De recta diphthongorum pronunciatione canones ex autographo R.P. Io. Baptistae Ricciolij è Societate Iesu fideliter exscripti, et à R.D. Petro Maruertio Soleriensi ... luci publicae dati. Accessit ad horum calcem apologetica responsio contrà eruditos

발행: 1667년

분량: 486페이지

출처: archive.org

분류: 어학

81쪽

7s diphthongos V, ω', non item ea teras, Italico, ac Latino sermoni ess

communes.

s. VIII. Dum vero adijcis, assuisque Nee assis ut putamus di crepat Pater Riccio- ius, qui labore sane scribendi hic potuisses supersedere . Quare hec iactatior Vt putamus Non eum fortasse sentis, ac vides ab opinione tua toto Coelo dissidentem Vbinam precepit ille, diphthongos quasque, tum Graecas, tum Latinas , non secus ac vulgares Etruscas , si rite pronuncientur, duobus, seu sonis , seu voci bus esse donandas Certe sua in Pro dia parti a reg. q. diphthongum definiens , ait Eu autem Diphthongus A rum, diu mae speciei, vocalium , in Unam nuxit seni γnabam conspiratio. Quae de finitio adeo perspicua est, numerisquo omnibus absoluta , ut ei nihil addi uel avfcrri posse videatur omnes namques definitionis optimae praerogatiuas, claudes amplectitur Genere constat. dict-rentia , quae sunt essentiales cuiusuis ex,

mis, ut Philosophice loquar, definitionis

82쪽

partes . Genus est Conspiratios caetera verba stant loco differentiar. Est clara, nitidaque Conuertibilis est non per accidens, aut per conti apositionem , sed simpliciter, cum definito. Non est superflua,

neque manca, aut diminuta . Ac tandem

per ipsam a quocunque alio , in suo genere, desinitum differt, ut cuique Logicae rudimentis mediocriter delibuto, compertum est . Igitur cum doceat, diphthonis gum esse duarum diueVae 'ecieιUocalium, in Unam mixti son ' adium , conspirationem, is omnibus diphthongis vel duos sonos , vel duas voces , exterminatu ac

easdem diphthongos mixto quodam gutturis halitu , sonituque, sed uno, indi- uiso, ex retusione , conspiratione vocalium in unitatem , foedusque coalito impertiendas esse doctissime affirmat, ac

praecipit. Id adhuc liquido innuit in ex tremo primς Appendicis calce intra limbies eiusdem Regulae , ubi haec habet:

Vt viri que vocalis sonus, ex parte, audiatur. Et quidem audiatur, expane, concin

ne is apposite addidit: nam si ex toto, idest

83쪽

idest integres, complate inriusque vocalis vis insonaret, non amplius diphthongus monosyllabum, sed verbum dis- syllabum potius, ex se ipsa conficeret Qui haec probe non cognoscit, quid ni illum captum oculis arbitreras. IX Telum ipsum, quod de Crasi, ac senaloephe in medium affers, male tibi vi dicas. Quoniam hae figurae apud Grammaticos solemnes, ac decantatae, quantitate excepta, a diphthongis omnino discrepant. Tunc enim fit Crassi, cum altera ex vocalibus, priuilegio quodam non inutili, neque scribitur, neque pronunciatur et v. g. Cogit , pro Getis rogo, pio Gago. Etiam Crasis enascitur quando vocales plures unam contra- huntur in syllabam, quae tamen scriptione, prolationem carent, quanuis diphthongi quantitatem adhuc retineant. Ex g. Iunio pro Iuvenio Bobus , pro Eouibas; idque valet in alijs huiusmodi, non paucis Synaloephe autem in unius vocalis, praecedentem dictionem terminantis, re-

