Ausgewählte Reden Rede vom Kranze. Rede gegen Leptines

241쪽

γορῶν ς φαυλων κείνους ἀφαιροῖ, δι α δ α καταλείπειν κείνοις φήσεις, τούσδε, ο μόνον λαβόντες χουσι,124 τουτ' ἀφέλη. r πλῶς ειπεῖν, ου ει των πάντων ἀδικήσομέν τινα μείζον' η λάττονα, δεινόν ἐστιν, αλλ ει τὰς τιμάς, αἷς αν ἀντευποιήσωμέν τινας, πέστους καταστήσομεν ου δ' ὁ πλεiστος εμοιγε λόγος περὶ της τε- λειας στίν, αλλ' αἐ το πονηρὰν ἔθος τον νόμον εἰσ

ia 'Oν τοίνυν κακουργότατον τονται λόγον ευρηκέναι προς το τὰς τελείας μῶς ἀφελέσθαι πεισαι, βέλτιόν ἐστι προειπάῖν, να μὴ λάθητ' ἐξαπατηθέντες ἐροῖσι

ρηγίαι και αἱ γυμνασιαρχίαι ' δεινὰν ουν, εἰ των ιερῶνατελής τις αφεθήσεται. ἐγώ δε- μεν τινας, οἷς ὁ δῆμος εδωκεν, τελεις εἶναι τούτων δίκαιον γουμαι, δυενυν ουτοι ποιήσουσιν, ἐὰν αρα αὐτα λέγωσι, του εἶναι 126 δεινὰ νομίζω ει α α κατὰ μηδέν' αλλον εχουσι τρύπον δειξαι δίκαιον μῆς ἀφελέσθαι, ταυτ' ἐπὶ τ τῶν θεῶν νόματι ποιεῖν ζητήσουσιν, πῶς ου ἀσεβέστατον

- 19, 9 βουλευομένων θῶν

οὐ περὶ του ει ποιητέον εἰρήνην η μή, αλλ' υπὲρ οὐ ποίαν τινά. 45,1 περὶ μεν τοὐ προκαλεῖσθαί με - τα υνα Φορμίων' οὐδέν πω λέγω, οὐδ' υπὸ τοῖ τὰς διαθήκας ἀληθεῖς η ψευδεῖς εἶναι.b7, 45 ουδὲ περὶ τύχης, ουδὲ περὶ χρη ιάτων μῖν ἔστιν ὁ παρῶναγων, αλλ' υπὸ γένους. Unige-keniet 14, 32 οὐ γαρ υπὸ ἄλλου τινός ἐστιν ὁ προ τον βάρβαρον πόλεμος η πεο χώρας καὶ βίου. 23, 6b nio opτοσαὐτ εσ2ιν εἰπεῖν - ὁσα περὶ οὐδενbς ἄλλου. vo et i,5.

125. τι - τἀναλώματα, α Τιταὐτα τα ἀναλώματα ἀπαντα Ιε

ρῶν ἀναλώματά ἐστιν, das asserj neraus and die Leiturgien Vo. 25 alis Helliges gementet ist.

242쪽

495. R.

243 εργον και δεινότατον πράξουσιν χρὴ γάρ, ο γοῖν ἐμοὶ

δοκεῖ, σα τις πραττε του θεοῖς ἐπιφημίζων, τοιαῖ' αφαινεσθαι, Ια μηδ' αν ἐπ' ἀνθρώπου πραχθέντα πονηρὰ φανείη οτι δ' υκ εστι ταυτὰ ικῶν ἀτέλειαν χειν και λειτουργιῶν, αλλ' αὐτοι το τῶν λειτουργιῶν νω ἐπὶ τοτῶν ιερῶν μεταφέροντες ἐξαπατῶν ζητουσι, επτινην

