Anecdota Graeca Apollonii Alexandrini de coniunctionibus et de adverbiis libri. Dionysii Thracis Grammatica. Choerobosci, Diomedis, Melampodis, Porphyrii, Stephani in eam scholia

443쪽

εῖ μα γαρ προεταγη τ τε δν - καὶ τ ρημα, τίνος ἔμελλεν εἶναι ἡ πρόθεσις προετάγη Ἀον ἐπιρρη-μ-ς, νι ὀνόματι συντ ται , αὶ παρατίθεται, επίρρημα προ ρημα φέρεται, δῶ καὶ ουτώς νομάσδM

ται, π ονομα δε ἀναστραφησεται,

επε δε Πατρόκλω πέρι κείμενον, γ

δὶ προτίθεται πάντων τῶν του λόγου μερων ποτε - -

444쪽

τα σύνθεσί ἐστι, καὶ ταν συντε δ' η υδεῖα, και αἱ ἐξ αὐτης πλάγιοι συνδετοί εἰσιν. ἐὰν γαρ ἐκ πλαγιώνιυρε ,α μη δυν- τα, αὐταὶ συνταξιν καὶ σημασίαν φυλάξαι ν τῆ εὐδεία, τότ κατὰ παράθεσιν συνε--m mmis M. Moν τι ἐστιν ο λέγω το περιφερων ἐπειδητο εὐθείην συνετμη, ψίθεται καὶ ἐν ολη ν κλωει- αὐδε παρὰ Πύφωνος και κατα τησιπωντος καὶ ρι ιονυσίου, ἐπει ἡ ο δι νάπιδα θειν παρατρυπωνκαὶ κατακτησιφων καὶ πιρ.διανύσιος, - χει ατὰ σύνδεσιν - πρόθεσιν ἀλλα κατὰ παράδεσιν καὶ ρηματι πάντοθεν κατὰ σύνεισίν ἐστιν, γαν περιπατω, -- ριφερω. Καὶ ἐν ἐπιρρηματι πάλιν κατὰ νον θεσίν ἐστιν, οἰον υπέρευγῖ, πέρευ. αι ἐν μετοχαῖς κατὰ σύνδεσίν θ' ἀσών, ἐάν γε ἐν τοῖς ρημασιν ἐπῶν κατὰ συνθεσιν-ιν, οἷον η περιπατων μετοχη κατὰ σύν θεσιν, ἐ- καὶ τὸ περιπατῶ - ὁμοίως καὶ τ περ- γ', ἐπειδη καὶ το περιφερω χωρὶς ε μὴ ἐν πλαρίαις παλιν τῆς μετοχης παράθεσις γένηται, ῶς ἔχει τὸ κατὰ ἀναγινώσκον- zoxoς, κατὰ φιλοσοφοῖντος, παρὰ τῶν ποκρι- νομενων ἐν ταύταις γαρ ταῖς πλαγίαις παράθεσίς ἐστι α Ου σύνδεσις. Toles ' ἔρδροις - έδενται, - οῖον - λ ι' , D, A, τὐκ ἀντωνυμίαις ἀεὶ κα--τὰ παρώδεσίν εισι καt τὰς πλαγίους κατὰ γὰρ τὰς ρ5ευθείας ουδε ε συνδέσει), οῖον περὶ Θου, περὶ σου, παρ μοὐ δι' ἐμέ, διὰ σέ. - οτε καὶ κατὰ συν-δεσιν παρατηενταε εμφάσεως 'νεκα πλείονος, ο ν παρακαταθέμην, ἐξυπαν στη, υπερκατεβησαν 'ει συνδέσμο-τα σύνθεσίν ἐστιν απαξ, ως ἐν, ἐπεί η γὰρ π πρό 3 dεσις κει με σύνδεσμος συντεθέντα ποίησαν τον πείφειδεσμον κατὰ ἔκθλιψιν του; εστι δἐ Orλαοὶ ἀντὶ συν-.

445쪽

δέσμων παραλαμβάνονται , ως φαμεν Ἀ α θυμιαs

πέπονθας ἀντι του ἔνεκεν ρqδυμίας πέπονθας.nρόθεσις λέγεται παρὰ το προσχεσθαι νομάτων τε καὶ ρημάτω/, οἷον επι ἐν νομάτων κατάλογος, ἐπὶ ρηματω καταγράφω, περιγράφω, διακό-

