장음표시 사용
41쪽
μετὰ τουτό σοι ἐπιβεικνύω, τους μεν π PD πολλὰ καὶ παντοῖα κεκτVμσους επιπλα, και τούτοις, λαν δέων-
ἐναντίον τῶν φίλων του - τωνὶ in Haec arcte ii ingenda sunt Ct In α υπίσχησαι. Inter Socratis comites semper fuisse itullas plane in colloquio Purtes ugerent, sed non nisi aliscuit anili et discemii causa adessent, notat Uei sic.
αξιά ἐστιν. ἀποδεικνυωJ probatur etiam a Sa u p p i o ad Comnient. III, l0,10. et a K illinero ad lI, I, 2 l.
Proprie est: in medium proferre, v. Palilo antea ; clei iide: exemplis allati, aliquid comprobare, nostriim nacti xv ei s e n , C. C. Conament. I, l,ll: αλλὰ καὶ τοὐς φροντίζοντας τα τοιαυτα μω αίνοντας ἀπεδείκνυεν. Sed ἐπιδεικνυναι est monstraro, sive stelidere, specini inc rei exhibuo. De participiis oἰκοδομουν-
- γε in responsionibus v. B o r-n e m. ad Syni P. I, 6. S a ii P p. ad Vectig. IV, 6. H a a s. ad Rep. L.aC. VII, 4. II e r h st. ad Synap. II, 5. Vim pat liculae γὲ etiam in tali- hiis formilis iihi quo pertinere adverbiim ante odens Dinia ad καD, quo ii monet post W ii n d e r ii min Adversariis in Soph. Plii loci. p. 46 sq. H e r b s t. ad Symp. I, 6., liodie nemo erit qui neget.
42쪽
αλοῖς, καὶ διὰ ταυτα πολλὰ μὲν αυτους ἀνιωμένους, πολλὰ δε ἀνιῶντας τοὐς οἰκετας ' τοὐς δὲ Ουθὲν πλέον, αλλὰ καὶ μείονα τούτων κεκτωένους ἔχοντας ευθυς ετοιμα, λων αν δέωντaι, χρῆσθαι. υλλὰ τί ουν του- 3των ἐστίν, ω Σώκρατες, αιτιον V ὁτι τοῖς μεν οπου ἔτυχεν εκαστον καταβέβληται, τοῖς δὲ ἐν χωρα εκαστα τεταγμενα κεῖται; Ναὶ μὰ Λι, ετο ὁ Σωκράτης καὶ Ουd' ἐν χιόρα γ ἐν ι ετυχεν, ἀλλ' ἔνθα προς Ἱκει, εκα-στα διατέτακται. Λέγειν τί μοι δοκεῖς, εφq, καὶ τολο, ὁ Κριτόβουλος, τῶν οἰκονομικῶν. Tἱ οὐν ην σοι, Θm 4 καὶ οἰκέτας αυ ἐπιδεικν--πάντας ος ειπεῖν δεδεμένους, και τουτους θαμινὰ αποδιδράσκοντας, ἔν
defensa Est . a WEis kio et a necessarium quidem esse intelli- Sc linei dero ad Contine iit. I, 4, ger ἄλλος, recte monent S a u P p. 4. Ilic ad li. l. imimitavit sen- ad Comment. IV, 3, 9. et Bortentiam si an , quum videret Tἰς nem. ad Cyr. I, 4, 13. τί ποιεῖ, πῶς πότε συνιβη, οταν δ ιατεE ακτ αιJ Facile si per- τί ποιήσωσι , o ταν περὶ τίνος sed cas orellii Coniectura, si mo- βουλευωνται aliaque trilius gene- do Post ἐν η ετυzε sit pyleas κελris posita esse in interrogatione, ' ται. Ceteraim advertas iam Crato- non in recta oratione. vera Ie- Miliam verbis τοῖς δε ἐν χώρα ἔ.ctio. ni fallor, primum in oτων T. R. significasse loctrin certum et ων αν depravata est, uirile dein- constitiitum, ut VIII, 18: χώραν ceps ortium oταν ἁν αν. ἐκάστοις ευρεῖν. X en. r. IV, 5,
43쪽
λελυμένους, καὶ ἐδέχπιττάς τε ἐπύζεσθαι καὶ παραμένειν, ου καὶ τοίτο σοι δόξω αξιοθέατον τῆς οἰκονομίας εργον ἐπιδεικνυναι; μι μα Λι, ἔφη ὁ Κρι-5 τόβουλος, και σφόδρα γε. 'Πν δὲ καὶ παραπλοσίους
Gναλίσκουσιν Ουκ εἰς α δεῖ μόνον, ἀλλα καὶ εἰς δ βλά-6 βον φέρει αυτῶ καὶ τῶ οtam. Εἰσὶ μέν τινες χως, ἔφη ὁ Σωκράτης, καὶ τοιουτοι. ἀλλ' ἐγώ ου τουτους
λέγω, ἀλλ' δὶ Ουo' εις τἀναγκαῖα εχ σι δαπαναν, γεωργεῖν φάσκοντες. Καὶ τί δν ειθ τούτου αἰτιον, ω
ἀποπειρῆσθαι, εἰ γνωσύ. νυν ο' ἐγώ σοι συνοιδα ἐπὶ μεν κωμωδῶν θέαν καὶ πάνυ πρωι ἀνισταμένω καὶ
placebat άπo propter sequens ὀ τῆς γεωργέας. Sed cum Verbis , quibus inest passiva notio, e quibus est ἀπολωλέναι, iungivnό docentΜatili. g. 592. Roat.
