장음표시 사용
161쪽
162쪽
υπ' αυτων, δεομενοις τε ἐκ του εὐθεος αη ὐπο γηγεῖν. ογαο ἐλαχίοπας τας μεταμελείας εκ του χαρίζεσθαι τοῖς ἐναντίοις λαμβάνων, απῖα 'ατις αν διατελίη.λε. Λίοτε σε οὐδὲ τας Λακεδαιμονίων σπονδας, δεχομενοι ημῶς, μηδετέρων οντας ξυμμάχους. ε παιγαρ εν αὐταῖς, των Ελληνίδων πόλεων πτις μηδαμου ξυμμαχεῖ, ἐξειναι παρ' οποτερους αν αρε--ται ἐλθεῖν.
ημας δε απὸ της προκειμενης τε ξυμμαχίας εργυπι, και απο της α ρθεν ποθεν ωῖελεiας. ειτα εν ἀδικη - ματι ει παι, πεισοίπων ὐμων α δε ομεθα. πολυδε ἐν πλείονι αἰτία ἡμεις μη πείσαντες ὐμας, εἰομεν. μας μεν γαο, κινδυνεύοντας και οὐκ εχθρους οπας, απωσεσθε. τωνδε δε οὐχ ἡπως κωλυταὶ ἐχ ρων ἄντων
tam ex sederatis civitaιd , trina etiam praeterea ex reliqua Graαia, Priarei' vras ex tu crvitiatiuita, piae vestro I Perza Parent: nos vero a prasnti hiae, O in messio posca s e te, O ab alio undecimpze auxilio amant. Deιnde vero ιn criminis loco ponant, si persuasim vobis fuerat, Fod petimu . Nos veto longe mat ran vos insimulandi materiam letobebimus, nIsi rem vobia pesuadeatnm. Nos enim perulitantes, nec vobis inimis ,
163쪽
και ε ι των γενησεσθε, ἀλλα και ἀπο της ἡμετερας ἀοκης δύναρον προσλαβέῖν περιόψεσθε, ην οὐ δίκαιον, ἀλλ' η κἀκείνων κωλυειν τους εκ της ὐμετέρας μισ3ο-Cόρους, η και ἡμῖν πιμπειν, κας θ, τι αν Σαισθητε, ὼzελειαν μάλιστα δε ἀπο του προ ανους δεξαμενους, βοηθειν. πολλα δε , ωσπεο εν ἀρχη ὐπείπομεν, τα ξυρο
τοι οὐκ ἀσθενεις, ἀλλ' ικανοι τους μετασπαντας βλαψαι και ναυτικης και οὐκ ηπειρωτιδος της ξυμμαχίας
διδομενης, οὐχ ὁμοία ἡ ἀλλατρίωσις. ἀλλα μάλιστα
repelletis. Vos vero, pes sunt vestri hostes , O qui contra vos ventians, non solum non isnpedieris; sed etiam insuper eo as exusta aettone sibi comparare sinetis, petas non est a zMn: at
oponet aut Horam quopte milites miniae eonin ros impedire, fg s ex agro vestro cogunt, aut nolis etiam auxilium mittere, quotagnqtie modo vobis visun fuerat. Potissimum veno vos nobis, in Aseratem apem mcepi, opem se re decet. Asiatias aluem commoestam prema otam nos e Mionis initio monuimus vobis Eemonstramus, praecipue e pmd eosdem habemus hostes, prosce t num est a zn raran eosique non infimos ; sed pia nocereus, quι a se docerint, vale.rnt. Cum aurem naVatis, ac nontemstris societas vobis of ttir, alienario par non est. Q iamobrem opomι vos Poti num qisdem si potestis in operum dare, is nullos abes ecas em possidem sinatur fiet mιnus, ut eommamiesritam vobis eoata u. pies elasse sint murusiris u. XXXVI. Sι pias veni hau, OuM a nobis vimi , utilis
164쪽
