De recta diphthongorum pronunciatione canones ex autographo R.P. Io. Baptistae Ricciolij è Societate Iesu fideliter exscripti, et à R.D. Petro Maruertio Soleriensi ... luci publicae dati. Accessit ad horum calcem apologetica responsio contrà eruditos

발행: 1667년

분량: 486페이지

출처: archive.org

분류: 어학

421쪽

In Cisonoraxi. Ibidem p. s. ad i. I 6. in margine Beda inruit A. C. DC

XX VI. Natus Beda A. c. ta LXXI. Obj DccLXXVI. ad hoc igitur , ut is temporis articulus notetur , in quo ver fama floruit pretio , non talis vigore, dicendus floruisse seculo octavo , vel A. c. circiter Dccc vel DccLV.

LAPs V XXVII. XXVIII. Iterum in Chronotaxi. o. i. Prima M. V. p.

s. l. Io Emmanuel Al. uare florebat A C. MDLX. Iterum , O. l. IV. . Il. p. 7. l. 8. Emmanuel, una cum all. quot aliis Scriptoribus quos omittimus, longe annorum interuallo prς- vessit atrum nostrorunatales. XXVII. XXVIIL

I. Addat 'hil graminmatιcvs Emmanuelis at ii, ab ipso edita, decem annos, aut quindecim, trect/ supputet, s ealculos obeat II. Teriit MuareTA.

si DLXXXII. Mihi ρrofecto non suppetit oculus , quo ingeni interuatilum assequar inter huius derasum,onostrorum P LAΡα

422쪽

ltrum natalia intercedens. Tubum opticum emendια

cabimus igitur dialiuo.

In manifes Contra- Ibideir p. 9. l. II.

Pronunciationeir nostram ut pungat , quia corruptam, non solum

Bedanae sociam fingit Anonymus sed etiam praedicari a nobis affr-mat, quasi nitide curatam a jris argutioris.& delicatioris auditus, licet mendosam. X XIX. Te se pronunciatio duas vi mrimum θμlabas, ne dum gemiuos insonos , nec aris diphthon. go diuisit it videre es in scissone partisum ut, hoc modo facta , A ut aal Philo-grammatisus objet nobis , Pod et num in sonum , ne dum nam syllabam, duas φhthongi vocales arctemus,

et afrmando, nos en stare, ct commendare Beda prauam pronuncia

tionem , quasi ab optima nota viris acceptam, o usurpatam λ

423쪽

In duplici Assertion-m

repugnanti .

Ibidem p. Io. l. 23. Rursum Bedae si adhaereamus, vim magnam spondet nobis Sectato Tum, tum ipsius Bedae

Coaeuorum, tum venturarum aetatum longae Recessioni iunctorum.

Deinde in O L . . obijeit nobis p. 3 l. I. Sa quod nostra pronunciatio communi omniu Noe triplici nodo, dinplicem diuorum retractationem , ae repugnantiam includentes, qui Ie soluet, corio suo illaqueatus bi-logrammaticus e Turim cara ιβ condito, ab eodem nobis proposita nam actu,

practic eum ossio,

in praua Diphthongorum pronunciatione , nos edae socios adhibet uitia ip- Gentium sui aduerseusius ex confessione pluri tur idemque repetit inimos habemus asseelas R. L .P. T. itemque in aquι respectu Tedae sint O. I. IV. s.II. p.7.l.6 id decleandi Posteri. Sed 4mmostrat, nostro auerte nune Eruditi, O vulgares ab errore a6 sollimatu homines diobis abhorret; ditos, sed etiam plebeios homines. Denuo tamen his non obstatibus A. M. . I. II se se iactat, plehelorum hominum aspernari suffragia, ab9que dubio, tali declara. tione, nobis ab ipso re. Putata propitia idque

Confirmare videtur in o. LII. s. V. p. Iv. l. 27. ν rursum rmai Anγπmus. Igitur nullos habemus aflectis. Sed iteru

stus ab ipso spernitur,

an ut nobis concinens, propitium. Igitur itinrum nostris partibus ita de , licet iterum nescio quo philtroia nobis iis,seum. Quis hae elementa, mutuo contrarii, simul

424쪽

tionis.

XX XII, Id obnat Linguarunia

fer/ omnium consuetudinis qua sit , t aliquid min m/ pronucietur, quodMMbitur, maxim8 in Gracas Gallica in Latina , quando scribebatur α - gelus erte Angelum promnunciabant O vice si terarum M. Iola F. ex uditur, O sonat XXXIII.

LAPsUs XXXIII. In Diphthongorrim va

na iactura gratis Frmata. O. I. I. I. p. I. l. Potuit fortas iactuνa8. i. Omnes Diph eri eius delicata rationis, thongi , tum Graecae uobis ignota, qua antiqui tum Latinς, deperduς, tus prominetabantur opis Praetereas, quae nantithongi: sed nullarum es

425쪽

os in particulis Aut cis,lsentia, iMu, O E d di similibus.

dictionum Uinsurpatione. A. L. p. 6O. l. I s. Ionare iudicat Mixtura, o oonglutinationem, ac confusionem. sinentium, potuit deperdi, cum nullius vocalis in his supprimatur sonus , sicut accidit in diphtMgis AE, OE, EI. quo igitur Auctore hanc iacturam haust Anonymus , aut Τη Aganippes ex fonte expiscatus est, fabulis frequenti XXX IV.

o. I. I. IX. p. I 6 Lv. Obstupescit , quare

doceauuis, in diphthongis ut utiquam vocales Eetriconfodit Elemenista in missis , qua Nat reseonglutinat. Ergo Mater erit confusimnis , μοdiciturordinis Architecta. XXXV. Quot his repugna: tiau Numeret eas , quinauos in luce potuit numerare et erum ut macu m

426쪽

mutub se retandas . g. A ab V in Aut interimque ipse contendit, in hac particula vocale sonare ut in aduerbio Vtindra; is vincalem in dictione

thongum appellat mediam iam inter dissulta-hum,in monophthongon cum ibidem , ut alias dictum est , pag, co velit ambas diphthongi vocales imitari sonos vocalium in Coce Italica Eolo, ubi fiunt ambae dissyllabae.

