장음표시 사용
91쪽
hi vertitis , qud magna spiritus conten
tione luc e , I violenta vocis collisione labia repercutiam . Profecto laborem, quem mihi appingitis , ego non sentio. In his proferendis onnitor, quantunia lassicit, inuantum decet. Proferte quaeso mensuras, derite labiis aperiendis, ac dentibus , in litterarum pronunciaticino ab Antiquis Legissa toribus constitutas, quas praetergredi sit nefas. In posterum credo cum Geometris societatem inire debcbit loquens manu gerere circinos , vel metricos pedes, dum linguam mouet, ne ultra mensuram labia dilatet, aut distorqueat. Risum tenatis, Amici V. Erigitis supercilia, frontemque corrugatis, quod dixerim Latio sono esserendam v ealem Vin adverbio alio in at. Quis Nonne vera docui, bene pronuncio a vos vero vitiose , qui eundem. sonum trobique statuitim Mecum sodes perpendite, cognoscites, quae vos larua decipiat V in Vrisam sonum simplicet , ex se completum M nulla mixtione ex pluribus concinnatum, habet in
92쪽
naq. littera est simul ac syllaba . Amul in Aret sonum quidem vocalis exequitur, sed obtusum, & semimortuum 4
alterius vocalis praecedentis A cum sonom uino conglirinatum conspirantem alioquin e solo syllabam unam conficeret, vocalisque antecedens alteram
hoc pacto re disyllabum verbum es
set, non vero diphchongus Addite, vocalem V in rinam semper corripi, esse breuem quod non accidit vocali Vin Aret ubi, foederata cum vocali x Ion-pa est, producitur. Ecce quot tricas fecistis vestro pedi, dum, saltilando Verita ili ab Argumentis caput reparare contenditis. Neque vero minus audicat similitudo, qua vester Antesignanus utitur, discrimen explicaturus , intercedens inter vocalem V in diphthongo comprehensam eandemque vocalem, iacentem extra diphthongum. Ait enim primam cs e star hominis pinguis, alteram vero instar hominis, iacilioris; qui ambo accidenta Iiter inter se differunt. Hic sane cachinno abstinere non possum cum
93쪽
potius contra vocilis V long graciliori sit in diphthongo, quam extra diphtho , gum ibi enim solum auditur ex parto: p. ergo minus est pinguis in soni minus dialatati: Hic autem s nari, prout iacet, integre ergo obesior est , doni minus
concisi gracilisque VI Finis coronareta Iolet opus in tamen in cauda celatur mliam virus. Demum apud vos sum non vulgariter valere iactitatis, tamen
usum in diphthongorum AVT, HAVD,
CEU, SEV pronunciatione pertinaciter,in propalam violare non erubescitis. Est hic amor abusus, haud usus. Aut ni debet esse monosyllabum , ae longum , non vero diuyllabum , ac breuo ita viduas in partes disiecetur, hoc pacto' . A UT ut a pluribus, vestre farine Grammaticis, perperam usurpatur.
Has leges exoticas ditanas Gothi, mi
Doctor, inuexerint. Quare abrogenturisbe, ut vere exule Barbarismus . Si tamen AVT dissyllabo nupsisti, satis tuo fac genio Quja inde nascetur An partus monti, Ergo ridiculus mus ' Id ego.
94쪽
tuet conscius indolis, constanter negarim: nam laurum Montes pariunt. Et hoc tuas in Animaduersiones sit satis Examen.
ms. I. I Auca hic lubet accudere loco Coc
rollarii. Ratum itaque maneat, M Xumque, vocales A, V; E. V. indip
non tantum inuicem conglutinari, atquGnodari, necnon ipsarum, pone iacentium, iunctarumq; sonum mutuo permisceri r ve
rum etiam Cnee id sit dictu nefaso penitus incorporari. Causam quartitis Expono. Vocalis duplicem vim habet: aliquando enim vocalis est , Consonans aliquando quod quidem vocalibus A. E. ω non contingit. Hae duplici ratione . soni, non ita umplicis inperfecti, ut is est, quo possent nuper exceptat vocales, qua dam sibi vindicat aptitudinem , qua Fluribus in dictionibus, iotismum v auter subsequatur votatbo videm e . Consonans, vel more consonantis effer
95쪽
ri. Idem aecidit diphthongo EI A,
ro, E, D sta sunt vocales, ut nunqinam possint degenerare in Consonantes. t ac de causa in diphthongis AE, ME ita simul colligari non valent δε incorporari, ut sonus vocalis utriusque in pronunciatione utriusque duriumledic asperet tum ex parte audiatur in illis praesertim dictionibus i in quibus plures sinu diph
II. niuersa Aduersariorum aequivocatio' in hoc sita est quod a pluralitate vocalium, vim aliquam sui soni in Diphthongo
etinentium creansitum faciant ad fornia tem pluralitatem vocum necnon syllabarum. Concedo enim, explicatis ulnis, neutram in Diphthongo ita consepeliri vocasum, ut omnino sateat, e aceatur at que in HAVt v. g. extincta prima voca
ii , tantum sonet reicula HV D siue
iacente, sopita altera vocali , tantum sonet HAD. Hoc abros antiquo, detestorque Fateor , singula d hthongivocales esse operosas, ii peculiari pollere:
96쪽
' et i sed nego ita singulas sonare in diphthongo, ac si essent extra diphthongum Vac propterea duas conficere syllabas queis duplex sonus disiunctim resepondeat.