n e s t. et Z e u n. Interpretati sunt:
ipsi adeo rei familiam; quod loci
Sententiae minus convenit. Aυ-
τός sic dicitur, ut distinguatur ab eo, quod ipse quidem non est, sed quod ad eum quaqua ratione pertinet. II e r m. ad Viger. p. 733. Aristopli. Nub. 2I9. Aen. Cominent. III, 8, 10. Rep.
Luc. V, 4: πως αν τις ξ αυτὸν ἡ Οἶκον διαφθείρειεν; ubi V.
II a a s. II e i n d. ad Plat. GOrg. P. 511. E: και αυτὸν καὶ παῖδας καὶ τρήματα καὶ γυναῖκας. V. Bernn arci Synt. p. 288. Κuliner. . 630. not. Ne exspectes τοῖς Pro αυτῶ, v. ad XII, 12. Atque ne referre quidem debes αυτῶ adverbi ἀναλίσκουσιν subiectum; intelligas potius sub -τῶ quem
44쪽
ο ὐμως συνθεασθαι ' ἐπὶ δε τοιουτον ουδέν με πώ
ποτε ἔργον παρεκάλεσας. ούκουν γελοῖος σοι φαμνομαι εἶναι, ω Σώαρατες; Σαυτῶ δὲ πολυ νῆ Λύ, 8tφq, γελοιότερος. ην δε και ἀφ' ἱππικης σοι ἐπιδεικνυω τους μεν εἰς aπορίαν τῶν ἐπιτηδείων ἐληλυθότας, τους δε διὰ τηρο ἱππικὴν και πάνυ ευπόρους ἄν- τας, καὶ Ῥα ἀγαλλομένους ἐπὶ τῶ κέρδεις οὐκουν τούτους μὲν και ἐγὼ ὁρῶ και οiδα ἐκατέρους, και ου' δεν τι μαλλον τῶν κερδαινόντων γίγνομαι. Θεῆ γὰρ 0αυτους 3iπερ τους τραγωδούς τε καὶ κ ροδούς, ουχοπως ποιητής, ολμαι, γεν , αλλ' ὁπως ῆσθρς ἰδών riη ἀκούσας' καὶ ταυτα μεν ισως ουτως ὀρθῶς εχει,
ου γὰρ ποι ἐς βούλει γενέσθαι, ἱππικῆ δ' ἀναγκαζόμενος χρῆσθαι ου μωρῖς οιει εἶναι, εἰ μῆ σκοπεῖς, οπως μὴ ἰδιώτος εορ τούτου τοὐ ἔργου, ἄλλως τε καὶ
τῶν αυτῶν ὁντων ἀγαθων εις τε τqν χρῆσιν καὶ κερδαλέων εἰς πωλθσιν ὁντων; Πωλοδαμνεῖν με κελεύεις, 10
στι δε τῶ νέω καὶ κεκριμένφ εἰς μάχην συνιεναι, καὶ φαιδρὰν
εἶναι καὶ ευδόκιμον. Dissere etiam I s o c r. π. ἀντιδ. p. 819. Ε: συνίσασι γῶν τοῖς μεν - ἐμπείροις τῶν ἀγωνων γεγενημένοις. τους
δ' - εἰληφότας κτλ., quem locum Μatth. 549, 6. not. 4. incautius in huius loci exemplum V cat. Συνειδέναι dicitiir de eo, qui certo aliquid et velut oculatus testis novit. V. Wolf. ad Dem. Lept. 6. I 2. . S. Ουδεν τέ nequaquam, in heiner Begi hung. CL6. I 0. Anab. VII, 3, 35: 'Ως δ'εξ εσαν, συνανέστη δ Σευθης, Ουδέν τι μεθυοντι ἐοικώς. VII, 6, 26. V. ad . I. Cf. IV, 8, 26.
