Athenaeus

311쪽

eτης δὲ λεγομενης σάγδας μέρον δ' ἐστι καὶ τουτο, ' ι- λυκος ἐν ΚωραλέσκωBάκκαρις, καὶ σαγδας μοὐ. καὶ Ἀριστοφάνης - αιταλευσι καὶ ε Μαρικλαπολις- Σάγδα ερογγάνοντα ' λέγων. περ ὁ Θυατειρηνος ἁ-κανδρος ἐπὶ τοῖ ἄγαν χλιδῶντος ιρησθα ἀκούει θεόδωρος δὲ θυμίαμά τί φησιν αυτ εἶναι. 44. Παμπόλλου δ' ἐπιπράσκετο θhνησιν η του μύρου κοτιλη, καὶ ς ἐν Ἱππαρχος φησιν ἐν Παννυχίδι, πέντε μνων ἄλει μνανδρος ἐν Μισογωνη, δέκα Ἀντι φάνης δ' ἐν Φρεαρρ- στακτης του μύρον μνημο-ων φησι Στακτὴ δυοῖν μναῖν ου ἀρεσκε μ' ουδαμῶς. ου μόνον δι- των Σαρδιανων γένος φιλήμνρον ν ος

λεξίς φησιν Ἐκπωματοποιω'Aεὶ φιλόμυρον παν, Σάρδεων γενος, αλλὰ καὶ αὐτοὶ οἱ Ἀθηναῖοι, οἱ πάντων των καλλίστων εἰσηγηταὶ τω των ἀνθρωπων ' γενόμενοι παρ' οἷς αν περβλητον τιμης - προείρηται, - μίρων παπονσης, - ἀπείχοντο της χρησεως, σπερ ιδ ημεῖς νυν ουτω πολυτέμων καὶ καλλiστων παρχόντων, - ληρον ιναι τὰ ἐν τω ἰσοιαι, μένω Ἀλέξιδο ταυτὶ

γιγνόμενον ἀεὶ Κρονικὸν ἀλλα τετταρας περιστερὰς ἀφηκεν ἀποβεβαμμένας ιις υχ rixro μα ει τον αυτην μυρον,

312쪽

1541

5 χω δ' εκάστην πετόμεναι δ αυται κύκλφερραινον - θωμάτια καὶ στρώματα. μη μοι φθονησητ ανδρες Ἐλληνων ἄκροι, ηλεπόμην θνόμενος μνω μυρω.45 Προς θεῶν, φίλοι, ποία δονὴ μαλλον ἡ σαλακωνία, αἱμάτια μολινεσθαι ἐξον ταῖς χερσὶν, σπερημεῖς νυν ποιουμεν, ἀροσαμενους ἀλείφεσθαι πανα σῶμα

καὶ μάλιστα τυ κεφαλην φησι γαρ ὁ Φιλωνίδης ἐν τυπερὶ μύρων καὶ στεφάνων τὴν ἀφορμην του την κεφαλην

692 εν τοῖς ποτοις λιπαένειν ἐντευθεν γενεσθαι τοῖς νυμιγα τὰς παλα εἰς το μετέωρον ελκεσθαι τι λαμβαν

μενον καὶ διὰ τουτο των πυρετῶν διακαιόντων τα --ματα τεγγουσι την κεφαλην επιβρέγμασιν, -- προς τὸ ξηρὸν τανυ ὁ καὶ πολυκοον, ὁρμὴν τα παρακείμεναλ- νη. τοτω δη λογισάμενοι καὶ ἐπὶ των πιτων, τηνεις μετέωρον των οινων φορὰν ποπτεύσαντες, ἐπεσπάσθW- κεφαλην λιπαίνειν, ὼς ἐλάσσονος βιας γενησομενης, . ταυτην προτέγξαιεν προστιθῶς δ' ὁ βιος ἀεὶ τοι χρει δεσι καὶ των εις ἀπόλαυσιν καὶ τρυφην γόντων, ἐπὶ τηντων μύρων χρησιν ωρμησε χρηστέον ουν, ω Κύνουλκε θεόδωρ' μυροις παρὰ πατον τοι ἐλάχιστα καρουν δυνα- μενοις, τοῖς σrύρουσι δι καὶ φυχουσιν ἐπ' ολθον τάδ' ὁ πολυμαθεστατος ριστοτέλης ἐν τοι φυσικοῖς προβλημασι διὰ τί ι μυριζόμενοι πυλώτεροι η τι τὸ μύρον δια τα ρώματα ξηραντικόν εστι, διὸ καὶ αὐχμηροὶ ιμπιζόμενοι ὁ δ αυχμος πολιώτέρους-οιεῖ ειτε γὰρ --

313쪽

ανσις τροχος η πολιὰ εἴτ' ἔνδεια θερμρῖ, quρότης μα-

γαρ η οἰκεῖα της τριχὸς γρότης.

