장음표시 사용
131쪽
eulos expromemus inuos vocabimus Nucleos, quia nobis vi styli, aegitimae interpretationis contusione aperiendos, nudandosque membrana omni dubitationis hin quorum meditullio latet caries in vermiculorum dentata orexis, strenue, ac fideliter extrudenda. Interim monemus, malle nos aliquando cum Dialecticis locutione nostra in Barbariem abires, dummodo neruosast, ac lacertos Argumentatio quam nitorem verborum curate semper cum oratoribus hic enim non indigemus flosculis, queis oleamus cum Sybaritis;
sed armis,queis potius Spartanis e casti is ut in pugnam prodeamus. Emergant ergo si primo loco Propositiones, ab nonymo in qu Philo grammatico Corrigiens inclusae
giens typographia Prosperi Vedroritat primum vulgatis.
132쪽
CONCLUSIO I. A se imui Diphthongos
p assue, tum cyracas tum Latinas, non secus ac mulgares Etruscas si rite pronuncientur, donandas esse
A V, et E V apud nos rite pronuncientur, D Lx ea. SONO,seu VOCE, pr ditas esse oportebit.
Grammaticorum omnium , tunia antiquorum, tum recentiorum mentem, sto
133쪽
mo pronuncianone requirit, sequitur, haerendo eius menti, ita seiungendania
unius vocalis in Diphthongo prolationem ab enunciatione alte us , ac si v-traque usurparetur extra Diphthongum. Hoc ipsum clarius patebit in Conclusionibus , infra exponendis sicut id liquido explicant illi Canones quos absque ulla restriction Philogrammaticus admittit Ab utraque ni intrum ocali vim sam in Diphthongo retinerici eodemque modo illas loquentis e dentibus extundendas, quo charte mandantur. Subinfero rursum:
Igitur contendit Anonymus, Diphthongum es e per se solidam, integraq; Dictionem, duabus syllabis compositam: conflatam scilicet cx duabus vocalibus, ita simul cohςrentibus, ut unaquςq; per se vocem suam reddat per se subsistat; ut scribitur sonet. Id licet aperte niteat in significatione , neutiquam obscura , posita Conclusionis claritasque si demonstrandum , uti dictum est, in
alus, inserius constituendis, tamen O- bustius
134쪽
bustius ultra probamr Sonum quo sniam de humano, rationali quaestio I hie esto satis explicabimus , ut reor,
exponendo Vocis naturam , cum qua 'η
fere ipse conuertitur 'Et porro ex Boethio in princ addit.a super lib. Periherro sonus est, cum quadam imaginaris. neigri codi factus, ex insolio M. a. de Arima, percutiendo aerem, insta
ratum ad vocalem arteriam, motumque
ab anima, quae sis illis partibus. Qua .re ipsa qualitas sonora, mediante motu vibrationis corpore percutient vel loquente, progeniti, dicenda est quasi materia, quam informat intentio, habita a dicente, aliquid, mentea conceptum, alteri comunicandi. Hine patet ad hoc, ut aliqua materialis, ac sensibilis nunciatio dicatur vere aut sonus, aut vox rationalis, exigi, ut sit apta per se ad suscipiendum, sustinem dumque, licet partialiter solum, o incomplete, ut plurimum tamen proxime. quin formaliter, signincationis, habiis
135쪽
nus si sit incapax erit vox tantum re mole, vel originaliter , non absolute, de formaliter. 'a ceterea notandum est, rationem omnem soni, de quo hic agitur, liti rati scilicet,& scaturientis a verbis illis, luce dicens rationalis articulat, vel scri- .s; bens papyro committit, ad aliquam es . certam durationis mensuram illigari,quar singularem portionem temporis sibi taxat, ac definit. Hinc oritur, ut notat Gabriel Prateolus Part.IVGram. pag. 7o duplex methodus, ratio, qua regi debet loquens , ut rite voces effingat Lexiphonia nimirum, in eis hiratio quarum prima I amitatemi Eabarum , acremunm monurat
altera vero dimones conuenienti mora-
lai dicendo, Vel scribe ndo distinguit. -- Neque aliquis iudicet, potissimum primi a mam ex his legibus , queis manuducitat debet verba facturus , unice ad nato,bh.tionem P turum coarctari; quorum est 2 mmmeiurare vocabula Min certos pedes rationis membra digerere, nam
136쪽
ad Oratorum pomoeria protenditur;
quorum est, verborum sonos rite ponderare δε modo in longum protrahem re , modo redigere in breuitatis angustias: quidquid ore promunt,concEn tu quodam metrico, an caelesti religiose moderari. Idque antiquitus, quando nempe facultas oratoria, splendide laureata, triumphabat, adeo seuere obseruabatur, ut vel etiam minutulo popello comperta esset huiusmodi mensura ratio quare scripsit Alvarus de Gramna. Instit. lib. 3. S Eabarum
omnium renitas , s longitudo etianti, imperit e multitudini nota fuit ferat enim certus Osed , quo vocales longas breuibus nullo negotio separabat Id quod Cicero in Oratore apertissime docet In Versu quidem, inquit, theatra exclamant se fuerit naiyllaba aut breuior, aut Iongior. Nec Der multitudo sedes nouit , nec numeros renet nec iAsiae, quod Qendit, aut cur , aut in quo offenaen, in tem ei or tamen omnium longis aeuum breuitatώm in SONIS, cal
137쪽
dicium ipsa Natara in auribas nostris collocauit. His bene stabilitis , ut nodum robuste pangamus, perpendamus
breuiter, quid sit syllaba. 8 Celebris est, penes omnes probata cud plausu syllabae definitio, qua Epograph.
