Mythographoi scriptores poeticae historiae Graeci edidit Antonius Westermann

123쪽

διὰ τρο των --ονος παίδων δυσσέβειαν ειπον γεγενησθω, Εὐμηλος δἐ κυέ τινες ἔτεροι λέγουσι Αυκάονι καὶ θυγατέρα Καλλιστώ γενέσθαι. υσίοδος μἐν γὰρ αυτὴν μίαν εῖναι των νυμφῶν λόγ ει, ζέσιος ει δε υκτέως, Φερεκυδης δἐ κητέως. 5 αὐτη σίνδηρος Ἀρτέμιδος ουσα, τὴν αυτὴν ἐκείνη στολὴν φοροῖσα -οσεν αυτοῖ μεῖναι παρθένον, πιυς δἐ ἐρασθεὶς ὰκουσν συνεhωώζεται, εἰκυσθεις ώς μἐν ἔνιοι λήγουσιν Ἀρτέμιδι, ώς δὲ δειοι Ἀπόλλωνι. βουλόμενος δἐ ιραν λαθε, εὶς ἄρκτον μετεμόρφωσεν αυτήν, πιρα δὲ ἔπεισεν υρτερ- ώςl0αγριον θηρίον κατατοξεῖσαι. εiσι δἐ οἱ λέγοντες ὐψυρτεμις αυτὴν κατετόξευσεν, υτι τὴν παρεινίαν οὐκ ἐφύλαξεν. ὰπολομένης δε καλλιστοῖς δευς τὀ βρέφος ὼρπάσας ἐν Ἀρκαδω δίδωσιν ἰνατρέφειν μ*, προσαγορεύσας Ἀρκάδα, τὸν δ. καλλιστὼ καταστερισας ἐκάλεσεν ωρκτον. 15 IX. 1. Ἀρκάδος α καὶ λανειρας τῆς Ἀμύκλον η Μεροανείρας τῆς κιγόκωνος, ῶς δε λωζλος λέγει νύμφης Xρυ

πελείας, ἐγένοντο παδιεςἘλατος καὶ Ἀφείδας. Oντοι τὴν γῆν

ἐμερίσαντο, το δε παν πρῶτος ειχεν Ἐλατος, ὁς ἐκ Λαοδίκης τῆς κινυρου Στύμφαλον καὶ Πειρέα τεκνοῖ, Ἀφείδας δ. Φυλε- και Σθενέβοιαν, ἰν γαμει ΙΠροῖτος. Ἀλέου ει καὶ Πεαίρας τῆς Πειρέως θυγάτ179 μἐν Αἴγη, υἱοὶ δἐ Empεὐέκαὶ Λυκοῖργος. Aorv μέν οιν ὐφ' Πρακλέους φθαρεῖσα κατέκρυφε το βρέφος ἐν τω τεμόνει τῆς Ἀθηνῶς, ης ειχε τὴν ἱερωσύνην ὰκάρπου δὲ τῆς γῆς μενούσης καὶ μηνυόντων 5 των χρησμῶτ ειναί τι ἐν τῶ τεμένει τῆς Ἀθηνῶς δυσσέβομα, φωραθεῖσα ἡπο τοὐ πατρὀς παρεδόθη πανπλω ἐπὶ θανάτω, παρ' οὐ Τ'εύθρας ὁ Μυσῶν δυνάστης παραλαβὼν αυτὴν

ἔφθειρε. το ει βρέφος ἐκτεθ ἐν ἐν Ορει Παρθενὼν θολὴν έποσχούσης ἐῖαίφου Tήλεφος ἐκλήθη. καὶ τραφεις ὐπό τῶν

125쪽

Ερμῆν τίκτει. Ovrος ἐν πρώτοις ἐπὶ του λίκνου κείμενος, ἐπιδος εἰς Πιερίαν παραγίνεται καὶ κλέπτει βόας ἄρ ἔνεμεν ει Ἀπόλλων. ῶνα δἐ μῆ φωραθειο υπὰ των υνῶν, υποδήματα τοῖς ποσὶ περιέδυκε, καὶ κομισας εὶς Πύλον τὰς μἐν λοιπὰς εQ σπήλαιον ὰπόκρυφε, δύο δὲ καταθύσας τὰς μἐν βύρσας

πετραις καθήλωσε, των δὲ κρεῶν τὰ ι ἐν κατηνάλωσεν ἐφο- σας, τὰ δε κατέκαυσε. καὶ ταχέως εὶς Κυλλήνvν ροχετο. καὶ εὐρίσκει πρό του ἄντρου νεμομένιν χελώνην. ταD ν ἐκκαθάρας, εἰς το κύτος χορδὰς ἐντει νας ἐξ ων ἔ.λυσε βοῶν καὶ ἐργασάμενος λύραν ευρε καὶ πλῆκτρον. Ἀπόλλων δῶ τὰς βόας τῶν εὶς Πύλον ἀφικνεῖται' καὶ τοῖς κατοικοῖντας ὰνέκρι- νεν; οι δἐ iδεῖν μἐν παῖδα ἐλαίνοντα ἔφασκον, Ουκ ἔχειν δὲ δο εἰπεῖν ποῖ ποτε .λάθησαν διὰ τὼ μὴ εὐρεῖν λχνος δύνασθαι.

