De recta diphthongorum pronunciatione canones ex autographo R.P. Io. Baptistae Ricciolij è Societate Iesu fideliter exscripti, et à R.D. Petro Maruertio Soleriensi ... luci publicae dati. Accessit ad horum calcem apologetica responsio contrà eruditos

431쪽

fessi me Est vitris stricosa, ebe vi potes

aggravare si chenonere

ora impugnando. Ibid. A. M. l. ai. cusnam lueis eum a s Ante pugnam triumphulso tenebricosa faederatio eridi ulis celebrans, vere Qua societas Vrat in histrionicum, atquOTIS cum caecitate cui scurrilem amrmaren6liscus huius proditioni, cum dubitat Doctor Anony eiusdem 6ncera, ct legit mus , in hac Diphthogorum quaestione, disceptatiuncula, eritatis momenta eius in statera, pro ipso, contra nos liberaliter praeponderare olim O. Ι. A. ma possessone e Philo grammaticus sua in DB Rcias statarium iactat/Solem UEMTA TIS A deind/ luminis indigam, atque exoculatam sibi mentem inesse fateri non er

bescit Propositiones ista

Andabatarum certamina

renouant nam cacorum

Lect p. I 8. l. 26. vltro Censores omnes in is , prouocat , hac usus illustri clausulae Tr po more inust8m pugnant, ac

432쪽

della mi menter tra οscelerato, se per quasvo-glia premota avra popolare tradis a UERITAE: Quae Penelope ardentitis texta detexuit λ

LAPs Us XLIII. Eiepulchro imaginario

ad vitam diphthongos exsuscitando,

arbitrarie pe emptas. o. i. A. IV. . II. p. 7. l. Vastae eommendationi R. P. Ricciolijsulum dedicans Philogrammaticus, tanto ab homine nos potuisse e doceri testatur rectan diphthone enunciationem in particula AVT: O insemel verba ipsius hic produco core luι tuti l astre paroles, uesan quot ditiorii Postea in o. I. I. I. p. 13. l. s. asserit, excepta particula AVT, cum XLIII. Si R. P. T celatius reeis

tam nos edocere potest Diphthongorum pronucia tionem , tumes particuld Ur,na eum paucis stmilιbus ti m cateris ominnibus invocabulis, atque dictionibus , in quibus -- calium coitisne conficia

tu Diphthongi, et hae non sunt extincta e Vesse sunt eatincta, quam magic per te reuiuiscunt e e haeso in sepulcora compellas ea litteraria Dip. membra, qua nondum

433쪽

Diphthongos, Nunc teporis, e1cinctas.

M aueis similibus, unci exanimata sunt , aut,

iis fere in dictionibus perdιta. Si enim corrupta iacent vel Barbarorum νDe Librar*rum clades, εὶ filicii ria ea calamo reparabit alacritἐν Latinitatis ad decus, e commoda Italiae,P. I Ictiolius, qui iuxtd tui testimo-lnium . exequi id potest . o procul dubio exequetur, cum sua Minerua Iaptentissima thesauros publico bono deuouerit.

Super ν chlutinatio-ms, qua Vocale diphthongales imul iunguntur se earundem

vi ac ratiora. O. I. A. III. g. II. p. T. I. I. A. Cuiuscunque legitimae Diphthogi vis, facultas ut subsistat, Douia verba sunt Anonymi odere XLIV, L mis persem ratio

sentialis es veritas, qua caret obiectum mer a-busmum , O metaphori cum suamobrὰm forma

434쪽

due vocali, STRUESSE AEL ME O IN PAVE.& secus si fiat, ourarinutiare alia qualitd dit toriale Primo interrogamuM: Quaenam erit

haec PERFECTA CONGLUTINA

TIO, quae necessario intercedere debet inter vocales, ut Compositu Diphth gi conficiat ΘNum illa, quam Latinis in Animaduersonibus, ut si penumero de-

allegorica . solam inuoluens litterarum contis 'itatem, non importans missuram. II. Di Iap monvimus,

penes Latin's,. in Eolo apud Tuscos, ore aperto, exporrecto fovo nun

nullo pacto a lutera, --

monstratum est, voca Ira sequenti, pendens. Oh

nuciari vocales ambas, ad ipbthongi textura ., simul iunctas Merinneris, te dixisse alias, Sstequenter id obiecimus, quamlibet aes h ibongi vocalem non . enim maior est ratio deum, aut altera , ac d sione AEuonymi, ex parte δε- θ nuu tur, o loquentis

ea ore Ictilatus emergite Concedat Deus Optimur Maxistus horarim, tanta overtigine laboranti, mentis Rabilitatem, Oon doctrina tradιtione con

435쪽

onis esse, cuius est calis V in adverbio Vtinam penes Latinos , vocalis E in Eolo penes Etruscos. Nimia ista duae vocales ex parte mlhm enunciantur Oedipe nodos solve, quos instar Sphingis nexuis

tit LAPsUS XLVI.

