Ausgewählte Reden Rede vom Kranze. Rede gegen Leptines

231쪽

τον φ' μῶν κριθέντα καλῶς χειν νόμον εισφέρειν τον νιν ἀφ' αDτοῖ τίθησιν.

ἀνεγνωκέναι τους Σόλωνος νόμοις - συνιέναι εἰ γαρ μεν όλων θηκε νόμον, ἐξεiναι δουναι τα αυτου

ἄν τις βούληται, ὴν μὴ παιδες ἀσιν γνήσιοι, οὐχ D' ἀποστερήσy τους ἐγγυτάτω γένει της ἄγχιστείας, αλ D εις το μέσον καταθεις την φέλειαν ἐφάμιλλον ποιήσ5 τοiu ποιεD αλλήλους ευ συ ἐ-ουναντίον εἰσενήνοχας μὴ ξ-εiναι του δήμω τῶ εαυτο δουναι μηδενὶ μηδέν, πῶς σέ τις φήσει τοι Σόλωνος ἀνεγνωκέναι νόμους η συνιέναι,ος ρημον ποιεις τον δῆμον τῶν φιλοτιμησομένων, προ- λέγων και δεικνυς, οὐ τοις γαθόν τι ποιοῖσιν οὐδ' ὁτε- 104 L εσται πλέον και μην κἀκεῖνος τῶν καλῶς δοκούντωνεχειν νόμων Σόλωνος ἐστιν, μὴ λέγειν κακῶς τον τεθνεῶτα, μηδ' αν αὐτῶν κείνου τις ἀκούη παίδων αυτός συ δὴ ποιεῖς, ου λέγεις κακῶς τους ευ τετελευτηκότας, τῶν ευεργετῶν του δεῖνι μεμφόμενος και τον δεῖν ἀνάξιον ιναι φάσκων, ων ουδἐν ἐκείνοις προσῆκεν δρ' - πολῶ του Σόλωνος ποστατεις τy γνώμm,l λόγοι καὶ προφάσεις. 18, 3089ήματα καὶ λόγοι - ἀφ' αDroo,

102. ἐξεῖναι - γνήσιοιJ gl. D. 46, 15. Isios 3 68. Plut sol 21 Πρύτερον γαρ υκ ἐξῆν, αλλ' ἐν ν γένει του τεθνηκότος ἔδει τὰ

232쪽

233 Πάνυ τοίνυν σπουδῆ τις ἀπήγγελλέ μοι περὶ του 105 μηδενὶ δεῖν μηδἐν διδόναι, μηδ' αν ὁτιοῖν πράξην, τοιου -

τον τι λέγειν αυτοῖς παρεσκευάσθαι, ώς ἄρ' Ο Αακεδαιμόνιοι καλῶς πολιτευόμενοι, και Θηβαῖοι Ουδενὶ των πόρ' εαυτιῶς διδόασι τοιαυτην ουδεμίαν τιμήν καίτοι και παρεκείνοις τινές εἰσιν ἴσως ἀγαθοί. μοι δὴ δοκοῖσιν,

ανδρες Αθηναιοι, πάντες ι τοιουτοι λόγοι παροξυντικοιμεν εἶναι προς το τὰς τελειας μῶς ἀφελέσθαι πεῖσαι,ου μέντοι δίκαιοί γ' ουδαμθ. χυ γαρ αγνοῶ τοὐθ τι

Ἀθηναίων επαινεῖν νόμιμα ιδ τὰ τῶν δεινων, πολλου γε και δει, ἀλλ' α το παρ' ἐκείνοις πολιτεία συμφέρει,

νιοι τῶν ἐν τοιουτων ἀφεστῶσιν, αλλαι δέ τινες παρ' ἐκείνοις εἰσι τιμαί, ας ἀπεύξαιτ αν ἄπας ὁ δημος ἐυ- ταυθοῖ γενέσθαι. τίνες υν ισι αυται τὰς ἐν καθ' 107εκαστον εάσω, μίαν συλλαβοῖσα τὰς ἄλλας εχει, δέ-

233쪽

ειμι. ἐπειδάν τις εἰς την καλουμένην γερουσίαν ἐγκριθηπαρασχων αυτὴν οιον χρή, δεσπότης ἐστι των αoHῶν.

