장음표시 사용
301쪽
καὶ πόνου ματαιο γινεσθαι. ακεδαιμόνιοι τε ἐξελαυνουσιτης Σπάρτης τους τὰ μόρα κατασκευάζοωτας, ῶς διαφθείροντας Ουλαιον καὶ τους τὰ ἔρια δὲ βάπτοντας, ρε ετ αφανςοντας την λευκότητα των ἐρiων Σόλων τε Ο o c. δια των νόμων κεκώλυκε τους ανδρας μυροπωλεῖν.
35. M M των ἀνθρωπων οι αἱ ὀσμά μονον, ς φησι Κλεαρχος ἐν τρὰ περὶ μων, ἀλλα καὶ ι χροιαὶ τρυφερὸν χουσα τι συνεκθηλλουσι τους μεταχειρι με- νονς υμεῖς δ' οἴεσθε την βρότητα χωρὶς αρετης νιν τι τρυφερόν καίτοι Σαγῶ 'νη ἐν προς ἀληθειαν ουσα καὶ ποιητρια, μω iδίσθη τὸ καλὸν της βροτητος ἀφωλεῖν λεγουσα δε , πι δἐ φίλημ' ἁβροσύναν, κα μοι , τὸ λαμπρὸν ρος αελ- καὶ τι καλὸν λέλογχε , φανερὸν ιουσα πῶσιν ἄλη του ζην ἐπιθυμία τὸ λαμπρὸν καὶ τόκαλόν ιν αυτῆ ταντα δ' ἐστιν οὶκεῖα της αρετης Παρράσιος δ' ὁ ζωγράφος, καίπερ παρὰ μέλος πi την --το τέχνην τρυφησας, καὶ τὸ λεγόμενον ἐλευθεριον ἐκραβδίων τινῶν ποτηρ- ελκυσας, ἡ γουν ἀντελαβετο της αρετης επιγραφάμενος τοι εν ίνδω πῶσιν αυτου
κομψός τις ώς ἐμοὶ δοκεῖ, ἐπεραλγησας ρυπαίνοντι τὸ της ἀρετης ἀβρὸν καὶ καλὸν, τε φορτικῶς μετακαλεσαμεν ει τροφην την δοθεῖσαν π της τίχης χορηγων, παρέγραφε τὸ ' αβδοδίαιτος ἀνηρ αλλ ομως δια τὰ τηνἄρσην φῆσαι τιμαν ἀνεκτεον ταῶτα μῖν ὁ Κλεαρχος Σο-
302쪽
Ἀφροδίτην ,δονην τι - ουσαν δα υνα πω τε ἀλεωφομόνην παράγει και κατοπτριζομένην, την δ' Ἀθηνῶν Φρόνησιν υσαν και μιν ἔτι δ' Ἀρετην, λα- χρωμε- νην καὶ γυμναζομένην. 36. Ουτοις ἀπαντησας ὁ Μασούριος νη, Π δαιμόνιε ανδρῶν υκ οἶδας οτι αἱ ἐν φ ἐγκεφάλφήμων αισθησεις ὀδμαῖς δείαις παρηγορουνται, προσέτι τε θεραπεύονται, καθὰ και Αλεξίς φησιν ἐν Πονηρα υτως Ἀγιεως μερος μεγιστον ὀσμὰς εγκεφάλω χρηστὰς ποιεῖν. καὶ ὁ ἀνδρε τατος δἐ προσετι ὁ και πολεμικος ποιητης, Ἀλκαῖος - , ὁδ' ἐχευσατο μυρο άδυ καττῶ στηδεος ε αμμι. και ὁ σοφος ' νακρέων θει που - T. μην πέτεαι συρ γων κοιλότερα μηθεα χρισάμενος μυρω; τὰ
στήθη παρακελευόμενος μυρουν, εν ις εστιν η καρδία, ως και ταύτης δηλονότι παρηγορουμένης τοις νώδεσι. τοῖτο δ' ἔπραττον οὐ μόνον της ευω&ας απὸ του τη- θους κατὰ φυσιν αναφερομἐνης ἐπι την σφρησιν, λώκαι διὰ τι νομίζειν ν τῆ αρλα την πην καθιδρυσθαι, ρος Πραξαγόρας και Φιλότιμος ι ατροι παραδεδώκασι. και Ῥμπος ὁ φησι Στηθος ὁ πλQας κραδί Ἀνιπαπε μυθω-
303쪽
αγωνέας πάλλεσθαι την καρδιαν ἐπιδηλότατα συμβαίνει. 688 και Ἀγαμέμνων ὁ φησιν ὁ μηρικος Λὶνῶς γαρ αναων περι εἰδια ουδέ μοι τορ ἔμπεδον, αλλ' ἀλαλύκτημαι κραδi δε οι ἔξω στηθεων ἐκθρωσκει, τρομέει δ' π φαίδιμα γυῖα. καὶ ὁ Σοφοκλῆς δ τὰς πολελυμένας του φόβου πεποiηκε
Θων δ' υ τι φαιδρὰ χορεμ τάρβου θυγάτηρ. Ἐναζώνδρίδης δὲ τον ἀγωνιῶντα παράγει λεγοντα , Π πονηρὰ καρδία,
ἐπιχαιρέκακον ς ε μόνον του σώματος.