46. Hδιστον ἡ Ἀνδρες φιλοι, αναγιγνώσκων την ὀγδόην καὶ εἰκοστην των Ποσειδωνίου ιστοριῶν περὶ μύρων τι λεγόμενον τηρησα ου ἀλλότριον μῶν του συμ

ποσίου φησὶ γαρ ὁ ιλόσοφος αν Συρία ἐν τοι βασι

λικοῖς συμποσίοις, στὰν τοις εὐωχουμένοις δοθῶσιν ιστέφανοι, ἐσίασι τινες ὐρων Γαβυλωνἐων χοντες ἀσκι- δια καὶ πόρρωθεν ἐκ τούτων περιπορευομενοι τους μεν στεφάνους των κατακειμένων δροσiζουσι τοις μύροις, αλλο μηδὲν 4ωθεν παραρραίνοντες. ἐπεὶ δ' ἐνταὐθα του λό- ου ἐσμὸν, τμβαλοῖμαι τι μέλος μῖν ες ρωτα, κατὰ τον Κυθηριον ποιπην οτι γανος, ὁ παρ' μῖν θεος, ον καὶ πατέρα προσαγορεύομεν, πρῶτος εvρε στέφανον ἱστο- φ ει τουτο δράκων ο Κερκυραῖος εο ν περι ἐθων γράφων οτως Ιανον ὁ λόγος χει διπρόσωπον γεγον ται, το ἐν πiσω, το δ' εμπροσθεν ἔχοντα πρόσωπον. ἀπὸ τούτου καὶ τον ανὸν ποταμόν κά το χος Σανὸν ὀνομάζεσθαι, κατοικησαντος αυτο ἐπι τολύρους πρῶτον ὁ και στέφανον τρεῖν και σχεδίας και πλοῖα και νομισμα χαλκουν πρῶτον χαράξαι. διωκα τῶν κατὰ την Ἐλλάδα σωλλας πόλεις και τῶν κατὰ την ταλίαν και Σικελίαν, ἐπὶ του νομίσματος ἐγχαράττειν πρόσωπον δικέφαλον, καὶεα θατέρου μέρ- η σχεδiαν η στέφανον η πλοῖον τουτον ὁ την ἀδελφην γημαντα Καμὶσην ιον μιν Αἴθηκα, θυγατέρα δ' λιστηνην γεννησαι. και αυτὸν - μειζόνων ορεγόμενον πραγμάτων εις την ταλίαν διαπλευσαι, καὶ

314쪽

οὶκησαι το πλησιον Ῥωμης ορος κεὐενον, το ἀπ' αὐτου Ἀνουκλον ὀνομαζόμενον. 47. οσαυτα κα περὶ τρων χθη κοὶ μετὰ ταυταπλείστων των μέν ἀγαθου δαψονος αἰτούντων ποτήριον,των ὁ Θιος σωτηρος, αλλων ὁ Ἀμώς, καὶ τερων τέ- ρους πύἈγόντων, τους τούτων των κράσεων μεμνημένως των ποιπῶν ἔδοξε παρατίθεσθαι, - καὶ αυτῶν μνησθησομαι Ἀντιφανης ἐν γα ' ροἰκοις φηAρμοδιος ἐπεκαλεῖτο, παιὰν ηδετο, μεγάλην ιος σωτηρος ἄκατον ηρ τι

ποῖς απαντων χρησιμώτατον πολύ.B. o Zευς ὁ σωτηρ, αν ἐγὼ διαρραγῶ, -δέν μ' ὀνησει. . ny θαρρῶν. κοστρατος ΠανδρόσφΚἀγώ, φιλτάτη μετανιπτρίδ' - της προεως ἔγχεον.

