Oeconomicum

11쪽

e liuont praetexuli et Iani Zeuntiis. P. Victorii Vario

Lectiones, in qitibus fragmenta, qtiae si in t e Collina ella citur Graeci 13 Xeia optiolitis comparantur, assipisci in illi non contigit. Colii mellae ei litiones Gesneri Iaith. I 81 et Solitiei lem Ι .ips. 1 94 ait manium liali elia in . Codicea omnes, quit in saeptiis in iisdeni vitiis perperam coligentialit, ex illa o neque eo optiniae notae sonte emanaveritit IIecesse eSt. Diversas tamen eor in disceri ere

licet familias. Eaiadcin originem duxeriint L. . Λ. C. D, imprimis L. et A. Vbi lii libri, ceteris ab iis disseiitientibiis, conspiratit, usque sere voram lectionem, vel certe saniali iii id ita iit, e. c. VII. 42: ποιήσst. Ulu 2: δ σε αἰτων.

καὶ μαθεῖν. IIllic bono consensiti saepius accedunt Victi et Vul. Perraro alitem ex sola lita rorii in L. A. C. D conseri si otie alitii illi mali prodit et tibi sunt vitiosi, ceteroου et nass. et edd. vel omnes vel partim hi ea dein labe constrictos videmiis. Inter omnes codices Lipsierisis, iiii accurratissime scriptiis est, stile dubio primit in obtinet locum; iii-terilii in etiam solus genii iii a vertia servavit, E. e. I, I: M

θει. Alteram familia in ducunt B. et G. Hic Pli priuilini coiisetitit eiri II editioni latis veteribiis, linprimis Elim I iun-llita. Persaepe eni in conini lines et plurimam Partem pra

5. o. 8. Editiones, interpretatio ines et commentationes, stili MISUS is Stirn, sunt liae: Ald. Aldi iis, a. 1525 Velietiis edita, ex bibl. regia uiuuersitatis Lipsielisis xneo usui eo ieessa. Bas. I. Basileensis, sive Bolitigerialia prima, a. I 545,

12쪽

quam possidet Guli. Alien Mirg, gymnasii Silusiant con-

rector. Qitum liancisci noli potitissein I iiiiiiiiain, ait citi iis exein plum liaec editio plaiie exeusa est, et iis discrepati tes crit titras exilibuit, ubie utique Schnelderiis iaeglige liter vel omnitio noli itis perisso Iunt ilia in niuii videretur. Ulai alit cinnillil iiisi Ilint. sempi uni videliis, ibi Ed. Bas. I. prorsiis Eadem liabet.

Volat. Ita plia Elis Volaterrani litterpretallo I .atilia, ei litio iii Bas. l. assiecta. Raro a me conlinen Orsili

iii ita liberior potius et iusto brevior interpretatio est; qilam

versio.

Bas. II. Basile elisis, sive Brnili gemana altera, 1555. Haec a prima eo talitum illiseri, qliod ubiqile fere Castalionis eniendationes receptae sitiit; et liaris ob caiisam lectionis varietatem diu laetitor inde descripsi. Camerari Ioachim L Cameraria interpretatio Latitia, Et ilicorii in Aristotelis Nico tria clii Ortini explicati iiii subliti icta. Francos. ap. Andr. Ivecheliini. I 578. Steph. I. Stephaniana prima, I 561, quaIn III I-tuatiis sit in ex hibl. rogia soliolae Portensis. Eitis pectIliares lectiones ubi silentio praeterit Selinei ideriis, itidicavi. Steph. li. Stepilania ita altera, I 58I, Piae est ex libris Caroli II ueckH, gγmnasii Silusiatii collegae tertii. Streb. Iac. Lodo vici Strebaei Interpretatio Latitia, editionibliς Bas. I. et Steph. subiuiicia. Leiincla v. Editio Levii clavii tertia citra recognita. Accesserunt et interpretatio Iatina et Aemilii Porti notae. Franeos. ap. Aiuir. IVechelii in 1596. Haec et Camerarii interpretatio sunt in hilal. regia sl 3 mnasii Siliis iatii. Letinctav. Leune lavit interpretatio ab Aetnilio Porto recognita et c. Francos'. ap. Λiuir. I vecticii liaereides. 1595. IIuiic Ithmina et ed. Bas. II. aecepi .ex bibl. regia lilii versitatis IIal elis Ig.

