장음표시 사용
31쪽
Critobulo iam roganti, ut doceatur, qua ratione rom familiarem, quae satis nmpla sibi concessa ait a fortuna, augeat, fe-suve respondet Socratea se esse divitem, ipsum valde pauperem, idque urgumentatur. Tum itemini rogatus, ut de a liministrandare dorneatica tradat praecepta, se quidem talia scire negat, sed ad alios liuius rei peritos, qui sana ratione robus suis consulant, iniun se ducere velle prostetur.
1 G ουν Κριτόβουλος ἐκ τουτων ωδέ πως εἶπεν
υλλα περὶ μεν των τοιουτων αρκούντως πανυ μοι δοροκω τὰ λεγόμενα -ὁ σου ἀκηκοέναι' αυτὸς δ' ἐμαυτὸν ἐξετάζων δοκω μοι ευρίσκειν ἐπιεικῶς των τοιου- των ἐγκρατῆ ὁντα, ως τ', εἴ μοι συμβουλευοις, ο τι αν ποιῶν αυξοιμι τον οἶκον, Ουκ αν μοι δοκω υπό γε τούτων Αν συ δεσποινῶν καλεῖς κωλύεσθει ἀλλα
θαήὲῶν συμβούλευε ο τι ἔχεις ἀγαθόν ' η κατέγνωκας ημῶν, ω Σώκρατες, ἱκανῶς πλουτεῖν, καὶ Ουdεν ω-2 κουμέν σοι προςδεχθαι χρημάτων; κουν θ'
ἔφθ ὁ Σωκράτης, εἰ καὶ περὶ ἐμοs λεγεις, ουδέν μοιδοκω προωεῖσθαι χρημάτων, ἀλλ' ἱκανῶς πλουτεῖν - μέντοι, ω Κριτόβουλε, πάνυ μοι δοκεῖς πένεσθαι, καὶ ναὶ μὰ - ἔστιν στε καὶ πάνυ οἰκτείρω σε ἐγώ. κ
trasse videtur Socratem, ut illud ημῶν iocose de se etiam acciperet et sestivam tuam argument tionem subiiceret. Cf. q. I 5.
32쪽
θεῖν αν μοι συν τυ οἰκία καὶ τὰ τα πάντα πάνυ
πλέον αν ευροι η ἐκατονταπλασίονα τούτου. Κατα 4
δόξαν, Ουδ' εἰ τρὶς οσα νυν κεκτqσαι προπένοιτό σοι,
ἔκανὰ ἔχοντας εἰς δ δεῖ τελεῖν οδει φροντίζειν; ubi v. II erbs t. πένητας, τους δε πλεlcv των ἱκα- τὰ ἐμοὶ ἀρκουν ταJ Non
ωῶν πλουσίους. ab ululat Ool, neque Graecorum . 3. ε υ ρ εῖνJ ευρίσκειν signi' ustis abhorret a cumulatione pro issicat: reditum praestare, nomii t m personalium. V. quae quaestum praebere, eiu- mox Sequ. προῆγένοιτο σοι - μοι
ringen. Herodi. I, I96: - σοι. 8. III, I 6. C m. V, I. πολλον χρυσων ευρουσα ἐπρήθη. 20: ἀλλ ἐμοὶ βουλόμενοι εουεο CL Vectigal. IV, 40. Savpp. a I χαρίζεσθαι καὶ ἐμὲ τιμῶντες, πυ- Comment. II, 5, 5. κτοπορεῖν καὶ κινδυνεέειν συνκαὶ τὰ οντα πάνταJ Ac- ἐμοὶ ήθελήσατε, ubi v. B o r n en .cipias pro καὶ πάντα τὰ ἄντα. CLII, 2, 15. SNnp. VIII, 37. Anab. Vocabulis πῶς, πολύς, μάλιστα, I, 3. II. πάνυ similibus rue et superlativis εἰς- τὸ σὸν σχῆμαJadha-
