장음표시 사용
441쪽
, Philourammatieuit Proba consuetudinis σοmine ab se intelliti meminbrum alterum eiusdem Propositionis Tertiar nimirum tolerantiam Abusus, quὶ oes medela non es patiens. Veriantam/n contrd ex primo Vota coniunctioniis Ea , quae portionis subsequentis, pari praecedenti,
rem id vicit , ut huiusmodi fensum is anonymitiald inobscuret quamobr/m debuisset hune imis modum, omisso tali nodo scribere optimae volumus h ς rere Consuetudini, quq est , abusus tolerare ineuitabiles vel mentem , ac vota nostra laudandae Consuetudini adiungimus, ac propterea abusus, oueis obviare atque obstrare non licet, omnino distimulabimus, aut aequa fronte patiemur. Seeuniae Seialmus Phιlo grammaticum.
442쪽
σorum pronunctatione se , Ventatis apicem attiagisse , opinarι Scιmus, a perto ore ipsum rictitaret Nurorum mporum . nunciationem is ea re tudine dissidere, qua potilebat antiqua, este Dipiathongos easdem Seιmus spuerorum in auriculas quos primis Grammatiees in rudimentis laborios/mercenarius dedolat, o
exercet, sep ab ipse im atum cuiuscunque n bibo. geminas deaules sono suo donandas; σιatνoeinis, an parrisidii esse genus, alteram ex iis
extinguere, Ἀω ρη uare vincergo habemus, ab Philagrammatico te. neri modum, quo post hie errer communι eue si , aboleri, antiquari. λη ἡ uita Bocat n. delebilem nulti remedis obnoxium , irrevocabilem. Probatur postrema statio, necnon immediet prae
443쪽
ulo copulatu Fier nurua ratione potest, ut octo aliquis , in re littera
atus supἐν disceptationeotemni, adhire pendente, indubitantἐν dicat se se intιmam ei medullam At intelligere momenta
is illusam , se iis Io Extramite aberrantem de eadem strmiuas isserta tiones innituat, tradat documenta glossas , canonesque conficiat, qui e uniuersam agitata quassio-m summam mente comprehendat , ac propterea eandem prau cognoscentes, ct exorbitantes dis rictred ipsus vim o n turam, nequeat erudi . Sed locutureius Anonymus uniuersas has dotes obtιnet super atione , o fac late diphthongab uti str
batum est satis fus/: EN 'go minus peridia αβν- mer
444쪽
obiecto. o. I. . VI p. o. lao. Auspice spuria Physica nos philosophari iactat, circa repugnantiam
formalem qua assirmamus, fieri non posse, ut vocalis; fiat Cosonans, nisi illam excipiat alia vocalis quando tamen contendamus, huiusmodi repugnantiam abso- Iutare esse , atque inuiolabile
σὸ ad heroicum id opus, ad deeus hoc ingens, camiem, interdaeum ad tam grande miraculum perpetrandum , niuaso orsi gratissimum, sese aι crιtὰ accingat vir eulta se vis, farin delectioris ab exedris Saxoti ulter ea in saxa concedat, laria perenuaturus.
XLVIII. Vbi eouus naturais,quod habeat pia obiecto Physica bis obtorto collo, ac intempestitu ab Philogrammatico aeeersitatae Repugnanitas Drmales erisgo hae ponderat e brepat ad LFeaum Metaphrmen, ut necessariam ad id trutinam assequatur, Doctor allucinatus.
445쪽
o. LAE VII. D. I . l. ao. 4 I aequalis temporis prosodiaci sunt vocalis, in adverbio Vtinam,' vocalis
in particula Aut Ita Phllo grammaticuss
atque imprudenter obit Demiam . I. s. IX.