3, II. De collocatione v. ad II, 5. Plenior sorma o&μmponitur, non curtatu Dἶμαι, qua significetur poetam fieri non studere Crito,ilum penitus sibi persuasum habere Socratem. V. Enge I-hard t. annori. Demosth. P. 23. CL S a u p p. Xen. Continent. II, 3, 10
45쪽
π63ν, Κ Hrθ υς τε χρήσιμοί εισι καὶ ἐπὶ το βέλτιον
6. l0. I .. G. C. D. I l. vett. Ioησιμαι. - C. 4ω δε ἐπιδ. 31 οἱ πλεῖστοι λυμαίνονται G. L. A. C. l . edit. vett. marg. Stepla. Icum Stepilano Ernesti Zeuii. Veis c. Sclineid. I in l. B ώς πλεῖστα λυμανοὐνται; Ilei sig. ἡ ως πλεῖστα λυμαίνονται; Brocl. αἶς οἱ πλεῖστοι λυμαίνονται, Ε maest. O7 ώς πχεῖστα λυμαίνονrαι coniecerunt. g. ll. L.. o corr. et C. D. Vict. πότερα; in G. sti priis r. πρότερον. - L. Α. C. D. Vii l. αν κακουργῆ. - Edd. vett. κακοποιεῖν cuin Bro l. correxit Custa l. κακοποιεῖ est et uim in Victi, sed Seliae Lati Greg. Cor. p. 987 mavult κακοποιοίη, cilio I comprobatur a Solanei l. in cens. Oec. ecl. Κuster. l. c. - Α. ἔχει pro Iφr, qui, id est in marg. - D. Om. εἰ δὲ μὴ - την αἰτίαν ζro . - αρ' ou Scilii eid. non erat opus, ciuia non definitelo luebatiir, sed χρῆσιν liabet, titii a refertur ad illii in us lim, cliti traditus erat veri is ἱππικῆ δ'
lit, roriani consei sus me tui tumii On movet ut, lit scri lacrem χρῆ-
si iiiii id in civitatis salutem, qui imo Pus esset, SPotite Conserre. Rei-sig. latulat locum mentorabilem
latio nos δέ ποτε γενομένων, παρελθὼν καὶ αὐτὸς ωτην ἐκκλησίαν, ἔφη, ἐπιδίδωμι κἀγώ ς καὶ οἱ χθηναιοι ὁμοθυμαδὰν
ἀνεβόησαν εἰς α κολασίαν , ubi ille Pliocus, thonio luxuriosus
ἐπιδίδωμι usurpat sensu Pro Prio, Atheni iraes autem accipiti ut eo, iiiii nostro loco oblitiet: incre metita capere. Xen. Comment.
IlI, 9, 3 : ὀριδ - καὶ φυσει διαφέροντας ἀλλήλων τους ἀνθρώπους και ἐπιμελεία πολὐ ἐπιδιδόντας. Cyr. I, 4, i 2. Hier. IX, 7. Similiter et aeque absolute dicitur προςτιθέναι. V. S a u p p. Xen. Conament. I. I. v ώς π λεῖσ eα λυμαίνονταιJ Verbi λυμαίνεσθαι obiectum est τοὐς οἴκους.
. II. τῆς δὲ γυναικόGGenitivus non habet, unde Pendeat. Verte: quod attinet a lux orem. CL Sau p p. Xen. Corn-
46쪽
θαχνυστότερον, εἴ τι ων δεῖ λέγειν η πράττειν ἐπίσταιτο ῆ εἰ ἐξαμαρτάνοι. O. δε σο λεγεις ἀγαθὰς εἶ- 14ναι γυναῖκας, A Mόκρατες, ἰ αυτοὶ ταὐτας ἐπαίδευ
καὶ ευδαίμονος. IV, 3, 17. Commerit. IV, 6, 8. Kruger. de auth. Et integr. Anab . p. 42 sq.α ρ' ΟυJ Ου non dici iii Pedestri sermone, nisi seiunctistiis particulis per aliam lex in monet Reifigius.
reperiri quidem ustitiam iam Zeun. moniti t.