ἡμῖν αυτὰν ἐγὼ παρασχήσομαι μάρτυρα γράφων γαρ ἀρ- 27

χὴν του νόμου, Αεπτίνης ειπεν φησίν, ,οπως ανχι Πλουσιώτατοι λειτουργῶσιν, τελη μηδένα εινα πλην τῶν ἀφ' Ηρμοδίου και Αριστογείτονος. καίτοι ει ν ιερῶν τέλειαν χειν ταυτὰ και λειτουργιῶν τι τουτο μαθὼν προσέγραφεν - δε γαρ τουτοις τέλεια τῶν γ' ιερῶν ἐστιν δεδομένη. να δ' εἰδῆθ' στι ταυτα τουτον πει τον τρόπον,

λαβέ μοι πρῶτον με της στηλης ἀντίγραφα, εἶτα τηναρχὴν του νόμου του επτιν- λέγε.

ελέσθαι. VsL 18, 205. 23, 68 πρῶτον μὲν διομεῖται - εἶτ'

το ποιήσει α διομεῖται . - ἐπ'

ἀνθρώπου, unter mensenticner Anetoritati unter igener erant

243쪽

ΛΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ

ναῖοι ατελεῖς υτοῖς εἶναι κελευόντων πλην ιερῶν λέγε δὴ την ἄρχην του νόμου του επτίνου. ΝΟΜΟΣ Καλῶς κατάθες γράψας οπως ν οι πλουσιώτατοι λειτουργῶσι, μηδένα εἶναι τελῆ προσέγραν , ,πλῆντων α ωρμοδίου και Αριστογείτονος. τίνος ἐῖνα εἴ γε το τῶν ιερῶν τέλος εστ λειτουργεῖν αυτὰς γαρ υ - τωσι τἀναντία τῆ στήλη γεγραφώς, αν τουτο λέγy, φανή- 12 σεται. δέως δ' αν εγωγ' ποίμην επτίνηπι τίνος αυτοῖς την ἀτέλειαν - νυν καταλείπειν φήσεις η κείνοις τότε δουναι, τὰς λειτουργίας ταν εἶναι τῆς ιερῶν τῶν μεν γαρ εις τον πόλεμον πασῶν εισφορῶν και τριηραρχιῶν εὐτῶν παλαιῶν νόμων ου εἰσιν ατελεῖς, τῶ δἐ λειτουργιῶν 13 εἴπερ εἰσὶν ιερῶν, ου δ' ἐχοισιν ἀλλα μην γέγραπταί ατελεῖς υτους εἰναι τίνος η του μετοικίου τουτο aeλοιπόν ου δήπου, ἀλλα τῶν ἐγκυκλίων λειτουργιῶν, ς τε στήλ δηλοῖ και σι προσδιώρισα εν φ όμφ καὶ

128. εἴ γε - λειτουργεῖ rγε τὰ ἱερὰ τελεῖν ταὐτόν ἐσrι καὶ

το δήμωτῶν ἐγκυκλίων λειτουργιῶν ἀτέλειαν Μουναι μηδενί.

244쪽

497. R.

245 μαρτυρεῖ πῶς ὁ προ του χρόνος γεγονώς, εν τοσούτφτο πλῆθος οντι οἴτε φυλὴ πώποτ ἐνεγκεῖν ἐτόλμησεν ου -

τία τολμῆ λέγειν. Eτι τοίνυν ἴσως ἐπισύροντες ἐρουσιν. ς Μεγαρεις 31 καὶ Μεσσήνιοί τινες εἶναι φάσκοντες επειτ τελεῖς εἰσιν, ὁθρδοι παμπληθεις νθρωποι, καί τινες αλλοι, δουλοικα μαστιγίαι, υκιδας καὶ Λιονυσιος, και τοιούτους τινὰς ἐξειλεγμένοι. πἐρ δὴ τούτων ὁ ποιήσαθ', τανταυτα λεγωσιν κελεύετ', εἴπερ ληθῆ λέγουσι προς μας, τα ψηφίσμα ἐν οἷς τελεῖς εἰσιν υτοι δεῖξαι. ο γαρ ἐσσου δεις τελῆ παρ' μῖν, τὐ μὴ ψηφισμ' η δμος δέδωκε τὴν τέλειαν. πρόξενοι μέντοι πολλοι δια των 132

