Anecdota Graeca Apollonii Alexandrini de coniunctionibus et de adverbiis libri. Dionysii Thracis Grammatica. Choerobosci, Diomedis, Melampodis, Porphyrii, Stephani in eam scholia

91쪽

νάζει καὶ οἰαίδαλος το παρὰ το δαίω καὶ ἐν ἐπιρρήματι - πόδρα δύναται πλεονασμος εἶναι Οὐ δ ἰγαρ ἡ παραδεζαίμεθα δτι ενδειά ἐστι του δυναιτο ἄν παρὰ το - ἀποτελῶσθαί τι - καὶ πόδερα μετά περισσου του οπερ- πάντως ἐπιζητησει το - καὶ γαρ ὰλλα εὐτι τινά, ἁ οὐ μετέβαλε κατὰ συναλοιφὴν το πεω , - - λι--ἀπφιώτης - -

92쪽

ρύνεται καὶ υσα ου δε ομοινωνία γίνεται πλη- δοτικλουδετέρων νομάτων παρὰ το ταχύς εστιν υνο-

δ, τῆ αὐτὴ ἐτυμολογία ἀρκούμενος ιο-ύμεδα δἐ το

93쪽

δέδεικται ἄρα ναλόγως μαρυνόμενον- ενδα βαρύνεται καὶ - ἀντιμεταλαμβάνοιαι τέροις ἐπιρρημασι, πεδον ἡπο τον λόγον - π στύπων παραλαμβανόμενα του ἔμπης παρι κειται το εμπα,

οτι γαρ καὶ συνδεσμός ἐστιν ναντιωματικο τ εμπης

' καὶ επιρρημα, δείκνυτου το περ συνδέσμωρο- λον καὶ ὐ- συνεμπίπτει ἐν συνδισμοις καὶ ἐπι ρημασι. 5oτο φρα σύνδεσμος, αλλα καὶ πίἐρημα ουγως χει καὶ το πως καὶ το να ὁ τοπικον ἐπέρ- ἐστιν, - , τραφεν ηδ' ἐγένοντο,

94쪽

ἐστὶ του φωνηεντος, ἀναγκαίως ο ν ἀποστάντος, κα-

Atti e χει καὶ το δεξιά καὶ ριστερά, σημαίνοντα τολξιῶς καὶ ἀριστερως τοιουτόν εστι κοὐ το καλά, ο δἰ ἔνος μενδε γράφεται κατὰ το κοινον ἴδος, παρὰ Αωρμυ- σι ὁ ὁ ετερον λ καὶ ουκ, ς ε νιοι πέλαβον, κατ ιο-i5ψα διαλεκτον Ἀβαρύνετο γαρ ἄν, προς οἷς α δ --λός Αἰολεῖς ἐν διπλασιασμω ο λ προφέρονται πίστις ει του την συνέμπτωσιν τοπι -ου ἐπικρατει τῶν προκειμένων ἐπιρρημάτων το βαρυνδηναι τὸ πυκνά ενδεη- σαν τεν, καδο ξέκλινε την ὁμοφωνίαν. Ἀαι οὐ δεῖ ao

95쪽

τίς αν, τίς ποκα

πληθυντικὴ προτορ νη παρὰ το ς, - - πυκνός πυκνά υπὸ ο κατὰ το προκείμενον εἴρηται, ν ο διει- ο

ἐγένετο του - δίχα ' του γράφεσθαι - προκείμενον επίρρημα ἡ του - συναλοιφη, του καὶ α εἰς μακρον συνπημένων. ν ου παραδεξαίμεν ἄν, κα- πρωτον μενο-ον, καθότι οὐ περιοπαπαι, κὐ καθὼς εἴπομεν, γοτι, καὶ πρόςδεσίς στι το Γ κατὰ ὁ δεύτερον διαπο-

96쪽

-α ἡ ρ ἐγένετο, καθ καὶ το βριδίως με ἐντελές, παρακείμενον φυριδυς, - , ἀποκοπ βρί. τι γαρ