ἐκεῖ ἐν γαρ ἐστι της ρετης ἀθλον της πολιτείας κτρέφγενέσθαι μετὰ των ὁμοιων, παρὰ δ' μῖν ταύτης με ὁ

δημος κύριος, καὶ ἀραὶ και νόμοι και φυλακαι πως μη - δεις αλλος κύριος γενήσεται, στέφανοι δε και ἀτέλειαι καὶ σιτήσεις και τοιαυτ ἐστίν, ων αν τις ἀνηρ ἀγαθω108 ων τύχοι και ταυτ ἀμφότερ' ὀρθῶς χει, και τἀκεῖ καὶ τὰ παρ' μῖν διὰ τι; τι τὰς ἐν διὰ των ολέγων πολε- τείας το παντας εχειν ἴσον λλήλοις τους των κοινῶν

κυρέους ὁμονοεῖν ποιεῖ, την δἐ των ' δήμων ἐλευθερέαν των ἀγαθῶν νδρῶν μιλλα ην ἐπὶ ταις παρὰ του δή109 μου δωρεαι προ εαυτους ποιουνται, φυλάττει καὶ μην

περὶ του γε μηδἐ Θηβαίους μηδένα τιμαν ἐκεῖ αν εχεεν εἰπεῖν ληθἐς οἶμαι. μειζον, Ἀνδρες Αθηναῖοι, Θη-

108. ὀρθῶς ἔχει Die Grundem dieses limpsicne Urtneu Derdie spartanisenen Zusitan te, o vio velle unte die ni das bittere sive die inenaniscnen, sin in dendanialige politisenen Vernalinissen

κυρίους ἔχειν ἴσον ἀλλ λοις ποιει

234쪽

49O. R.

φιλανθρωπέα και φ τὰ δίκαια βούλεσθαι. - ουν ἐκεῖνοί ποτε παύσαιντο, εἰ ἄρ' εἴξασθαι δει τους μενεα-- αγαθδν τι ποιουντας μήτε τιμῶντες μήτε Θαυ-

μώζοντες, τους δ συγγενεις ἴστε γὰρ ν τρόπον η πο

μεν, διέθηκαν οἴτω μεταχειριζόμενοι, μήθ' υμεῖς τἀναντία το τοι τους ἐν μεργέτας τιμῶντες, παρὰ δε τῶν πολιτῶν λόγω μετὰ τῶν νόμων τὰ δίκαια λαμβάνοντες. ὁλως δ' ιμ α τότε δεῖν τοτ ετέρων ἐπαινῶν τρόπους 0και θ τοις μετεροι επιτιμῶντας, πτανώ δεῖξαι βέλτιον ἐκείνους πράττοντας μῶν οτε δ' ἡμεῖς, καλῶς ποι - ουντες, και κατὰ τὰς κοινὰς πράξεις και κατὰ την μό-

Alc. 11, 3. nampet illi genti plus

inest virium P rm ingenii ters.

235쪽

νοιαν και κατὰ ταλλα πάντ' μεινον ἐκείνων πράττετε, του χάριν αν των μετέρων αυτῶν ἐθῶν ὀλιγωρουντες ἐκε7ν διώκοιτε εἰ γαρ καὶ κατὰ τον λογισμὰν ἐκε7ναφανείη βελτίω της γε τύχης ἔνεκα,4 παρὰ τωὐτ' ἀγαθη