LAPSUS XXXVI. In diuinctione Orationis solutiabvincta.

A. L p. 6 I. Nuquam nobis venit in metem discrimen ullum o rationem inter solutam numeris,in vinctast . .

lac exsibilat.

Studeat utrique maluinrὰ, ct multa discrimina nanciscetur. Ocetergis, antequam discati

427쪽

LAps V XXXVII. XXXVIII. XXXIX. In triplici absurda si

militudine, cum apertis repugnani, iuncta .

R. L. p. 62.4 22.

a . D. I. g. II p. 1'. l. 27. Vocatis V in diphthongo similis est homini pingui vel li-hro compresso in tor. eulari vel demum Hector , ferent exuuias Achillis: extra Diphthogon autem aequiparan ca homini gracili vel libro in forulis bibli thecae collocato se se. que aliquantultam laxate, lamplifica me; necnon Hectori, sua veste obnupto In . R. L. p. εo. l. aq. vim suam re- einere dicit vocales tria

Diphthongo, Mitim

Numerace dissidere ab iis , que sunt extra diphthongon uti nitiditis li-XXX . XXXVIII. XXXIX. .

Secunda Simi udo manifest aduersatur Prima: homo n. pinguis quomota comparandus libro coangustato compresso intia carceres torcularii Prima obstat rei veritati: nam vocalis V, in Umthongo, habet sonam partialem et g gracilescit, haud pinguescit, in DUM thongo Traxered sententia est Anonymi, uti,

monstratum est , vocales ι. Diphthongo coangusta ri , comprimi, sono minui. V vocales, Diphthongo sunt dicenda

graciles, non veryobesa Demum vocalis V in Uti innam par es vocali V in Aut . me diphthongalis est , ibi immunis disjρ Cet obseruare i M. Lithongo Igitur qu phin

428쪽

s. VII. p. q. l. Is, LAPSUS L. Infalsa Assertione qua factis accusat.

Α. M. P. S. l. 3. asserit, suas Commenta intiones textui nostro religiose inhaesuras. o. I. IV. g. V. t. q. p. I. O. I. II. g. H. p. s.

l. I. scribit, nos diacere a

quod altera ex vocalibus , diphthongon conficientibus, sit dissimulanda, ac supprimedi, ut at conspiratio, adessentiam , diphthongi necessaria iterum Ο.I.

guis dieenda in Diphtθνρμgo, ae extra diphthongon. Tertia valid/ repugnati ritatis luci: cur enim νο- eales sunt personati, alienis exuuiis tecta, phthongum conficientes; cum sententia sit Anoormi, vim suam natiuam iudiphthongo retinere , sseruarc

a L. An verum sit, quia snonymus nostra menti fidebiὸν hareat, nostras nThesibus inani suam ommentationum asparatu inponendis, ex allat hie -- gue iudicet Leaον.

429쪽

4Ι exponens nos tam lsententiam de sono miset yocalium diphtho

galluir , ex ambabus promanantem, con. spirantem in uni=m .,

manifeste supponit, alnobis duas admitti nudiphthongo licet alteram ex his superius Di

LApsus XLI. Dicta dictis, an fac

iis euertendo. Et Amoris fauilla facile extinguitur atque vix genita, nouercali halitu saepissime suo

eatur Philo-grammatieus Rabula . . p. 3. O. I. l. 28 suae mentis beneuolentiam erga nos abunde iactat, affectata quadam pom p mutuae charitatis effunuit. Verum vel sui ipsius oblitus, nempe tenoris animi suiu vel insperata pristino cori

XLI. Amoris vera probatiod lingua pendet, O manu:bis enim, elut aureis elambus,aperitur animus, intus latentis hospitis tenor eandide explicatur.

Qui ergὸ mendaci labe sese purgabit Anonymus sdum amicum quem vuLgat, ferit probris, et contumelijs , ut hostem ersabdol blandiendo, ili beralitἐν aspernatur. Hincisibimet imputet, se fortZ id, stauia nobis occi'- dis

430쪽

dis statu deturbatus poenitentia, stylum beneuolum mox in hostilenia pugionem vertit: O. I. g. VI p. 23. l. s. audacter nostrae pronunciationis formam pungit , ac vulnerat, Vt meram Linguae Latinae infectionem, rudisque, .subrustici homucionis locutioni aut parem, aut amnem, hisce verbis, liuidi Brontis ex incude tractis uvene

id est particulae AUT, HAUD HEVS c.

Ῥeugono qui tanto estia mente e pronuntiate, cluanto daAti Eruditi me.

Ehem Quam deformes abortus barbari A. moris, duri roboris in quilinis Huc sane crassa oscitantia, cin scuta Iactarunt, ut idem hi. IO- gramaticus syncere

nobis aperit , hac con- ratum debuit enim in ,

non oleo eurari tanta ia-

es. Quod autem rustie, talem nullam suboleat stra pronuneiatio, nec Ollo vitio inquinetur, intelliget luculenur, qui Gramm tiea in re Trimipum eo ram mina menti retinuerit Trimalia tribam Parte congesta , qui eandem exequuntur, nostraeque sententia pondus, ac veritatemflendidὰ susti

nent.

SEARCH

MENU NAVIGATION