τυφλόν τι κἀσύντακτόν ἐστιν, ω πάτερ. εω δὲ τ αυτ δράματι καὶ της του ἀγαθου δαιμονος ηρ σεως μνημονεύει, ης καὶ πεδον πάντες ο της αρχαἰας κωμ*δίας ποιηταί. ἀλλ' ο γε ικυσrρατος ουτως φησὶν

315쪽

1544 IE

a' ἐγχέασα θειτον ἀγαθου δαίμονος

μοι την τράπεζαν ἐκ ποδῶν. ἱκανῶς κεχόρτασμα γαρ ἀγαθου δαψσνος δέχομαι λαβουσ' ἀπενεγκε ταυτην ἐκ ποδῶν. δεναρχος ἐνυμμις - - τι νυστάζειν, καντὸς πομπε,

τἀγαθου δαίμονος

συνέσειοέ μ' ἐκποθεῖσα φιάλη παντελῶς. του ὁ σωτηρος Ηιὀς τάχιστα γε

απώλεσε ναιτην καὶ κατεπόντωσεν δε ορος.

φιφος ΜελιβοίαἈπίη δέπας πρὶν ἀγαθου δαιμονος πρωτον λαβεῖν,

48. Θεόφραστος δ' ἐν τῆ περὶ μέθης - ον ἄκρατον

φησὶν οἶνον τον ἐπὶ τω δείπνω διδόμενον, ν δ λεγομ σιν παθου δαίμονος εινα πρόποσιν, λιγον τε προσφε- ρουσιν, σπερ ἀναμιμνησκοντες μόνον, γευσε την πυναυτου καὶ την - θεου δωρεάν, καὶ μετὰ την πληρωσιν διδόασιν, -- ἐλάχιστον ν τ πινόμενον ' καὶ τρίτον Προσκυνησαντες λαμβάνουσιν απλτης τραπεζης, καὶ σπερ ἱκετείαν τινὰ ποιούμενοι του θεου, μηδἐν ἀσχημονείν, μηδ' εχειν πυρὰν ἐπιθυμίαν του πότου τουτου, καὶ λαμβάνειν

ἐξ αυτο τὰ καλὰ καὶ χρησιμα. Φιλόχορος δ' ἐν δε-

316쪽

- Ἀτθίδος Καὶ θεσμιον φησὶν ετέθη του προσφέ-

ρεσθαι μετὰ τὰ σιτία ἀσιν ἀκράτου ἐν σον γευμα καιδευμα της δυνάμεως του ἀγαθου θεου, τον ὁ λοιπὼν ηδη κεκραμενον δι' ο καὶ τροφώς του Λιονισο, τὰqμμφας ὀνομασθηναι. 'ar δε δοθείσης της του ἀγαθου δαίμονος κράσεως θος η βαστάζεσθαι τὰς τραπεζας ἔδειξε δια της -ου σεβείας ὁ Σικελιώτης Λιονυσιος τω γαρ Ἀσκληπι εν ταῖς Συρακουσαις ανακειμένης τραπέζης χρυσης, προπιὼν αυτ ακρατον παθου δαιμονος, αμλευσε βασταχθηναι την τράπεων παρὰ δὲ τοις Ελλησιν οἱ θυοντες τω mis , ως φησι διαρχος ἐν δωδεκάτν

των στοριῶν, ἐλι σπένδουσιν, οἶνον ου φεροντες τοις βωμοῖς, δεῖν λεγοντες ταν τα λα συνέχοντα καὶ διακρατουντα θεὸν και ἀεὶ περιπολευοντα τον κόσμον αλλότριον ει ναι μέθης. 40. μέμνηντο δ οἱ πολλοὶ καὶ των Ἀτταων ἐκείνων σκολί- απερ καὶ αυτὰ ἄξιόν εστ σοι πομνημονευσαμμου τε την ρχαιότWα καὶ φέλειαν των ποιησάντων, καὶ των ἐπαινουμένων επὶ τῆ δέα ταυτην της ποιητικῆς, --καιου τε καὶ λακρέοντος , Ἀριστοφαπης παριστησιν 694 D Λαιταλευσι λεγων οντως

Αισον δη μοι σκόλιόν τι λαβὼν Ἀλκαίου κανακρέοντο καὶ Πράξιλλα δ' η Σικυωνέα ἐθαυμάκετο ἐπὶ τῆ των