ll κέχρησθε, επὶ τούτων αξιον μεῖναι. εἰ δε δε παρὰ πάντα ταυτ' εἰπειν δίκαιον γουμαι, ἐκεῖν' αν εγωγ' ἴποιμι.ου εστι δίκαιον, Ἀνδρες Αθηναῖοι, τους Θακεδαιμονίων νόμους οὐδε τους Θηβαίων λέγειν ἐπι- τους --θάδε λυμαίνεσθαι, οὐδε δι' ων μεν κεiνοι μεγάλοι, κανἀποκτεῖναι βούλεσθαι τον παρ' μῖν τούτων τι κατασκευάσαντα, διὰ δ' ν ὁ παρ' μῖν δημος ευδαίμων, ταί θ' ως ἀνελεῖν δει λεγόντων τινῶν ἐθ)έλειν ἀκούειν. sse ''Ἐστι τοίνυν τις πρόχειρος λόγος ως αρα και παρ' ὐμῖν αὶ των προγόνων πόλλ' ἀγάθ' εἰργασμένοι τινες Ουδενὰς ζιουντο τοιούτου, αλλ' ἀγαπητῶς ἐπιγράμματος ἐν τοις Ἐρμαῖς συχον και ἴσως τουθ υμDἈναγνώσεται τουπίγραμμα. ἐγώ δ' ηγοῖμαι τουτον τον λόγον, ἰν-

νοις θυσίας ποιεῖσθαι, καὶ εἰ μηδὲν δι ἄλλο, της γε τύχης ενεκα

της ἐξ ἐκείνων των ἱερῶν γεγενη- μόνης. 111. πορα πάντα ταυrα, Vie 160, α χωρὶς πάντων τούτων. οὐδε - ἀκούειν α οὐδε βούλεσθαι με κἀν ἀποκτεῖναι τον παρ' μιν κατασκευάσαντά τι τούτων, δι ων ἐκεῖνοι μεγάλοι εἰσίν, θέλειν δε ἀκούειν τινῶν λεγόντων ως δε ἀνελεῖν ταὐτα, δι' ων ὁ παρ' ημιν δημος ευδαίμων ἔστίν - δι' ων μεν - διὰ σων, Ei l8, 250. - μεγάλοιJan den

1,1 προσήκει προθύμως ἐθέλειν ἀκουειν των βουλομένων συμβουλεύειν. 112. εστι, nainlic dein Leptines. Toloύroυ, vi detEt, dei Atelles. v. - ἐν τοι Ἐρμαῖς οἱ

236쪽

49I. B.

γεσθαι, προ δ και Ουδ δίκαιον ει με γαρ αναξlor li 3 εἶναι τις φήσει κἀκείνους τιμῶσθαι, τίς αξιος, εἰπάτω, ει μήτε των προτερον μηδεις μήτε των στέρων - δε μηδένα φήσει, συναχθεσθείην αν εγωγε τῆ πήλει, εἰ μηδεις ἐν παντι του χρόνου γέγονεν αξιος ευ παθεῖν. και μῆνε γ' μολογων ἐκείνοις εἶναι σπουδαίους μὴ τετυχηκότας δείξει μηδενός, της αδλεως ως χαρίστου δήπου κατηγορεῖ. εστι δ' οὐ οἴτω ταυτ εχοντα, οἶδ' λέγου δε Ἀλλ' ἐπειδάν τις, ιμαι, κακουργῶν ἐπι μὴ προσήκοντα πράγματα τους λόγοις μεταφέρ5 δυσχερεῖς ἀνάγκη φαένεσθαι. 0 δἐ τἀληθές τ' εχε και δίκαιόν ἐστι λεγειν, ἐγώ προς 14 τμα ἐρῶ. σαν, Ἀνδρες Ἀθηναῖοι, πολλοὶ των πρότερον σπουδαῖοι, και η πόλις μῶν ἐτίμα και τότε τους

