De recta diphthongorum pronunciatione canones ex autographo R.P. Io. Baptistae Ricciolij è Societate Iesu fideliter exscripti, et à R.D. Petro Maruertio Soleriensi ... luci publicae dati. Accessit ad horum calcem apologetica responsio contrà eruditos

발행: 1667년

분량: 486페이지

출처: archive.org

분류: 어학

151쪽

Nobi fati consat oces

Con pirationis, Conglutinationis, missurae , a. Jcctilio, aliisque cyrammati- eorum Legislatoribus msurpata metaphorice, exi improprie,

nil aliud significare , sui

copulationem , Ilae coniunctionem vocalium , VIM

In Conclusionem III.

let: stius Condusionis sensus minus clare . ., pateret nobis, nisi a superioribus fax,

lumen preferretur. Vult itaque hic ret Anonymus verius vocales Diphthon μιηι gi dicendas, mutuo Contiguas , quam

152쪽

Continuatas siue potius iuxta se posi tas , quam simul iunctam. Proptereaῖ et

Conspirationem illam , siue Ontri si, i ctionem, siue Comprehensionem, siue Milo Complexionem , siue Conglutinatio--nem , qua Despauterius, Nebrissensis, Vosius Perottus, Terentianus, Verre-paeus, Stoa, Cauallus, Fabrinus, Pra-teolus , Manutius Guarinus manci-nellus, Calepinus, Ricciolius duarum vocalium societatem in Diphthongis cxphcuerunt, docet abusive sumi, nec non metaphorice ita ut nihil in singuris carundem vocalium , in tali vinculo, ac nexu deperdatur, aut immutetur , cum ambae vim pristinam absolute conseruent , eundemque numerum, nec non sonum , cum certa temporis

mensura , ut vidimus, illigatum, quem inuicem sciuncta, ac separata praesese , irunt. Vt vera tamen fatear, non satis aperte mihi datur mentem peruadere ECPhilo grammatici. emadmodun , enim inferius suppeditabitur ansa id rurSum con snemorandi, in Artic.IL S. II.

153쪽

338 II. Obseruationum , ab ipso Bononiae

nuper editarum , loquens de ea vocalium copulationes, quam hic appellat impropriam, Mallegoricam , haec habet: e partando desta Conglutinatione, ehe et S. VIVI Art. II chlamate foris mile , 'intendesse di quella preci REALITA O UALITA MODALE, secondo a quale i ne SVONI Uengono detri congurinati, veramenIesse UdIr-la si richaed reuero oracchi meta che. Se e Conglutinatione tot inten te is vocati conglutinate est. Cuius vi praestigiatoris quaeso in ens modale, ac rea te, tam breui temporis spatio, commutata est uni, Institutorum locutionis humanae ab arbitrio extrinseco pendens, quae nuper abusive sumpta, inter copulas mere metaphoricas , aspere damnabatur Quis Deucalion hunc ilicem recudit in hominem 'anc lamuam in Mercurium huiusce somni lituras in Veritatis exemplar Sed Gh oc in Nucleis alias. Figamus igitur pe- dei, stylumque in ea coniunction

154쪽

13stabuliua, quam debimbecillam, uemque sibi fingit Anonymus , ut am-

bae Diphthongi vocales, suis cum sonis siuae. solumodo iuxta collocatae, nec eo vin α' culo iunctae, quo non artifex charac- terum cupri fusura simul ambas num miscet; sed loquens sono vno mixto , quasi catenulis Herculis Cestici, dicentis ex ore prodeuntibus , vincit, compedit, vim pristinam retineant, qua praedita erant, seiuneiae: ita pronuncientur vocales A,4 V in Aut, Ceu, Seu de muri quo pronunciantur A,& O

Grecos, si minus penes Hebraeos in salutari vocabulo IESUS. Id ut videbi- ymus suo loco, licet Philo-grammaticus,

ut pote vir ingenuus, ac syncerus in pol .

tremis suis Obseruationibus candidere e mitractet tamen juxta significationem hic adhibita phraseos; iuxta seriem: superius dictorum iuxta tenorem postremae Conclusionis, quam huic Disser-

155쪽

Dissertationi infra accudemus, fit manifestum , compertumque : Vere primum phantasma menti oculisque ipsius obiectum, talem fuisse pronunciationem vocalium Diphthongos conficientium ; ut, cum semper remaneant vocales, nec in specie degenerent Consonantium, siue sociata sint simul, siue suu mutuo disiunctie: hoc est, siue diph . thongentur voces, siue non diphthon-gentur, proptπea pari modo utrobi- que pronunciandas, cum utrobique sint cadem entitas , eademque species iditerarum, nullam utrobique mutationcm secum trahens, cum neutro in loco personam induant alienam , aut in rem nouitiam refingantur . Verum quam incongrua, inconcinna sit isthaec explicatio in a vero deflectens , licet alibi sit fusius exponendum , tamen hic leuiter aliqua delibemus, ut pateat manifeste: nam pluries congeminari poΩ sunt ictus ijdem, quando lacessit unus hostis multoties ad idem certamen Profecto Ioannes Despa uterius , do

