장음표시 사용
161쪽
is,' iuncti', habent tuos sonos quales habent vocales A E, ME, penes Tuscos in duobus verbis AERE, QEOLO vocalis V penes LatinOS, in adverbio VTI M A M. III. Ergo sequitur, in particulis diphthongati AUT HAUD CLV, d SEV , iuxta mentem Anonymi, duas syllabas dari. edo, Prima Propositio , qua uniuersalis
amisi,in, thetica huc usque probata est, sing-trvi denuo compendiose probatur. Nam 'na e parte verum est , omnium Ο-
Propositis Grammaticorum, unicam vocalem istne . per se vim habere conficiendi unam
syllabam licet penes aliquos talis syllaba minus presse, religiose syllaba
vocetur, quaestione parum solida, cum
sit mere de nomine rex alia vero nullo in verbo potest excogitari vocalis, magis aptari' idonea ad huiusmodi syllabar formationem , quam sint VO- cales A , , i in Etruscis vocibus AERE, EOLO siue vocalis V in
162쪽
bulis sono integro, simplici, completo pollent vocales Womnino tali, qualis requiritur ad opus syllabicum elaborandum; in quo, exclusa omni morula Respirationis interualles, sub uno spiritu accentu fieri debet Gnunciatio. Hinc sequitur manifeste secunda probatio Propositionis, quae secum trahit cillationis, quae includ, tu in tertia,' postrem , veritatem.
SEV, haerendo sententia Corri giensis Anonymi, vocales A, V, in nullo modo dicendum frangendas, aut retundendas iuxta Vallam ceteros quo optimi iudicis huius asseclas: sed eadem vi pollere eodem sono , quo predite sunt supra commemorata vocales, in vocibus AERE, AEOLO,
Igitur concludamus, quado in his vocales singula singulas ringunt syllabas,&effiagere in illis, nimirum in particulis AVT, HAUD CEV, 4E V, pta recensitis Ad-
163쪽
D Adhuc tamen duae, ut omne phim L lo-grammatico praecidatur effugium, γι ι supersunt obstruenda viae, per quas ex. et angustijs fortasse liceret elabi, autia, .. saltem securitatem euadendo pertenta-
en ure. Prima est Sibi propitium iactans ille P. Ricciolium in idem extendo ad Trochaica Terentiani Mauri, testimoniu Calepini, in quibus vigorem habet eadem difficultas, solutio ipsus definitionem profert, qua Diphthongus dicitur esse duarum diuersae specie vocalium in unam mixti, vel duplicis ex parte soni, syllabam conspiratio . Ergo posset urgere contra nos: nam ego syllabam , ut videre
hic est , in Diphthongo mihi fingo,
non vero duplicem. Sed attete si perlegantur Animaduersiones ipsus Anon' mi , primum Regij editae, hoc velamen, ac tegumentum commentitium esse clarissime deprehendetur. Nusquam enim uniuersa earundem Animaduersionum in textura mentio nitida syllabae unius in Diphthongo licet hanc iactet
164쪽
Iactet ore tenus mediam inter disyllabum in monophthongon viam labripso facta reperietur quare dicendum euidenter est , testimonium hoc P. Ricciolij ab eo productiam esse , non ratione habita unius syllabar, sed mixti, ex parte duplicis soni, quem ex υ-traque vocali, Diphthongum conflante, Doctor acutissmius scaturire docet. Quamobrem non est cur dicat, duos
se sonos in una syllaba manciparo, iuxta mentem Ricciolij. 3 Nam I nobiscum penitus conueni-
ret, cita cessaret occasio , tot tempe ueνιistates, vere in olla, suscitandi. In idemienim cadunt, vel duo soni partiales, in unica syllaba coaliti,& foederati vel unus sonus , ex duobus incompletis mistus in una syllaba pariter alligatus . Quare nostram ad sententiam palam pedibus accederet Anonymus, licet diuersa explicatione uti videre. rur; quando unitatem syllabae, pra scripta a Ricciolio, caeterisque salis eiusdeDoctoribus,cu duplicitate soni retusa,
165쪽
Iso fractiq; componere niteretur nam isti dictum est,is nos in unius syllaboan gustias duos virtualiter sonos, vel unum ex duobus retusis, fractisque conflatum, constanter nulla unquam facta retractatione, redegimus semper, redigimusque. II. Ex allata nuper ratione secus id patet . IlI. Secum ipse contenderet , duo inuicem sibi contradicentia temere affrmando quod eueniret profecto, si, inicam syllabam Ore tenus admitteret in Diphthongo, duas re ipsari eas scilicet Propositiones promendo propugnando, quas huc usque ponderauimus , duarum syllabarum essentiam omnino inferentes . U. Se male cognoscer
sponte fateretur vim vocum , rerum
que, de quibus ipse disceptat dum ea, quae simul pugnant, confuse permisceret vocalisque sonum, qui per se syllabam conficit , intruderet in eandem vocalem , quando ab alia vocali socia eas ad catenas redacita esset , ut ab syllabe formatione, solide, integra que γ
166쪽
Hoc euerso asylo secunda ob struitur via , qua Phylo-grammatico et Iparere possit effugium . Negans hic di .. .