Πλάτων δέ φησι τον των λων δημιουργὸν καὶ την του πλευμόνος αὐτ φισιν παραθεῖναι, πρῶτον ἐν μαλ- καὶ ἄναιμον, εἶτα σήραγγας ἔχουσαν ίον σπόγγου κατατετρημένας, ν ἐν των δεινῶν προσεικέα πολλακι αλ- λομένη τον παλμὸν εις πεῖκον καὶ μαλακὸν ποιηται. αλλὰ μην καὶ τους στεφάνους τους περικε μένους τω στήθει υποθυμιάδας οἱ ποιηταὶ κεκληκασιν ἀπο της τῶν ἀνθῶν
α μιάσεως, οὐκ ἀπο του , πη- μὸν καλεῖσθαι, οῦς τινες ἀξιοῖσι.37. T d του μύρου νόματι πρῶτος Ἀρχίλοχος κε χρπα λέγων οὐκ ἄν μυροιοι γραυς εούσ' λευρτο. καὶ ἀλλαχοῖ δ' φη
304쪽
Mμvρισμένας κόμας καὶ στηθος λαν καὶ γέρων ηράσσατο. 'vρρ γαρ η σμυρνα παρ' Αἰολευσι, ἐπειὁ τα πολλατων πω δια σμυρνης ἐσκευάζετο, καὶ η γε στακτη κα
λουμένη δια μόνης αὐτης ὁ 'χμηρος την ἐν χρησιν
ὐοῖδε των ὐρων, λαια δ αυτὰ καλε μετ' ἐπιθετου μδόεντι δ' ἔχριεν ἐλαίω. καὶ ἀλλαχου ει λέγει τι τεθυωμένον καὶ Ἀφροδίτη ἐπαρ αυτο τον Ἀτορος νεκρον ροδόεντι χριεν ἐλαι --βροσίω καὶ τουro ἐν ἐξ ἀνθέων περὶ ὁ του ἐκ των ωαμων σκευαζομένου, α δ Ovώματα ἐκάλουν, ἐπὶ της
φας λέγει βροσίη ἐν πρωτον απὸ χροὸς ἱμερόεντος λύματα πάντα κάθηρεν, ἀλειφατο ὁ χρόα λευκὸν
ἀμβροσέω, εαμ, ο ρ οι τεθυωμένον εν ' του καὶ κινυμένοιο οὐ ποτι χαλκοβατὸς δω, ευπης ἐς γαῖάν τε καὶ πανὸν κετ' ἀυτμη.38. Iνεται δὲ μίρα κάλHιστα κατὰ τόπονς ώς Ἀπολλώνιος φησιν ὁ ροφiλειος ἐν τω περι ἡρων, γράφωνουτως . ρις ἐν ἐν Πλιὸ χρηστοτατ και ἐν υ κφ' ρόδινον ὁ κράτιστον ἐν Φασήλιδι, και τὸ ἐκ Νας ἐπόλεως και Καπυης κρόκινον δ' ἐν Σόλοις τοι πιλικίοις καὶ ἐν 'ει- νάρδινον ει τὸ ἐν άρσωρ ἐνάνθη ὁ η υπρία και Ἀδραμυττηνη ' ἀμαράκινον Κωον καὶ
μηλινον κυπρινον ὁ προκέκριται, ἐν ιροπτω δευτερευον δ' ἐστὲ τὀ υπριακὸν καὶ τ εν Φοινικα καὶ ταυ-
305쪽
της το απο Σιδωνος το Παναθηναῖκον λεγόμενον εν Ἀθηναις - δὲ Μετώπιον και Μενδήσιον κάλλιστα ἐν Alr-τ σκευάζε ται σκευάζεται δἐ το Μετώπιον ἐξ ελαίου του - των πικρων καρύων ο δ χορηγοῖντες, φθα, και η λη και ι τεχνῖται, χρηστότατον πρωὐσι μύρον,ἀLV α ι τόποι. μεσός γέ τοι πρότερον, φασὶ τοῖς 689 μύροις διέφερε, καὶ μάλιστα εν τω Μεγαλώω νυν ὁ Ου.ηκμασε δ και τὰ ω λεξανδρεi δια πλολον καὶ διατην ρσινόης και Γερενίκης σπουδήν. ἐγένετο δ και ἐν ρηνη ρόδινον χρηστότατον καθ' ον χρόνον ζ -- ρενἐκη η μεγάλη οινάνθινον δ' εν ὁραμυττίω πάλαι ἐν