, . II. asser Ioannes Franciscus Quintia. 'nus, scilicet Est comprehenso ob uno accenturi, solo spiritu sic dictatar uod iunctis litteris , SONUM mulaccipIenribus, i ormetur, quodque temporis i capax Christophorus Saxus pag. 8 Gramin requirit, ut haec societas litterarum, conficiens unam syllaba tria, si Induante prolata non interiacente nempe ulla ex morulis ijs, quasi rarincipit superius commemorata Respiratio . Et quoniam dubitare quis posset, quot tandem litterarum coetus, 4 cietas requiratur ad Syllaba compositionem, hanc dubitationis caliginem abstergit Constantinus Lascaris , docens ad minimum duarum litterarum
exigi coniunctionem , ut syllaba resul-
138쪽
tet. Quare consequenter deducishune Canonem: Abu sue, Vocales θα- b. dicuntur constat enim Grammaticorum omnium rato testimonio , nicae aliquando vocalis scriptione sylla bam pari, ut apparet in verbo, EOA, trisyllabo . Nil fere discrepat ab his Priseianus, cuius in libr. II. reperirGest sequentem Syllabae definitionem: Synaba est VO X litteralis, quae si bino accentu , o no diris indisfante Arfnrare'. Nil Nicolaus Perottusci nil
Emmati uel Aluarus: nil Aldus Manutius, cum plena caeterorum Grammaticae Reip. Patrum corona . Hinc comperrum habemus, syllabam ita ad unum δ' Ilanum, namque certam temporis mensuram , siue unici gradus sit, siue duplicis, iuxta eiusdem syllaba naturam, inseparabiliter arctari, ut eo ipso, quod ab unitate fiat transitus ad binarium, statim pereat essentia syllabar. Id clare demonstrabitur luce mutuata ex allatis nuper Definitionibus . Syllaba niti vox est complexa sue dictio, cui cor-
139쪽
Α respondet regulariter entitas, haud simplex, sed composita eius tamen tenoris in conditionis , ut quoniam simulentitas est sonora debeat sub uno spiritu, accentu continenter pari atq, progigni. Alioquin si intersint nonnulla interti illa vocis, temporis, haarticulos illam plures dissecantia, eo ipso extinguatur illius unitas is per consequens essentia, quae pluralitate, etiam Naturae , nedum Artis ingenio, summopere abhorret.
i. m praemissi, vult a SONO, in mo-
ina abnem animae syllabar litteras INFORMARI; sicuti Prateolus tib et pag. 6.inis, monet, litteras ipsas dici Elementa, qua- ρ' pH, prima orationis principia quia ut ex is,ali, terra , qua , aere , corpus conss
vix, ita ex litteris Iuba, dictionesique consent. Quis autem formam quinti-bet esse nesciat, ubi materia informanda elidi non debeat in Chimeram,&conficere hircoceruos, vi legum, quas proba Metaphysica statuit, in rationes,
140쪽
formae completae,in talis principij, hia diuisibilem: uti suo modo indivisibilis
est essentia Mixtorum, quae coalescunt ex Elementis Probatur postremo ratione , satis neruosa, manifesta, quam idem Stoa mnobis sufficit Epograph. z. cap. 2. Di--ν-xerat hic litteras fisum habere elemen-,.q a
rum; quod habet& syllaba utque eon-Σ
fusionis, erroris ansa iunioribus praecideretur, quaerit postea , in quo differat utrunque hoc Elementum , tali pacto demurn concludens Sedinter ii Ierarum omentum , c Duabarum, hoc dis aici qu)d litteraram timenta sent ipsae pronunciationes , Illabarum verbiunt pro mones productionem enim superius a firmauerat a Pristiano appellari syllabat Elementum γ p . Propterea dum eiusdem syllabe explicaret etymon, ipsum scripsisse memini, sic denominari: u)d temporis 3 capax a proprietas sanes, singulis litteris negata . Verum enimuero ex dicitis, ut magis vis pateat argumenti, hoc di