13쪽

X Mosch. Animadversionum Ili Xenopli. Oeconomicum Specimen etc. scripsit Chr. Iul. Wiali. Mosche. I riincos. ad Moen. II93. IVeislc. IV eis kiana. Lips. 1802. Praemissa est de Xenopliontis Oeconomico dissertatio, q in docetur eum IIoniam ad docendum quana ad delectandum esse Conscriptum, osteliditur ille, illa delectatio e quilitis retriis oriatur. Selineid. Scitne eriana. I .ips. I 805. Gail. Gai Hana. Paris. 1804-I8lsi. Ipse inter quum milii noti praesto esset, Gustavus Sauppe, litiem iteriim propter ii Signem erga me benigilitatem et hiinianitatem honorificentissitne appello, tu romini Parisiensitim varias lectiones ad oeconomicuin pertinerites, ex septimo operum volii nilne ab ipso non siile latiore descriptas milii misit.

18 2. IIuliis censi iram scripsit Selitiei terus in Annal. tueri Ienensibus. I 8l2. P. 454 sqq.Seliae . Τa uelinitaiana, quam curavit G o do Iri II en riSchae se Ois. Lips. I818. Dinit. Di nil ors lana. Lips. 1824. Volgit. Volgi laeti deri brevis de locis nonnullis in Xen. Oeconoinico disputatio. Schneebem. 1821. progra inma. Ste geri Versura, ernige Mellen in Xenophon's oeconomicus in verbe erra. D et ziar I 830. Prog anam. quaestionum de Xenopliontia Oeconninico Particula. Scripsit Ludov. Brei tentia eli. Halis. I 8.37. II iiiiis et prioris libelli censuram serit Gustavus Savppe in Anti. N. PIiu. et Paed. Lips. I839. T. XXV, Fase. ll. p. 209 et 223. Κerst. Xenophontis Oeconouliciis. Clini annotatione emtica ed. Edua lus Kerst. Lips. 1840. Hoe libro publieatitur altilii Ot Godolaedi II erinantii conieet ira E.

ILibros ante Stephantina editos conlprehelidi nomitie ediationum veterum edd. vett. . De ratione, illia ego omnibus liis subsidiis usus sim, pauca sumciniit. Veteraim eo licum scripti iras revocare DPerani dedi, tibi euiittite per Graecae linguae ct naaxinae Xenophonteae usum id fieri posset. In quo studio potissimi imid agendum putabam, ut emendationes, quas Henricus Ste-

14쪽

phalius invius libris atque praeter necessitatem intruserat, saepius etiam si iam a Dindoesio factum est exstirparem. Nam de Stephani lubris ego quoqile valde dubito. Qitan quani litterdum exilibuit quae ex Parisidii sibiis luiris petita esse possurit, multo freqtientius tam eii dubitari neqi iustio illum coniecturas dedisse, prategerti in quit m perini illis locis emitonum lectiones retinuerit, tibi ex illis colli cilius meliora depromi poterrant. Qitae cum ita esserit, noli du- 'hitaliam recipere, si L. A. C. D vel praesta litius alimiid praeberent, vel etiam quod feret aliquo modo posset. Idem

feci, ubi omnes lilni mss. in ieetione consentielmnt. quae probabilis esse videretur. Nac in re ουine. interiori elocutionis Xenophonteae scientia sim nitio nillil praestari posse me netno facilitis coii fitetur. Clitiis quidem seientiae quantuin sit, quod me adiuverit, . penes alios erit iudicium; sed tamen, si non omnia me falliint, satis multa sunt, quae

vel reddidi Xenophonti, vel, antea suspecta, stabilivi; gunt

vero etiam quae . quod aperto vitio laborarent, medicina eritica sanare conatus sim. Lectionum varietatem plenam sere Exarravi, eamqtie multis parillius quam antea veriorena;

addidi autem quaecunque alicui usui esse popgent. Quas Xenophoiitis verbia subieci annotationes, quanquam potissi-nnim discipulis destinatae eorumque ingelisis accommodatae, Plitra tamen etiam viris offeretit, quae vel rei vel linguae studiosis haud ingrata obveniant. Id maxinie spectavi, ut Xonoption tem e Xenophonte explicarem, qui tibi non siiDsceret, ad Platonis vel alius cuiusque honi scriptoris graecitatena confiigi. Rem non minus Interpretalida in curavi quam verba; in illa illustranda non vereor ne pasRim nimis multus sim, quod, sicubi factum est, propter rei dinscultatem fore, ut veniam impetrem, sper . Tirones B

iis frequenter non solum ad Matililaei, Butini anni, R sui, Bemiliarit, sed etiam ad Harturigi grammaticam nuper editani delegavi. Popponis, Bomeniantii, Frsgeri, Sauppii et aliorum notas, ubi ex re esse videbatur, in usum metim eonverti, quod et illorum virorum et lectorum pace fecisse mihi videor. Summaria denique, qliae Schneideriis unicuique capiti praemisit, plurimam partem denuo reseci; si quae gravioris momenti omissa erant, in-