μέτριον, στερον ὁ πρῶτον, δια Στρατονiκζ τη- μενους. ἡ δὲ Σουρέα το παλαιὸν χρηστὰ πάνr παρε ετο, λιστα ει το τηλινον, νυν δ' ύ. ν δ Περγάμφ πρό- , τερον ἐν ξοχὴ νυν δ' ου, μυρετο τινος ἐκπονησαντος,το παρ' οὐδενί πω γεγονὸς σκευάσθη λιβανώτινον μίρον. μέρον ὁ χρηστὸν ἡρω εὐτελεῖ ἐπιχεόμενον πιπολης μενεαμλι ει χρηστὸν χεῖρον ἐπιχεόμενον ει το κάτω βιάζεται λαμβάνει γαρ αυτο καθύπερθεν τ ηττον.
39. - δ' ιροπτω μώρου μνημονευων Ἀχαιὸς εν Σθλοις φησὶν Ἱσάργυρόν τ' ἐς χεὶρ Κυπρίου λίθου
δώσουσι κόσμον χριμάτων τ' Αιγυπῶων. μηποτε, φησὶν ὁ Ηγος, την καλουμένην στακτην λέγει, ὁια την σμύρναν, ν εις ιγυπτον καταγομένην κροὶ - σθαι προς τους Ελληνας Σκέσιος δ' ἐν δευτέρB περὶ λης
- τῶν μύρων φησιν α με εστ χρίματα, α δ' ἀλείμματα.
306쪽
καὶ ρόδινον ἐν προς πότον ἐπιτηδειον, ἔτι ὸ μυρσινον, μηλινον τουτο δ' ἐστὶ καὶ υστόμαχον καὶ ληθαργικοῖς χρησιμον το δ' ινάνθινον Ῥστόμαχον ν καὶ την δι- νοιαν παραποδιστον φυλάσσει καὶ ὁ σαμφίχιν- δἐ καὶ 'ερπιλλινον πιτηδεια προς πότον καὶ κρόκινον το χωρις σμυρνος πολλης καὶ στακτη δ επιτηδειος προς πότον,ει ὁ νάρθος το ει τηλινον κα γλυκυ ἐστι καὶ παλόν. τ ὁ λευκόῖνον και εὐῶδες καὶ σφόδρα πεπτικόν. Θεό-ςραστος ὁ ἐν τω περι ὀδμῶν συντίθεσθα νησι μύραία ἀνθέων ἐν ροδινον καὶ λευκόῖνον καὶ σούσινον, καὶ γαρ τουτο ἐκ των κρίνων ἔτι δἐ το σισυμβρινον και ἐρ- πυλλινον, ἐν δ Kυπρω καὶ τὸ κρίνον βελτιστον δ' ἐν Αἰγίνη καὶ Κιλικία. πλει φύλλων τὸ μέρρινον και ὀοινάνθινον αυτη δ' ἐν Κυπρω φύεται ρειν και πολλε γονος ' ει δἐ λλάδι οὐ γίνεται, δια τὸ οσμον δια δριζῶν το τ ρινον καὶ τὸ νάρδινον καὶ τ ἀμαράκινον
40. δια σπουδης ν τοι παλαιοτεροις η των μώρων χρησις δηλον ἐκ του καὶ πίστασθαι ποιων τι κώ-στ των μελῶν μῶν στι επιτήδειον. ντοάνης γουνεν Θορικίοις η Λιορύττοντι φησι
307쪽
ἀμαρακίνω ὁ τὰς ὀφρῶς καὶ την κόμην,
ἐρπυλλίν δ τὸ γόνυ καὶ τον πλακα Κονισόδωρος εν ροφωνίφEπειτ' ἀλεiνεσθαι πρίω το σῶμά μυιμυρον ρινον κα ρόοινον, ἄγαμαι, Σανθία ' καὶ τοις ποσιν χωρὶς πρiω μοι βάκχοριν. II. ω λακκόπρωκτε, βάκχαριν τοῖς σοῖς ποσιν
ἐγὼ πρίωμαι λαικάσομ' ἄρα βάκχαριν
Ἀναξανδρίδης ΠρωτεσιλαωMυρον τε παρὰ Πέρωνος ουπερ ἀπεδοτο 6so lao ἐς Μελανώπφ πολυτελους, διγυπτM
ω νιν ἀλεiνει τους πόδας Καλλισrράτου. μνημονευε του μυροπώλου τοὐroviso Πέρωνος καὶ Θεόπομπος 'ἐν δμητο καὶ πιδαύρει Ἀντιφάνος δ' ἐνυντεἱαμος, μυροπώλη γενόμενον κατευμπανον
αυτὸν περὶ μυρον. . . μελλε τε συνθείς σοι φέρειντα κινναμώμινα ταλα καὶ τα νάρδινα.
