장음표시 사용
331쪽
λαμπάδας ουτω φάσκων κα-σθαι παρὰ την λην ' λω δ' ειπεῖν Πεἀνθην ἐν πρώτη των περ υτταλον ἱστοριῶν καὶ ἄλλος ο τι δη ποτε - τάραχον γίνεσθαι- τον με χόντα τῶν - τούτου στέων παρὰ πάντων λεγομένων. . ἐσδω ἐν γάρ τις τον λωσσογραφον φασκεν θη- ναίους λέγειν τὰς λαμπάδας φανούς. ιμαχίδας δὲ Ο δος δέλετρον τον φανον καλεῖσθαι, δόν φησιν οἱ νυκτερευομενοι - νεων ἔχουσιν, Ους υτοι λάνας καλῶσιν.
ερίας ὁ γράβιον τον φανον Σελευκος δε ιτως ξηγεῖται ταύτην την λεξιν, ράβιον ἐστὶ το πρίνινον η δρυμ
νον ξυλον, περ θλασμένον καὶ κατεσχισμενον ἐξαπτεσθαι καὶ φαίνειν τοῖς ὁδοιπορουσιν Θεοδωρίδας γουν ο
332쪽
καὶ πῶς πιρροσας τον λυχνοαον οἴχεται ειτ' ἐπιφέρει καὶ λαθες ιν δει τοῖς ράμασι καὶ λυχνίδιον αυτο καλεῖ δια τώτων Ἀλλ' σπερ λυχνος-oιοτατα καθεουδετ' ἐά του λανιδίου. Πλάτων δ' εν τὲ μακρα 'EDυσιν οἱ πομπεῖς λυχνοπον δηλαδη.
ω σόν ποτ' εξελθών, σκυτος γαρ γιγνετμε, καὶ τον λυχνοπω ψερ ἐνθεὶς - λυχνον. Αλεξις δ' εν κηρυττομένω Γ, ἐξελών - του λυχνουχω τει λυχνον,
μικρου κατακαουσας λαθ' εαυτον, πο μαλης
γαστρὶ ἀλλον του λωτος προσπαγών.
333쪽
ιν λης δ' ἐν Σφαττομεν . . . πῶν προενον . . . .
ημῖν, τι τηνικαυτα μεθυων περιπατῶ.πο7ος γάρ ἐστι φανος, ω προς των θεῶν, τοιουτος οἷος ὁ γλυκυτατος λιος; Ἀναξανδρέδης δ' εν Ἀρειουκουν λαβὼν τον φανο αφεις μοι λίχνον; ἄλλοι δ' φασκον φανον λέγεσθαι την λαμπάδα, οἱ δὲ την κ τινων ρὐλων τετμημένων ἐσμην Μένανδρος - 'φιοῖς φανος ἐστι μεστος δατος υτοσί 'δει- ουχὶ σείειν, αλλ' ἀποσειειν αυτόθεν. κόστρατος ἐν Πατριώταις κάπηλος γαρ υκ των γειτόνων,
334쪽
αν τ' οἴνον αν τε φανὸν ἀποδωται - αν τ' ως, α φ ο κατάρατος οὐ χωρ. Φιλιππέδης Συμπλεούσαις ναπος ἡμῖν οὐκ ἔφαινεν οὐδἐ εν. B. πειτα φυσῶν δυστυχης οὐκ ἡδύνως 60 Φερὲκράτης δ' εν Κραπατάλοις χν νυν λυχνίαν
συνδουντες ὀρθὰ τοία λυχνεω χρώμεθα. 3μιλος δ' ἐν Ἀγνοέα ' αντες λυχνον
λυχνεῖον ἐζ ουμεν. φορίων δ' ἐν στορικοις πομνημασι Λιονυσιών φησι τον
νεώτερον Σικελως τύραννον αραντίνοις ει - πρυτανεῖον ἀναθεῖναι λυχνεῖον δυνάμενον-aiειν τοσούτους λυ- - οσος ο των μερων στιν ἀριθμος ει τον ἐνιαυτόν.