156쪽

rant in Diphthongis vocales simul iun- Σ'

gi, ait, agens de ortograph pag. 2. I. iu-VNIRI debent litterae, o quodammodo φηCOAGULARI; qtio Ubi minus t Diph- - thongus non est Ut Phaethon, Pasiphae; cipiῆφDanae . Idem obseruat cap. 6 attin- si

tianus Stoa, carpens Tortelli errores,

qui in voces huiusmodi Diphthongon intrudebat hoc est, ita vocales AE simul arcte copulabat, ea scilicet uni ne coniungens, a Philo-grammatico non perspecta , . Grammatica rei magistris in Diphthongis expetita , ut vocabulum, iacens in medio, tres in syllabas redigeret, reliqua vero in duas; cum tamen haec vere sint trisyllabata, illud vero quadrisyllabum . Quin cap. 8. falsa dogmata eiusdem Auctoris euentilans Ouidianum illud carmenta Pont. II affert in medium

Notus humo mers Amthiaraus equis,

subditque Vbi si legas Amphiaraus cum Diphthongo, ut praecipit Tortelitus, scandi non potes versus. Iam quaeso

iuxta

157쪽

r a Mir iuxta ponamus duas has voces Amthia.

iamών. bus prioribus syllabis in praecedenti, solum ultimas I A VI, sedato animo, cum voce posteriori conferamus. Si vocales in particulata Ua ea . temporis explicationsi, exporrecto labiorum, vocisque modulo enuncientur, eamque vim natiuam retineant , quam habent extra

Diphthongon, in dissyllaba mutitaq;

voce RAVS; quodnam meditari licet discrimen inter utranque ' Quomodo poterit erroris argui Tortellius, secundam ex his vocibus coangustans, atq: ita comprimens , ut Diphthongus gigneretur, ac proinde non potIet pes metricus elaborari, ad cuius opificium sonus explicatus ac patulus utrius quo vocalis A, necessario requiritur 'Ergo si in Diphthongis AU, TU illud vocalium COAGVLVM fieri non potest, quod in Diphthongis AE, DE

praecipit Despauterius , saltem debit cum proportione id fiat itiit concisos

158쪽

no,in accentu compositio vocalium, nodusque ille sentiatur , qui interiacet inter ambas, unico hoc sono , ut cum Sto loquar, INFORMATAS; niusque Compositi rationem, reduplitatiue, ut unitas , exequentes, quae resultare solet locata inter animam corpus modali unionis entitate. Hinc Gabrici asPrateolus de Orthograph. Part. l. cum t praecepisset, tranque in Diphthon

etiam Ε, ωοὶ, iuxta Veterum mo-r no rem vocalem pronunciandam , addi-- 'lit Remissius tamen, obseuriusprao-

emri hoc enim exigit illa temperies, quam inter plura membra, simul iuncta , pari compositio Hyec quidem, absque quo eomiidem membroruin destruatur essentia, aliquam murmam varietatem potest inducere , ita vere nostro in casu vocalis utriusque. simulas ciatae, natiuum sonum fransit, ac hebetat, ut tertius nescio quis sonus oriatur, a pristinis, inuicena disiqnctis,

valde discrepans. Sed quarta, , po-i 2-

159쪽

pria strema nonymi Philo-grammatici ηεvm Conclusio uniuersa mentis eiusdem p r netralia , de hac syllabarum duplicita--Hite, quam inuehit in Diphthongos pe-

zznitus aperiet.

, tis Latinae, qua vocatis es, diuersus rictu bonus , auod a nobis hiatur, fuerit Hemnatus , ammodo 'test asserialium hie, alium ibi, habe

In Conclusionem IV.

Q TTI vere totum se essundit, suae. -υ in que opinionis viscera nudat

160쪽

I sAnonymus. Dum enim vocalem V iam- AVT neutiquam ab V in VTINAM.

dissidere demonstrat ergo euidenter existimat, sonos vocalium in Diphthongis ita esse geminandos, ut duplex inde syllaba conficiatur. Probatur facta illatio in in hac superioribus in Conclusionibus ab eodem nonymo asserta, sequentem in syllogismum

ceruatim congerendo. I. Voces omnes eae, quarum incoin z...page, textura vocales plures nixtale positae,& ita improprie simul iunctar, 'tavi singulta vim suam natiuam retinen iaci a. te generis eiusdem sint, soni, cuius φημ'

sunt vocales AE in AERE, AE OG VT

EOLO penes Etruscos vel apud La eongeseimos vocalis in adverbio VTINAM, totidem geminare dicuntur syllabas, quo geminant sonos , a vocalibus i)sdem pro mananteS. II. Sed in particulis AVT, HAVD, 'CEU,&SE vocales A,&V; nec

non rursus E, V iuxta Canones

Anonymi, abusive tantum simul socia- Κ tae,

SEARCH

MENU NAVIGATION