licentia consistit quod ex Meciolio ma--. nise

84쪽

nifestum est, ne eget probatione. Sivero nosse discupis , an ex Emmanuel de Diphthongorum natura arcanum aliquod eruerim, tuo me dignare colloquio, statim scies. Interim, ut id teneas, pro ar bitrio tuo p 'lege Emmanuelem I S. X. Neque o niates , aut putes , me tibi subirasci, quod insta omniurn ,rsciae Praeceptorum , Oraculori mque , uiso tuo sit Iacobus Gretserus; qui optima sane, si tamen optime percipiantur, litteris, typi' mandauit. Sit tuus hic Mecoenas, WApollo. Mihi omnium instar , tum Grςcis, tum Lati hoc in argumento Magistrorum erit R. P. Ricciolius a quo nodigitum quidem discedam , ne fluctuem

praeceps, cincautus exorbitem. S. XI. Si tuum Calepinum vetustate putere amice dixi, ne ideo graueris, lacerbius feras nam dum recentiores sermonis Latini Doctores diphthongos eo pacto, quo charta mandantur, haud pronuncient, ut

audire licet ab cunctis, ubique griatiuin Latine loquentibus, vera scripsi Linguas undecim, quibus est ipse refertus, appro'

85쪽

bo, atque commendo. Quinimmo me his, mihi propitijs, considera, quam bene,& constanter didicerim, atque collegerim, unius, non vero duplicis,in tantummodo mixti soni, esse Diphthongos. S. XII. Qvj conspiratio, conglutinatio, ae

velis nolis mixtura Cnon autem confusio sibi velint Ricciolium Emmanuelem, Cauallum, Vossum, Esium, Probum, Sto-am, Vallam, Verrepaeum, Perottum, Despauterium , aliosque consules nec non eorundem definitiones maturo, perspi-eaci mentis acumine meditare, statimque

horum vocabulorum quaenam sit vis, ratio, profecto comperies discesque ubterius, quo pacto Diphthongorum sonum rite commisceas. Ego certe unicum mnum, simplicis instar elementi, nolo; sed virtualiter duplicem, nimirum mixtim prolatum. Hic Etruscas diphthongos nolo amplius in scenam prouocare cum de his supra satis, superque dixerim. s. XIII. Canes, qui otiatur, Brutis ambliaris est , audiat, in suo Baubat dipi

thongum doceates , Ego laben homines audio:

86쪽

audio a bestijs abhorreo. At quis animi

motus te quaeso impulit, ut canum ba batum hunc in locum reuocares e Si ni, rem timeres, parcerem. Tractamus hie

verba non olera custodimus. Ut vero seria perpendamus: Canis ego latratum vocem proprie non appellarim, sed potius naturalem mere sonum, vel naturalis assectus irrationale Signum. Vox enim . dupliciter sumitur. Alia est articulata, perfecta alia vero articulatione carens,

est imperfecta. Illa presse hominis est

haec autem belluarum. Ad primum, ex Petri Hispani sententia, decem instrumenta requiruntur, ut excudatur docetq; id hunc in modum. Instrumenta dece sunt guttur, lingua, palatus aluo es dentes; pariter duo nasia palmo.

Obiicies: sc etiam canes obtinent. Res pondeo habent, sed non ea vi qua pollent homines, editi a Natura δε probe instructi ad rationalem loquelam. 4ege Toletum lib. a. de Anima in Aristot

lem text. 9s quaest. 3 de Vocis natura, causis, ac significatione. Possem hic, i

87쪽

samentum, petitum ab intellecti, qui ad

conformandam proprie vocem exigitur necessari, nec non a motrice Animae virtute, qua carent canes quia hic mihi non est philosophandum. S. XIV. Iam ad praecipuum nostra quaestionis scopum mentis aciem denuo dirigamus. Afirmo rursus, aut saltem clarius, Diphthongos AE, OE, EI in pronunciati0ne nostra alteram deperdere vocalium apud omnes enim, Latine loquetes, tantum ex ijs posterior auditur , quod potissimum usurpatur in lectione Poetarum, quorum leges, pedibus alligatae, aliquando securius incedunt id ex Uuidio demonstro, cuius in eis

pistola , lyssi a Penelope data , includ,

tu sequens carmen Heroicum Rettulit oferro, Rhaeseumq; Dolonaq; caesos. Id hunc in modum metiri solum datur Rettulit fer rothae sumque Do-lonaq. Uos. Vnde nitide vides, Diphthongos AE in voce Rhaesum uno sono pronunciari, prima vacante vocali sicut idem accidit Diphthongo OE, in verbo Gem. Siq; penitus apud Antiquos non vacabat, tamen refracta audiebatur, ne numeros deprauaret. Idem pariis