καlempliatice additur. Anab. I, 10, bittim tuum, h. e. ad vitae tuae S : τέλος δε καὶ πάντες ἀπεχώρη- rationem. σαν, h. e. omnino omnes. In a IV, οὐδ' ως ἄν ἱκανά μοι δο-
33쪽
πρῶτον μὲν ορῶ σοι ανάγκην ουσαν θύειν πολλά τε καὶ μεγάλα, η ουτε θεους ουτε ἀνθρώπους οἶμαί σε αν ἀνασχεσθαι επειτα ξένους προς ήκει σοι πολλυς δέχεσθαι, καὶ τουτονς μεγαλοπρεπῶς' ἔπειτα δε πολίτας δειπνίζειν και ευ ποιεῖν, Η ερθμον συμμάχων ε ναι. ἔτι δε και την πόλιν αιοθάνομαι τὰ μὲν ηδο σοι προπάττουσαν μεγάλα τελεῖν, ἱπποτροφίας τε καὶ χο
ρπίας και γυμνασιαρχίας καὶ προστατείας, O dὲ δηπόλεμος γένηται, οid' οτι καὶ τριθραρχίας μισθους καὶ εἰςφορας τμαυτας σοι προ ἄξουσιν, ωας σύ - ἡ
γνώμην, modo omitti animadvertit S au p p. oti Comment. IV,
habet pro interpretamento verbi ἀπεκρίνατο, coli. II e s y c h. ἀποκρίνου, ἀποφαίνου. S c h o I. ad
talia non visa sunt κακ φωνα. V.
Schaere r. Melet. p. 123. et Anab. VII, 5, 10: στρατευσαίμηναν ἄνευ :Ξενοφῶντος. καὶ τούτους μεγαλο - πρ ε πῶς δ eosque ma fini- sice. Anab. II, 5,2I: παντέπασι
δε ἀπόρων ἐστὶ καὶ αμηχανων καὶ ἀνάγκη ἐχομένων, καὶ τουτων πονηρῶν. Μ atth. g. 470, 6.η ἔρημον συμμάχων εἶναιJ Intelligo ἀνάγκη ἐστι. CL Cyr. V, 4, 46. et ad I, 22.
g. 6. τελεῖνJ sumptus sacere; imprimis usurpatur de qualibet in Pensa, quam civis rei publicae praestare debebat. Comment. t
τιμήματα , h. e. classes civium, quarum unaquaeque certa sua solvebant vectigalia. V . F. H e r- mann. Alitiq. Ur. 108.
Athenienses ditiores ad solemnes Pornpas vel sacros ugonas, equestres vel Currules, equos ale
dem maximos sumptus rectui re-
hat v. Η e r ni a n n. I. l. 152, 17). Xορηγία eorum erat mi nus, qui omnem scenicnm apparatum, qui fabulae doceiulae necessarius erat, curabant Hermann. 161, 2. et 12. . Γυμνασιαρχω erat munus publicum, Praeesse gymnasiis, Sumptus, qui conitincti erant Cum hac cura, iacere Η e sem a n n. ibid. 3. . Προστατεῖαι sunt patrocinia. Allieitis enim μέτοικοι, li. e. inquilini, singuli debebant ex civi Mis νέμειν προ-οτάτας, h. e. patronos udoptare, et qui non adoptasset, is reus fiebat άπροστασίου H er mann.lib, 5. . Tριηραρχία, munus eΟ-rum, qui sitis sumptibus triremes instruebant H e r m a n n.