ΕΙ δ ὲ μή J Η. e. si vero nonomii ino cuin nemine rarius colloquor, quam Cum uxore, non multi tamen stant, iitribus cum minus habeo coni ercit. Ita v l similiter ubi lite explices illud εἰ μή, quod Pro εἰ δέ positium dicunt. Xen. Anat . t V, 3, 6.
haec verba sic reddas: , ,si vero non fiebat, ut quis arma tenere non conaretur h. e. si Mim - CΟ-
naretur , flumen abripiebat. V. Kruger. Heilii . Plat. Hipp. mai. p. 285. E. Mais h.
recte vertit: aut saltem, quam
fieri potuit, quae minime multa Dissilire ooste
47쪽
Gaν; ODδD οἷον τῖ ἐπισκοπεχθαι. συστήσω δέ σοι ἐγὼ καὶ υσπασίαν, η ἐπιστqμονέστερον ἐμου σοι ταυτα15 παντα ἐπιδείξει. νομίζω δε γυναῖκα κοινωνὸν arinuν οἴκου ουσαν πάνυ ἀντίψὐοπον εἰναι - ανδρὶ ἐπὶ τὁ ἀγαθον. ερχεται μὲν γὰρ εις τὴν οἰκίαν διὰ των του ἀνδρὸς πράξεων τα κτήματα ίς ἐπὶ τὁ πολυ, δαπα- ναται δε διὰ των τῆς γυναικος ταμιευμάτων τὰ πλεῖ
α' καὶ ε υ μεν τούτων γιγνομένων αυξονται οἱ οἶκοι, κακῶς δε τούτων πραττομενων οὶ Οἰκοι μειουνταε.16 ο ιαι δε σοι καὶ των ἄλλων ἐπιστομῶν τοὐς ἀξίως λύγου ἐκάστρο ἐργαζομενους ἔχειν αν ἐπιδειξαί σοι, ει τι προςdεῖσθαι νομίζεις.
Philodemi p. 42. verbis: 'O δ' υσπασέαν αυτω συνιστάναι νησὶνώς ἐπιστημονέστερον αὐτω ταυτα πάντα ἐπιδεέξουσαν. . 15. Plailodemus: γυναῖκα κοινωνὀν, άγαθον ουσαν, οἴκου
πάνυ ἀντίψροπον ἐπὶ τὁ αγαθὸν εἶναι τ* ἀνδρὶ κτλ., qui verborum ordo editora Neapolitano l. c. magis placet; equidem, Cum Goetilingio p. l89. non intelligo, quid illine Ii cremur. 16. σοι ante καὶ cum Castal. omitti iubent Schneid. et Veislc. - ἀξίους G. a pr. m. L. A. C. D. Stobaei libri, Vici. Vi II. vidisset et audiis i et 7 Quare η,
si non necessari uim est, tamen non turbat sententiam. Ad νέαν
sc. τοὐτο . Articulus in hac sommula alite iii finitivum modo additur, modo omittitur. CL Mariti. C. 542. R. not. ἐπ ισκοπ εῖσθαιJ exempla considerare. V. ad IV, 5. Quod respondet Socrates, quia infra Isclaomachus rem plane do
συστήσω δέ σοι ἐγώ καὶ 'AσπασίανJ CLXen. Synap. IV, 63: καὶ πρὸς ἐμε ἐπαινῶν τον ιρακλεώτην ξένον, ἐπει μεμοι-
ησας ἐπιθυμεῖν αὐτου, συνέστησάς μοι αυtoν. Sed Schneidero non satis apte Aspasia perduci a ICritobulum eique conciliari videtur dici, utpote semitis. Borra. ad Syni p. l. c. IVeis hio et Reifigio assentitur, ironice Aspasiam commemorari B Socrato et h. l. et X e n. Comment. II, 6, 36. ubi v. vel sic.) et Plat. Ileuex. P. 235. Schue ser. Appar. Erit. Dem. V.