127쪽

φασιν ἐρασθῆναι ταὐτvς Ἀπόλλωνα καὶ ευθέως σι/νελθεῖν, 5 του δε παρὰ την του πατρος γνώμην ἐρωμόνον Ἱσχυι τψμινεως ἀδελφφ σὲ νοικεῖν. Ἀπόλλων δε τον μἐν απαγγείλαντα κόρακα καταρῶται, δν τέως λευκον ἐόντα ἐποίοσε μ λανα, αὐτὴν ει ὰπέκτεινε. καιομόνvς δε αυτῆς ὰρπάσας - βρέφος ἐκ τυς πυρας προς Σειρωνα τον Κένταυρον ινεγκ' 10 παρ' ο και νην ἐατρικὴν και τζν κυνηγετικυν τρεφόμενος ἐδιδάχθη. και γενόμενος χειρουργικος καὶ την τέχνην ἀσκή -

σας ἐπι πολὐ οὐ μόνον ἐκώλυέ τινας ἀποθνήσκειν, αλλ' -- ηγειρε και τοὐς ἀποθανόντας. παρὰ γὰρ Ἀθηνῶς λαβών ἐκ των φλεβων τῆς Γοργόνης ρυἐν αἶ- μἐν ἐκ τῶν ἀρμD στερῶν ρυέντι προς φθορὰν ἀνθρώπων ἐχρῆτο, τὐδἐ ἐκ τῶν

δεξιεμ προς σωτηρίαν, και διὰ τούτου τοὐς τεθνηκότας ειήγειρεν. ευρον δή τινας λεγομένους ὰναστῆναι -' αὐτου,

πανέα και Αυκουργον, ώς Στησίχορός φησι ν ιν 'E ριφίλη, Ἱππόλυτ- ώς ὁ τὰ Παυπακτικὰ συγγράφας λέγει, Ἀνδά- ορεων λ.φησι Πανύασις, Ἐμέναιον - ει υρνικοὶ λέγουσι. Παυκων τον Μίνωος ώς Μνησαγόρας λέγει. 4. Zεῖς δὲ φοβηθῶς μὴ λώβόντες ἄνθρωποι ελεραπείαν παρ' αὐτῶν βοηθῶσιν ἀλλήλοις, ἐκεραύνωσεν αὀτόα και διὰ τosro ὐργι-

129쪽

e κομίσαντα αθναι, τὴν δῶ καταθεμένην εἐς λάρνακα τυ σσειν και χρόνN καθήκοντι γεννηθεῖσαν Ελένην - ἐξ αὐτῆς θυγατέρα τρέφειν. γενομένην δ. αυτὴν κάλλει διωπρεπῆ Θυσευς ὰρπάσας εὶς Ἀθήνας ἐκόμισε. Πολυδεύκης δῶ.10 καὶ Κάστωρ εω Ἀβήνας ἐπιστρατευσανυς ἐν Ῥιδου Θησέως

ἔντος αἱροῖσι τὴν πόλον και τὴν Ελένην λαμβάνουσι και τὴν Θησέως μητέρα Αἴθραν αγονσιν αιχμάλωτον. 8. παρεγμνοντο δἐ εὶς Δ πάρτην ἐπὶ τον Κλένης γάμον οἱ βασιλεύοντες Ελλάδος. ησαν δε οἱ μνηστευόμενοι οἱ δε' -υμσσευς μέρο

' μνηστῆρας βοηθήσειν, ἐὰν ὁ προκριθεὶς νυμφίος υπὀ αλλον

130쪽

Κάστορος ει καὶ Ἱλαειρας Ἀνοίγων. ἐλάσαντες δὲ ἐκ τις Ἀρκαδίας βοῶν λείαν μετὰ των Ἀναρόως παίδων Ἱδα καὶ Αογκέως ἐπιτρόπονσιν Ι ω διελεῖν, ὁ ει τεμων βοῶν εἰς μόρο τόσσαρα i