαυτα την Ῥωμα κὴν περιεῖπε πολιτείαν φυλαρχος δε τῶν Σαρακηνῶν ἐχρημάτιζε Κάωος, απόγονος 'Αρμα, καὶ αυτου φυλάρχου γεγενημένου, προς δν ὁ Νοννόσου πάππος ἐπρεσβεύσατο παρὰ 'Aναστασίου τότε βασιλεύοντος 10 ἀποσταλείς, καὶ τὰ προς εἰρήνην ἐσπείσατο. ου μην

αλλὰ καὶ ὁ πατὴρ μυνόσου, Α βράμης δ' ἐν αυτῶ

ὀνομα, προς υλαμουνδαρον φύλαρχον Σαρακηνῶν ἐπρεσβευσατο, καὶ δυο στρατηγους ' μαίων, Πμό- στρατον καὶ Ιωάννην, νόμω πολεμου συλληφθέντας, 15 ἀνεσωσατο ' γουστίνω δε τω βασιλεῖ την τῶν στρατηγῶν διηκονεῖτο ἀνάρρυσιν. ὁ μεντοι Κάῖσος, προς ον εστέλλετο Νόννοσος, δύο γενῶν ηγεῖτο τῶν παρὰ τοῖς Σαρακηνοῖς ἐπισημοτάτων, πινδηνῶν καὶ Μααδηνῶν. προς τ τον δη του αῖσον καὶ ὁ μννόσου ' πατήρ, πριν ἡ Νόννοσον πρεσβεύειν αἱρεθῆναι, Ιου- στινιανου πέμποντος ἀπεσταλτο, καὶ εἰρηνικὰς ἔθετο σπονδάς, ῶστε καὶ τον υἱου Καῖσου, Μαυίας δὲ εκα-

579쪽

NONNOSIλεῖτο, δμηρα λαβεῖν καὶ προς γουστινιανὸν ἐς Βυζάντιον ἀποκομίσαι. μεθ' ον χρόνον ἐπρεσβεύσατο Νόννοσος ἐπὶ δυσὶ τουτοις, Κάῖσον, εἰ δυνατόν, προς βασιλέα ἀγαγεῖν, καὶ προς τον των Λυξουμιτῶν ἀφικέσθαι βασιλέα ' Ελεσβαὰς δὲ τότε ἐκράτει τοὐ ἔθνους ' 5 καὶ προς τουτοις καὶ εἰς τοὐς Ἀμερίτας πaραγενέσθαι.

ἡ δὲ Αυξουμις πόλις ἐστὶ μεγίστη καὶ οἷ- μητρόπολις της ὁλης Αἰθιοπίας κεῖται δε μεσημβρινωτέρα καὶ ἀνατολικωτέρα της ' μαίων αὐχῆς. ὁ δὲ Νόννοσος πολλὰς μὲν ἐπιβουλὰς ἐθνῶν υποστάς, πολλὰς ioδε θηρίων χαλεπότητας παρὰ την οδόν, καὶ πολλαῖς δυσχωρίαις καὶ ἀπορίαις πολλάκις περιπεσών, δμως καὶ τα δόξαντα ἐξετέλεσεν καὶ σωος τῆ πατρίδι ἀποδίδοται. Otι Κάωος, υβράμου πάλιν προς αυτὰν πρεσβευ- 15σαντος, προς τὸ Βυζάντιον παραγίνεται, καὶ την

ἰδίαν φυλαρχίαν υμβρω καὶ 'Ιεζίδω τοῖς ἀδελφοῖς διανειμάμενος αυτὰς την Παλαιστίνων ηγεμονίαν παρὰ βασιλέως ἐδέξατο, πλῆθος πολὐ των ὐποτεταγμένων αυτω σὐν αυτω ἐπαγόμενος. κπιτι τὰ σανδάλια, φησί, νυνὶ λεγόμενα ἀρβυλας ἔλεγον οἱ παλαιοὶ καὶ τὸ φακιόλιον φασώλιν.