245쪽

πολιτευομένων γεγόνασι παρ' μιν τοιουτοι, λεις εστ νδ υκίδας αλλ' ἔτερον πρόξενόν ἐστ' εἶναι και τέλειαν

ευρῆσθαι μὴ δὴ παραγόντων μῶς, μηδ' - δουλος μ

Αυκίδας και Λιονύσιος και τις ἴσως αλλος δια τους μισθου τα τοιαυτα γράφοντας σοίμως πρόξενοι γεγόνασιν, δια τουθ ετέρους ἀξιους και ἐλευθέρους και πολλῶν γαθῶν αιτίους, ας λαβον δικαίως παρ μῶν δωρεάς, φε- 133 λέσθαι ζητουντων. πῶς γαρ υχὶ και κατὰ τοῖτο δει

νότατ αν πεπονθώς ὁ αβρίας φανείη, εἰ μὴ μόνον

ἔξαρκέσει τοι τα τοιαυτα πολιτευομένοις τον ἐκείνου δοῖλον Λυκίδαν πρόξενον ἡμέτερον πεποιηκέναι, αλλ ει καιδια τουτον πάλιν τῶν ὐείνου τι δοθέντων ἀφέλοιντο, και ταυτ αιτέαν λέγοντες ευδη ου γάρ ἐστιν ουθ ουτος

ἀτέλειαν δωκεν ὁ δῆμος τούτοις δ' υκ εωκεν, ου δ' ἔξουσιν τοι δεικνύναι, λόγω δ' αν ἀναισχυντῶσιν, ουχὶ καλῶς ποιήσουσιν. 134 τοίνυν μάλιστα πάντων οἶμαι δεῖν μας, ἰνδρες Αθναῖοι, φυλάξασθαι, τουτ ειπεῖν τι βούλομαι.

ει γάρ τις πάνθ σα επτίνης ἐρει περὶ του νόμου διδάσκων υμῶς ς καλῶς κεῖται, συγχωρήσειεν ἀληθῆ λέγειν αυτόν, ἔν γ' αἰσχρὰν δ αν εἴ τι γένοι ἀναιρεθείη,

246쪽

498. R.

θάνατον ζημίαν ἐπάξατε, τουτ αυτοὶ ποιοῖντες φανησε- σθε και μην παντα μεν υλαβεισθαι δεῖ ποιεῖν τα δοκουντα και ν aισχρά, μάλιστα δε ταυτ ἐν οἷς τοις αλλοις χαλεπῶς τις εχων ὁρῆται Ουδἐ γαρ αμφισβήτησις καταλείπεται τὸ μὴ ταῖτα ποιεῖν δ πονηρ' υτὰς κρινεν δναι πρότερον. μι τοίνυν με κἀκεῖν' εὐλαβεῖσθαι δει, πως μη- 136δέν ων ἰδία φυλάξαισθ' αν, τουτο δημοσία ποιοῖντες φανησεσθε. μῶν τοίνυν ουδ αν Αὐ δἐ ών δέ τινιδοέη, τοὐτ' φελοιτο πάλιν, ἀλλ' ου δ' ἐπιχειρήσειεν αν. μὴ τοίνυν μηδἐ δημοσία τουτο ποιήσητε, αλλὰ κελεύετε τούτους τους ἐρουντας πἐρ του νόμου, εἴ τινα των ευ- 137ρημένων τὴν δωρεὰν ἀνάξιον ειναι φασιν η μὴ πεποιη-