97쪽

καδώς τινὸς θηήδησαν, περ πλεόνασεν ἐν του βαλε, καθ ουδεποτε πλεονασμος λέξεως λείπεται εἰς το δηλούμενον τῆς ψεως οὐδε γαρ του ἀσταφίς εἰς το α ποτὸμεταληφδεν σημαίνει το τοιουτον οὐδἐ - ειπε του .τα μέντοι ἐντελῆ οντα, καὶ σποκοπιήμενα καὶ ἀφαιρου- μενα φυλάσσει τὸ δηλούμενον των γαρ φωνων τὰ τ ίη, καὶ ο των σημαινομένων ἀποκοπ ν το ὁ σημαίνει- δωμα ' -- θεν το θέλ- του , το -- -- μαίνει το θελω, καὶ ἔτι προςαφαιρεδεν ἐν- λῶ. 'O uoγος καθολικός, χωρὶς εἰ η υ ἀμφιβολίαν πέσοι, ἰην καὶ τὰ λοιπὰ νων λεξει - ἀπολύεται διὰ τῶν συμπερομένων το ρ Ἀλφα ἀπεκόπη διαδεο εν αυτο δηλού

I ει α ληγοντα ἐπιρρηματα ἐν μακρου ἐστὶ τολ- ει ὁ βαρείης - ενι - λίαν, γαν, πέραν. δε ζεται γαρ το ταν, τι δυο μέρη λόγου στίν τε του τε επιῆkηματος καὶ τολαν συνδέσμου, ἐν Ἀεδείξιναι, πότε καὶ ἀνταποδοτικο χρῆμα. irm . 3οτότε, καὶ πότε ἔγκειται ὁ α σύνδεσμος, λέγω ἐν παραπληρωματικω, καὶ πότε ου 'AM M τὸ πάμπαν -

99쪽

asto των ἔταίρων, ω των --, λειπούσης -

100쪽

inae 3 λόνον στι πολUακι καὶ ε ενδεία του εω ἐπιρρημασιν, εἴγε βιά*ooον καὶ το πολύδεκις καὶ πολ- λε κι, τουτάκις τουrάκι. Tὰ4t T ληγοντα επιρρηματα παραγωγα οντα, οξυ- νεται. Ἀα ἀπ ονομάτων με παραγόμενα, ταῖς τούτων γενικαῖς ἰσοσυU.αβει, καὶ ἔστιν εὐεκτόσει του T. παρά τὴν Ιἀθεωρητος καὶ την θεωρητο το ἀθεωρητί, ἀκονιτί, αμογητί, κλαυτί, πανδοινί. καὶ σατἐ Or το εὐεκτά σε του ἀμυνητί ἀναλογωτερον. υτι γαρ τὰ τοιαυτα , δια του , σαφες με καὶ κ των διαλεκτων, σαφες δε 1θ καὶ εὐ ον. παρωδοσεως - αν ἔτι Ἀης παρεπομένης ἔσθ' τε συστολης, περ διον των δαρονων το γοῶν ' χιλόχειον συνεστάλη, ἀμισθι γάρ σε πάμπαν οὐ διάξομεν. Πάνυ γελοιόν εστι το την αυτην σημασίαν παιτε, 15D τε τοι επιρρημασι καὶ τοις νόμασι δει γὰρ ἀθεώρητον ο ου τε λεωρημίον πως το θεωρητί σημαίνειτο- δεωρησαι καὶ πῶς, εἰ κλαυτον Ο μη κεκλαυσμενον, πῶς το κλαυτί το μη κλαυσα σημαίνει ἔστι γὰρ καὶ ε ἄλλοις μερεσι λόγου πάμπολλα, οἷς η ο:αύτη go διαφορά. ἀπο παρακειμενων παθητικῶν νεργηrικὰ νομα . 'τα γίνεται παρὰ γὰρ το φαλται το φάλτης λελυται λύτης, κεκάθαρται καθαρτης πόρὰ την ἔξ πρόθεσιν, σημαίνουσαν το εκ τόπου, το ξωJ πίρρημα καὶ το εν τόπον καὶ ις τόπον δηλοῖ. παρὰ την πρός πρόθεσιν, 5πὶησιασμον σημαίνουσαν - προςελθεῖν γάρ φαμεν Ο.γγιον λθεὶν - - πρόσω στὶν πίρρημα ου σημαῖνον την πλησιότητα παρ νεογητικον το τέμνω παθητικο γίνεται το τόμος, εν βαρεί* τάσει ' οὐ γὰρ πιδανόν εστι

T μέντοι διὰ του τι κφερόμενα μεινον γητεον ἀπωρημάτων παρῆχθαι, η καὶ συνυπάρχειν τὰ ρηματα,