, Utque vera me profari quisquis intelligat prodeat hic in medium Eminenti iasimus Cardinalis fortia Pallavicinus, nostri saeculi Phoenix, qui iampridem Diuini Amoris potius, quam malignae febris
inter flammas, abij in cineres, ut immortalitati reuiuiscat. Hic in libello, paucas, insignes Regulas de Grammatica Etrusca complectent. 4 vidi bis hic, Doctor Theseu , quam male disceptaris de diphthongis Etruscorum , ut superius monui I. qui R. P. Francisci Raynaldi Soc. Iesu nomen praefert, adeo religiose, austere vult duas diphthongi vocales in unum sonum coire , syllabamque , te ipso pereat diphthongus, si in duplicem ea possint dissecari. Frustum breu tam nobilis praeceptionis , mihique apprime congruae, hic adducam , quisque potest enim per otium reliqua dilibar .
97쪽
Latine GIO, rasportate sena averrena, Harione ella voce Italiani, o no ancheinis es pronuntiars, come due sua D ai che appare net ne de versi ructioli: Elisses dico in GIO, REGIONE; RIA di GLORIA . elianti Ma CHIAE CHI ARO PIE H PIENO EVO HEVONO; FIEM FIERO sono diltongi, ebendo incapaci di formare gramma due sedabe. Poterat ne pro me, mei' Thesibus , testimonium robustius, ac dilucidius excogitari strat Auctoris pondere nomen, ac meritum , Catonem habueris , me-roc si verborum significationem, adeo clara est, .perspicua , meaeque menti penitus cohaerens, ut nihil amplius desiderem digitoque Coelum tangam , dum tanta Aquila auspice solem tango Veritatis. Hinc Uirgilius, qui ante Gothorum collu-
98쪽
colluuionem, labesque oruit in Latio rium dissecuisse repetitur sua in Poesi duos in sonos, duasu in syllabas , diphthon-
gos an potius in unum , sagittar velut apicem, earum vocales contraxisse, O carminum nasuras rhythmum i corrumperere Quamobrem dum has dissecare voluit, peregrino quodam usus est incremento , idque fatetur carmen illud, penes Grammaticos solemne AVLAI in medio libabant pocia Bacchi.
Quo profecto priuilegio Latinus hic no- ster Homerus abstinuisse , absque quo alienae vocalis I auxilio unam syllabam lucraretur, si vox γVLAE tres in syllabas, sonosque, suopte ingenio , distingueretur.
S.I. Ic mihi rescribendum superesset ali- quid circa ea, que R.D. Savarus in me typis madanda curauit hac enim hici' nia nostro in panno desiderari videtur. Verum quia huc usque ea arma, largumenta
99쪽
s menta congessi, quae satis superque sol
uunt,& expugnant meis rationibus ab ipso obiecta , propterea nolo terere tempus, frustra digladiando, defatigando incudes sine neces itate. Addo quod iam manuscriptam Apologiam longe lateque diti semina ut, quae uniuersam, ut spero mos pronunciationis, quam Savarus nunquam audiuit, ac propterea gratis carpit caliginem absterserit, bertosumque ab lum suffecerit Veritati S. II. Alteri demum Cynico, qui sub fictilio Prisciani Cesariensis nomine,pronunciationis Corrigiensis edidit decisionem, paucis respondeo : sum, Consuetudinem, quae in certis quibusdam vocibus pioserendis popello datur, a viris doctis, qui sibi rerum scientiam reseruant, quique benedicendi leges apud se tenent, ac interpretantur, nunquam suisse receptam Me certe non fallit, usui magnum es e pondus,
ac momentum Euem penes arbitrium eis,
orius, se norma loquendi. Sed usus essentia vis, de ratio non est in Vulgi arbutrio constituenda alioquin error erit, in-- star
100쪽
i star legis; quis enim errori magis obno- xius, quam Populus P Si ita est: igitur, uti superius a firmauimus, sta est apud erudii. tos: quorum in ore diphthongorum AIT,
HAVD, CE V, , SEU pronunciatios solemniter fuit semper instar vocis mono, syllabae, non vero dissyllabar. Quare male impulit Apollo hunc Priscianum ad Ora.
cula , adeo fluctuantia , aliena a ve- ritates quid enim ineptius, quam haec futilia praecipere a ui Urbanus, qui robus, qui nobilis, qui vir doctus esse cupit V o lem, non asseram , praedictis in ipsIhon- gis enuncier Rustica urbanitas haec est, improba probitas, indocta doctrinata; quae auertit a consuetudine , a viris om- nibus orbanis in probis, doctis, ut hucusque demonstrauimus, obseruata. . a ilL Et quoniam isto Consuetudinis vulgari clypeo teguntur multi, argumenta nostra declinant, opus est , ut fallaciam detester, quam tanta, di crebra huiusce Consuetud mi iactatio, dolose complcctitur. Profecto inibi compertum est, Vincire Conjuesuinem citi super salmum.