p. 275 : Sed nihil, ait, quidquam
interest, dicasne E. c. συνέστησά σοι τουτον, an dicas συνέστησάσε τουτω, qtiod pulcre monuit Reis h. Ind. Graecit. p. 481 sq. Hiiic certe et Symposii loco cave ne adhibeas verbi συνιστάναι interpretationem: commendare, quam exhibet H e r b st. ad Corn-ment. I, 6,14. Verte: consociare,
conciliare, quae significatio pro- Dissiligini by Ooste
48쪽
Omnes quident arica doeeri recusat Critobestia, atque Socrit-tea adstipulaturr sellularias animi ini et corpus mirigere et repudiandus esse, unico uti conventro arieni militarer x et misticam, quas regia Persarum exemplo commendat. Addit deinde do Cyro minoro narentionem, quem aliquando propter singulare agricinu rae alii liuin Lysander admiratus sit.
υλλα πάσας τέ σε δεῖ ἐπιδεικνυναι, ω Σώκρα- 1τες; sφη ὁ Κριτόβουλος' ουτε γὰρ κτήσασθαι πασωντων τεχνῶν ἐογάτας ἡ δον ολυς δεῖ, -τε ἔμπειρον γενέσθαι αυτῶν οἷόν τε, ἀλλ' H δοκουσι κάλλισται τῶν επιστημῶν καὶ ἐμοὶ πρεποι ἄν μάλιστα ἐπιμελομένω, ταυτας μοι καὶ αυτὰς ἐπιδείκνυε καὶ τοῖς πράττοντας αυτάς, καὶ αυτὸς δὲ ὁ τι δύνασαι συνωφέλει εἰς ταυτα
Ap. IV. l. γαρ post ovrε in G. addit m. sec. - L. G. A. a Pr. m. edd. Veri. πρέπει αν; D. πρίπη ανῆ L. G. A. R sec. m. Stepli. I. Leunci. Bacti. IUei sic. Reis. biit d. πρέποι αν; Steph. II. Veis. Zeun. Schiieici. πρίποιεν αν; Cast. Camer. Bas. I. II. Kerstigr επειν αν. - C. ἐπιμελουμένφ. - Pio vul8. ταυΤας μοι καὶ αυ- τος restituit Zeun. αυτὰς, quod vertit Cainer. Et habent L. G. A. C. D. Vnt. Vict. - Marg. Steph. καὶ αυτὰς δὲ. - Edd. vett. oτι τὶ δυνασαι. oco prorsus convenit. Ceterii in Atheniensibus et maxime Aspusiae non idem indecortim visun esse, quod nobis, vix est quod
participium et articulum positum terri non potest. Aliter se habet
Structura, more Graecis perquam usitato, mutatur, ita ut ex an
38: που δο ἐκεῖνός ἐστιν ὁ ἀνήρ,ος συνεθήρα ήμῖν, καὶ σύ μοι μάλα ἐδόκεις θαυμάζειν αυτόν
49쪽
σι, καὶ εἰκότως μέντοι πάνυ aδοξουνται πρὸς των πωλεων. κοαλυμαίνονται γὰρ τὰ σώμ-α των τε ἐργαζομένων και των ἐπιμελομένων, αναγκάζουσαι καθ' σθαι και σκιατραφεχθαι, ἔνιαι δε καὶ πρὸς πυρ ὴμερευειν. των σωμάτων θqχυνομεν ' καὶ αὶ ψυχαὶ
3 πολυ ἀῆδωστότεραι γίγνονται. καὶ ἀσχολίας δὲ μἀδε- στα ἔχουσι καὶ τέλων καὶ πόλεως συνεπιμελεῖσθαι αἱ
βαναυσικαὶ καλουμεναι, -τε οὶ τοιουτοι δοκουσι κωκοὶ καὶ φίλοις χρῆσθαι καὶ ταῖς πατρίσιν ἀλε μῆρες εἶναι. καὶ ἐν ἐνίαις μὲν των πολεων, μάλιστα δὲ ἐν ταῖς ευπολέμοις δοκουσαες εἶναι, οὐδ' εξεστι τῶν π 4 λιτῶν Ουδενὶ βαναυσικὰς τέχνας ἐργάζεσθαι. Ἐμιν δὲ