σκολίων ποιησει σκόλια δἐ καλωνται κατὰ τον της

317쪽

1546 IE

μελοποιίας τρόπον, οσΠς σκολιος ην λέγουσι α τῶ ν ταῖς ἀνειμέναις εἶναι σκολια αλλὰ τριῶν γενῶν οντων ως φησιν Ἀρτεμων, Κασανδρευς ε δευτερ βιβώων χρησεως, εν οἷς τα περὶ τὰς συνουσίας ην δόμενα, ν το ἐν πρῶτον, - πάντας αδειν νόμος ην, τὸ δ δείτερον , o G πάντες ἐν ἐδον, ου μυνυλλα γε κατά τι, περί δο α ποδοχης, τρίτον δ καὶ την επὶ ἀσι τάξιν εχον, Ου μετεῖχον οὐκετι πάντες, αλλ' οἱ συνετοὶ δοκοῖντες ἶναι μόνοι, καὶ κατὰ τόπον τινὰ ει τύχοιεν ἄντες διόπερως ἀταρῶν τινὰ μόνον παρὰ τἄλλα εχον τὸ μήθ' ἄμα μήθ' εξῆς γινόμενον, αλλ' ὁπου τυχεν εἶναι, σκόλιον έκληθη τὸ δῖ τοιουτον ήδετο ποτε τὰ κοινὰ καὶ πῶσιν ἀναγκαῖα ἐλος λάβοιεν τηνικαῖτα γαρ δη των σοφωνDαστον δην τινα καλην εις μέσον ρουν προσφερειν. καλην δὲ ταίτην ἐνόμιζον την παραίνεσέν τέ τινα καὶ γνώμη ν χειν δοκουσαν χρησίμην τε ει τον βίον 50. ων υν δειπνοσονιστῶν ὁ μέν τις ελεγε - σκολίων τόδε, ὁ δέ τις τόδε πάντα δ' ην τὰ λεχθεντα

Παλλὰς ριτογενει Ἀνασσ' ' θυνῶ, θου τηνδε πόλιν τε καὶ πολiτας, ἄτερ αλγέων καὶ στάσεων θανάτων ἀωρων συ τε καὶ πατημ

πλούτου μητέρ', λυμπέαν ἀείδω

318쪽

γήμητρα στεφανηφόροις, ωραις.

Φοῖβον χρυσοκόμαν, ἄνακτ ' Απόλλων ἐλαφηβόλον, ἀγροτεραν Ἀρτεμιν, α γυναικῶν μι ἔχει κράτος.

Ω Πὰν ' καδίας μεδων κλεεννῶς. ὀρχηστὰ Βρομιαις παει υμφαις, γελάσειας Πὰν ε ἐμαῖς ευφροσνναις ἀοιδαῖς κεχαρημενος.

' ικησαμεν ς ε vλόμεσθα, καὶ νίκην ἔδοσαν θεώ φέροντες

παρὰ Πανδρόσου Wiλην Ἀθηνῶν.

ἄνδρα φίλον νομiζειν ἀδόλω φρενί. χιαένειν μὲν ἄριστον ἀνδριοναή,1547

319쪽

τὸ τρίτον δε πλουτεῖν ἀδόλως, - τὀ τέταρτον ηβῶν μετὰ των φίλων.ασθέντος ι τούτου καὶ Ῥώντων σθεντων ἐπ' αὐτω καὶ μνημονευσάντων τι καὶ ο καλος Πλάτων -- μεμνηταιως αριστα ἐρωεν , ὁ πτίλος φη Ἀναξανδρῶδην αυτόδιακεχλευακεναι τον κωμωδι-- ἐν Θησα φ λέγοντα

U- σκόλιον ευρῶν κεῖνος, στις γ', - ἐν πιαίνειν πρῶτον ς ριστον ην, ἀνόμασεν ὀρθῶς δευτερον δ' εἶναι καλον, τρίτον δὲ πλουτεῖν, τουθ ορας, ἐμῶνετο. μετὰ την πίειαν γαρ τὸ πλουτεῖν διαφέρει 'καλορ ει πεινῶν μιν ἀσχρὸν θηρίον. 695 ξης ὁ λεχθη καὶ ταδε

320쪽

Φίλταθ' Ἀρμόδι , - τι που τεθνηκας' σοι δ' ἐν μακάρων σε φασιν εἶναι, ἴνα περ ποδώκης ' Δευς, Ἀδειδην τέ φασιν - δεα Ἐν μύρτου κλαδὶ το ξίφος πη- , ωσπερ Ἀρμόδιος, Ἀριστογείτων,οτ' Ἀθηναίης ἐν θυσίαις ανδρα τυραννον ' παρχον ἐκαινετ . - σφων λεος ἔσσεται κατ' ἶαν, νέλταθ' Ἀρμόδιος κ' ριμπεiτων,

Ἀδμητο λόγον ταῖρε μαθὼν τον ἀγαθους φῶ ,των δειλῶν δ' ἀπόχου, γνους τι δειλοῖς ὀλθη χάρις.Πα Πλαμωνος ιαν αἰχμητὰ λέγουσι σε