In niterata eiusdem tenoris repugnaria O. I. s. IX. p. et II1. Nunquam hac ipsa vi utitur Philo-gramaticus isomniauim , quod inter diphthongales memtis sit admittenda sepa tiar here int/r ambas intercedas distinctio. XL Ut

Si abest separatis .et les inter, Diphthongon imgredientes, quomodo errho nup8 narrabamus sco7 9 LUTI ATIO, qua fimia iunguntur , vel iuxtd per te collocantur, e Blummod metaphoinrisas Audite argumenta mure Das abusu/i tum simia iuncti, sunt realitis di uncti sed perte Vo- eales Diphthongales solum abusiud simul sociantur, σ Icopuliantur: αδ realiter

mutuo

436쪽

tura communicetur alteis

ms iuxta consuetudinem, tam perfecti vinculi, quod duas partes, antedd uisas, simul aret componit Peto sterius 7. ηἐ A, g essentialiter differt ab Uu singula enιm ha littera diuersam cοηφ

437쪽

tabilitis inuuὰm singula dissident. Ergo si ambasintd , D phthonum conficientes , perfecta songlu-tιnatio intercedit, Habiisdem abest separatιo, ut a rmas , huius vi siet, tiar I in AVT sit particeps Ioni o natura V dqua prius specifice strue minabatur atque consequentὸ a se ipsa Abstan-xtalιter, quando Diphthon Ion efformat, dissidere μcendum sit, confιιtutd ex. tr. Diphthongon . Quo modo igitur vocales φθ-thongales tantum secundiam magis,ac minus.

ferentia seipsis, positis emtia ophthongum tot co. lor hie ephi, audiendo tot absurda , diserem proι vidubii, ipsus Iudicem se.

dere cacuma

438쪽

l. 7. assertum est Doctoris nonum , des rus ita naturamque Diphthongi , si deperdatur aut superius narratum est , ea vocales inter ipsam conflantes, Conglutinat O , ratione cuius allem ex parte a m hae sonant iterum vero in O L A. I l. s. v. P. 12. l. q. α iuua seu ntibus , tres hasce

vus alium , eam componens

439쪽

ebe simiam questo

ab terem lauare, & Coruos luto insectari. II LSolo pretendiam seguir ahuonata consuetudine hic non seciis ac iis bres e malas tem pestites , tollera It abusi irremediabι M. Quot vermes, Deus immortalis 3 epulantur 'quitur, deperdit. haeresidii uos suauissim insona. bunt e Tonnὰ obiecti m huiusce posteriorι quere. la coincidit eum p re Si

enim sentia Diphthongi sita est insono, O recta siniforma , qua neutram ex Vocatibus, eam confic rentibus , subliceat erra se- in hac nuce Inta hoc triuio quot serpunt ata hages Quot discordantiae gliscunt in hac tri- membri periodo Corri.

giensis Anonymi qui

ut Plauetas imitetur, sese gaudere ostentat er

roribus i

ratione , conformatione sioni, etiam amissam fi b- stantiam Diphthongi curgitur affirmat,neque pristinum in statum reuocari posse recratiorum mature corrupto in cursu Dipb-thongos , o E; neque optimorum 9cuiarum rec. t.m pronunctationem restaurari cum in idem penitus redigatur oe iactura huius os illorum interitus II. Quar/docet, earundem Diphthongorum vocales ambas, iuxta Triscorum uorem, d loquente proferendas is quiddinsieri non potest , ut ant

quam , emq; optimam oformam pronuntiatIonis

440쪽

thongi enuncientur e Sin gat cur Oeet, quia abhorreta veritate, o die titudine Latina locuti

ia Propositionis medubiam mi nobis datur attingere dieit hie Anon nusmi onice propositam proba eonsuetudinis obse uantiam. τὸ subm i ramus nos, optimam ormam utiqua promncia tionis,qua ab oleuit, σφεινῆς, exsuscitares, o redintegrare, neruis omnibus , te contedit. Probatur blatio optima sequos probata inharere consuetud nidis inhaererepraui est

ille illigare desiderat op timam Antiqua pronun- elationis formam ad pra-xim ut reuocetur,debet ad viti cis ergo,sese ab θsic id 3 relio