Aratou Soleōs Phainomena kai Diosēmeia Arati Solensis Phænomena et Diosemea Græce et Latine ad codd. mss. et optimarum edd. fidem recensita. Accedunt Theonis Scholia Vulgata et Emendatiora ... Volumen 1. 2.

발행: 1793년

분량: 520페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

493쪽

es. Salmas Plin. Ex. Τ. I. p. 96. ubi in Arati versi seraptum inuenio Kν αλὶ δεινή. et Heyn. ad Virgil. Τ. IV. pag. 227.228. ed. pr. De nomini bira allium, a Vimilio usurpati i, in his Arateis re laenisis,.Cic. Divin. I, 8. Aulum nomina vario modo a veteribus et accepta saepe esse et reddita, monuit quoque Henisteria. ad Aristopla. Plut . d. 3I3. 4Iq. 1. 389. ' Ηὀν κέ παππωid De παπποις πaeophri design. pluu. 'p. 422. ἐαν ἐν τν ψαλασστ παπποι σέρωντ πολλοὶ, οἱ γινόμενοι απὸ ακανθῶν, ανεμον σημούνοι πιν εσεσθα μέγαν. Idem Hiit. Plant. VI, 4. p. et 24. γηρασκων δὲ το αν- θος sc. του σκολυγμου έκπαπποῖr , καθαπερ το της δαφνης, κή το τρο μυρρίν ς. cs Niel alius. U. Celeb. ad Geo. pon. XX, 8. p. I aqq. Nostrum laudat Eustath. ad Il. p. 563. ed. Rom. χέον ὀὲ κον , οτι ομώνυμος - ὀ παππος δηλοῖ, Q ιε ομοιότητος ἴσως του παρ' ημῖν προγόνου γέροντος παππου κώ το ακανθινον εν ξηρότητι πολίωμα. οπερ κ Aρατος λευ-κης γήρειον ακανθ ς λέγει. ' Comparatione, ducta a pappis siue plantariim lanugine, usus eii Nicander nam quidni loeum adscribam carminibusque bonis Cruicariam minutiarum tritati aut exta ita rena 8 Theriae. 326 R. de morsu σηπεδόνος:

Monent

495쪽

των τοιούτων.

σιν έναντίοι.

Ver . I98. 'χλοιο ἔξ αλωνJ Mosc. et Uratin. χλοι δ' ἐξ ἔλων; ita quoque Ioan . Philop. I. I. Cod. Barb. in fine πεφύλαξ pro πεφύλαD. Vers ai. Aratus inutatiis est Hesiodum in fragmento, quod Plutarcho debemus, quodque tractauit in epist. erit. Rulin kenius, Vir praestantissimus, P. II 2. LI3. qui ad hune Ioeum est conserendus. Vers. 2 - 2O3. Imitatus est Virgil. in Georg. L 3 3Ta.

496쪽

δες , g κπι τόξα καλεῖτο , κοψ αὐτμ ἐκ μὲν χειμωνος εὐδίας, ἐθεὐδίας δὲ χειμωνας προμηνύουσι. ceteriam Aratum expressit Virg. Georg. I, 3TO 3T2.

τa τοῖς πλανωμένους ατέρας κέ τοῖς των α πλανων λαμπροῖς, υν αὐτη τα οἰκεῖα προσημάνουσι πρός τε τας χρόας, ας ἴχον- σι ηομ προς τας φύσεις των οἰτέρων, ἐν οἶς κκ συνχαντο

497쪽

qui latulat ex Ariato πατέρες βορωσι γυρίνων. Pro βοόωσι Urati n. βοώσι. πατέρες - γυρίνων. Nicanssi Theria

Οἱ δ ἐνυδροι, οἴς Αρατος γερύγους ονομάζει - καναχοῖς, φωνητικοὶ, πλην σεριφάων μόνων. es istin. Καναχολ rario non Aratus, sed Nicander dixit t. l. et quoniam ni .er habet γερύγων, quod quoque aptus Nicandi'. exstat, pino, memoriae lapsu ΤΣetete in Arariam posuisse pro Nicandriarn. Aliter Brutaeus Misceli. VIII, 3. qui putat, Teteretem apitii Aratiun legisse γερύνους. Quod non credo. I l. II 6. ὀλολυγ-J Cic. acredula. Schol. et Theophri pro aue haberit. Hesych. putat. Escte animalculum, in aquis clegens. simile lumbrico; Aelian. de rana intelligit; et Pliniux