ρμιππος δ' --φωποιδ εν άμβοις το στρατιωτικον λυχνεῖον σύνθετον ουτως νομάζει ἐν δ Φορμοφοροις δράματι Πδ' ἐξιόντι δεξιῶ, ω λυχνίδιον. πανος δ' -- μάζεται, διακεκομμενον ξύλον και συνδεδεμενον ' τούτω
. δ' ἐχρῶντο λαμπάδι ανανδρος νενοῖς
335쪽
πω ληνον, πνουρον, - πάρεστι φως μόνον, πολ ποιεῖ.λφιλος Στρατιωτη , 'Aλλ' ὁ παν- δατός ἐστι μεστός πρότερος δὲ τούτων ἰσχυλος ἐν Ἀγαμεμνονι μιμνηται
μετὰ χερσιν δε των ἄλλωνεμενον ενδεω καταοπερ τι
61. Συλολυχνουχου ει μέμνηται Ἀλεξις καὶ τάχα τούτω μοιόν ἐστι τὸ παρὰ εοπόμπω βελισκολυχνιον. Φιλύλλιος ὁ τὰς λαμπάδας δαδας καλε7 ου παλαιὸν σευρημα λίπος φλογὶ δ' οἷ παλαιοὶ της τε δαδος καὶ
336쪽
- αλλων ξύλων χροντο. Κοιμίσαι λύχνο Φρύνιχός
. . . - καὶ ροαλαδ καὶ Πλάτων ἐν υκτὶ μακρα - ταῶ ἐπ ακρουν των κροτάφων ξει λύχνον δοξον. μνημονεύει του διμύξου λίχνου καὶ Μεταγενης ν Φιλοθύτη καὶ Φιλωνίδης ἐντο λοθόρνοις. Ἀταρχος δ' ἐν ταῖς Γλωσσαις λοφνίδα φησὶ καλεῖν Ῥοδίους τρο ἐκ του φλοιο της αμπέλου λαμπάδα.χμηρος ει τὰς λαι πόδας δετὰς νομάζει ιόμεναί τε δετάὶ τάς τε τρεῖ ἐσσουμενός περ.έλει ὁ η λαμπὰς καλειται, ως Ἀμερίας φησί. ικαν δρος δ' 'ολοφωνιος λάνην την των καλάμων δεσμvri Hrνα δἐ δετερως εἴρηκεν ρόδοτος εν δευτέρα στο- ριων λυχνοκαυτων δε ην οἷ ouo λέγουσι, χαναφίαν , Κηφισοδωρος ἐν 'ra
μενος φη, μοὶ δὸ παῖ δωρόδειπνε, ἀσσαρίου κανδηλας
ab Schweigh indicatus, καὶ τὸ κατασβέσαι τον λύχνον ὐ νει--ἐσαεναι κατακοιμίσαι λέγουσι Φρύνιχος δ'Ἀψηκιν ἐν Ω-νοτDonis inn/ι πειδὰν τον λύχνον κατακοιμως. Post φησι in iuni versuum Iachina est, in epitonae sequuntur νίκανδρος δ' ὁ κολοφώνουο ἐλάνην φησι - σω καὶ - accPs-aemini ex A. Eas nitori versus sit aulas esse recte coniecit
337쪽
πρέω, - κἀγὼ κατα τον καλον Ἀγάθωνα ἀναφωνησω τάδε τὰ του διστον Ἀριστοφάνους' τέρετε πεύκας, κατ' Ἀγάθωνα φωσφόρους.