ἐμοὶ γένοιτο παρ μῶνβλάβη τῶν

μωνα παρὰ τρεις ἀφεῖσαν ψήφους τι μὴ θανάτω ζημιῶσαι. 24, 69 τοῖς Γ οὐδε λόγος λείπεται,δ

κρουσαμενων Her 2ὶ η μετὰ ταὐτ

247쪽

κστ ἐφ' οἶς ευρετ εχειν, λλ' ὁτιουν εγκαλοῖσί τινι, γράφεσθαι κατὰ τον νόμον ον παρεισφέρομεν νυν μεῖς,

θέντων μῶν, σπερ ἐγγυώμεθα και--ἐν θήσειν,

,έντας ιτούς, ταν πρῶτον γένωνται νομοθέται εστι

δ εκάστου τις αυτῶν, ς εοικεν, χθρός του ἐν ιδφαν- 138 τος, τψ M Mβουλος. φ δ' ἴσως αλλος τις εἰ δἐ τοῖτο φεύξονται και μὴ θελήσουσι ποιεiν, σκοπεῖτ', Ἀνδρες Αθηναῖοι, εἰ καλῶς μῖν χει, α ' τούτων καστος ὀκνεῖ τους ἐχθροῖς φαιρούμενος ὀφθῆναι, ταῶθ' ιμῆς τους

ποιηκότας μῶς, οἷς ουδεὶς αν ἐγκαλέσαι, οὐ τὰ ὁ Θέωτ' ἀπολωλεκέναι δι' μῶν θρόους πορόν, εἴ τις αρ εστὶν νάξιος ει η δύο ' πλείους, γραφῆ ια-

των αὐτὼ τουτο παθειν κατ' νδρα κριθέντας εγῶμἐν γαρ υχ ἡπολαμβάνω ταυτα καλῶς χειν Ουδέ ἀξίως μῶν.

139 Kαι μην οὐδ' ἐκείνου γ' ἀποστατέον του λόγου, τιτης μεν αξίας, τ εδώκαμεν, ην δίκαιον την ἐξέτασιν λαμβάνειν, τε τούetων ουδεὶς ἀντεiπε, μετὰ ταυτα δ' ἐῶν,

248쪽

500. R.

εἴ τι μη πεπόνθαθ' υα αυτῶν στερον κακον. εἰ δ' οἴ- τοι τουτο φήσουσι δεiω με γαρ οὐκ εχουσιν), δει κεκολασμένους αυτοῖς παρὰ τἀδικήματα φαίνεσθαι. εἰ ἐμηδενδ οντος τοιούτου τοὐνδμον ποιησετε κύριον δόξετε φθονήσαντες, ουχὶ πονηροῖς λαβήντες ἀφῖρῆσθαι.εστι δἐ πάντα μεν ς επος ειπεῖν νείδη φευκτεον, τουτο 140 δε πάντων μάλιστ ανδρες Θηναῖοι. δια τις τι παντάπασι φυσεως κακίας σημLiόν ἐστιν ὁ φθόνος, και οὐκ εχει πρόφασιν, δι' ην- τυχοι συγγνώμης ὁ τουτοπεπονθώς ειτα καὶ ουδεν ἐστιν ονειδος, ὁ του πορρώτερον ἐστιν μῶν αδλις η του φθονερὰ δοκειν ειναι, πάντωναπεχουσα των αισχρῶν τεκμήρια δ' λέκα τούτου θεωρήσατε πρῶτον με μόνοι - πάντων ανθρώπων ἐπι 141τοις τελεττήσασι δημοσία ποιειτε λόγους ἐπιταφίους, ἐνοις κοσμεῖται ' τα τῶν αγαθῶν ανδρῶν γρα καίτοι τοὐτεστ το ἐπιτήδευμα ζηλούντων ἀρετήν, ου τοις επὶ ταύτyτιμωμένοις φθονούντων. εἶτα μεγlara δίδοτ εκ παντὰς