15쪽

seriti, quae In litus locum mererentur, dhlevI; omnino enficere stii diti, ut vel ex sumniariis toti iis dialogi tenorem Dei litis telieres stingularumque partitim cohaerentiani melius perspiceres. Postremo nihil inaos In optatis habeo, quam ut et praeceptori biis et discipulis, quam liuic editio ii impetidi, opera aliti item fructiina paret. Illinc quoque Xenopliolitis libruna, non mitius illiain optimi lectu digitum, et piiblicis seliolis et privatis iuvetitiin Ritulus frequentilis velim stib-liei; qiuod ut fiat si me aliqitui coiittitisse intellexero, imagilis nae Et a inpiis asseci lim esse praeniit, pii tabo.

16쪽

XENOPHONTIS

18쪽

Socrates docet Critobulum oeconomiam eMe artem, et eam quidem, quae cernatur in adiministranda dorno, sive sua, sive uliena; ad domum pertinere quidquid honorem quia possideat; in bonia auteni numerandum mae quo quia uti possit, ut friIctua inde Percipiat; quodsi non pauci sint, quiRua e bonis, quae iubeant, pro utilitate redundet detrimentum, huius rei ca amesso libidines et eupiditates, qilibus illi hominea misere serviant.

Hκουσα δέ ποτε α οὐ καὶ περὶ οἰκονομίας τοιάδε 1 διαλεγομένοiL Εἰπέ μοι, ἁ Κριτόβουλε, ορά γε

Σενοφῶντος. L. G. A. Y. Alcl. Iuui. Bas. H. a Munt kητορος. Οἰκονομικός. Y. edd. vett. Steph. addunt λόγος. Cic. de se neci. II, 1. nihil evincit; similes autem habenius inscriptiones Ἱππαρχικός, Κυνηγετικός , accedunt grammaticorurn testimonia. C p. I. g. I. C. Ἐκουσα δε αυτου Σωκράτους supra scriptum ub R. m.); D. om. καὶ ; E. αυτου ποτε καὶ ; Vili. ἡκουσα δέ ποτε του Σωκράτους καὶ τοιαυτα; Ald. Streb. Steph. Iveis h. ποτε του Σωκράτους καὶ ; Bas. I. II. orn. ποτε; δέ ποτε αυτου καὶ περὶ dat etiam marg. Steph. Ap. I. g. l. 'γέκουσα δεJ quae antea de eodem Socrate Sic scribit Xenophon respiciens prodiderat. Conseras librorum

19쪽

οἰκονομία ἐπιστήμης τινος ὀνομά ἐστιν, ὼςπερ θἰατρικὴ καὶ χαλκευτικὴ καὶ ὴ τεκτονικῆς Ἐμοιγε δ

2 κεῖ, ὁ Κριτόβουλος. και ωςπερ τουτων τῶν τεχνῶν θοιμεν αν εἰπεῖν ο τι ἔργον ἐκάστqς, ουτω καὶ τῆς οἰκονομίας δυναίμεθ' αν εἰπεῖν ο τι εργον αυτῆς ἐστι; Λοκόῖ γουν, ὁ Αριτόβουλος, οικονόμου ἀγα-3 9os εἰναι ευ οἰκεῖν τον Ιαυτου οἶκον. II καὶ τον

αλλου δὲ οἶκον, ἔφη ὁ Σωκράτqς, εἰ ἐπιτρέποι τις

L. G. A. edd. vett. καὶ χαλκευτικῆ; B. c. D. E: καὶ ἡ Ita, praeeunte Stephano, editores Post eum scripserunt omnes. Schne- r. ad Dionys. de Con p. vem. p. q. coniecit ωςπερ ἰατρικη καὶ ταλκευτικὴ καὶ τεκτονικη; con. 3: d μεν γὰρ τεκτονικῆν κτλ.g. 2. G. I .. edd. vett. δυνώμεθ' α , δυναίμεθ αν; qiiod Castat. Et Steph. dederatnt, est etiam in Vict. - B. orn. ὲκάστης ἔργον. - Α. Αοκεῖ Ουν. g. 3. A. ἐπιτρέπει. - Ιn G. L. . A. B. C. D. E. Vici. edd. Vett. ant Boἰκονομικός deest articulus. - Reifig., cui antea, ἔμοιγε δοκεῖ inde Rop. Lac. et de Re p. Ath. initia, imprimis Symposit, cuius exordio, licet invito Herbstio, certissime spectanti r Commentarii. Ceterum hac libros auspicandi ratione άπροοιμιάστω Xenophon utitur ubique, excepta Cyro paedia et Lace daemoniorum Republica.

