장음표시 사용
62쪽
Wm ab inanis gloria venatione prorsus remotum, veritatisquestudiosissimum te semper obseruaue rim non alienum existimaui ab ea, qua te prosequor, obseruatione; --β veritatis amore succensus tuas partes in re tiιteraria quandoque desererem . Quod quidem modo non nisi aegerrim , O prorsus inuitis, coactusque facio in pronunciatione Diphthoetorum Au, O u. Quam tamen ita sum amplexu , t tui amore nunqtiam non exoptauerim esse falsa QMnimmὸ π eam , sicubi falsa est, deprehenderes sim autem vera amplecti valeas, omnes consili no stri rationes in tuam Apologeticam Determinarionemvem decreui. Idq; Dis, utcunq; poturi, Latin', tum quia agitur de re Latina, tilm quia Latin do ctis hae tantummodo seripta velim.
a igitur noti ais uigatissima harum Dip
thongorum contra communem sim prolationi repu gnantes a serimus: Diphtongos quais, tum Graeca stum Latinas non sectis , ac vulgares Etruscas, si rite pronuncicntur, donandas esse duobus, seusonisseu vo'
63쪽
melioris nota Grammaties audiamus9 6 Euapud nos rit pronuncientur, duplici seu sono stavoce raditas esse oportebit; quod vel ipsum nomen indicare aleati Dicitur enim Diphibouus a διι, hoe est Bis, φθογγοις, idest vox, seu sonus; quasi bina
vox, vel sonus. Ut enm eonnatutas vocalibus, it etiam binis vocibus. Est enim vocalis
cet ipsemet Seopa vox scriptilis. Nam subiungis
singulae vocalas suas voces habet eundo eaterisirammatici, tam 8 Gracis, quam Latinis , unanimi consensu docuerant . Terentianus enim, qui floruit
quarto saecula nostra salutis exacto, in suis Trochaι-risse ait Porro voealem secuta, vim tenet voealium, Et sonos virosq; iungit, unde diphthongos eas' retcis dicunt Magistri, quod dus iuncts simul Syllabam sonent in unam, viqigemma priditi Semper effectu duorum temporum cinodiat in verMincta omnium Gracia magistrorumisy nobis Iacobus Greferius , qui In R. ling. Grae. lib. p. Annon p. sic habetis illae choe est, a de αυθ dicuntur propriae quod duplicem edant sonum Hae vero cho est impropriae, quod simplici esserantur sono Er Amon 32. Habent, inquit, Diphthongi hoc nomen ad uinplici sono . Tandem Amot. Nonnulli eas
hi uocales Latine appellant, vel quod duplici eonstent vocali, vel quod sonum edant gemi
64쪽
dum. Quare etiam itanae, vel ita nantes diei potant Haec ille.
suoniam vero truscorum etiam meminimus,
non ab re fortasse fuerit afferre definitionem Diρθ- rhongorum, traditam a Iacobo Pergameno, ab optimis quibum Scriptoribus in lingua praceptis plurimi sem per habito. Hic igitur in suo tractatu de Lingua ita desinit Non e alcro ii Distongo , he la con-giuntione di due vocali rimanente clascuna nella sua foret di vocale senχ mutar ita consonante, it quale in nostra lingua e di cin-que γε niere in Ae come an Aere tu Au, in urora. Eo, in Eolo. Eu, in Europa Vo, in ovo
Vec ab his cor utamus9 discrepat Pater γelesius m sua Profodia Part. a. Reg. v. haec habet Est autem Diphthongus duarum diueris specie vocalium in unam misti soni syllabam conspiratio. Et in Append. p. eiusdem Ra Iam, inquit, ut si Diphthongus requiritu , v duae vocales sint diuersae speciei, Qui sic retineant
naturam vocalis, ut utriusq; sonus ex parte a diatur. Et paul infra Si vero non pro nunc ietur nisi unius vocalis sonus, Walterius sonus omnino dissimuletur, aut synaloephe erit, aut Crasis. Hae icciolitis. Ex Emmanuel verὸ quid de natura Diphthongorum adnotaueris , libenter de re audiuisiemus Capharus ceri docet duas iacu,
65쪽
ctis scribi, o preserri. Et ne emit amasium ex fumribur, a te citatis, adeamus etiamta
calami Dictimarium non illud videm ditissimam, edi omnimoda eruditione refertum, eaq; simile nunquam Detit Veneti si resim, quod decem lingua, Vtim amo et LX X X U. Lugduni editum , diris olere vetustatem iveram tuum araemiis dinensetis excusum, se habens, Diphthongus es eon. glutinatio duatum vocalium, in eadem syllaba vim suam seruantium ita dicta, quod duarum uocalsum in ea sonus audiatur. Ex horum eistis doctrina vide, quὸm consentienter ollegeris, Diphthongos esse unius totummodis fom. Quid erὸ tibi velis tua illa costratione, eonis glutinatione, ac,si Diis placet mistura, O confusione, non satis mclyicimus tum quia tua vulgata ratio proferendi huic theoria nullatenus consonat tilm quia unicum illum, O simplicem sonum qua
nam iure commisceas non videmus: ism etiam, quia
eum unicum simplicem velis, repugnat esse comminum. Ubi verysatis constat illas voces metaphoricὸ impropria et surpatas, nil alio μgnificare, quam copulationem, siu coniunctionenia vocalium, vim suam seruantum. Quod perspicue ob feruari here in vulgari lingua Etruscorum, quorum Diphthongi, ut definitione, ita etiam naturata a tinis minimὰ discrepantes, ita pronuntiantur, ut o-
ealis utriusque sonus exaudiat rivisona A, O
66쪽
Eolo: E, V in Europa V, O, in otio: Buono, re quod si non licer eos audire , audia antur fatim canes, in suo a non inepti fortasἐpraceptores.