88쪽

pariter usurpatur in illo Pentametro veri eiusdem Ouidij, Trist. 3 ubi Diphthon,

gus Eouno item sono profertur eneis erat Eurytion Icariusque pater.

Sic enim scansio ipsius obeunda est

Igitur veritati consentaneum affatim definiamus, has diphthongos altera otiante, feriante vocalium, uno tantum sono; non gemina spiritus effusione, pronunciandas. S. XV. Quam belle postea rosas Atticas in

ore gerens, nobis amanter obiectas, an minaris p Vel barbara ronunciatione e Di thongis transeunt in Monoththongos . V neror monentem, amplexorque contem

plor hic enim tuum in me studium, amoremque , tuarum primo in limine Animaduersionum mihi liberaliter exhibitum, splendid expromptum . Interea in Monophthongos, adeo subdole latentes, impellar, oculath cavebo nec infelix mihi iter auguror, animoque fingo , cum octo abhinc, viginti annos hoc mare, non infausto sidere , emetiar . Et tibi tu consules nam in scopulos spenumero lin-

89쪽

pingitur , qui sine pericidi metu mentia

Portum deuorat.

s. XV Angui Natura dedit in securitatis

bonum latebras; campum, solemquo Leoni. Qus ad effugia tuis cum sectatoribus caput arrigis, ut Palmam compares 'I. Audio concedi a vobis Diphthongos A WEV mixto , unicoq sono vincta in oratione pronunciandas; ast non in soluta. Queis ex penetralibus habuistis hoc oraculum P Quis Solon euulgauit hanc legem Quis Censor, hac in re Poetas disiunxit a Rhetores Id candide me latere

fateor: sed, ut opinor, latet omnes commentum enim est ingenij, clarua, inuenta a periclitante non Veritatis statutum, rei litterariae validum dogma. II. Vocitatis ore distento, ampullatoque Calepinum,

collectorem, consarcinatorem, non Uero primum rerum Auctorem, reperto-- rem. Id nullus neget: a lubenter adhuc, hac laude spoliatus obiecta a vobis, desiderat.Inuentionis, Calepinus alter e sem quam ingens enim aerarium , ac thesaurus Eruditionis meo in capite cocluderetur

90쪽

eur 'Meis III ex finibus auertitis oculos in Gothos inuehimini, qui barbaram

locutionem compulerint in Latium, ac pro pterea rectam Diphthongi pronunciandae rationem peregrino idiomate,deprauarint. Igitur non ego tantum, sed caeteri omnes, Vocabulario Latine locutionis addidit,Scytharui fato quodam malis, ditanaque pronunciationis vitio laborant Ergo vos

uni ab hac labe communi immunes euasstis Ergo infelix hoe lolium uniuersa germinat in Italia granum innocens, syncerum unice vestro adolescitia agellos vos fortunatos terque, quaterque; qui tot inter caecutientes oculos assequi, &restipiscere potuistis veramque Diphthon'gi recte pronunciandae, legem e totia barorum fluctibus expiscari Vtrum vero iure, meritoque hoc decus uobis vindicetis, videant alij, queis copia suppetit temporis quisque enim sibi potest hanc adsciscere prouinciam, cum censura vestra . trahat omnes in huius erroris communionem. IV. In monosyllabis AVT, HAVD. CEU SEV pronunciandis, mendo mi-

SEARCH

MENU NAVIGATION