6I, 8. . Esiφοραί: hoc nomine significatur pecunia ad necessitates bolli conserenda, unde Prue-cipue stipendium militi persolveretur; qua de re solemula sunt Disitire 1 by Cooste
34쪽
τον ῆ εἰ τὰ αυτῶν λάβοιεν κλεπτοντα. προς δε του- 7τοις ὁρῶ σε οἰόμενον πλουτεῖν, καὶ ἀμελῶς μὲν ἔχοντα πρὸς τὸ μqχανῆσθαι χρν ματα, παιδικοῖς δὲ πρά
κα οἰκτείρω σε, μή τι ἀνήκεστον κακὸν καὶ εἰς πολλὴν αππίαν καταμύς. και ἐμοι μέν, εἴ τι καὶ προς- 8
ἐπαρκέσειαν, ωςτε πάνυ μiκρὰ πορίσαντες κατακλύσειαν
εἰς τον πόλεμον, εἰς την σωτη- ρέαν τῆς πόλεως, εχτορὰς εἰς- φέρειν, et de hominilnis, qui id mulius faciunt , οἱ εἰς φέροντες Hermania. F. t 62, 8. . Haec
ero Rei sigius. Praeterea siquid clesideras ite liis muneribus Pliblicis, quae dicuntur 1ειτουργέαι ἐγκύκλιοι, adi F. A. inois. protegg. ad Demostli. Leptin. p. LXXXVI - CXXV. Boec Ich. Adminis tr. Re p. Ath. I. p. 488 499. IV a c li s inu ili. II, I. P.
ai g. interpretuntur: rea ludicrae, o lectumenta, qui laus solerent ditiores indulgere. Suiit potius: res amat ori ne. Idem Critobulus puerorum amana dicitur Cominent. II, 6, 29., idem-
Cliniae amore insaniens inducitur Syni p. IV, 12 sqq. ut urn vero Satis probabile sit Culliae sympo- sium, quod Enarratur u Xenophonte, habitum esse Ol. 93, 3. v. Kruge r. in prole8g. Symp. ed. Herbst. , statuere licet non multo post hoc tempus hunc inter Critobulum et Socratem suisse sermonem, quanquam iam plures per annos in mala imonio illum vixisse colligendum videtur e cap. III. 6. IS.
involvit simul metuendi notionem. Similiter verba ἐννοεῖσθαι.vποπτευειν aliaque seci litur μή.Anab. t II, 5,3 : καὶ των Ἐλλήνων μάλα ήθυμησάν τινες, ἐννοούμενοι, βὴ τὰ ἐπιτήδεια - ουκεχοιεν οπόθεν λαμβάνοιεν. III, I, 5: υποπτεύσας, μή τι πρὸς τῆς πόλεώς οἱ ψπαίτιον εω κύ- ρω φίλον γενέσθαι. Heli. VI, 2, C r. V, 2, 9.
rum auctoritas si usit, ut hoc retinerem; de vulgari somna κατακλυσαιεν, neque a reliquorum scriptorum consuetudine, neque a Xenophonte aliena, v. quaΟ λfert B O r n e m. in dissert. de gem.
Xenoph. Cyro P. P. 55. et ad Synap. IV, 2 l. υπομείναιεν. Cyr. IV, i, 10.ύποπέμψαιεν. Anab. II, 4, 22. στασιάσαιεν. Re P. Atia. II,
15. Infra X, 3. XIII, 14. XIX,
35쪽
ἐπαυσω, πριν ἐξήλεγξάς με κοὶ ομολογεῖν ἐποίη0ας μηδὲ
ἔκατοστον μέρος των σῶν κεκτῆσθαι, νει δὲ κελεύεις
κουντά σου. IIaud raro πολυ, πά- eat lioc verbum: exspectare ull-- aliaque huius generas adver- quid ab aliquo, additur plerum-
bia ab adiectivis vel advErbiis suis que εἰς vel πρός. Infra XVII, 2 : dirimuntur: Symp. I, 4: Οἶμαι πάντες προς τον θεον ἀποβυ- ουν πολυ αν την κατασκευην μοι πουσιν, οπότε βρέξας την νηπλαμπροτέραν φανῆναι. Cyr. VI, άφήσει αυτοὐς σπεψειν. Heli. 4, 8. VII, I, I 6: -τω πολύ μοι VI, I, 8: ἡ σὴ πατρὶς εἰς σὲ ἀπο- δοκῶ ἐν ἀσφαλεστώτω εἶναι. VII, βλέπει. alibi. Quare Ueishii sen-
1,2l. , ubi v. Bo r ne m. Hert, st. tentia non omnino spernenda Vi-
ad Symp. II, 2 : καὶ ἐδόκουν μά- detur, nisi sorte eum Stumio cs.1α αμφότεροι 1κω ῶς ευφραί- v. ἀποβλεπειν dicas praeposi- νειν. Ita vis illorum adverbiorum tionis loco addi ώς παρὰ σου quodammodo intenditur. ἀφελησόμενοι.