Ἀρτεμιν γενέσθαι παρὰ το του κληθεντος Πυθωνος πη- λαιον. καὶ φερομενου του Πυθωνος π auro Auria των μέδων τον τερον εν ταῖς δεκά2πιις εχουσα προσβῆσατο λίθω ν νυν τι κειμένω πο τω ποδι της χαλκους ειργασμενης -τους, ο της τότε πράξεως μίμημα γενόμενον ἀνάκειται παρα την πλατανον ἐν Λελφοῖς, ειπεν, επαῖ τυχεῖν δε τόξα μετὰ χεῖρας εχοντα τον Ἀπόλλωνα. τουτο δ' ἐστιν, εἰς αν εἴποι τις, ἄνιε παῖ καὶ βάλε πα7. διόπι απὸ τούτου λεχθη - φασι το ε παῖ καὶ ε παιών. ενιοι ὁ παρεγκλiνοντες τε την λεξιν καὶ ἐπὶ τοι δεινοῖς
ἀλεξοτήριόν τινα παρορμιαν λέγουσιν, ' παιών. καὶ οιχὲ
338쪽
μενοι οἱ ἐν ἐν παροιμία φασιν ουτως τουτου το λεγ μενον ὐπαιῶν , διὰ δ το λίαν μιν εἶναι συνηθες λαν- θύμον ν παροιμέα, ο δε τι τοιουτον λέγοντες υ ώς παροιμίαν το δ υφ' Ηρακλείδου του Πονrικου λεχθειν φανερῶς πέπλασται ἐπι σπονδαῖς τοὐτο πρῶτον ει τρις ειπειν τον θεον υτως, ι παιὰν ὶ παιών. εκ ταύτης
γαρ της πίστεως τὸ τρίμεrρον καλοίμενον ἀνατίθησι ν θεῶ, φάσκων του θεολτουθ εκάrερον εἶναι των μέτρων 'or μωρῶν ἐν τῶν πρώτων δύο συλλαβῶν λεγομενων ηπαιὰν ηρῶον γίνεται, βραχέως ὁ λεχθεισῶν αμβεToν διὰ
δὲ Οὐτο δηλον τι και τον αμβον ἀναθετέον αvrs. βραχειῶν γοῶν γινομενων , ει δυο τας πασῶν τελευται
συλλαμ ει μακρὰν ποιuσει τις, ὁ Ἱππώνακτος αμβος
63 Μετὰ ταυτ ηδ μελίχοντων και μῶν ἀνίστασθαι ἐπεισηλθον παῖδες φεροντες ὁ μέν τις θυμιατηριον, δἐ . . . . . . . .
339쪽
εθω δὲ νώναστῶσι του δειπνου καὶ σπείσασι το λοιπὸν του κρατο τω διδόντι παιδὶ ἐκπιειν διδόναι. Or παιανα ις 'Υγίειαν ἐποίησε τόνδε - ρων Σικυώνιος Ἀγίεια, πρεσβiστα μακάρων, μετὰ σευ αἰοροι τολειπόμενον βιοτας - δε μοι πρωρων συνοικος εἰης. εἰ γάρ τις η πλούτου χάρις η τεκεων,
τα ἰ ὁαιμονος ἀνθρώποις βασιληίδος πῶς ἡ
ους κρυφίοις Ἀφροδίτας αρ-σιν θηρεύομεν,
post VM empta suemini usui ad illa orδασιν . . πατρο Ieganeoueunt propter extreniam folii partem Merani et exesam, nisi io verva roo δὲ ν ναστῶσι - τας εἰσοδαίμονος in paea vis versu . viiii dignosci possunt. ἔθος δ η usoue ad paeanis versum ultinium ex epitoine, in via Ictoc scriptum, insemierunt L. Anterat moeso in C illata sunt ὁτι ἐν τῆ
340쪽
τις αλλα θεόθεν ἀνθρωποισι τε φις η πόνων ἀμπνοὰ πψανται, μετὰ σεῖο, μακαι Dom, τεθαλε πάντα καὶ λάμπει αρίτων εαρ' χεθεν δὲ χωρὶς ού τις ευδαίμων ἐφυ.
οἴδασιν Σώπατρος γάρ ο φλυακογράνος εν ω επιγραφο-
Κρεανομογα καὶ τον ἐκ τρρηνίας Οινον, ὀκτω λαμβάνειν ἐπωταμαι. T-τα, φiλτατε ιμόκρατες, κατὰ τον Πλάτωνα ου Σωκράτοτ νεου καὶ καλο πα νια, ἀλλα των δειπνο--φιστῶν σπουδάσματα κατὰ γὰρ τυν αλκοὐ Λιονυσιον Τί κυλῖυιον ἀρχομένοισιν η καταπαυομένοις τὸ ποθεινότατον;
Lio uini Ioeo recto addidit nec hius. Mδασιν . . . . -τρος γ .... γραφος, in uuiuus laminas recte explevit Scnweign. ae- cesseriint ex Vin initio ultimae totius codicis columnus cxipta.