i. Παρὰ πολIοῖς δὲ των κωμωδιοποιῶν νομάζεταί τι μυρον βάκκαρις- ου μνημονεύει καὶ Ἱππῶναξ δια τούτων
308쪽
'πια- δ' εν Αἴθωνι σατυρικωΒακκάρει χρωθέντα καὶ φυκτηρίοις πτεροῖς ἀναστήσαντα προσθίαν τρυα.
καὶ Σαρδιανυν κόσμον ειδέναι χροὸς ἄμεινον η τον Πέλοπος εν νήσω τρόπον. ἐν τούτοις Σαρδιανὸν κόσμον εἴρηκε ὁ μυρον, ἐπεὶ λα- βόητοι ἐπὶ δυπαθεια οἱ Λυδοί καὶ τι παρ' Ἀνακρίοντι λυδοπαθὴς κούουσιν αντὶ του δυπαθής μνωονεύει της βακκάριδος καὶ Σοφοκλης Μάγνης δ' ἐν υλὶς λυσαντα χρη καὶ βακκάρH κεχριμένον. καὶ μήποτε ι εσr μπον η βάκκαρις. ivvλος γαρ εν υμώνη ντιδιαστελλων φησὶ Kἄγωγε τὰς σας βακκάρεις τε καὶ μύρα καὶ ΣιμωνHης λειπόμην μυροισι καὶ θυώμασι καὶ βακκάρει. Ἀριστοφάνης δ' ἐν θεσμοφοριαζουσαις
Secundis Aristopnani versus On . .
309쪽
- φάσκώχος εὐθοὐλτόμενος μοι του μύρου
42. ρενθίου δὸ μύρου μνημονεύει Φερεκράτης νήροις Ουτως , Urηνὰ κἀκέλευον εγχεασθαι - μύρον βρενθιον, να τοι ἰοῖσιν ἐγχεν. βασιλείου ὁ μύρου μνημονειε Κράrης ἐν Γείτοσι λέγων ουτως Γλυκύτατον δ' ωζε βασιλείου μύρου. Σαπφὼ δ' μοὐ μεμνπαι του τε βασιλεiου και του ρε- θείου λεγουσα ντως Βρενθείω βασιλη . φάγδης Ἀρ-
310쪽
λον μνημονεύει δ' ιτοῖ Ἀριστοφάνης ἐν γ ισσεισι καrΦερεκράτης πιετάλη Στράττις, ἐν Μηδεία υτως Καὶ λέγ' τι φερεις απτα μύρον
καὶ την βασιλικην θυμιῶτε μίνδακα. B. ἀκήκοας - δεσποτ' ηδη πώποτετο θυμίαμα του τος
'Au of νίμφη βασιλις ιυνομασμένη μίροις μεγαλλίοισι σῶμ' αλείφεται. ναρδίνου δὲ μέρου μεμνηται Μενανδρος - κρυφάλφ
νάρδινον. 43. G ὁ χρίσασθαι τω τοιουτω ἀλεωuατι μυρίσασθαι εἴρηκεν Ἀλκαῖος ἐν Παλαίστραις δια τουτων μυρίσασα συγκατεκλεισεν ἀνθ' αon λάθυαμπωμασιν μέντοι, ου μ ἐσμασιν, λεγεν Ἀριμοφάνος εν Ἐκκλησιαζούσαις υτι μεμύρισμαι την κεναλην μυρώμασι.