gratia additur. Non alienum est 'Oπως post ἐπιμεiεῖσθαι est: quo- conferre talia: Eur. Heracl. 298: modo, quod vel inde apParet, -κ ἔστι τουδε παισὶ κάλλιον quod nusquam, quod aciam, ho γέρας, η πατρὸς ἐσθλos κάγα- verbum et similia sequitur zνα. θοῶ πεφυκέναι. ΡIati Gorg. p. CL lle in I. Plat. Gorg. P. 25.500. C: Ου τι αν μαλλον σπου- Coniunctivus igitur sin ἄν poni- δάσειέ τις - η roseo; Theag. tur eadem sere ex lege, qua di- p. 127. Α. Μatth. g. 450. not. 2. citur oυκ lam, oποι τράπωμαι, De cumulatis pronominimus soυ similia; v. Buttrii. g. 139, 2. - η σὐ τῆ σῆ - παρα σού vid. R O s t. q. 122,10. h. ἔ verbis enim, ad 6. 4. quae curam significant, simul in- ωφελησόμενοιJ Ramus in- est dubitandi veI deliberandi
36쪽
Σώκρατες, εν τι πλοχπηρὸν ἔργον ἐπιστάμενον περιο )σίαν ποιεῖν. τον ουν μ' ολίγων περιποιουντα ἐλπίζω
ἀπο πολλῶν γ αν πάνυ ραδίως πολλὴν περιο ηγίαν ποιῆσαι. Oυκουν μέμνησαι ἀρτίως ἐν τω λόγω, οτε 11 δ' ἀναγρυζειν μοι ἐξοχ)σίαν ἐποίqσας, λέγων, υτι τω μὴ ἐπισταμένω ἴπποις χρῆσθαι Ουκ ειq χρήματα οἱ
crit. Vol. I. P. I. p. 40. οις ἐφάνη ξὐν οπλοις. ,,PlUS e Goπως αν μη - γε ιoJSi- ait, si quas simul et rem ipsam et quidem Oπως Pron minis relativi rei tempus, solam vim habet, facile iritellintur, qua memorat; deinde in nota: ,,EX ratione hoc loco et similibus cum idiomatis Graecae linguae est ἄν et optativo i lingi possit. Sum p. enuntiationibus uti chronicis, ubi VII, 2: νυν ουν σκοπῶ, οπως simplicem, h. e. seiunctam B tem- αν ὁ μεν παῖς οδε δ σος καὶ η poris notione, rei significationem παῖς ἐδε ως ἐαστα διάνοιεν, exspectes: quomodo etiam nosημεῖς δ' αυ μάλιστ' ἄν ευφραι- Germani saepissime solemus. νοίμεθα θεώμενοι αυτους. Cur. Latine quoque dici: memini, II, I, 4: βουλευσόμεθα, μως αν quum - , monet Reifig. exem- αριστα αγωνιζοίμεθα. Exempla plaque assert. Bos t. q. 122. v. apud fit e r h st. ad Symp. l. C. not. 3. Η u ri. . . 96 l. not..
Cyr. I, 6, i 2: G γάρ, ἔφη, μέ- γρυ ' τουτ' ἔστιν η φωνὴ τῶν μνημαι, οτε ἐγω μεν πρὸς σὲ ἐχ- χοιρων.