om, Iosειται Οε μη δι αλα πειθομειος τας σπον- δας - , γγωτω το μεν θεοιος αὐτου ἰσχυν εχον τοπεναντίους μαλλον βησον το δε Θαρσρυν μη δε-- μενου , -Θενες ον προς Ιτχυοντας τους εχθρους, λειστερον εσομενον. καὶ 'α. οὐ περὶ της Κερκυρας νυν τοπλεον η και των Αμνων βουλευόμενος και οὐ τα κρατιστα αυταις προνοων, οταν ες τον μελλοντα και οσονου παρόντα πόλεμον , το αὐτίκα περισκοπων, ενορι σχωρών προσλαβεῖν, Ο μετα μεγίστων καιρων οιπιιόυται καὶ πολεμουται. της τε γ- Ιταλίας καὶ Σικελίας καλας παράπλου κεῖται, ωστε μητε εκειθεν ναυτικsν εασαι Πελοποννησίοις ἐπελθειν, το ,σε ἐνθενδε προς τακέι παραπεμψαι, και ες ταλλα μ' ορωτατρν ἐστι. βραχυτατω δ' αν κεῖαλαίω, τοις τε ξυμπα και
φύ n existimis , sed metest, ne sis obsecraundo finera frangat: scias, suis piadem mistam viribus amatum advestas maiorem umorem incisimis ; fiduciam vero s-n, si nos in stactatrinnon rerererit, in niam, pote bus hostiatu mi-s semidoles mssorum. Simia etiam sita ille, se nune non magis de cimyra, quam de Athrasis titiam consultum, seqM non opriare illis prospicere, cum m. rarum remm flatum, paci M Bectans, ad suti
rum , O tantinu non praesens bellum , urium sibi adiuum duini irat, pgae maximis timet momentis amica retalare inimu-e. Sisa enim es in loω onomino ad traiiciendum in Italiam O SLeitiam, ita ut nu inde es m contra Peloponnesios venio sinat, O e.ιm, quae hine venit, in illa loea derivat, quin etiam aliis in rebus commoditates egregius habet. Ut auram universa 6 singula in brev/ssimam eonuuliam sunt nam, hine cognostere Poreritis, nos non deserendos. Cum enim Gineu nes sivit cla norinu
165쪽
Vία μεν οντα λογου αξια τοις Ελλησι ναυτικά, τοπαρ' ὐρύν, και το ηρατερον, και το Κορινθίων. τούτων ο εἰ περίοψεσθε τα δυο ἐς το αὐτο ελθεῖν, και Κορίνθιοι Ῥας προκαταλη5ονται, Κερκυραίοις τε και ΙIελοποννησίοις αμα ναυμαχησετε δεξαμει οι δε ἡμας, εξετε προς Κυτους πλείοσι ναυσὶ τάς ἡμετερας ἀγων δεσί αι. Γοιαυτα μεν οι Κερκυρα ι ελον οι δε Κορίνθιοι μετ απους τοιάδε. λζ . ANAΓΚΑΙΟΝ, Κερκυραιων τωνδε οὐ μονον περιτρυ δεξα-αι σίας τον λογον ποιησαμενων, ἁλλ' ὐς και ημαις τε ἀδικουμεν, και αὐτὰ ουκ ε κοτως πολεμῶνται, μνησεντας πρωτον και ημῶς περι - οτε -
δε χρείαν μὴ ἀλογ-ως ἀπωσησθε. Oασι δε ξυμμαχίαν, διὰ το σωδον, οὐδενός πω δεξασθ'. το δ ὲπι
dignae, vestra, O nostra, O Grinthiomm ; si h iram duas per vestram neoue tam in unum coire peranseritis, 6 corinthia nos praecis arant, riwan co ram o Peloponnesiis simul navalebialsum gereris. Sind si nos in voram frietatem rereperitu, mr-
ιυra Peloponnesiis dimicare poteritis. Atque Coim NMi Pii lem haec dixeriint. Corintliu vero pos eos iraec verea thoeriint.
rietatem recipiendis ve astarunt; βd etiam si a nobis InuInvinaccepisse, O ιniplis fullo mini: necesse est, nos pmpie utraqruct re paura primum memorare, atq- su ad reliquam orationeminiam. ut O nostra Fo Lata rebra Vestru tutiona mature cognosiatis, O sonran usum ae sotietatem non sine eausa repudietis.