498쪽

Arato Geopon. I, 3. p. a. Κε βόες προς μεσημβρίαν ὀρμη, ἡ τας χηλας περιλιχμώμεν' κ, μετα μυκηθμῶν ἐπὶ την βου- σασίαν ἐρχομένα , ομβρον δηλοῖσι. Cecila et Seruius ad Vi gil. G. I, 37s. 376. qui Aratum expressit. De moer. de Symp. et Antipaeh. ap. Fabrie. B. G. Vol. IV. lib. IV. cap. 29. p. 338. βοις γρο ὀσφραινόμενοι του αὐτον ομβρον ἐπισπῶντα. ec

499쪽

33. interpretes sibi videntur detexisse variam lectionem ita hol vetsi Arateo; quam eum equidem ibi non videam, loeus iase paullo viligentius excutiemius est. Τας δὲ τῶν σπεμ

μύρμηκM ης έε ωεα παντα Θασσον ανηνέγκαντο. Και τινες οὐκ - γραφουσιν, άλ' ἱ να τοῖς άποκειμένους καρποῖς, οταν ρ-α συναγοντας αισθωντ', η, φοβηθῶσι φθοραν κ- σοῦ, φιν ἀναφέροντ . Leo paris. Emendat. Ult, c. 26. emei tuae α ita pro αλ' Aa, monens, isae abesse a quibusdam Colla. in nonnullis vero exstare. In fine scripsit αναφέρειν, quod nescio , unde petierit. Xylanii. ad Plutarchi. putat, atre ratu

Arati lectionem luisse ιε εια. Reistius conficit, oὐκ ἰ, εα

α ' α ρεκ vel Qια γραφουσιν, h. e. legunt. Paullo post ta. men accedit Emer ationi Leo parili; a quo et aναφέρειν recte restitutum fuisse tritisit e vetustis codicibus. subintellecto οί μενοι. At Leo parcius nil monet, civ αναφέρειν scripserit. GUnaeus hunc Iocum aliter interpretatus est, ideoque a Leo parito eastigatur. iuunerito, si quia video. ,,utiam. quam, haec sunt Grynaei verba, ,,sunt, qui non Oua, seii seu ctus colusitos, quoties aeruginem praesentis iant ac ob id coi ruptionem putrefactionemque verentur, exponere striis babi. Equidem pro a ' Sae aptita plui. Iego ad , ut est in qui Masdam e culicibus , monente Leopam O, a quo et άνα- φερειν recte scriptum fuisse puto. Nec est de var. le et in

Arato cogitandum: in vulgat a Ieficione concinunt veteres interpretes et codices omnes; nec Plutarchus ipse var. idi'. Commemorare in animo hanuit. Γραψουσιν - αναφέρειν

500쪽

IN ARATI DIORE MEA. F. 223-22s. 46s- recte vermi Grynaeus. Hic est Plutarchi verbonam serusus simplex et clarias, ut, quae quis obvertat, nesciam.

Constat inter omnes, quosdam etiam hodie docere. a forentiaris non ova, sed grana sicitari et portari. Γραφουσιν caua Infin. pro tradunt, notissimam est, ut nurer . hanc struit

ram doctis viris iueum se asse; nisi clita , , Critie Os nil nisivari test erepare. De cise ita XVanc . ad Plui. I. I. ,. Re cte, inqiait, si όχη cavernam significar, quod alibi nondum menties comperisse, et suspicabat, stπῆς .pptius a te Pluium, nisi sorte, quia curum dii significata etiam cauernani μη μνυμικως Mnifieat, seu penum, ubi formiae cibum tep . nunt. Ego nil muto. Theophr. sign. Plu u. p. 4 I9..α--

κω τουλοι πολοι προς τοιχον υποντες, ματικόν. Urat. et Mose. ἀθρόοι , quod haiid displicet. Theophr. si . pluu. p. 42Ο. της τερα, που φωνόμενα, χειμῶνα σημαινα. No- mkn hoc lumbrici, non ubique obuium, reperio quoque apud

αῖα. Numenius a pini Amenaeum VII. I. . p. 3Os A. τοὶ μεν Ιουλοι κέκληντη μέλανες, γαι αγοι, Δτερα ταίης , ubi vid. Casaub. p. 333. qui monet ex Eustalla. lumbricos omnes s. ἔντερα της non diei tούλους, sed eos tantum, qui sint pe

SEARCH

MENU NAVIGATION