ταῖς δημοσίαις, de verniuisite,

249쪽

τοῖ χρδνου δωρεὰς τοι τους γυμνικοῖς νικῶσιν γῶνας τους στεφανίτας, και - οτι χὶ φύσει τούτων ολέγοις μέτεστιν ἐφθονήσατε τοι πουσιν, Ουδ ελάττους ἐνείματε τὰς τιμὰς δια ταυτα προς ε τούτοις τοιούτοις υσιν Ουδεις πώποτε την πόλιν μῶν ποιῶν δοκε νἐκησαι, τοσαύτας περβολὰς των δωρεῶν, αἷς ἀντευποιεέ, παρ 142 σχηται. εστι τοίνυν πάντα ταυτ δ ανδρες Ἀθηναῖοι ,

δικαιοσύνης, αρετης, μεγαλοψυχίας πιδείγματα μὴ τοίνυν, δι α πάλαι παρὰ πάντα τον χρόνον ὴ πόλις ευδοξεῖ, ταυτ' ἀνέλητε νυν μηδ' να επτίνης δέ τισίν, οἷς ἀηδῶς χει, ἐπηρεάσῖ της πόλεως ἀφέλησθε και μῶν

αυτῶν ην διὰ παντὰς εἰ του χρόνου δόξαν κέκτησθε, λήν, μηδ' πολαμβάνετ' εἶναι τον αγῶνα τόνδ' αἐ αλ-λου τινὰ η του της πόλεως ξιώματος, πότερον αυτὰ

δει σῶν εἶναι και μοιον του προτερφ, η μεθεστάναι και λελυμάνθαι.

143 Πολλὰ δε Θαυμάζων εμένου κατὰ τον νόμον ν μάλιστα τεθαύμακα πάντων, εὐκεῖν ηγνόηκεν, τι σ- περ αν, εἴ τις μεγάλας τὰς τιμωρίας τῶν δικημάτων τάττοι - αν υτός γ' ἀδικεῖν παρεσκευάσθαι δόξαι,ουτως, αν τις ἀναιρ5 τὰς τιμὰς τῶν ευεργεσιῶν, υδἐναυτὰς ποιῶν ἀγαθὴν παρεσκευάσθαι δόξει εἰ ἐν τοίνυν γνόησε ταυτα γένοιτο γὰρ αν και τοὐτοὶ, αυτίκα δη-

250쪽

50I. R.

251λώσει ' συγχωρήσεται γαρ μῖν λυσαι, περι ἄν αυτὸς ημαρτεν εἰ ὁ φανησεται σπουδάζων και διατε δμενος κύριον ποιῶν τον νόμον, ἐγώ με - εχω πῶς ἐπαινέσω, ψέγειν δ' υ βούλομαι μηδἐ ουν φιλονείκει, επτίνη, 144μηd βιάζου τοιουτον, δι ου μή -τὰς δόξεις βελτίων εἶναι μήω ι πεισθέντες σοι, αλλως τε και γεγενημένου

θιππον τον τούτου πατέρ' Ηφεφέωνος, δ αυτ ιν ωονθ' πεύθυνον ἐγράφατο, ἐξῆλθον οι χρόνοι, και νυγι περ αυτο του νόμου πῶς ἐστιν ὁ λδγος, τούτω δ' ουδείς ἐστι κίνδυνος. καίτοι και τοῖσακούω σε λέγειν ως ρα τρεις σέ 4bτινες γραφάμενοι πρότεροι τουδε υκ ἐπεξῆλθον εἰ μεν τοίνυν ἐγκαλῶν αὐτοῖς λέγεις τι ' ου κατέστησα εις κίνδυνον, φιλοκινδυνδτατος πάντων ἀνθρώπων εὶρ ει ἐτεκμήριον ποιε του τα δίκαι εἰρηκέναι, λίαν μηθες ποιεῖς. - τι γαρ εἴνεκα τούτου βελτίων σθ' ὁ νόμος, εἴ τις