166쪽
κακουργία και οὐκ ἀρετη ἐπετηδευσαν, ξυμμαχόν τε Οὐιενα βουλομενοι προς--δικήματα ουδε μαρτυρα
εχειν, ουτε παρακαλουντες.αισχυνε- . και η πολις
αὐτων ἄμα, αυτάρ- Θεσιν κειμενη, παρέχει αὐτους λκασπας αν βλαπτουσί τινας μὰλλον η κατα ξυνθηκας γίγνειψαι, δια το ηκιστα επι τρυς πέλας εuπλεο- τας, μάλιστα τους ἄλλυς ἀναγκν καταίροντας δεχε-
ξα, αδκωσιν ἐτέροις προβέβληνται, ἀλλ' οπως κατο μόνας ἀοι-σc και οπας ἐν ώ μεν ἀν κρατωσι βιαζωνται Ου δ αν λαθωσι, πλεον εχ σιν ην δέ πω τι προ ρολάβωτιν, ἀναισυντω . καίτοι G ησαν ἄνδρ'ς ω πως ασινὰ ἀγαθοὶ, οσω ἀληπτότεροι ησαν τοῖς πέλας, τοσαδε ίανερωτεραν ἐξην αυτοις την ἀροτην, διδουσι και
tusco potius consiluit, stam ut ex pacto iussices ab afiliis fiunt; curis ad alios ira rarissim navigens, alios vero neces rate illuc appellentes freristae excipiant. Atque hac in re est illud decorarin, piod praetentant, se ab aliorum stactare abho isse ;non ita aliorum in 'let Uus perpetraniis societatem fugerent, sed tu soli felera pe trarent; mpue, ubι pzugem poteruiores essent, aliis vim facerent; ubi vero Larerent , plus emolumenti haberent: O s sita praeterea eareunt, id ιmpudenrer negarent. Sed si premidmodum pria leant) viri eFnt boni, pro munus ahorum eram:n.rtionibus obnoxii erant, Usis eo magis Dum visur ostendere licebat, iure eum assis risceptando.
167쪽
. 'AM' ουτε προς τους - - , συ τε ἐς Ῥας τοιοίδε εἰσίν. αποικοι δ' οντες, ἀ2εσπατί τε διαπαντος, και νυν πολεμουσι, λεγοντες ὼς οὐκ επι τω κακως πα-
σχειν εκπεμ θείησαν. ἡμεῖς δε συό' αὐτὰ ταραν επὶτω υχα τούτων ὐβρίζεψαι κατοικίσαι, ἀλλ' επὶ τω γεμνες τε ειναι καἰ - ώκ,τα Θαυμαθεψαι. αἱ γυναλλαι αποικίαι τιμωσιν ψας , καὶ μὰλιστα υποαποίκων στεργόμεθα. κα4 δηλον ἔτι εi τοῖς πλεοσιν--οντες ἐσμεν, τοῖσα ' αν μόνοις οὐκ ὀρθως ἀπαρέσκοιμεν. οὐδ' ἐπιστρατευοιμεν εὐπρεπως, μη και δια ερο τως τι αδικούμενοι. καλον δ' ην, εἰ και ημαρτανομεν, τοῖσδε μ', ειξαι τη ημετερα οργη, ἡμιν δε αίσχρονε βιάσασ9αι την τούτων μετριότπα. υβρει δε και εξο
σια πλουτου, πολλα ες ημας αλλα τε ημαρτηκασι,
και Ἐπίδαμνον ἡμετεραν ουσαν, κακουμενην μεν ου
XXXVIII. Sed ne ire erga alios, Ar M erga nos tales exsistunt. Nam Gran nostri sint coloni, tamen cizm semper anu a nobis defecerunt, tam estiam nunc bestium saetigat, direnus, se, non ut mali is afficerentur , emussos. Nos vena respondemus, n nos ridem idiareo ipsonum eoloniam in insula coro a colocasse , ut ab sesis contumulta assice Mur; sed ut i orum Hiera essemus, O, quoad dem, ab illis coleremur : ceteriae en in colon renos honorant, O a cereris colatus niaxime Algimur. Astu bine paret, si maiori eolononian arumero grati sumus, nos lis solis imaurato esse ivratos ae invisos, mpu Hllum ius honeste irinlaturos s se, nisi etiam insignin alipiam minuam a V Gnus. Sed, quumvis meassemus, tanun illis p idem gloriosis in f isset, ira Miae nostrae Οἰ nobis vera foetam ac infame, eorum
168쪽
HISTORIAE I. IB. I. I9προσεποιουντο, ἐMόντων δε ἐμων ἐπι τιμωρία, ἐλάνας
λουμενον λέγειν τι, δε ιν δεῖ τηρεῖν, ἀλλα τον ἐς ισοντα εργα ὀμοίως και τους λόγους, πριν λαγωοίζεσθαι,κMισπαντα. ρυτοι δ' οὐ πριν πολιορκεῖν τὸ χωρίον, αλλ' ἐπει η ηγησαντο ημῶς ου περιόψεσΘαι, τοτε καιτο εὐπρεπες της δίκης παρεσχοντο και σευρο ηκουρον, οὐ τἀκεῖ μόνον αυτοι - τόντες, ἀλλα και Ῥῆς νυν , αξιουντες οὐ ξυμμαχειν, ἀλλα ειναδκειν και Οια όρους ὀνταέ ἡμιιν, δεχHψαι ψας. οῖς χρην, ἴτε - - λεστατοι - αν, τοτε προσιεναι, και μη εν ω ηρος μεν δικημεθα, ουτeι δε κινδυνευουσι, μην εν - ψεις της τε δυναμεως αὐτων τότε οὐ μεταλαβόντες, της ὼ ε-
ditionis colonLint, dum Milo vexarenπ, μι non Vmescanam snobis vero auxim eausa m profectis, per vim curam retinent.
