장음표시 사용
451쪽
μασιν εστι γὰρ αὐτῶν τὰ μεν ἄπλα, τὰ δε σύνδετα ταδὶ παραρύ, δε-- καὶ αὐ μν -- - ι σύνδετα
- το πρόπαλαι παρασυν δετα-ώς- παγκάλων παροκάλως ἀεο γαρ συνδότου - όματος γενόμενον ἐγ--ου μέχρι τῶν συνδέτων μόνων ευοίσκεται, ἀποστικαὶ παρασύνδετα ως τὀ παππιάλων παγκά ς Ἱστέον ὁ:ε δτι καὶ εIδη παρέπεται τοῖς πιρρημ - σιν ἔσπι γαρ τὰ Γν αὐτῶν πρωτότυπα τὰ δὲ παράγω 1om,-- ότυπα ἐν οἷον ναί, ου, ἐπῶ - ἔχεται φορμης ἐτερας Η πρωτόδετά ἐστι παράγωγα ὁ οἷ- Ἐλληναστί, σωριστί, ἐπειδη ἄπο του ελ-ίζα καὶ ρίζω παρηκται ποιουνται δὲ πὰραγωγην ἐκ πάντων των μερῶν του λόγου, ἐξ ονομάτων, βότρυς βοτρυδόν,
αἰολιστί, δωρίζω δωριστί, Γληνίζωυλληνιστί ἄρθρων, οἷον νώς καὶ ἀπ μετοχῶν, ἐπισταμένων ἐπι--αμένως κώ ὁ ἀντωνυμιῶν οἶτος -- καὶ ἀπο προ-
δίσεως, αν ἄνω, κατα κάτω ' καὶ ἄπο των επιρρημάτων,
452쪽
τὰ ἐπιρρηματα ου εἰδικην τινα καὶ διωρισμένην κάγχρὴ εἰδέναι Ῥτι τὰ γενικχην παράστασιν η--τα ἐπι ἐρηματα συμπαραλαμβάνεται κατα πάντα χρόνον, ς το νυν. λέγομεν γὰρ νυν φρογω νυν φρόν ησα, νυν τρο θ
- νει γυ ὁη καὶ το προ εκκάεται ἡδη γαρ τετέλεσται μοι φίλος η θελε θυμος
δολικὰ χρόνον δηλοῖ Ἀεριακόν, καὶ ἡ ρισμεν ἐστὶν Ἀδίς, σήμερον, --ιστα - πάλαι, ποτέ. καὶ το-
των τ μἐν αυριον καταχρηστικως ἐπιστωτι συντασσε '
Aιομηδους - τοιουτων ἐπιήῆημάτων ο τρεῖς χρονοι δηλοῖνται, διὰ ἐν του νυν ὁ ἐνεστώς, δια ὁ του τότε πα- μυδως, δι- δε το αὐθω ο μέλλυων. ούτοις Ουι νησὶ τοῖς τρισὶν ἐπιήῆημασι γενικωτέροις οὐσι, Πυποτάττειν ς εῖδη τουτέστιν - μέρη τα του καιρουσημαντικά τουτο γαρ δηλοῖ το παραστατικά, ἀντὶ του σημαντικάθ. ς γαρ ὁ καιρος του χρόνου μερικώτερος, ουτ κώ το Φερον, πων καὶ - ἱζης μιμημαν
453쪽
των τριῶν ἐπέ ημάτων, λέγω ὁ του νῆν, τότε, αυ-. τάνου Μιαφέρει χρόνος καιρου, τι τὰ μὰν γενικαῶπλουστερον καὶ μόνον τον χρόνον δηλoi, τὰ ὁ ἐπὶ καιρον, μεν του χρόνον φουν, καὶ - πρός τι λέγεται. το γαρ σημερον προ τ αύριον, - δε τόφρα προ ν ἡ o. ' Ἀναφορ ὁ και ἀνταποδόσει πιόνον δαμοῖ --, τε - τότε, ἀκα - τη-- - πηνίκα
νου ἔχουσι ταυτα, καὶ τρόπον τινὰ ἀόριστον χρόνον δη- Δυσιν Ἐν--εν καὶ παρὰ το ποι νευρόντες τὸν δῶ 5του πνου λόγον του σιος προς ' αμέμνονα λεγόμενον, νῶν γάρ κεν ἔλοις πόλιν ευρυάγυιαν. ουJ λεγομεν ψευδηψναι λα- σῶν λαμβάνεται ἐπὶημίρας κά μηνος και ενιαυτου λόριστον - , ημελλε ει - ἐκ νον τὸν ἔνιαυτόν - - γὰρ, φαορθεῖν - Πιον -- ουν ἐφευσατο Ζεύς, Ἀγαμέμνων, ν' ἰῆμαρτε η ἀκριβῶς συμβαλον το ναρ. και διατο- καταμέμφεται δικαίως παρα - σωνπτου Θ τειν γαρ αυτ ευδέως νηπιος, οὐδε το 'δη, α ρα πιυς μηδετο εργα οχρονι-- συν ἐπί μά ἐστι τὸ , , . . . . --μ ιν χρόνου ποιεῖται - γει το δες, αὐτίκα, αυριον, ἔνδεν, αυθμ. καὶ δοκεῖ τι διάφορον ἶναι - α ταυτόν στιχρόνος -- -αρός. ἔστι γὰρ διαφορὰ των τε χρονι-οῦν καὶ των καιρου παραστατικῶν τὰ ἐν χρονικὰ παρά γταπιν χρήνων κα ἀπιστίαν ἐπαγ λεται, τὰ ὁλκαιρόν τινα ρισμένον παρίστησι τὸ γαρ δίς ἐπὶ - πα-
454쪽
ἐνεστώσης, καὶ το αυριον ἐπὶ της μελλούσης.