Critonis filius, homo admodum dives, erat ex iis, sini saepius dicuntur ol ξυνόντες αυτρο, quod apparet non solum ex hoc libro imprimis e cap. III, 7. , sed etiam e Cominent. II, 6. I, 3, 8. et e Symp. maxime e cap. IV, 27. . V. ad II, T. III, 13.

καὶ χ αλκευτικὴ 4 Hunc

scripturam tuetur Berun ardy.

p. 469. E : Καὶ τά γε 'Aθηναίων νεώρια καὶ τριήρεις καὶ τὰ πλοῖα πάντα. Phaed. e. 85. A : η τεαηδῶν καὶ χελιδων καὶ ὁ ἔποψ.Cratyl. p. 4D. E : ταῖς χερσὶ καὶ κεφαλη καὶ τψ ἄλλω σώματι;

Behher. hoc et altero Ioco ex uno cod. articulum addidit . Auctori, qui antea scribere vo-

Iebat tantum 4 ἰατρικὴ καὶ χαλ

κευτική, deinde in mentem ve

πεῖνJ Haiid scio, an Scribe dum sit δυνάμεθα εἰπεῖν, uirale facilius enasci poterat quod est in libris et edd. Iiivabit con

gratia inato v. Herbs t. ad Xen. Comment. II, 8, 9. Consilii dii plane diversa Frot solior. ad

Hier. VI, 1: Boέλομαι δέ σοι κἀκείνας εὐφροσύνας δηλῶσαε,ούαις ἐγὼ χρώμενος, Ο τ' ὴν ἰδι - της, νῶν, ἐπειδὴ τυραννος ἐγεννην, αἰσθάνομαι στερόμενος

αυτῶν, ibi civeῶν insertur, qtii a στερομενος genitivum requirit, cum antecessisset dativus.

ναιτο -;J De hac structura V.

ad 9. Particulanx δέ quarto vel quinto loco poni post artioris coniunctionis vocavilla docet Duilige i by ta oste

20쪽

το οἰκον παραλαβὼν τελεῖν τε ὁσα δεῖ και περιουσίαν

γράφονζαι. - Particula καὶ - δε inservi uiat complendae Crito-l, illi orationi; addit enim Socrales : ,, non solii In suam, sed alie-aiam otium domum. V V . g. 13. Omnino signisi Cant novae rei accessionem. V. 6. 20. VIII S. al. Aueiun καί mox post ως περ ιι - fertur. ilitia solet in compurationibus liaec particula ex abundatici addi. V. Savpp. ad Xeu. Comment. III, 2, 6. Duplex καί est etiam in iis, quae statim Sellut n-

gas rινέ, de titio pronomii e in sententiis generalibus, quae indesinitum liabent subiectum, Sue De omisso v. M atth. 556, 4.

1, 4, 14: ο υτε γὰρ βοος αν ἔχων σῶμα, ανθρωπον δὲ γνώμην,

sic coniuncturum exemplis u

neisigio allatis e Xenophonte Kerat. addit haec: Heli. II, 4, 25. VII, I, 8. Anab. II l, 2, 24. Quid intersit inter καὶ εἰ et εἰκα , docet H E rm B n n. ad Viger. p. 832. Η a ri u n g. Gr. Gr. 777. o Iκo νομ ΟυνταJ Accusativus, non dativus; igitur artius hoc participium Coni ingas cum iusinitivo μισθοφορεῖν. Hier. Il, 8: Evθως χαρ τοῖς μὲν ἰδιώταις, αν μ 4 η πολις αυτῶν κοινον πόλεμον πολεμῆ, ἔξεστιν οποι αν βουλωνται πορευεσθαι μηδεντοβουμμους κτλ. Comnent. I, 5,

5. Cyr. lI, I, l5. Heli. IV, I, 35. Krii ger. Anah. I, 2, t. in a VIII, 2I. XIII, 9. XVI, 3. XX. T. Viger. p. 337 sq. Bos t. g.