uersitatem vis, naturivocali , quan- ώμη
do includitur in particula AUT, ab ea,- qua pollet in adverbio VTINAM, addit hcc verba : Non es opus soni di . .
uer tale, sedcontractione, siue coangu ratione , or compressione quadam vocatium , ita, ambae Uocales jnica vocis contentioneproferantur. Igitur, inquiet,
non duas sed unicam syllabam hiemente concipio, dam duos sonos ore prςdico. Probatur id maminics vocis contentioni syllabς respondet unitas. Verum primo militant hic eadem prorsus argumenta, quorum vi ac nerouo superiori occurrimus dissicultati: a.deo enim dilucide secus se sentire ostendit uniuerso suarum Animaduerissionum in decursu Philo-grammaticus, ut hic panni palmus tegere nequeat, quem totum nudatur cedens oratio;
167쪽
rsa sessula, quando iam furor Oceani obruit navim , ubique rimis plenam,
damnatamque naufragio. Secundo mature perpendamuS, alia
' , ' ver a duplici syllaba in Diphthongo
Ut Anonymum fateatur alienum iactata με ' hcc Propositior Vt ambae Vocales Unica -- o Is contentIove proferantur Syllabar unius ad essentia in Num 8 requiri a Dfirmauimus, iuxta mentem illorum, qui Solones audiunt inter Grammaticos, eiusmodi iterarum societatem , quae sub uno laccentu, spiritu in enunciatione comprehendantur, laretentur. Definiamus modo is ictionem,
seduloque pensemus discrimen intercedens inter hanc , syllabamque ut certius, nitidius elucescat, nonymusque nobis herbam porrigere luce palam compellatur. Accepta est apud omnes Grammaticae rei censores, ac uis diecs , ac potissimum penes Stoam , de Perottum, dictionis descriptio , quam Priscianus Cςsariensis affert lib. 2. pag. nobis is Dictio est minima pars orationis
168쪽
rimis construm, Mess in redis compo. tae ac eatenus Partem se illam voca re profitetur , quatenus hic respective consideratur in ordine ad totum probe cognoscendum oris ad totius senses intellesum, cum membrum secundum se sit relatiuum, scilicet a loquente, vel scribente ordinatum ad completa semientiae, in mente conceptae, editionem, partumque . Verum hac ipsa explicatione minime contentus sapiens Pra ceptor, procedit ulterius, discrimen excogitat, nec non docet, hic a nobis apprime expetitum , inter eandem dictionem syllabamque ne quis Zoilus, aut omus retorto naso vni, eidemque
definitioni, ab ipso nuper allatae, ad solam dictionem protensae, subijci syllabam posse iactaret prima enim fronte videtur syllaba dici posio,
Par minima orationis constructae, ordianaia P totius inteflictionem. Quam
brem subdit Difert autem dictio a liaba , non solum , quod Igaba parsia dictionis; sed etiam , quod dictio H-
169쪽
ν 4cendum, hoc est, intelligendum aliqui habet; Sγllaba vero NON OMNI MODO aliquid signi cat per se, M. Ad planam huiusce discriminis exis
.. poli ionem repetantur memoria , quae misis se pra diximus Num. . de sono , bi 'ς i iuxta prarcepta Boethij, ad huius vim,
quo uice, absolute pollere post unis, ' iba syllabar, ac dictioncs littera enim , si loqui placet uniuersaliter in praescin-ihi. Q. dcndo a Vocabbus , quae secundum sede aliquo sono gaudent, syllabam abusive singuliconficiunt, ut vidimus altas, huiusmodi dotem solum obtinent remote, cinc aliue requisita est a nobis capacitas a in obiecto sonoro,
qua saltea partialis incompleta proxima in formalis significatio possit a mente loquentis,is pronunciantis, ad audientis aures, animumque traduci. Quoniam licet syllaba de se non sit OMNI MODO , ut Priscianus obseris uat, hoc est perfecte, totaliter idonea ad hoc, ut sit vehiculum talis significationis, tamen habet eam partialem aptitu-
170쪽
aptitudinem, qua dici possit ad id proxime accommoda, ita ut sola desit additio unius, aut alterius syllabae ad hoc, ut in ordine ad suum finem perficiatur . Et hac facta porro additio ne gignitur dictiori qua licet adhuc per se solidam , integramque loquentis sentcntiam minime sustinere possit, exprimere,in complecti, tamen eam tenet huiusce portionem, quae sufficit ad aliquid significandum. Hac praemissa , necnon stabilita ve 36ritates candide ponderemus , an de ui. finitio syllabae congruat Dictioni cuminceniam viderimus vice versa definitionem
Dictionis haud syllabae aptari. Verum
aliquantulum recto ab itinere prius hic ne Grα decedere compellimur; nam cum do-- fcuerimus syllabam Esse Comprehensionem Hunum litterarum sub no acce tu es , spiritu , votum assequi minime licet nobis , nisi prius perpendamus, quid accentus, ac spiritus nomine, penes Grammaticae Legislatores , intelligatur . Ex sexcentis deligam a brie-