De recta diphthongorum pronunciatione canones ex autographo R.P. Io. Baptistae Ricciolij è Societate Iesu fideliter exscripti, et à R.D. Petro Maruertio Soleriensi ... luci publicae dati. Accessit ad horum calcem apologetica responsio contrà eruditos

451쪽

Anonymi Phila-grammatici dictis in nimaduersionibas Latinis , a eodem Regiens e Typographia vulgaris,

π Ocales Diphthongorum A V, EU, eo rictu,& ea labiorum

conformatione sunt ab nunciante exprimendae is expromendae duas absolutas, beant voces , aut duos solidos laseant onosi; tales numirum, quales iacete , extra Diph

phorice simul conglutinantiirrucstroyν terea vim suam pristinam retinent, quomodo retinent Vocales , A, SE; prima quidem penes Latinos in adueibio nisam s postremae vero pe'

. nes

452쪽

litia truscos in dictionibus ingenio suo trisyllabis , ac solum vi poetica dissyllabis Aere , Eolo. Itaq; hinc omnino concludendum est, quod vocales singulae praedictarum diphthongorum V &E singulas serment syllabas , sicuti singulas syllabas co-ficiunt hae vocales A, E, ih commemoratis supra vocibus su Tuncis, siue Latinis, Aera, in talo, Rrinam. Id passim fatetur, in profitetur Anonymus hoste in Animaduerusionibus Latini R ij primum cusis, eruditorumq; censurae prima vice a Typographo an ab Auctore damnaris; ut dilucide ac sese superius deis monstratum est.

453쪽

C, Iphthongorum vocales eo pacia in in quacunq; dictione ab G

nunciante iungendae sunt, ut , bina. ris natura conteruata, unicam tamen syllabam conflent. Ita in Obseruat. Art. I. g.u. . . IV Vlterius cauedum, quod eiusmodi binarii enunciatio non debeat esse soni simpliciter completi se integri, sed aliquant lum immoeoti sic habetur in O semat. An n. a1 P.U Mam . it ut saltem ex parte & exprimatur,in supprimatur idque asserit in ossemat. Art. III. S. II. P. VIL 'Mi. IV. Ex hiseee articulis , simul accussis , inseror a Phis

454쪽

philo. graivmaticum menti nostrae χωCOrdare, α cohaerere hac posteriori suai silentia in aequivalentem nbstrae seruperius expromptae, conclusionem re, solubili qua diximus Diphthongorum vocales , duos assequi partiales sonos, incompletos,in aliquantulum datis , siue fractos in mutilatos in unam tamen syllabam, sociali quodam findere eomnates . M significat,in propugnat ille, dicendor incales Diphthongales; mu nexas, vi quadam singulari praeditas, in tali iunctura unicum concmnare sonum, non quidem simplicem, S integrum, quemadmodum solent reddere seiun- vel di sociatae; sed extenuatuanim liquantisper enervem nempe ex duobus incompletis, mimminutis ingeniosa quadam fractura coalitum,

unicaeque syllabae conficiendae capace.

. Ee a Quod

455쪽

siod ultro nos admittimus ealculinumostro comprobamus, ne nostrae in Palladi bellum turpiter, ' videamur b

Mature ponderatare in Grammatica

maxi Uuris, S nominis auctoritate; go'mum Poetarum in carminum

habita ratione, quem coniectura ductu promere si uit mens docta Legislat rum, qui pristis,i nouitijs aetatibus 'tuta prima condiderusirimriim fabiliendum arbitramur,4 Vocales a pristina,&na-

. tiua

456쪽

tiua saeuitate degenerare, quana ad conficiendam diphthongi Eonemia mobis usurpatitur . Quoniai A

simplici sonora entitate absolut , clare labiorum vulgari cohatu enumetabili, calamo scriptili sp gulae vadunt en incompletum . Utiale & relatiuum cum socia liter cuphthongin unicum simum. Inhiuisum

unanimiter exequentes. Ita ut binn,

illa vocales queis diphthonἐi mixti

ra constat a debeant ingenitos sibi sonos mutuo communicare, Me ctu bus unicum coagmentare. Qui qui dem sonus , solide consideratus, ve

getior 3 fortior dici deberet, quam sint partiales ijs quos reddunt sing lae vocales, seorsim enunciat,Siicet: si ratio habeatus fiat e vis eius sonorae, qua pollent singulae eaedemπὸ cales , soluta vinctilo diphthonuali .

457쪽

appellandus sit absolute mior ab

obtusior quia in obeunda comminitione illa mutua, quam, di iri usu exein, qut litteras, diphthongum conficient tes, singularum proprius sonus Hur emergit, imminuitur non nihil , M.

betatur, ac frangitur. Qila e cum

societas ista vocalium diphtb gallii aliquid praeseserat noui, quod ne ut quam veriticabatur d vocalibus ij dem singulis , extra diphthongi mrx

tionem colloeatrae nempe sonum alia quo modo tenuem, debilitatum seu potius crassum, Lobtusum ne non singularem numerum punico n. voeabulo Diphtham ambae vocales eam conficientes, intelliguntur cum antea loquendo de iisdem vocalibus, diphthongalem mixturam nullatenus componentibus usurpari deberet numerus multitudinis duarum vocalium

458쪽

hinario respondens, sequitur, uiuod

etiam , religiose loqu endo , praeter merum corticem vocum , aliquid rei innovetur ris sicut antea stati e hi. nario vocalium , divisim accepta rum duci soni promanare dicebantur; sic cessante earum mutuo ne

xu, extincta nota illa pluralitatis, qua illarum binarium significabatur

etiam sonus eariindemisuplex cessare debeat, non nihil mpeditus, ac inpeditus, in unium amulum coercitus,

ct in unum spiritum quodamodo conglutinatus. Hac ad.issa veritate,&explicatione, grammatuae rei primores, Antesighani, de latina Lingua optime meritis suum=nthem asseque tu , in creandis drphthongis nat ram imitati; quae laribus ex et mentis mixta conficit, ita si gula simul attemperando, ut vires sitas sim E gula

459쪽

gula simul iungant, amich societa te compescant, unicum comuν,εὐ multis consarcinatum , sapimiser exaedificentur. Et haec saxis Stipem dicta sint praesenti de quaestioin quam soluit bene, qui duas vociam. cales diphthongales in duas syllabas

460쪽

ad metam, benevole Lector, γαρ

tonstanter emens fuimus veriarum ιιtteraram par in cem is mi . sichismate vindicaretur. Mutua so-rietatis beneficium est Natura restatur Hai nem ae propiora strenuὸ abhorrens a Vacuitate. Gona se serius, quam futurum serabas m tem/in eonquiescere indicabis ,reum memineris, Impressorum torcularia nasio

pacto assequi posse Apographia felicitatem euivisi V vi are, primos