β. 2. Stob. ecl. Serrii. CCXXVII. p 882. OI βαναυσικαι. ἐαἰήkητοί εἰσι Stob. Stepli. Leunc . Veis. Bacti. Sclinei l. sqq. edd. mss. de Paris s. tacet Gail.) et edd. velt. ἐπ ψῆηeol τε εἰσι. Stob. nas. ὐπὸ τῶν πόλεων; ΑId. τῶν πόλεων. - Stob. τῶν ἐργαζομένων καὶ ἐπιμελουμένων καὶ τας ψυχάς, ἀναγκάζουσαι; etiam C. dat ἐπιμελουμένων. - G. A. Y. Stob. σκιατροφεῖσθαι. Stobuci ἐπὶ πολὐ ἀψήωστ. probat Vulchen. ad Ammon. p. 215. Stob. γίνονται. . 3. ἔχουσι pro vulg. ἔχουσαι dant Stob. Brod. Stepli. II. Veis. Bach. Zeun. sqq. edd.; Κerst. ἔχουσαι retinendum et Post . 2. lacunae signum pollenduin censet. - Stob. και πόλεων, quod est χεσθαι Ουτ εἰς το τα ἐπιτήδεια ἔχειν. . 2. σκιατραφεῖσθαιJ Lol, ch. Phryn. p. 578. hanc sor- inani magis Atticam ducit quam σκιατροφεῖν. Pla t. Rep. VII l. p. 556. ἐσκιατραφηκώς opponitur tωηλιωμένω. V. Η ein d. Plaaedr. p. 239. C. 'β. 3. ἔχουσιJ Hoc unice rectum. V. Heran. ud Viger. p. 776. Excidisse quaedam fine . 2. mihi quoque videntur. Sed v. ad VI, 6. 'ειν nillil est nisi: habere, de quo usu plura affert Schae s. Ind. ad Greg. cor. p. 985. Similiter dicunt Latini, ε. Cic. de
o I τοιουτοιJ lli sunt ol ἐργαζόμενοι τὰς βαναυσικάς. Cyr. VI, 2, II: συλλέγεσθαι δε τοστράτευμα ἀμφὶ τὀν Πακτωλον ποταμόν, προῖέναι δὲ μέλλειναυτους sc. τοὐς στρατιώτας εἰς Θυμβραρα. Ibi d. V, 3, 59.
στη. X e n. Cominent. I, 6, 9 : ὁ τῶν χαλεπωτάτων εοοεῖν δεομενος. CL in a V, 18. XVI, 11. Quales infinitivos cave dicas P Ο- ni pro passivis, quod secit Matth. . 535. h. not. Cum enim certum Diusti eo by GOrale
50쪽
τοτερων ἰσχυρῶς ἐπιμελεχθαι. και ὁ Κριτόβουλος θ
τὀν ἰοχυρῶς ἐπιμελεῖ69 ai, οτι, ἐξ ὁπόσων περ ἐθνῶν δασμους λαμβάνει, τεταχε τῶ ἄρχοντι εκάστω, εἰς ὁπό- σονς δει διδόναι τροφθν ἱππέας καὶ τοξότας καὶ στεν-
. 4. G. ζερ', ἔφη. - L. G. C. D. Reis. Diti I. Kerst. τῶν Περσῶν; vulg. τον Περσῶν. ' b. ἔφη om. Iant. Bas. II. - ὁποίων περ EG. Vett. Π Rrg. G. - C. Oni. 'nδ' αν - ἐπιμελεῖσθαl, o te. - IL. A. D. edd. vetuon . δασμους. - G. L. edd. vett. aliquod subiectum non habeant, accipiet, ii sunt tanquam accusativi, qui subiungulitur adiectivis, velut κακοὶ την χρῆσιν. V.
34: αρα μὴ διαβάλλεσθαι δόξεις υπ' ἐμου; Plat. Civ. 337. B: πῶς λέγεις; μὴ ἀποκρίνωμαι ἄν
προεῖπες μηδέν ς quem locum excitat una cum h. I. Savpp. ad Xen. Cominent. IV, 2, 12. H erna. Viger. p. 824. Μari h. 608. not. 3. et 516, 2.3. R o a t. q. 123,
. 5. 12δ'J Hac ration , quam iam inibimus. Itemγαρ se qui ur Hier. III, 6: ἄδε ἐπίσκε--αι. I εβαιόταται μὲν γὰρ κτλ.es. ad XIII, 10. - De particula αν repetua vide nos t. g. 120.
ὁπόσων - ἔκάστφJ CLXen. Anab. I, I, 6: o πόσας εἶχε φυλακὰς - , παρήγγειλε τοῖς φρουράρχοις ἐκάστοις. Ibi I. IV, b, II. V, 4, 30.