37쪽
ἐπιστήμη οἰκονομίας. τί οὐν κωλύει καὶ σὲ ἐπίστασθαι; 'Oπερ νῆ Λ, καὶ α11λεῖν αν κωλύσειεν ανθρωπον ἐπιστασθαι, εἰ μWε αυτὸς πωποτε κτqσαιτο αυλους μ εαλλος αυτω παοάσχοι ἐν τοῖς αυτου μανθάνειν ' ουτω13 καὶ ἐμοὶ ἔχει αερι τῆς οἰκονομίας. οὐτε γαθ GU'τὸς οργUνα χρήματα ἐκεκτήμην, ω ε μανθάνειν, ου αλλος πωποτέ μοι παρεσχε τα Ιαυτου διοiκεῖν, αλλσυ νυνὶ ἐθέλεις παρεχειν. οἱ δε δήπου το πρῶτον μαν-
g. 12. A. om. τί ουν κωλυει - περὶ 'οἰκονομίας. - εν τοῖς αυτου L. G. edd. vett. - δῆ Post oυτω om. Edd. Vett., Sed addunt etiam Uiu. et Vict. . 13. Marg. Steph. κέκτημαρ. - νυν ante Zelanium vulgatum erat; νυνὶ est in L. G. A. C. D. Vict. - Iunt. retarento Solaneid. την tibi significat: omnino, additam habet negationem. Infra VIlI, 2. V. quae nia fert Her his t. Syn p. I, II. Anab.
VII, 7, 28. Cyr. I, 2, 3. 6, 10. . I S. οὐ τε γὰρ - ῶς τε
μανθάν ε ενδ Darii nequo ipse opes balnii, quibus instrumentis uterer ad ediscendam OH νο- μων; ergo non didici. De ωςτε cum infinitivo iuncto v. Ros t. q. 122, 9. a. διοικεῖνJ Infinitivus consilium exprimit, sicut . 14: συνωφελῆσαι, sed mutato subiecto.
g. 14. ἀποφευγε ιν ρocles. Heli. VII, 5, 25: φυγουσης μὲν αὐτοῖς τῆς ἐναντίας φάλαγγος φυγόντων δ' αὐτοῖς καὶ τῶν Ἀ-πέων. De laoc dativo, quem VO-cant et laicum, v. Bern hardy.Synt. p. 94. Bitti m. g. 133. not. 2.Μatth. g. 389. f. Cf. Comment.
tentiarum nexui, nedum neceSSaria. Locum simillimum memorat
μαι δ' ἄν, εἰ πρὸς ἄλλους τινὰς ην ὁ λόγος μοι περὶ τῆς αἰτίας,
ῆς κρίνομαι, ταῖς υμετέραις μαρτυρίαις ραδίως αν ἀπολυσασθαι. Utrobique ῶν, quod a verbo Silo
paulo longius remoturi esset, Vides iteratum. Quae causa clutim
absit PIat. Phaed. p. 116 : οἶμαι ἄν, ὼς ἐγὼ λέγω, πο οῖς, non re petitur particu Ia cf. VI, 12. . Ex
quibus locis simul apparet amare particulam αν verbis, quae Pe tinent quidem ad apodosin, Protuin si autem praemittuntur, subiunt.
yr. II, 1, 9: Ἐγὼ μὲν ἄν, ἔφη ὁ
38쪽
πρὸς ταυτα ς, ει βουλος ειπε, Προθυμως γε, ω 14
Σωκρατες, εχ φεφειν μέλι πειρα μηδέν με συνωφελῆσαι εἰς το ραον υποφέρειν τα ἐμοὶ αναγκαῖα πράγματα.
ου μὰ AP, ετο ὁ Σωκράτης, ουκ ἔγωγε, ἀλλ' οσα και πάνυ προθυμως ἐξηγήσομαί σοι. οἶμαι δ' αν 15 καί, εἰ ἐπὶ πυρ ἐ--ος σου καὶ μη ὁντος παρ' ἐμοί, εἰ ἄλλοσε ὐγησάμην, ὁπόθ'εν σοι ειq λαβεῖν, ουκ ῖν
ποι σειεν, απορῆσαι, εἴτε ἀνδρὸς εῖτε γυναικος ειλήφασιν ἐσθῆτα.
