Aratou Soleōs Phainomena kai Diosēmeia Arati Solensis Phænomena et Diosemea Græce et Latine ad codd. mss. et optimarum edd. fidem recensita. Accedunt Theonis Scholia Vulgata et Emendatiora ... Volumen 1. 2.

231쪽

σειν

)ὐ γαρ ὁτ αμφοτέρωθεν ωοὐ περὶ μέσσον

ἔχωσιν 883 IΙύλιον, κιῆν νεφέλα ' σχεδον ωκεανοῖο Γίγνετα/ ἀμβολίη διόθεν χαμωνος ιοντος 113 E. δε μεν ἐκβορέαο μι οἴη φοινίσσοιτο Ἐκ βορέω πνοιάς κε φέροι, νοτίη δε νοτοιο.

232쪽

que.

Neque adeo obseruationem hanc friuole Custodi, Non enim, cum utrinaque simul mediunt circum dent Solem illae nubes prope oceantim, Fit dilatio e coelo pitauiae Uenientis. Si vero e horea una sola rhibescat, E borea flatus sene solet; austrina Uere1, austro;

233쪽

μαίνουσιν.

234쪽

Occidentalibus enim niagis certa deprehenderes. Ab occidente namque signa sumantur invariabi-- liter semper.

Intuere quoque praesepe, id quidem, tenui si te Nubeculae, horeale si in Cancro vel striari

At circa ipsum duae parum lucentes feriiratur Stellae, nec niuitum distantes, nec valde Uicinae,

θαυμασι ς.

235쪽

ΑΡΑ ΤΟΥ 'Aλλ' ἴσσον τε μαλιςα πυγουσιον οἰησασθαfwFEῖς μεν παρ βορεαο, νότω δ' επιέρχεταν ἄλλος

236쪽

4 quam niaxime inibitum puta; a quidem boreae est, austro vero appropin-

altera

Atque hae qiudem vocantur asini; medium mintein praesepe eli; od etiam confestina, coelo sereno, fit evanidum totum; atque utrimque coeuntes Stellae, si inuicem vicinae apparent. Noli mollica tempestate tunc ininiciant ariIa. Si autern nigrescat, rursus vero eodem Colore existant Stellae ambae, de pluuia sane signum dare solent.

237쪽

Ἐμπαλιν ἀχλυόεντι φαεινομενω τε δοκευειν. Pro- Σῆμα δε τοι ἀνεμοιο ηε οιδανουσα θα

sioΓιγνεσθω -μακρὸν ἐπ αἰγιαλοὶ βοόωντες.

λωσι πνειν ανεμοι, τοῖς πλησίον αυτῶν ατροις παχυμερας συ-

238쪽

Si vero hic, qui est e borea praesepis, Ianguide splendeat, Modice tenebrescens; austrinus vero asellus lucidus sit,

obserinto ventum austriim. Boream vero Ualde in Oportet E contra tenebrascente lucenteque obseruare. Atqvi signunt venti etiam intumescens Inare Esto et multum margines insonantes, Littoraque marina, inam serena arguta Fiunt, cacurninaque sonantia montis suin .

οῖον, ἐκ θαλάσσης , ἐκ πτηναν, ἐκ πυρὸς, ἐκ ζώων, κή ἐεαλων, κα- δε πάντων την -τίληψιν ἐμῖν παρέχει του χει-

χητα , γίνωσκε, στι ανέμου κινουμενου σημειόν ἐςιν. ἡ δὲ

ἐρωιὸς το τρνεον των ἀμφιβί- ιτι ποτὲ μὲν έν ξηροῖς, ποτὲ

239쪽

,,νέην κλύει λευκαινουσαν έπειδάν ουν αισθηται ολίγον πνεύματος πνεῖν μέλοντος, ἱπτατ , οὐ φεύγων τον ἔνε- μον , μ' αὐτου τοῖ ανέμου αντιπροσωπος, ἱ να πνέων έκει- νος, τούτου ώς επ' αυτον φερομένου, σκέπν αὐτον τοῖς πτε

240쪽

aos E mari veniat, voce multum perstrepens, minoto sane mare superieratur Vento. Interitum etialia sulicae, cum serenae volia tent, contra suturos ventos glom uatim seruntur. Saepe item serae anates, ain in mari urinato

Mergi , tenas quatiunt alis, Alit nubes montis elongatur in verticibus. Iam

μενον.