Aratou Soleōs Phainomena kai Diosēmeia Arati Solensis Phænomena et Diosemea Græce et Latine ad codd. mss. et optimarum edd. fidem recensita. Accedunt Theonis Scholia Vulgata et Emendatiora ... Volumen 1. 2.

242쪽

a TIam etiani decidui flores, albi senium cardui, Indicium fiunt venti, muti maris quando Inulti Summum supernatant, partim ante, partim post. Etiam aes alis tonitruaque et sulgura unde

eant, Inde aduenientem cinseri Ia Uentum.

Item per noctem atram cum stellae praecipites

ritant

Crebro, a tergo vero tractus subalbescant, Acςipito per illas eadem via venientem

243쪽

πτροιν,

244쪽

a O9 ventum. Sin autem aliae contrario rilant, Allis ex aliis partibus, tunc utique Ohser lato Omnitiarios Ventos, qui Confusi sunt maxinae, Confusi itent spiciint laominissius obse Iando. Ceterrum cum ec emo et ex austro iutingurat, Tum etiam e Zeplayro et inter turn a borea,

Certe tuna qtrispiam in pelago timuerit nauta: Velim ne ipsum partani teneret pelagus, partim coeli pluuia: Super plutita enim tot fulgitra ferianthu'. saepenumero .uein venientibus pluuiis nubes

245쪽

a Io

246쪽

a I I

Aut gemina circum inrat magnum coeluin IriR Vel etiamnum aliqua aream nigricantem habet stella: saepe palustres aut marinae aues In saturabiliter se immergunt, desulerantes aquam; Aut paludem circum Uriasi lines agitantur, Ventre Uerberantes incassum conuolutam undam; Aut magis iniserae progenies, hydris esca, lassidem ex aqua patres coaxant ranulariam,

ιονες συνεχὲς ὀρμωσιν, ιν τε iπτασθη, Π γας0ν τύπτου- σα

248쪽

Aut ululat inane solitaria bubo ;Aut alioubi etiam gari uia ad litus preminens Tei estite instante tereae subsidit coriii κ;Εtiamsi quamlo flumini s e inunergit usque a l

Vel irequens versetur prope undana in asse croci

249쪽

σαντο.

- ΚM κοίλης μυρμηκες ὀχῆς ἐε ωεα παντα

250쪽

a IsEtiam boues iam ante pluuiam coelestem Coeliam intuiti, ab aettaere imox sentiunt. Etiam Cauo somnicae soranii ne otia omnia Ocius efferiant; atque cumulatim ceriauntur

ivli

Mitros asserpentes; attae obeuntes Uermes illi, quos vocant atrae intestinae terrae.

O 4 Etiam

ἔνουν μεσημβρινου Ο οὐρανίου. o δὲ λόγος, ἐπιγέου καθε- νωτος ομβρου, οἱ βόες πρότερον αναβλέψαντες εχ υν ου- ρανον ἐπισπωντ τον αέρα, κ, παραπλήσιοι γίνοντο ὀσφραινομένοις.

χρότης, τα δὲ ανω Θερμα' τω δὲ χειμωνι, το εμπαλιν, τα μεν βαθέα σφόθα θερμά. κατα βάθους γαρ αὐτης ηδερμότης χωρα ' τα δὲ ανω εψυκται, - ἐπὶ των ἀνθρωπί- νον σωμάτων τα μὲη γάρ ενὀον τω χειμωνι Θερμα ἐτιν, τε κορ έκ των ούρων κ ψ έκ των σκυβίλων καπνον ἀφιένα , δα τουτο οἱ αὐχμοὶ η, τα ορύγματα χειμωνι, έπEM ιν βαθει μὶ Θερμα, τω δὲ θέρει ψυχρά οἱ τοίνυν μύρμηκες, ιπειὸν ἐν βαθει της γης ἀσὶ, τω δὲ χειμῶνι τα έν τω βαθροπαντα πυρῶτα , την θερμότητα την ὐπὸ γ ν οὐ φέροντες, χ'μωνος οντος ανέρχοντο , κ, τα - αὐτων μετάγουσι, κώουσὶ σημεια χειμωνος. εἶπον δὲ ενιοι των φιλοσόφων, οτι ἐκτνς του ἐλίου κινέσεως τοῖτο συμβώνει' οτa γαρ χειμων ἔτι, τοτε ψὰ περιγειότερος γίνετα , νότιος ων ' τα ἐὲ νότια χθαμαλα, η, την την θερμάνει' τω δὲ θέρει βόρειός έειν' ἔθεν τα μὲν ἄνω Θερμώνετ . τα δὲ κάτω ἐψυκτα . διὸ η, οἱ ποιητή αςειζόμενοι ἐνίως των πηγων χειμωνι θερμον ρον ε'rον, θέρει δὲ ψυχρόν. ε οἱ μύρμηκες ἔκ των μυρμηκιων δια σπουδῆς ε φέρουσι τα - , ψύχοντες ὐποψία σηπεδόνος' ἀντιπεριFςαμένου γαρ τω Θερμω τοὐ ψυχροῖ, η, των μυρμηκιων πυρουμένων, οὐσθάνοντα , οτι ψύχος εsαμ