Quod dicis in carminibus Foetarum legi Diphthongos unius soni id omninδ falsum est tunc enim, ut e Ricciolio supra , vel Iona oephe vel Crass addamus nos9 vel barbara pronunciatione, uiph- rhongis transeunt in monophthogos. At ne/u cavens tibia Sollachbilabi aberis in Cha bim monopbibongi r non a piciens mediam inter trasq; ιauias Diphthongum filicet. yn est,srὸ cur expectes a nobis discrimen vulum inter solutam, O numeris adnrictam orationem nunqud enim id nobis venit in mentem . Neq; verὸ iactamus Calepinum, ut qui non tam auctorem, quam Collectorem eum si sciamus Verum iactamus eos, quibus exicographi si sunt;
vel eos, qui Artes plene tractauerAnt. v d ad elegantem tuam Diphthongorum ae se, Oc eliminationem inuasit haec annis abhinc amplius octingentii eamq; Gothi, O reliquae Barbara nationes inuexerunt. Quar tantiam abest, ut haec suauitas, quam non gustaverunt aures Ciceronis, a ditas Latinitati ab editione illius alepivi, tram plius ccntum annis, ante eius editionem, caeperint re
stitui characteribres Diphthongi, restituera etiam pro
67쪽
ηanciationi, nisi obstitisset narer u stri, ut ita morbum prona, ita Vr eonualescens. In monosyllabis Aue, Haud, Ceu. seu re mes, conglutine quarukm velis, aee pronu elaueris V labiorum repercussione, ut faciendum eontendis, nunquam conficies, quin m Consonaniatem reddas quod scimus equidem repugnare eius natura veriam jΛἰinus etiam uon adeὸ stabilem, O firmam esse, ut instar adamantini scopuli barbara prolationis fluctibus minim concedat. Alium sonum dicis haberem in Utinam , alia avi in Aut in ervi cum V trobiq; sit realis, in nullius vocalis Lativa, qua vocalis en, diuersus rictu sonus, quod a uobis sciatur, fuerit obseruatus; quomodo asseris, alium hic, alium ibi habere fonumerion est opus diuersitate soni, ut docev auctoris aes allata, ad conficiendans Diphthongum essed eonia tractιone, situ coangustatione, O compresone qua dam vocalium ita , t amba vocales nisa ocis contentione θroferantur. Quare V in Diphthonga eatenus disser abi extra Diphtho sum, vel quatenus homo pinguis, Gen habitus dis imo gramethori vel quatenus volumen aliquod in torculari compressum, a semetipso, in bibliotheca forulis coli
Quod pectat ad usum tantil absumus i eius
iactatione, ut eum potius, ubi a natura,
eione discrepat, summopere, sicis frustra, improbe
68쪽
mus . In pronuntiatione vero illius AVT , quod tam ingentes turbas hic excitauit eum ut Latimi tis natura summe congruentem, O probamus, amplectimurci immo ver exosculamio , vel hoc ipse , quod praeluceat nobis ad vindicandam a Longobardica barbarie Latinam prontinetationem, vim istam in ιs dictιonibus fustinentem, quae Diphthongos omnes Gracas in monophthongos , violenta metamor-ρbosi traduxit. Vale, O bo rconstite.
Ecce doctissimi Hostis eruditi conatus verCGigantei, scilicet irriti l Theseus hic est, qui dum illaqueare nititur incautos , suo sibi silo tonstruit labyrinthum Subtilitate sua nocet Laureae, quam quaerit nam instar laruae aciem spectantis effugiens,
an illudens e vim vanam fatetur, evane
scendo. Et sane , quasi ad navis obicis
molem nihil haesissem , Veritatis in curriculo felices eos pro gus obiturus queis discipulorum meorum bono contincnter in sudo , nisi unius hominis ad exemplum plurcs ali prosilijssent m arma conciryti, qui licet inutili pompa verborum meas de
Diphthongis leges impugnent, fastus
instar ci sic amaeniorem scenam luminibus exhibeant, non acre certamen ingenio:
69쪽
nio stamen ne in vitium tanta sareunditas abeat, iuniorumque inexperta virtus seu licitetur ad errores, serib falcem tractare decreui, amputare zizania me ulterius
Iobolescant vel saltem euellere scrupulos, ne plantam vellicent. Igitur sequens ει xamen institui, ad quod non unius D. Thesei Animaduersiones, sub obscuri nominis persona tectae sed aliorum quoque ingeniose textures licet parum firme,
iidaeque hin me concinnatae, vocantur ad trutinam, atque iure refelluntur, damna turque e tenera Studiosorum seges m
tum humorem depascendo , praue adolescat, in labem assigatur. Tuum, Le. estor humanissime , munus esto , mature perpendere, an iuste iudicarim rin ut rum scio, ut mihi palmam adiudices, nias forte Graeculi Paridis acerbiores pupibus insonte geras quae, fluctuantes in luce, eam victori negent, offerant victo.
70쪽
'Ab eodem Petro Maruertio Doriens, prone,