his iii seritur: I ter. VII, 8: Ἀλλὰ ταυτα μέν, οἶμαι, δουλείας ἔργα εἰκύτως αν νομίζοιτο. I, 34. alibi. εἰ - ε IJ Anab. III, 2, 35: Guαν Ουν θαυμάζοιμι, εἰ οἱ πολέμιοι, ωςπερ οἱ δειλοὶ κυνες - τευγουσιν, εἰ καὶ Ουτοι ημῖν ἀπιοῖσιν ἐπακολουθοῖεν, ubi v. K ru ge r. S au p P. Conament. II,3,9. Triplex εἰ liabes D em o sit .aδv. Aristog. I. p. 79l: εἰ τοίνυν τις ἀφείλειν τιν' ητιῶτο χρήματα,
tivo construitiir ήγεισθαι, quam Ci nn genitivo. Non tumen opus est, ut addetis Gol e marg. A. Nam non solum accusativus, quod notis si Inum est, sed passim etiam
quentius dativus pronominiim Personalium reticetur, ubi facile intelligatiir. Anab. VI, I, I 6: μέ-
τιώθη τὰ δαιμόνιον, quanquam genitivos absolutos illic se aliter habere, quam hic, me non latet.
39쪽
M XENOPHONTIS ἐμέμφου μοι, καὶ εἰ υδωρ παρ' ἐμου αἰτουντί σοι αυ- τος μῆ αλλοσε καὶ ἐπὶ τουτο ηγαγον, οἶδ' οτιουθ' αν τουτό μοι ἐμέμφου, καὶ εἰ βουλομένου μουσικὴν μαθειν σου παρ' γ μῶν δείξαιμί σοι πολυ δεινοτέρους ἐμου περὶ μουσικῆν καί σοι χάριν εἰδότας, εἰ
ἐθελοις παθ αυτων μανθάνειν, τί αν ετι μοι ταυτα ποι- ο τι μέμφοιος δεν αν δικαίως γε, ω Σωκρατες.
16 Tγὼ τοίνυν σοι δείξω, ἁ Κριτόβουλε, οσα νον λιπαρεῖς παρ' ἐμου μανθάνειν, πολυ αλλους ἐμου δειν τερους περὶ ταυτα. y ομολογῶ δε μεμεληχεναι μοι, Ο τινες εκαστα ἐπι θμονεστατοί εἰσι των ἐν τ9 πόλει.
Α. εἰ καὶ εἰ υδωρ, maria η καὶ εL - Zeun. post laων excidisse παρέχειν πeI δουναι censet. - σου παρ ηiucias Iedi ex L. G. A. C. D. Vici. Streh. pro Vulg. παρ ἐμοὐ, in vett. et in G. adscriptum. - καί σοι χάριν εἰδότας, quod est in Ib. G. A. C. D. Vict., dedit Steph.; Ald. καὶ χαριν εἰδότας σοι; idem Cett. edd.vett.. sed omissa copula και. - ἐθέλειςe ld. vett. C. - G. δικαίως ω.
g. 16. Bas. I. II. τοίνυν δειξω. - ἄλλους ἐμοὐ δεινοτερους Μatth. g. 524, 3. Κuhnex. g. enim Di in interrogatione. 8I9. c. I, 18: πῶς αν ἔτι. Comment. II, αἰτούντ ι σοι αυτὸς μη 6, 20: τίνες ἔτι φίλοι ἔσονται.
ἔχωνJ Iuvabit conserrct Herod. I. x. Xen. S. V.