ατ cu. Τροταπσεται, τῶν ἄλλων μερῶν του λόγου,

οἷον μετοχης, καταβάς, ἀνατλάς, ἀποπλαγχδείς ἄρθρου, κατα του φιλον, υπὸ του φίλζυ ἀν-- νμμίας, προς ἐκεῖνον ἐπιρρηματος, ῶς, πρόπα-20λαι συνδέσμου, ρος δέ. ο γαρ ἐπεί παρασυναπτιδες ἐκ - , συνδέσμου καὶ της ἐπί προθέσεως συγκειται. οτάσσεται ὁ η ἐν συνθέσει ἡ ἐν παραδόσει, ἐν συνθεύει μέν, ἔξοδος, παραγράφω, ἐν παραθέσει δέ, κατ άπολλωνίου, κατ' ἐμοὐ, κατὰ του φίλου. I. ὁ παρὰ τάζιν τε δῶσι, τουτέστιν ποταγῶσι, καὶ ποντονον αμε υσι Συντίθεται ἡ πρώθεσις ἐλευθείαις-4 τὰ ἐς αυτψν πλαγίαις. πῶσα οὐ πρόθεσις μετὰ ρήματος μευθείας ἐνουται, μετὰ δε πλαγίων ου ἐνουται, εἰ μη που γε ἐξ εωρίας - συνθεσις το - KATA sonoAANMO δύο μέρη λόγου, πειδηχυ εστι το κήυTNAAMNIO εν μέρος λόγου οὐ τε λέγεται, το αατάλογον ἔν μέρος λόγου, ἐπεὶ κοὐ τὸ κατάλογος κομοίως ὁ κατ αμ ιν ω εν μέρος, ἐπεί ἐστι μετὰ ρημα ος λαις προτιδεμένη Ἐνὰ μενσαῖς ' αὐτὸ σχημα ἔπι--ῖο τοῖς ρημασι, χωρὶς εἰ μη πλαγια πάλιν παράθεσι γανεται, ῶς ἔχει παρὰ ταν ἀναγινώσκοντα, παρὰ τὸν ποκρινομενον Ἐν ἀντωνυμμις - ἐν παρα- δέσει εω καὶ τοις - οις δὲ πάραπίδενται. νωδεῖσαι γὰρ μετὰ των πτωτικῶν εξωθεν το ἄρθρον προςλ' β' βαναυσι, καὶ δια τουτο ἔν μέρος που ἐστὶ τὸ Ου πρα- ραφέροντος εἰ δεεξωθεν τὸ ωρθρον παρατεθείη, ουκωσιν. εν συνοίσει ἐαυτῶ εσε τε προ--ται,

446쪽

υπερκατεβησαν μίλου.

προτάττεσθαι, δια τουτο καί τινες αὐταν πρώτην δεσιν δεκόμασαν, δια - θαι πρωτον τόπον ἔχειν διὰ τουτο καὶ τα ρηματα ἀπο προθέσεως σόμενα ου συγχωρεῖ ἔβωθεν προςλαμβάνειν τα γὰρ τοιαυτα ρήματα --ενα- ου ἔξω ν ποιμα--κλώσιν οἰον καταβαίνω ου'πω κατάβαινον, αλλ εσω δε την κίνησιν ποιοὐ-

καὶ τα μοια προθέσεις εἰσὶ ωπουσαι ρηματι, ἐπεὶ καὶ τοὐν πίον λείπει ηυατα προθέσει, οἷον

447쪽

ον επαρ' μονοσύ/ῶαμοιώς μονοσύλλαβοι ἔχουσί πως νον -- τονον ἀποκτελέσειν, με - αι τρει οι ἔν-- ἡ κατά, οτε γίνεται καταί, οὐκέτι αναστρέφAαι - πλεονασμον χρόνου παθουσα καὶ γενομένη λοιπον τρίηρονομ

στρέφεται ἡ ὁιά, να- συνεμπων αἰτιατικὴ μνωμονος τού

449쪽

ἐστι το ἐπίδετρν νομα ἐν τοις νόμασι δίκα ἄλλου ον--- οὐ λέγεναι, οἷον καλος ανδρωπος -- τουτο καὶ τὸ ἐπίρρημα ἐν τοῖς ρημασιμ' ἄνευ γὰρ ρήματος οὐ συγκλείει διάνοιαν, οἷον καλῶς ποιῶ. καὶ ου -- δηθές, δε τεμεν - εἴ που μένaoων ρῆμα ου πάντως ἐπίρρημα, οἷον ρύφων περι-

450쪽

καὶ, o m υκ χουσιν παγόμενον ρημα καί φαμεν, ἀνιάωνται ο γαρ αυμάζοντες η σχετλaάζαντες προπε- οπόνθασι δηλον οτι καὶ τι εἰ μη τις ποι γραφας, ον ον ἰποιμι - η ἡ γραμμοπικου ἐξη γησαμένω ἐπιφωνουμεν το ελ οιτε δίχα ρηματος υ λέ-νται Πάλινὰ ζητησαν, εἰ προ ρημοπος καὶ μετὰρ προνος παύσεται, - καλῶς γράφω, γράφω κα- 'λιος, πῶς ἀπο θατέρας των προτάσεων ἐπίρρημα μόνον καλεῖται, οὐκέτι καὶ πόρρημα και λήγομεν πρῶτον μὰν κώ ἡ αὐτός ἐπιταγματικὴ καλῶσαι, καίτοι πολλαπις ὐποτασσομενη. αλλως τε φύσει προηγεῖσθαι πέφυκενων ρημάτων τὰ πιρρωοτα ς καὶ τω ονομάτων τὰ λο ' Muri τὸν γάρ στι - πίμημα τοῖς πιδ οπικοῖς - - σιν. ον τροπων γὰρ --πίθετα ἀναμένει ἡ κύριον ἡ προςηγορι-