πιτι των Σαρακηνῶν οἱ πλεῖστοι, οῖ τε ἐν τω Φοινικῶνι καὶ οἱ του Φοινικῶνος καὶ των ονομαζομε- νων Ταυρηνῶν όρων ἐπέκεινα, ἱερόν τι χωρίον νομί- 2bζουσιν ὁτω δη θεῶν ἀνειμένον, καὶ ἐνταυθα συλλέγονται κατ ἐνιαυτὸν εκαστον δίς. ων την μεν των πανηγυρεων αυτῶν μην ὀλος μετρεῖ παρατείνων,

σχεδόν που του ἐαρος κατὰ τὸ μέσον τελουμένην, ὀτετον ταυρον ὁ ἡλιος ἐπιπορευεται ἡ δὲ ἐτέρα πανή- ωγυρις δυσι μησὶ παρατείνεται' μετὰ θερινὰς τροπὰς

αγουσι ταυτην. ἐν ταυταις, φησί, ταῖς πανηγυρεσιν

580쪽

πῆσαν ἄγουσιν εἰρήνην, ου προς ἀλλήλους μόνον, ἀλλα και προς ἄπαντας τους ἐνδημουντας ανθρωπους ' φασὶ δὲ ὁτι και τα θηρία προς τους ἀνθρώπους, ου μόνον δέ, ἀλλα καὶ αυτὰ προς ἄλληλα. λέγεται δὲ ε και ἄλλα πολλὰ παράδοξα καὶ μυθων ουδὲν διαλ

λάττοντα.

οτι διεστηκέναι φησὶ την ' δουλιν της Αυξου- μεως ιέ ημερῶν οδόν, ἀπιουσι δὲ εἰς την Αυξουμινμννόσω τε καὶ τοῖς μετ αυτου μέγιστον ἐφάνη 1οθέαμα περὶ χωρίον Αρον προσονομαζόμενον ' κεῖται δε η Aυη ἐν μέσω τῆς τε των Αυξουμιτῶν και τῆς των 'Aδουλιτῶν πόλεως ' ἐλεφάντων πλῆθος Ουκ ολίγον, ἀλλα σχεδὸν ως χιλιάδων πέντε ' ἐνέμοντο Ουτοι οἱ ἐλέφαντες ἐν πεδίω μεγάλω, καὶ πελάζειν13 αυτοῖς Ουδενὶ των ἐγχωρίων ἡν ευκολον οὐδε είργειν τῆς νομῆς. τουτο μεν ουν μεταξυ το θέαμα αυτοις προσεγεγόνει. ἡ δὲ καὶ τὰ περὶ τῆς κράσεως των αερων εἰπεῖν, OL απὸ τῆς Λυης ἐπὶ την Αυξουμιν διαδέχε-R ται ἐναντίως γὰρ περί τε θέρος και χειμῶνα διάκειται. του γὰρ ἡλιου τον καρκίνου τε και λέοντα καὶ παρθένον διερχομένου, μέχρι μὲν τῆς Αυης, ῶσπερ καὶ παρ' ἡμῖν, θέρος τε και ξηρότης διακρατεῖ του αψα, απὐ δε τῆς Αυης ἐπι την Αυξουμιν καὶ n την ἄλλην Αἰθιοπίαν χειμὼν ἐπίκειται σφοδρός, ου

δι' ὁλης ημέρας, αλλὰ γὰρ απὰ μεσημβρίας ἀρχό

μενος ἐκάστοτε, συννεφῆ τε τον αὐα ποιων καὶ ὀμβροις ραγδαίοις την χώραν ἐπικλυζων. τηνικαυταδε ἄρα καὶ ὁ Νεῖλος πολυς ἐπὶ την Αἴγυπτον ἐρχό-30 μενος πελαγίζει τε καὶ κατάρδει την γῆν. δτε δὲ ὁ ῆλιος του αἰγόκερών τε καὶ υδροχόον καὶ ἰχθυας ἐπιπορευεται, ἀνάπαλιν ὁ αὴρ τοῖς μεν ,δουλίταις μέχρι