oανῶ. Μ a i t h. g. 562, 2. Η o s t. δεινοτέρους περ ι ταυ- β. IAI, 3. Wrων artissime iungas xαJ Dici qt iidem poterat: ἄλ- cum dativo, et croι vertas: fur 1Ους τους πολὐ ἐμοὐ δεινοτερους di ch. περὶ ταυτα, sicut Plat. Polit. P. βουλομένου - σου - σοιJ 284. C: οἴτε ἄλλον τινὰ τον πε- disteri a βουλομένω - σοι - ρὶ τὰς πράξεις ἐπιστημονα. Xen. δείξαιμι. CL Anab.iI, 4, 24: δια- Hipparcit. VIII, 16: οτε Φαον ευ- βαινόντων μέντοι ὁ Γλοὐς -- ρεῖν Ολίγους η πολλοὐς τοὐς καὶ τοῖς ἐπεφάνη. Kruge r. ad των ,πων ἐπιμελησομένους. Anab. I, 4,I2. S a ti p p. Commenti Sed vulgatum non melius dictum IV, 8, 5. infra VIII, 1. Matth. esset, quani πολυ ἄλλους ἐμοί . 56 I. Ros t. q. I 31. not. 2. ἐπιστημονεστέρους τοὐς τούτων. Ruliner. g. 681. c. Hariun g. Schneide rus, qui zoυς acci GI05I. pit pro τινας, male intellexissBπαρ' ημῶωJ Pluralem inter- videtur usum articuli, quem do-pretor de dil/nitate. V. g. I. et cet Hara. g. 75 l. et Heind. alI, II. Plat. Charin. p. 155. D: ἐπὶ του δεινοτέρους - περὶ μου- καλοῖ λέγων παιδός. Ibi simili- σι 4M Item seq. g. et XII, 20: busque locis exspectaveris qui- τῶν δεινῶν τιτα ἀμφ' Ἀπους dein pronomen indefinitum, secl
δοκούντων εἶναι; alibi simpli- tamen est articulus, quare Semeiter cum accusativo: Cyr. VIII, per antecedit nomen, nunquam
40쪽
πανυ απορους οντας, τοὐς δὲ πάνυ πλουσίους ἀμε- θαυμασα, καὶ ἴδοξέ μοι αξιον εἶναι ἐπισκέ. εως, ο τι εχ τομο. καὶ ευρον ἐπισκοπῶν πάνυ οικείως ταυταγιγνόμενα. τοὐς μεν γὰρ εἰκρ ταυτα πράττοντας μι- 18 ουμένους ἐώρων, τοῖς ὁὲ γνώμ/ιὶ συντεταμενὼ ἐπιμελουμενους καὶ θῆττον καὶ ραον καὶ κερδαλεώτερον κατέγνων π0άττοντας. παρ' - αν καὶ σε οἶμαι, εἰ βου- λοιο, μαθόντα, ει σοι ὁ θεὸς μὴ ἐναντιοῖτο, πάνυ ανδεινὸν χρηματιστὴν γενέσθαι.
enuntiati ponitur. VII, 33: καὶ ααν αυτῶν ἐκάστη εἰς*έρη, οἶδέ τε καὶ δέχεται καὶ σώζει ταυτα. I, b. IV, 13. VII, II. cI. I, 7. De sententia cf. Comment. IV, 7, 1: o-
κου δὲ αυτος ἀπειρότερος εχ, πρὸς τοῖς ἐπισταμένους ηγεν
g. IS. κατ έγν ων πράττονταςJ καταγιγνώσκειν l . I. est probe intelligere, ut Cyr. VIII, Φ, 9: πράττοντά με κατέ
γνως. Alio sensu dicit tir καταγιγνώσκειν τινος ποιουντός τι, quod est: sententiam serre in aliquem.
Instanti Critobulo, ut iam promissum auum Praestet Socrates, Ille auctor est, ut vitam institutaque inspiciat Domini, vii rem vel malo vel bene administrent. Esse enim, ait, qlii aedea bonauauinpti alia exiguis, esse qui malas minis exstolant; ullos, ordine neglecto, nauuiplici supellectili uti male, alios curta bene et cor mode; alioriam servos vinctos aufugere, ultoriam Iibenter manere et opus facero sedulo; alius ab agricultura pauperes seri, alios Indo locupletari; alios studio rei equestria ad egestatem redigi, alios inde mulium tueri facere; ultor Iam uxores ad rem augendam conferre, alioriun ad imminuenduIII. Addit, reliquas quoquo artes. qui scienter exerceant, at scire cupiat, se Posse monstraru . Diuitiam by Gorale