XXXIX. Et tamem dictuant, se hu de re iussirio prius ius optare voliasse: pDd pιrdem non illum, qui Dperior est, Opes ex tuto ad alipiam esseptarimm mmorat, oponet videri semane; sed illum, pri ante disieptatisnm facta v bis aequat.1pi vem non priusiuam hane urbem obsiderent, sed postquam nos
hane iniuriam non neglecturus existimarunt, tune vis O sam speciosam tigris adipiatem protulerunt. Et tamen huc veniunt, quamvis non solum ιn illis nisus peccarint: sed reiam ut nune non in besti, sed in s eram, sorietatem suis precibus vos vocrari,acomu, Wst, nostros hostre, rees aris. Quos opora at, cum aperi sis erant remoti mi, tune ad vos accedere ; non aut prando nos pesdrin iniuriam is assu aec unus, veto peritabantur; nepta eo impore, quo vos, nullo fractu ex UOmni
169쪽
λείας νυν μετα δωσετε, και των αμαρτημάτων μογε- νομενοι, της ἀῖ' ημων Κτιας το ισον ε ξετε πάλαι δάκοινωσαντας την δυναμιν, κοινα και τα ἀποβαίνοντα εχειν. εγκλημάτων δε μάνων Μετοχους, ουτω των μετα
μ. 1ὶς μεν ουν αυτοί τε μετα προσηκόντων των τουσικαίου κεIαλαάων ες υμας ερχόμεθα, και ριδε βίαιοι και πλεο νεκται εατι, δυηλωται. ὼς δε ρὐκ αν διαίως αὐτους σεχωσθ ε μαθειν πη. εἰ γαο εικτα εν ταις σπονδαις, εξειναι π- οποτερους τις των αγρα ν πολεων βουλεται ελθειν, ου τοῖς επι βλαβη περών ιουσιν η μυνθη- εστ ιν, ἀλλ οστις μη ἄλλων εαυτον αποσπε- ρων, απῖαλείας δεῖται, και οστις μη τοις δεξαμενοις, εἰ σω ονουσι, πολεμον ἀντ εἰρήνης ποιησει ο νυν Ῥεῖς
Potentia Perrepto, vesta auxilia 'sis Lim estis imperituri; Opιo tempora vos, qui prociit ab illo ni furimorsius ab sitis, Farran Gulpam apud nos sustineritis. Iam pridem autem oportuerat illos, visus volsi rari communicatis, communes retiam renam casus O evenitis habere. Ut alum solo in Orminaran socii non stis, sic reiam horaim evemonam, prae tra gestas sequia tur, vos mInime paratam esse oportα. XL.. Θω tDureonvenientiatu sim siue uetris argumensis in praucti hue ad vos venGimus, si vero violenti, ac alieni rapto
non possitis, riserere nunc oportet. Num pIamvis in f e D scriptum, e libet rivitatum foederi non ad rapianum sime, ad utras velit panes, se conferre, tamen hoe foedus ad id non 'minet, qui in alteratis p.rnis fraudem vena et sed ad il-tis, pri, ab altera Pane non aer entes, futuris praes o mi-gent, O qui reum recipient laus si sapiunt Mium pro pace non Diuili oci Cooste
170쪽
τους προσηκοντας ξυμμαχους αυτον τινα κολαίειν. εἰ γαδε τους κακόν τι ἔρωτας δεχομενοι τιμωρησετε, C νειται και α των ἡμετερων ρ- ελασσω ἡμῖν προσεισι,
stim allaIuri. Id, od vobis, nisi nor aussiatis , num eveniet. Nomsolum enim sis auxiaratra, umran etiam Pro foederaris ho-ses nobis eratis. Ne e enisu est, s societat- ωm iras contraia
aeqviun est, vos Praecipue quiarin nrauros vestris opibus iuvare; minus, contra, nobsum adversus hos quia em prosilia,