ἀγαθούς αἱ ἐπιοι τι μοι και όλλα πάντα τα με τότ' ην ἐπι τοι τατ' ἔθεσιν, τα δἐ νυν ἐπὶ τοι νυν προς οἶν τέ τουτο λέγω - φήσαιμ' αν εγωγ' ἐκείνους υκ εστινοτου παρὰ της αδλεως ου τυχεῖν, ων ἐβουλήθησαν. τίνι χρυ μενος τεκμηρίφ οτι υσιμάχω δωρεάν, ν των τότε i5

προγόνων πόλλ' ἀγάθ' Ηργα μ

18, 20- ουν συνηγωνίσατ α - τω προς το λαβεῖν λίγου δεῖν

237쪽

XX P. 491-

χρησίμων, κατὴν μεν εν Εὐβοέα πλέθρα γης πεφυτευμένης δοσαν, κατὰ δἐ φιλῆς, ετ δ αργυρέου μνβς εκα - τόν, και τέτταρας της μέρας δραχμάς. και τούτων ψήφισμ' στιν Ἀλκιβιάδου ἐν ταυτα γέγραπται τότε

με γαρ ὴ πήλις μῶν καὶ γης ἐπύρει καὶ χρημάτων,

νυν δ απορήσει. δε γαρ υτ λεγειν και η βλασφημῶν καίτοι τίν ου αν οἰ εσθε νυν το τρίτον μέρος τού

των ντ της τελειας ελέσθαι; τι τοίνυν ἀληθῆ λέγω, λαβε μοι το ψήφισμα τουτί.-Ora . 116 Ποτι με τοίνυν, Ἀνδρες Ἀθηναῖοι, και τοι προγόνοις μῶν ἔθος ην του χρ στοῖς τιμαν, δηλοι το φῆ-φισμα τουτί εἰ δε μὴ τοις αυτοις οισπερ μεις νυν, ἔτερον τι τουτ αν εἴη ει τοίνυν μήτε υσίμαχον μήτ' αλλον μηδένα μηδἐ ετρῆσθαι παρὰ των προγόνων ημῶν συγχωρήσαιμεν τι μῆλλον, οἷς δομεν νυν μεῖς, δια τουτο δι- 11 καίως ν φαιρεθῶεν ου γαρ ι μη δόντες α μὴ δοκει δεινόν εἰσιν υ δἐν εἰργασμένοι, αλλ' ο δόντες μεν, πάλιν δ' υστερον μηδἐν ἐγκαλοῖντες φαιρούμενοι εἰ ἐν γάρ τις ἐχει δειξα κἀκείνους, εδοσάν τφ τι τοὐτ' ἀφῖρη-

appellirie. . , Qq 25. gl. 25, 26 πόσην νυν Ιεσθε βίαν καiύβριν καὶ παρανομίαν - γίγνεσθαι καὶ βλασφημίαν αντ της νυν ευφημίας καὶ τάξεως Ηert-lein Veran. dona 2 gr. Pros. 2,

238쪽

493. R.

μένους, συγχωρῶ και μῆς ταὐτὼ τουτο ποιησαι, καίτοι

πρῶτον καταδειχθῆ τοιουτον ἔργον; μὴ τοίναν, ἰνδρες Αθηναῖοι, κακειν ἐνθυμεῖσθαι 18 και ρῶν, τι νυν ὀμωμοκότες κατὰ τους νόμους δικάσεινηκετε, συχι τους Αακεδαιμονίων ουδ Θηβαίων, Ουδ okπο ἐχρήσανθ' ι πρῶτοι των προγόνων, ἀλλα καθ' ους ελαβον τὰς τελειας φαιρειται νυν ουτος του νόμω και περὶ αν νύμοι μὴ σι, γνώμy τῆ δικαιοτατῖ κρινεῖν καλῶς το τοίνυν της γνώμης προς απαντ ανενέροκατε τον νόμον αρ' ου δίκαιον, Ἀνδρες Αθηναῖοι, 1l9τους εὐεργέτας τιμαν δίκαιον τι ὁ ασ a Jφ τις απαξ. δίκαιον ἐχειν ἐαν δίκαιον ταυτα τοίνυν αυτοί τε ποιεῖτε, D ευορκῆτε, και τους προγόνους ὀργίζεσθ' ἄν μή τις