'Υποτακτέον ἀλκαὶ του ἐν ὐποτο Μετέ- τἀααι- ρου, ἐαστατικά, τουτέστι ταυποτομην χρόνου δοχῶντα, .ῖνα τὰ μεν αν - χρονικά, το ὁ σημερον καὶ χθές καὶ νικά ἐστιν ἐπιήρηματα, καὶ χρη αυτ συμφωνουσαν τοῖς του ηματος χρόνοις ποιῶσθαι - σύνταξιν, οἷον τουδες γ μα τα υδὸς ἐνεγράφειν εχ δες γρα- λο ρα το αυριον ἐπει ἀντίκειτα - παρι avis P, τοῖς ὁ ἐμολουσαν κείωται, - - χρη αὐτο σών πειν, οἷοναύριον γράφω καταχρηστικῶς ὁ και τοῖς μολπου- ριον γράφω, αυριον ἀναγινώσκω, ἐπ- ο νε- 5-ως χει τον μῶλοντα - μα--, αδ ουπω πεπλη
μεσότητος, ῶον καλῶς, σοφῶς. ' Μεσότητος ἐπιρρ ματά εἰσιν ὁσα ἀπο γεν σῶν νομάτων εἰς ως γεγόνασι καὶ ε Ῥααι μεσον - παρ - εἰσὶ μέσα ab ἀρσενικων καὶ ὐπικῶν νομάτων, , το καλοι καλῶν καλως, - -- φίλως, σοφοι σοφά σοφων σοφως. καὶ αὐ της γενέσεως μεσότω- . . . . . . A ἐ-εL
ποιόνη τος-- το ανάπαλιν. πιετανου. Μεσοταπος λέγεται, ἐπεὶ μέσα ἐστὶν ἀμμνικῶν καὶ θηλυκῶν καὶ οὐδετέρων η καὶ τῶν δύο γε-- 5oνων, οἰον - - - καλαί - καλά - καλων - καλῶς παί- τα δε παράγωγα τα εἰς ως, πλὴν του εως, τέως πάντασπ γενικῶν, πλW του οντως - ἀπο ὁ οὐ ση - - -
455쪽
καὶ επὶ δύο γενῶν, οἷον πάντως ἀρσενικου καὶ οὐδετέρου, καὶ ἐφ όνος, ουτως ως. ἀεὶ τὰ της μεσότητος απὸ /ομάτων ἔχει την γένεσιν,ονομάτων τριγενῶν ἀπο γενικης, του νεις, μεταβαλλομένου Ἐπιεῖδεν καὶ τα τοιαλα κατ τόναν - δεμιας ἔχεται ἀμφιβολίας, δεῖ δὲ πρότερον ἀποβλέπειν εἰς την γενικην του νόματος, καὶ ἰδεῖν ποῖον χει τμνο Mιο,6 κώ εἶθ' οἱ τως ἀποφαίνεσθαι κατὰ του ἐπιμρηματος. εἰ γαρ καὶ βαρύνοιτο η γενικη του νόματος, συμβα νετα ι καὶ το ἐπί σμα ει δε περισποτ' - κολου Ma zo ἐπιρρημα αεσότης οὐν εἴ-ιηι, ἐπει- δη ἐκ μετρου της σεως των νομάτων λαμβάνεται - λοαπὸ γαρ τῶν τριων γενῶν ἐκπίπτει γενικὴ εἰς ιῶν δι- τουτο μεσόοπος Πρηται ου μόνων δὲ - ονομάτω/γίνεται, αλλὰ καὶ ἀπο ἀντωνυμιών, ς το ουτως καὶ ἐκείνως. Μόνον το ς ρίσκομεν ἀπο εὐθείας -
ἔκτασιν γεγονός του εἰς ω, καὶ φυλάραν τὸν τον- οτης εὐδειας, τουτέστι τον κυλ ωργίου. αὐτα σημαντικὰ μεν εστι ποιότητος, Νιονο
τητος μέσα γαρ τρόδε τινὰ νομάτων τε καὶ επιρρη-
μάτων τὰς μεν γὰρ πάρξεις ὀνομάτων ἴχσυσι, τὰς δ -- ζεις καὶ συντάξεις ξ επιώημάτων. - της μεσότητος ἐπι ρήματα πιπτὰ ἐπαίνου χέρονται,
458쪽
εὐι τις, η εις τινα τόπον πορεύεται, η κ τόπου τινος