Aratou Soleōs Phainomena kai Diosēmeia Arati Solensis Phænomena et Diosemea Græce et Latine ad codd. mss. et optimarum edd. fidem recensita. Accedunt Theonis Scholia Vulgata et Emendatiora ... Volumen 1. 2.

211쪽

M 'νι δ' ἀν χειμῶνι, πυρώτερα φοινίσσοιτο.

Σκέπτεο δ ἐς πλ θύν τε κει ἀμφότερον δι-

θους'

σίαν.

212쪽

79Veruin quando trulua nam tot bis omis circum ambiat Undique rit ens, valde tunc tempestas suerit; Maiore autem tenipest ite ricientius colorari solet.

Adjice item ad plena lue et utrimque dimi

diat InsTum Crescentem, tiani ad coriau riars is euntena,

Atque eius eκ colore signa capesse mensis cuiusuis Iomnino enim pura cuni sit, serenitatem obser-

omnino Uem rhibens, conlicito venti meatus;

213쪽

θοις μέρεσι μελασγεσθ' την τοῖ αςρου λευκὸν Ιαίνεσθαι,λένοντες. του δε έν λαφρ- σελμῖν αἴτιον, τὸ μὲν πλησίονδικ τῆν τοῖ φωτὸς ἐπικρατειαν. την πρὸς τα νέφη παραθεσιν.

214쪽

Alias aliter nigricans, conlicito pluuiarn. Signa autein non omnibus diebus omnia eueniunt; Sed quae quident tertio viartoque suerint,

ripae aci diutuliatam, a. Isanidiata quidein usque ad ipsam significant semimenstria ain; at Pie Harsias e semi-

mensirma Ad dimidiatam decrescentein; habetur vero eius mox qtIarta Mensis decedentis, post hanc autem tertia ab- et antis; Sin autem ipsem totam circi ambiant Aut tres aut duo circumiacentes aut Unus solus; per unum quidem Veiatuni serenitatemque obserua,

215쪽

M οε τι σημα φέροι, φρύνοιτο δε λιτος ἀπάντη

216쪽

Per scissum, ventisan; marcescentem Uero, serenitatem.

Duo autena te inpestate arr1 1ierint lunam; Maiorem vero tetupestatem asseire solet triplicatus cirCUS, Tum inagis nigricaris, tuna si si angattir magis. Atque liaec quidem in mense lunaque deprelaenderig. Solis itern tibi cura sit utrimque euntis; Soli enitii magis nota signa ponUntUr Vn obivie occidenti et ex inao ascendenti. Ne eius varietur ptanainn tangentis arua

ρια. ε στι λαμπρότερος ἐυ, κ, ει μὴ μεγάλη γ ἡ ἰσχυρα

218쪽

. ΔΙΟ ΣHMEI A. et 8sSi item plane puriam ipsum habet vespertinum

tempus,

Occistatque inntibilus blando postineradiantis sul

gores Eqtiidem stibsequente aurora adhuc serenus silerit. At non , qtrando Cautis apparens eXoriatiir, Neque mi arulo eκ radiis Paidam austriam, similam hoream

Scissi tangant, inedia autem lucula sint,

νόμενον της οψεως κατα άντίφραῖν του Προς, .sκκοπὴν του μέσου λαμπροῖ δια την σκικν ποιρο ὐποὐρύνεσθ' ' η οτι τα προσθεν αὐτου χαμενα νέφη μελωνόμενα, δια την πολ- λην πύκνωσιν, την κοιλότητα αποτελει' πέφυκε γαρ πάντατα δια νων μελαγων όρωμενας κοιλότητος φαντασίαν ποιεῖν

220쪽

Δ I O Σ H M E I A. 187 Sed tu in vel pluuia in osten lit vel ventum. Atispice alitem, si etiam subeant radii solis Ipsum in soleat s h litus enim obserirationes Optimae sunt.

Si quando vel rubor incidit, ut saepe Attractis nubibus Habescit alicurule aliter, Aut ii quando nigrescit: et tibi haec quidem pluviae sunt Supra sit turiae, ea vem omnia Venti. Porro si arctobus simul coloratus fuerit, .

Et r