ποιεiν, και τους τα τοιαυτα λέγοντας παραδείγματα,ώς αρ' ἐκεiνοι μεγάλ' εὐπαθόντες Ουδέω ἐτίμησαν, και πονηροῖς και παιδευτους γεῖσθ' ιναι, πονηροῖς μέν, διδτι καταψευδονται τῶν προγόνων μῶν ς παρίστων, ἀμαθεις δέ, διότι ἐκεiν' ἀγνοοῖσιν, τι εἰ τὰ μάλιστα

239쪽

ΛΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ

ταsF ουτως ε χεν, ἀρνεῖσθαι μαλλον η λέγειν αυτοῖς

προσῆκεν.120 Iμαι τοίνυν και τουτον τον λόγον επτίνην ἐρῶν, ὁ τὰς εἰκόνας και την σίτησιν υ αφαιρεῖται των εἰληφότων ὁ νόμος, ουδ της πόλεως το τιμῶν του οντας ἀξίους, αλλ εσται χαλκοῖς στάναι και σίτησιν διδδνα και αλλ' ο τι αν βουλησθε, πλην τουτου. ἐγώ ν περων μεν τῆ πόλει καταλείπειν φήσει, τοσουτον λέγω ' ταν, ων ἐδώκατέ τω πρότερόν τι, τουτ φέλησθε, και τὰς πο- λοιπους πίστους ποιήσετε πάσας δωρεάς τέ γαρ εσται πιστότερον το της εἰκόνος η το της σιτήσεως η το της ατελειας, ην πρότερόν τισι δόντες φηρημένοι φανεῖσθε; 12 ετι δ' ει μηδεν μελλε τουτ εσεσθαι δυσχερές, οὐδ' ἐκέiso καλῶς χειν γονμαι, εἰς τοιαυτην γειν ἀνάγκην την πόλιν, δι' ης παντας ξ ἰσο των -τῶν ξιώσει τοι ταμέγιστ ευεργετουσιν η μη τοῖτο ποιουσα χάριν τισιν ουκαποδώσει μεγάλων μεν ουν υεργεσιῶν ουθ' μῖν συμ

φέρει συμβαίνειν πολλάκις ' καιρόν, ου ἴσως ήδιον αἰ-

240쪽

τεία δύναιτ' αν ἐφικέσθαι, ευνοίας, δικαιοσύνης, ἐπιμελείας, των τοιούτων, και συμφερειν μοι γε δοκεῖ και χρῆναι διδόναι τὰς τιμάς δε τοίνυν μεμερίσθαι και τατων δωρεῶν, ν η ανἈξιος ν ἔκαστος φαίνηται, ταυ

την παρὰ του δήμου λαμβάνy την δωρεάν. ἀλλα μην περ 23

ύν γε τοι ευρημένοις τὰς τιμὰς καταλείπειν φήσει, ιμεν πλῶ πάνυ και δίκαι αν εἴποιεν, πάνθ σα τωναυτῶν νε αυτοῖς δοτ ευεργεσιῶν ἀξιουντες ἐλειν, οι δἐ φενακίζειν τον καταλείπεται λέγοντα τι αυτοῖς. γαρ ἄξια της τελείας ε πεποιηκέναι δόξας και ταυτην

παρ' μῶν λοβών την τιμὴν μόνην η ξενος η καί τις πολίτης, ἐπειδὼν ἀφαιρεθη ταυτην τίν εχε λοιπὴν δωρεάν, Αεπτίνη ουδεμίαν. μὴ τοί- διὰ μεν του τῶνδε κατη-

122. ἐν πολιτεία, in iter innerenVervaliun des Stuales. ευνοίας, δικαιοσύνης Ι ies undἈρετή, καλοκαγαθία, ἀνδραγαθία si ii inde istulis honorariis die se sini