ιτω 'rammatici Viapum laretin/discipulus dum sciano se tam mali elai dicaret in Leriphonia Quis n. vix prιma νο- Ddia farina respersus puer ignorat , E contrario Olim V produci in Aut, corripi in utinam aeproptere ambas quoad metricum tempus , notabλtitis mala. dissidere Diatriba huius nivem P, T. i. r. sus gaium, a longus ambitus ea incla ac testimonium R. Adit Argumenta quorum Gamberti, nostram de-l ductu σluce, prudentis recta
446쪽
pronunciatione sententia probans, uti fecerat suop. P. Io: Baptista Ric. ciolius, reprobat abj-citque ac sedissideat albo Veritatis eo inter ualla , quo a luce ex uJam umbrae. Tenebrio Censor ad trabe Mar. 'ae ablegande, dum canina lingua tantum audes, ac ventoso calamo tam acerbe canis l
ni momento discnsso , P. Dominicus Gambertus corririgiensis Philo grammatiisci, quem diu cord audiuit, adfanaeonsilueo reuocare vi rationum frustir conatus est opinio
nul antiquo Scriptori probatam e nostramquo
commendauit , ut Auctorum omnium, a praci-pρὰ in re Grammatica Legislatorum , sensui conformem, atq; Veritationiac consentaneam. Maia non est eur prolixius hie perstringatur nonIm livor, exibiletu mentis vertigo, tacitas ampli- feetur quoniam cater
quifatis, tot inter Lapsus, Medico egere fulcro, lueerna , se probat Erece quo ulcerum marcore scatere caput nostra docet Anatome cuius tumido in cerebro Sapientiae numeros omnes inclusos credulus puer prona mente reputasset Ecce dealbati sepulchri saeculentas gazas, sanie
447쪽
et . imbutas, .mueida earie redundantes mete Censoris eius splendidam aeruginem, paumaria stigmata, qui naeuos alienos, ut pluri
mum laesae Imaginationis hamo, sollicite ista hatur. mordaci tu spide cruentabat Ut
Errorem subdole tegeret, in quem super Dimisthongi pronunciatione veςors inciderat, quot
deliramenta commentus est, quasi sordes ingeniosas, quarum foeditate Sapientum lumini. bus eriperetur Ueruntamen minime prosuit homini malae Artis industria. Debebant tuaniorum commodo inquinamenta evulgari, quae tecta, robustius nocuissent. Expressa ferro sanies, minus amplificabitur. Edentata omirabies vulnerabit nocenthr. Sique sorte for tunc quod nobis in animum irrepere neuti. quam potest rursum denticulos germinaret, ωChirurgi manum salutarem abominatus, in nos inueheretur, nimirum clarissimae Veritatis
Solem sagittis, ac Diris, Africa barbara in morem, pertinax impeteret Primum meminerit Anonymus, nimio garritui indulgentes Ruiculam, se se tandem viscatas in virgas V natoris intrudere, quarum a clade fuissent im-
nune S, tacendo e Secundo sciat nobis impraesentiarum latis , superque suiscere tot inter ipsius leum velut asperrima senticeta disium duxim 'an erueiata a proinde luce palam derecta, studiosae Iuuentutis ad bonum, eius
448쪽
dem debilita es, utique undosa in Lapsus
p na ni amplius ii posterum tentaturos nonen in vir sapiens attendit ad Pica cantiunculas centies non sine nausea repetitas ,.quae ducta rationis orbatae, dicet contumel solae, piles dian . Sat hominem considerauimus , sthare laribendos quamuis id fecerimus, ut Veritatis dignitati consuleremus, castitati Latinitatis; non vero, ut ipsi pida blate innis commenlyria censorio sale condiremus, in putredine, si o-macum doctis mouente, redderemus immunia. Interim mature nostro gaudeant beneficio; utq; meliorem in speciem denuo refingatur, hunc Indiculum, cuius breui in circulo niuersas eius labes menda pudenda coarctavimus , edulo contempletur diligenter examinet:
idque accidere videbimus Corrigiensi Philo, grammatico , quod olim Smyrnaea specula consulenti, nimirum monstrose di formem se se sentiet, & horti de stigmaticum, si prius elegantem sua Eruditionis,4 Sapientiae formam, instar alterius Narcissi, stultissime de per bat. Et haec dicta sint satis de litterarum potui cor ruptore, quam de corruptela Diphthongi.
Vt autem lutulento hoc ex fasce succum aliquem exprimamus, atque nitidum , ac utilem litteraria Rei p. nostram paucis opinionem eodem semperis vocis sensus tenore propugnatam exhibeamu tum iuxta collocemus ab Ano-
449쪽
Latine vulgatanaci deinde pone succedat Opinio posterior eiusdem , qua primam abiurat, expungit nostramque comprobata denique hae in Quaestione penes recentiores obscur di Grammaticos apud antiquiores minus diluiscide agitata, quid omnino dicendum, breuisesime definiamus.
A R. PR RICCIOLIO ET GAMBERTO probata. ne unquam, aut uspiam ab Auctore voco, vel scriptis variata; Et ab eodem luci exposita Thesibus in Italicis, . Mutina cusis.
Dyphthongorum vocales vi hic potissimum loquimur de binis
hisce AU, MEU)simul iunctae, Compositum unum morale conficiunt, tali pacto ab nunciante animandum; ut sonus unicus audiatur et non quidem simplex, at mistus; nimirum qui
450쪽
eonglutinationis, inter tranque vocalem, simul sociatam , ac suae natiuae facultatis , aliquantulum fractae, obtusae, nun nihil deperdentem, ex duobus semiplenis , aut partialibus , in unum completum , vel in v- nam syllabam, coalitus P t aurem
haec vinis , rebus fundata sev probat
luculenter Pars l. nostrae Diatribae) uiualente hoe modo reflui , exponi: Diphthongales vocales ita simul arc- tantur, atque nodantur , ut num in corpus cederatae iaciat adhuc duos sonos , tamen incompletos non
nihil imminutos, unam syllabam conscientes is solum vi figurata dissociabiles. Idque velificatum olim apud Graecos. Latinos iveriscatur hodieque penes Etruscos Tin
hae aequivalentia consulantur nihilominus inferius dicenda . . et ti